(door David Price)

… De waarheid is dat ik concurrentie niet begrijp of er niet om geef, ik kan niet eens begrijpen waar Hemingway en zijn tegenhanger Mailer naar verwijzen als ze praten over het opnemen tegen een ander talent in de ring. Voor zover ik weet is er nooit een kunstwerk zich naar een ander kunstwerk verplaatste; de levenden concurreren niet met de doden, noch met de levenden.  

— Joyce Carol Oates  

*  

Leven in tevredenheid met kleine middelen. Om elegantie te zoeken in plaats van luxe, en verfijning in plaats van mode. Om waardig te zijn, niet respectabel, en welvarend, niet rijk. Luisteren naar sterren en vogels en baby’s en wijzen met een open hart. Hard studeren, nadenken in stilte, openhartig handelen, teder praten, gelegenheden afwachten. Nooit haasten. Kortom, laten het spirituele, het ongedwongene en het onbewuste door het gewoonlijke heen op te komen. Dit is mijn symfonie.  

— William Henry Channing, My symphony  

*  

Mijn werk gaat over de kwetsbaarheid van het leven en de moeilijkheid om lief te hebben en bemind te worden… Het onbewuste wordt door kunst tot bewustzijn gebracht. Mijn kunst is een manier om demonen uit te drijven die me sinds mijn jeugd achtervolgen… De enige echte kunst die ik mijn hele leven heb beoefend, is de kunst van het vechten tegen depressie, emotionele verslaving… Het overwinnen van angst is waar ik in geïnteresseerd ben…  

– Louise Bourgeois, uit Father Destruction  

*  

Heb je je ooit afgevraagd wat koffie is? Koffie is een excuus. Een excuus om een vriend te vertellen dat je van hem houdt.  

— Luciano De Crescenzo

*

Creativiteit gebaseerd op concurrentie lijkt een contradictio in terminis, iets wat zichzelf tegenspreekt. We stellen ons voor dat creatieve mensen gemotiveerd worden door alles behalve competitie en het is een beetje teleurstellend om te horen dat ze vaak een oogje hebben op het succesniveau van hun tijdgenoten. De middelen zijn tenslotte schaars en verhongerende kunstenaars bestaan echt. Het is gemakkelijk om je concentratie op waarheid en schoonheid te verliezen en je zorgen te maken over de huur. Je zou je moeten afvragen of dingen met opzet zo geregeld zijn.  

Er is enige standvastigheid voor nodig om na te streven wat je inspireert in een samenleving die bijna uitsluitend gericht is op de mechanismen van winst en verlies. De langzaam bewegende ziel gaat verloren in een cultuur die gedreven is door snelheid. Veel gaat verloren in de enorme snelheid van hoe we leven. Je krijgt niet de kans om op te merken hoe de natuur groeit en sterft, wat ze wil en hoe ze daadwerkelijk lijdt onder ons bewind. De levenloze wereld die we in onze geest toveren, bestaat niet echt. We hebben het verzonnen.  

Onze veronderstellingen van een levenloze wereld zeggen iets meer over ons dan over de wereld. Het bestaan op deze manier zien is een vorm van minachting. De natuurlijke wereld heeft het moeilijk om normaal te functioneren in het aangezicht van een mensheid die eenvoudige liefde heeft verloren, die deze heeft vervangen door concurrentie.  

We vertrouwen op onze dichters en kunstenaars om de race om te slagen volgens de regels van de samenleving te doorzien, maar ook zij kunnen in het spel worden gezogen. Je vraagt je af of eenvoudige liefde echt kan bestaan in het hedendaagse menselijke hart, omdat het zo wordt lastiggevallen door de maatstaven van de samenleving. We zijn geconditioneerd om ons onzeker en gedestabiliseerd te voelen door de stenen en pijlen van familie, kerk en onderwijs. Relaties zijn zelden eenvoudig vanwege ons verborgen innerlijke leven en zijn angsten, verlangens en conditioneringen.  

Cardwell S. Higgins (1902-1983)

Er zijn mensen die eropuit trekken om te zien en te begrijpen wat er gebeurt op diepten die gewoonlijk aan het zicht onttrokken zijn. Dichters, kunstenaars, schrijvers, filosofen en psychologen proberen vragen te beantwoorden over relaties tussen energieën en hoe ze op elkaar inwerken. Het is onmogelijk ingewikkeld. De meeste mensen vertrouwen liever op een paar zwart-wit axioma’s en stoppen met zich afvragen en vragen stellen. Het is te verontrustend.  

En dan zijn er mensen die niet kunnen stoppen met zich verwonderen en vragen stellen. In plaats van een gevoel van nutteloosheid zijn ze irrationeel optimistisch over een beetje dieper kijken, misschien een schoonheid ontdekken die ze nog niet hadden gezien. Het lijkt erop dat sommige mensen vroeg in hun leven stoppen met vragen stellen en anderen niet. Degenen die dat niet doen, zullen vroeg of laat afscheid moeten nemen van conventioneel denken, maar er komt iets creatiefs vrij in het proces.  

Pandora (Detail), 1902 — oil on canvas — Charles-Amable Lenoir (French, 1860–1926)

*

---

Simple Love And its Complications

Maxfield Parrish

…The truth is I don’t understand or care about competition, I can’t even understand what Hemingway and his counterpart Mailer are referring to when they talk about facing another talent in the ring. As far as I know, no work of art has ever moved to another work of art; the living do not compete with the dead, nor the living.

— Joyce Carol Oates

*

To live content with small means. To seek elegance rather than luxury, and refinement rather than fashion. To be worthy not respectable, and wealthy not rich. To listen to stars and birds and babes and sages with an open heart. To study hard, think quietly, act frankly, talk gently, await occasions. Never hurry. In a word, to let the spiritual, the unbidden and the unconscious rise up through the common. This is my symphony.

— William Henry Channing, My Symphony

*

My work is about the fragility of living and the difficulty of loving and being loved… The unconscious is brought to consciousness through art. My art is a way to exorcise demons that haunt me since childhood… The only real art that I’ve practiced all my life has been the art of battling depression, emotional addiction… Conquering fear is what am interested in…

— Louise Bourgeois, from Father Destruction

*

Ever wondered what coffee is? Coffee is an excuse. An excuse to tell a friend that you love them.

— Luciano De Crescenzo

*

Creativity based on competition seems like a contradiction in terms. We imagine creative people are motivated by anything but competition and it’s a little disappointing to learn that they often have an eye cocked at their contemporaries’ level of success. Resources are sparse, after all, and starving artists do exist. It’s easy to lose your concentration on truth and beauty and start to worry about the rent. You have to wonder if things are arranged like that on purpose.

It takes some fortitude to pursue what inspires you in a society that’s focused almost exclusively on the mechanics of profit and loss. The slow moving soul is lost in a culture built on speed. A lot gets lost in the sheer velocity of how we live. You don’t get the opportunity to notice how nature grows and dies, what it wants and how it actually suffers under our reign. The inanimate world we conjure in our mind doesn’t actually exist. We made it up.

Our assumptions of a lifeless world says more about us than it does the world. Seeing existence this way is a form of contempt. The natural world is having a hard time functioning normally in the face of a humanity that has lost simple love, that has replaced it with competition.

We rely on our poets and artists to see through the race to succeed by society’s rules, but they too can be sucked into the game. You wonder if simple love can actually exist in the contemporary human heart because it’s so harassed by society’s metrics. We’re conditioned to feel insecure and destabilized by the slings and arrows of family, church and education. Relationships are rarely simple because of our hidden inner life and its fears, desires and conditioning.

Cardwell S. Higgins (1902–1983)

There are people who set out to see and understand what is happening at depths usually hidden from view. Poets, artists, writers, philosophers and psychologists are trying to answer questions about relationships between energies and how they act on each other. It’s impossibly complex. Most people prefer to rely on a few black-and-white axioms and stop wondering and questioning. It’s too unsettling.

And then there are those who can’t stop wondering and questioning. Rather than a feeling of futility they’re irrationally optimistic about seeing a little more deeply, maybe discovering a beauty they hadn’t yet seen. It seems like some people give up questioning early in life and some don’t. Those who don’t will have to part ways with conventional thinking sooner or later, but something creative gets released in the process.

Pandora (Detail), 1902 — oil on canvas — Charles-Amable Lenoir (French, 1860–1926)

*

---

Volume two of my series Meditations on Living will be published on Friday, August 11. It will look like this:

Bron: https://davidprice-26453.medium.com/simple-love-and-its-complications-b77c84559890

Cover image: Maxfield Parrish

5