(fragment uit Kwantum Kosmische geleider, juli 2023)
Als je schept, heb je de macht letterlijk, de macht van de Kosmos. Scheppen is macht. Het is de macht van de schepping ten behoeve van alles en iedereen. Ten gunste van alles en iedereen. Want als een mens weer kan scheppen, als een Wezen van welke orde weer kan scheppen, schept dat Wezen voor ál het leven. Op maat gemaakt voor ieder Wezen. Er is geen parlement meer wat kiest: we gaan het doen, en driekwart van de zaal zegt: “Dat willen wij niet”. Sorry, maar de keuze is dat het wél wordt. In de wereld waar ik het over heb valt het op individuele basis voor de één wel en de ander niet, de één wel en de ander niet. Dit is een compleet andere vorm van bewustzijn.
Dus als jij schept dan schep jij het volgende nu moment. Eigenlijk schep je er ruimte in. Dat is wat je doet. Je zet de machinerie van het aangeleverde materiaal aan, frequentievelden/taalvelden wat driedimensionaal iets wordt, die zet je op pauze door de brul van je leeuw, de leeuwenkracht, je scheppen, jezelf zijn om dat in volle aandacht te brengen. Dat betekent als je naar een ander luistert, in volle aandacht naar de ander luistert. Dat je goed kijkt met volle aandacht wat een volle situatie is. Dat je goed kijkt naar jezelf van…. waar wordt ik nu zelf door belemmerd. Wat is die emotie? Wat is scheppen?
Scheppen is energie bouwen en dat is niet maar even een plaatje van 3-demensies. Scheppen is/heeft een diepgang die niet is te benoemen. Het gaat door alle dimensies heen. Het is net als een soort boom. Een frequentieveld is een soort boom, waarbij de boomstam… — dus de wortels zijn je hart, je eigen emotiekracht in je denken… dat is 1– — en dan komt er een boomstam en die boomstam is de geleider en elke dimensie, elke dimensie krijgt een tak van die boom, als een antenne, tik, hup, elke dimensie. Dat is de levensboom. Dat is wat emotiekracht is, dat is de scheppende kracht. En wat doe je als je schept? Als je die boom opzet en het frequentieveld opzet? Wat ben je eigenlijk aan het doen? Je bent steeds meer energie aan het genereren. Dus je loopt uit een soort trillingsgetal, waardengetal. Dan neem je fundamenteel toe. Je frequentieveld wordt steeds rijker.
Je moet het niet zien dat het steeds groter wordt, want het frequentieveld is al groot, is oneindig van ieder mens.
Alleen de dichtheid, de gevuldheid ervan, de trillingen die erin zitten dat wordt voller en steeds levendiger. Dat is het Wezen van wie je bent. Dus hoe meer er in/naar jezelf wordt geluisterd en geen trauma’s, dus heel je leven hier, trauma loos hier zijn, dan zou je kunnen zien, vanuit een dimensie kijken naar het frequentieveld van jou zelf, dan zie je dat je gedurende dat je leeft, dat frequentieveld steeds gevulder raakt. En dat gevulder raken, dat is intelligentie en die intelligentie kun je zien als een soort bewustzijn frequentie – die wordt ook steeds groter en voller- en die krijgt steeds meer invloed op de materie op dimensies, waarin dat frequentieveld zich beweegt en die beweegt zich dus in alle dimensies, via al die takken.
Dus wat je doet in dit leven hier op de aarde, je moet gewoon even naar de plek toe waar je nu zit, is contant energie genereren en steeds voller raken en meer invloed krijgen op de werkelijkheid.
Er zijn twee systemen om te voorkomen om de invloeden die jij hebt op de werkelijkheid, dat die niet worden doorgezet.
De ene manier om dat te voorkomen is, door je in dienst te laten zijn van het systeem waarin je leeft en dan weet je het gewoon niet. Daar heeft iedereen last van in deze wereld, zonder dat ze er last van hebben, want je bent je er niet bewust van. Dus al die energie die wordt gegenereerd, zeg maar wat ermee gebeurt.
De tweede manier, waardoor het wordt voorkomen door mensen die er zich bewust van zijn dat zij door trauma worden tegen gewerkt. En dat geldt trouwens voor de groep hiervoor ook. Maar die zijn zich daar niet bewust van.
Herhaling: er zijn twee verschillende systemen die ervoor zorgen dat je invloed om ‘tijd’ ánders te laten vibreren, om dàt géén doorgang te laten vinden.
Het eerste punt is… doordat het merendeel van de mensen van deze wereld helemaal niets van dit onderwerp weten. Dus het zit in een systeem verpakt. Martijn weet de exacte cijfers niet, maar… denkt nog steeds dat – hoeveel bewustzijn er is in spiritualiteit en veel beweging – er meer dan 99% van de mensheid zich daar niet bewust van is.
Maar… dat komt omdat jij je leeuwenkracht moet laten zien. En dat is ook niet waar, want er zit nog wel meer achter waarom dat wordt afgeremd. Maar in hoofdzaak is het dat wel.
Het tweede punt is dat mensen die zich er wel bewust van zijn, die ook in die systemen leven maar wel bewust zijn van dat ze in die systemen zitten en dat er iets is wat wij… ‘kwantumfysica’ noemen en ‘scheppende informatievelden’. Dat die mensen zich heel vaak of bijna altijd, of heel erg vaak laten omverschieten door trauma momenten. En daardoor hun leeuwenkracht, hun eigen stationaire krachtsbewustzijn, er boem, helemaal onderuit gehaald wordt.
Dat zie je vaak bij mensen zoals ‘ons’ gebeuren.
In alle eerlijkheid is dit gewoon wat er gebeurt. Bij de één gebeurt het soms en bij de ander gebeurt het heel vaak en soms… gebeurt er bij die ene waar dit heel weinig gebeurt, ineens ook heel vaak. En bij die ander, waarbij het bijna nooit gebeurt ook heel vaak.
En die ene… waar het heel vaak bij gebeurt, ineens helemaal niet meer. Dus het is niet stationair wat er zo beweegt.
Het lijkt wel of het een soort radarwerk is, waarbij men op de één of ander manier de verstoring die er collectief is, constant toewijst aan mensen, een intelligentie die daarachter zit en dan…..nu ga jij een tijdje de vruchten plukken van al jouw werk. Ze laten je nu een tijdje met rust en gaan die anderen uitdagen. Met een scheef oog kijkt dat heel geavanceerde systeem… nu komt die persoon wel in erg veel goede energie… en begint veel reactie te krijgen… in het nu moment waar veel rust en geesteskracht van de mens terug keert. Boem, Boem, Boem, Boem…, Ik hoop ook echt dat de mensen, wij hier… en ook andere mensen hier aanwezig… dat die goed beseffen, dat als ze in problemen zitten dat ze ogenblikkelijk… uit die problemen moeten gaan, ogenblikkelijk eruit. Als je in een guillotine komt en je komt daar in te hangen of in een strop zodat andere mensen…macht over je gaan krijgen… want er gebeuren dingen… – het gaat hier niet over rechtvaardigheid… – het gaat over de leeuwenkracht – .
Je moet daar dus uitstappen, touw doormidden knippen, strop van je nek af halen, een andere zone opzoeken omdat jij niet die omgeving bent, ook die situatie niet, je daar dus uit moet. Jezelf overeind houden.
En wat er dus veel gebeurt, is… dat wij door trauma, dírect, ons energieveld kwijtraken. Wat gebeurt er als jij denkt: ‘ik wil niet met mensen omgaan’, wat gebeurt er eigenlijk als jij denkt: ‘ik ga dat wel of niet dat doen’? Op dat moment ben jij niet die leeuw. Die leeuw, het frequentieveld van je autonome bewustzijn, wij zijn dat op dat moment niet, op dat moment zijn wij programma’s.
Snoeihard, wij zijn op dat moment scripten.
Want wij twijfelen namelijk nooit aan ons zelf. Want wij weten wat ons gevoel ons vertelt en daarvoor is stilte en ruimte nodig en soms moet je ook even slaan en schoppen om het eruit te halen. Maar de stilte en ruimte binnenin, vertelt ons als we daar de tijd voor nemen, ook al lukt dat soms ook niet direct dan moet je dat maar een paar keer doen.
Terug naar jezelf, terug naar je thuisbasis, naar je koninkrijk binnenin. Wat is het aller diepste gevoel wat je hierbij kunt voelen, wat is de reden dat ik dit voelde. Kan het nog eens terugkomen….kom maar, kom maar terug. En in één keer gaat het hele lichtveld gaat open – je weet waarom je dat doet – en op dat moment is de leeuwenkracht weer aan.
En vanaf dat stuk moet er gesproken worden. En dan komt het trauma weer en dan ga je kijken naar dat trauma in plaats dat het macht over jou krijgt, of je dat frequentieveld op een andere manier kunt laten vervloeien. Het is heel belangrijk om te snappen, dat dit is wat er gebeurt. Dat je op dat moment een programma bent. En alleen het programma zelf kan het zien. (goed luisteren wat ik nu heb gezegd!)
Want het oorspronkelijke krachtveld van wie we zijn, de oorspronkelijke spirit, je zou wel kunnen zeggen: ik kan het zien, maar die is daar niet in geïnteresseerd. Onze emotiekracht, als wij daarin zitten in wie we echt zijn, die is zo hyperintelligent, zo voelend, dat hij eigenlijk niet eens acht slaat op dat programma. Op dat moment dat dat programma er niet is – omdat wij er zijn – omdat wij er zijn – omdat wíj er zijn – dan is wie jij bent, is zo groot dat dat programma niet eens bestaat, is zo weg.
Maar als je zelf in dat programma zit, vertaald… je bent dat programma, dan als je jezelf kunt zien, dat programma kan zichzelf zien, dan pas kan hij uitgezet worden. Want vanuit het programma moet het oorspronkelijke zelf aangaan. Boem. Dus in het programma zelf – het programma moet zichzelf herkennen – in dat programma – dat is het neurologische bewustzijn, dat is intelligent, dus dat is niet wat ik doe, dat is ah… dit is wat ik doe, dat is een programma, dat is interessant, ik ben een programma. Op dat moment dat je dat wéét, komt van binnenuit de golf van het bewustzijn. En die gaat open. Net als een plantje dat uit de grond komt, die het zonlicht ziet en daaruit tevoorschijn komt.
En ik zeg het nu even bewust even achterste voren om ook andere ingangen te kunnen laten ontstaan voor de mensen die het niet voor elkaar krijgen om uit het oorspronkelijke of het voelend bewustzijn dat traumaveld, dat programma te kunnen zien en uit te kunnen leggen.
Als ik in een trauma-respons zit, in een irritatie zit, of er gebeurt iets, ik ben lekker bezig en er gebeurt iets in mijn leven, waardoor in één tel in één keer, boem, slaat het aan als een foto recht voor mijn neus. En alles waar ik mee bezig was, – ja dat weet ik allemaal wel – maar de verbinding waar ik mee bezig was is compleet weg, compleet weg. Ik word gewoon – maar ik wil het niet – maar ik word gewoon beziggehouden door de gedachte wat ik net op mijn beeldscherm heb gekregen. En het gaat gewoon weg, ja weg jij, oorspronkelijk dus niks aan de hand. En ik moet heel eerlijk zijn en de eerlijkheid gebiedt mij tegen mij zelf te zeggen, jongen, …je bent op dit moment niet reëel. Jij bent op dit moment geframed door die gebeurtenis. Sterker nog, jij bént die gebeurtenis. Sterker nog, jij bént op dit moment een programma. Het programma zit in jou, het programma kijkt nu door jou heen wie jij bent. Kijkt als programma. Op dat moment heb ik letterlijk, doordat ik dat besef, heb ik toegang tot dat programma. Die weg moet je ook gaan doorzoeken. (De aanval op de gemoedstoestand)
Je kunt je er bewust van zijn als je lekker bezig bent met datgene waardoor je voelt: ik léef, dit is écht, dit móment, ik léef, ik bén echt gewoon. Het is heel waardevol dat je wéét in die momenten om te staan. Dus je moet het ook ergens in je achterkamertje hebben van, dat er dingen zullen kunnen gebeuren, kan gebeuren die jou gaan proberen af te leiden. Je moet dus paraat staan voor het feit als er wat gebeurt. En stel je dat moment voor, als er wat gebeurt, dat is cruciaal, stel je dat voor, je moet het gewoon inladen als bewustzijn, dénkend en voelend. Stel je voor dat je dat moment, datgene wat er gebeurt, wat dat ook is, dat dat op geen enkele manier, je ziet het gebeuren, je denkt, je kunt het volledig zien en ervaren, maar dat het op geen énkele manier je gemoedstoestand binnen dringt. Dit zijn de parels.
Stel je voor dat dat op géén énkele manier gebeurt, zonder énig probleem, zonder énige uitdaging, helemaal niks, zou je dat andere kunnen afronden en je gemoedstoestand is dus gewoon stationair. Het maakt niks uit, er is niks aan de hand.
Daar krijg je een klap op, dat is wat er gebeurt. En wat willen wij altijd doen als we een klap krijgen…..terugslaan. En dat gebeurt ook in het geestelijk stuk en dat is de grote kosmische oorlog omdat dit bewustzijn wat in het lichaam zit dat naast ons oorspronkelijke bewustzijn ook een lichamelijk bewustzijn is en dat lichamelijke bewustzijn is een optelsom van honderden andere bemoeienissen en tientallen andere beschavingen die ervoor zijn, moet je ook beseffen dat er echt wel leeuwenkracht nodig is om al die andere mogelijkheden die ook willen reageren, om die níet te laten reageren.
Daarom is deze kennis ook belangrijk. Als je de kennis niet hebt waaruit situaties allemaal uit kunnen ontstaan dan kun je dat ook niet in je bewustzijn laden. Dus probeer nog een keer allemaal voor jezelf goed te kijken van als er in mijn leven iets gebeurt, je bent lekker bezig, het leven heeft zin, je bent bezig met aardse dingen, je bent bezig met dieren, je bent bezig met sterren, met het grote geheel waar je vandaan komt, voel ik, kom je ook iets brengen, je komt iets neerzetten, ombouwen, je gaat met elkaar openen, iets heel oorspronkelijks terug brengen op/in deze wereld. Als er dan iets gebeurt waardoor ik heel hevig geïrriteerd raak, of ik moet me driedimensionaal bezighouden met iets, breng je je aandacht daarheen, dat dat kan, zonder dat je je gemoedstoestand aantast.
Dus wat er gebeurt brengt je dus wel direct in contact met wát er gebeurt, de aandacht wat datgene vraagt geef je ook en het wordt afgerond. En je gemoedstoestand van daarvoor is gewoon intact.
Scheppen is informatie en bewustzijn opbouwen en dan ontstaat er iets en dan komt er iemand naar je toe en zegt: Ik heb ergens een probleem mee (en dat kun je dus ook zelf zijn, maar in dit geval even een ander). Je luistert naar die persoon, die vertelt wat er aan de hand is, kijkt naar deze wereld en ziet wat er in deze wereld aan de hand is. Er wordt contact gelegd, contact wordt neergelegd op een manier waarvan je denkt, ow, ik zie wat er aan de hand is, dit zijn allemaal dezelfde verbanden. En dan ga je luisteren naar wat er in jezelf ontstaat.
Dus iemand vertelt iets over zichzelf.
Wat gebeurt er als je observeert? Je observeert je cliënt, een situatie is ook een client. Je luistert ernaar, je bestudeert het, je doorvoelt dat, je maakt er contact mee en er gebeuren dingen met jou. Je bent degene die het observeert. Jij bent degene die het sensorisch gevoelsmatig invoelt. Maar ook met je zintuigen beluistert. En al die informatie wordt als het ware opnieuw in jezelf opgebouwd. Dus de situatie die gepresenteerd wordt in verhaal, een beeld, wordt door jezelf opnieuw opgebouwd en ontstaat als energie in je systeem.
Als iemand vertelt: ik ben heel erg ziek, dat en dat is er aan de hand, dan wordt het verháal van die persoon en ook het béeld van die persoon en de trillingen van die persoon worden allemaal aangehoord. En die worden door je eigen bewustzijn opnieuw opgebouwd, dus die frequentie wordt als het ware nagebootst, dus in je. Maar nu gaat erom van of je ook gaat reageren op die situatie van die persoon of dat je gaat beseffen dat degene die ergens last van heeft, ziek is, ergens een verstoring heeft, of geestelijke neergang heeft of wat dan ook, dat die persoon dat eigenlijk alleen maar heeft, niet omdat die persoon daar last van heeft, maar omdat dat een blok-programma is die het vermogen van dat punt waarin die persoon zit op moment dat dat traumapunt gaat draaien, dat je gaat beseffen dat de klacht niets anders is dan samengetrokken scheppingskracht, verpakt in dat blok-programma. En die persoon gaat tegen jou vertellen wat er aan de hand is en gaat huilen of niet huilen. Maar die gaat aan jou dat verhaal vertellen.
Eigenlijk wordt niet de klacht overgebracht naar jou maar eigenlijk wordt de scheppende kracht aan jou getoond van die persoon. En wat de intelligenties hierachter willen is dat wij mentaal gaan reageren op het blok-programma. Dat wij gaan meedenken hetzelfde wat de client vertelt. En dat moment, dat ik dat doe, dat luisteren naar wat de client vertelt en ik ook meedenk op basis van die client op dat moment is de uitkomst gewoon niets wat met schepping te maken heeft maar is de uitkomst constante oplossingen, mogelijkheden, therapieën, sessies en eigenlijk een heleboel prietpraat en heeft helemaal niets te maken met de kern waar die persoon mee bezig is.
Want die persoon wordt ergens door geblokkeerd in een punt waarin zoveel energie is gegenereerd.
Dus wat doe jij? Hoe kijk jij naar die ene persoon? Op twee verschillende manieren.
Je beseft dat die persoon iets vertelt wat de overtuiging is van de derde dimensie van die persoon. Het wordt gevoeld, het lichaam laat het zien, het is allemaal bewijsbaar. Jij weet dat en daar hou je ook in alle prioriteit rekening mee, omdat dat ook echt de beleving is van de ander en de ander dat ook echt meemaakt in de derde dimensie. Die persoon kan hartstikke ziek zijn.
Maar jij wéet terwijl je ernaar kijkt, weet je ook dat de energie door de ontmoeting en de waarneming en de observatie en de verbondenheid, het contact wat je legt met de ander, kwaliteit van het samen met elkaar zijn, wéet je óok alles wat die ander zegt, ook door je eigen vermogen opnieuw wordt opgebouwd, in jezelf.
Er vindt geen overdracht van energie plaats, maar een reproductie. Hoe groter de aandacht is voor de ander – je hoeft niet te snappen wat die ander vertelt – aandacht is gewoon het sensorisch bewustzijn van ons. Hoe groter de aandacht is, hoe groter het frequentieveld, de informatie in jezelf uit je eigen fabriek van binnenuit weer opnieuw wordt ingebouwd.
Dan komt het punt dat door die energie die jij hebt opgebouwd – heel gericht – als een leeuw, krachtig denken, soepel denken, souplesse, dynamisch denken dus ook niet BAM, maar met kracht dit veld op de ander, in de ander, kunt schenken. VRIJ.
En wat je dan doet is alle opgespaarde scheppende kracht, die geblokkeerd raakt doordat waar die persoon last van heeft, die scheppende kracht is via het geblokkeerde programma bij jou gekomen. Wat je doet is dat scheppende trillingsveld weer vrijgeven terug naar die persoon. En het bewustzijn wat dat doet is hartelijk, meebuigend, liefdevol maar ook heel daadkrachtig. Je ziet gewoon van dit is wat er gebeurt. Fijn dat het hier gezien wordt en fijn dat wij samen mogen werken want ik ben níet degene die het doet, wij zijn een FORCEFAMILIE. “Wat mij op dit moment niet lukt, maar ik reken op jou.”
“En wat jou niet lukt, mag je rekenen op mij!”
En het blijft schoon zolang we elkaar niet op de derde dimensie gaan bekritiseren, maar ook niet gaan therapeutiseren.
Want als ik nu als medium ga zeggen of als arts: je moet dat en dat doen en zus en zo doen – dat is goed als je een verstuikte enkel hebt, is het goed als je een paar goede tips krijgt van wat je wel en niet moet doen, en het is goed als je opgezwollen benen hebt dat je goede adviezen krijgt van wat je daarmee moet doen, dat is mooi – maar het bewustzijn erachter van degene die het doet die moet iets anders doen. Dat is Kosmische Geleiderschap.
Nu hebben we het dus over klachten van een persoon of een ander, maar we hebben ook klachten van onszelf, situaties van onszelf. Over wereldthema’s. We hebben het ook echt over het “contact leggen”. Nou, vergis je maar niet hoor! Het is echt heel bloedje serieus. Er ligt een arsenaal van gebeurtenissen klaar. In elke dimensie waar contact weer terugkeert aan scenario’s die gewoon in het matrixveld gaan draaien. Ze zitten overal, ze gaan overal draaien. Hoppa, hoppa.
Ik maakte er laatst bewust een soort opmerking over in Voerendaal. Het zijn mensen die bij het UAP- programma (wereldwijde UFO/ UAP-manier waarover gesproken wordt en over matrix onthullingen die er allemaal zijn, heel veel vlogs gaan eigenlijk over dat we inderdaad bezocht worden door BuitenAardsen), een ufo-retrieval programma, het programma waar al tientallen jaren onderzoek wordt gedaan naar de kwestie ruimteschepen. Die mensen die zitten daar al een hele tijd, in dat soort programma’s, in dat soort onderzoeksteams en nu sinds twee jaar wordt daar heel sterk en heel diep over gesproken. Mensen zitten in allerlei podcasts, overal praten ze erover. Maar het zijn hele grote geziene gasten want zij weten wat ufo’s zijn en zij weten wat er aan de hand is. Maar de tijd dát ze ín die teams zaten, spraken ze er niet over.
Je moet goed met je gevoel kijken van, klopt dit? Waarom werd er toen niet over gesproken en nu wel? Het is niet om die mensen nu af te serveren – dat is onzin, want die mensen hebben wel zinnige dingen te vertellen. En die mensen werken vanuit wie zij zijn ook mee om iets naar buiten te brengen.
Je moet goed kijken wat de controles achter de schermen allemaal hebben, om allemaal dingen te laten ontstaan, om jou te laten denken dat de ander kanker heeft en dat jouw gedachte op die kanker wordt ingesteld. En dat jij dan ook denkt, dan gaat de ander dus dood. We moeten er nog het beste van dienen te maken. Hoe het dat hele scenario van dat ‘nu-moment’ constant opnieuw reproduceert in het nu, omdat jouw bewustzijn daar stationair erin is gebracht.
En het contact wat deze mensheid hier op aarde gaat krijgen met interstellaire rassen, waarin wij zelf lid zijn… ‘thuis’… zal op een manier plaatsvinden, dat helemaal niet lijkt op wat allemaal wordt besproken tot nu over ufo’s.
Het zal overweldigend zijn. Het zal iets zijn wat je nog niet eens kunt schrijven in woorden. Zoiets. Dat kan niet. Dus alles wat er wordt geprobeerd nu te introduceren is… om de/het geleiderschap van jou… om dat op voorhand af te zwakken.
Dus goed kijken van hoe ga ik daar mee om. Deze lichamen die wij nu hebben zijn best wel stug op het gebied van wat wij allemaal kunnen. Je moet niet denken dat je 4 uur lang tegen een berg op kunt hardlopen. Op geestelijk gebied.
Als je voelt van… ik moet eventjes los, dat lichaam moet dat ook kunnen… het gaat via onze energie. Het lichaam moet het ook kunnen dragen, je moet ook even de boel kunnen loslaten en dan is het helemaal niet erg als jij in je eigen dagelijkse bestaan, dat je ook even los van deze informatie hier dingen beweegt. Snap je… want het zit toch wel in je. Je kan elk moment besluiten dat het… dat je het even aan de kant kunt laten zijn, maar je kunt elk moment besluiten… ‘nu aan’… Boem! Dan is hij erin.
Dus je hebt Master-schap, Mastership daarover. En dat moet je jezelf óok geven. Niet over de top, zoek de grens op waar je hem kunt oprekken, maar… blijf bij de grenzen weg… waar hij scheurt. Dáar moeten wij zitten.
Waar zit het moment van contact met andere beschavingen en kwantumfysica?
De ‘leeuw’… zijn, het is een coördinatie vanuit verschillende kanten. Hier moeten wij, hier op deze aarde, moeten wij op een niet extreem hoog niveau, maar hier op de aarde moeten wij stabiel, betrouwbaar, vriendschappelijk, bereidt om in te zetten én stationair bewustzijn zijn. Dat is wat we moeten zijn.
Moet je maar eens kijken, ik ga op mijn manier ook een beetje in de ‘picture’ wat er allemaal gebeurt bij samenkomsten en wat de mensen onderling allemaal doen. Ik zou bijna soms, als ik een pet op zou hebben, wel over mijn oog heen willen trekken. Als we zien wat er allemaal gebeurt.
Wat is stationair, wat is als je met elkaar een vibratieveld neerzet. Wat is dan het startpunt? Er zijn nog steeds mensen die denken, zelfs na wat wij jarenlang doornemen, die denken dat er contact gaat ontstaan… zónder in harmonisch vibratieveld te zijn… Dat is mijn antwoord.
Stabiel en goede vibratie zijn. En daarvoor hoef je niet bij elkaar op schoot te zitten. En daarom hoef je niet overal aan mee te doen en leuk gevonden te worden. Je mag ook gewoon ergens achterover hangen en zitten en voelen dit is mijn manier en ik wil vandaag niet overal in meegenomen worden maar ik ben er gewoon helemaal bij… En je voelt dat er geen weerstand is vanuit jou naar andere mensen, maar je voelt ook dat anderen mensen vinden… dat is ook oké en gaan daar ook lekker zitten. En ik vind dit soms zelf ook oké. Dus het gaat om een hele rustig, ‘samenzijn’ en met die mensen samen initieer je dan dat contact.
Ik heb al heel vaak gezegd op moment dat je er dichtbij in de buurt komt, breekt de kosmische oorlog uit… via de ingang van onze kwaadaardigheid. Daar bedoel ik de trauma’s mee.
Als iemand anders iets zegt of iets doet wat voor jou zinloos is, dan kan dat vastgesteld worden dat dat voor jou zinloos is. Waarom nu? Waarom moet dat nu op dit moment gezegd worden midden in dit gesprek?
Dat kan vastgesteld worden van dat dat bijzonder is. Dat is helemaal niet nodig. Maar dat kan dus vastgesteld worden zonder enige vorm van de tijd. Want… je kunt niet door de ander heen kijken, in dat moment, wat er werkelijk achter zit waarom iemand dat doet. Je kunt de vibraties en gevoelens, die bij die ander zijn… die kun je niet zien. Soms kan iemand heel heftig reageren en dan kun je daar van alles van vinden. Maar… daar zitten – en dat is niet een vrijbrief om het te doen – iedereen moet ook zijn eigen verantwoording nemen, diegene ook, maar… dan kun je daar niet iets over vinden in de zin van… want je weet niet wat erachter zit.
Je weet niet wat er bevrijd wordt. Je weet niet wat er wordt gevoeld, wat er wordt neer gezet, dat weten we niet.
Als iemand dan in de pauze gaat dansen, dan rammelen al mijn emotieklieren, rammelen door mijn lichaam, omdat ik me vrij voel, omdat zij zich gewoon laat zien in hoe ze zich voelt. Dat zijn de dingen van, hoe weet je wanneer het contact er is?
1) Wij kunnen ons alleen op persoonlijk niveau en in groepsverband niveau, waarbij ieder zichzelf is… op een heel volwassen, stationair, vriendschappelijk niveau, neerzetten. Dat is een must. Anders kom je in een ander uitzendingsfrequentie- bereik.
2) Het tweede is dat wij ook moeten beseffen, dat als wij dat níet zijn, of juist wel zijn… en het gebeurt en wij initiëren en wij zetten ons zelf open en we maken een goede TaskForce op dat gebied, om het neer te zetten, dat het nog altijd opgesloten wordt aan de kant van de confederaties en de afdelingen die daar mee bezig zijn.
Dat zij een veel groter overview hebben. Zij hebben gedetailleerd overview wat er met de matrix gebeurt. Wat er allemaal in gebeurt. Welke taalvelden en bezoekers daar allemaal doorheen lopen, welke besmettingen. Of het een feit is voor hen of voor ons, we gaan daar op zich… niet 100% over. Maar wat daar wel 100% over gaat… is… dat wij schoon zijn, dat we aanspreekpunten zijn, dat het niet gaat over verbeteren van onze persoonlijke levenssfeer, dat het gaat… om een stem te zijn van de volkeren van wie wij zijn… van ons…, een stem te zijn namens hen en een stem te zijn voor de wereld.
En daarbij moeten wij met zeer veel respect – daarom moeten we af en toe goed denken dat we de boel eruit meppen — als we voelen dat we vollopen met energie, dan moet het er ook even uit, op een bepaalde manier. Met respect omgaan met elkaar, ook echt waardering naar elkaar zien en ook uitspreken.
Respect uitspreken naar elkaar toe.
Waardering dat is zo iets moois. Ik heb er zo’n diep gevoel bij, het is zo mooi om met elkaar zo in aandacht te zijn. Dat is een frequentieveld waarin ‘de leeuwenkracht’, ook denkend, coördinerend over dit grote netwerk wat om ons heen aanwezig is, dat geïnitieerd wordt.
We moeten wel een gedachtensignaal wel een bewustzijn signaal afzetten. We moeten een opdracht geven, laten weten dat we ook echt – dat hele arsenaal gaan draaien, dat contact.
Dat ga je ook merken wanneer dat aangaat, dat contact, dat is net een soort circuit, een soort interface, circuit gaat draaien, je voelt hem ook gaan draaien, alles verandert. Ineens is de tijd waarin je zit precies hetzelfde maar het voelt anders.
Alles gaat veranderen. En dat is alleen mogelijk… want ik heb het over echt contact en niet over ‘blok-programma’s’ die contact simuleren… is echt mogelijk als mensen die zo diep in zichzelf geland zijn en die ook hun eigen problemen kunnen zien, hun eigen pijnpunten kunnen zien, en ook zien van ik krijg het op één of andere manier niet opgelost. Het maakt niet uit of het opgelost wordt… als de ‘macht’ er maar is. En dat stuk wat er dan nog zit, dat je kunt rekenen, “jij bent de andere vibratie, door met jou samen te zijn is het één groot communicatieveld en voel ik ook, dat die druk van die communicatie- programma’s ook weg zijn. En zo zet je dat met elkaar in beweging. Maar daar zijn wel echte opdrachten bij nodig.
Bron: Martijn van Staveren, Kwantum Kosmische geleider (17-07-2023 d2)
Foto: Reflection door Flos_shot4me
Met dank aan Anita voor het maken en delen van dit transcript
Eigen muziek:
Remember Who You are (Hans Zimmer) https://youtu.be/FNBAmsriyY8
Run Free (Bryan Adams en Hans Zimmer) https://youtu.be/RkoQlQMEsmM
Homeland (Bryan Adams en Hans Zimmer) https://youtu.be/1elnKmGCaGc
Pingback: Grillige Kracht | Brongenoten