Frequentie vooruitzicht van lee voor december 2023

1 reactie

December belooft een extreem intense maand te worden. Zonne-activiteit, Aarde-activiteit en menselijke activiteit.

In december werken we in versneld tempo door oude cycli heen.  Zoiets als in turbo drive door al de oude levenslessen heen gaan. Alles wat aan de binnenkant nog niet af was en waar we ons nog niet bewust van waren zal naar de oppervlakte worden gebracht. En dan zal er een -door deze cyclische processen heen bewegen- plaatsvinden, alsof we de trap op lopen van onze persoonlijke evolutie. In een maand, zal je elke levenservaring ontmoeten die je in jouw perceptie terzijde had geschoven voor later.

Alles wat niet is vergeven zal om vergeving vragen. Alle grieven die je hebt verborgen zullen voor je ogen verschijnen. Alle moeilijkheden waardoor je bent teruggedeinsd zullen weer naar boven komen zodat je ze te boven kan komen.

En het is, werkelijk, geen zaak van externe issues of nieuwe moeilijkheden.

Eerder is het zo dat wat er van binnen is aan de buitenkant zal worden gereflecteerd, zodat je deze keer afscheid kan nemen van dat wat jou niet langer dient. Wat voor je verborgen is zal zichtbaar worden. En dit zal je in de gelegenheid stellen om jezelf in heelheid te zien.

Elke dag zal er een verborgen iets in het licht komen en om jouw aandacht vragen. Wanneer dit gebeurt, zeg dan eerlijk tegen jezelf: “Ja, hier voel ik angst en ik geef dat toe, hier voel ik mijn zwakheid en geef dat toe, hier voel ik schuld en geef deze staat van zijn toe, hier kan ik een ander niet vergeven en geef dat toe, hier voel ik woede, machteloosheid, wanhoop….. en ik herken dit allemaal als onderdeel van de stand van hoe mijn persoonlijkheid is geprogrammeerd.

En wie is het die dit alles toegeeft?

Alleen degene die van bovenaf kijkt, degene die ziet en zich niet verbergt. Toegeven zal je bevrijden van deze dingen, omdat ze je niet langer zullen besluipen en op het meest ongunstigste moment een dolksteek zullen geven.

Zodra je erkent wat je voor jezelf verborgen hebt gehouden, zal je jezelf verwijderen van de onbewuste invloed van je programmering. In het verder gaan zal je de heelheid en de steun van je Ik Ben ervaren en inspiratie krijgen van een niveau dat geheel nieuw voor je zal zijn. Het zal voelen alsof je altijd in de kelder hebt gewoond en nu in een huis op een heuvel met grote ramen woont. Waar je ook kijkt, een weids perspectief ligt nu voor je open.

Intensieve verwerking van oude programmeringen zal je niet alleen nieuwe richting geven om je leven opnieuw te definiëren, het zal je ook sleutels geven tot persoonlijke gebeurtenissen die je eerder niet kon zien, omdat ze verborgen waren achter het gordijn van programmeringen, wat nu is weggevallen.

Om bovenstaande te implementeren zal het niet nodig zijn om in gevecht te gaan, moeite te doen of er energie in te steken. Helderheid en herkenning van wat zichtbaar wordt in relatie tot wat je al hebt doorleefd zal genoeg zijn.

Bijvoorbeeld, iemand kwetst je of beledigt je onterecht en uit het niets. En inplaats van dat de moed je in de schoenen zakt of een laag-frequente response geeft, realiseer je je opeens: “Oh ja, tien jaar geleden was er een soortgelijk incident, toen ik in een depressie geraakte en de ene ellende na de andere volgde.” Je zal je zoiets als dit herinneren en in plaats van die reactie te herhalen, zal je eenvoudig grijnzen: “ Nee, dit ben ik reeds ontgroeid, mijn ego zal mij niet weer misleiden.”

En als je je dit realiseert blijkt plotseling dat die persoon die jou schijnbaar beledigde het helemaal niet meende, niet over jou sprak, en in het algemeen het over heel iets anders ging.

Situaties als deze zullen je verrassen, door hoe snel ze oplossen en hoe makkelijk ze jou voorheen triggerden. En nu zal duidelijk zijn dat dit er allemaal bij hoort, zowel het ontstaan van problemen als hun verdwijnen.

En ja, mensen die interne oorzaken van externe situaties niet willen herkennen zullen een shock ervaren. Wat volgt, is dat zij enorm zullen worden meegenomen in de gebeurtenissen van een collectieve chaos, gecreëerd door zowel de mens als de natuur.

Herinner je ook dat de massale gebeurtenissen waar je in december getuige van gaat zijn, kant en klare scenario’s zijn van verschillende spellen. In deze gebeurtenissen is geen kans voor toeval of iemands deelname zonder zijn of haar interne projectie. En aangezien je deze gebeurtenissen waarneemt, ben je tot ze aangetrokken door iets wat in jou verborgen was. Maar het is genoeg om te zien om bewust te zijn. Je hoeft er niet persoonlijk aan deel te nemen. Kijk gewoon en leer iets over jezelf.

frequentieprognose van lee

Toon je sympathie, niet voor wat er gaande is, maar voor het feit dat iemand zijn ego programma’s op deze manier gebruikt. Maar omdat ze het doen, betekent het dat het hun innerlijke keus is. Als iemand de fysieke wereld verlaat, dan is dit zijn/haar innerlijke keus- om niet te participeren, niet betrokken te raken bij het drama met dit specifieke samengestelde ego. Misschien prefereert dit wezen het, deze ziel, zo je wil, om deze wereld binnen te gaan vanuit een ander lichaam, met hogere frequentie settings. Dit is hun keuze.

Anderen toe te staan hun keuzes te maken is een van de grootste transformaties die je zal doormaken in december. Voor sommigen, zal dit in het algemeen de grootste gebeurtenis van de maand zijn- leren los te laten, toe te staan, leren niet betrokken te raken bij de drama’s van andere mensen met als gevolg het ineenstorten van jouw frequenties tot het niveau van slachtoffer.
Blijf erbij, recht je schouders, houd je hoofd omhoog, adem vrij.

Dit is de tijd van bevrijding. Laten we vrij zijn!

(vertaling uit het Russisch)

Bron: guidereality.net

Over resonantie – Q&A met lee

Een reactie plaatsen

❓VRAAG:

Wat is de “wet van resonantie”? Kun je dit uitleggen met een voorbeeld?

❗️ ANTWOORD van lee:

Als toevoeging aan wat al eerder is gezegd, dit…

De ene energie – bewustzijn, dat “zijn staart – reflectie” ontmoet, herkent zichzelf. Deze “ontmoeting” verenigt de delen (oren en staart) tot een nieuw geheel. Dan krijg je, bijvoorbeeld, een hond. Er is veel meer aan een hond dan alleen zijn oren en staart. Aanzienlijk meer.

Het samenvallen van frequenties vermenigvuldigt dus hun totale energie. 1+1=10.

Wanneer je gedachten in resonantie zijn met je verlangen, heb je geen kans om de manifestatie ervan te vermijden.

Dit is de basis van materialisatie.

De gevolgen zijn zodanig dat er in werkelijkheid niet zoiets bestaat als een “verkeerde beslissing”, er bestaat slechts niet overeenkomende frequenties. Elke variant uit een duizend mogelijkheden is zinloos zonder overeenkomende frequenties. De mind zal nooit het probleem oplossen op basis van logica. Maar de vraag zal zichzelf oplossen als de frequentie overeenkomt met het antwoord.

Want

Het antwoord

Ontstaat

Als

Een deel

Van de vraag.

Of anders. De vraag zelf is onmogelijk, zonder dat er ONMIDDELLIJK een antwoord klaarligt. Vervolgens hoef je alleen maar resonantiefrequentie voor hen te vinden.

De oren moeten de staart herkennen om een ​​hond te maken.

De frequentie van je huidige toestand zou moeten overeenkomen met wat je nu wilt materialiseren.

“Ik wacht op het resultaat” is de resonantie voor wachten.

‘Ik geniet van het moment’ is de resonantie voor het belichamen van ALLES wat de mind voor realistisch houdt.

Realisme is een resonantie voor het beeld van de wereld dat je je voorstelt.

❓VRAAG:

Is het waar dat op de pieken van de Schumann-resonantie de synchroniciteit van alles ook het hoogst is? Of wat moet men weten over de Schumann-resonantie?

❗️ ANTWOORD van lee:

Op de pieken van de Schumann-resonantie kan brandstofvrije energie worden gecreëerd. Dit is het onderwerp van de toekomst van de energieproductie op Aarde. Maar het onderwerp is al beschreven door Tesla.

Om in eigen synchroniciteit te zijn, heb je je eigen afstemming in frequentie op je eigen verlangens nodig. Dat wil zeggen, je moet afgestemd zijn op de frequentie van je Zelf zijn, die AL op deze frequentie “voor” je in de tijd uitgedrukt is.

Synchroniciteit geeft direct aan: “je zult je hoogste ambities realiseren.” En het is altijd individueel. En dit is altijd het momentum van dit punt Hier en Nu.

Jezelf aanpassen aan externe frequenties kan harmonieus zijn, bijvoorbeeld door te vervloeien met de energie van de natuur, maar het is niet voldoende om voortdurend voorwaarts naar Jezelf toe te bewegen. Het is goed om de Aarde te gebruiken om jezelf in balans te brengen. Maar waar ben Jij Zelf dan als Schumann, Schubert en andere Mozarts trillingen voor jou zouden creëren?

❓VRAAG:

Lee, waarom worden sommige gebeurtenissen uit het ‘verleden’ (er is geen tijd) uitgewist, wazig, en sommige worden zo helder en duidelijk herinnerd dat het lijkt alsof je daar nu aanwezig bent; deze gebeurtenissen zijn vaak prettig, of misschien neutraal? Het maakt niet uit hoe ver terug in de tijd.

❗️ ANTWOORD van lee:

Omdat de gebeurtenissen uit het verleden in het nu ZIJN. Op dit moment gebeuren ze ‘daar’ nu ‘hier’. De afstand tussen verleden en toekomst wordt gemeten door trillingen. Sommige vibratieverbindingen zijn krachtiger en worden gezien als ‘duidelijk gevoeld’. Degenen met een zwakke vibratie – dit betekent dat je bent veranderd vergeleken met wie je was tijdens die gebeurtenissen.

Vandaar ook de logica van hoe je dingen herinnert: wat goed onthouden wordt, is wat zorgvuldig doorleefd wordt en “geïmplementeerd” in andere vibrationele verbindingen. Wanneer je bijvoorbeeld een woord uit een andere taal leert, voeg je associaties toe om de verbinding te versterken. En plus het woord zelf, als je het daarbij bewust gebruikt tijdens het spreken, is die ‘geworteld’ in dit bepaalde herinneringsmoment.

Laten we als voorbeeld een woord leren (voor degenen die het niet kennen).

Het is het werkwoord “implementeren, uitrollen, toepassen” – “deploy”.

Zeg maar eens hardop: I am able to deploy this skill – Ik kan deze vaardigheid implementeren.

Je kan een associatie leggen met een “plooi”, of “ontplooien”. En als je de zin uitspreekt, verbind de betekenis van het woord met het beeld van iets uitrollen, ontplooien. Het is belangrijk om het hardop te zeggen en het geluid te horen.

Als resultaat krijgen we verbinding tussen het woord “deploy” en het idee hoe het geheugen zelf buiten de tijd om werkt. De een zal de ander ondersteunen.

De verbinding zal echter sterker zijn als je emotioneel betrokken raakt bij het maken van een zin ermee – dan worden de trillingen energetisch versterkt. Dat wil zeggen dat de ‘bandbreedte van de geheugentoegang’ wordt vergroot door emotie.

Puur technisch gezien wordt dit zichtbaar in neurale verbindingen, waarvan er letterlijk meer gaan ontstaan daar waar er meer emotionele of zintuiglijke verbindingen zijn. Want de neurale netwerken van de hersenen weerspiegelen het trilling principe van het geheugen. De neurofysioloog zal dus al het bovenstaande vanuit zijn perspectief bevestigen. Hoewel hij vanuit zijn “atheïstische hoek” nog steeds een vraag zou kunnen hebben: Waarom het geheugen soms behouden blijft ondanks ernstige hersenbeschadiging? Het antwoord is dat trillingen de hersenen vormen, en niet andersom. En herinnering is een verbinding met een BESTAANDE gebeurtenis die eigen ‘trillingsdraden’ met je heeft.

Bron: Lee — Вибрации (https://t.me/lee_vibrations)

Het hart van de mens

Een reactie plaatsen

(door David Price)

In de Ojibwa- en Cree-cultuur was de betekenis van leiderschap niet macht, het was zorgzaamheid.

– Tanya Talaga

*

Telkens wanneer de energie van woede naar boven komt, willen we deze vaak uiten om de persoon te straffen van wie we denken dat hij de bron van ons lijden is. Dit is de gewoonte-energie in ons. Als we lijden, geven we altijd de ander de schuld omdat hij ons heeft laten lijden. We realiseren ons niet dat woede in de eerste plaats onze zaak is. Wij zijn in de eerste plaats verantwoordelijk voor onze woede, maar we geloven heel naïef dat als we iets kunnen zeggen of doen om de ander te straffen, we minder zullen lijden. Dit soort overtuigingen moeten worden ontworteld, want wat je ook doet of zegt in een staat van woede, zal alleen maar meer schade aanrichten in de relatie. In plaats daarvan moeten we proberen niets te doen of te zeggen als we boos zijn.

Vrede is een beoefening en geen hoop.

~ Thich Nhat Hanh, “Woede: wijsheid om de vlammen te koelen”

*

Het spijt me, vergeef me alsjeblieft, ik hou van je, dank je wel.

– Ho’oponopono Mantra

*

Het leven van een mens valt niet in één keer uiteen; het zijn de kleine compromissen, kleine liefdesverdriet, kleine fouten die de weg vrijmaken voor achteruitgang en overweldigende wanhoop.

Een land valt ook niet in één keer uiteen. Het is niet één ding, maar veel dingen die ons langzaam naar een punt brengen waarop we om ons heen kijken en zeggen: “Oh mijn God, wat is er met dit land gebeurd?”

Maar de woorden van Albert Camus gelden zowel voor een land als voor een individu: “Midden in de winter heb ik ontdekt dat er in mij een onoverwinnelijke zomer heerste.”

Het is het elfde uur, maar het is nog geen middernacht… er is nog tijd als we de tijd goed gebruiken.

– Marianne Williamson

*

We zijn allen één. Alleen ego’s, overtuigingen en angsten scheiden ons van elkaar af.

– Nikola Tesla

*

Ik betwijfel of we ons realiseren hoeveel van onze overtuigingen en reacties worden gedicteerd door de cultuur waarin we opgroeien en hoe beperkt we daardoor worden. Wat normaal is in onze cultuur is feitelijk een bedreiging voor de vrede op een fundamenteel niveau. Het is normaal om anderen de schuld te geven voor ons lijden. Wraak willen is ‘normaal’ als we voelen dat ons onrecht ia aangedaan. Oorlog is normaal, straf wordt als gerechtvaardigd beschouwd, dus natuurlijk moet goed gedrag voortkomen uit angst voor pijn. In dit systeem dragen we vrijwel ons hele leven ongeadresseerde wonden met ons mee.

Sommige inheemse culturen hebben manieren ontwikkeld om innerlijke blokkades op te schonen die onze behoefte aan innerlijke en uiterlijke vrede compliceren en frustreren. Een mensheid die verscheurd wordt door innerlijke onrust creëert individuen die gehinderd worden door onopgeloste conflicten. Deze conflicten zijn kleine persoonlijke branden die soms uitgroeien tot onbeheersbare branden. Iedereen die er niet in is geslaagd een solide innerlijke vrede tot stand te brengen, wat zeldzaam is, moet er gezegd worden, mag niet in machtsposities verkeren of in het bezit zijn van dodelijke wapens.

Maar dat is niet de wereld waarin we leven. We zijn geboren uit een ras dat een lange geschiedenis van onrecht en wonden probeert te negeren, te onderdrukken en gewoon doorgaat met ‘normaal’ leven. We zijn tevreden als we er normaal uit kunnen zien voor anderen, maar we struikelen steeds over iets onverwachts. Dat is een onzichtbaar deel van ons dat niet kan worden opgelost omdat we weigeren het te herkennen. Onze oplossing is om de daders de schuld te geven en te straffen, want die moeten een lesje worden geleerd.

Zolang we dit proces accepteren zonder het te bevragen, zitten we gevangen in een wereld die zal blijven exploderen en onschuldige mensen doden “zoals gepland”. Onze hoop om vreedzaam te kunnen vertoeven op deze planeet zal ongetwijfeld worden gefrustreerd. Onze trauma’s zijn geërfd van zowel verre als recente gebeurtenissen uit het verleden die niet zijn vergeven of begrepen. Ze uit het zicht duwen is een mislukte strategie, maar om de een of andere reden hebben we dat nog niet gemerkt.

Lala Ladedalounge

Een grote wereldbevolking met zo’n primitief bewustzijn zal geen duurzame vrede creëren. Vrede ontstaat niet door oorlog, wraak of wreedheid. Dat is waar – onvermijdelijk – tragedie en ellende worden geboren. Als het menselijk bewustzijn op dit niveau vastzit, kunnen we er zeker van zijn dat oorlogsinstrumenten verder zullen worden ontwikkeld en gebruikt. Deze arsenalen zijn zeer verleidelijk voor een psychologie die is door macht gefascineerd.

Een vreedzame, zorgzame geest is zo zeldzaam in het bestuur en in het zakenleven, daarmee ziet onze toekomst er niet erg geruststellend uit. Aan de andere kant kunnen de weinigen die erin zijn geslaagd vrede en empathie in zichzelf te vestigen en te behouden de storm tegenhouden totdat er genoeg gelijkgestemde anderen komen opdagen die hun handen aan het roer leggen. We navigeren nu door de wildwaterbaan. Het heldere bewustzijn dat we nodig hebben is mogelijk, maar niet vanzelfsprekend, dus het is kantje boord. Daarom moeten we allemaal onze blindheid aanpakken.

Lala Ladedalounge

Deel drie van mijn serie Meditations on Living is nu gepubliceerd op Amazon. Als je het leest, laat dan een recensie achter.

https://www.amazon.com/dp/B0CFDB16NR?binding=kindle_edition&searchxofy=true&ref_=dbs_s_aps_series_rwt_tkin&qid=1695336051&sr=8-9

Bron: https://davidprice-26453.medium.com/the-human-heart-faf8e186479c

Cover image: Lala Ladedalounge

The Human Heart

(by David Price)

Art: Lala Ladedalounge

In Ojibwa and Cree culture, leadership didn’t mean power, it meant caring.

— Tanya Talaga

*

Whenever the energy of anger comes up, we often want to express it to punish the person whom we believe to be the source of our suffering. This is the habit energy in us. When we suffer, we always blame the other person for having made us suffer. We do not realize that anger is, first of all, our business. We are primarily responsible for our anger, but we believe very naively that if we can say something or do something to punish the other person, we will suffer less. This kind of belief should be uprooted because whatever you do or say in a state of anger will only cause more damage in the relationship. Instead, we should try not to do anything or say anything when we are angry.

Peace is a practice and not a hope.

~ Thich Nhat Hanh, “Anger: Wisdom for Cooling the Flames”

*

I’m sorry, Please forgive me, I love you, Thank you.

— Ho’oponopono Mantra

*

A person’s life doesn’t fall apart all at once; it’s the little compromises, little heartbreaks, little mistakes, that pave the way to decline and overwhelming despair.

A country doesn’t fall apart all at once, either. It’s not one thing, but a lot of things that take us slowly to a point where we look around and say “Oh my God, what happened to this country?”

But Albert Camus’ words apply to a country as well as to an individual: “In the midst of winter, I have found there was, within me, an invincible summer.”

It’s the 11th hour, but it isn’t midnight yet…there’s still time if we will use time well.

— Marianne Williamson

*

We are all one. Only egos, beliefs, and fears separate us.

— Nikola Tesla

*

I doubt if we realize how much of our beliefs and reactions are dictated by the culture we grow up in and how limited we are by them. What is normal in our culture is actually a threat to peace on a basic level. It’s normal to blame others for our suffering. To want revenge is “normal “ if we feel wronged. War is normal, punishment is considered justified so of course good behavior must come from fear of pain. In this system we carry unaddressed wounds practically all our lives.

Some native cultures have developed ways of clearing inner logjams that complicate and frustrate our need for inner and outer peace. A humanity riven by inner turmoil creates individuals hampered by unresolved conflicts. These conflicts are little personal fires that sometimes grow into conflagrations that can’t be contained. Anyone who has not managed to establish a solid inner peace, which is rare it must be said, should not be in positions of power or in possession of lethal weapons.

But that’s not the world we live in. We are born of a race that tries to ignore and suppress a long history of injustices and wounds and just get on with living “normally.” We’re satisfied if we can look normal to others but we keep getting tripped up by something unexpected. That’s an invisible part of us that can’t be resolved because we refuse to recognize it. Our solution is to blame and punish the perpetrators, who should be taught a lesson.

As long as we accept this process without question we are trapped in a world that will keep exploding and killing innocent people right on schedule. Our hopes for a peaceful sojourn on this planet are bound to be frustrated. Our traumas are inherited from both distant and recent past events that weren’t forgiven or understood. Pushing them out of sight is a failed strategy, but for some reason we haven’t yet noticed that.

Lala Ladedalounge

A large human population with such a primitive consciousness is not going to create lasting peace. Peace is not created by war or revenge or cruelty. That’s where tragedy and misery is born, inevitably. With human consciousness stuck at this level we can be sure instruments of war will continue to be developed and used. Those arsenals are very tempting to a psychology mesmerized by power.

With a peaceful, caring spirit so rare in governance and business our future doesn’t look very reassuring. On the other hand, the few who have succeeded in establishing and maintaining peace and empathy in themselves can hold back the storm until enough like minded others show up and put their hands to the rudder. We are navigating the rapids now. The clear consciousness we need is possible but not assured, so it’s touch and go. That’s why we each have to address our blindness.

Lala Ladedalounge

*

Volume three of my series Meditations on Living is now published on Amazon. If you read it, please leave a review.

https://www.amazon.com/dp/B0CFDB16NR?binding=kindle_edition&searchxofy=true&ref_=dbs_s_aps_series_rwt_tkin&qid=1695336051&sr=8-9

Source: https://davidprice-26453.medium.com/the-human-heart-faf8e186479c

Ceitans

Een reactie plaatsen

(een hoofdstuk uit het boek “The Extraterrestrial Species Almanac” van Craig Campobasso)

Universele oorsprong: Ceitans zijn van het sterrenstelsel Cetus.

Fysieke eigenschappen: Ceitans zijn niet te onderscheiden van aardse mensen. Vrouwen variëren van 1,5 tot 2 meter, en mannen van 1,80 tot 2,5 meter. Hun ras lijkt op mensen van Spaanse, Italiaanse en Indiaanse komaf op aarde. Huidskleuren variëren van olijf tot bruin, bruin en roodbruin. Het grootste deel van de Ceitan-bevolking heeft donker of bruin haar. Hoewel ze een fit ras zijn, zijn sommige lichamen steviger dan andere. Ze hebben op aarde dezelfde reeks oogkleuren, maar de meest voorkomende op hun wereld is diepblauw (royal blue).

Geloofssysteem: Ceitans geloven in de Kosmische Wet van Eén.

Een deel van de ethische code van de sterrennatie is het leven volgens de natuurwetten. Wanneer iemand het directe weten bereikt dat hij medeschepper is van de Schepping, begint zijn soevereiniteit in de kosmos met een vonk van licht. Ceitans kunnen zich levendig herinneren wanneer hun wereld tot volledig bewustzijn werd geactiveerd, en aan het sublieme gevoel dat hun hart binnenstormde vanuit de universele, galactische menigte die hen hielp. Ze staan ons met heel hun hart bij terwijl we in transitie zijn naar waar ze bewust zijn, en dus zullen we dat gevoel ook ervaren. De Ceitans zijn erg op het hart gericht en kiezen voor liefde om wijsheid te onthullen, waardoor de innerlijke spirit hen door het leven kan leiden.

Kosmische Agenda: De Ceitans geloven, zoals alle sterrennaties, dat spirituele verbondenheid met het universum de basis is van broederlijke liefde, de lijm die elke sterrennatie bindt. Als galactische gemeenschap en als onderdeel van de Galacterian Alignment willen ze alles wat ze hebben geleerd delen met jongere werelden. Sommige van deze leringen worden vrijgegeven aan Ceitan-sterrenzaden op aarde, zodat ze openbaar zullen maken wie de Ceitans zijn: kosmische begeleidingsadviseurs (guidance counselors), onze kosmische buren.

De Ceitans geven ook informatie uit het hogere rijk vrij in het mondiale veld van waarheid en vertrouwen. Beschouw dit veld als heldere materie versierd met sterren, en wanneer het over het fysieke lichaam neerdaalt, interageren de energetische circuits, de gedachtevormen met een individueel bewustzijn om via intuïtie vruchtbare ideeën voort te brengen.

Technologie: Сeitans gebruiken Galacteriaanse moederschepen, ruimteschepen, gedachteschepen, vlootschepen en verkenningsschepen. Al hun objecten en commandocentra maken gebruik van biologische supercomputers. Ze hebben geleerd hoe ze de kosmologie – de studie van quasars en hun pulsen, die meegaat met de rotatie van de neutronenster – te benutten en deze te integreren in hun voortstuwingsdrives, waardoor ze het binnenste van zwarte gaten kunnen verkennen.

Bewustzijnsvermogens: Ceitans zijn volledig bewuste en soevereine wezens. Hun telepathische vermogens zijn verbonden met hun hartcentrum, en intense gevoelens worden tijdens een gesprek overgedragen via sensorische niveaus van geavanceerd frequentiebewustzijn. Het is een cellulaire telepathische verbinding die een venster mogelijk maakt in de vele lichaamsoverlays van de gesprekspartners. Zie het als het herkennen van je ware zelf in al zijn glorie in een ander zelf en omgekeerd.

Dimensionale capaciteit: Ceitans hebben multirealm-zeggenschap. Ze zijn in staat hun fysieke lichamen of welke materie dan ook uit elkaar te halen en op de andere locatie weer in elkaar te zetten door middel van moleculaire stimulatie van lichtcodes. Ze kunnen een hele beschaving van de ene locatie naar de andere verplaatsen.

Ceitans werken vanaf de zesde dimensie tot aan de derde dichtheden. Ze stemmen zich af op de spirituele intelligentie van elke dimensie. Ze helpen de soepele resonantie (reverberation) van de Aarde naar de volgende dichtheid.

Bron: “The Extraterrestrial Species Almanac” door Craig Campobasso

https://www.bol.com/nl/nl/f/the-extraterrestrial-species-the/9200000131113038/

Ceitans

(a chapter from the book “The Extraterrestrial Species Almanac” by Craig Campobasso)

Universal Origin: Ceitans are from the Cetus constellation.

Physical Characteristics: Ceitans are indistinguishable from Earth humans. Women range from five five to seven feet, and men are from six to eight feet. Their race resembles Spanish, Italian, and American Indian heritages on Earth. Skin colors range from olive to brown, tan, and reddish-brown. Most of the Ceitan population are dark- or brown-haired. Although they are a fit race, some bodies are stockier than others. They have the same range of eye colors on Earth, but most common on their world is royal blue.

Belief System: Ceitans believe in the Cosmic Law of One.

Part of the star nation code of ethics is to live by natural law. When one achieves direct knowing that they are a cocreator with the Creation, their sovereignty in the cosmos begins in a spark of light. Ceitans vividly recall when their world was activated to full consciousness, and the sublime feeling that came rushing into their hearts from the universal masses that assisted them. They wholeheartedly stand by us as we transition to where they are consciously so we will come to know that feeling as well. The Ceitans are very heart-oriented, choosing love to reveal wisdom, allowing the inner spirit to guide them through life.

Cosmic Agenda: The Ceitans believe, as all star nations do, that spiritual connectedness to the universe is the foundation of brotherly love, the glue that binds every star nation. As a galactic community, and as part of the Galacterian Alignment, they wish to share all they have learned with younger worlds. Some of these teachings are released to Ceitan star seeds on Earth so they will make public who the Ceitans are: cosmic guidance counselors, our cosmic neighbors.

The Ceitans also release higher realm information into the global field of truth and trust. Think of this field as clear matter adorned with stars, and when it comes down over the physical body, the energetic circuitry, the thought forms, interact with individual consciousnesses to bear fruitful ideas through intuition.

Technology: Сeitans use Galacterian motherships, starships, thoughtships, fleet ships, and scout ships. All their craft and command centers use biological supercomputers. They have learned how to harness cosmology—the study of quasars and their pulses, which spans along with the rotation of the neutron star—and incorporate it into their propulsion drives, allowing them to explore the interior of black holes.

Consciousness Abilities: Ceitans are fully conscious and sovereign beings. Their telepathic abilities are connected to their heart center, and heightened feelings are transferred with conversation through sensory levels of advanced frequency consciousness. It is a cellular telepathic connection that allows a window into the manifold body overlays of the conversationalists. Look at it as recognizing your true self in all its glory in another self and vice versa.

Dimensional Capacity: Ceitans have multirealm commandership. They are able to reassemble their physical bodies or any matter from one location to another through a molecular stimulation of light codes. They can sweep an entire civilization from one location to another. Ceitans work from the sixth dimension on down into third densities. They align themselves to the spiritual intelligence of each dimension. They are assisting Earth’s subtle reverberation into the next density.

Source: “The Extraterrestrial Species Almanac” by Craig Campobasso

Doorheen de kaders – tekeningen door Elaina

Een reactie plaatsen

(door Elaina)

Openen van de talloze mogelijkheden die er Zijn

Doorheen de kaders…

Het stappen uit vastgelegde scripts die niet jou Zelf dienen

Kunst: door Elaina Ishtarah

Cover: tekening van Elaina: Natuurwezen, spelend door het scheppingsveld

Afmeting 50  / 60 cm Acrylverf, glitter pen, collage materiaal van eigen fabrikaat. Zeer dik qua structuur relief

PS  : Elaina Ishtarah heeft geen site maar is wel  ” actief”  via facebook https://www.facebook.com/profile.php?id=100011208858852 . 

Trilling schept vorm

Een reactie plaatsen

(fragment uit deel 2 van Callibratie-dag 12 oktober 2023) …Trilling is geluid, wat geluid doet, dat geluid transportmiddel is en het gaat veel sneller dan het geluid zich voortbeweegt. En dat geluid ook materie is, dat geluid bevoorraad kan worden door een intelligentiekracht die we hier emoties noemen, die we Bron noemen. Simpelweg om door erin aanwezig te zijn, door de trillingen die het geluid al is, door de stemmen die daarin zitten, de stemmen die het zijn en mijn of jouw aanwezigheid in muziek wordt alles anders. En dat zijn goddelijke holografische transmissies die worden uitgezonden. Dus ook in het geluid die de Aarde raakt, Aarde wordt geraakt door kosmische geluiden uit andere dimensies, in de geluidsfrequenties zitten allerlei holografische transmissies bij uit andere beschavingen. En wij roepen bij: “Waar zijn ze dan?”

Geluid is iets heel specifieks en we moeten goed beseffen dat deze wereld waarin we leven, dat het de “materie-wereld” nu is, zoals we het nu ervaren afkomstig is uit allerlei verschillende frequentie-netwerken. Het is niet één 3D-wereld, deze driedimensionale wereld die we zo noemen “3D”, deze werkelijkheid, die materie is, die IS er omdat die afkomstig is uit allerlei verschillende taalvelden. Dat is zo geassembleerd, ontworpen, en daar liggen alle mogelijkheden in. Uit die taalvelden, uit die frequenties, kan alles ontstaan. Diegene, die iets laat ontstaan, die daar een materiewereld uit laat ontstaan, is diegene die de trilling bevoorraadt met de Bron, die de trilling bevoorraadt met het goddelijke, de essentie.

Dus nog een keer weer, niet uit een boek, maar uit wie persoon, personen, allianties, sterrenbeschavingen, kosmische volkeren zijn. En het wordt heel veel door het experiment, wat onze werkelijkheid is, wordt heel veel aan geluid bevoorraadt door allerlei verschillende – in ideologische achtergronden – beschavingen. Er zijn heel veel strijdgroepen, die willen dat wij worden zoals zij zijn. En als wij worden, zoals zij zijn, als ik mijn eigen intentiekracht er niet inzet, als ik mijn goddelijke essentie niet in materie breng, dus in de frequentie van het licht en het geluid, als ik dat niet bevoorraad en ik word de frequentie van het systeem, dan ben ik eigenlijk een representant van hen.

En zo switchen wij in deze wereld via vibratie tussen allerlei verschillende afkomsten. En hier heb je ook het shapeshifting fenomeen, dat je kunt shapeshiften, van vorm veranderen. In trilling verander je eerst, dat je eerst helemaal een andere trilling wordt, en dan de trilling die jou vormt, die jou vult, de resonantie, dat je in feite een krijger bent van die beschaving. En zo wordt er geschaakt met mensen op deze wereld.

Mens heeft eigenlijk het anker van zichzelf kwijtgeraakt. En het is nu tijd dat wij instappen via onszelf, maar er is een hele grote interdimensionale oorlog gaande vanuit allerlei verschillende hoeken, tussen verschillende hele grote volkeren en beschavingen, die niet de Kracht in zichzelf in balans hebben en hun eigen agenda’s voorrang geven, en daarbij wordt niets ontzien. Werelden worden overgenomen, werelden worden onder controle gebracht, werelden krijgen dus de vormgeving, daar komt er TIJD waar de mensen naartoe gaan. Mensen hebben dan ook gewoon een soort slachtofferrol, in die wereld, dat ze denken dat ze ergens heen gaan.

En die trillingen zijn ontzettend belangrijk, want trilling schept vorm. Op moment dat wij instappen in het Koninkrijk van ons Hart, in onze binnenste intelligentie, in een (platgezegd) goedaardig mens-zijn en in vrijheid zijn en ook in vrijheid naar andere mensen zijn, dan wordt DIE trilling via jouw bewustzijn in het veld een soort schild. Dat is het grote schild dat in boeken en op grote schilderijen wordt getekend. De wachters van het Licht, van het vrije bewustzijn… die leven vanuit deze kracht, die is een bewustzijnstrilling, een rijk van jezelf waar andere entiteiten hun trilling niet in kwijt kunnen.

En daarop zijn allerlei programma’s ontworpen dat de trillingen die bv op een persoon X worden afgeschoten en die is beschermd door het eigen Licht, dus die kan de aanvallen wel voelen, dat trillingsveld wat niet wordt geabsorbeerd, wat niet in die persoon terecht komt, manifest, omdat die persoon zijn/haar bewustzijn er niet op afstemt, dat er wel de route is waar die trilling wel naar toe gaat. En de trilling gaat altijd in een cyclus, een directe cyclus naar de persoon toe die dicht bij de persoon staat waar de poging op wordt ondernomen, want “als we jou niet kunnen treffen, dan treffen we wel iemand, die jou kan treffen”.

En zo werkt het hier, dat moet je doorzien. Het is geen angstscenario of complot, het is een frequentiewetgeving. En laten we eerlijk zijn, het is fantastisch bedacht, het zit heel goed in elkaar. Want als ik in mijn schild, mijn bewustzijn leef en ik word aangevallen via een persoon, de aanval gaat via de persoon die mij lief is. En dat kan evenzogoed jij zijn, want jij bent me ook lief, daar zit geen verschil in, dan kan het zijn dat jij mijn grootste tegenstander gaat worden om in mijn Licht te kunnen staan. En dan is er maar de vraag, wat ga ik doen, buig ik of sta ik? En buigen is niets mis mee. Het is niet zo, dat als je buigt voor de chantage die een ander op je werpt, omdat daar de aanval wordt uitgevoerd… Maar we moeten onszelf herinneren, dat we daar niemand ten dienste mee zijn, niemand, inclusief onszelf niet. Een trilling is een heel belangrijk transportsysteem, een heel groot belangrijk transportsysteem.

Bron: Martijn van Staveren, Calibratie dag 2, 12 oktober 2023

Foto: Cheetah outlook, Bastian Ewerts on Flickr

Rouwen om schoonheid

Een reactie plaatsen

(door David Price)

Sport traint het lichaam en ontwikkelt uithoudingsvermogen en conditie. Maar de geest van concurrentie en macht die het overheerst is niet goed; het weerspiegelt een verwrongen visie op het leven.

Er is geen fundament, of beginsel van (oosterse) vechtsporten.

– Taisen Deshimaru

…deze verklaring aan mij van Deshimaru adviseert om respect en evenwicht tussen geest en lichaam te behouden bij het bestuderen en beoefenen van de vechtsporten, om zo het juiste pad te behouden en niet alleen maar geregeerd te worden door de competitieve mind…

— Bushinden Tasmanië Budo Dojo

*

Eurydice

Eurydice ging naar de hel.
Wat moeilijk was
was de reis, die
Bij aankomst wordt vergeten.
Overgang
is moeilijk.
En bewegen tussen twee werelden
Nog moelijker;
de spanning is erg groot.
Een doorgang
vervuld van spijt, van verlangen
waartoe we in de wereld
slechts weinig toegang toe of geheugen van hebben.
Slechts voor een moment
wanneer het donker van de onderwereld
weer om haar heen neerdaalde
(zachtaardig, respectvol),
slechts voor een moment, kon
een beeld van de schoonheid van de aarde
haar weer bereiken, de schoonheid
waar ze om rouwde.
Maar om te leven met menselijke onstandvastigheid,
Dat is een andere zaak.

— Louise Gluck

*

Dit is de grootste
Uitdaging van het leven:
Om getuige te zijn van het onrecht
van de wereld
en het niet toelaten
om ons licht te verbruiken.

Uit “Ossenherdboy”

*

Er is maar één manier om de Schaduw te herkennen: door in bewustzijn te verblijven. Op dat moment en alleen dan zal het volledig Licht worden…

– Eldo Stellucci

*

Kinderen zijn altijd van ons, stuk voor stuk, over de hele wereld; en ik begin te vermoeden dat wie niet in staat is dit te onderkennen, wellicht ook niet in staat is tot moraliteit.”

~James Baldwin

*

Worden we niet geregeerd door de ‘competitieve mind’? We leven midden in een waanzinnige strijd om te verkrijgen, uit te geven en op zijn minst te overleven. Wat belangrijk is bij deze inspanningen is dat het onze aandacht afleidt van wat er echt toe doet, namelijk de betekenis en schoonheid van het bestaan en de bloei ervan. In onze angst om te concurreren voor wat wij als schaarse grondstoffen beschouwen, vertrappen we de ‘wereldziel’. Onze oogkleppen verhinderen ons dan het lijden op te merken dat we veroorzaken.

We leven in een tijdperk waarin mensen eindelijk ál het leven op aarde kunnen uitroeien, dus de vraag wordt of ze dat ook zullen doen. De reden dat we die vraag niet kunnen beantwoorden, is omdat we een beetje geschiedenis kennen. Het geeft je niet veel vertrouwen in de mensheid.

We rouwen misschien niet bewust om de schoonheid die we hebben verloren en elke dag verliezen, maar iets in ons weet ervan en voelt het verlies, dat vertekend beeld. Wij zijn tenslotte de vingers en tenen van een zeer creatieve god. Als we genoeg ontspannen om op te merken dat deze ondoorgrondelijke god (of goden) in staat is tot een constante stroom van wonderen, kunnen we niet anders dan overal de gevolgen van onze blindheid zien.

Barbara Rezenkruis

En dan is er nog een probleem, een heet hangijzer, van de psychopaten die de boel runnen. Ze hebben genoeg controle gekregen over regeringen, geld en wapens om de meerderheid te intimideren en ze menen het. Het is moeilijk om dezelfde passie voor macht als die van hen te evenaren, maar we negeren deze situatie op eigen risico. Onverschilligheid tegenover de wereld van de politiek en de financiële wereld zet ons in het nadeel. Dit zijn precies het soort krachten die de term ‘uit de hand lopen’ kunnen illustreren.

De competitieve mind is een belangrijk kenmerk van de westerse beschaving, maar komt in ieder leven in een of andere vorm voor. Fysiek overleven is essentieel, maar onze cultuur heeft dit op een gevaarlijke manier centraal gesteld in ons leven. Het is onze reden van leven geworden. We denken dat we iets hebben bereikt als we een race winnen of promotie krijgen, maar we merken niet hoe bekrompen onze visie wordt als we die definitie van het leven accepteren.

Degenen onder ons die vasthouden aan de grootsheid en magie van een onderling verbonden matrix van Wezens hebben de uitdagende taak gekregen om een bredere visie te ontwikkelen en daarnaar te leven. En erover te praten.

P. Diogo Cravid

*

Volume three of my series Meditations on Living is now published on Amazon. If you read it, please leave a review.

https://www.amazon.com/dp/B0CFDB16NR?binding=kindle_edition&searchxofy=true&ref_=dbs_s_aps_series_rwt_tkin&qid=1695336051&sr=8-9

Source: https://davidprice-26453.medium.com/grieving-for-the-beauty-1556df544461

Cover image: Carole Bressan

Een lege boot

Een reactie plaatsen

Een Zen-verhaal

Er was er een man, die een boot had en ging vaak in zijn bootje midden in de rivier zitten om in alle rust te mediteren. Op een avond, toen het al schemerde zat hij wederom rustig in zijn boot.

Hij zag een andere boot de rivier af op hem afkomen. In eerste instantie leek het hem zo leuk dat iemand anders op een mooie zomeravond ook aan het genieten was aan de rivier. Dan realiseerde hij zich dat de boot steeds sneller op hem afkwam. Hij begon te schreeuwen: ‘Hé, kijk uit! In de naam van Peter, ga opzij!’ Maar de boot kwam steeds sneller recht op hem af terwijl hij daar al de tijd stond, schreeuwend en met zijn vuist schuddend, en dan botste de boot regelrecht tegen hem aan. Toen zag hij dat het een lege boot was. Het was het begin van zijn innerlijke reis.

Dit is het klassieke verhaal over onze hele levenssituatie. Er liggen veel lege boten. We schreeuwen altijd en schudden onze vuisten tegen ze. In plaats daarvan zouden we onze gedachten kunnen laten stoppen. Zelfs als ze onze mind maar voor 1,1 seconde stilzetten, kunnen we in die kleine pauze rusten. Op deze manier heeft alles wat we tegenkomen het potentieel om ons te helpen compassie te cultiveren en ons opnieuw te verbinden met het grootse, open karakter van onze mind.’

Bron: http://www.mindfulnext.org/mindfulness-and-empty-boats/

Foto: Empty boat, Thomas Gorman on Flickr

Superrassen of Wie is de Mens

Een reactie plaatsen

(transcript van een fragment uit een lezing van Martijn van Staveren, 2016)

De mens is een product, laat ik het maar even heel kort en simpel benoemen, een resultaat, van het bijeenbrengen van 12 super geavanceerde rassen die als meesters van dat domein… zo worden ze dus niet gezien, zo noem ik het nu maar, want er is alleen maar gelijkwaardigheid… Maar, die het meeste vermogen in zich hebben om met allerlei andere frequentievelden tegelijkertijd in contact te kunnen zijn. Dus… niet alleen maar, ‘niet zoals wij’, maar… met miljardenvelden tegelijkertijd.
Die 12 beschavingen zijn bij elkaar gebracht en hebben een nieuw soort beschaving gecreëerd. En dat is de mens geworden.
En in de mens, in dat fysieke lichaam, wat er niet zo uitziet zoals wij dat nu kennen, maar een hele andere, veel grotere energievorm heeft, zitten àlle codes en àlle processen en àlle histories en àlle vermogens en àlle ervaringen van àlle andere lagen van die 12 bewustheidsvelden.  Maar… per superras, zitten miljarden andere rassen daar ook mee in verbinding. En… àl die ervaringen en vermogens zijn samengebracht in een lichaam. 

En dan ga ik een stapje verder. Het gaat niet zozeer alleen om het lichaam, maar wat er gebeurd is, is dat door al die miljarden frequenties, en dat zijn radiozenders, het universum bestaat uit het geometrische veld. Door dàt bij elkaar te brengen, is er een nieuw veldbewustzijn, een dimensie zou je het kunnen noemen, ik noem het liever een veldbewustzijn, is er ontstaan in het scheppingsveld überhaupt.
Dus het is niet zozeer dat het daar is bij die ster of bij die planeet, maar dat dàt veld zich voorttrekt en letterlijk door al die andere lagen heen aanwezig is. En dat is de thuisbasis, het frequentieveld, waarin het lichaam, wat dus gecreëerd is door die 12 superieure rassen, waar die lichamen in kunnen functioneren, in dat veld.

En er is iets gebeurd waardoor de mens uit dat vermogen is gestapt eigenlijk van binnenuit. De 12 superrassen hadden als eerste de keus, (dat is geen keus hoor, maar zo denken we nu… ik vertaal het even hoe wij het nu zien) om in die lichamen te incarneren, vrije wil, en dat deden vele miljoenen en miljarden. Dus… het menselijk ras werd bezield. Het menselijk ras kent dus niet eigen evoluties, kent geen eigen historie, het is gebaseerd op al die ervaringen van al die andere wezens.

En de mens is gecreëerd om het volgende… Voordat de 12 rassen bij elkaar kwamen, is er meer dan een hele lange tijd geleden, ook een menselijke soort gecreëerd. En dat is een oorspronkelijk mens, versie 1.0. (Wij zijn feitelijk versie 2.0). En die is ontstaan uit negen verschillende rassen. En de doelstelling van dat ras is dezelfde doelstelling als waar wij nu mee te maken hebben, en voor gecreëerd zijn namelijk: ‘dat er twee verschillende frequenties zijn, grofweg, in het universum, waar geen contact mee is. Met het ene veld wèl en het andere veld niet’.

Alles is energie. Alles is een bubbel van trillende moleculen en lichtdeeltjes, alles… is resonantie. Zo kunnen we het omschrijven. En wat er aan de hand is, is… dat er, ik maak nu even onderscheid tussen iets wat niet een onderscheid is, anders kunnen we niet op dit moment naar voren halen.
Er is een veld, en dat veld, het werkt als volgt. Een bewustzijnsfrequentie, een bubbel van energie, waar triljarden realiteiten dwars door elkaar heen lopen. Elke realiteit is gescheiden van de andere realiteit. Het speelt zich wel allemaal in dezelfde bubbel van energie af. Dat is het bewustzijnsveld van schepping. Triljarden frequenties lopen dwars door elkaar heen, en die frequenties, als je daarop zou intunen, door middel van je vermogen, zou je met je lichaam in je ziel compleet daarin kunnen switchen, dan zou je zo in dezelfde omgeving zijn, feitelijk, alleen… het wordt anders vertaald. Dus de energie wordt anders opgebouwd. En die energie is er nu ook, alleen we nemen het niet waar, dus wij zitten vast op één lijntje. Dat veld, dat bestaat bij de gratie dat er miljarden en triljarden beschavingen zijn. Dus in frequentie 721.000000000.321.
In die frequentie, in die laag, zijn net als in dit universum 10.000 miljard sterrenstelsels. Waarbij elk sterrenstelsel minimaal 4 miljard beschavingen kent, per frequentie. Dit is ook wetenschap wat ik hier opnoem, want dàt wordt nu ook allemaal aangetoond. Dat komt echt allemaal naar buiten toe.

In één frequentieveld hebben we dus te maken met een ongekend stuk historie en toekomst. Al die miljarden frequenties worden belichaamd door al die miljarden en triljarden beschavingen. En dat hele veldbewustzijn, zoals ik het nou wilde zeggen, waar al die triljarden lagen zitten, die dwars door elkaar heen lopen, daar… is elke frequentie, een golflengte. En die golflengte kun je uitdrukken in een ‘toon’, of een ‘kleur’, of een ‘klank’. En die zou je ook kunnen omzetten in een geometrisch veld. Dat is één op één. 

Wat is er zo bijzonder aan het veld? Wat is bijzonder vàn dat veld?
Dat is het scheppingsveld… waarin alles ontstaat vanuit de wezens die daarin leven.

Dus… al die gigantische hoeveelheden beschavingen die daarin leven, leven vanuit hun gevoelscreatie, in verbinding met al die verschillende beschavingen in hun eigen frequentieveld. Die vermogens hebben ze in de DNA’s, zoals wij dat nu zien, maar wat een enorm beperkt begrip is met hoe dat in elkaar steekt. En… ze hebben met elkaar contact. In elke laag hebben al die wezens met elkaar contact. En al die lagen met elkaar… hebben ook contact met elkaar. En al die lagen worden gevoed, voortdurend, door die wezens die erin leven.

Ik noem het, het veld van The Force Field of Creation.

Alles wat daar gebeurt, gebeurt vanuit het veld van creatie van die wezens. Die wezens komen dus vanuit het leven van hun dienstbaarheid. Àlles wat zij daar doen, doen ze op basis van intentie, dienstbaarheid. Is er iets nodig om een ander te helpen of te ondersteunen? Of is er iets nodig om in je eigen beschaving iets te ontwikkelen? Dan gebeurt dat, op basis van de werkelijke noodzaak en de behoefte, maar ook vanuit plezier en vreugde, hoeft niet altijd noodzakelijk te zijn. En dan wordt het gecreëerd. Dan kan het ook technisch zijn, technologisch zijn, buiten zichzelf, of het wordt gecreëerd op basis van kracht van… ‘mind over matter’ of ‘heart over matter’. Dat iets gewoon wordt bedacht. En dat is een veld.

Al die wezens, al die miljarden en triljarden frequenties, zitten met elkaar in dat trillingsveld. En alles wat gecreëerd wordt, is direct boefff… in de database van de officiële Akashakroniek van het universum aanwezig. En… elk bewustheidsveld, elke beschaving, heeft het volledig recht, zonder enige toestemming nodig, om dat zó in te kunnen loggen en die informatie eruit te kunnen halen.
Dat is een veldbewustzijn waar alleen maar pure harmonie is. Dat noemen wij dan een paradijs. Een paradijs is één deurtje van een gigantische wolkenkrabber die geen einde kent. Dat veld… is dus ‘het veld van creatie’. En dat veld op zich is zo’n krachtig veld, dat het wordt aangeduid als een ‘Goddelijk veld’ door de mensen hier op aarde.
Wij hebben nu op dit moment niet het vermogen om het in een andere context te plaatsen, want het is veel meer dan zo eenvoudig dat ik het hier zeg. Het is alleen maar een prikkeling om dat te onderzoeken.

En al die wezens leven in een goddelijk scheppingsveld. Dit is veld één. Dit duurt tien minuten, die àndere duurt twee minuten.
Het andere veld, veld nummer twee, is net zo krachtig als het veld van creatie. Het veld heeft niet minder vermogen, het veld heeft alleen een àndere werking. Daar werkt het andersom.
Alle wezens die in die velden leven, al die wezens die daarin geüpgraded worden, spiritueel, maar ook technologisch, die voeden niet dat veld, maar het veld voedt hen. Hoe kan dat nou? En dat veld, dat noemen ze ook wel het ‘kunstmatige veld’, dat is het veld waarin dus de kracht vanuit het wezen, niet de basis is van het in stand houden van dat veld, maar daar is dat veld, dat kunstmatige veld, dat die wezens helpt en ze ondersteunt om te evolueren. Met als voorwaarde… dat die wezens, en er zijn heel veel wezens in dat veld, die uit het andere veld komen… dat die wezens, hun vermogen van schepping moeten inleggen. Heel simpel gezegd.

En nu komt de grote grap, er zijn helemaal geen twee velden.

Er is één groot veld van bewustzijn, en die twee velden waar ik het over heb, lopen gewoon dwars door elkaar heen. Dat zijn dus echt ontelbare hoeveelheden dimensies, parallelle realiteiten, scheppingsvelden, en die lopen dwars door elkaar heen.
Waar de mens van oorsprong voor is gemaakt, is… omdat er één bewustzijnsveld nodig is… die tussen beide velden kan navigeren, in beide velden kan zijn, zonder een oordeel. En… alle wezens die in het ene veld verstrikt zijn geraakt van kunstmatige intelligentie, om die wezens te ontsmetten, ik ga het heel simpel zeggen, uit een vonk van Kracht… die opgebouwd is uit al die superrassen, zodat die wezens langzamerhand zichzelf terug kunnen evalueren naar het proces van waar ze eigenlijk vandaan komen.

Vervolgens… om zònder een oordeel te hebben, ook wezens die in het scheppingsveld terecht zijn gekomen en niet meer daarin willen zijn en terug willen… naar hún veld van bewustzijn, om die wezens ook weer dienstbaar daarheen te geleiden.
Waarvan de uitkomst voortdurend is tot op de dag van vandaag… dat wezens, die in het scheppingsveld zijn gekomen en opgebouwd zijn uit een kunstmatig veld, uit zichzelf, nooit meer uit het scheppingsveld willen. Dit is waar de mens voor is gemaakt.

In de eerste versie, waar de mens werd gebouwd uit negen superieure beschavingen  – en in feite zijn er dus niet negen, maar zijn het er miljarden want dáár liggen die ervaringen in – die menselijk soort, die beschaving, die is verstrikt geraakt in de ‘artificiële intelligentie’, in een matrix die zijn weerga niet kent, en die mensen zijn uiteindelijk volledig overgenomen. Tegenwoordig worden ze de ‘Annunaki’ genoemd. En daarom is ‘oordeel-loos’ zijn zo belangrijk.

Wat er nu gaande is, is dat een groot deel van die hele ‘Annunaki-dynastie’, die nog steeds in dat veld zit van die kunstmatige intelligentie. En… dat er een nieuw soort is ontwikkeld, eenvoudig gezegd versie 2.0, die de bedoeling en doelstelling heeft om steeds te doen waar het om gaat, namelijk… ‘in het goddelijke bewustzijnsveld’, om de autoriteit uit de kracht van essentie en waarheid te brengen … Dat wezens keuzes hebben, zelfs als ze hun kracht hebben weggegeven aan demonisch veld, zo maar te zeggen. Dat… je altijd de keuze dient te hebben om überhaupt de keuze te kunnen maken, en dat is waar wij voor zijn gecreëerd, en dat is waar wij, simpel gezegd, hebben gekozen om in dat oorspronkelijk lichaam, als E.T.’s en sommigen als mensen, hier op de aarde aanwezig te zijn om bij dit gigantische ‘event’, betrokken te zijn, je dienstbaarheid in te zetten. (En… zit je hier met de gebakken peren in Renkum in de kapel.) 

We zijn nu in een realiteit waarin we te maken hebben met onvoorstelbare werkelijkheden, die we niet te zien krijgen, dit wordt finaal buiten beeld gehouden. De kunstmatige intelligentie is deze realiteit ook binnengedrongen en probeert de mens in deze fase óók over te nemen, in het ene stukje procent wat we tot nu toe nog over hebben van ons vermogen.

Een deeltje van de ‘Anunnaki’ groepen zijn daar uitgekomen. Na vele evoluties en heel veel onderzoek en heel veel inspanningen is een groepje ‘Anunnaki’ vrijgekomen uit dat veld en is in het scheppingsveld teruggekomen. We praten over een heel klein percentage, dat zijn dus mensen die ontsmet zijn, zogezegd. En die mensen zijn ook weer geïncarneerd in het menselijk bewustzijn hier.

Die mensen, die dragen die ervaringen in zich wat er is gebeurd. Is het te volgen? (-Ja, ja)… Die dragen die ervaringen van de ontsmetting. Dat heb ik ook meegemaakt. Dus ik weet nu wie ‘Anunnaki’ zijn, omdat ik zelf ook in het proces heb gezeten. En alle mensen die het niet weten, maar die daar wel mee bezig zijn, hebben een hele grote factor van 99,99% dat ze deze hele route ook hebben afgelegd. Dus dat zit heel diep … op basis van een ervaring.
En wat er nu aan de hand is, is… dat de mens, grotendeels, nu in die 99% realiteit zit van kunstmatige intelligentie, waar totaal andere wetten zijn. En… we zitten nog steeds met een deeltje van ‘onszelf’ in verbinding met het scheppingsveld. En… we zijn aan het onderzoeken met elkaar, hoe kunnen wij in ons leven, ‘hier’, vreugde ervaren, vrijkomen van allerlei indoctrinaties, manipulaties, spanningen, pijn, allemaal prikkels van buitenaf.
Dus… altijd een uitdaging. Hoe komen we eruit? …

Bron: Martijn van Staveren – fragment uit lezing in Renkum 2016

Met dank voor het maken en delen van dit transcript.

Verlossing

Een reactie plaatsen

(door David Price)

‘In de tien jaar dat ik niet in de ring had gestaan, werd ik predikant. Soms had mijn auto een booster nodig en kwam er iemand langs om me te helpen. Ik vroeg hoeveel ik hem schuldig was. Hij zei: ‘Ga weg, grote jongen.’ Hij wist niet eens dat ik ooit wereldkampioen zwaargewicht was geweest, maar hij was zo aardig voor me. Iedereen was zo aardig voor me en ik dacht altijd: ‘Ik wou dat ik weer kampioen kon worden, want ik had aardiger tegen mensen moeten zijn.’ Toen ik terugkwam, bouwde ik mijn profiel weer op en betaalde ik alle mensen terug teren wie ik onaardig was geweest. De comeback was mijn manier om sorry te zeggen dat ik de eerste keer zo onaardig was. Dat was de beste tijd uit mijn hele bokscarrière, toen ik terugkwam omdat ik iets teruggaf. Toen ik in Reno, Nevada was, kon ik geen handtekeningen uitdelen of mensen de hand schudden omdat ik mijn hand had verstuikt, dus ging ik gewoon bij een post zitten en liet iedereen langskomen om te praten of een foto te maken. Dat deden ze. Ik was daar drie uur en het was de mooiste tijd van mijn leven als bokser. Niets vergeleken met dat moment – zelfs niet het verslaan van Frazier, of het samenzijn met Ali in Zaïre.’

-George Foreman

*

Proberen belangrijk te zijn en aardig te zijn, doet verschillende soorten mensen ontstaan. Iedereen die enkele tientallen jaren heeft geleefd, kan niet anders dan zich momenten van ongeduldige onvriendelijkheid herinneren. We hebben scholen nodig die leren hoe we onze menselijkheid kunnen laten groeien, maar in plaats daarvan vullen we ons hoofd met kennis en denken we dat we ‘onderlegd’ zijn. Onze religie heeft geen enkele invloed op onze onvriendelijkheid. In sommige gevallen vergroot het het.

Wat is tenslotte een succesvol mens? Speelt vriendelijkheid een rol? Hoe vertaalt zich dit in succes? Kun je een goed leven leiden als je alleen maar gefocust bent op je vooruitgang in de ogen van de wereld? Is filantropie gewoon een andere manier om indrukwekkend over te komen?

Ik denk dat we verlossing nodig hebben van de waarden die onze cultuur ons heeft gegeven, dat we moeten inzien hoe ons is geleerd om onaardig te zijn tegen onze eigen natuur, dat we ons plotseling kunnen realiseren dat we dingen doen en gedachten denken die beschamend zijn. Waar komt dat gedrag vandaan? Wordt het veroorzaakt door de maatschappij of zijn we gewoon slechte mensen?

Verlossing is reëel, het is nodig en wordt ogenschijnlijk aangeboden door religie, maar een echte verandering van hart is zeldzaam. We zijn eraan gewend dat er tegen ons wordt gepredikt en dat we overtuigende redenen en een ijzersterk moralisme krijgen, maar vreemd genoeg veranderen harten door de magie van vriendelijkheid. En soms moet je gewoon besluiten dat de richting die je opgaat je niet bevalt en weigeren daarheen te gaan.

Misschien besluiten we om onszelf duidelijker te zien door de noodsituaties die we voor onszelf creëren, en misschien besluiten we gewoon een leven te leiden dat de innerlijke monsters uitdrijft. Onze samenleving helpt ons niet reëler of vriendelijker te worden; zij daagt ons uit om meer menselijker te worden ondanks al die druk.

Artem Rogowoi

Jezelf vergeven voor je onvriendelijkheid is onmisbaar voor de verlossing, en het is moeilijk om te doen. Onaardig zijn tegen jezelf wordt ten onrechte aangezien voor goed, oprecht en rechtvaardig. Onvriendelijkheid is echter onvriendelijkheid, thuis of in het buitenland. Als we geluk hebben, hebben we genoeg tijd op aarde om de beste versie van onszelf te worden. Maar omdat we vooral gedrag leren imiteren, denken we eerst na over hoe we eruitzien in plaats van over wie we zijn in welke situatie dan ook.

Verlossing vindt plaats op het niveau van wie we zijn. Hoe het gebeurt is soms mysterieus. Het kan zijn dat we beu worden van wie we zijn en dat we het niet meer kunnen rechtvaardigen. Misschien ontdekken we een innerlijke opslagplaats van angst en woede waarvan we ons niet eens bewust waren. Het is onmogelijk om enige fundamentele verandering in onszelf te ondergaan als we de wortels van de angst niet herkennen en er geen aandacht aan besteden. Het is moeilijk om als mens te functioneren als er boosheid of woede in ons huizen. We moeten deze delen van onszelf benaderen met een verlangen om te begrijpen, met andere woorden, vriendelijk.

Artem Rogowoi

Bron: https://davidprice-26453.medium.com/redemption-84107d26c472

Cover art: Jun Akutsu

Redemption

(by David Price)

‘In the 10 years out of the ring I became a minister. Sometimes my car would need a booster, and a stranger would stop by to help me out. I asked how much I owed him. He said, ‘Get out of here, big ‘un.’ He didn’t even realise I was once heavyweight champion of the world but he was so kind to me. Everyone was so kind to me and I used to think, ‘I wish I could be champion again because I should have been nicer to people.’ When I came back I built my profile up again and I repaid all the people I had been unkind to. The comeback was my way of saying sorry for being so unkind the first time round. That was the best time of my whole boxing career, when I came back because I gave back. When I was in Reno, Nevada I couldn’t sign autographs or shake people’s hand because I had sprained my hand, so I just sat by a post and let anyone come over and talk, or take a picture. They did. I was there for three hours, and it was the nicest time of my life as a boxer. Nothing compared to that moment — not even beating Frazier, or being with Ali in Zaire.’

– George Foreman

*

Trying to be important and being kind make different kinds of people. Anyone who can remember decades of living can’t help but recall moments of impatient unkindness. We need schools that teach how to grow our humanity, but instead we fill our heads with knowledge and think we’re “educated.” Our religion doesn’t affect our unkindness in the least. In some cases it magnifies it.

What is a successful human being, after all? Does kindness play a part? How does it figure into success? Can you have a good life just focused on your advancement in the eyes of the world? Is philanthropy just another way to look impressive?

I think we need redemption from the values we are given by our culture, that we need to see how we are taught to be unkind in spite of ourselves, that we may suddenly realize we are doing things and thinking thoughts that shame us. Where does that behavior come from? Is it induced by society or are we just bad people?

Redemption is real, it’s needed, and it’s ostensibly offered by religion, but a real change of heart is rare. We’re used to being preached to and given convincing reasons and rock solid moralisms, but hearts change by the magic of kindness, strangely enough. And sometimes you just have to decide you don’t like the direction you’re going and refuse to go there.

Maybe we decide to see ourselves more clearly through the emergencies we create for ourselves and maybe we just decide to make a life that exorcizes the inner monsters. Our society doesn’t help us become more real or more kind, it challenges us to become more humane in spite of its pressures.

Artem Rogowoi

Forgiving yourself for your unkindness is indispensable for redemption, and it’s hard to do. Being unkind to yourself is mistaken for being good, being upright and righteous. Unkindness is unkindness, though, at home or abroad. If we’re lucky we’ll have enough time on earth to become the best version of ourselves. But since we mostly learn to imitate behaviors we think first about how we look instead of who we are in any situation.

Redemption is at the level of who we are. How it happens is mysterious sometimes. We may just get sick of who we are and become unable to justify it anymore. We may discover an inner store of fear and rage we weren’t even aware of. It’s impossible to undergo any fundamental change in ourselves if we don’t recognize and attend to the roots of fear. It’s hard to function as a human being if we harbor rage or fury. We need to approach these parts of ourselves with a desire to understand, in other words, kindness.

Artem Rogowoi

Source: https://davidprice-26453.medium.com/redemption-84107d26c472