(door Phia)
Half oktober jl. voelde ik me de ene dag nog een klein beetje rillerig en ‘snotterig’,
de volgende dag voelde ik me intens beroerd, fysiek niet goed in staat op mijn benen te blijven staan.
Zo’n snelle opeenvolging had ik nog niet eerder meegemaakt.
En het ellendige gevoel erbij overtrof alle ‘griepen’ die ik in mijn leven ervaren heb.
Op mijn werk had iemand waar ik contact mee had, een positieve pcr test uitslag.
De uitslag van mijn eigen pcr test was tevens positief.
Ik heb daarbij de oefening gedaan om geen gedachten over al die informatie te hebben,
of om situaties en mensen aan elkaar te linken in de zin van ‘oorzaak en gevolg’.
Ondanks vragen van anderen ‘waar en wanneer ik iets ‘opgelopen’ zou kunnen hebben,
en welke naam al mijn symptomen bij elkaar zouden hebben’.
De 2 weken daarna voelde ik me intens beroerd, pijn in mijn hele lijf (huid, spieren, pezen, botten, organen, in alles eigenlijk). Ik hoestte veel. Veel rillingen (zonder koorts te hebben).
Ik wilde alleen nog maar liggen en vooral niet eten en drinken.
Drinken heb ik wel gedaan. Eten nauwelijks tot niet.
In die tijd heb ik wel fysiek ondersteunende middelen tot me genomen.
Die hadden (tot mijn verbazing) totaal geen effect.
Het onrustige energieveld van binnen bleef overeind, roerloos intact.
Op momenten dat ik me iets minder beroerd voelde,
ging ik met mijn bewustzijn mijn lichamelijke belevingen invoelen,
en ik merkte dat ik op een dwingende wijze in een bepaald vibratieveld gehouden werd.
Bewegingsloos. Beroerd voelend, en lijkend op ‘geïsoleerd zijn van alles en iedereen’.
Met bijbehorende gedachten dat eigenlijk niets meer belangrijk is in dit leven.
Kort erna, voelde ik ’s nachts in bed: ik wil me helemaal niet zo intens beroerd voelen!
Het dient nu echt óver te zijn! NU! Het heeft lang genoeg geduurd!
En ik zette mijn innerlijke HartsKracht dwars door alle lichamelijke belevingen heen.
Zo krachtig als het maar kon (dat is even een uitdaging als je je zo beroerd voelt).
En mijn waarneming ging door het besef dat dit ‘zogenaamde virus’
misschien wel voor een aanzienlijk deel ‘n soort ‘mindcontrol’ zou kunnen zijn.
Ik nam het waar ….
De volgende ochtend voelde ik me een stuk beter.
Wel merkte ik op dat ik kort erna bijna naadloos weer werd ‘teruggevoerd’
naar mijn ellendige, lichamelijke belevingen en onrustige gemoedstoestand.
En opnieuw zette ik al mijn HartsKracht en het doorzien van de situatie
dwars door al mijn lichamelijke belevingen heen (dus door de gevoelens zelf heen).
En vanaf dat moment begon ik verder ‘op te knappen’.
Nog steeds merk ik dat er rillingen in mijn systeem gezet worden.
Het zijn geen analoge rillingen van binnenuit.
Het zijn ingevoegde rillingen op bepaalde plekken die van buitenaf komen.
En dan besef ik dat dit op die momenten heeft kunnen binnenkomen
omdat ik op die plekken toen niet (voldoende) aanwezig was.
En dat het constant volledig aanwezig Zijn in jeZelf prioriteit nummer 1 blijft houden!
Om alle ruimte in je Aardse, lichamelijke voertuig volledig in te nemen in aanwezigZijn.
P.S.: dit zijn mijn eigen belevingen. Het is heel goed mogelijk dat een dergelijke situatie bij anderen weer heel anders kan en zal verlopen
Je moet inloggen om een reactie te plaatsen.