Moeder!

Een reactie plaatsen

(door Erik Tanghe)

We hebben als mens allemaal één ding gemeen.

We bevinden ons in een lichaam en dat lichaam werd gedurende negen maanden gedragen door een wezen dat ons mee voorbereid en beïnvloed heeft op het bestaan in deze werkelijkheid.

Dat wezen dat ons gedragen heeft, is onze moeder en die hebben we op de één of andere manier allemaal…De moederschoot is ais als het ware een poort naar deze wereld.. voor iedereen..Het is de enige manier om hier te komen en het is ons eerste contact, onze eerste fysieke kennismaking met dit aardse bestaan.

Die poort, die doorgang is erg bepalend voor het leven dat je hier op aarde zal leiden en het verblijf in de moederschoot is voor de meeste onder ons bepalender dan studies en/of latere levenservaringen.

Mijn moeder ligt momenteel op sterven.

Nadat ze aan de beterhand was na haar kankerdiagnose, heeft een ongewenste éénmalige bestraling haar te diep geduwd. 

Je moeder verliezen is een ingrijpende gebeurtenis want het haalt een stuk houvast bij je weg.

Je moeder is immers iets wat er altijd is, ver weg of dichtbij, goeie of slechte band.. ze is er wel.

Ze is de eerste zekerheid die je ervaart als je hier aanbelandt.

Dat wegvallen van dat stuk houvast bezorgt diegene die achterblijft een gevoel van ontreddering, eenzaamheid en kwetsbaarheid. Je laatste redmiddel, je achterban is immers niet meer.

Het is een stuk van je persoonlijkheid dat plots wordt afgenomen en die persoonlijkheid is een erg hardnekkig iets om van je af te schudden.. 

Over schudden gesproken…

Ik herinner me nog heel goed hoe ik een twintigtal jaren geleden zwaar ten val kwam tijdens een motorrally doorheen de woestijn.

Ik sprong tegen 120 km/u over een zandduin heen en toen ik zwevend door de lucht zag dat er achter de duin een blok versteende zand van 2 meter onvermijdelijk op me lag te wachten, wist ik dat ik me flink ging pijn doen.

Net voor ik met een rotvaart van m’n motor werd geslingerd en met m’n hoofd het zand in dook, kon ik maar één ding roepen…

‘Moeder!’

echt..

Ik riep het niet hardop maar ik riep het wel.

Ik riep het wezen dat mij op deze wereld had gezet ter hulp omdat ergens diep vanbinnen hoopte dat zij mij het leven kon schenken of doen behouden.

En net zoals zij mij toen niet heeft kunnen redden, kan ik dat bij haar nu ook niet.

Haar menselijke ervaring in deze werkelijkheid loopt ten einde en met alle toewijding en inzichten heb ik daar niks aan kunnen veranderen en zakt de grond voor een stuk onder me weg.

En die grond zakt niet onder me weg omdat ik voel dat ik gefaald heb maar wel omdat ik voel dat het niet klopt en dat ik op hetgeen wat niet klopt, nog geen grip heb. 

Dat wij ons op een bepaald moment, gewild of ongewild losmaken uit deze werkelijkheid is niet meer dan logisch maar de manier waarop daar weiger ik nog langer aan mee te doen.

Menselijke aftakeling of mooi verbloemd gezegd het ouderwordingsproces is niet meer dan een moedwillige schrijffout in de taal van deze illusionaire werkelijkheid.

Een paar dagen geleden vertelde mijn moeder me op een morgen dat ze voelde dat ze ging doodgaan en dat het goed was geweest.. dat het een goeie manier was om zo te vertrekken en dat wanneer ik haar nog iets wilde zeggen, ik het best op dat moment kon vertellen vooraleer het te laat was.

En het enige wat ik haar wilde vertellen.. nee , het enige wat ik wilde uitschreeuwen was dat het niet goed was geweest, dat het geen goeie manier is om te sterven, om met een uitgemergeld lichaam uit deze wereld te stappen… dat het mensonterend is om toe te geven aan een lichaamsproces dat niet bij ons hoort..

‘Iedereen wordt oud en iedereen gaat dood’ hoor ik jullie roepen.

‘Sterven begint vanaf de geboorte’ is nog zo’n goeie insteker.

Nou, ik doe daar dus niet meer aan mee.

 

Een test met fruitvliegjes heeft aangetoond dat fruitvliegjes die worden blootgesteld aan dode soortgenoten ook zelf veel vroeger komen te overlijden.

Stel dat we kinderen zouden opvoeden zonder ze ooit in contact te brengen met oude mensen.

Zouden zij dan ook langer leven of misschien zelfs niet oud worden? 

En stel dat ik morgen een manier vind om dit blokkerende script, deze verrekte invoeging in onze holografische werkelijkheid te omzeilen.. zou ik het dan wereldkundig maken?

Zou ik een youtubefilmpje maken met de uitleg hoe je niet meer oud hoeft te worden en te sterven?

Zou de mensheid de veel grotere kennis die we zouden vergaren gedurende een veel langer leven op een goede manier weten te gebruiken of zouden we opnieuw wijsheid verruilen voor machtsmisbruik en eigenbelang?

Zijn we klaar om eeuwig te leven?

Want weet dat het sterven ons tegen houdt om deze werkelijkheid helemaal te doorgronden en dat we door het sterven niet de tijd hebben om helemaal te begrijpen hoe we het falen van het menselijke ras op deze planeet tot een einde kunnen brengen.

Dat wegvallen van die zekerheid, van dat houvast in je leven heeft gelukkig wel één erg groot voordeel.Het brengt je immers dichter bij jezelf.

Je hoeft je niet meer te spiegelen, noch te vergelijken, te meten, te voldoen of stukken van jezelf te projecteren op je moeder.

Je kan niet meer rekenen noch terugvallen op.

Je kan niet meer vertellen hoe het met je gaat en hopen een trotse blik of goedkeuring als reactie op je verhalen.

Je staat er alleen voor en je wordt in volle glorie geconfronteerd met jezelf en de wereld om je heen.

Je bent alleen.Je bent het altijd geweest maar nu zie je het pas echt.

 Goeie reis, ma.. dank voor het dragen en we zien elkaar aan de andere kant…
 

Je zoon Erik

PS: en nee, ik hoef geen berichtjes die me sterkte wensen, ik hoef geen medeleven dat alleen maar een lijden zou bevestigen. Ik lijd niet.. ik leid.

Ik vermeld er even bij dat mijn moeder ondertussen is overleden..

Bron: nieuwsbrief Erik Tanghe (inschrijven)

Kwantumfysica gaat ons gedrag veranderen

Een reactie plaatsen

(door Ton Verheijen van B informedia)

Je kunt je leven creëren zoals je wilt. Dat is de overtuiging van moleculair bioloog en psychodynamisch therapeut Lianne Hermers. Haar cliënten helpt ze hiermee, met inzichten uit de kwantumfysica en epigenetica. Lange tijd kwam ze niet met deze kennis naar buiten, bevreesd voor kritiek vanuit de farmaceutische industrie (die medicijnen wil verkopen). Nu is ze los. De crises in de samenleving vragen erom: “Met mijn werk laat ik ook zien dat medicijnen vaak helemaal niet nodig zijn”.

Toen Lianne Hermers als 7-jarige voor het eerst door een microscoop naar haar hand keek, ging er een wereld voor haar open. Wat zag ze? Wat voelde ze? Wie was ze? Die vragen lieten haar niet meer los, ook niet toen ze ging studeren aan de Radboud Universiteit in Nijmegen. Onderzoek naar kwantumfysica en epigenetica werd haar fascinatie en haar passie. Wat is materie? Hoe werkt ons lichaam? Hoe werkt onze geest? Dat zijn de levensvragen die er voor haar toe doen.

De wetenschap is voor Lianne een solide fundament voor gezondheid en geluk. De kloof tussen wetenschap en menselijke waarden lijkt soms enorm. Toch is dat slechts schijn. De kwantumfysica toonde aan dat in de wereld van de allerkleinste deeltjes andere natuurwetten gelden dan altijd werd aangenomen. Welnu, wat geldt op het allerkleinste niveau, moet wel overal en altijd gelden, voor alles en iedereen. Zo wordt wetenschap concreet voelbaar in ons. De een noemt het bewustzijn, de ander spreekt over licht of liefde. Hoe dan ook: het is meetbaar en waarneembaar.

“Het principe van epigenetica is dat een gen kan blokkeren en iemand helemaal niet ziek hoeft te worden. Of andersom. Gedrag als invloed op erfelijkheid was voor mij een eyeopener”

FOTOTherapeut Lianne Hermers

LIANNE, JE HEBT BIOCHEMIE, LIFE SCIENCE EN MOLECULAIRE BIOLOGIE GESTUDEERD. TIJDENS JE STUDIE WERD JE BELANGSTELLING GEWEKT VOOR KWANTUMFYSICA EN EPIGENETICA IN RELATIE TOT PSYCHOLOGIE. KUN JE DAAR IETS MEER OVER VERTELLEN?

“Tijdens mijn studie werd me uitgelegd hoe je brein biochemisch gezien werkt en welke stoffen vrijkomen bij bepaald gedrag en verslavingen. Ik werkte aan een onderzoek naar dyslexie. Bij die aandoening is een erfelijke component actief, op DNA-niveau. Maar het klinisch beeld van mensen met dyslexie kan heel verschillend zijn. Het ene kind kan ernstig dyslectisch zijn, het andere nauwelijks. Volgens de wetenschap kon dat helemaal niet. De verklaring zit in de omgevingsfactoren. Hoe reageren de ouders? Krijgt het kind erkenning? Is de juiste begeleiding beschikbaar? En daar komt de epigenetica in beeld. Het principe van epigenetica is dat een gen kan blokkeren en iemand helemaal niet ziek hoeft te worden. Of andersom. Gedrag als invloed op erfelijkheid was voor mij een eyeopener. Ik lag op dat moment in een scheiding en wilde weten waarom het mis was gegaan. Ik had angsten. Op basis van de epigenetica kon ik me afvragen of ik mijn angsten misschien zelf creëerde. Dat gaf nieuwe inzichten. Gedrag maakt uit. Voor je lichaam. En voor je leven.”

WAAR KOMT EPIGENETICA VANDAAN?

“De naam epigenetica is in 1942 bedacht door de Engelse bioloog Conrad Waddington. Epigenetica betekent letterlijk ‘boven het DNA’. Nog preciezer: het zijn markeringen rondom het DNA die genen aan en uit kunnen zetten. Vroeger werd gedacht dat ons DNA ons gedrag en onze fysieke kenmerken bepaalde en dat zoals we waren niet te veranderen of ontwikkelen was. Nieuw wetenschappelijk onderzoek laat zien dat veel genen elke dag aan en uit worden gezet door gedachten, gevoelens en overtuigingen.”

HOE LEG JE KWANTUMFYSICA UIT AAN DUMMIES?     

“Kwantumfysica onderzoekt het gedrag van de allerkleinste deeltjes, die zó klein blijken te zijn dat de gewone Newtonse natuurkunde niet meer opgaat. Het klopt dat alle materie opgebouwd is uit moleculen en dat moleculen bestaan uit twee of meer atomen. Die zijn weer opgebouwd uit kleinere deeltjes: protonen, elektronen en neutronen. Er werd van uitgegaan dat de ‘allerkleinste’ deeltjes ondeelbaar waren. Om erachter te komen of dat echt zo was, werden deeltjes versneld tot 99,99 procent van de lichtsnelheid en zó hard met elkaar in botsing gebracht dat ze in tweeën braken, de zogenaamde quarks. Daarvoor zijn experimenten gedaan bij het CERN in Genève met een Large Hadron Collider, een enorme ondergrondse deeltjesversneller. Later werden nog meer deeltjes ontdekt, zoals leptonen en bosomen. Toen bleek dat het allerkleinste deeltje helemaal niet bestaat. Deeltjes zijn op te delen tot in het oneindige. Door moderne meetapparatuur is er een voor de wetenschap onbekende wereld opengegaan: materie bestaat niet uit vaste deeltjes maar uit pakketjes verdichte energie. Het lijkt erop dat de spirituele mens dit al wist vanaf het begin van de mensheid.”

WAARDOOR WERD JE GETRIGGERD THERAPEUT TE WORDEN?

“In die tijd, we praten over 2006, zag ik What the Bleep Do We Know? Die film toonde het dubbel split-experiment, een natuurkundig experiment waarmee wordt aangetoond dat licht en materie zich soms als deeltjes en soms als golven gedragen, en soms allebei tegelijk. Uit het dubbel split-experiment blijkt dat als de beweging van elektronen niet wordt waargenomen, deze zich als golven gedragen. Als ze wel worden waargenomen, implodeert de golffrequentie en nemen de elektronen een vaste plek in. Waarneming is dus heel belangrijk. Zonder waarneming ontstaat superpositie. Deeltjes kunnen dan op meerdere plekken tegelijk zijn. Ik dacht: wat is dit? In mijn studie had ik niet geleerd dat materie zich als licht kan gedragen en kan bewegen volgens een golffrequentie. Door onderzoeksresultaten uit de kwantumfysica kwam spiritualiteit in beeld. Alles is energie en alles doordringt elkaar. Wij zijn één. Alles gebeurt nu. Tijd bestaat niet. Alles is er pas op het moment dat jij het waarneemt, want op dat moment implodeert de golffrequentie en gaat de energie zich vertonen als vaste materie. Met deze kennis wilde ik iets gaan doen. Als kind was ik gek van Tita Tovenaar. Nu voelt het alsof ik zelf kan toveren. Ik leer mijn cliënten hoe ze die kennis kunnen toepassen.”

HOE PAK JE DAT AAN IN JE PRAKTIJK?

“In mijn praktijk haal ik bij cliënten naar boven wat ze echt graag willen. Het mag zo groot zijn als ze zich kunnen voorstellen. Het is belangrijk dat ze vertrouwen hebben dat het gaat lukken. Hoe maakt niet uit. Ze zetten stappen in de richting van hun droom en bereiken die droom misschien op een manier die ze niet konden bedenken. Te vaak blijven we hangen in de manier waarop we iets voor elkaar willen krijgen.”

WERD KWANTUMFYSICA IN RELATIE TOT BEWUSTZIJN SERIEUS GENOMEN DOOR DE MEDISCHE WETENSCHAP?

“O nee. In het laboratorium hoefde ik er niet over te beginnen, dat was not done. Laboranten zaten in hun bubbel. Alles wat erbuiten viel en niet meetbaar was, kenden ze niet en zagen ze niet. Wat wel serieus genomen werd was epigenetica. Ik heb nog meegewerkt aan het human genome-project, waarbij het DNA van één persoon volledig in kaart werd gebracht. Met labs van over de hele wereld hebben we daar maanden aan gewerkt – nu kan dat waarschijnlijk in een uurtje. Wat ons opviel was dat van al ons DNA maar 5 procent codes bevat die eiwitten kunnen produceren, de bouwstoffen van ons lichaam. De rest werd vroeger ‘junk-DNA’ genoemd. Dat zou nutteloos zijn. Daarover waren we verbaasd, want voor celdeling gaat er veel energie naar die 95 procent. We kwamen erachter dat in die 95 procent structuren zitten die met epigenetica te maken hebben. En niet alleen wij waren verbaasd. De hele wereld zit erbovenop om de codes van die 95 procent te ontrafelen.”

WAT ZIT ER IN DIE 95 PROCENT?

“Dat blijkt verband te houden met zo’n beetje alle ziektes die je maar kunt bedenken. Van hartaandoeningen tot auto-immuunziektes. Ook is er verband met ons gedrag en het blijkt van invloed te zijn op gebeurtenissen die voorouders hebben meegemaakt. Uit een onderzoek naar de hongersnood in Nederland in de Tweede Wereldoorlog is gebleken dat kinderen van vrouwen die bloembollen aten (en honger leden) als volwassenen allemaal obesitas kregen. De kinderen van vrouwen die geen honger hadden geleden in dezelfde periode, kregen slanke volwassen kinderen. Dat is maar een voorbeeld. Er moet nog veel onderzoek gedaan worden naar die 95 procent.”

“Met mijn werk als therapeut laat ik zien dat medicijnen vaak helemaal niet nodig zijn. Veel ziektes kunnen we helemaal zelf oplossen met behulp van bewustzijn en wilskracht”

JE BENT HIER VIJFTIEN JAAR MEE BEZIG MAAR PAS NU DURF JE ERMEE NAAR BUITEN TE KOMEN. IS DE SAMENLEVING HIER KLAAR VOOR?

“Voor de coronacrisis deelde ik mijn kennis op events en in zakelijke trainingen voor bedrijven. Ik was niet actief op internet. Ik wilde niet als zweverig gezien worden maar als wetenschapper. Ik was bang voor negatieve reacties, want met mijn toepassing van de epigenetica kwam ik in het vaarwater van de farmaceutische industrie die medicijnen wil verkopen. Ik heb zelf bij Intervet, op het Radboud en het LUMC gewerkt, dus ik ken de verdienmodellen van de medische wereld. Dat botst. Met mijn werk als therapeut laat ik zien dat medicijnen vaak helemaal niet nodig zijn. Veel ziektes kunnen we helemaal zelf oplossen met behulp van bewustzijn en wilskracht. Door corona staan veel meer mensen daarvoor open. Het collectieve bewustzijn is nu groot genoeg. En de nood is hoog: we zien nu zóveel crises in de samenleving. Daarom vind ik het belangrijk hier nu mee naar buiten te komen.”

GAAN KWANTUMFYSICA EN EPIGENETICA ONS DENKEN EN DOEN VERANDEREN?

“Ik denk het wel, de tijd is er rijp voor. Onze interpretatie van de werkelijkheid begint te veranderen. Het lijkt erop dat we de werkelijkheid in onze geest creëren en dat de stoffelijke wereld een bedenksel is. Het zijn de hersenen die waarnemen en niet onze ogen. Eerst moet iets in ons bewustzijn komen voordat we het werkelijk gaan zien. Een mooi voorbeeld daarvan is de man in het apenpak die tussen basketbalspelers loopt in een aflevering van Victor Mids, illusionist en (niet-praktiserend) arts die illusie en wetenschap samenbrengt. Pas als je het weet, zie je de aap lopen. De belangstelling voor deze onderwerpen is enorm. Kijk ook naar films als Avatar en The Matrix. Dat zijn heel goede vertalingen van de werkelijkheid. Of kijk naar topsporters. Zij passen visualisatie toe en zien zichzelf de beste zijn. Ze geloven en vertrouwen dat ze het kunnen en ondernemen daarvoor de nodige actie.”

WAT HOOP JE DAT ER MET DEZE KENNIS GEBEURT?

“Ik hoop op meer onvoorwaardelijke liefde en meer creativiteit, want dan is iedereen op zijn best. Ook hoop ik dat mensen meer moeiteloosheid en rust gaan ervaren, beter met situaties kunnen omgaan en beter voor zichzelf, elkaar en de natuur zorgen. Dit is het moment dat we verantwoordelijkheid kunnen nemen voor ons leven. We hoeven geen angst te hebben en hoeven niet steeds met de vinger te wijzen naar Den Haag en het World Economic Forum. We zijn geen slachtoffers van de omstandigheden. We kunnen ons eigen leven zelf creëren.” 

Bron: https://binformedia.nl/mens-en-maatschappij/kwantumfysica-gaat-ons-gedrag-veranderen/

Onze Platte Aarde

Een reactie plaatsen

(door Erik Tanghe)

Ik hoor de laatste tijd nogal veel mensen vertellen dat de aarde plat is.

We zijn blijkbaar ook nooit naar de maan geweest want de maan zou een projectie of een holle constructie zijn van waaruit aliens ons observeren..

Nu kan je die theorieën meteen lachend onderuit halen maar zo’n reactie probeer ik te vermijden.

Het is immers veel interessanter om elke mogelijkheid en elke theorie op z’n minst te onderzoeken en als je dat doet, kom je tot erg interessante bevindingen.

Ik begin altijd met het stellen van logische vragen aan mezelf.

Als het hier in het westen dag is en ik bel naar iemand die in Australië leeft, dan ligt hij hoogstwaarschijnlijk te slapen omdat het daar donker is.

Dat kan je bij een platte aarde alleen uitleggen als de zon een schijnwerper zou zijn die slechts een gedeelte van de aarde zou belichten al is het dan meteen ook erg vreemd dat bv de maan wel verlicht is terwijl het beneden donker is. Dan heb je al twee schijnwerpers nodig…

Andere theorieën beweren ook dat er achter Antarctica nog een veel groter stuk van de aarde verborgen ligt maar dat al die info geheim wordt gehouden wat niet zo moeilijk is want op Antarctica kom je niet zo gauw…
 

Hologram
 

We leven in een werkelijkheid die zich holografisch gedraagt.

Dat is niks nieuws en daar zijn we achter gekomen door de studie van zwarte gaten in het universum en dankzij theorieën van de kwantumfysica.

Simplistisch gezien is een hologram een projectie vanaf een platte holografische film al zal de projectie van onze holografische werkelijkheid wel iets complexer zijn dan diegene die wij als mens zelf kunnen realiseren.

Maar de basis van een projectie, al dan niet holografisch, is altijd data en data is niet rond of plat, noch vierkant. Data is data en de interpretatietool van die data maakt hoe je ze waarneemt.

Die waarneming gebeurt via licht want zonder licht zou je niet eens een aarde zien.

Licht is de sleutel tot dit universum.

Als je het even extreem doortrekt, krijg je zelfs de aarde nooit te zien want elk voorwerp van deze werkelijkheid is onzichtbaar en we zien enkel het licht dat op dat voorwerp weerkaatst wordt.

Het echte voorwerp blijft onzichtbaar.

Als we dan via de kwantumfysica weten dat materie en dus ook een voorwerp enkel een illusie is die opgebouwd is uit trillingen van kwantumvelden dan weet je meteen dat wij in deze werkelijkheid flink voor de gek worden gehouden.

We nemen immers een trilling waar via een andere trilling (licht) om in onze hersenen via nog maar eens een trilling (elektrische impulsen) wordt omgezet naar een indruk van een werkelijkheid..
 

Projectie – Antenne
 

Ons bewustzijn wordt ook geprojecteerd in deze holografische werkelijkheid of beter gezegd is het aangehecht aan deze werkelijkheid.

Het is aangehecht aan ons lichaam via het DNA want ons DNA fungeert als een antenne om ons bewustzijn te verbinden met onze geometrische blauwdruk, zijnde het fysieke lichaam.

Het grootste deel van ons DNA staat echter uit, het zogenaamde junk DNA (99 tot 75 % van ons totale DNA – verschillende bronnen zijn het niet eens met het exacte aantal). Onze antenne waarmee we ons bewustzijn naar hier halen is dus maar voor een heel klein stukje actief en ons bewustzijn hier is dus maar een zwak afgietsel van wie we in oorsprong zijn.

Mensen worden massaal wakker en beginnen steeds meer te beseffen wat er hier allemaal aan de hand is en hoe de vork van deze werkelijkheid echt in de steel zit.

Dat activeren van inactief DNA, want dat is eigenlijk wat er aan de hand is, zorgt er voor dat de werkelijkheid om ons heen ook verandert of beter gezegd dat er steeds meer van die werkelijkheid zichtbaar wordt.

Alles is een spiegel van wat in ons aanwezig is of wat ontvangen wordt.

Onze werkelijkheid is gewoon veel groter, veel ruimer en veel complexer dan we ons kunnen vermoeden.. 

Dat geloof in een platte aarde is daar een uiting van maar visueel is het een verkeerde interpretatie.

De aarde is dus niet plat, ze is zelfs meer dan rond.

De aarde zoals we ze nu kennen is slechts een klein stukje van een veel grotere werkelijkheid die zich niet laat beschrijven als plat, vierkant of wat dan ook.. Je zou beter kunnen spreken over extra dimensies of een breed scala aan mogelijkheden.

Het gaat over een verruiming van bewustzijn, van meerdere lagen en die lagen liggen niet achter een berg in Antarctica.

Die lagen worden zichtbaar als jouw bewustzijn verruimd, er meer van jouw DNA actief wordt en daar hoef je niet voor naar Antarctica te gaan.

Zolang je immers gelooft in plat of rond en daar allerlei komplottheorieen aan gaat koppelen over geheimhouding e.d. koppel je daar ook een emotie aan vast en die houdt in veel gevallen net die verruiming tegen.

Wie gelooft in een overheid die alles wil maskeren en zich daar kwaad over maakt, zorgt er ook voor dat die overheid dat ook blijft doen. Je ontkomt op die manier niet aan de dualiteit die nu al zo lang in deze werkelijkheid heerst.
 

One Giant leap for mankind
 

Dat is ook zo met de maanlanding.

Buiten het feit dat het veel moeilijker zou geweest zijn om de maanlanding te faken dan om er gewoon naar toe te vliegen, heeft de mens nog nooit zo als een collectief achter een gebeurtenis gestaan.
Toen Neil Armstrong als eerste mens voet op het maanoppervlak zette, riep elk mens triomfantelijk

‘we zijn naar de maan geweest’

‘one small step for men, one giant leap for mankind’..

‘een kleine stap voor een mens, een grote stap voor de mensheid’

Misschien voor het eerst in zijn bestaan stond de mensheid als geheel achter één gebeurtenis, achter één natie, achter één man en die kracht, die emotie van samenhorigheid mag je de mensheid niet ontnemen.

Bovendien had de mens voor het eerst het gevoel dat het mogelijk was om aan de aarde, aan deze beperkende werkelijkheid te ontsnappen.

Zelfs als ik morgen het daadwerkelijk bewijs zou vinden dat we nooit op de maan zijn geland, zou ik het niet wereldkundig maken. Het zou gebaseerd zijn op de intentie om iets stuk te maken, om kost wat kost gelijk te krijgen, lekker in bedrog te blijven geloven en de slechte bedoeling van nieuws en overheid en dat weegt niet op tegen het alternatief van de kracht en samenhorigheid van de mensheid als geheel.


Dat de maan een projectie zou zijn en kunstmatig geplaatst is door een stel aliens klopt helemaal.
Deze hele werkelijkheid is een projectie en de maan logischerwijze ook.

Vermits deze werkelijkheid een hologram is, is het bijna voor de hand liggend dat deze ook wordt waargenomen van buitenaf en dat er ook zaken in kunnen worden toegevoegd en/of verwijderd.
 

Afgeschermde projectie
 

de aarde is niet plat.

Dat zou een ontzettende beperking zijn.
De aarde is rond.. meer dan rond…

De aarde maakt deel uit van een holografische projectie en de oorsprong van die projectie is informatie of een holografische film.. die holografische film of die informatie kan je als plat beschouwen.

Het is dus heel goed mogelijk dat er een deel van die informatie is afgeschermd of wordt tegengehouden en dat de oorspronkelijke aarde groter is.. maar dan moet je dat niet bekijken alsof er achter een berg van Antarctica nog een stuk land ligt..

Ons DNA is een antenne die ons bewustzijn capteert in deze werkelijkheid en wanneer ons DNA meer actief wordt gaan we ook meer kunnen ontvangen van ons bewustzijn en ontvouwen er zich meer lagen van deze werkelijkheid.. een grotere aarde..en of die nu rond is of plat doet er niet toe..

En voor de mensen die geloven dat de aarde plat is.. als je in staat bent om die mogelijkheid te visualiseren, ben je zeker in staat om een meer dan ronde aarde te visualiseren..
 

Anders kijken naar Ziekte
 Heel deze werkelijkheid om ons heen is een interpretatie van energie en hoe je er naar kijkt verandert natuurlijk alles..

Dat is bij ziekte ook zo.
Onlangs hoorde ik het een verpleegster met jarenlange dienst nog zeggen over kanker..
‘Jaja.. het is een smerig beestje…’

Tja, met zo’n houding ga je natuurlijk nergens komen want los van het feit dat kanker natuurlijk geen beestje is, houdt die visie en die emotie alvast in dat je tegen kanker niet kan winnen en dat klopt ook.
Je moet niet eens tegen kanker vechten want kanker is je vriend want zonder die kanker, was je al veel langer dood. ..

zolang wij kijken naar ziekte als iets wat ons overkomt, iets van buitenaf, voeren we een hopeloze strijd. Zolang wij enkel kijken naar de ziekte, het symptoom, laten we zien dat we dat we het nog steeds niet begrepen hebben.

Ziekten die genetisch bepaald zouden zijn, tonen ons juist dat er met de ontvangst van ons bewustzijn via ons DNA wat schort, dat we een stukje missen en dat onze persoonlijkheid niet overeenstemt met onze ware aard.

Wees dus dankbaar voor het signaal dat een ziekte je geeft want het maakt je duidelijk dat er iets dient te veranderen om jouw bewustzijn hier meer in deze werkelijkheid aanwezig te laten zijn.
 

Lezingen
 Daarover hebben we het in de lezing ‘De logica achter ziekte’ omdat het echt wel tijd wordt om anders naar ziekte te kijken.

De lezing ‘de Logica achter ziekte’ is te bekijken in Borsbeek, Lier, Alkmaar en Haacht en de eerste drie zijn ook online via zoom te volgen.

Lezing ‘De Logica achter Ziekte’ 18 maart in de ‘Great White Whale center’; Locatie: Jozef Reusenslei 182, 2150 Borsbeek begin om 19.30 u tot 22.30, kostprijs 20 euro,
Inschrijven verplicht via https://whitelight-healing.com/nieuws.html#ziekteborsbeek

Lezing ‘De Logica achter Ziekte’ 24 maart in de ‘Wakker Bewustzijn’; Locatie:  Westerweg 14, 1815 DE Alkmaar begin om 19.30 u tot 22.30, kostprijs 23 euro,
Inschrijven verplicht via https://wakkerbewustzijn.nl/activiteit/de-logica-achter-ziekte-24-maart/

Lezing ‘De Logica achter Ziekte’ 31 maart in Lier bij Pure Essence, Kesselsesteenweg 6, 2500 Lier, 
begin om 19.30u tot 22.30 u; kostprijs 20 euro
Inschrijven verplicht via https://www.eriktanghe.com/speaker.html#ziektelier

Lezing ‘De Logica achter Ziekte’ 18 april in Haacht, zaal de Klapper, Klapgat 2, Haacht, 
begin om 19.30u tot 22.30 u; kostprijs 20 euro
Inschrijven verplicht via https://www.brandnetel.net/de-logica-achter-ziekte

Voor wie meer wil weten over de zin en onzin van quantumfysica en of anders naar zaken kijken ook daadwerkelijk iets kan veranderen, kan terecht op de
Lezing ‘Quantumfysica Ontmaskerd’ 22 maart in Kloetinge (NL) Dorpshuis “AMICITIA”
locatie: Schimmelpenninckstraat 14 Kloetinge, NL
begin om 20.0u tot 22.30 u; kostprijs 10 euro
Inschrijven is voor deze lezing niet verplicht en je kan er zo terecht
https://www.verenigingdebron.nl/index.php?id=119


ET

Bron: nieuwsbrief van whitelight-healing.com https://whitelight-healing.com/inschrijven.html

To be or not to feel

Een reactie plaatsen

(door Erik Tanghe) Onlangs was ik op een feestje en stond ik te praten met iemand over m’n motorverleden.

Ik heb een hele tijd van m’n leven behoorlijk wat met de motor gereden en ik heb tijdens die periode me ook heel regelmatig flink pijn gedaan door valpartijen met de nodige kwetsuren als gevolg.

Zo zat ik ooit met twee benen tegelijk in het gips (dat loopt verrekt lastig), scheurde ik m’n hersenvlies (krijg je verdraaid hoofdpijn van), kneusde verschillende malen m’n ribben (waardoor ik zittend diende te slapen) en terwijl ik dat allemaal sta te vertellen op dat feestje, merk ik een zekere trots op en dat is eigenlijk behoorlijk vreemd.

Je lichaam kan je immers vergelijken met het huis waarin je woont.

Het is de basis, het aanknopingspunt van waaruit je deze realiteit verkent en beleeft.

Trots zijn op een kwetsuur is dus zoiets als trots zijn op het feit dat je dak lekt, de goot stuk is of dat er een gat in de vloer zit en dat is helemaal niks om fier op de zijn.

Als je gasten op bezoek krijgt in je woning, laat je hen ook niet met twinkelende oogjes zien dat het toilet overloopt.

Dat hou je liever verborgen en je bent er bovendien beschaamd over.

Maar als we terugkijken op ons leven zijn we vaak maar al te trots op de dingen die we hebben meegemaakt, de zaken die we hebben gedaan en wat ons lichaam daardoor heeft geleden.

‘Dat was heftig, joh, niet normaal!’

Zo vertel ik maar al te graag dat ik ooit tijdens de beklimming van een berg werd overvallen door de nacht op de top en er zittend op de koude rotsen bibberend heb moeten wachten op de dageraad…

Het was de koudste nacht uit m’n leven zonder voldoende warme kleding, zonder slaapzak of wat dan ook.

Wat heb ik toen koud gehad…

en als ik dat vertel, kijken de mensen me met bewondering aan… zo van

‘Goh, kerel.. wat heb jij veel meegemaakt!
Wat heb jij geleefd!’

wat dus eigenlijk wil zeggen,

‘Goh kerel! Wat heb jij het al flink verkloot in je leven…’

wat heb jij al niet geleefd volgens jouw bewustzijn…

Want zulke feiten hebben niks te maken met wie we zijn en ze gebeuren vooral als je niet leeft volgens wie je bent.

Ze hebben net te maken met wie we niet zijn waardoor ons oorspronkelijke bewustzijn niet meer juist of onvoldoende is aangekoppeld aan ons lichaam… en daar zijn we trots op en worden we dikwijls om bewonderd..
Dhu?

Ik ben best blij met het lichaam dat ik heb.

Ik ben in een bloedvorm, sta strak en ik laat menig snotneus van 25 achter me als het gaat over fysieke prestaties en ik realiseer dat ik daar toch wel een stuk van m’n persoonlijkheid uit opbouw.

Ik merk dat ik daardoor soms de neiging heb me beter te voelen dan een ander, dat ik me boven iemand verheven voel omdat ik bijvoorbeeld beter op een berg kan klimmen.

Ik vereenzelvig me dus op zo’n moment met wat m’n lichaam kan en alhoewel dat voor de hand liggend is, klopt het niet helemaal.

We komen immers als bewustzijn naar deze holografische werkelijkheid, koppelen ons aan een blauwdruk van een lichaam dat niet het onze is en je probeert zo goed en zo kwaad als mogelijk door dat beperkt lichaam uiting te geven aan jouw bewustzijn, een bewustzijn dat veel krachtiger is en veel meer mogelijkheden in zich draagt dan de 2 a 3 procent van ons DNA dat hier actief is.

Wie zich dus enkel met het lichaam bezig houdt, doet er meestal alles aan om die schamele pakweg 2 procent op een optimaal niveau te brengen en vergeet de rest.

En als er dan door die beperking wat mis gaat – en dat gebeurt nogal gauw als je wat emotioneel bent aangelegd – zijn we trots op de schade en schande van wat er is mis gelopen.

“Jaaa… ik heb behoorlijk veel afgezien, meneer..

Je houdt het niet voor mogelijk hoeveel pijn dat doet”, vertelde me onlangs nog iemand die een klaplong had meegemaakt terwijl hij me trots de littekens laat zien van de pin die ze dwars door z’n ribben hebben geduwd om de lucht er weer terug in te krijgen..

Kijk eens!! Hier is een barst in de muur! Knap he!

Dus aan de ene kant zijn we trots op wat ons beperkte lichaam allemaal kan en aan de andere kant slaan we ons op de borst met hoe ons lichaam heeft gefaald in zijn taak om te doen wat het moet doen..

Ik hang graag aan een berg.

Als ik een berg zie, ben ik niet te houden en zou ik het liefst als een dolle hond in een sprint naar boven hollen.

Zo kreeg ik onlangs nog een telefoon van een vriendin die voor een berg in de Dolomieten stond waar ik in het verleden heel wat heb geklommen en op het moment dat ze me vertelde dat ze om die berg heen ging lopen, voelde ik me niet alleen verbonden met haar maar wilde ik onmiddellijk daar zijn..
God, wat wilde ik erheen!

Maar laten we eens eerlijk naar onszelf zijn..

We hebben allemaal onze passies..

Verlangen we ernaar omdat ze ons naar een staat van puur zijn brengen of is zo’n verlangen een vlucht omdat we geen zin hebben om de dingen te doen van iedere dag?

Is dat verlangen niet een teken dat we onvoldoende aanwezig zijn in elk moment van de dag en ons heil zoeken in bezigheden die ons tijdelijk terugbrengen naar die staat van enkel zijn?

Dat is nogal belangrijk want het gebrek aan louter zijn, duwt ons in het doen, doen, doen…

Wanneer we onvoldoende aanwezig zijn in het nu gaan we allerlei handelingen doen die ons de indruk geven dat we wel degelijk hier aanwezig zijn en dat ons leven er toe ‘doet’

Maar laat het nu net het gebrek aan ZIJN de oorzaak zijn van kwetsuren.

Iemand kwetst zich immers omdat hij onvoldoende aanwezig is in z’n lichaam.. Je valt pas van de trap als je onvoldoende oplet en er niet helemaal bent.. want wie gefocused is, doet zich niet pijn als hij van de trap valt en valt trouwens niet eens van de trap.

Bij ziekte is dat niet anders.

Omdat jouw bewustzijn niet volledig gekoppeld is aan jouw lichaam (en je dus niet helemaal aanwezig bent in het hier en nu), gaat jouw energie zwakke plekken vertonen en door die slechte energiedoorstroming gaan bepaalde organen slecht doorstroomt raken en worden ze ziek.

Ook in sexualiteit is dat zo.. Onvoldoende verbonden ‘zijn’ met je partner, duwt je naar het doen en zet je ook aan het vrijen en zo kan overdreven seksualiteit ook een teken zijn dat je onvoldoende op hartsniveau verbonden bent.

Wil dit alles dan zeggen dat we dienen te stoppen met dingen doen en dat we niet mogen toegeven aan een passie die ons gelukkig maakt.. al is het maar voor even?

Wil dat dan zeggen dat je niet hoeft te vrijen en dat een potje sporten of creatief bezig zijn, te mijden zijn?
 

Nee, natuurlijk niet maar het is erg belangrijk te voelen vanuit welke emotie je handelt.

Doe je die dingen omdat je anders de zin van het leven niet kan vatten of jezelf en je leven als saai of nutteloos ervaart.

Mis je zingeving zonder te vluchten in je passie?

Is die passie de enige manier om je staande te houden in een leven/job die je tegen staat?

Want als dat zo is, is het belangrijk die pure staat van zijn te gaan vinden in de dingen van alle dag en dat is geen makkelijke taak maar wel het uiteindelijke doel.

Is onze lichamelijke staat dan ook niet belangrijk?

Is een gezond en sterk lichaam niet van belang?

Het is toch maar 2 procent van wie we in oorsprong zijn. (Ik laat nu bewust even de kenmerken die je van je ouders genetisch hebt meegekregen achterwege)

Wel, jouw lichaam is een barometer.. Het laat zien hoe goed jouw bewustzijn is aangekoppeld aan dit aardse omhulsel en gezien het feit dat dit omhulsel jouw voertuig is gedurende de aardse tijd die je hier doorbrengt, kan je het maar beter gezond houden en gebruiken om te kijken welke emoties de aankoppeling van jouw bewustzijn tegen houden.

De aankoppeling van jouw bewustzijn (de 2 procent die momenteel gekoppeld kan worden) aan jouw lichaam kan immers enkel worden tegengehouden en verstoord door een negatieve emotie en die emotie gaat jouw bewustzijn (energieveld) verstoren op een plaats die symbolisch verbonden is met die emotie.

Gebruik jouw ziekte of kwetsuur dus als een aandachtspunt om je te wijzen op een emotioneel probleem.

Wees ook niet trots op die tegenspoed en maak het ook niet groter dan het is.

Voor de mensen die last hebben van migraine is dit het symptoom bij uitstek dat je vertelt of wat je doet ook in overeenstemming is met wat je voelt.

Migraine is immers niks anders dan een kortsluiting in je hoofd omdat wat je doet niet overeen stemt met wat je voelt.
Ikzelf heb vroeger veel last gehad van migraine maar gedurende de 25 jaar dat ik gewerkt heb als fotograaf heb ik nooit migraine gehad tijdens het maken van een fotoreportage… net omdat fotograferen voor mij een diep gewortelde passie is die ik altijd met hart en ziel heb gedaan en dus overeen stemt met mijn gevoel.

Migraine komt meer voor bij vrouwen omdat vrouwen vlugger voorbij gaan aan hun gevoel omdat er voor de kinderen moet gezorgd worden, het huishouden moet gedaan worden terwijl hun gevoel, hun lichaam schreeuwt om iets anders… maar de plicht roept, het gezin vraagt en er ontstaat een tweespalt tussen hoofd en hart met hoofdpijn en misselijkheid als gevolg.

Bij een migraineaanval dien je dus niet af te vragen of je misschien teveel chocola hebt gegeten maar wel waarom je in de eerste plaats te veel chocola hebt gegeten.. Dat verlangen naar chocola ontstaat immers vanuit een gevoel, een negatieve emotie rond bv te weinig genieten van het leven.

Die onvrede zorgt voor slechte eetgewoontes en voor een kortsluiting in je hoofd..

Om dat op te lossen, kan je als een gek gaan sporten, taarten bakken, aan een berg gaan hangen of gaan vissen maar het is veel beter om die onvrede aan te pakken..

Zo maak je jezelf tenminste niks wijs en hoef je je ego niet op te hangen aan het zoveelste gebroken been of je derde maagzweer.

VOOR LATER GEPLANDE LEZINGEN KAN JE ALVAST EVEN EEN KIJKJE NEMEN OP DE AGENDA PAGINA VAN M’N  WHITELIGHT-HEALING SITE
http://www.whitelight-healing.com/nieuws.html

Mijn ‘venijnige griep’; en mijn inzet

Een reactie plaatsen

(door Phia)

Half oktober jl. voelde ik me de ene dag nog een klein beetje rillerig en ‘snotterig’,

de volgende dag voelde ik me intens beroerd, fysiek niet goed in staat op mijn benen te blijven staan.

Zo’n snelle opeenvolging had ik nog niet eerder meegemaakt.

En het ellendige gevoel erbij overtrof alle ‘griepen’ die ik in mijn leven ervaren heb.

Op mijn werk had iemand waar ik contact mee had, een positieve pcr test uitslag.

De uitslag van mijn eigen pcr test was tevens positief.

Ik heb daarbij de oefening gedaan om geen gedachten over al die informatie te hebben,

of om situaties en mensen aan elkaar te linken in de zin van ‘oorzaak en gevolg’.

Ondanks vragen van anderen ‘waar en wanneer ik iets ‘opgelopen’ zou kunnen hebben,

en welke naam al mijn symptomen bij elkaar zouden hebben’.

De 2 weken daarna voelde ik me intens beroerd, pijn in mijn hele lijf (huid, spieren, pezen, botten, organen, in alles eigenlijk). Ik hoestte veel. Veel rillingen (zonder koorts te hebben).

Ik wilde alleen nog maar liggen en vooral niet eten en drinken.

Drinken heb ik wel gedaan. Eten nauwelijks tot niet.

In die tijd heb ik wel fysiek ondersteunende middelen tot me genomen.

Die hadden (tot mijn verbazing) totaal geen effect.

Het onrustige energieveld van binnen bleef overeind, roerloos intact.

Op momenten dat ik me iets minder beroerd voelde,

ging ik met mijn bewustzijn mijn lichamelijke belevingen invoelen,

en ik merkte dat ik op een dwingende wijze in een bepaald vibratieveld gehouden werd.

Bewegingsloos. Beroerd voelend, en lijkend op ‘geïsoleerd zijn van alles en iedereen’.

Met bijbehorende gedachten dat eigenlijk niets meer belangrijk is in dit leven.

Kort erna, voelde ik ’s nachts in bed: ik wil me helemaal niet zo intens beroerd voelen!

Het dient nu echt óver te zijn! NU! Het heeft lang genoeg geduurd!

En ik zette mijn innerlijke HartsKracht dwars door alle lichamelijke belevingen heen.

Zo krachtig als het maar kon (dat is even een uitdaging als je je zo beroerd voelt).

En mijn waarneming ging door het besef dat dit ‘zogenaamde virus’

misschien wel voor een aanzienlijk deel ‘n soort ‘mindcontrol’ zou kunnen zijn.

Ik nam het waar ….

De volgende ochtend voelde ik me een stuk beter.

Wel merkte ik op dat ik kort erna bijna naadloos weer werd ‘teruggevoerd’

naar mijn ellendige, lichamelijke belevingen en onrustige gemoedstoestand.

En opnieuw zette ik al mijn HartsKracht en het doorzien van de situatie

dwars door al mijn lichamelijke belevingen heen (dus door de gevoelens zelf heen).

En vanaf dat moment begon ik verder ‘op te knappen’.

Nog steeds merk ik dat er rillingen in mijn systeem gezet worden.

Het zijn geen analoge rillingen van binnenuit.

Het zijn ingevoegde rillingen op bepaalde plekken die van buitenaf komen.

En dan besef ik dat dit op die momenten heeft kunnen binnenkomen

omdat ik op die plekken toen niet (voldoende) aanwezig was.

En dat het constant volledig aanwezig Zijn in jeZelf prioriteit nummer 1 blijft houden!

Om alle ruimte in je Aardse, lichamelijke voertuig volledig in te nemen in aanwezigZijn.

P.S.: dit zijn mijn eigen belevingen. Het is heel goed mogelijk dat een dergelijke situatie bij anderen weer heel anders kan en zal verlopen

bron: de site van Ans Hoornweg