Onthulling in het Mexicaanse parlement – nep of echt?

(door lee)

❓VRAAG:

Vandaag waren er voor het eerst buitenaardse wezens op televisie te zien. Is het nep of is het echt in onze tijdsincarnatie?

❗️ ANTWOORD van lee:

In de komende vijf jaar (mogelijk eerder) zullen er gebeurtenissen plaatsvinden die mensen direct zullen laten zien dat we al heel lang in een multiplanetaire gemeenschap leven.

Dit stuk uit actualiteiten is een voorbereiding van het collectieve denken op dit ‘nieuws’. Dit jaar zijn er al twee “nieuwsitems” over deze kwestie geweest.

Het woord ‘nieuws’ staat tussen aanhalingstekens omdat dit geplande gebeurtenissen zijn en geen ‘spontaan nieuws’. Er zullen er nog meer volgen.

Op dit moment zijn directe individuele contacten met buitenaardse gemeenschappen al mogelijk. Ze zullen de komende twee jaar veelvoorkomend zijn. En dan zal er een collectieve gebeurtenis plaatsvinden – en dit zal een gegeven worden.

Mensen leren in deze periode dat:

– de mensheid lange tijd verweven is geweest met de collectieve realiteit van onze sterrenstelsel, de Melkweg;

– het verlies van contact (ongeloof in buitenaardse wezens, maar daarentegen de opkomst van religies) gerelateerd is aan het feit dat mensen naar beneden gingen in frequenties (in winterslaap van Kali Yuga);

– verschillende beschavingen verschillende belangen en doelen hebben;

– er algemene contactprincipes zijn, geregeld op basis van overeenstemming in frequentie;

– veel beschavingen komen in contact vanuit de “toekomst” voor het menselijk begrip, hoewel zij eigenlijk simpelweg niet langer gebonden zijn aan tijd als zodanig.

Of je er nu in gelooft of niet, je bent er al hier, wat betekent dat je ‘geabonneerd’ bent op deze gebeurtenissen. En als je niet ervoor zal kiezen om de planeet vroegtijdig te verlaten door jouw frequenties te verlagen of een transitie mee te maken, dan zul je dit allemaal zien in de hierboven aangegeven periode. Het kan zijn dat jij degene bent die individueel contact krijgt eerder dan anderen.

En daarbij geldt, als je faliekant tegen contact bent, dan vanwege jouw trillingen er de “uitstel van vijf jaar” in werking treedt – je krijgt de kans om geadapteerd te raken.

De logica van dit contact is tenslotte helemaal niet dat iemand belang zou hebben in het territorium van de aardbewoners, de logica is dat we ons openstellen voor het voor de hand liggende. Wij doen de blinddoek af…

Bron: https://t.me/lee_vibrations/6395


De vraag ging over de presentatie over zogenaamde “Mummies van Nazca” bij een open hoorzitting van het parlement in Mexico door Jaime Maussan enkele dagen ervoor (12 september 2023). Hieronder is de opname van de presentatie. Een dag of twee later kwam er een golf van meningen, ontkenningen en andere “situaties” rondom dit fenomeen.

Opname van Canal del Congreso (Start bij 2:28:00) – in het Spaans

Dit waren enkele uitspraken en bevindingen, die – nationaal en internationaal – gedeeld waren (verslaggeving van Hindustan Times):

– beide gemummificeerde lichamen waren gevonden in 2017 in Cusco, in Nazco regio, in Peru

– ze waren onderzocht door de wetenschappers uit Onafhankelijk Nationaal Universiteit van Mexico en vele andere laboratoria

– ze waren gevonden in een laag van kiezelaarde of diatomeeënaarde, een versteende laag van hele kleine kiezelwierskeletjes

– ze leefde ongeveer 1000 jaar geleden volgens de radiokoolstof-dateermethode

– ze hadden 3 vingers aan hun hand

– hun DNA was onderzocht en het was gemeld dat 30 procent van hun DNA onbekend was op de Aarde

– bij het onderzoek zouden in één van de lichamen eieren te zien zijn

– er zouden, volgens experten, inwendige implantaten zijn van een zeldzame metaal, zoals Osmium


Source: https://www.hindustantimes.com/world-news/two-non-human-alien-corpses-unveiled-in-mexico-s-congress-report-101694586572937.html

Eerder over de beroemde Nazca lijnen (Peru) https://brongenoten.nl/tijdlijnen-forum/topic/nazca-cultuur-en-nazca-lijnen/


DAT GING HEEL DIEP……

(door Emma Krebs)

We hadden heerlijk gegeten met vrienden veel gepraat en nu op weg naar station Muiderpoort, hier splitsten onze wegen, wij gingen op weg naar Den Haag, overstappen in Amsterdam.

Op dat kleine stukje zeer gezellig gepraat met een jonge vrouw uit Azerbeidzjan, we stapten uit en wensten elkaar goede reis toe. Deze keer had ik 2 tassen mee, handtas en schoudertas en ben eigenlijk altijd wel alert, deze keer niet.

“He, ik miste mijn schoudertas gewoon weg met alles erop en in ik vloog terug de trein in alle mensen wegduwend maar niets, niets, weg, dit alles in enkele seconden. In 1ste instantie kreeg ik een doodsschrik, alles zat erin, verschillende betaalpasjes, paspoort, cash geld, camera, ook de pasjes van mijn broer, allerlei persoonlijke gegevens en bril.

Ik herstelde me heel snel…actie…terug naar Muiderpoort, misschien stond de tas daar nog onder een bankje (haha, wens), de vriendin vloog mee ze was met mij mee gereisd op mijn voordeelurenkaart.  Dus ook geen vervoersbewijzen meer…helemaal niets meer wat belangrijk is in deze maatschappij.

Er begon zich iets wonderlijks te voltrekken: ik begon het grappig te vinden had niets meer wat mijn bestaan hier op aarde kon vertellen dat ik Emma was. De vriendin begon zich op te winden, hoe kan je nu zo rustig zijn? Ik kwam los van dat alles.

Bij de Muiderpoort was natuurlijk geen tas onder een bankje of zo. Terug naar restaurant waar we gezeten hadden ,nee niets gevonden wel veel medeleven.

Er bleef ons niets anders over daar naar de politie te gaan aangifte doe. Om 22.30 uur op het politie buro waar een jonge agent dienst had.

Nu gaat het echt dol worden “Nee, mevrouw, kunt geen aangifte doen want U weet niet of het gestolen of verloren is.

Nu zei ik “zo U wilt verloren, daarna bleek gestolen. Omdat we waren gaan zoeken, heette het verloren.

En…….. nu komt het: ik moest bewijzen wie ik was, wat de vriendin ook zei “ja, dat is echt Emma, ik ken haar al jaren.” Ze kon wel van alles zeggen zei de agent. Ik moest bewijzen tonen…het werd steeds grappiger en vriendin die ook haar mond niet hield, de hele inhoud van de tas maakte me eigenlijk niets meer uit en bewijzen had ik niet. Wat nu?

Ik moest vaststellen dat ik niemand was, ik had geen identiteit meer, ik alleen wist dat ik echt Emma was en vrienden die mij kenden. Bankpasjes laten blokkeren, nee, zei de agent en nog eens nee, wat een gedoe, eindelijk. Dan ja, mocht ik de banken bellen, 3 stuks (ik was mentor van mijn broer via de rechtbank aangesteld, hij had agressieve alzheimer, vandaar zijn pasjes).

ING bank ging vlot, ABN Amro had storing die tot de volgende dag duurde – blokkeren onmogelijk… Meisje van de Rabobank vertikte het, nu dus 2 rekeningen niet geblokkeerd. Ik vroeg de agent om een ondertekend schrijven dat mijn tas met inhoud gestolen was zodat we zonder vervoersbewijs met de trein konden reizen. De agent sputterde nog tegen maar… uiteindelijk schreef hij het dan op een vodje papier.

De agent ging door met zijn werk bekeek ons niet meer. Ik begon het zat te worden, leunde over zijn verhoging waar hij achter zat en zei: “Ik lijk Rene Visser wel”. Meer niet. Zijn reaktie was prachtig: heel langzaam draaide hij zijn hoofd weg van zijn papier mijn richting uit. Onze ogen ontmoeten elkaar…ik grijnsde heel onschuldig en had echt leedvermaak. Zei: “…nu ben ik ook zonder alles, alleen ongewild maar verder wel hetzelfde.” (Rene Visser had in die tijd al zijn pasjes doorgeknipt. Rene had gezegd dat dat zeker invloed had op jou als mens).

Heel bijzonder, wat een schat aan ervaringen kreeg ik. De agent stopte zijn aantekeningen in een la en ik kreeg het vodje papier met alleen telefoonnummer van ‘gevonden voorwerpen’ Amsterdam.

We gingen op weg naar het station, ik voelde me wonderlijk…ik was niemand, ik grijnsde. Ik wist wel beter, ik was mijn ware zelf en ontdekte hoe en wat voor invloed dat soort pasjes hebben. Dat vond ik verbijsterend daar ik er nooit veel mee had gehad alleen maar omdat het niet meer anders kon, systeem! Nu kwam ik tot de ontdekking dat het altijd invloed heeft, daar je in het systeem zit. De ervaring was anders.

Echt niemand zijn, alleen je ware Zelf, ik voelde me vrij, zonder ballast, geweldig. Ineens hoorde ik keihard een stem die riep: “HET komt terecht”. Ik keek om me heen, niemand te zien en vroeg de vriendin “hoorde jij dat ook?” Vragend werd ik aangekeken “wat” die keiharde stem. Ik was in de veronderstelling dat iedereen dat kon horen. Alleen ik had het gehoord. De reis naar huis verliep voorspoedig, alleen de vriendin wondt zich weer op, nu over mij “hoe kan je zo rustig zijn, je straalt.”

Het weer was heerlijk heel warm, heerlijk thuis geslapen, volgende dag kriebelde het en ik miste mijn bril erg. De zon scheen en het lokte me naar dezelfde plek terug te gaan, stel, dat ze mijn bril vonden en hem afgaven bij de politie, die moesten toch weten wie zie moesten bellen……o, nee dat kon niet want ik kon niet bewijzen wie ik was dat ik was wie ik was voor de maatschappij. Voor de maatschappij.! Ik vond nog wat kleingeld voor een drankje en ging op weg met alleen mezelf.

Genietend van de treinreis kwam ik aan op station Muiderpoort, het was puffend heet, ik besloot alle bossages in de buurt van het station door te werken. Het aparte is dat ik dit deed zonder gene, gewoonlijk zou ik denken: wat zullen de mensen wel denken ….nu niet. Ik had een rede.

Een man hielp nog een tijdje mee zoeken, daarna alleen, niemand keek en vroeg: wat doet U daar, of rare blikken. Ik was vrij, ik was mijn ware zelf.

Al genietend hoe raar dat ook klinkt, ontdekte ik een hele verborgen wereld tussen de struiken…matrassen, hutjes en van allerlei bezittingen, de mijne niet en ook mijn bril niet. Ik kroop onder en door de bossages, wat veel groter was dan ik dacht. Nog eens naar het restaurant waar we heerlijk gegeten hadden. De straten zagen er anders uit: het zonlicht gaf een helderheid met veel ruimte lichtend overal, de brede wandelweg met grasranden leken wel marmer, en daar liep ik – iemand die niemand was.

Daardoor was ik juist meer aanwezig dan ooit. Een zacht briesje waaide zachtjes door mijn haren, het streelde mijn huid, wat een rijk gevoel hier zo op deze manier aanwezig te zijn! In het restaurant vond ik ook weer geen tas, kocht van de laatste euro’s een broodje, wat verrukkelijk smaakte, wat een genot in deze wonderlijke wereld om mij heen. Raakte verzeild in het verhaal van het Turkse jongetje. Driehoog op een piepklein balkonnetje aan het spelen met een ballon, een briesje liet de ballon naar beneden zweven, danste tussen de auto’s door. Het jongetje rende naar beneden en mama gilde op het balkon, het was ook levensgevaarlijk. Een kleine knal maakte een einde aan de gevaarlijke situatie – ballon was niet meer. Een klein jongetje in mijn armen snikkend van verdriet, totdat de moeder buiten adem de deur uit kwam rennen en het kind een hele retirade moest aanhoren…

Mijn omzwervingen brachten mij na een poosje bij een terrasje, pff, wat was het warm, had nog 2 euro en besloot mezelf op een biertje te trakteren … loom zat ik erbij, relaxed en fijn los van alles, de kelner vond de 2 euro goed, daar het zo warm was. Op weg naar het politieburo even door het Oosterpark. Daar werd een verjaardag gevierd, een groep zigeuners speelde de sterren van de hemel, ze nodigden me uit en ik ging er gezellig bij zitten. Ja, en dan eindelijk het buro, ik stapte naar binnen, vertelde het verhaal. Nee, er was niets afgegeven, ook geen bril, nee, ik kon geen aangifte doen. Ik bleef niemand. Wonderlijk, hoe dat afhankelijk is van een stel kaartjes.

Zo nog wat gaan dwalen daar houd ik van, de tijd vorderde en ging naar het station terug, stapte over in Amsterdam Centraal, was al op het goede perron en … deed mij op mijn schreden terugkeren naar de gevonden voorwerpen, dat ik daar niet aandacht had. Het was een ingeving.

Een medewerker kwam naar mij toe, ik vroeg hem of ze een hele oude zwarte handtas binnengekregen hadden, een tas die er niet uitzag. Zijn ogen begonnen te glinsteren, het gaf mij hoop en, ja, daar was hij weer en aan z’n vinger bungelde mijn oude tas. Ik joelde: ”Ja, daar is ze, Emma is er weer.” Maar moest nog even geduld hebben voordat ik Emma kon verwelkomen. De man vroeg wat erin zat, ik somde steeds wat op, alles was er: paspoort, bankpasjes fotocamera behalve mijn cashgeld, had daarvoor net gepind 300 euro, weg. Ach, jammer, maar het mocht de pret niet drukken. De man vroeg nog eens naar mijn naam, vergeleek het met de inhoud, het klopte en hij reikte mij de tas.

Ik sloot Emma in mijn armen, kuste haar overal, de tas dus, uitroepend: Emma, je bent er weer! (Natuurlijk, maakte ik toneel, maar het voelde wel zo.) De man herkende wat ik deed, hij was een vluchteling, even gepraat, statenloos zijn, hoe wonderlijk.

Lang ben ik blijven voelen, dat mijn tas met z’n totale inhoud mijn persoon was. Ik bleef een tijd dit duidelijk voelen, niemand zijn, los van alles. Ik was in een ander energieveld terecht gekomen, wat ik zelf diep ervaren heb, verbonden met mijn afkomst en wandelde door een wonderlijke wereld waar ik later weer in terug duikelde af en toe nog even weer dat, wat ik Ben… maar de persoonlijkheid kwam weer terug en ik was weer Emma als aardemens.

Toch sijpelt het andere er steeds weer doorheen, het is in mij, bij mij.

Art cover: Maxfield Parrish: Princess Parizade Bringing Home the Singing Tree


LEVEN IS INCLUSIEF

(door Elaina)

In elke religie, groep, cult, new age groep waar ik me mee bezig heb gehouden is er een soort van ” hard core”…
Deze zien zichzelf dus als de harde kern.

Ze zien zichzelf als de zogezegde touwtrekkers, de geavanceerden…

En degene die er “rond hangen” willen graag bij deze IN CROWD horen.

Want DAN ben je Goed bezig!
Dan hoor je bij degenen die gered zullen worden, het betere plekje in de hemel krijgen, dan ben je de Master, etc etc

En deze religies, groepen, new age bewegingen etc…
Die geloven dus dat zij een voorkeur positie hebben
En zeker degene in deze groepen die de Harde Kern zijn.

Ze WANEN zich cooler, beter, meer ontwaakt, meer verlicht, wijzer, grootser
Dat zullen ze niet altijd zo publiekelijk uiten , maar het is er….

En degenen die op de één of andere manier Niet bij deze incrowd horen ervaren dat ze er een beetje achter aan rennen..
In een poging deze ” coole” incrowd bij te houden…

Maar dat is niet makkelijk
Want ze worden dus niet uitgenodigd…
Ze worden niet gezien als even waardevol.
Ze voldoen niet aan de ofwel beschreven ofwel onbeschreven rules en voorwaarden….

Hoe vreemd is dit…

Tevens wordt er soms door de zogezegde incrowd naar de ” buiten groep” gezegd dat ze het op zichzelf moeten kunnen doen.
Ze mogen niet afhankelijk zijn…

En ik zie het…
En denk / voel..

Wat een Kromme beweging

Wat een doortrekken van de systematische controle gerichte maatschappij naar een plek waar iedereen zich juist Vrij zou moeten voelen.
Waar iedereen zich juist geaccepteerd, gewaardeerd en erkend zou moeten voelen.
Waar Gelijkwaardigheid zou Moeten zijn

Waar er juist GEEN uitsluiting zou mogen zijn.
Waar elk mens zich COMPLEET ONTVANGEN zou moeten ervaren.

Ik heb NIETS met eender welke religie, cult, new age groep, of iets dergelijks, waarbij er onderscheid gemaakt wordt.
Waar de één zogenaamd beter is dan de ander.

Ik heb NIETS met eender welke groep die de ARROGANTIE heeft om te DENKEN dat zij Beter zijn of meer in staat om de aarde / wereld te ” redden”.
En daarbij hun MEDEMENS uitsluiten.

Ik heb NIETS met exclusiviteit!!!

LEVEN IS INCLUSIEF.
LEVEN ZELF SLUIT NIETS UIT

EN als wij, als wezenlijke familie, op deze aarde Vrede wensen
Als wij als wezenlijke familie verlangen naar het allerbeste, allerfijnste, allermooiste voor heel de schepping..

Dan is uitsluiting NOT DONE

Op eender welke manier

Samen is Samen.
Find a way
Talk with each other
Listen
Work together
Give each other space to be welcome as themselves
Embrace the authenticity of each being

Elaina


DE GALACTISCHE STRIJD OM AARDE EN MENSELIJK BEWUSTZIJN

(door Thérèse Jeunhomme)

‘We kunnen problemen niet oplossen door op dezelfde manier te denken als toen we ze creëerden.’ (Albert Einstein)

Voor de beweging in onze wereld, voor de aarde en voor de hele mensheid, is het van het grootste belang om je te gaan realiseren welke weg de doorgang gaat geven naar een andere manier van (samen) leven, naar een andere manier van Mens Zijn. En die weg is de weg van verruiming van jouw persoonlijke bewustzijn. Om alle manipulaties te kunnen gaan inzien en doorzien en te weerstaan, wat de enige weg ìs, is een verruimd/verhoogd bewustzijn het enige wapen. Deze verruiming of verhoging van jouw bewustzijn kun je uitsluitend zelf en alleen doen. De keuze om dit te gaan doen maak je zelf (je bent aan niemand iets verplicht, uitsluitend aan jeZelf). De horizontale frequenties, het lineaire denken, houdt je vast in deze gecreëerde matrix en zal geen enkele beweging en verandering gaan brengen. Het verhogen van jouw bewustzijn naar een multidimensionaal niveau van bronbewustzijn, is het enige ‘wapen’ dat bestand is tegen alle manipulaties, listen, leugens, bedrog, misbruik, mindcontrol en crowdcontrol. En het multidimensionale bewustzijn is het bewustzijn dat ieder mens van oorsprong heeft, het is alleen door miljoenen jaren heen verloren gegaan en verborgen gehouden.

Het is de allerhoogste tijd om je dit te gaan realiseren en jouw eigen keuze te maken: blijf je hierin? of stap je eruit? It’s all up to you! Ga op ontdekkingsreis! Maak de reis naar binnen en maak weer opnieuw contact met jouw ware wezen dat in een menselijk lichaam woont.

Wie ben jij? Jij bent een menselijke krachtdrager, een wezen van en met oorspronkelijk bewustzijn, de bron van alle leven in alle multiversa, en je bent verbonden met alle levensfrequenties in alle universa. Het terughalen van deze innerlijke kracht in jezelf, in jouw bewustzijn, jouw innerlijke goud als soeverein wezen op planeet Aarde, creëert een collectief bewustzijn dat de ‘lage’ frequenties van macht en manipulatie volledig kan doen oplossen! Opdat wij samen bewust kunnen terugkeren op deze planeet in harmonie, gelijkwaardigheid en wereldvrede. En dat moment is NU! Er kan niet langer worden gewacht!

Om jouw individuele bewustzijn te verruimen en te verhogen naar frequenties van multidimensionaal wezen, is het nodig dat je alle spiritualiteit, new age, religie en al jouw eigen gedachten aan een nader onderzoek onderwerpt en altijd en overal de vraag stelt: is dit van mij? En dat je kennis verkrijgt over de galactische strijd die gaande is om onze planeet en het bewustzijn van de mensheid. Een redelijk overzicht van buitenaardse rassen en hun bedoelingen is onontbeerlijk.

Er zijn buitenaardse rassen die de mensheid en de aarde welwillend zijn, en ons al heel lang neutraal waarnemen zonder in te grijpen, en niets liever zouden willen dan dat de mensheid en de aarde zich verheffen boven alle gekrakeel en gekonkel, om een galactische alliantie te vormen met de aardbewoners die dan vervolgens ook technologie ter beschikking worden gesteld om interstellair te reizen en contact te hebben en te onderhouden met onze buitenaardse families. Want wij, mensen, zijn ook een mix van buitenaards DNA. Deze galactische waarnemers ervaar ik sinds mijn 25ste levensjaar. Deze weg naar binnen brengt alles wat jouw huidige bestaan vormt in beweging, en dat kan best als beangstigend worden ervaren. Immers, hoe is het voor jou als je Zelf gaat inzien en doorzien dat alles waar jouw leven uit bestaat gemanipuleerd en geïnfecteerd is? Dat niets is wat het lijkt, en dat niets lijkt wat het is? Dit is een gigantische en diepgaande omvorming van het menselijk bewustzijn.

Er zijn buitenaardse rassen die ons niet welwillend zijn, die niets liever willen dan de mensheid in slavernij en onderworpenheid houden en dat doen zij door kunstmatige attributen in te brengen (denk aan algoritmes, smartphones, teevees, tablets, computers, 5G), door beïnvloeding van jouw gedachten (Aethians), door aansturing van spiritualiteit, new age, religie, het bankwezen, de farmacie, de politiek, de geldsystemen, armoede, afgescheidenheid, oorlog, ziekte, angst, dood en (kinder)misbruik voor mind control en crowd control. Ook hebben deze rassen al sinds de jaren 1940/1950 convenanten afgesloten met overheden die volledig op de hoogte zijn van de bedoelingen van deze rassen, en sommige overheden (de zogenoemde Cabal) werken hiermee samen. Het centrum van deze rassen bevindt zich in de Orion-frequenties (onder andere Draconische rassen, Reptilianen, Greys), die hier op aarde de aansturing van deze mensen in hun macht hebben. En die aansturing/controle/manipulatie van bepaalde elitegroepen mensen en hybride wezens hier op aarde, houdt deze machthebbers in stand. Uitsluitend een verruiming en verhoging van jouw bewustzijn is hiertegen opgewassen en kan hierin beweging en verandering brengen. Wellicht de grootste valkuil in het huidige bestel van aarde en mensheid zou de zogenoemde ‘UFO disclosure’ kunnen zijn waarover ineens allerlei gepubliceerd wordt. Dit betreft de ‘disclosure’ van overheden die met buitenaardse rassen samenwerken, en zou de laatste hengel kunnen zijn om de mensheid binnen te halen. Indien jij niet weet met welke buitenaardsen je te maken hebt, kun je pardoes in de val lopen.

Kort en goed is NU de vraag: Wie Ben Jij? Waar Kies Jij Voor? Een planeet Aarde waar Mensen met en vanuit een verhoogd bewustzijn in gelijkwaardigheid, harmonie en wereldvrede leven, zonder (voor)oordeel over de ander, in open contact met andere buitenaardse beschavingen? Alles hangt af van jou! NU.

Mijn naam is Thérèse Jeunhomme en ik belichaam een brug tussen mijn Pleïadische beschaving (mijn familie) en de aardse realiteit wat wij gezamenlijk als scheppingsveld hier inbrengen. Het dichtgeweven web van manipulatie in ons hele melkwegstelsel heb ik aanschouwd vanuit een ruimteschip in een andere dimensie/frequentie. Leven is trilling, is frequentie, die zich uit in een vorm. Alle levensfrequenties bestaan in alle voorstelbare vormen en uitingen. Ik be-leef deze transitie van bewustzijn en buitenaards contact inmiddels ruim 40 jaar, en ook ik ben net als vele anderen in dit leven talloze malen en op onvoorstelbare wijze aangevallen en onderuit gehaald, in pogingen van de buitenaardse machthebbers om mijn bestaan en inbreng hier te elimineren. Lees meer op de pagina ‘bewustzijn in beweging‘. Wil je contact met mij dan kan dit via een persoonlijk bericht.

Een goed naslagwerk om jeZelf te verdiepen in de multi-diversiteit van buitenaardse levensvormen en hun al dan niet gunstige beïnvloeding van de mensheid, is het boek van Elena Danaan ‘Geschenk van de sterren’.

20230709 Thérèse Jeunhomme

Bron: vloeibareliefde.com

Art: Thérèse Jeunhomme, olieverf op katoen 70×70 cm


Moeder!

(door Erik Tanghe)

We hebben als mens allemaal één ding gemeen.

We bevinden ons in een lichaam en dat lichaam werd gedurende negen maanden gedragen door een wezen dat ons mee voorbereid en beïnvloed heeft op het bestaan in deze werkelijkheid.

Dat wezen dat ons gedragen heeft, is onze moeder en die hebben we op de één of andere manier allemaal…De moederschoot is ais als het ware een poort naar deze wereld.. voor iedereen..Het is de enige manier om hier te komen en het is ons eerste contact, onze eerste fysieke kennismaking met dit aardse bestaan.

Die poort, die doorgang is erg bepalend voor het leven dat je hier op aarde zal leiden en het verblijf in de moederschoot is voor de meeste onder ons bepalender dan studies en/of latere levenservaringen.

Mijn moeder ligt momenteel op sterven.

Nadat ze aan de beterhand was na haar kankerdiagnose, heeft een ongewenste éénmalige bestraling haar te diep geduwd. 

Je moeder verliezen is een ingrijpende gebeurtenis want het haalt een stuk houvast bij je weg.

Je moeder is immers iets wat er altijd is, ver weg of dichtbij, goeie of slechte band.. ze is er wel.

Ze is de eerste zekerheid die je ervaart als je hier aanbelandt.

Dat wegvallen van dat stuk houvast bezorgt diegene die achterblijft een gevoel van ontreddering, eenzaamheid en kwetsbaarheid. Je laatste redmiddel, je achterban is immers niet meer.

Het is een stuk van je persoonlijkheid dat plots wordt afgenomen en die persoonlijkheid is een erg hardnekkig iets om van je af te schudden.. 

Over schudden gesproken…

Ik herinner me nog heel goed hoe ik een twintigtal jaren geleden zwaar ten val kwam tijdens een motorrally doorheen de woestijn.

Ik sprong tegen 120 km/u over een zandduin heen en toen ik zwevend door de lucht zag dat er achter de duin een blok versteende zand van 2 meter onvermijdelijk op me lag te wachten, wist ik dat ik me flink ging pijn doen.

Net voor ik met een rotvaart van m’n motor werd geslingerd en met m’n hoofd het zand in dook, kon ik maar één ding roepen…

‘Moeder!’

echt..

Ik riep het niet hardop maar ik riep het wel.

Ik riep het wezen dat mij op deze wereld had gezet ter hulp omdat ergens diep vanbinnen hoopte dat zij mij het leven kon schenken of doen behouden.

En net zoals zij mij toen niet heeft kunnen redden, kan ik dat bij haar nu ook niet.

Haar menselijke ervaring in deze werkelijkheid loopt ten einde en met alle toewijding en inzichten heb ik daar niks aan kunnen veranderen en zakt de grond voor een stuk onder me weg.

En die grond zakt niet onder me weg omdat ik voel dat ik gefaald heb maar wel omdat ik voel dat het niet klopt en dat ik op hetgeen wat niet klopt, nog geen grip heb. 

Dat wij ons op een bepaald moment, gewild of ongewild losmaken uit deze werkelijkheid is niet meer dan logisch maar de manier waarop daar weiger ik nog langer aan mee te doen.

Menselijke aftakeling of mooi verbloemd gezegd het ouderwordingsproces is niet meer dan een moedwillige schrijffout in de taal van deze illusionaire werkelijkheid.

Een paar dagen geleden vertelde mijn moeder me op een morgen dat ze voelde dat ze ging doodgaan en dat het goed was geweest.. dat het een goeie manier was om zo te vertrekken en dat wanneer ik haar nog iets wilde zeggen, ik het best op dat moment kon vertellen vooraleer het te laat was.

En het enige wat ik haar wilde vertellen.. nee , het enige wat ik wilde uitschreeuwen was dat het niet goed was geweest, dat het geen goeie manier is om te sterven, om met een uitgemergeld lichaam uit deze wereld te stappen… dat het mensonterend is om toe te geven aan een lichaamsproces dat niet bij ons hoort..

‘Iedereen wordt oud en iedereen gaat dood’ hoor ik jullie roepen.

‘Sterven begint vanaf de geboorte’ is nog zo’n goeie insteker.

Nou, ik doe daar dus niet meer aan mee.

 

Een test met fruitvliegjes heeft aangetoond dat fruitvliegjes die worden blootgesteld aan dode soortgenoten ook zelf veel vroeger komen te overlijden.

Stel dat we kinderen zouden opvoeden zonder ze ooit in contact te brengen met oude mensen.

Zouden zij dan ook langer leven of misschien zelfs niet oud worden? 

En stel dat ik morgen een manier vind om dit blokkerende script, deze verrekte invoeging in onze holografische werkelijkheid te omzeilen.. zou ik het dan wereldkundig maken?

Zou ik een youtubefilmpje maken met de uitleg hoe je niet meer oud hoeft te worden en te sterven?

Zou de mensheid de veel grotere kennis die we zouden vergaren gedurende een veel langer leven op een goede manier weten te gebruiken of zouden we opnieuw wijsheid verruilen voor machtsmisbruik en eigenbelang?

Zijn we klaar om eeuwig te leven?

Want weet dat het sterven ons tegen houdt om deze werkelijkheid helemaal te doorgronden en dat we door het sterven niet de tijd hebben om helemaal te begrijpen hoe we het falen van het menselijke ras op deze planeet tot een einde kunnen brengen.

Dat wegvallen van die zekerheid, van dat houvast in je leven heeft gelukkig wel één erg groot voordeel.Het brengt je immers dichter bij jezelf.

Je hoeft je niet meer te spiegelen, noch te vergelijken, te meten, te voldoen of stukken van jezelf te projecteren op je moeder.

Je kan niet meer rekenen noch terugvallen op.

Je kan niet meer vertellen hoe het met je gaat en hopen een trotse blik of goedkeuring als reactie op je verhalen.

Je staat er alleen voor en je wordt in volle glorie geconfronteerd met jezelf en de wereld om je heen.

Je bent alleen.Je bent het altijd geweest maar nu zie je het pas echt.

 Goeie reis, ma.. dank voor het dragen en we zien elkaar aan de andere kant…
 

Je zoon Erik

PS: en nee, ik hoef geen berichtjes die me sterkte wensen, ik hoef geen medeleven dat alleen maar een lijden zou bevestigen. Ik lijd niet.. ik leid.

Ik vermeld er even bij dat mijn moeder ondertussen is overleden..

Bron: nieuwsbrief Erik Tanghe (inschrijven)


DE AARD VAN ONZE ONSTERFELIJKE LEVENS

(door Thérèse Jeunhomme)

De aard van onze onsterfelijke levens ligt in het verlengde van onze woorden en daden die zich blijven verspreiden in de loop van alle tijd. Deze krachten die Tijd en Ruimte herscheppen en die de persoon vormen die we denken te zijn beginnen lang voordat we geboren worden en gaan door na ons overlijden. Onze levens en onze keuzen, zoals kwantumbanen, worden in een moment begrepen. En bij elk kruispunt zal elke ontmoeting een nieuwe potentiële richting suggereren. Onze levens zijn niet van ons. Heden, verleden, toekomst, alles is met elkaar verbonden.

(fragmenten uit boek/film ‘Cloud Atlas’)

Mijn leven reikt veel verder dan mijn eigen beperkingen. Al mijn grenzen zijn conventies die nog getranscendeerd kunnen worden, zolang ik mijzelf maar kan voorstellen dat ik dit doe. Gisteren ging mijn leven een kant op. Vandaag gaat het een andere kant op. Gisteren had ik niet gedacht te doen wat ik vandaag heb gedaan. En zo zijn er talloze verschijnselen die ons leven bepalen. De woordfragmenten uit het boek/de film ‘Cloud Atlas’ beschrijven in mijn beleving exact waar ons menselijke bestaan hier in deze realiteit over gaat. Een fantastisch boek dat ook goed verfilmd is, over verschijnselen in tijdlijnen.

Ik ben Hier, nu, en ik was er altijd al, 21 miljard jaar geleden, en ik zal er over 500.000 jaar ook zijn. Ik ken mezelf uitsluitend door de ogen van de ander. Iedere ontmoeting heeft betekenis. Voor jezelf, voor de ander, voor alle tijdlijnen die er waren, zijn, en zullen zijn, want alles vindt gelijktijdig plaats. Al onze gedachten, daden en woorden scheppen heden, verleden en toekomst tegelijkertijd in alle tijdlijnen. Ga bewust op pad, zie ieder mens, ieder verschijnsel. Een minuut, een dag, een jaar, een leven, honderden levens worden gevormd en geschapen door de gedachten, woorden en daden van een mens. Zo belangrijk en betekenisvol ben jij. Ben ik. Is alles en iedereen. 

En het muziekstuk vind ik ook diepgaand krachtig en prachtig: 

20230704 Thérèse Jeunhomme

Bron: https://vloeibareliefde.com/2023/07/04/de-aard-van-onze-onsterfelijke-levens/

Art: Encaustic op papier 50 x 70 cm by Thérèse Jeunhomme


Frequentieprognose van lee voor juli 2023

(door lee)

De lancering van een nieuwe levenscyclus van de hele beschaving is begonnen. En nu lijkt de planeet op een grote keuken na een banket, die wordt voorbereid voor een nieuw feestmaal.

In deze “keuken” is er veel vuile vaat, etensresten en verwelkende groenten. De schoonmaak begint echter, een nieuw team koks is gearriveerd en de levering van verse producten is al begonnen.

De trillingen van de maand bevatten dus zowel het proces van het elimineren van de gevolgen van turbulente gebeurtenissen als het proces van voorbereiding op de volgende happening. Voor een toevallige waarnemer lijkt deze gang van zaken misschien chaos, maar in feite is alles strak georganiseerd en is het werk in de zaak in volle gang – tegelijkertijd de sporen uit het verleden opruimen en voorbereidingen treffen voor de toekomst.

In juli worden de collectieve processen op de planeet zo gesynchroniseerd, dat sommige mensen met vernieuwing bezig zijn en het andere deel met de schoonmaak. Het voelt als een gelaagdheid van stromen van gebeurtenissen – die elk langs zijn eigen vector beweegt.

Aan de ene kant vallen de oude structuren uit elkaar en elke poging om ze te herstellen is slechts een versnelling van hun afbraak. Elke beslissing in het kader van het in stand houden van het oude systeem leidt tot ineenstorting. Meer actie versnelt alleen het schoonmaakproces, maar herstelt het verleden helemaal niet.

Op hun beurt worden nieuwe leiders en nieuwe organisaties gevormd. Hun macht groeit exponentieel en hun allianties worden sterker. De beslissingen van de leiders van de nieuwe tijd lijken misschien vreemd, maar er waait een goede wind en de contouren voor nieuwe creaties beginnen al vorm te krijgen. Dit zijn processen van de andere stroom van gebeurtenissen. Daarin verhoogt elke geringste inspanning, zoals een sneeuwbal, het effect van het toekomstige resultaat.

De twee stromingen zullen hun eigen ritme volgen en zich in hun eigen stadia ontwikkelen. Het kan lijken alsof ze op zichzelf staan ​​en zich niet bijzonder interesseren in elkaars gebeurtenissen. De een is lente, de ander herfst. In de ene stroom vegen orkanen alles op hun pad weg, in de andere – een fris regentje die gewassen bevloeit.

Ook op persoonlijk vlak zal een soortgelijke dynamiek ontstaan. Sommige van je oude beslissingen en langetermijngebeurtenissen zullen beginnen af ​​te brokkelen, terwijl het andere deel gewoon fantastische ondersteuning “van bovenaf” zal krijgen. Je zult dit “van bovenaf” voelen in de vorm van optimisme en inspiratie om iets buitengewoons in je werkelijkheid te creëren.

In juli is het gepast om datgene af te ronden wat je al een hele tijd achter je aansleept. Kijk goed rond – wat achtervolgt je al een hele tijd, welke beslissingen heb je uitgesteld, wat voor oude rommel er weg kan? Strikt genomen zou de beste oplossing zijn om alles wat verbleekt en verrot is weg te gooien om ruimte te maken voor vernieuwing. Hoe meer rommel je weggooit, hoe meer energie je kunt krijgen voor verandering.

Het belangrijkste zal echter zijn om te beseffen in welk proces je momenteel energie steekt. Het maakt immers niet uit met welke kracht je tegen de stroom van een bergrivier in roeit – je wordt toch naar beneden meegesleurd. Het maakt niet uit hoe vaardig je de boot hanteert, maar als je in een storm stuurt, word je nog steeds ingehaald door stormgolven.

Dat wil zeggen, betrokkenheid bij de processen van “de keuken schoonmaken” kunnen je zo in beslag nemen dat je niets anders dan afval gaat zien. Maar je hoeft de schoonmaak niet te doen, je kunt een andere activiteit kiezen. In de achtergrond is er immers een ander team van koks al aan het werk gegaan. Daar bespreekt iedereen geanimeerd recepten voor het komende feest en worden er verse producten getest.

Besteed zeker aandacht aan aankomende gebeurtenissen; welke nieuwe producten worden getest, welke innovaties besproken, meldingen over ontdekkingen en nieuwe technologieën gemaakt, nieuwe soorten bedrijven geopend? Letterlijk nu ontstaan ​​er bepaalde trends die alle bekende trends in het komende decennium zullen overschaduwen.

Op dit moment zien mensen het nieuws voor hen naar de achtergrond gaan en begrijpen ze niet eens hoe deze “side notes” straks de hele wereld op zijn kop kunnen zetten. Je kijkt naar fenomenale dingen. Verplaats gewoon je focus een klein beetje en je zult zien wat een geweldige spel je bent gaan spelen.

Bron: guidereality.net


Вибрационный прогноз от lee на июль 2023

Начался запуск нового цикла жизни всей цивилизации. И сейчас планета напоминает большую кухню после банкета, которую начинают подготавливать к новому празднику.

На этой «кухне» уйма грязной посуды, объедков и увядающих овощей. Однако вот начинается уборка, прибыла новая бригада поваров и пошли поставки свежих продуктов.

Таким образом вибрации месяца вмещают в себя как процесс ликвидации последствий бурных событий, так и процесс подготовки к следующему мероприятию. Случайному наблюдателю такое положение вещей может казаться хаосом, но на самом деле все весьма организовано и работа в заведении идет полным ходом – прибирание следов прошлого и приготовление к будущему одновременно.

В июле коллективные процессы на планете синхронизированы так, что часть людей занимается обновлением, а другая часть вовлечена в уборку. Это ощущается как расслоение потоков событий – каждое из которых двигается по собственному вектору.

С одной стороны, прежние структуры рассыпаются и любые попытки их восстановить – это только ускорение их слома. Каждое решение в рамках поддержания старой организации будет вести к ее развалу. Больше действий лишь ускоряет процесс уборки, а вовсе не реставрирует прошлое.

(more on the site guidereality.net )


zonnestraal

(door Jort)

laverend tussen een ster en een spinnenweb
pulseer ik wat ik ben, was en zal zijn
onkenbaar voor een ander
of voor mijzelf

door de mazen van de matrix
stroomt de oorspronkelijk stilte
die weet, zwijgt of fluistert en altijd is
de kern zonder welke ik niet ben
en zij is niet zonder mij
zij die alles is maar niets claimt

verstrikt in het web schreeuwt mijn hart
naar de Geliefde, de Aarde en de Oceaan
De Geliefde die het zijn is
de overvloedige verbondenheid met al het leven

voluit leven
de pijnen gezien, gedragen en alchemisch
oplossend in de eigen kern, de essentie en toegang
tot al wat is

hoe kan ik kiezen voor de een
als ik die ook in alle anderen zie
is het een kwaal dat ik zonnestraal
ben ik een spin of ben ik een vlieg
ben ik een opener of een hartendief

Dame, vergeef mij al mijn zonden
opdat ik mijzelf weer kennen kon de
Heer en Dame zijn in mij
verenigd ontsluiten zij dat wat nooit niet was
en springen als een kind vrolijk in de modderplas

makkelijk gezegd maar hoe gaat het in de praktijk
wat zijn al die eentjes met hun rugzakjes ongelijk
de draden van het web verdonkeren de vloed en het eb
ze voeden het kleine denken en verzwaren het gemoed
de polsslag, het bloed van al het leven
het water van bewustzijn, het bewustzijn van water
alles moet weer zijn en stromen, leven geven

stap opzij en laat wie je werkelijk bent en waarvoor je hier bent gekomen
interacteren met alle bloemen in de tuin van Eden
Het is niet je toverstaf of de schone schede
noch je kennis over dit en dat, noch de wiskundige rede
de sprankel en de vonk zit in het hart, je essentie zingt de ware dromen

je bent een bij en vliegt van bloem naar bloem
het is je liefde voor het geheel dat je dat laat doen
geen bloem kan je vangen, je bent werkzaam voor de korf
je ruikt naar de honing die ieder in zich draagt en niet bedorf
laat je niet vangen door vleesetende bloemen
laat geen stamper je verstrikt doen raken in zijn web

stroom als water en storm als de wind
voed als de Aarde en koester als de Zon
laat iedereen vrij en zing van het zelf waar alles nooit begon
wees het licht dat alles laat zien, bied het veld waar alles kon

wie weet ontmoet je een andere bij bij de korf
die net als jij vergat wie ze was maar haar zelf verworf
wie weet vervloeien jullie als nectar
die gloeit en verdampt en oplost in Het Absolute
voorbij zijn en niet zijn
tot die tijd…
sla je vleugels uit en vlieg!

Jortus
2023

Bron: jortus.com

Photo by Simon Berger on Unsplash


Een Arcturiaanse transmissie

(door Asma)

Lieve vrienden,

ik voel een warm welkom in mijn hart naar jullie en een warme verbinding met jullie allen. Het ontroert me zelfs in dit moment. Wie je ook bent en waar je ook bent: dank voor je ontvangst en weet dat ik jou ook ontvang…

******

Al enkele uren ben ik bezig met het schrijven van deze nieuwsbrief. Er is veel wat gedeeld wilt worden en de informaties tuimelen tijdens het schrijven over elkaar en door elkaar heen. Ik druk voor mezelf even op de pauzeknop, parkeer alle teksten en deel de essentie: Het Arcturiaanse veld dient zich aan.

Begin januari 2022, ontstond het eerste deel van deze transmissie in de vorm van de tekening en enkele dagen geleden toonde de tekening zich meermaals in mijn bewustzijn om in klank vertaald te worden en doorgezet te worden in het fysieke veld.

Ik breng hem bij deze onder de aandacht, voor diegenen die de beweging voelen hiermee in interactie te gaan.

Ik voel mijn eigen ervaring/beelden hierin graag met jullie te delen, in een ander moment.

Fragment: Een Arcturiaanse Transmissie

In  deze video is een fragment van de transmissie te beluisteren. Ik deel deze in de wetenschap dat ook in het kleinste deeltje, het geheel ligt opgeslagen  🙂

Arcturiaanse Transmissie fragment (3:00)

Bron: nieuwsbrief codesvancreatie.nl

bestellen: https://www.codesvancreatie.nl/arctrans01/

Art: Asma Achkroune


Reddende betovering

(door David Price)

Soms kom je uit bed en denk je: “Ik ga het niet redden” … Lachend van binnen, denk je …. “Hoe vaak heb ik dit al gezegd?”

– Charles Bukowski

*

Ik denk dat boeken net mensen zijn, in die zin dat ze in je leven opduiken wanneer je ze het meest nodig hebt. Nadat mijn vader stierf, was het boek dat mijn leven min of meer redde de roman Honderd jaar eenzaamheid van Gabriel García Márquez.

—Emma Thompson

*

Mijn Nanny in Zuid-Afrika was een genezer. Als haar hulp nodig was, werd ze geroepen door rook van branden.. Ze hoefde niet aanwezig te zijn, vertelde ze me. Ze reisde naar waar ze nodig was door de rook te gebruiken die haar riep, ze werd de rook. Ik herinner me levendig de geur van haar lichaam. Red Cedar en aarde.

Ze had geen naam. Ik noemde haar Be. Ze was mijn alles. Mijn veilige plek. Mijn moeder.

— Heloïse Idstein

*

De aarde is slechts een tussenstop. Een soort spel. Maak er een sterrenspel van. Als ik je een geschenk zou kunnen geven, zou het zijn om je te leren hoe je vrij kan blijven in dat spel, om de glorie in jezelf te vinden, voorbij de rollen en het drama, zodat je de dans kan dansen van het levensspel met wat meer ritme, wat meer overgave, een beetje meer schudden met die heupen.

— Annie Kagen

*

Laten we, in plaats van kinderen op te voeden die oke zijn ondanks hun jeugd, kinderen opvoeden die buitengewoon blijken te zijn vanwege hun jeugd.

— L. R. Knost

*

Ik denk echt dat schoonheid en betovering zowel lichaam als ziel kunnen genezen als we er maar lang genoeg in baden. Kinderen leven van nature in die wereld, maar vergeten het wanneer ze door de adolescentie naar de volwassenheid doorreizen – tenzij ze natuurlijk een soort kunstenaar zijn. Ik las onlangs een opmerking van een of andere goeroe dat kinderspelletjes niet echt relevant zijn, waar ik het helemaal niet mee eens ben. Wat kinderen van nature hebben, is betovering, een geschenk om te koesteren. Het te verliezen voor leven van winst en verlies is een tragedie, lijkt me.

Degenen onder ons die ons leven wijden aan het zien van schoonheid in de wereld en daaraan iets toevoegen, weten dat het een essentiële spirituele kracht is. Het is duidelijk dat het ver verwijderd is van het plechtige en sombere idee van spiritualiteit dat we in conventionele religie vinden, met zijn angst voor zonde en Gods straffen. Ik denk dat we veel meer genot, spel en schoonheid om ons heen nodig hebben dan we ons realiseren. Onze geest heeft het net zo hard nodig als het lichaam voedsel en water nodig heeft. Het is vreemd dat onze cultuur zo’n lege en onbevallige omgeving blijft bouwen.

.  .  .

Paul Gauguin

Kinderen opvoeden in een omgeving die gedreven wordt door geld en verstoken is van esthetiek, is kindermishandeling. De menselijke ziel kan in die wereld niet gedijen. Als het geen manier kan vinden om te groeien, verandert het leven in zwoegen. Aangezien lichaam en ziel verschillende vormen van hetzelfde zijn, kan het lichaam op geen enkele manier onaangetast blijven door een gebrek aan betovering in ons leven. We maken onszelf ziek in zo’n wereld.

Sjamanen en kunstenaars zijn verbonden met dingen die de ziel genezen, een gevoel van geworteld zijn in diepere werkelijkheden. Kunstenaars werken om hun verbindingen met subtiele realiteiten te behouden waar rivieren van schoonheid en betekenis altijd stromen. Dat werk bevestigt en herbevestigt een gevoel van verbondenheid met het grote mysterie. Sjamanen hebben toegang tot de bronnen van ziekte en genezing die tijd en ruimte overstijgen. Beide disciplines stellen de vraag hoe vaak we een nietsziende levensstijl leiden. Beiden benaderen verrukking op verschillende manieren, waarbij ze de waarden van het meedoen aan de dans van het leven opnieuw introduceren.

From Heloise Idstein

Ik denk dat de zoektocht van onze geest zoals we die kennen te vaak humorloos en fantasieloos is. Ik denk dat het veel leuker zou kunnen zijn, veel meer doordrenkt met spel en creativiteit. We lijken tenslotte midden in een gigantisch kunstwerk te zitten waarvan we zouden moeten genieten, maar we zijn zo geïntimideerd door de grootsheid ervan dat we vergeten te dansen en te vieren.

Op kwantumniveau danst alles; genot is fundamenteel voor het bestaan. Is dat wat ons bang maakt zodat we een systeem zonder betovering gehoorzamen?

Thiện Võ

Bron: https://davidprice-26453.medium.com/enchantment-saves-20b62121b157

Art: Stephanie Rew