Rouwen om schoonheid

(door David Price)

Sport traint het lichaam en ontwikkelt uithoudingsvermogen en conditie. Maar de geest van concurrentie en macht die het overheerst is niet goed; het weerspiegelt een verwrongen visie op het leven.

Er is geen fundament, of beginsel van (oosterse) vechtsporten.

– Taisen Deshimaru

…deze verklaring aan mij van Deshimaru adviseert om respect en evenwicht tussen geest en lichaam te behouden bij het bestuderen en beoefenen van de vechtsporten, om zo het juiste pad te behouden en niet alleen maar geregeerd te worden door de competitieve mind…

— Bushinden Tasmanië Budo Dojo

Eurydice

Eurydice ging naar de hel.
Wat moeilijk was
was de reis, die
Bij aankomst wordt vergeten.
Overgang
is moeilijk.
En bewegen tussen twee werelden
Nog moelijker;
de spanning is erg groot.
Een doorgang
vervuld van spijt, van verlangen
waartoe we in de wereld
slechts weinig toegang toe of geheugen van hebben.
Slechts voor een moment
wanneer het donker van de onderwereld
weer om haar heen neerdaalde
(zachtaardig, respectvol),
slechts voor een moment, kon
een beeld van de schoonheid van de aarde
haar weer bereiken, de schoonheid
waar ze om rouwde.
Maar om te leven met menselijke onstandvastigheid,
Dat is een andere zaak.

— Louise Gluck

Dit is de grootste
Uitdaging van het leven:
Om getuige te zijn van het onrecht
van de wereld
en het niet toelaten
om ons licht te verbruiken.

Uit “Ossenherdboy”

Er is maar één manier om de Schaduw te herkennen: door in bewustzijn te verblijven. Op dat moment en alleen dan zal het volledig Licht worden…

– Eldo Stellucci

Kinderen zijn altijd van ons, stuk voor stuk, over de hele wereld; en ik begin te vermoeden dat wie niet in staat is dit te onderkennen, wellicht ook niet in staat is tot moraliteit.”

~James Baldwin

Worden we niet geregeerd door de ‘competitieve mind’? We leven midden in een waanzinnige strijd om te verkrijgen, uit te geven en op zijn minst te overleven. Wat belangrijk is bij deze inspanningen is dat het onze aandacht afleidt van wat er echt toe doet, namelijk de betekenis en schoonheid van het bestaan en de bloei ervan. In onze angst om te concurreren voor wat wij als schaarse grondstoffen beschouwen, vertrappen we de ‘wereldziel’. Onze oogkleppen verhinderen ons dan het lijden op te merken dat we veroorzaken.

We leven in een tijdperk waarin mensen eindelijk ál het leven op aarde kunnen uitroeien, dus de vraag wordt of ze dat ook zullen doen. De reden dat we die vraag niet kunnen beantwoorden, is omdat we een beetje geschiedenis kennen. Het geeft je niet veel vertrouwen in de mensheid.

We rouwen misschien niet bewust om de schoonheid die we hebben verloren en elke dag verliezen, maar iets in ons weet ervan en voelt het verlies, dat vertekend beeld. Wij zijn tenslotte de vingers en tenen van een zeer creatieve god. Als we genoeg ontspannen om op te merken dat deze ondoorgrondelijke god (of goden) in staat is tot een constante stroom van wonderen, kunnen we niet anders dan overal de gevolgen van onze blindheid zien.

Barbara Rezenkruis

En dan is er nog een probleem, een heet hangijzer, van de psychopaten die de boel runnen. Ze hebben genoeg controle gekregen over regeringen, geld en wapens om de meerderheid te intimideren en ze menen het. Het is moeilijk om dezelfde passie voor macht als die van hen te evenaren, maar we negeren deze situatie op eigen risico. Onverschilligheid tegenover de wereld van de politiek en de financiële wereld zet ons in het nadeel. Dit zijn precies het soort krachten die de term ‘uit de hand lopen’ kunnen illustreren.

De competitieve mind is een belangrijk kenmerk van de westerse beschaving, maar komt in ieder leven in een of andere vorm voor. Fysiek overleven is essentieel, maar onze cultuur heeft dit op een gevaarlijke manier centraal gesteld in ons leven. Het is onze reden van leven geworden. We denken dat we iets hebben bereikt als we een race winnen of promotie krijgen, maar we merken niet hoe bekrompen onze visie wordt als we die definitie van het leven accepteren.

Degenen onder ons die vasthouden aan de grootsheid en magie van een onderling verbonden matrix van Wezens hebben de uitdagende taak gekregen om een bredere visie te ontwikkelen en daarnaar te leven. En erover te praten.