(door Arlette Krol) Ik maak mij zorgen over de mensen op de Dam en onze toekomst!

Voorop gesteld dat ik echt heel blij ben met de hoeveelheid mensen die voelen in zichzelf dat er van alles niet klopt! Dat er beweging en verbinding moet komen om iets te veranderen. Ik zie dat mensen elkaar daarin vinden en elkaar versterken.

Op weg naar de vrijheid! De sfeer is goed en het voelt super om dit samen met zo’n grote groep in actie te komen en te ervaren.

Maar wie heeft in deze realiteit nou eigenlijk te touwtjes in handen?

En wat betekent vrijheid nou eigenlijk? Weten we echt wat we willen? Hebben we er een beeld en een gevoel bij hoe de ideale toekomst eruit ziet waar we voor strijden?

Onze focus en ons bewustzijn wordt geleid. Ook al voelt dat niet zo samen op de Dam. Maar echt vrijheid zit in het autonoom in verbinding gaan. Diep voelen wat het vrijheidsgevoel voor jouw betekent. Houdt dat in dat de maatregelen wegvallen, dat het vaccineren anders wordt georganiseerd of dat alle mensen genoeg geld hebben om rond te komen. Of zit het veel dieper? Hoe voelt het als je je voorstelt dat je ten alle tijden kan doen wat je wil. Hoe grootst voelt die creatiekracht van binnen? Hoe rijk is de energie die in jou ontstaat en hoe ver kan die rijken. Hoe krachtig is dan verbinding. Hoe eerlijk, transparant en waardevol is contact dan. Hoe voelt dan een beweging van samen zijn.

Komen we erachter dat deze realiteit niet alle vrijheid geeft als er een beetje ruimte wordt gegeven. Hoe makkelijk vallen we voor een positief gevoel en zijn we niet meer bij onszelf, maar geven we ons bewustzijn weg aan een stroom. Een beweging waarvan we geen eigenaar zijn, maar het voelt zo goed.

Gaan we akkoord met het wegvallen van oppervlakkige maar soms ook ingrijpende maatregelen. En zijn we tevreden als ons leventje weer verloopt als voorheen, met alle ups en downs. Waarin voor ons bepaalt wordt waar we ons druk om moeten maken, omdat thema’s op geplande wijze onder onze aandacht worden gebracht. Dat we weer denken dat we het allemaal weten, wakker zijn, maar eigenlijk nog niets weten van de hoed en de rand. Hoe vrij willen we zijn? We zijn op een moment gekomen waarop alle kansen voor onze voeten liggen. Grijpen we ze of dansen en demonstreren we eraan voorbij? Gaan we verder afwachten wat de volgende beweging is waarin we worden geleid, voor we zelf een tegenreactie geven.

Hoe autonoom zijn we in onszelf? Hoe voelt dat? Kennen we onze eigen creatiekracht? Kennen we het gevoel van ontmoeten en samenballen van innerlijke wijsheid en kracht? Hoe ver rekken we ons verbeeldingsvermogen om te komen tot in het onverklaarbare en onbegrijpelijke om erachter te komen wat mogelijk is.

Een wereld waarbij elk mens ultiem vrij is in zijn gevoel. Diep van binnen. Alleen wij hebben de creatiekracht.