(door Erik Tanghe)
Je zal al wel eens gehoord hebben over ons holografische universum of de theorie die stelt dat onze werkelijkheid een gigantisch hologram is.
Ik heb het er al meermaals over gehad in verschillende lezingen en tal van wetenschappers houden er zich mee bezig en zijn net als ik er van overtuigd dat wij in een holografische illusie leven.
Dat lijkt voor veel mensen moeilijk te vatten te zijn maar eigenlijk spreekt het bijna voor zich.
Laat me het even uitleggen.
Wij beleven deze wereld, onze realiteit vanuit ons bewustzijn en laat ons om het simpel te houden even stellen dat ons bewustzijn zich vooral in ons hoofd bevindt want van daaruit ervaren wij onze realiteit.
We kijken, horen, ruiken en proeven deze realiteit en zelfs wanneer we voelen met onze vingertoppen worden die signalen omgezet naar elektrische impulsen die in onze hersenen terecht komen en daar geïnterpreteerd en vertaald worden in een gevoel.
Volledig in je lichaam zitten, is dus niet zo eenvoudig want het grootste deel van de tijd ervaren we ons lichaam via ons hoofd.
Wat de wereld om ons heen betreft, is het nog veel complexer want je ervaart alles vanuit hier.
Als je op de plaats bent waar je nu zit of staat en je gaat naar de andere kant van de kamer, wat nu daar is, en je komt daar aan en ben je opnieuw hier want ‘daar’ wordt ‘hier’ zodra je dat ‘daar punt bereikt.
Dat lijkt misschien een kneuterig woordenspelletje maar dat is het niet. Het wil immers zeggen dat de ervaring van deze werkelijkheid niet plaatsgebonden is.
Onze ervaring is niet lokaal gedefinieerd.
We zijn altijd hier en zelfs een astronaut op de maan is vanuit zijn beleving nog altijd hier.
Ons plaatsgevoel is dus eigenlijk een illusie want het is onmogelijk om ons daadwerkelijk met ons bewustzijn fysiek te verplaatsen naar een andere plek.
Dat is ook zo met tijd.
Je leeft immers altijd in het nu.
Zelfs als je morgen een tijdmachine zou uitvinden en je zou naar de toekomst of het verleden reizen, ben je nog altijd in het nu als je daar aankomt.
Tijdreizen is dus strikt genomen onmogelijk want ook tijd maakt deel uit van die holografische illusie.
Deze illusie is tijdsgebonden en je belandt helemaal in die illusie als jij volledig aanwezig bent in je lichaam want als je dat doet, ben je helemaal hier en in het nu moment.
Je lichaam bevindt zich immers altijd in het nu.
Als je in je hoofd zit, kan je alle kanten heen, kan je in het verleden of in de toekomst leven en naar plekken reizen waar je dus niet fysiek aanwezig bent… in je hoofd.
Wie in zijn hoofd zit, is dus tijdloos aanwezig terwijl iemand die lichamelijk helemaal aanwezig is in zijn lichaam volledig tijdsgebonden deze werkelijkheid ervaart.
Dat lijkt op een een tegenstelling want net iemand die altijd in z’n hoofd zit en niet aanwezig is in zijn lichaam, zal meestal sneller verouderen en ziek worden.
Dat komt omdat wanneer iemand zich teveel in zijn hoofd bevindt, hij het contact met deze tijds-ruimte gebonden realiteit verliest en om gezond te blijven in dit hologram dien je volledig aanwezig te zijn in deze illusie waarvan het lichaam deel uitmaakt.
Iemand die teveel in zijn hoofd en het denken zit, is iemand die om welke reden dan ook zich niet volledig wil verbinden met dit hologram.
Meestal komt dat omdat bepaalde eigenschappen van dit hologram door die persoon niet gevoeld willen of kunnen worden of omdat de persoon in kwestie gewoon het voelen, wat ook een tijdsgebonden onderdeel is van dit hologram, te beangstigend en te confronterend vindt.
Als je te weinig in dit tijdsgebonden lichaam aanwezig bent, krijg je op lange termijn en afhankelijk van jouw constitutie lichamelijke problemen en als je dan niet oplet, ga je je nog meer terugtrekken in je hoofd terwijl je lichaam gewoon schreeuwt om meer aandacht en meer in het nu te zijn.. aanwezig in het voertuig dat je hebt om te navigeren en deze realiteit te ervaren.. je lichaam.
Deze realiteit is best heftig.. De tijdsgebonden effecten ervan zijn soms mensonterend en lijken niet te passen me wie we soms al voelen te zijn.
Dit bestaan is een voortdurend evenwicht zoeken tussen de oneindig aantal mogelijkheden van de gedachten in jouw hoofd en de zich beperkende realiteit van jouw lichaam.
Het is een evenwichtsdans tussen de tijdloze elektrische impulsen in jouw hoofd en de frustrerende fysieke beperking van het hier en nu.
Verzetten heeft weinig zin, afsluiten voor het ene of voor het andere ook niet. De kunst bestaat erin het juiste evenwicht te vinden tussen de oneindig aantal mogelijkheden van de gedachtewereld en de vaststaande biologische processen van jouw lichaam.
Wanneer je dat evenwicht vindt, en dat kan, dan komt één van de vele mogelijke scripts van deze werkelijkheid naar jou toe die perfect past bij jouw oorspronkelijke bewustzijn en dat willen we tenslotte allemaal..
want eerlijk is eerlijk.. ik ben alvast het vechten beu.. daarom ga ik in Juli ook lekker op vakantie naar de bergen…
Haaa! Heerlijk die hoge toppen van Zwitserland waar ik ook zoveel tijd van mijn jeugd heb doorgebracht, tijd die wel niet bestaat maar dat nu even terzijde..
Je kan je trouwens meteen zelfs afvragen of Zwitserland wel bestaat zolang je er niet bent want Zwitserland is daar en ik ben hier en daar is er niet en ik zal er nooit geraken.
Ik ga dus in juli op vakantie in en met mijn hoofd want ik ga eigenlijk niet eens naar Zwitserland want Zwitserland ligt daar en het moment dat ik er daar aan kom, ben ik opnieuw hier.. Ik ga dus helemaal nergens heen..
Frustrerend is dat!
—>
Hetgeen ik hier allemaal vertel, is voor een groot deel het gevolg van de gedragingen van licht.
licht maakt het mogelijk dat wij deze tijdsgebonden realiteit ervaren en dat is erg vreemd omdat licht zelf geen tijd ervaart. Iets wat tegen lichtsnelheid reist, ervaart immers geen tijd.
Dat weten we sinds Einstein op de proppen kwam met zijn relativiteitstheorie.
Licht staat dus op een bepaalde manier buiten deze werkelijkheid.
Dat geldt niet voor geluid want door het tijdsgebonden karakter van geluid, vibreert het mee met en in deze werkelijkheid en is het daarom ook een perfecte tool om rechtstreeks in te grijpen in de fysieke wereld.
Het goeie nieuws is echte dat licht kan omgezet worden naar geluid en andersom… Dat creëert best wel mogelijkheden..
Bron: nieuwsbrief, https://www.eriktanghe.com/index.html