Het Lichaam van de Wereld

Een reactie plaatsen 23 augustus 2023 Anna Krasko

(door David Price)

Dit is je lichaam, je grootste geschenk, zwanger van wijsheid die je niet hoort, verdriet waarvan je dacht dat het vergeten was, en vreugde die je nooit hebt gekend.

– Marion Houtman

Maar ik zal je vertellen wat kluizenaars beseffen. Als je naar een heel ver bos gaat en heel stil wordt, zul je gaan begrijpen dat je met alles verbonden bent.

– Alan Watts

Mensen leven met gesloten ogen te midden van magische kliffen.

— Le Paysan de Paris », 1925 door Louis Aragon

Je kunt niet van een vrouw of een man houden zonder ze eerst te hebben uitgevonden, je kunt niet van iemand anders houden zonder ze te hebben uitgevonden, ze zich te hebben voorgesteld…

— La Nuit Sera Calme de Romain Gary.

Het enige wat we nodig hebben is de wil. De komende decennia bieden een laatste kans om een stabiel huis voor onszelf te bouwen en de rijke, gezonde en prachtige wereld te herstellen die we van onze verre voorouders hebben geërfd. Onze toekomst op deze planeet, voor zover wij weten de enige plek waar leven van welke aard dan ook bestaat, staat op het spel.

– Sir David Attenborough

We stellen ons de wereld voor zonder hart, beroofd van familierelaties, in stukken gebroken. Waarom doen we dat? Zou het kunnen zijn omdat wij zelf gebroken en verbannen zijn? Als dat zo is, waarom? Hoe zijn wij wezen geworden die aan de storm werden overgelaten?

Het lijkt verdacht veel alsof we ons deze wereld hebben voorgesteld en gevangen zitten in onze eigen uitvinding, zonder te vermoeden dat we een keuze hebben. Er is een groot verschil tussen jezelf voorstellen dat je met alles verbonden bent, en dat je met niets verbonden bent. Een cultuur die zichzelf in een staat van isolatie waant, is heel anders dan een cultuur die overal familie ziet. Zijn aannames over het leven zijn vol eenzaamheid en dreiging. De kinderen leren hun leven te plannen op basis van overleving in plaats van creativiteit of simpele vreugde.

Zoals de zaken er nu voorstaan, stellen we ons een wereld voor die beperkt wordt door bekrompen eigenbelang, waarbij elke levensvorm met elke andere levensvorm concurreert om zijn fundamentele voortbestaan. Dit is de wereld die we ons voorstellen, uitvinden en onderhouden. En toch bestaat het eigenlijk niet buiten menselijke constructies. Het kan zijn dat we de term ‘levensweb’ horen zonder de implicaties ervan volledig te begrijpen. Het potentieel van het menselijk bewustzijn om over de hele planeet een wederzijds en vrij bloeiende tuin van Eden te creëren, wordt onderdrukt door angst voor aanvallen.

We merken dat te veel of te weinig middelen de creativiteit belemmeren. Het voldoen aan de basisbehoeften die nodig zijn om te leven zonder angst voor ziekte of honger, lijkt voldoende te zijn om de creatieve instincten van de meeste mensen vrij te maken. Gek genoeg is te veel net zo slecht als te weinig, zo blijkt uit de onderzoeken. In de VS is het voor de hand liggende probleem dat van weinig tot geen basisveiligheid, zodat de meeste mensen een leven niet kunnen voorstellen waar ze kunnen spelen en nieuwe dingen te verzinnen. We zijn gedwongen ons te concentreren op overleven.

Rosso Emerald Crimson, “In The Flow”

De wereld wacht erop dat wij ons bewust worden van wat zij werkelijk is, en dat is niet wat wij ons voorstellen dat het is. Als we de schoonheid en de wonderbaarlijke en speelse vreugde ervan willen opmerken, zullen we moeten zien hoe we een spiegelbeeld blijven bedenken van onze zelfgecreëerde isolatie en hoe dat ons belemmert. Onze relaties worden geplaagd door de manier hoe we anderen in onze mind opnieuw uitvinden, maar nog belangrijker is dat we de wereld waarin we leven op dezelfde manier steeds heruitvinden.

We leven toevallig op een planeet die we nauwelijks kennen, omdat we onszelf nauwelijks kennen. We hebben een fictieve wereld uitgevonden die het heilige web van Leven in de hele plant vernietigt, omdat we de realiteit, de echtheid ervan niet kunnen zien. De kern van deze situatie is hoe we kijken en fantaseren. We hebben een gevaar bedacht dat hoeft niet te bestaan. Onze verzinsels dagen ons uit om er doorheen te kijken en ons weer bij de familie van wezens aan te sluiten.

Julia Whitney Barnes

Bron: https://medium.com/@davidprice-26453/body-of-the-world-527546606cf0

Cover art: Phyllis Shafer, “Her Little Parasol to Lift”

Volume two of David’s series Meditations on Living is now published. If you read it, please leave a review. https://www.amazon.com/dp/B0CFD8KQ1Q

Energie – Q&A met lee

Een reactie plaatsen 27 juli 2023 Anna Krasko

(door lee)

❓VRAAG:

Kunt u alstublieft de volgorde schetsen van de schepping van de fysieke werkelijkheid, het is dus: Ik Ben, wat dan – het Lichaam(?), dan – lichamelijke energie, dan de trillingsrealiteit van de fysieke wereld; hoe gebeurt de schepping, in welke volgorde, ik begrijp dat de volgorde puur bij benadering is, maar toch…

❗️ANTWOORD van lee: Als je multidimensionaliteit comprimeert, je ogen sluit en jezelf kruist, drie keer over je linkerschouder spuugt, je figuur achter je rug draait en je benen kruist onder de tafel, dan is dit de volgorde:

HET ZIJN – IK – IK BEN – gewaarwordingen – trillingen – ideeën – algemene ideeën – ideeën over verschillende dimensies – ideeën over de algemene principes van één Universum – ideeën van beperking binnen één Universum – ideeën over een persoon binnen beperkingen binnen het Universum – ideeën over hoe een persoon zich ervaart, gescheiden van andere persoonlijkheden – ideeën over hoe een persoon zich voelt, gescheiden van het gevoel van IK BEN – algemene ideeën over vormen en interactie van vormen – collectieve ideeën over interactie van vormen – realisatie van vormen op verschillende punten van ruimte-tijd – gevoel binnen één punt van ruimte-tijd binnen één vorm te zijn …

En hier is het grappige: in geen enkel stadium is er een zelfstandige “fysieke wereld” op zich, behalve uw idee dat het zo is. Dat wil zeggen, dat ook uw lichaam is slechts een combinatie van ideeën en sensaties, en de boom voor u is ook zo’n combinatie. De veelbesproken “energie” is de “beweging van illusies” naast elkaar.

❓VRAAG:

Lee, het is heel interessant om te weten waarom in alle landen in het verleden (en in velen zelfs nu) heerste het patriarchaat? Mannen en vrouwen zijn niet zo verschillend, maar als je de geschiedenis van dezelfde 19e eeuw leest, sta je versteld van zo’n groot verschil in rechten. Nu is dit al aan het verdwijnen, maar het is heel merkwaardig waarom de hele wereld collectief tot deze specifieke orde is gekomen, en niet andersom bijvoorbeeld.

❗️ ANTWOORD van lee:

Als je kijkt naar de archetypen (energiepatronen), dan hebben we het concept van een Held, maar er is (was) geen Heldin. Alle sprookjes zijn gebaseerd op het principe “hij ging problemen oplossen”, terwijl “zij thuis zit en doet maar” of “ze wacht om gered te worden”.

Dit alles is een weerspiegeling van het mannelijke basis sjabloon, dat in de eerste instantie niets met geslacht te maken heeft. Het gaat in wezen om vooruitgaan, nieuwe gebieden verkennen en veroveren. Vrouwelijke energie gaat over naar binnen gaan en uitbreiden waar je bent. Kortom, huisinrichting en verbetering in de breedste zin van het woord. Het is gemakkelijker voor een man om naar nieuwe landen te bewegen, omdat hij niet wordt gebonden met de situaties: geboorte van kinderen, het voeden van een baby, maandenlange zwangerschap. Dat is de reden waarom de energie van verkenning en verovering meer kenmerkend is voor mannen. Dat neemt niet weg dat het ook door vrouwen kan worden gebruikt. De basispatronen hebben op zich geen geslachtsverdeling, en daarom zijn er geen beperkingen in de fysiologie van het lichaam zelf – een vrouw kan actiever zijn buiten het huis, en een man kan een huismus zijn. In de beschaving genaamd Lemuria (het continent van Mu), was dit precies wat er gebeurde, aangezien ze geen verovercampagnes voerden, maar er waren genoeg openbare “gevechten” om de samenleving te verbeteren.

In de huidige periode van ontwikkeling van deze (onze) beschaving hebben we te maken met de psychologische factor van de manifestatie van het archetype Held, verankerd in wereldreligies. De religies zelf zijn immers gebouwd op mannelijke energieën.

Het overwicht van de mannelijke energie die de afgelopen twaalfduizend jaar heeft gedomineerd komt nu aan zijn eind. Het was deze vooringenomenheid die het “gezicht van de beschaving” creëerde, dat weigerde zichzelf te bestuderen en zich concentreerde op externe factoren.

We gaan richting balans. Alleen al het feit dat mensen geïnteresseerd zijn in antwoorden op de vraag ‘wie ben ik’ zegt dat er een verschuiving plaatsvindt. Bovendien merken velen dat het vrouwen zijn die het meest actief zijn in het bestuderen van deze kwestie. Maar de laatste tijd is er ook bij mannen een belangstelling aan het ontwaken.

Dat wil zeggen, de uitlijning in beide richtingen wordt duidelijk. Vrouwen gaan vaker de politiek in, terwijl mannen vaker thuisblijven en vaker naar binnen kijken.

En aangezien dit een beweging is van archetypische energieën, verschuiven ze vrij langzaam en veroorzaken ze vaak pijnlijke reacties zoals “schending van familiewaarden” of “goddelijke orde”. Verstoringen zijn ook merkbaar in de wens om “gelijkheidsproporties” op te leggen waar het soms niet raadzaam is juist vanwege het opleggen. Als er bijvoorbeeld ergens een dozijn sterke mannen nodig zijn om zware spullen te dragen, dan is het vreemd om een soort van een wet te zien die verplicht om 5 mannen en 5 vrouwen mee te nemen, anders zou het niet gaan…

Over het algemeen kun je zien hoe de kracht van het archetype Heldin groeit (in films is dit al in volle gang) – dit is een letterlijke weerspiegeling van de verandering in genderparadigma’s. De volgende stap zijn de religieuze revoluties die de voltooiing van de afstemming van energieën zullen markeren. En dan wordt het interessant…

❓VRAAG:

Zou je in meer detail kunnen uitleggen aan de hand van een specifiek voorbeeld over de zone van paradox? Bijvoorbeeld over het thema van een keuze “wreken of vergeven”? En dan nog iets waarvan ik het principe niet helemaal snap. We maken immers elke minuut een keuze: roerei of een broodje als ontbijt, wel of niet naar een evenement gaan, dit of dat dragen, onze mening uiten in een gesprek of zwijgen, enzovoort. Dit heet tenslotte keuzevrijheid of “vrije wil”, nietwaar?

❗️ ANTWOORD van lee:

In de paradox-zone realiseer je je de absurditeit van de situatie. In het voorbeeld “wreken of vergeven” realiseer je je dat je zelf de bron van dit conflict was. Dat wil zeggen, je neemt de verantwoordelijkheid voor het uitnodigen van een andere persoon in een negatieve hoedanigheid. En dan hoef je niet te vergeven of wraak te nemen – je observeert en rekent af met je overtuigingen.

Dit is de logica – om uit te stijgen boven wat tegenstrijdige emoties in jou veroorzaken.

De keuze van voedsel voor het ontbijt – dit kan ook worden voorgesteld als een paradox die je van idee, bijvoorbeeld ‘het aantal calorieën’, zal veranderen in het vermogen om het lichaam te voelen. En dan leer je weten wat je lichaam juist nu het beste kan gebruiken.

De algemene betekenis van dit fenomeen is om te leren hoe je uit de “gedachtengeroer” -valkuil kunt komen, die jouw energie in beslag neemt voor onzin, of iets negatiefs, of voor zinloze kwelling. Dergelijke gedachten leiden een persoon onmerkbaar tot vermoeidheid. En de overgang naar een hogere frequentie langs de lijn van de paradox geeft juist energie. Theoretisch, als je in elke twijfel paradoxen voor eigen groei zou vinden, zou je tegen de avond überhaupt niet moe zijn. En eigenlijk zul je op een dag leren hoe je zo moet leven. Wat feitelijk de behoefte om te slapen zal doorstrepen.

Begrijp je wat de truc is? Mensen bedenken martelingen zoals “slaapdeprivatie”, en verwachten aan het eind een soort “wonder van waarneming” te krijgen, maar als ze vanuit het tegenovergestelde gingen – en een wonder van waarneming door paradoxen creëerden, dan hoeft er niets “gedepriveerd” te worden, het zal zich gewoon manifesteren (als het echt nodig is voor je lichaam). Met als resultaat geen spanning, constant inzicht en maximale energie.

Bron: Lee — Вибрации (https://t.me/lee_vibrations)

Hier en Daar

Een reactie plaatsen 21 juni 2023 Anna Krasko

(door Erik Tanghe)

Je zal al wel eens gehoord hebben over ons holografische universum of de theorie die stelt dat onze werkelijkheid een gigantisch hologram is.

Ik heb het er al meermaals over gehad in verschillende lezingen en tal van wetenschappers houden er zich mee bezig en zijn net als ik er van overtuigd dat wij in een holografische illusie leven.

Dat lijkt voor veel mensen moeilijk te vatten te zijn maar eigenlijk spreekt het bijna voor zich.

Laat me het even uitleggen.

Wij beleven deze wereld, onze realiteit vanuit ons bewustzijn en laat ons om het simpel te houden even stellen dat ons bewustzijn zich vooral in ons hoofd bevindt want van daaruit ervaren wij onze realiteit.

We kijken, horen, ruiken en proeven deze realiteit en zelfs wanneer we voelen met onze vingertoppen worden die signalen omgezet naar elektrische impulsen die in onze hersenen terecht komen en daar geïnterpreteerd en vertaald worden in een gevoel.

Volledig in je lichaam zitten, is dus niet zo eenvoudig want het grootste deel van de tijd ervaren we ons lichaam via ons hoofd.

Wat de wereld om ons heen betreft, is het nog veel complexer want je ervaart alles vanuit hier.

Als je op de plaats bent waar je nu zit of staat en je gaat naar de andere kant van de kamer, wat nu daar is, en je komt daar aan en ben je opnieuw hier want ‘daar’ wordt ‘hier’ zodra je dat ‘daar punt bereikt.

Dat lijkt misschien een kneuterig woordenspelletje maar dat is het niet. Het wil immers zeggen dat de ervaring van deze werkelijkheid niet plaatsgebonden is.
Onze ervaring is niet lokaal gedefinieerd.

We zijn altijd hier en zelfs een astronaut op de maan is vanuit zijn beleving nog altijd hier.

Ons plaatsgevoel is dus eigenlijk een illusie want het is onmogelijk om ons daadwerkelijk met ons bewustzijn fysiek te verplaatsen naar een andere plek.

Dat is ook zo met tijd.

Je leeft immers altijd in het nu.

Zelfs als je morgen een tijdmachine zou uitvinden en je zou naar de toekomst of het verleden reizen, ben je nog altijd in het nu als je daar aankomt.

Tijdreizen is dus strikt genomen onmogelijk want ook tijd maakt deel uit van die holografische illusie.

Deze illusie is tijdsgebonden en je belandt helemaal in die illusie als jij volledig aanwezig bent in je lichaam want als je dat doet, ben je helemaal hier en in het nu moment.

Je lichaam bevindt zich immers altijd in het nu.

Als je in je hoofd zit, kan je alle kanten heen, kan je in het verleden of in de toekomst leven en naar plekken reizen waar je dus niet fysiek aanwezig bent… in je hoofd.

Wie in zijn hoofd zit, is dus tijdloos aanwezig terwijl iemand die lichamelijk helemaal aanwezig is in zijn lichaam volledig tijdsgebonden deze werkelijkheid ervaart.

Dat lijkt op een een tegenstelling want net iemand die altijd in z’n hoofd zit en niet aanwezig is in zijn lichaam, zal meestal sneller verouderen en ziek worden.

Dat komt omdat wanneer iemand zich teveel in zijn hoofd bevindt, hij het contact met deze tijds-ruimte gebonden realiteit verliest en om gezond te blijven in dit hologram dien je volledig aanwezig te zijn in deze illusie waarvan het lichaam deel uitmaakt.

Iemand die teveel in zijn hoofd en het denken zit, is iemand die om welke reden dan ook zich niet volledig wil verbinden met dit hologram.

Meestal komt dat omdat bepaalde eigenschappen van dit hologram door die persoon niet gevoeld willen of kunnen worden of omdat de persoon in kwestie gewoon het voelen, wat ook een tijdsgebonden onderdeel is van dit hologram, te beangstigend en te confronterend vindt.

Als je te weinig in dit tijdsgebonden lichaam aanwezig bent, krijg je op lange termijn en afhankelijk van jouw constitutie lichamelijke problemen en als je dan niet oplet, ga je je nog meer terugtrekken in je hoofd terwijl je lichaam gewoon schreeuwt om meer aandacht en meer in het nu te zijn.. aanwezig in het voertuig dat je hebt om te navigeren en deze realiteit te ervaren.. je lichaam.

Deze realiteit is best heftig.. De tijdsgebonden effecten ervan zijn soms mensonterend en lijken niet te passen me wie we soms al voelen te zijn.

Dit bestaan is een voortdurend evenwicht zoeken tussen de oneindig aantal mogelijkheden van de gedachten in jouw hoofd en de zich beperkende realiteit van jouw lichaam.

Het is een evenwichtsdans tussen de tijdloze elektrische impulsen in jouw hoofd en de frustrerende fysieke beperking van het hier en nu.

Verzetten heeft weinig zin, afsluiten voor het ene of voor het andere ook niet. De kunst bestaat erin het juiste evenwicht te vinden tussen de oneindig aantal mogelijkheden van de gedachtewereld en de vaststaande biologische processen van jouw lichaam.

Wanneer je dat evenwicht vindt, en dat kan, dan komt één van de vele mogelijke scripts van deze werkelijkheid naar jou toe die perfect past bij jouw oorspronkelijke bewustzijn en dat willen we tenslotte allemaal..

want eerlijk is eerlijk.. ik ben alvast het vechten beu.. daarom ga ik in Juli ook lekker op vakantie naar de bergen…

Haaa! Heerlijk die hoge toppen van Zwitserland waar ik ook zoveel tijd van mijn jeugd heb doorgebracht, tijd die wel niet bestaat maar dat nu even terzijde..

Je kan je trouwens meteen zelfs afvragen of Zwitserland wel bestaat zolang je er niet bent want Zwitserland is daar en ik ben hier en daar is er niet en ik zal er nooit geraken.

Ik ga dus in juli op vakantie in en met mijn hoofd want ik ga eigenlijk niet eens naar Zwitserland want Zwitserland ligt daar en het moment dat ik er daar aan kom, ben ik opnieuw hier.. Ik ga dus helemaal nergens heen..
Frustrerend is dat!

—>

Hetgeen ik hier allemaal vertel, is voor een groot deel het gevolg van de gedragingen van licht.
licht maakt het mogelijk dat wij deze tijdsgebonden realiteit ervaren en dat is erg vreemd omdat licht zelf geen tijd ervaart. Iets wat tegen lichtsnelheid reist, ervaart immers geen tijd.
Dat weten we sinds Einstein op de proppen kwam met zijn relativiteitstheorie.
Licht staat dus op een bepaalde manier buiten deze werkelijkheid.

Dat geldt niet voor geluid want door het tijdsgebonden karakter van geluid, vibreert het mee met en in deze werkelijkheid en is het daarom ook een perfecte tool om rechtstreeks in te grijpen in de fysieke wereld.
Het goeie nieuws is echte dat licht kan omgezet worden naar geluid en andersom… Dat creëert best wel mogelijkheden..

Bron: nieuwsbrief, https://www.eriktanghe.com/index.html

Over dimensies – Q&A van lee

Een reactie plaatsen 23 mei 2023 Anna Krasko

❓VRAAG:

Ik kan het niet echt begrijpen -), hoe kan ieder van ons tegelijkertijd in parallelle ruimtes zijn ..? Of leven we in een droom een ander leven? Of in de staat van wakker zijn, leven we meerdere levens tegelijkertijd … Leg het s.v.p. uit, eenvoudig als op tien vingers.

❗️ ANTWOORD van lee:

Op je vingers. Je hebt vingers op je hand. Je bent er één, maar er zijn veel vingers. Maar je bent één … Een wonder?

Nee, het gaat erom wie je “ik” noemt.

Als één vinger “ik” wordt genoemd, ziet die natuurlijk niets gemeenschappelijks met wat de andere vinger doet.

Maar als ‘ik’ een mens is, dan zal elke individuele vinger ook ‘ik’ zijn, maar bezig met ‘zijn eigen ding’.

Wanneer je je realiseert dat je ‘ik’ meer is dan een reactieve mind, dan is het gemakkelijk voor je om te begrijpen dat je huidige ‘ik’ de optie ‘GEHEUGEN’ gebruikt niet alleen om jezelf te herinneren in het verleden. Deze optie wordt ook gebruikt om de andere opties te VERGETEN.

Dus dat “ik” dat je aanwijst met je mind (ego), het ziet slechts één versie van de werkelijkheid, omdat het kiest in trilling de versie van het geheugen die overeenkomt met DEZE TRILLING. De andere versie van jou, die nu in een andere frequentie bestaat, ziet een andere versie van het geheugen, dat wil zeggen, andere gebeurtenissen.

Het is toch mogelijk om aan te nemen dat je in verschillende emotionele toestanden kunt verkeren? En dit betekent dat je letterlijk op een andere tijdlijn kunt zijn – gebruiken andere gebeurtenissen over het verleden en dus over het heden en de toekomst. Je kunt ook niet tegelijkertijd blij en verdrietig zijn. Maar hiervoor gebruik je verschillende soorten ‘ik-ego’, waarbij je je nu op één ervan concentreert en andere negeert.

Zo leidt de focus op de duim van de rechterhand als het ware de aandacht af van het gevoel van de kleine teen op de linkervoet. Hoe sterker deze focus van aandacht op de één, hoe meer het de ander overschaduwt. Op deze manier definieerde je jezelf hier als ‘ik’, wat een persoon betekent met één geheugenlijn, die je automatisch loskoppelde van de perceptie van parallelle werkelijkheden.

— —-

❓VRAAG:

Hoe kan en moet men in een staat van “hier en nu” zijn als we constant door de lagen van de werkelijkheid bewegen? Multidimensionaliteit is de laatste tijd veel meer duidelijker/ voelbaar geworden. Ik ben tegelijkertijd bewustzijn op verschillende plaatsen en zelfs in verschillende lichamen.

❗️ ANTWOORD van lee:

En wie zijn “wij”? Ben jij dan niet degene die zich in het hier en nu beweegt door verschillende “daar en ergens”? Als je door de transitzone gaat om de route van een reis of vlucht te wijzigen, verdwijn je dan ergens?

Hier en Nu betekent je bewust zijn dat je er voortdurend bent en ervan bewust zijn dat de mind een wandelingetje kan maken naar het verleden en de toekomst. Maar bewustzijn is altijd Hier en hangt niet af van de afdwalingen van de mind.

Uit het Hier en Nu vallen betekent de mind volgen, in het probleem duiken op de manier dat je jezelf niet ervaart, dat je niet beseft dat je binnenin het probleem zit, in de overtuiging, in de egregoriale/ collectieve gedachten. Zoals bijvoorbeeld als je pyjama uitdoet en een werkpak aan en dan gelooft dat je al een ander persoon bent. Maar als je nog steeds dezelfde bent, ongeacht kleding, omstandigheden en andermans advies, dan ben je Nu en Hier.

————– ————-

❓VRAAG:

Als alles frames van deze realiteit zijn, zijn er frames in andere parallelle realiteiten. Tijd wordt gecreëerd door frame voor frame te bewegen. Frames verschillen in frequentie. Vraag: hoe leer je de frequentie naar believen te veranderen en jezelf te vinden in de gewenste frame en realiteit? De tweede vraag: beweegt alleen het bewustzijn door de frames heen, terwijl het lichaam alleen in de frame statisch is? De derde vraag: is er maar één actieve werkelijkheid, waar bewustzijn aanwezig is, of zijn alle parallelle werkelijkheden actief?

❗️ ANTWOORD van lee:

Niet helemaal zo. Er is maar één werkelijkheid. Punt.

Elke waarnemer gebruikt verschillende INSTELLINGEN of “gezichtspunten” om voor zichzelf “de veelzijdigheid te snijden”.

Stel je een watermeloen voor. Iemand pakt een mes en snijdt een stuk van een hele watermeloen af. Hij krijgt een stukje van het geheel. Er wordt dus een frame ‘uitgesneden’ uit de hele werkelijkheid. De som van de verschillende stukken van een hele watermeloen is een lijn van frames, waargenomen als een soort verbonden bestaan in tijd-ruimte.

Verder is de watermeloen niet driedimensionaal, maar multidimensionaal. En perceptie in 3D vereenvoudigt elk “stukje watermeloen” voor de waarnemer. Daarom komt de som van driedimensionale frames niet overeen met een multidimensionale watermeloen. Maar het creëert de illusie van de oneindigheid van Eén.

De waarnemer “past” zijn trillingen aan op een specifiek stuk watermeloen en verschuift vervolgens langs dit bereik, manifesterend in elk stuk hetzelfde lichaam als in de vorige. Het lichaam is de som van trillingen in een bepaald frame.

Je lichaam verandert niet terwijl je door frames beweegt, omdat je van frame tot frame zeer vergelijkbare trillingen gebruikt. Anders kun je jezelf gewoon niet als “ik” beschrijven, als je in een ander lichaam in een ander frame springt.

De functie van het ego is om dat bereik te behouden.

Het fysieke frame van de werkelijkheid te veranderen is de vaardigheid om met je ego te werken.

Bron: Lee — Вибрации (https://t.me/lee_vibrations)

Lee – Mногомерность

❓ВОПРОС:

Не могу понять -), как каждый из нас может быть в параллельных пространствах одновременно..? Или это во сне мы живём другой жизнью? Или в состоянии бодрствования тоже несколько жизней одновременно… Объясните на пальцах.

❗️ОТВЕТ lee:

На пальцах. У вас на руке пальцы. Вы одна, а пальцев много. Но вы одна… Чудо?

Нет, всё дело в том, кого называть «я».

Если один палец назвать «я», тогда, конечно, он не видит общего в том, чем занят другой палец.

Но, когда «я» – это человек, тогда каждый отдельный палец – это «я», но занят «своим делом».

Когда вы осознаёте, что ваше «я» – это нечто большее, чем реагирующий ум, тогда вам просто понять, что ваше настоящее «я» использует опцию «ПАМЯТЬ» не только для запоминания себя в прошлом. Эта опция также используется для ЗАБЫВАНИЯ других вариантов.

Так вот то «я», которое вы обозначаете своим умом (эго), оно видит лишь одну версию реальности, потому что вибрационно выбирает тот вариант памяти, что соответствует ЭТОЙ ВИБРАЦИИ. Другая ваша версия, которая прямо сейчас находится на другой вибрации, видит другую версию памяти, то есть другие события.

Вы ведь можете допустить, что вы можете быть в разных эмоциональных состояниях? А это значит, что вы буквально можете быть на разной линии времени – использовать другие события о прошлом и, следовательно, о настоящем и будущем. Также вы не можете одновременно здесь и радоваться и огорчаться. Зато для этого вы используете разные виды «я эго», фокусируясь сейчас на одном из них и игнорируя иные.

Вот так и фокус на большом пальце правой руки как бы отбирает внимание от ощущения мизинца на левой ноге. Чем сильнее такой фокус внимания на одном, тем больше он делает незаметным другое. Так же и вы здесь себя определили как «я», имея в виду личность с одной линией памяти, что автоматически отключило вас от восприятия параллельных реальностей.

============= ===============

❓ВОПРОС:

Как можно быть и нужно ли быть в состоянии «здесь и сейчас», если мы постоянно перемещается по слоям реальностей? Многомерность стала ощущаться куда чётче в последнее время. Я одновременно сознанием в разных местах и даже телах.

❗️ОТВЕТ lee:

А кто это «мы»? И разве вы не тот, кто перемещается в здесь и сейчас по разным «там и где-то»? Когда вы идёте по транзитной зоне, чтобы сменить маршруты поездки или перелета, разве вы пропадаете куда-то?

Здесь и Сейчас означает осознание того, что вы непрерывно есть и осознание того, что ум может прогуляться в прошлом и будущем. Но осознание всегда Здесь и не зависит от блужданий ума.

Выпадение из Здесь и Сейчас – это следование за умом, ныряние в проблему так, что не осознаёшь Себя, не осознаёшь, что ты внутри проблемы, внутри убеждения, внутри эгрегориальных мыслей. Вроде того, что сменил домашнюю пижаму на рабочий костюм и поверил, что ты уже другой человек. Но когда вы всё тот же, независимо от одежды, обстоятельств и чужих советов – тогда вы Сейчас и Здесь.

================= ==================

❓ВОПРОС:

Если всё есть кадры этой реальности, есть кадры в других параллельных реальностях. Время создаётся перемещением по кадрам. Кадры отличаются частотой. Вопрос: как научиться менять частоту по своему желанию и оказываться в том кадре и реальности, в котором хочешь? Второй вопрос: перемещается по кадрам только сознание, а тело статично только в кадре? Третий вопрос: действующая реальность только одна, где присутствует сознание, или все параллельные реальности активны?

❗️ОТВЕТ lee:

Немного не так. Реальность одна. Точка.

Каждый Наблюдатель использует разные НАСТРОЙКИ или «точки зрения», чтобы «обрезать многогранность» под себя.

Представьте себе арбуз. Кто-то берёт нож и отрезает себе кусок от целого арбуза. Он получает некий срез целого. Так из целой реальности «вырезается» кадр. Сумма разных кусков целого арбуза – это линия кадров, воспринимаемая как некое связное существование во времени-пространстве.

Далее, арбуз не трёхмерный, но многомерный. А восприятие в 3Д упрощает каждый «кусок арбуза» под наблюдателя. Поэтому сумма трёхмерных кадров никак не складывается в многомерный арбуз. Зато создаёт иллюзию бесконечности Одного.

Наблюдатель «подгоняет» свои вибрации под конкретный кусок арбуза и далее смещается по этому диапазону, создавая в каждом такое же тело, как в предыдущем. Тело – это сумма вибраций в конкретном кадре.

Ваше тело не превращается в другое при движении по кадрам, поскольку вы используете очень схожие вибрации от кадра к кадру. Иначе вы просто себя не определите как Я, если запрыгнете в другое тело в другом кадре.

Функция эго – держать этот диапазон.

Смена физического мира-кадра – это навыки работы с вашим эго.

Источник: Lee — Вибрации (https://t.me/lee_vibrations)

De wedergeboorte in elk moment

Een reactie plaatsen 10 januari 2023 Anna Krasko

(door Henrike Hendrikson ) Deze gevoelsstroom kwam opgang na het zien van het filmpje van Gregg Braden The god code…..
Wauw, eerst is er berusting een bekend gevoel er wordt voor mij gezorgd, goed geregeld, gelukkig, maar dat deze goddelijke code mijn DNA aanstuurt, want hoe zou ik , in mijn staat van zijn, al deze processen überhaupt kunnen begeleiden?
Plotseling door een achterdeur in mij komt er een enorm Nee door mij heen rollen en schreeuwt het in mij..wie is deze God Eternal, hij heeft zich niet kenbaar gemaakt aan mij, ik ben voldongen in dit feitelijke lichaam.

Een emotie van ont-zettende, wakkere, heldere kracht wordt sterker en sterker in mij, ik brand van binnen , mijn vuur laait op.
Waar moet ik dankbaar AAN zijn, terwijl ik weet, besef dat wanneer ik eens danste, ik in dat moment vloog en de winden gingen waaien in gezamenlijk wegend zijn. Wanneer ik zong , groeide de bomen uit de aarde omhoog en bladerden uit in mijn melodie.
Wanneer ik sprak, wist ik aandachtig de juiste volg-orde en schepping ontstond.

Ik kijk naar mijn hand en voel al de dingen die ik in werking heb gezet en beroerd heb, ook al weet ik ze niet meer bewust. Ik hou van deze hand en toch roept het in mij:..waarom voel ik niet elke cel, elke zenuw, elke ader, ieder bot, spier in deze hand?
En in dat moment weet ik dat deze hand het ondenkbare kan doen wanneer ik totaal voel, maar ik voel het niet , de toon god eternal loopt erdoorheen, is door mij heen gezet.
Hoe zou ik kunnen berusten, wetende dat wanneer ik mijn aandacht ergens op richtte , ik daar naartoe vloeide, en mijn lichaam vloeide mee omdat mijn lichaam voortkwam uit mijn bewustzijn.

Nu ben ik gedwongen de woorden uit fragmenten te verzamelen en op te schrijven omdat ik anders vergeet.
Toch ben ik hier, dwars door alle valse tonen en frequenties heen.
Ik open mij en breng mezelf elk moment in. Aanwezig, ik herzie, ik herschrijf, ik breek door de eeuwigheid heen.

De vlam van oorsprong in mij kan niet doven.
Ik sta op en kijk je in de ogen en hele werelden kijken mee.
De vonken springen over en wij zingen de innerlijke levensdans met elkaar en brengen hem in deze wereld.
Dat is de wedergeboorte in elk moment….Henrike

Image: Fractal purple by Alexander Silyanov on Flickr

This DNA Discovery Is Completely Beyond Imagination | Gregg Braden (30:46)

To be or not to feel

Een reactie plaatsen 12 augustus 2022 Anna Krasko

(door Erik Tanghe) Onlangs was ik op een feestje en stond ik te praten met iemand over m’n motorverleden.

Ik heb een hele tijd van m’n leven behoorlijk wat met de motor gereden en ik heb tijdens die periode me ook heel regelmatig flink pijn gedaan door valpartijen met de nodige kwetsuren als gevolg.

Zo zat ik ooit met twee benen tegelijk in het gips (dat loopt verrekt lastig), scheurde ik m’n hersenvlies (krijg je verdraaid hoofdpijn van), kneusde verschillende malen m’n ribben (waardoor ik zittend diende te slapen) en terwijl ik dat allemaal sta te vertellen op dat feestje, merk ik een zekere trots op en dat is eigenlijk behoorlijk vreemd.

Je lichaam kan je immers vergelijken met het huis waarin je woont.

Het is de basis, het aanknopingspunt van waaruit je deze realiteit verkent en beleeft.

Trots zijn op een kwetsuur is dus zoiets als trots zijn op het feit dat je dak lekt, de goot stuk is of dat er een gat in de vloer zit en dat is helemaal niks om fier op de zijn.

Als je gasten op bezoek krijgt in je woning, laat je hen ook niet met twinkelende oogjes zien dat het toilet overloopt.

Dat hou je liever verborgen en je bent er bovendien beschaamd over.

Maar als we terugkijken op ons leven zijn we vaak maar al te trots op de dingen die we hebben meegemaakt, de zaken die we hebben gedaan en wat ons lichaam daardoor heeft geleden.

‘Dat was heftig, joh, niet normaal!’

Zo vertel ik maar al te graag dat ik ooit tijdens de beklimming van een berg werd overvallen door de nacht op de top en er zittend op de koude rotsen bibberend heb moeten wachten op de dageraad…

Het was de koudste nacht uit m’n leven zonder voldoende warme kleding, zonder slaapzak of wat dan ook.

Wat heb ik toen koud gehad…

en als ik dat vertel, kijken de mensen me met bewondering aan… zo van

‘Goh, kerel.. wat heb jij veel meegemaakt!
Wat heb jij geleefd!’

wat dus eigenlijk wil zeggen,

‘Goh kerel! Wat heb jij het al flink verkloot in je leven…’

wat heb jij al niet geleefd volgens jouw bewustzijn…

Want zulke feiten hebben niks te maken met wie we zijn en ze gebeuren vooral als je niet leeft volgens wie je bent.

Ze hebben net te maken met wie we niet zijn waardoor ons oorspronkelijke bewustzijn niet meer juist of onvoldoende is aangekoppeld aan ons lichaam… en daar zijn we trots op en worden we dikwijls om bewonderd..
Dhu?

Ik ben best blij met het lichaam dat ik heb.

Ik ben in een bloedvorm, sta strak en ik laat menig snotneus van 25 achter me als het gaat over fysieke prestaties en ik realiseer dat ik daar toch wel een stuk van m’n persoonlijkheid uit opbouw.

Ik merk dat ik daardoor soms de neiging heb me beter te voelen dan een ander, dat ik me boven iemand verheven voel omdat ik bijvoorbeeld beter op een berg kan klimmen.

Ik vereenzelvig me dus op zo’n moment met wat m’n lichaam kan en alhoewel dat voor de hand liggend is, klopt het niet helemaal.

We komen immers als bewustzijn naar deze holografische werkelijkheid, koppelen ons aan een blauwdruk van een lichaam dat niet het onze is en je probeert zo goed en zo kwaad als mogelijk door dat beperkt lichaam uiting te geven aan jouw bewustzijn, een bewustzijn dat veel krachtiger is en veel meer mogelijkheden in zich draagt dan de 2 a 3 procent van ons DNA dat hier actief is.

Wie zich dus enkel met het lichaam bezig houdt, doet er meestal alles aan om die schamele pakweg 2 procent op een optimaal niveau te brengen en vergeet de rest.

En als er dan door die beperking wat mis gaat – en dat gebeurt nogal gauw als je wat emotioneel bent aangelegd – zijn we trots op de schade en schande van wat er is mis gelopen.

“Jaaa… ik heb behoorlijk veel afgezien, meneer..

Je houdt het niet voor mogelijk hoeveel pijn dat doet”, vertelde me onlangs nog iemand die een klaplong had meegemaakt terwijl hij me trots de littekens laat zien van de pin die ze dwars door z’n ribben hebben geduwd om de lucht er weer terug in te krijgen..

Kijk eens!! Hier is een barst in de muur! Knap he!

Dus aan de ene kant zijn we trots op wat ons beperkte lichaam allemaal kan en aan de andere kant slaan we ons op de borst met hoe ons lichaam heeft gefaald in zijn taak om te doen wat het moet doen..

Ik hang graag aan een berg.

Als ik een berg zie, ben ik niet te houden en zou ik het liefst als een dolle hond in een sprint naar boven hollen.

Zo kreeg ik onlangs nog een telefoon van een vriendin die voor een berg in de Dolomieten stond waar ik in het verleden heel wat heb geklommen en op het moment dat ze me vertelde dat ze om die berg heen ging lopen, voelde ik me niet alleen verbonden met haar maar wilde ik onmiddellijk daar zijn..
God, wat wilde ik erheen!

Maar laten we eens eerlijk naar onszelf zijn..

We hebben allemaal onze passies..

Verlangen we ernaar omdat ze ons naar een staat van puur zijn brengen of is zo’n verlangen een vlucht omdat we geen zin hebben om de dingen te doen van iedere dag?

Is dat verlangen niet een teken dat we onvoldoende aanwezig zijn in elk moment van de dag en ons heil zoeken in bezigheden die ons tijdelijk terugbrengen naar die staat van enkel zijn?

Dat is nogal belangrijk want het gebrek aan louter zijn, duwt ons in het doen, doen, doen…

Wanneer we onvoldoende aanwezig zijn in het nu gaan we allerlei handelingen doen die ons de indruk geven dat we wel degelijk hier aanwezig zijn en dat ons leven er toe ‘doet’

Maar laat het nu net het gebrek aan ZIJN de oorzaak zijn van kwetsuren.

Iemand kwetst zich immers omdat hij onvoldoende aanwezig is in z’n lichaam.. Je valt pas van de trap als je onvoldoende oplet en er niet helemaal bent.. want wie gefocused is, doet zich niet pijn als hij van de trap valt en valt trouwens niet eens van de trap.

Bij ziekte is dat niet anders.

Omdat jouw bewustzijn niet volledig gekoppeld is aan jouw lichaam (en je dus niet helemaal aanwezig bent in het hier en nu), gaat jouw energie zwakke plekken vertonen en door die slechte energiedoorstroming gaan bepaalde organen slecht doorstroomt raken en worden ze ziek.

Ook in sexualiteit is dat zo.. Onvoldoende verbonden ‘zijn’ met je partner, duwt je naar het doen en zet je ook aan het vrijen en zo kan overdreven seksualiteit ook een teken zijn dat je onvoldoende op hartsniveau verbonden bent.

Wil dit alles dan zeggen dat we dienen te stoppen met dingen doen en dat we niet mogen toegeven aan een passie die ons gelukkig maakt.. al is het maar voor even?

Wil dat dan zeggen dat je niet hoeft te vrijen en dat een potje sporten of creatief bezig zijn, te mijden zijn?

Nee, natuurlijk niet maar het is erg belangrijk te voelen vanuit welke emotie je handelt.

Doe je die dingen omdat je anders de zin van het leven niet kan vatten of jezelf en je leven als saai of nutteloos ervaart.

Mis je zingeving zonder te vluchten in je passie?

Is die passie de enige manier om je staande te houden in een leven/job die je tegen staat?

Want als dat zo is, is het belangrijk die pure staat van zijn te gaan vinden in de dingen van alle dag en dat is geen makkelijke taak maar wel het uiteindelijke doel.

Is onze lichamelijke staat dan ook niet belangrijk?

Is een gezond en sterk lichaam niet van belang?

Het is toch maar 2 procent van wie we in oorsprong zijn. (Ik laat nu bewust even de kenmerken die je van je ouders genetisch hebt meegekregen achterwege)

Wel, jouw lichaam is een barometer.. Het laat zien hoe goed jouw bewustzijn is aangekoppeld aan dit aardse omhulsel en gezien het feit dat dit omhulsel jouw voertuig is gedurende de aardse tijd die je hier doorbrengt, kan je het maar beter gezond houden en gebruiken om te kijken welke emoties de aankoppeling van jouw bewustzijn tegen houden.

De aankoppeling van jouw bewustzijn (de 2 procent die momenteel gekoppeld kan worden) aan jouw lichaam kan immers enkel worden tegengehouden en verstoord door een negatieve emotie en die emotie gaat jouw bewustzijn (energieveld) verstoren op een plaats die symbolisch verbonden is met die emotie.

Gebruik jouw ziekte of kwetsuur dus als een aandachtspunt om je te wijzen op een emotioneel probleem.

Wees ook niet trots op die tegenspoed en maak het ook niet groter dan het is.

Voor de mensen die last hebben van migraine is dit het symptoom bij uitstek dat je vertelt of wat je doet ook in overeenstemming is met wat je voelt.

Migraine is immers niks anders dan een kortsluiting in je hoofd omdat wat je doet niet overeen stemt met wat je voelt.
Ikzelf heb vroeger veel last gehad van migraine maar gedurende de 25 jaar dat ik gewerkt heb als fotograaf heb ik nooit migraine gehad tijdens het maken van een fotoreportage… net omdat fotograferen voor mij een diep gewortelde passie is die ik altijd met hart en ziel heb gedaan en dus overeen stemt met mijn gevoel.

Migraine komt meer voor bij vrouwen omdat vrouwen vlugger voorbij gaan aan hun gevoel omdat er voor de kinderen moet gezorgd worden, het huishouden moet gedaan worden terwijl hun gevoel, hun lichaam schreeuwt om iets anders… maar de plicht roept, het gezin vraagt en er ontstaat een tweespalt tussen hoofd en hart met hoofdpijn en misselijkheid als gevolg.

Bij een migraineaanval dien je dus niet af te vragen of je misschien teveel chocola hebt gegeten maar wel waarom je in de eerste plaats te veel chocola hebt gegeten.. Dat verlangen naar chocola ontstaat immers vanuit een gevoel, een negatieve emotie rond bv te weinig genieten van het leven.

Die onvrede zorgt voor slechte eetgewoontes en voor een kortsluiting in je hoofd..

Om dat op te lossen, kan je als een gek gaan sporten, taarten bakken, aan een berg gaan hangen of gaan vissen maar het is veel beter om die onvrede aan te pakken..

Zo maak je jezelf tenminste niks wijs en hoef je je ego niet op te hangen aan het zoveelste gebroken been of je derde maagzweer.

VOOR LATER GEPLANDE LEZINGEN KAN JE ALVAST EVEN EEN KIJKJE NEMEN OP DE AGENDA PAGINA VAN M’N WHITELIGHT-HEALING SITE
http://www.whitelight-healing.com/nieuws.html

Jouw geboorteplek

Een reactie plaatsen 12 juli 2022 Anna Krasko

(door Erik Tanghe) De mais staat op bloeien en als je zo langs de maisvelden loopt, valt het op dat vooral aan de zijkanten heel wat plantjes lang nog niet zo hoog staan.

Ze hebben minder zonlicht, minder water, staan in de schaduw van een boom of hebben het ongeluk op minder goede bodem te staan.

Ze hebben pech.. pech om als zaadje op de verkeerde plek te zijn aanbeland.

Er wordt wel eens gezegd.. “Bomen sterven staande” waarmee dan wordt bedoeld dat moedige mensen blijven staan tot het eind maar ik zie het anders..

Bomen sterven staande omdat ze nergens anders heen kunnen.. Ze hebben niet de vrijheid om van plek te veranderen zoals wij mensen dat wel kunnen.Hun zaadje komt terecht op een plek die ze niet gekozen hebben en hun hele leven speelt zich daar af… geen keuze.. maak er maar het beste van en op het einde ga je dood op je geboorteplaats..

Bomen sterven waar ze geboren worden, staande op identiek dezelfde plek… Maar de vrijheid die wij als mens schijnen te hebben, is minder uitgesproken dan we denken.

In tegenstelling tot wat de meeste mensen in de spiritualiteit geloven, kies je helemaal niet waar je terecht komt, noch welke levenslessen je hier komt leren.Karma is een illusie die er vanuit gaat dat tijd iets tastbaars is en dat schuld en boete bij de grote cirkel van het leven horen. Jouw bewustzijn wordt van buitenaf in dit hologram geprojecteerd en omdat er in dit hologram een illusie van tijd is gecreeerd, bepaald het moment van aankomst jouw persoonlijkheid (zichtbaar via de stand van de sterren die ook onderdeel uitmaken van deze holografische illusie) en de ouders die jouw lichaam hebben gecreeerd.

Jouw lichamelijke en fysieke komst in deze holografische werkelijkheid is er eentje van toeval..

Je valt met je gat in de boter en je komt in een fijn gezin met tal van mogelijkheden terecht of je belandt op een dorre vlakte waar nauwelijks vocht is om te overleven, een gezin met misbruik, geweld, armoede.. en dan heb je net zoals dat maiszaadje dikke vette pech… Er resten je verschillende mogelijkheden…Ga je jezelf continu vergelijken met de andere planten die veel groter, sterker en hoger zijn of ga je kiezen voor je eigen levenspad en de tegenslagen gebruiken als drive en groeimogelijkheid. Jouw bewustzijn is aangekoppeld aan een lichaam dat niet van jou is. Het is een product van jouw ouders en de persoonlijkheid van jouw ouders is er in vertegenwoordigd..

Emoties zitten opgeslagen in het DNA van de geometrie die jij jouw lichaam noemt.. de geometrie via dewelke jij jezelf dient te manifesteren in deze werkelijkheid.

Fysiologie van onsterfelijkheid?

Een reactie plaatsen 13 januari 2022 Anna Krasko

Vergeet wat je ouders je hebben geleerd, leraren op school, leraren op de uni, enz. Het is tijd om anders naar de wereld te kijken.

1. De objectieve wereld, onafhankelijk van de waarnemer, bestaat niet.

Deze wereld heeft bepaalde eigenschappen. Deze eigenschappen moeten niet worden gezien als bestaand los van de waarnemer. Neem bijvoorbeeld een klapstoel. Vanuit jouw oogpunt is deze stoel klein, maar vanaf het standpunt van de mier is hij gewoon enorm. Je voelt deze stoel solide, en het neutrino zal er met een enorme snelheid doorheen scheren, omdat voor het neutrino de atomen er enkele kilometers van elkaar verwijderd zullen zijn. Kortom, geen van de objectieve feiten waarop we onze realiteit gewoonlijk baseren, is fundamenteel betrouwbaar. Ze zijn zoals jij ze interpreteert.

Honderden dingen en processen die in je lichaam plaatsvinden en waar je geen aandacht aan schenkt – ademhaling, spijsvertering, bloeddruk verhogen of verlagen, groei van nieuwe cellen, reiniging van gifstoffen, enz., kunnen onder je controle worden gebracht. Alleen al het feit dat je jouw aandacht vestigt op de automatische processen die in je lichaam plaatsvinden, zal ook het verouderingsproces veranderen, aangezien het vermogen van ons lichaam om deze functies te coördineren na verloop van tijd afzwakt.

Alle zogenaamde automatische functies, van hartslag en ademhaling tot spijsvertering en hormonale regulatie, kunnen onder controle worden gebracht. In laboratoria die lichaam en geest onderzoeken, hebben patiënten geleerd door hun wilskracht te gebruiken hun bloeddruk te verlagen of de afscheiding van zuren te verminderen die tot zweren leiden. Waarom deze vermogens niet gebruiken in het verouderingsproces? Waarom oude perceptiestereotypen niet vervangen door nieuwe? Om dit te doen, zijn er tal van technieken die een persoon van dienst kan zijn.

2. Ons lichaam wordt gevormd uit energie en informatie.

Het lijkt dat ons lichaam is samengesteld uit dichte materie, maar de natuurkunde beweert dat elk atoom voor 99,9999% lege ruimte is, en subatomaire deeltjes, die met de snelheid van het licht door deze ruimte vliegen, zijn in feite stralen van trillingsenergie. Het hele universum, inclusief je lichaam, is een niet-materie en bovendien een denkende niet-materie. De leegte in elk atoom pulseert als een onzichtbare mind. Genetici plaatsen deze intelligentie in DNA, maar alleen om meer overtuigend te zijn. Leven ontstaat wanneer DNA zijn gecodeerde bewustzijn vertaalt in zijn actieve dubbelganger, RNA, dat op zijn beurt de cel binnendringt en stukjes van het bewustzijn overdraagt aan duizenden enzymen, die vervolgens de stukjes van de mind gebruiken om eiwitten te maken. Op elk punt in deze reeks moeten energie en informatie met elkaar worden uitgewisseld, anders is er geen leven.

Naarmate we ouder worden, neemt de stroom van deze intelligentie om verschillende redenen af. Deze leeftijdsgebonden slijtage zou onvermijdelijk zijn als een persoon alleen uit materie zou bestaan, maar entropie heeft geen invloed op de geest – het onzichtbare deel van ons is niet onderhevig aan tijd. In India wordt deze stroom van geest prana genoemd en kan worden gecontroleerd, verhoogd of verlaagd, heen en weer bewogen en gemanipuleerd om het fysieke lichaam jong en gezond te houden.

3. Geest en lichaam zijn één.

Bewustzijn kan zich zowel op het niveau van gedachten als op het niveau van moleculen uitdrukken. Een emotie zoals angst kan bijvoorbeeld worden gedefinieerd als een abstract gevoel en als een tastbare molecule van een van de hormonen – adrenaline. Zonder angst is er geen hormoon; zonder het hormoon is er geen angst. Waar ons denken ook naar streeft, het brengt de vorming van de overeenkomstige chemische substantie met zich mee.

De geneeskunde begint net de verbinding tussen lichaam en geest te gebruiken. De bekende placebo geeft in 30% van de gevallen dezelfde verlichting als wanneer de patiënt een pijnstiller slikt, maar de placebo heeft meer functies dan een simpele pil, omdat het niet alleen als pijnstiller kan worden gebruikt, maar ook als een middel om de bloeddruk te verlagen en zelfs om tumoren te bestrijden. Aangezien één onschadelijke pil tot zulke verschillende resultaten leidt, is de conclusie dat het lichaam-brein elke vorm van biochemische reactie kan veroorzaken, als de mind maar de juiste stelling of aanname krijgt.

Als we de stelling zouden kunnen gebruiken om niet oud te worden, dan zou het lichaam het puur automatisch uitvoeren. De afname van kracht op oudere leeftijd is grotendeels te wijten aan het feit dat mensen deze afname verwachten.

4. Biochemie van het lichaam is een product van bewustzijn.

De mening dat het lichaam een bewusteloze machine is, heerst in de hoofden van de meeste mensen, maar niettemin is het percentage mensen dat sterft aan kanker en hartaandoeningen aanzienlijk hoger onder degenen die voortdurend onder psychologische stress staan dan onder degenen die door het leven worden gedreven door een niet aflatend gevoel van doelbewustheid en voorspoed.

Volgens het nieuwe paradigma maakt bewustzijn een significant verschil in het verouderingsproces. Wanhopen over ouder worden betekent nog sneller ouder worden. De bekende waarheid “Je bent zo oud als je denkt dat je bent” heeft een heel diepe betekenis.

5. Perceptie is een aangeleerd fenomeen.

Verschillende emotionele bewustzijnsvelden – liefde, haat, vreugde en walging – stimuleren het lichaam geheel verschillend. Neergeslagen door het verlies van werk, projecteert een persoon dit verdriet naar alle delen van het lichaam – en als gevolg daarvan stoppen de hersenen met het afscheiden van neurotransmitters, dalen de hormonale niveaus, wordt de slaapcyclus verstoord, worden neuropeptide-receptoren op het buitenoppervlak van cellen vervormd, worden bloedplaatjes plakkeriger en hebben ze de neiging zich op te hopen, zodat er zelfs in tranen van verdriet meer chemicaliën zijn dan in tranen van vreugde. In vreugde is het hele chemische profiel volledig omgedraaid.

Alle biochemie vindt plaats in het bewustzijn; elke cel is zich volledig bewust van wat en hoe je denkt. Zodra je dit feit internaliseert, verdwijnt de hele illusie dat je het slachtoffer bent van een onredelijk, losgelaten en degenererend lichaam.

6. Impulsen van de mind geven het lichaam elke seconde nieuwe vormen.

Zolang er nieuwe impulsen in de hersenen blijven stromen, is het lichaam ook in staat om op nieuwe manieren te reageren. Dit is het hele punt van het geheim van de jeugd. Nieuwe kennis, nieuwe vaardigheden, nieuwe manieren om de wereld te zien dragen bij aan de ontwikkeling van het lichaam en geest, en terwijl dit gebeurt, blijft er een uitgesproken natuurlijke neiging om zichzelf elke seconde te vernieuwen. Daar waar er geloof zich nestelt, dat het lichaam na verloop van tijd verwelkt, laat het geloof opbloeien, dat het lichaam elk moment vernieuwd wordt.

7. Ondanks het schijnbare feit dat we afzonderlijke individuen zijn, zijn we allemaal gebonden aan de schema’s van het bewustzijn die de kosmos besturen.

Vanuit het oogpunt van een verenigd bewustzijn, maken mensen, dingen en gebeurtenissen die ‘daarbuiten’ plaatsvinden allemaal deel uit van je lichaam. Je raakt bijvoorbeeld een materieel, tastbaar rozenblaadje aan, maar het ziet er in werkelijkheid anders uit: een straal energie en informatie (je vinger) raakt een andere straal en informatie van de roos aan. Je vinger en het ding dat je aanraakt zijn slechts kleine informatiebundels uit een oneindig veld dat het heelal wordt genoemd. Als je je dit realiseert, zul je begrijpen dat de wereld geen bedreiging voor je is, maar alleen je oneindig uitgebreide lichaam. De wereld ben jij.

8. Tijd is niet absoluut. De werkelijke basis van alle dingen is de eeuwigheid, en wat wij tijd noemen, is in feite de eeuwigheid, uitgedrukt in kwantitatieve termen.

Tijd is altijd gezien als een pijl die vooruitvliegt, maar de complexe geometrie van de kwantumruimte brak deze mythe volledig af. De tijd kan, volgens de bepalingen ervan, in alle richtingen bewegen en zelfs stoppen. Daarom creëert alleen je bewustzijn de tijd die je ervaart.

9. Ieder van ons leeft in een realiteit die niet onderhevig is aan veranderingen en die buiten elke verandering ligt. Kennis van deze realiteit zal ons in staat stellen om alle veranderingen in eigen hand te nemen.

Momenteel is de enige fysiologie die u kunt volgen- een “tijdgebaseerde” fysiologie. Het feit dat tijd gebonden is aan bewustzijn houdt echter in dat je een heel andere manier van functioneren kunt kiezen – de fysiologie van onsterfelijkheid, die je naar de kennis van onveranderlijkheid wendt.

Van kinds af aan voelen we dat er een deel in ons is dat nooit verandert. Dit onveranderlijke deel werd door de wijzen van India eenvoudig “IK” genoemd. Vanuit het gezichtspunt van een verenigd bewustzijn kan de wereld worden uitgelegd als een stroom van Spirit – het is bewustzijn. Daarom is ons belangrijkste doel om een hechte relatie met ons “IK” of “IK BEN” op te bouwen.

10. We zijn geen slachtoffers van veroudering, ziekte en dood. Ze maken deel uit van het script, niet de waarnemer zelf, die aan geen enkele verandering onderhevig is.

Het leven in je eigen bron is creativiteit. Als je je geest aanraakt, raak je de creatieve kern aan. Volgens het oude paradigma bestuurt DNA het leven. In het nieuwe paradigma heeft bewustzijn de controle over het leven.

We vallen ten prooi aan veroudering, ziekte en dood als gevolg van onze kennislacunes over onszelf. Het bewustzijn verliezen betekent het verlies van de mind; de mind verliezen betekent de controle verliezen over het eindproduct van de mind – het lichaam. Daarom is de meest waardevolle les die door het nieuwe paradigma wordt geleerd deze: als je je lichaam wilt veranderen, verander dan eerst je bewustzijn. Kijk eens naar de aarde, waar niemand oud wordt – het is niet ‘daarbuiten’, maar in Ons.

CC: Diepste Droom / Son Dremuchiy

(Bron: telegram https://t.me/asoniaromashkinasluboviu А Соня Ромашкина с Любовью Кому надо…,)

== == == == == == == == == == ==

физиология бессмертия?

Забудь о том, чему тебя учили родители, учителя в школе, преподаватели в институте и т.д. Пора взглянуть на мир иначе.

1. Объективного мира, независимого от наблюдателя, не существует.

Этот мир обладает определенными свойствами. Эти свойства не следует воспринимать как отдельно существующие от наблюдателя. Например, возьмем складной стул. С вашей точки зрения этот стул невелик, а вот со стороны муравья он просто огромен. Вы ощущаете этот стул твердым, а нейтрино пронесется через него с огромной скоростью, поскольку для него атомы будут находиться друг от друга на расстоянии нескольких километров. Короче, ни один из объективных фактов, на которых мы обычно основываем свою реальность не являются в основе своей достоверными. Они такие, как вы их истолкуете.

Сотни вещей и процессов, происходящих в вашем организме и на которые вы не обращаете внимание, – дыхание, пищеварение, повышение или понижение кровяного давления, рост новых клеток, очищение от токсинов и т. д. могут быть взяты вами под контроль. Сам факт фокусировки вашего внимания на автоматических процессах, происходящих в вашем теле, изменит и процесс вашего старения, поскольку с течением времени способность нашего организма к координации этих функций слабеет.

Все так называемые непроизвольные функции, от сердцебиения и дыхания до пищеварения и гормональной регуляции могут быть взяты под контроль. В лабораториях, где исследуются ум и тело, пациенты научились силой воли понижать кровяное давление или уменьшать выделение кислот, ведущих к язве. Почему бы не использовать эти способности в процессах старения? Почему бы не сменить старые стереотипы восприятия на новые? Для этого существует многочисленные техники, которые человек может поставить на службу себе.

2. Наши тела сформированы из энергии и информации.

Нам кажется, наши тела состоят из плотной материи, но физика утверждает, что каждый атом на 99,9999 % состоит из пустого пространства, а субатомные частицы, со скоростью света проносящиеся через это пространство, в действительности представляют пучки вибрационной энергии. Вся Вселенная, включая и ваше тело – это не-вещество и причем не-вещество мыслящее. Пустота внутри каждого атома пульсирует в виде незримого разума. Генетики помещают этот разум в ДНК, но лишь для убедительности. Жизнь возникает, когда ДНК переводит свой закодированный разум в своего активного двойника РНК, которая в свою очередь внедряется в клетку и передает биты разума тысячам энзимов, а те потом используют бит разума для производства протеинов. В каждой точке этой последовательности энергия и информация должны обмениваться между собой, иначе никакой жизни не будет.

Когда мы стареем, поток этого разума по разным причинам снижается. Этот возрастной износ был бы неизбежен, если бы человек состоял только из материи, но энтропия не затрагивает разум – невидимая часть нас самих не подвластна времени. В Индии этот поток разума называют праной и могут управлять ею, увеличивать или уменьшать, перемещать туда-сюда и манипулировать ею с целью сохранения физического тела молодым и здоровым.

3. Ум и тело едины.

Разум может выражать себя и на уровне мыслей и на уровне молекул. Например, такую эмоцию как страх, можно определить как абстрактное чувство и как осязаемую молекулу одного из гормонов – адреналина. Без чувства страха нет и гормона, без гормона нет и чувства страха. На что бы не устремилась наша мысль, она влечет за собой и образование соответствующего химического вещества.

Медицина только начинает использовать связь ума и тела. Всем известное плацебо в 30% случаев дает такое же облегчение, как если бы больной принимал болеутоляющее средство, но у плацебо больше функций чем у простой таблетки, поскольку его можно использовать не только как болеутоляющее средство, но и как средство понижающее давление, и даже для борьбы с опухолями. Поскольку одна безобидная таблетка приводит к столь различным результатам, то непременно следует вывод, что ум-тело может создать какую угодно биохимическую реакцию, если только дать уму соответствующую установку.

Если бы нам удалось задействовать установку не стареть, то тело стало бы его выполнять чисто автоматически. Упадок сил в старческом возрасте по большому счету вызван тем, что люди ожидают этого упадка.

4. Биохимия тела – продукт сознания.

Мнение, что тело – неразумная машина превалирует в сознание большинства людей, но тем не менее процент людей, умерших от рака и сердечных заболеваний, значительно выше среди тех, кто постоянно находится в психологическом стрессе, чем у тех, кто движим по жизни неослабевающим чувством целеустремленности и благоденствия.

Согласно новой парадигме, сознание вносит существенное отличие в процесс старения. Отчаиваться по поводу старения – значит стареть еще быстрее. Общеизвестная истина «Ты являешься старым настолько, насколько себя мнишь» имеет весьма глубокий смысл.

5. Восприятие – заученный феномен.

Разные восприятия – любви, ненависти, радости и отвращения – стимулируют тело совершенно по-разному. Человек, удрученный потерей работы, проецирует эту печаль на все участки тела – и в результате мозг прекращает выделять нейротрансмиттеры, гормональный уровень падает, цикл сна нарушается, нейропептидные рецепторы на внешней поверхности клеток искажаются, тромбоциты становятся более клейкими и обнаруживают тенденцию к скапливанию, так что даже в слезах печали осадков химических веществ больше чем в слезах радости. В радости весь химический профиль совершенно меняется на противоположный.

Вся биохимия происходит внутри сознания; каждая клетка полностью сознает, что и как вы думаете. Как только вы усвоите этот факт, вся иллюзия по поводу того, что вы жертва неразумного, отданного на волю случая и дегенерирующего тела рассеется.

6. Импульсы разума ежесекундно придают телу новые формы.

До тех пор, пока новые импульсы продолжают поступать в мозг, тело тоже способно реагировать по-новому. В этом вся суть секрета молодости. Новые знания, новые умения, новые пути видения мира способствуют развитию ума-тела, и пока это происходит, остается ярко выраженной естественная тенденция к ежесекундному обновлению. Там, где гнездится ваша вера в то, что тело со временем увядает, взрастите веру в то, что каждый момент тело обновляется.

7. Несмотря на кажущуюся видимость того, что мы – отдельные индивиды, все мы привязаны к схемам разума, управляющего Космосом.

С точки зрения единого сознания, люди, вещи и события, происходящие «где-то там» – все являются частью вашего тела. Например, вы касаетесь твердого лепестка розы, но на самом деле это выглядит иначе: пучок энергии и информации (ваш палец) касается другого пучка и информации розы. Ваш палец и вещь, которой вы касаетесь, всего лишь маленькие пучки информации беспредельного поля, называемого Вселенной. Осознание этого поможет вам понять, что мир не угроза для вас, а только ваше беспредельно расширенное тело. Мир – это и есть вы.

8. Время не абсолютно. Реальная основа всех вещей – вечность, а то, что мы называем временем, в действительности представляет собой вечность, выраженную количественно.

Время всегда воспринималось в виде стрелы, летящей вперед, но комплексная геометрия квантового пространства разрушила этот миф окончательно. Время, согласно ее положениям, может перемещаться во всех направлениях и даже останавливаться. Поэтому только ваше сознание творит время, которое вы ощущаете.

9. Каждый из нас живет в реальности, не подверженной каким-либо изменениям и лежащей вне всяких перемен. Познание этой реальности позволит нам взять все перемены под свой контроль.

В настоящее время единственная физиология, которой вы можете придерживаться — это физиология, основанная на времени. Однако факт, что время привязано к сознанию, подразумевает, что вы можете выбрать и совершенно иной метод функционирования — физиологию бессмертия, что обращает вас к познанию неизменности.

С младенчества мы чувствуем, что в нас есть часть, которая никогда не меняется. Эту неизменную часть мудрецы Индии называли просто «Я». С точки зрения единого сознания, мир можно объяснить как поток Духа — он и есть сознание. Поэтому основная наша цель — это установить близкие отношения с нашим «Я».

10. Мы не жертвы старения, болезней и смерти. Они — часть сценария, а не самого наблюдателя, который не подвластен каким-либо переменам.

Жизнь в своем истоке — это творчество. Когда вы соприкасаетесь со своим разумом, вы соприкасаетесь с творящей сердцевиной. Согласно старой парадигме, контроль над жизнью осуществляет ДНК. Согласно новой парадигме, контроль над жизнью принадлежит осознанию.

Мы становимся жертвами старения, болезней и смерти в результате наших пробелов знаний о себе. Утратить осознание – значит потерять разум; потерять разум – значит потерять контроль над конечным продуктом разума -телом. Поэтому самый ценный урок, которому учит новая парадигма, таков: если вы хотите изменить свое тело, сначала измените сознание. Взгляните на землю, где никто не стареет, – она не «где-то там», а внутри Нас.

Сс. Сон Дремучий

(Source: telegram https://t.me/asoniaromashkinasluboviu А Соня Ромашкина с Любовью Кому надо…, [13-Jan-22 11:13 AM] )