EEN MOKER VAN LIEFDE

(door Thérèse Jeunhomme) Zo middenin het niets, de nietsigheid, wat er was is er niet meer en zal er nooit meer zijn, de toekomst vormt zich gevoed door de frequenties van de scheppende krachten van mensen, en dan kom ik nòg krachtiger dan anders diep in mijn eigen hartskracht terecht. Mijn eigen tempel van liefde, mijn kernkracht, mijn alles en niets, mijn eeuwige vibratie van onvoorwaardelijke, onpersoonlijke, vrijgevige krachtige prachtige liefde die ik aan iedere gedachte, en aan iedere handeling, en aan iedere ontmoeting meegeef. Dit hart, mijn hart, mijn bron van bestaan, dit gouden lichtveld dat uitzendt en vibreert en de aanvliegroute is voor mijn contact met en in de Pleiaden. Dit ben ik.

Deze hartsfrequentie, deze liefde, vrij van m/v/x/y/z, vrij van dwang, vrij van coderingen, vrij van manipulatie, vrij van vorm, kan ieder mens binnenin zichzelf voelen en ‘aanzetten’. Leg je handen eens op de plek van je fysieke hart en ga in diepe stilte binnenin jezelf voelen. Raak je ware wezen binnenin jezelf aan en laat – letterlijk – je hart spreken. Voel de vibratie, luister ernaar, kijk ernaar, voedt het met jouw aandacht en dan gaat het uitzenden, vibreren.

Als wij dit allemaal doen vanuit onze eigen individuele krachtige gouden bron, dan meppen wij met zijn allen een moker van liefde door onze kosmos heen en creëren wij samen ‘golden years’. Ik nodig jou hiervoor uit. Van Harte.