(door Arlette Krol) Dit ben ik aan het oefenen:

Omdat ik me ervan bewust ben dat ik de wereld om mij heen niet kan begrijpen als ik niet weet wat ik er zelf bij voel. Dat er geen logica is als ik niet weet welk effect elke waarneming, observatie en interactie op mijn gevoel heeft.

Ik sluit mijn ogen en richt mijn aandacht op mijn gevoel op mijn hartstreek. Ik kom daar echt even aan. Ik voel hoe mijn aandacht bij mijzelf is. Met mijn bewustzijn helemaal bij mij. Dit kan al in een paar seconden al je het doet met serieuze aandacht.

Doe dan je ogen open, maar blijf met je aandacht in je borstkas. En terwijl je je nog steeds bewust bent van jezelf, kijk je naar de wereld om je heen.

Meestal ben ik er zo weer uit en ligt mijn focus weer buiten mijzelf. Ik herhaal dit heel vaak op een dag. Ik wil het mijzelf echt graag eigen maken.

Nu oefen ik dus om in de wereld aanwezig te zijn en te voelen, door bewust via mijzelf mijn omgeving te ervaren.

Daardoor voel ik wat alles met mij doet en krijg ik een heel ander begrip van de wereld. Ik heb weinig behoefte om te verklaren of te oordelen. Ik voel me meer onderdeel van mijn omgeving, want er is meer uitwisseling. Maar ik begrijp ook meer van mijzelf.