De wedergeboorte in elk moment

(door Henrike Hendrikson ) Deze gevoelsstroom kwam opgang na het zien van het filmpje van Gregg Braden The god code…..
Wauw, eerst is er berusting een bekend gevoel er wordt voor mij gezorgd, goed geregeld, gelukkig, maar dat deze goddelijke code mijn DNA aanstuurt, want hoe zou ik , in mijn staat van zijn, al deze processen überhaupt kunnen begeleiden?
Plotseling door een achterdeur in mij komt er een enorm Nee door mij heen rollen en schreeuwt het in mij..wie is deze God Eternal, hij heeft zich niet kenbaar gemaakt aan mij, ik ben voldongen in dit feitelijke lichaam.

Een emotie van ont-zettende, wakkere, heldere kracht wordt sterker en sterker in mij, ik brand van binnen , mijn vuur laait op.
Waar moet ik dankbaar AAN zijn, terwijl ik weet, besef dat wanneer ik eens danste, ik in dat moment vloog en de winden gingen waaien in gezamenlijk wegend zijn. Wanneer ik zong , groeide de bomen uit de aarde omhoog en bladerden uit in mijn melodie.
Wanneer ik sprak, wist ik aandachtig de juiste volg-orde en schepping ontstond.

Ik kijk naar mijn hand en voel al de dingen die ik in werking heb gezet en beroerd heb, ook al weet ik ze niet meer bewust. Ik hou van deze hand en toch roept het in mij:..waarom voel ik niet elke cel, elke zenuw, elke ader, ieder bot, spier in deze hand?
En in dat moment weet ik dat deze hand het ondenkbare kan doen wanneer ik totaal voel, maar ik voel het niet , de toon god eternal loopt erdoorheen, is door mij heen gezet.
Hoe zou ik kunnen berusten, wetende dat wanneer ik mijn aandacht ergens op richtte , ik daar naartoe vloeide, en mijn lichaam vloeide mee omdat mijn lichaam voortkwam uit mijn bewustzijn.

Nu ben ik gedwongen de woorden uit fragmenten te verzamelen en op te schrijven omdat ik anders vergeet.
Toch ben ik hier, dwars door alle valse tonen en frequenties heen.
Ik open mij en breng mezelf elk moment in. Aanwezig, ik herzie, ik herschrijf, ik breek door de eeuwigheid heen.


De vlam van oorsprong in mij kan niet doven.
Ik sta op en kijk je in de ogen en hele werelden kijken mee.
De vonken springen over en wij zingen de innerlijke levensdans met elkaar en brengen hem in deze wereld.
Dat is de wedergeboorte in elk moment….Henrike

Image: Fractal purple by Alexander Silyanov on Flickr


This DNA Discovery Is Completely Beyond Imagination | Gregg Braden (30:46)


Earth Sound

Besef jezelf aanwezig te zijn in de levende vibraties van de Aarde

(door Martijn van Staveren) Altijd als ik het hoor in geluid, de Aarde, bij mij komt er het besef door het geluid, dat er altijd is, het besef om aanwezig te zijn in een enorme bibliotheek van Leven hier. Alleen maar Leven, niet positief of negatief, maar alleen dat besef. Dus uit de dualiteit, één brok van Bewustzijn, één brok van Leven. Allemaal wezens hier aanwezig in menselijke gedaante, allemaal wezens, die we op dit moment niet zien in allerlei andere gedaantes, die er allemaal zijn in allemaal verschillende lagen en velden, de natuur, de aarde, zandlagen, de rotsen, het vuur, trillingsgeneratoren van de Aarde, die aan de binnenkant zitten.

Als ik hiernaar luister, zonder te denken, dan is dat besef-gevoel aanwezig te zijn… We zijn altijd aanwezig, maar het besef nu aanwezig te zijn in de levende vibraties. Daar zijn wij getuigen van, zitten wij middenin. We hoeven dus niets meer voor te doen om hier te komen. Het is een soort bodem onder het bewustzijn. Ik hoef dus, eigenlijk, nergens… heen, want we zijn er al, we zitten al middenin. En dan valt alles waar je dan naartoe zou moeten buiten het beeld… Wij Zijn Hier. We zijn er al, we zitten er middenin, in plaats van over al die dingen te praten…….

En dat gaat erom, dat wij met ons bewustzijn, en dat ken de stem zijn, de aanwezigheid, dat we met ons bewustzijn door die vibratie heen eigenlijk weer onszelf zijn. Dat je de essentie van het Wezen en van het Leven en alles wat er achter zit voelt, erdoorheen. Kom maar in dat veld. Laat elk mens in dat veld bewust zijn, hier te zijn. Niet alleen als je in een meer ligt, maar dit IS het meer, je bent het nu. Dat besef – zo opstaan, zo leven, zo in slaap vallen, ’s nachts lichamelijk wakker worden en dat ook beseffen. Dit, midden erin, nu. Het is zo bijzonder.

En dat besef zijn wij Samen, in dat besef zijn wij Samen.

NASA Voyager Space Sound


Ogen dicht, ogen open

(door Arlette Krol) Dit ben ik aan het oefenen:

Omdat ik me ervan bewust ben dat ik de wereld om mij heen niet kan begrijpen als ik niet weet wat ik er zelf bij voel. Dat er geen logica is als ik niet weet welk effect elke waarneming, observatie en interactie op mijn gevoel heeft.

Ik sluit mijn ogen en richt mijn aandacht op mijn gevoel op mijn hartstreek. Ik kom daar echt even aan. Ik voel hoe mijn aandacht bij mijzelf is. Met mijn bewustzijn helemaal bij mij. Dit kan al in een paar seconden al je het doet met serieuze aandacht.

Doe dan je ogen open, maar blijf met je aandacht in je borstkas. En terwijl je je nog steeds bewust bent van jezelf, kijk je naar de wereld om je heen.

Meestal ben ik er zo weer uit en ligt mijn focus weer buiten mijzelf. Ik herhaal dit heel vaak op een dag. Ik wil het mijzelf echt graag eigen maken.

Nu oefen ik dus om in de wereld aanwezig te zijn en te voelen, door bewust via mijzelf mijn omgeving te ervaren.

Daardoor voel ik wat alles met mij doet en krijg ik een heel ander begrip van de wereld. Ik heb weinig behoefte om te verklaren of te oordelen. Ik voel me meer onderdeel van mijn omgeving, want er is meer uitwisseling. Maar ik begrijp ook meer van mijzelf.