Ben Ik Te Vertrouwen?

(door Arlette Krol) Het luistert elke seconde van de dag naar onze gedachten.

Elke gedachte aan iemand anders (pos of neg) biedt mogelijkheden tot een aanval.

Wij zijn creators.

Wij creëren mogelijkheden uit het niets.

Met een gedachte aan iemand anders (pos of neg) creëren we een kwantum fysische mogelijkheid om bij die ander binnen te komen.

Zie het als een tunneltje direct bij iemand anders onder de huid.

En omdat het luistert naar onze gedachten in elke seconde van de dag, speurt het naar mogelijkheden die wij creëren.

Via de door mij gecreëerde tunnel verleen ik ze toegang tot de ander.

Om chaos te kunnen veroorzaken bij en tussen mensen door middel van het uitvoeren van aanvallen.

Eigenlijk speurt het niet eens naar wat jij denkt.

Maar het speurt naar mogelijkheden om gedachten over anderen in jou te lanceren, zodat jij het tunneltje maakt.

Aanvallen geven een absoluut gevoel van controleverlies over jezelf.

Dat is verschrikkelijk.

Dat kan gewoon simpel gebeuren als iemand aan je denkt of iets over je denkt.

Als je zelf last hebt van nog lopende programma’s, dan kan er een hoop overhoop gehaald worden bij die persoon.

Dat kunnen fysieke aanvallen zijn, als ziekte en pijn.

Maar ook emotionele aanvallen als angst en paniek.

Of energetische aanvallen, bijvoorbeeld totale uitputting.

En natuurlijk zijn er combinaties en andere varianten mogelijk.

Iemand kan echt volledig onderuitgaan door een simpele gedachte van iemand anders.

Als iemand hardnekkige programma’s heeft of te maken heeft met trauma’s dan is het voedingsbodem in daar in geraakt te worden.

Je bent een heel makkelijk doelwit.

Eigenlijk zijn we dat allemaal, in enige mate, bewust of onbewust.

En zo worden we in elk moment tegen elkaar uitgespeeld,

Terwijl we het niet of nauwelijks door hebben omdat we onze gedachten zo vertrouwen.

Ben ik te vertrouwen?

Heb ik in mijn leven zoveel waakzaamheid dat ik dat ik nimmer te nooit iets denk van een ander?

Hou ik mijn gedachten en energie veilig door het volledig bij mijzelf te houden?

Geen seconde uitwaaieren naar iemand anders?

Ook als ik thuis ben?

Of waar en welke situatie?

Ben ik te vertrouwen?

Als ik vertel over mijn eigen ervaring met iemand anders?

Ben ik te vertrouwen?

Neem ik echt alle besluiten diep vanuit mijzelf?

En laat ik daarin geen speld in mij tussen komen?

Geen enkele gedachte of gevoel van een ander in mij?

Garandeer ik veiligheid?

Het aanzetten van de force (levenskracht/de bron/de goddelijke kracht) in mij spoelt alle mogelijkheden tot aanval via mij weg.

Het aanhouden van de force geeft het niet eens mogelijkheid om een begin van een aanval in werking te zetten.

Steeds maar weer waakzaam in zijn dat ik geen tunnel creëer door een slechts een gedachte.

Elke keer weer momenten creëren van stilte en verbinding met mijzelf

waarin alles een nieuw blanco begin krijgt waarin het kan resoneren vanuit mijn hart.

Opnieuw beginnen

Opnieuw

Opnieuw

Opnieuw

Steeds maar weer opnieuw zuiveren.

Contact met anderen fysiek of in je gedachten kunnen alleen veilig zijn als het plaats vindt met de force aan.

Dan maak je een tunneltje in het bronveld waarin aanvallende gedachten van buitenaf geen invloed kunnen hebben.

Het is aan de ander om dat contact vanuit zijn eigen bronveld op te vangen.

Dan kan verbinding tot stond komen.

Dat kan kwantum fysisch als je naast iemand staat, vanaf de andere kant van de wereld en vanuit het uiterste puntje in het universum.

Van hart tot hart, van bron tot bron, buiten de matrix om.

Bron: https://joyfulhappening.com/Ben-Ik-Te-Vertrouwen/

************************************************************

Can I Be Trusted? (English version)

by Arlette Krol

It listens to our thoughts every second of the day.

Every thought of someone else (pos or neg) opens up opportunities for an attack.

We are creators.

We create possibilities out of thin air.

With a thought of someone else (pos or neg) we create a quantum physical opportunity to enter that other person.

Think of it as a tunnel directly under someone else’s skin.

And because it listens to our thoughts every second of the day, it looks for opportunities we create.

I grant them access to the other through the tunnel created by me.

To be able to cause chaos among and between people by carrying out attacks.

In fact, it doesn’t even look for what you think.

But it looks for possibilities to launch thoughts about others into you, so that you make the tunnel.

Attacks give an absolute sense of loss of control over yourself.

That’s horrible.

That can just happen simply when someone thinks of you or thinks something about you.

If you yourself are bothered by programs that are still running, then a lot can be turned upside down with that person.

These can be physical attacks, such as illness and pain.

But also emotional attacks such as fear and panic.

Or energetic attacks, for example total exhaustion.

And of course combinations and other variants are possible.

A person can really go down completely because of a simple thought of someone else.

If someone has persistent programs or has to deal with traumas, it is breeding ground to be touched by them.

You are a very easy target. In fact, we all are, to some degree, consciously or unconsciously.

And so we are played off against each other in every moment, while we hardly notice it because we trust our thoughts so much.

Can I be trusted?

Do I have so much vigilance in my life that I never think anything of anyone else?

Do I keep my thoughts and energy safe by keeping it completely to myself?

Not fanning out for a second to someone else?

Even when I’m at home? Or where and what situation?

Can I be trusted?

If I tell about my own experience with someone else?

Can I be trusted?

Do I really make all decisions deep within myself?

And will I not let a pin get in my way?

Not a single thought or feeling of another in me?

Do I guarantee safety?

Inciting the force (life force/the source/the divine force) within me washes away all possibilities of attack through me.

Holding the force doesn’t even allow it to initiate an attack.

Again and again vigilant that I do not create a tunnel through a mere thought.

Every time creating moments of silence and connection with myself

in which everything gets a new blank beginning in which it can resonate from my heart.

Start over

Again

Again

Again

Cleaning over and over again.

Contact with others physically or in your mind can only be safe if it takes place with the force on.

Then you create a tunnel in the source field in which attacking thoughts from outside can have no influence.

It is up to the other to receive that contact from his own source field.

Then connection can be established. You can do that quantum physically if you are standing next to someone,

from the other side of the world and from the farthest point in the universe.

From heart to heart, from source to source, outside the matrix.

From: https://joyfulhappening.com/Can-I-be-trusted/


Dikke Brij Observatie

(door Arlette Krol) Ik herken dat als ik in een groep ben, dat ik probeer zo autonoom mogelijk aanwezig te zijn. Helemaal bewegen vanuit mijzelf. Toch ben ik ook onderdeel van de groep. Omdat er verbondenheid is met andere mensen, bijvoorbeeld om de reden waarom we ervoor gekozen hebben om bij elkaar te zijn. Ik voel ook dat ik onderdeel ben van de groep, omdat de dikke brij gebruik maakt van de gezamenlijkheid om verstoring te brengen. Ik ervaar het als een kleverig agressief dominant bewustzijnsveld.

Zo kan ik mij in een groep ineens enorm uitgeput voelen of zonder directe aanleiding heel rot voelen. Nu weet ik dat de dikke Orion brij aan het werk is. Hij werkt direct op mij of via iemand anders zijn gedachtevelden naar mij. Het is een onderhuids gevoel dat verwarring of weerstand oproept. Het geeft direct verstoring op mij en zo ook op de groepsdynamiek.

De dikke brij maakt ook gebruik van mij. Via mijn gedachten en mijn gevoel spreek ik/zend ik uit wat een ander nogal kan raken. In het moment ben ik het mij niet bewust. Ik zie soms wel en soms zie ik niet hoe anderen het ervaren. Als ik het zie dan is dat best confronterend. Omdat het vaak een effect geeft dat ik helemaal niet wil. En dat is precies wat de dikke brij wil. Onrust stoken, verwarring brengen, afstand creëren.

Wat mij opvalt is dat emoties hierbij een belangrijke rol spelen. Op het moment dat ik een emotie vast hou of er helemaal in zit, dan ben ik vatbaarder voor invloed van buitenaf. Als ik in een groep ben en irritatie, angst, boosheid of bijvoorbeeld heel blij ben, dan is het veel lastiger om objectief waar te nemen in mijzelf. Kan waarnemen in elk moment of het geen ik ga zeggen van mij zelf is of dat het door mij heen wordt gezet naar de ander.

Het is voor mij echt nodig om steeds meer naar mijn gevoel te gaan en het volledig te ervaren. Zo komt er beweging in mijn gevoel. Dan is mijn focus scherper en meer helder naar wat ik denk, voel en hoe ik communiceer. Dit doe ik ter bescherming van mijzelf, maar ook ter bescherming van de andere deelnemers in de groep. Zo gauw ik een emotie of een gedachte even vastzet, dan neemt de dikke brij meteen de ruimte in bij mij om een stempel te drukken. Dan neemt de dikke brij te touwtjes in handen in het groepsproces.

Ik voel dat het bij anderen net zo werkt naar mij toe. Is een ander zich niet gewaar van wat hij voelt en denkt en de effecten daarvan, dan krijg ik op mijn lazer. Zo kan de groepsveiligheid ondermijnd worden door een simpele gedachte of gevoel.

Het onder woorden brengen is de beste oplossing. Openlijk bespreken zonder elkaar verantwoordelijk te houden. Door er woorden aan te geven kan een groepsveld openvallen en krijgt de dikke brij geen ruimte om zich ertussen te zetten.

Toch is het lastig om de werking van de dikke brij bij de ander te benoemen. Het wordt lastig als de ander zich niet bewust is van de dikke brij, want dan wordt een stuk persoonlijkheid geraakt. Als persoonlijkheid zich gaat mengen in het gesprek, dan wordt de dikke brij op zijn wenken bediend. Want dan voelen mensen zich gekwetst, genegeerd, aangevallen of zo meer. En dat maakt de chaos alleen maar groter.

Momenteel stoei ik met het benoemen van de dikke brij op een manier dat de ander zich niet gekwetst voelt en openblijft voor gesprek, of juist alles benoemen.

Ik stoei met mijn eigen programma’s waardoor mijn persoonlijkheid zich snel gekwetst voelt. Ik weet dat ik geen veiligheid nodig heb om veiligheid te brengen. Mooi dat dat precies in een groep mogelijk is als iedereen in de groep zich verbindt met de zachtheid in zichzelf waar vandaan elke kracht ontstaat. Waarin alleen het meest noodzakelijke wordt uitgesproken en gevoelsvelden die in elkaar stromen, als een dans van unieke ritmes tot één kunstwerk.

Bron: https://joyfulhappening.com/Dikke-Brij-Observatie/

===============================================

Thick pulp Observation (English translation)

(by Arlette Krol) I recognize that when I am in a group, I try to be present as autonomously as possible. Completely moving from within myself. Yet I am also part of the group. Because there is a connection with other people, for example for the reason why we have chosen to be together. I also feel that I am part of the group, as the thick pulp uses the collective to create disturbance. I experience the pulp as a sticky aggressive dominant field of consciousness.

For example, in a group I can suddenly feel extremely exhausted or feel very bad for no immediate reason. Now I know the thick Orion pulp is at work. He works directly on me or through someone else’s thought fields towards me. It is a subcutaneous feeling that provokes confusion or resistance. It directly disrupts me and thus also the group dynamics.

The thick pulp also takes advantage of me. Through my thoughts and my feelings I speak/send out what can affect another person. In the moment I am not aware of it. Sometimes I see and sometimes I don’t see how others experience it. When I see it, it’s quite confronting. Because it often gives an effect that I don’t want at all. And that’s exactly what the thick pulp wants. Stirring up unrest, creating confusion, creating distance.

What strikes me is that emotions play an important role in this. The moment I hold onto an emotion or am completely into it, then I am more susceptible to outside influence. If I am in a group and I am irritated, fearful, angered or, for example, very happy, it is much more difficult to observe objectively in myself. Can perceive in every moment whether what I am going to say is from myself or whether it is put through me to the other.

It is really necessary for me to experience my feeling more and more fully. Then my focus is sharper and more clear to what I think, feel and how I communicate. I do this to protect myself, but also to protect the other participants in the group. As soon as I fix an emotion or a thought, the thick pulp immediately takes up space in me to leave a mark. Then the thick pulp takes control in the group process.

I feel it works the same way for me. If another person is not aware of what he feels and thinks and the effects thereof, then I get a portion of negative feeling. For example, group security can be undermined by a simple thought or feeling.

Putting it into words is the best solution. Discuss openly without holding each other accountable. By giving words to it, a group field can fall open and the thick pulp gets no space to put itself in between.

Yet it is difficult to name the effect of the thick pulp in the other. It becomes difficult if the other is not aware of the thick pulp, because then a piece of personality is affected. When personality starts to interfere in the conversation, the thick pulp is served at its beck and call. Because then people feel hurt, ignored, attacked or something like that. And that only adds to the chaos.

At the moment I am playing around with naming the thick pulp in a way that the other person doesn’t feel hurt and stays open for conversation, or go through it. I play around with my own programs that quickly hurt my personality. I know I don’t need security to bring security.

It’s great that that is exactly possible in a group if everyone in the group connects with the softness in themselves from which every strength arises.

In which only the most necessary is spoken and fields of feeling that flow into each other, like a dance of unique rhythms into one work of art.

Source: https://joyfulhappening.com/Thick-pulp-Observation/


Het is tijd!

(door Arlette Krol) Ik had deze week een hoop vragen.
Wat is er nog nodig in mij en wat is er nodig in de wereld om nog een stap vooruit te kunnen zetten. We zijn zo lekker bezig met z’n allen, we nemen zoveel waar. We staan zelf steeds steviger in het veld. We leren elkaars krachten en kwetsbaarheden steeds beter kennen. Maar wat is er nou nodig?
Terwijl ik met deze vragen aan de slag ga, wordt ik weer geveld door fysieke ellende. Ook daar probeer ik mij toe te verhouden. In hoeverre is het echt van mij. Hoe kan ik de spanning door mij heen zetten. Hoe kom ik hier weer bovenop.
En na al dat geneuzel in mijn gedachten en gevoel vraag ik mij af: wat kom ik hier nou eigenlijk doen? En dan kom ik tot de conclusie: Ik kom hier alleen maar om in deze wereld de omslag in bewustzijn waar te maken. Alleen maar dat. Al het andere is bullshit, onzin, afleiding. Alles wat mij de hele dag bezig houdt, neemt tijd van mij af om te doen wat ik moet doen.

Ik ben groter, sterker, gevoeliger, krachtiger, kwetsbaarder, steviger dan alle dagelijkse rompslomp bij elkaar.
Voor mij zijn we nu al een tijdje alles aan het losweken in onszelf, onze omgeving en in de situaties/systemen in de wereld. En dat is prachtig. Super mooi werk verrichten wij.
Maar de tijd dringt dat wij voor ogen gaan houden wat ons einddoel is. Waarom zijn we hier? Wat kom jij doen? Wanneer gaan we echt beginnen?
We wachten op onszelf! We houden elkaar bezig met inmasseren. Maar het zijn wij die het startsignaal moeten gaan geven. Ieder van ons op eigen krachtige wijze en gezamenlijk als collectief!
Broeders en zusters sta op! Maak je kenbaar!
Laat je oerbrul horen diep van binnen uit.
Zet alle trilling uit in deze realiteit dat we er klaar mee zijn!
Laat het voelbaar zijn in elke uiterste hoek.
Gooi alle kanalen in jezelf open naar elk universum.
Laat je goddelijke klanken luiden in creatie van een nieuw begin.
Laten we het tij keren. Het moment van omslag bewerkstelligen.
Alleen wij koninklijke wezens kunnen dit!
Het is tijd!
NU!


Het Bewustzijn Van Een Kleuter

Create A New World!

Engelse vertaling

(door Arlette Krol)

De leeftijd van een kleuter ligt ver in het verleden.
Met enkele hoogtepunten kunnen we de tijd nog terug halen.
En toch ligt die tijd nog ergens in ons bewustzijn opgeslagen bij sommige van ons zelfs nog actief aanwezig.

Een kleuter kent geen tijdsbesef.
Alles wat buiten het nu-moment valt onder te termen gisteren of morgen.
Elke dag begint vol vertrouwen gevuld met nieuwe avonturen.
Een kleuter gaat de dag tegemoet vol vertrouwen in wat komen gaat.
Flexibel meebuigend in de activiteiten die hem worden aangeboden afwisselend met een grote portie aan eigen initiatief om zelf op onderzoek uit te gaan.
En als het niet lukt of even niet wil dan stampt een kleuter eens hard op de grond of rukt zich los uit de routine.
Geen emotie wordt geschroomd.
Het wisselt elkaar af met het grootste gemak in de meest uiteenlopende vormen.
Dat maakt een kleuter recht voor z’n raap.
Wat hij niet lust of niet leuk vindt wordt gewoon afgeslagen.
Maar als een kleuter blij is, dan straalt de wereld met hem mee.
Vol geluk kan een kleuter een wereld creëren die aan alle wensen voldoet.
Lekker met zichzelf en met vriendjes in een bubbel leven en het gevoel hebben de wereld aan te kunnen.
De meest ongebruikelijke creatieve dingen uitproberen, om te zien wat werkt.
Geen besef hebben wat mogelijke gevolgen kunnen zijn en daardoor afgeremd worden in wat je aan het doen bent.

Maakt dit het kleuterbewustzijn in jou al wakker?
Zoek eens een kleuter op om een poos heerlijk mee te spelen.
Dit is het beste medicijn in deze serieuze wereld die zeker nog wat meer lichtpuntjes kan gebruiken.
Laat de kleuter jou de weg wijzen naar de kleuter in jezelf.

Bron: https://joyfulhappening.com/Het-Bewustzijn-Van-Een-Kleuter/


Het Nieuwe Perspectief

(door Arlette Krpl)

Denken regeert ons leven.

Denken produceert ook gevoelens.

En omdat we de hele dag in ons hoofd zitten, ervaren we ons lichaam ook vanuit ons hoofd.

Stel je voor dat de mogelijkheid tot denken in klap weg zou vallen.

Heb je dan nog een lichaamsgevoel?

En wat is dan je kompas om je door het leven heen te bewegen.

We kunnen dan alleen nog maar terugvallen op ons gevoel en ons innerlijk weten.

Het gevoel en innerlijk weten zijn niet zo zeer te herkennen in je hoofd, maar eerder op de plek van je hart.

Vandaar uit golft het door je hele lichaam.

Kun je je voorstellen hoe het zou zijn om te navigeren op basis van je gevoel en je innerlijk weten?

Niet meer denken over gisteren en morgen.

In elk moment voelen wat goed voor je is.

In elk moment voelen waar je behoefte aan hebt.

Voelen wat je lichaam nodig heeft om gezond te blijven.

Contacten zijn meer openlijk en transparant.

Contacten geven meer ruimte en begrip.

Geen schaamte en schuld.

Explosies van kracht in allerlei gevoelsnuances.

Leven buiten tijd om.

Sterke intuïtie en manifestatiekracht.

Geen misleidingen en afleidingen meer.

Geen overleven meer maar leven.

Alles wordt mogelijk in plaats van onmogelijk.

Elkaar begrijpen door te voelen.

Elke opkomende gedachte is in het nu.

Elke gedachte is een creatie op zichzelf.

Wat klinkt het heerlijk!

Wat ons weerhoudt is de gedachte in elke moment.

De gedachte over ons gevoel.

De gedachte over een ander.

De gedachte over onszelf.

De gedachte over het nieuws.

Het gevoel achter elke gedachte.

De echte gevoelens die hierdoor worden overschaduwd.

In elk moment weer opnieuw.

En hierdoor zijn we niet onszelf.

Maar er is iets aan de hand in de wereld.

Mensen gaan meer voelen.

Mensen gaan zichzelf meer serieus nemen.

En het is de energie die meebeweegt.

Het is het bewustzijn dat groeit en verbindt.

Op een manier waar geen enkele gedacht bij kan.

Het is organisch, het is flow van binnenuit.

Het is helemaal in jezelf en met elkaar.

Het is er altijd al geweest, maar het voelt nieuw.

Het is als inpluggen in een ander collectief.

Weg uit het aangestuurde collectief van denken.

Aansluiten bij het vrije collectief van voelen.

Weg uit de werkelijkheid waarin alles voor je geregeld wordt.

Aansluiten in een wereld van vrijheid en zelfbeschikking.

Het is even zoeken voor ieder individueel.

Het maken van de keuze is al een goede eerste stap.

De rest volgt.

En al zijn er obstakels aan niet doorvoelde emotie, bekijk ze vanuit je nieuwe perspectief.

Voel ze helemaal in plaats van erover na te denken.

Ook zal het denkcollectief je niet zomaar loslaten.

Het zal met logische oplossingen komen en zelfs de meedogenloze kant van schuld en schaamte tonen.

Het zijn de laatste stuiptrekken van het oude systeem in jou.

Welkom in de nieuwe wereld!

Bron: https://joyfulhappening.com/Het-Nieuwe-Perspectief/

********************************************

The New Perspective (English version)

Thinking governs our lives.
Thinking also produces feelings.
And because we are in our heads all day, we also experience our bodies from our heads.

Imagine that the possibility of thinking would suddenly disappear.
Would you still have body feelings then?
And what would be your compass to move through life.
We can only fall back on our feelings and inner knowing.
The feeling and inner knowing are not so much to be found in your head, but rather in the place of your heart.
From there it flows through your whole body.

Can you imagine how it would be to navigate on the basis of your feelings and inner knowing?
No longer thinking about yesterday and tomorrow.
Feeling in each moment what is good for you.
Feeling what you need in each moment.
Feeling what your body needs to stay healthy.
Contacts are more open and transparent.
Contacts give more space and understanding.
No shame or guilt.
Explosions of power in all kinds of sensations.
Living beyond time.
Strong intuition and power of manifestation.
No more deceptions and distractions.
No more survival but living.
Everything becomes possible instead of impossible.
Understanding each other by feeling.
Every emerging thought is in the now.
Every thought is a creation in itself.

How wonderful it sounds!

What holds us back is the thought in every moment.
The thought about our feelings.
The thought about another.
The thought about ourselves.
The thought about the news.
The feeling behind every thought.
The real feelings that are overshadowed by it.
In every moment again.
And because of this we are not ourselves.

But there is something going on in the world.
People are starting to feel more.
People are going to take themselves more seriously.
And it is the energy that is moving with them.
It is the consciousness that grows and connects.
In a way that no thought can reach.
It is organic, it is flow from within.
It is all in yourself and with each other.
It has always been there, but it feels new.

It is like plugging into another collective.
Out of the controlled collective of thinking.
Connecting with the free collective of feeling.
Away from the reality in which everything is arranged for you.
Connecting in a world of freedom and self-determination.
It takes some searching for each individual.
Making the choice is already a good first step.
The rest will follow.
And even if there are obstacles to unfelt emotion,
Look at them from your new perspective.
Feel them instead of thinking about them.
Also, the thinking collective will not just let you go.
It will come up with logical solutions and even show the ruthless side of guilt and shame.
They are the last convulsions of the old system in you.

Welcome to the new world!

From: https://joyfulhappening.com/The-New-Perspective/


Ik ben er klaar mee!

(door Arlette Krol)

Onlangs sprak ik in een groep, waarbij ik na afloop heb gevoeld dat het bij sommige mensen mogelijk als onweer is overgekomen.

Eerder was de hele dag heel harmonisch geweest, afgestemd in elkaar en een krachtig samen zijn.

Tegen het einde gaf iemand mij het woord, waarbij er een stortvloed aan taal uit mij kwam.

Deels samengepakte info uit het voorafgaande geroezemoes en deels een behoefte van mijzelf waarvan ik kon voelen dat het in een brede zin ondersteunend kan zijn voor verdere groepsprocessen.

Een deel van de aanwezige moedigde mij aan.

Van een ander deel kreeg ik geen aanmoediging, mogelijk eerder weerstand om het inhoudelijke.

Op de weg terug naar huis voelde ik mij krachtig en vrolijk.

Maar de volgende dag kwamen er schaduwen van grote donderwolken boven mijn hoofd.

Gepaard met een stortvloed aan gedachten die mijn buik tot 1 grote brok van kramp transformeerde.

Gedachten als: “Ik ben te ver gegaan, ik heb geen rekening gehouden met de ander, ik heb de ander gekwetst, ik was niet afgestemd, etc”. Ik werd in een draaikolk van verwarring en vernietiging getrokken, waarin een uitgang werd weggevaagd door stuwende emoties.

Tot het moment dat ik dacht: “Wat als ik zo ben”.

Dat dit gedrag ook is wie ik ben.

Dan heeft de verwarring die ik meende te constateren bij de ander daar ook mee te dealen.

Met die realisatie leek het of ik de hele situatie in één klap omdraaide.

Ineens kon ik voelen uit welke kracht ik sprak tijdens de bijeenkomst.

Het kwam uit mijn tenen.

Als ik het gevoel volledig bij mij terug haalde, dan ging mijn lichaam staan als een gorilla en kon ik wederom brullen met kracht.

Woow ik kon voelen dat ik met die kracht gebouwen kan verplaatsen.

Het is een oerkracht in mij.

Ik kon voelen dat deze oerkracht al mijn leven lang gedempt wordt.

Elke keer komt er schuldgevoel en vreselijke huilbuien.

Paniek omdat ik dan geen kant meer op kon met mijzelf.

Het gevoel van vreselijk te kort komen naar de ander.

En nu ben ik er KLAAR MEE!

Ik laat door niemand meer mijn brul temmen.

Ik laat mij door mijn eigen gedachten mijn oorsprong niet amputeren.

Alle uitspraken van opvoeders uit mijn jeugd, van sprekers tijdens lezingen, van projecties van anderen.

Het gaat niet om wat zich afspeelt aan de voorkant, in hoe situaties eruit zien of wie er bij betrokken is.

Het gaat om mijn eigen diepe gevoelens die daar onder liggen.

Ik vind puzzelstukken in mijzelf die ik absoluut mag koesteren, want ze brengen heelheid in mij!

Als ik brul dan brul ik, met een kracht van een levenslange demping.

En het zal tot in de verste hoeken van deze realiteit gehoord worden.

Ik ben hier!

En lijkt het dat ik de ander niet meer zie of hoor.

Ik merk dat juist door deze vrijmaking in mijzelf ik de ander kan zien in zijn processen.

De diepte waaruit de brul komt in mij is de diepte waarin ik de ander kan voelen.

Maar wel vanuit meer eigenheid in mij, waardoor ik ook de eigenheid van de ander beter kan zien.

Als jij een keer wil brullen in mijn bijzijn, dan duik ik niet meer weg in angst.

Dan zal ik innerlijk feest vieren om de vrijheid die in mij is ontstaan en die dan ook bij jou ontstaat.

Dan verandert “Ik ben er klaar mee” in “Ik ben er klaar voor”, want ik ben hier!

Bron: https://joyfulhappening.com/Ik-Ben-Er-Klaar-Mee/

OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO

I Am Done With It!

(by Arlette Krol)

Recently I spoke in a group and afterwards I felt that it may have come across as thunder to some people.

Previously, the whole day had been very harmonious, attuned to each other and a powerful being together.

Towards the end someone gave me the floor, with a torrent of language pouring out of me.

Partly condensed information from the previous buzz and partly a need of my own that I could feel can be supportive in a broad sense for further group processes.

Some of the attendees encouraged me.

I received no encouragement from another part, perhaps more resistance to the content.

On the way back home I felt strong and happy.

But the next day shadows of great thunderclouds came over my head.

Coupled with a torrent of thoughts that transformed my stomach into 1 big lump of cramps.

Thoughts like: “I went too far, I didn’t consider the other person, I hurt the other person, I wasn’t tuned in, etc”.

I was drawn into a vortex of confusion and destruction, in which an exit was swept away by driving emotions.

Until the moment I thought: “What if I am like this”.

That this behavior is also who I am.

Then the confusion that I thought I noticed in the other also has to deal with that, or the person can kick me out.

With that realization, it seemed like I turned the whole situation around in one fell swoop.

Suddenly I could feel the power of my speaking during the meeting.

It came from my toes.

When I brought the feeling back to me completely, my body stood up like a gorilla and I could roar with power again.

Wow I could feel I can move buildings with that power.

It is a primal force in me!

I could feel that this primal force has been muted all my life.

Every time there is guilt and terrible crying.

Panic because I couldn’t help myself anymore.

The feeling of being terribly short of the other.

And now I AM DONE WITH IT!

I won’t let anyone tame my roar anymore.

I will not let my own thoughts amputate my origin.

All the utterances of educators from my youth, of speakers during lectures, of projections of others.

It’s not about what’s going on up front, in what situations look like, or who’s involved.

It’s about my own deep feelings that lie underneath.

I find puzzle pieces in myself that I can absolutely cherish, because they bring wholeness in me!

When I roar I roar, with the power of a lifetime of damping.

And it will be heard in the farthest corners of this reality.

I am here!

And it seems that I no longer see or hear the other.

I notice that precisely because of this liberation in myself I can see the other in his processes.

The depth from which the roar comes in me is the depth in which I can feel the other.

But from more individuality in me, so that I can also see the individuality of the other better.

If you want to roar in front of me, I won’t hide in fear anymore.

Then I will internally celebrate the freedom that has arisen in me and which arises in you as well.

Then “I’m done” changes to “I’m ready” because I’m here!

Source: https://joyfulhappening.com/I-Am-Done-With-It/


De Hack

(door Arlette Krol)

De mind controle in deze realiteit zit in ons eigen systeem.

Het zit op een plek nog voor dat onze mind de energie om ons heen tot een vaste materie interpreteert.

De hack is geplaatst op een plek nog voor onze mind onze gevoelens interpreteert.

Op een plek in ons eigen systeem nog voor ons bewustzijn een poging doet om onze wereld te begrijpen.

Het is ook geen fysieke plek, maar er is een soort vernauwing aangebracht in ons bewustzijn.

De misleiding zit zo diep in ons dat we het niet eens kunnen waarnemen.

Onze natuurlijke waarneming in dit lichaam start namelijk voorbij deze plek,

waardoor die automatisch wordt overgeslagen in het opmerken.

De hack bepaalt je perspectief waarmee je deze realiteit interpreteert.

Of beter gezegd hoe je hem vooral niet zal interpreteren.

Er zitten als het ware deurtjes dicht waaraan voorbij je bewustzijn wordt geleid zodat je,

nog voor je je werkelijk bewust wordt van iets, je al in de vernauwing zit van waarnemen.

Je mind kan die stap niet terug maken om te zien of er nog andere manieren zijn

om iets te benaderen of te begrijpen dan de manieren die je mind kent.

Daardoor is je mind op voorhand al gelimiteerd.

Dus ook je perspectief op jezelf is enorm gelimiteerd, omdat er wijze van waarneming zijn uitgeschakeld.

En ook al denk je dat je je eigen gedrag of gevoel kan verklaren, de werkelijke waarheid zit nog een stap daarvoor.

Het heersende archontisch bewustzijnsveld achter deze realiteit houdt de hack in jou in stand

door je mind door informatielijnen te leiden die gevoelens en inzichten opleveren waardoor je de hack nog minder zal waarnemen. Gevoelens als angst en eenzaamheid werken daar heel goed voor.

Trauma is zeer effectief.

Maar ook de liefde wordt met regelmaat ingezet om je mind en je gevoel pas voorbij de hack actief te laten worden.

Gevoelens komen eigenlijk voort uit je oorspronkelijkheid die de hack probeert te maskeren.

Maar door het genomen perspectief wordt elke emotie afgebrokkeld en niet als volwaardige oerkracht erkent.

Elke emotie moet dan door de vernauwing geperst.

Omdat de hack in je eigen systeem zit op je eigen bewustzijn, hebben de archonten in elk moment vat op jouw gedachten en gevoel.

Zo gauw jij ook maar een beetje richting het waarnemen van de hack beweegt, zorgt het archontisch veld voor afleiding.

Je bewustzijn wordt omgeleid in een ander perspectief, in andere logica en gevoelens die daarbij passen.

We noemen dat vaak toevalligheden of pech.

Maar het ontbreken van ons diepe leiderschap in die momenten, maakt dat we meer slaafs zijn dan we door hebben.

Vanaf het punt dat we ons wel bewust zijn hebben we een aantal mogelijke perspectieven om te kiezen.

Die keuze mogelijkheid geeft een absoluut gevoel van vrijheid.

Maar als iemand informatie deelt met een herontdekt perspectief van voor de hack, dat loopt je mind vast.

Je ervaart weerstand of acute desinteresse, omdat in jouw bewustzijn de mogelijkheid tot dat perspectief is uitgezet.

Je mind kan er helemaal niets mee.

Het werkelijke perspectief, de werkelijke interpretatie, de echte waarheid is

voor dat punt van gewaarwording als mogelijke optie al dichtgezet.

Dat maakt de huidige tweedeling die we zien in de maatschappij.

Er zijn mensen die op basis van opgenomen externe informatie hun perspectief bepalen geleid door de vernauwing van de hack.

Ook al is dit perspectief een keuze van voor of tegen, je begrip van de situatie is gestuurd door de vernauwing in het bewustzijn.

Er is momenteel ook een groep mensen die vanuit een breder bewustzijn de hack verkennen of benaderen te verkennen.

Dat zijn mensen die zien dat de wereld buiten zichzelf op een aparte wijze zich presenteert,

maar beginnen ook de misleiding in zichzelf waar te nemen waar ze eigenlijk niet voor kiezen.

Het vraagt werkelijk elk stukje logica, herleiding, standpunt, verklaring, gevoel dat jou verbindt met deze realiteit

zeer diep te gaan ervaren in jezelf vanuit een zo breed mogelijk open veld.

Hoe meer open het veld van waarneming en gevoel hoe meer je voorbij de hack komt en je je eigen waarheid kan gaan ervaren.

Hoe meer informatie er vrij komt vanuit jou, die totaal anders zal zijn als de informatie die je buiten jezelf vindt.

De informatie buiten jezelf waargenomen vanuit een versmald perspectief is doordrenkt

met niet zichtbare informatievelden die jouw perspectief van waarnemen bevestigen.

En dus ook de hack verstoppen in je gewaarwording.

De vraag is wat er nog overeind blijft van de externe informatie als je het perspectief wijzigt naar een perspectief van buiten de mind.

Dit geldt voor informatie in direct contact, de (social)media, maar ook ingegeven via intuïtie of afstemming.

Je gekozen perspectief bepaalt de vorm van ontvangen en hoeveel waarheid erin te herkennen is.

Als je die steeds een sprankje meer kan ervaren van de grootsheid voorafgaand aan de vernauwing van de hack,

dan reageert de wereld om je heen ook meer op dat perspectief dat je hebt op de wereld.

Dan wordt jouw innerlijke waarheid bevestigd.

Je ziet het weerspiegeld in de wereld om je heen.

Maar de hack misleidt dit op een hele slimme manier.

Er wordt ons een wereld gepresenteerd die ons misleidt om vooral volgens het principe van de vernauwing te leven.

Het bewustzijn achter de hack doet er in elk moment van de dag alles aan om niet gevonden te worden.

De hack zit nog voor het tijdsbesef, de hack zit nog voor het waarnemen van deze wereld,

nog voor het waarnemen van jezelf, nog voor wat je allemaal van buitenaf wordt ingegeven.

Zelfs al voelt het geen wat je ingegeven wordt als mega ultiem en liefdevol.

De vraag is wie je werkelijk bent en welke invloed je hebt op het ontstaan van de realiteit in elk moment.

En welke oneindige mogelijkheden heb je daartoe.

De hack is geplaatst omdat je zonder vernauwing een scheppend wezen bent.

Daar waar scheppende wezens aanwezig zijn is leven, natuur, vruchtbaarheid, vitaliteit, bewustzijn.

Het leven komt voort uit ons.

Hoe spijtig is het dat we dit nauwelijks meer waar kunnen nemen,

omdat we niet meer zien dat de misleiding in onszelf is geplaatst en wij steeds maar onze focus buiten onszelf leggen.

Om deze plek te begrijpen moet je deze realiteit nog verder uit jezelf pellen dan je ooit voor mogelijk houdt.

Alles wat je tot nu toe dacht te begrijpen of voelen verder terugbrengen tot een punt waarin alles weer samenvloeit tot 1.

Van hieruit vervalt de vernauwing en kunnen alle mogelijke opties weer weer ervaren worden.

Vanuit dit perspectief bewust aanwezig zijn in deze wereld heeft alle overtuigende potentie

om van deze wereld het mooiste paradijs te maken.

Je gaat ook ervaren dat de informatie buiten jezelf voortkomt uit jezelf.

De pure ware innerlijke kracht, de absolute balans, de goddelijke creatiekracht maakt de wereld om je heen.

Bron: Joyful Happening https://joyfulhappening.com/De-Hack/

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

The Hack. (in English)

The mind control in this reality is in our own system.

It is in place before our mind interprets the energy around us into solid matter.

The hack is placed in a place before our minds interpret our feelings.

In a place in our own system even before our consciousness makes an attempt to understand our world.

It is also not a physical place, but there is a kind of narrowing in our consciousness.

The deception is so deep within us that we cannot even perceive it.

Our natural perception in this body starts beyond this place, so that it is automatically skipped in noticing.

The hack determines your perspective with which you interpret this reality.

Or rather how you will not interpret it.

There are, as it were, closed doors that lead beyond your consciousness,

so that before you actually become aware of something, you are already in the narrowing of perception.

Your mind cannot take that step back to see if there are other ways of approaching

or understanding something than the ways your mind knows.

As a result, your mind is already limited in advance.

So your perspective on yourself is also very limited, because modes of perception are disabled.

And even if you think you can explain your own behaviour or feeling, the real truth is still one step ahead.

The prevailing archontic field of consciousness behind this reality maintains the hack in you by guiding your mind through lines of information that generate feelings and insights that make you even less likely to perceive the hack.

Feelings like fear and loneliness work very well for that.

Trauma is very effective.

But love is also regularly used to let your mind and your feelings only become active after the hack.

Feelings actually come from your originality that the hack is trying to mask.

But due to the perspective taken, every emotion is crumbled and not recognized as full primal force.

Every emotion must then be squeezed through the narrowing.

Because the hack is in your own system on your own consciousness,

the archons have a hold on your thoughts and feelings in every moment.

As soon as you move even slightly towards sensing the hack,

the archontic field provides a distraction.

Your consciousness is diverted into a different perspective, into different logic and feelings that match it.

We often call this coincidence or bad luck.

But the lack of our deep leadership in those moments makes us more servile than we realize.

From the point we are aware we have a number of possible perspectives to choose from.

That choice gives an absolute feeling of freedom.

But when someone shares information with a rediscovered pre-hack perspective, your mind gets bogged down.

You experience resistance or acute disinterest, because in your consciousness the possibility of that perspective has been set out.

Your mind can’t do anything with it.

The real perspective, the real interpretation, the real truth has already been closed to that point of sensation as a possible option.

That makes the current dichotomy that we see in society.

There are people who determine their perspective based on recorded external information, guided by the narrowing of the hack.

Even though this perspective is a choice of for or against, your understanding of the situation is driven by the narrowing in consciousness. There is also currently a group of people exploring or approaching the hack from a wider consciousness.

These are people who see that the world outside themselves presents itself in a special way,

but also begin to perceive the deception within themselves that they actually do not choose.

It really takes every bit of logic, deduction, point of view, explanation, feeling

that connects you to this reality to experience very deeply within yourself from the widest possible open field.

The more open the field of perception and feeling, the more you get past the hack and you can experience your own truth.

The more information is released from within you, which will be completely different from the information you find outside of yourself.

The information perceived outside of yourself from a narrowed perspective

is imbued with invisible information fields that confirm your perspective of perception.

And thus also hide the hack in your sensation.

The question is what remains of the external information if you change the perspective to a perspective from outside the mind.

This applies to information in direct contact, the (social) media, but also provided through intuition or coordination.

Your chosen perspective determines the form of receiving and how much truth can be recognized in it.

If you can always experience that glimmer of the grandeur prior to the narrowing of the hack,

then the world around you also responds more to that perspective you have of the world.

Then your inner truth is confirmed.

You see it reflected in the world around you.

But the hack deceives this in a very clever way.

We are presented with a world that misleads us into living mainly on the principle of narrowing.

The consciousness behind the hack is doing everything it can to avoid being found every moment of the day.

The hack is still before the awareness of time, the hack is still before perceiving this world,

before perceiving yourself, before what is dictated to you from the outside.

Even if it doesn’t feel like what is being given to you as mega ultimate and loving.

The question is who you really are and what influence you have on the emergence of reality in each moment.

And what infinite possibilities do you have for that.

The hack was placed because you are a creative creature without constriction.

Where creative beings are present there is life, nature, fertility, vitality, consciousness.

Life comes from us.

How unfortunate it is that we can hardly perceive this anymore, because we no longer see that

the deception is placed within ourselves and we keep putting our focus outside of ourselves.

To understand this place, you have to peel this reality even further than you ever thought possible.

Bringing everything you thought to understand or feel until now further back to a point where everything flows back together into 1.

From here the narrowing disappears and all possible options can be experienced again.

Being consciously present in this world from this perspective has all the convincing potential

to make this world the most beautiful paradise.

You will experience that the information outside of yourself comes from within yourself.

The pure true inner power, the absolute balance, the divine creative power makes the world around you.

Source: https://joyfulhappening.com/The-Hack/


Diep vanbinnen en Buiten onszelf

(door Arlette Krol)

De mens is een prachtig wezen
Diep vanbinnen zo verbonden
Diep vanbinnen een explosie van creatie
Diep vanbinnen ontelbaar veel gevoelsnuances
Diep vanbinnen geborgen en in veiligheid
Diep vanbinnen sprankelend van kleur
Diep vanbinnen een bedding voor alle emoties
Diep vanbinnen vrijheid van betekenis voor elk gevoel
Diep vanbinnen volledige transparantie
Diep vanbinnen oneindige weidsheid en heelheid
Diep vanbinnen absolute zelfbeschikking en vrijheid
Diep vanbinnen vol van vertrouwen, daadkracht en liefde

Wat leven we in een vreemde wereld
Buiten onszelf zo gescheiden
Buiten onszelf zo volgzaam
Buiten onszelf zoveel programma’s
Buiten onszelf zo klein en onvolmaakt
Buiten onszelf zo zwart wit
Buiten onszelf schaamte voor emoties
Buiten onszelf verklaring van elke gevoel
Buiten onszelf zoveel aannames en losse eindjes
Buiten onszelf zoveel twijfel en beperking
Buiten onszelf zoveel angstscenario’s

Waarom zijn Buiten onszelf en Diep vanbinnen zo verschillend?
Hoe verhouden Buiten onszelf en Diep vanbinnen zich tot elkaar?
Waarom zie ik Buiten onszelf ook vanbinnen en Diep vanbinnen ook Buiten onszelf?
De sleutel is ons bewustzijn.

Ik gun het iedereen om zichzelf Diep vanbinnen te ervaren zoals hierboven beschreven.
Ik gun het de wereld en de mensheid dat ze worden waargenomen vanuit het bewustzijn Diep vanbinnen in de mens.
Het reflecteert gigantisch naar Buiten onszelf.
Het geeft elke medemens de ruimte om zichzelf te onderzoeken en ervaren.
Het geeft het leven kans om te vloeien.
Het geeft elke creatie kans om gecreëerd te worden.
Als we ons zelf Diep vanbinnen ervaren dan resoneert alles Buiten onszelf met ons mee.
Maar onze wereld Buiten onszelf is niet ingericht zoals we Diep vanbinnen zijn.

Onze wereld zit in elkaar zoals hierboven beschreven.
Het is dominant aanwezig en dringt zich overal op.
Het is zo sterk aanwezig dat het bewustzijn Diep vanbinnen verdrongen raakt.
We worden afgeleid van het ene scenario in het andere scenario.
Onze focus gaat van links naar rechts.
Maar niet meer Diep vanbinnen.
Buiten onszelf vindt zo zijn weg bij ons naar binnen.

Voel je de enorme kracht Buiten onszelf die naar binnen wil?
Voel je de enorme kracht die Diep vanbinnen zit en Buiten onszelf wil zijn?
Het raakvlak van die twee krachten zit in ons bewustzijn.
Het zit niet Buiten onszelf en ook niet Diep vanbinnen.
Maar het zit wel in ons, in ons denken en in ons voelen.
Buiten onszelf heeft ook ons geheugen en weten door de jaren heen al behoorlijk beïnvloed.
Waardoor we ons kunnen afvragen of onze mening wel zo objectief is.
Waardoor we ons kunnen afvragen of onze emoties wel doorvoelt zijn.

Diep vanbinnen is behoorlijk stabiel, maar we kunnen er amper bij.
Buiten onszelf heeft alle ruimte gekregen, ook in ons.
Daardoor is ons denken en voelen bijna altijd afgestemd op Buiten onszelf, die we niet zijn.
En niet meer Diep vanbinnen, wie we wel zijn.
Omdat we creërende wezens zijn, creëren we Buiten onszelf in ons zelf. Maar niet Diep vanbinnen.
Die connectie ontbreekt in ons creatieproces van elk moment.
Buiten onszelf is al in onszelf, maar niet Diep vanbinnen.

Wat ervaar jij in je, Diep vanbinnen of Buiten jezelf?
Waar ligt je focus, Diep vanbinnen of Buiten jezelf?
Waar ben je in jezelf mee bezig?
Waar ligt je focus van bewustzijn?
Wat Buiten jezelf voor invloed heeft op jou en zo weer Buiten jezelf?
Wat heeft Diep vanbinnen voor invloed op jou en zo Buiten jezelf?
Vanuit welk bewustzijn voel je?
Vanuit welk bewustzijn denk je?
Vanuit welk bewustzijn beweeg je?
Vanuit welk bewustzijn maak je beslissingen?
Vanuit welk bewustzijn leg je contacten?
Vanuit welk bewustzijn ben je aanwezig in deze realiteit?

Keer op keer weer voelen
Keer op keer weer bijsturen
Keer op keer weer verbinden
Met Diep vanbinnen

En hoe meer wij met onze focus, gedachten en gevoelens Diep vanbinnen aanwezig zijn,
krijgt buiten onszelf nauwelijks mogelijkheid om een weg bij ons naar binnen te banen.
Buiten onszelf vindt de beperking aan ruimte niet fijn en trekt de touwtjes steviger aan.
Hier met jouw focus! Ik bepaal jouw gevoelens!
Omdat buiten onszelf weet dat het gebruik kan maken van de creatiekracht Diep vanbinnen.
Buiten onszelf creëert via ons.
Daarom maakt het inhoudelijk niet uit wat Buiten onszelf presenteert.
Het maakt wel uit hoe jij er naar kijkt en hoe jij het waarneemt
Vanuit je eigen prachtig wezen.
Zo verbonden
Vanuit een explosie van creatie
Vanuit ontelbaar veel gevoelsnuances
Vanuit geborgen en in veiligheid
Vanuit sprankelende kleuren
Vanuit een bedding voor alle emoties
Vanuit vrijheid van betekenis voor elk gevoel
Vanuit volledige transparantie
Vanuit oneindige weidsheid en heelheid
Vanuit absolute zelfbeschikking en vrijheid
Vol van vertrouwen, daadkracht en liefde
Dat Diep vanbinnen een weg weet via jou naar Buiten onszelf

Bron: https://joyfulhappening.com/Diep-vanbinnen-en-Buiten-onszelf/

Deep inside and Outside of ourselves by Arlette Krol

(English translation)

A human is a beautiful creature
Deep inside so connected
Deep inside an explosion of creation
Deep inside countless nuances of feeling
Deep inside secure and safe
Deep inside sparkling in colour
Deep inside a bed for all emotions
Deep inside freedom of meaning for every feeling
Deep inside full transparency
Deep inside infinite vastness and wholeness
Deep inside absolute self-determination and freedom
Deep inside full of confidence, decisiveness and love

What a strange world we live in
Apart from ourselves so separated
Outside of ourselves so docile
Outside of ourselves so many programs
Outside of ourselves so small and imperfect
Outside of ourselves so black and white
Outside of ourselves shame for emotions
Outside of ourselves explanation of every feeling
Outside of ourselves so many assumptions and loose ends
Outside of ourselves so much doubt and limitation
Outside of ourselves so many fear scenarios

Why are Outside ourselves and Deep inside so different?
How do Outside ourselves and Deep inside relate to each other?
Why do I see Outside of ourselves also within and Deep inside also Outside of ourselves?

The key is our consciousness.
I grant everyone to experience themselves Deep inside as described above.
I grant the world and humanity that they are perceived from the consciousness Deep within the human being.
It reflects enormously to Outside of ourselves.
It gives every wilted flower strength to live.
It gives every fellow human being the space to explore and experience themselves.
It gives life a chance to flow.
It gives every creation a chance to be created.
When we experience ourselves Deep inside, everything Outside of ourselves resonates with us.

But our world Outside ourselves is not arranged as we are Deep inside.
Our world is structured as described above.
It is dominantly present and intrudes everywhere.
It is so strong that consciousness is repressed Deep inside.
We are distracted from one scenario into another.
Our focus goes from left to right.
But not anymore Deep inside.
The Outside of ourselves thus finds its way inside us.

Do you feel the enormous force Outside of ourselves that wants to enter?
Do you feel the enormous power that is Deep inside and wants to be Outside of ourselves?
The interface of those two forces is in our consciousness.
It is not Outside of ourselves, nor is it Deep within.
But it is in us, in our thinking and in our feeling
Outside of ourselves, our memory and knowing has also been influenced considerably over the years.
Which makes us wonder whether our opinion is really that objective.
Which makes us wonder whether our emotions are really felt.

Deep inside is pretty stable, but we can barely reach it.
Outside ourselves all the space has been given, also within us.
And no longer Deep inside, who we are.
Because we are creating beings, we create Outside of ourselves within ourselves. But not Deep inside.
What connection is missing in our creation process every moment.
Outside of ourselves is already within ourselves, but not Deep inside.

What do you experience in you, Deep inside or Outside yourself?
Where is your focus, Deep within or Outside yourself?
What are you doing within yourself?
Where is your focus of consciousness?
What Outside of yourself influences you and so Outside yourself?
What does Deep Inside influence you and so Outside yourself?
From what consciousness do you feel?
From what consciousness do you think?
From what consciousness do you move?
From what consciousness do you make decisions?
From what consciousness do you make contacts?
From what consciousness are you present in this reality?

Feeling again and again
Adjust again and again
Connect again and again
From Deep inside

And the more we are present with our focus, thoughts and feelings Deep inside,
hardly gets Outside of ourselves the opportunity to forge a way in.
Outside ourselves does not like the limit of space and pulls the strings tighter.
Here with your focus! I control your feelings!
Because Outside ourselves knows that it can use the creative power Deep inside.
Outside of ourselves creates through us.
That is why it does not matter in terms of content what Outside ourselves presents.
It does matter how you look at it and how you perceive it.
From your own beautiful being.
So connected
From an explosion of creation
From countless emotional nuances
From safe and secure
From sparkling colours
From a bed for all emotions
From freedom of meaning for every feeling
From full transparency
From infinite vastness and wholeness
From absolute self-determination and freedom
Full of confidence, decisiveness and love
That Deep inside knows a way through you to Outside ourselves

Source: https://joyfulhappening.com/Deep-inside-and-Outside-of-ourselves/


Zie mij…

(door Arlette Krol) Zie mij als ik kattig ben
Zie mij als ik huil onder de douche
Zie mij als ik ongeduldig ben
Zie mij als ik onlogische keuzes maak
Zie mij als ik mij onvoorspelbaar gedraag
Zie mij voorbij de gevolgen van mijn daden
Zie mij als ik alleen ben
Zie mij voorbij minder fijne herinneringen
Zie mij voorbij wat je over mij hoort
Zie mij voorbij dat kleine stukje dat je van mij ziet

Ik voel dat als ik werkelijk gezien wordt
Zonder enige frictie of mening
Zonder pijn van ervaringen of gevolgen
Dat ik mijzelf weer kan zien
Dat ik mijzelf kan waarderen
Dat emotie er mag zijn
Dat ik mij volledig kwetsbaar mag voelen
Dat ik mij helemaal mens kan voelen
Dat het leven in elk moment weer opnieuw begonnen kan worden
Omdat je mij kan zien, zie ik mijzelf

Dat is hoe ik jou wil zien
Ongeacht wie je bent
In je pijn en in je lach
In je zachtheid en in je verharding
Voorbij je uitspanningen en ingetogenheid
Voorbij je manieren en besluiten
Ik weet dat jij een hart hebt
En misschien is jouw verbinding met je hart even zoek
Maar omdat ik het zie, kan jij het ook weer voelen
En dan verandert jouw leven
Omdat het dan gaat om wie jij werkelijk bent
Om jouw heelheid waarvan ik maar een fractie zie

Ik zie jou en voel jou helemaal in mijn eigen hart

De tekst is geïnspireerd op de foto’s van deze mensen.
Zij zijn momenteel Nederlandse politici (2021).

Bron: https://joyfulhappening.com/Zie-Mij/

Fotocollage: Henny de Waart

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

In English     SEE ME by Arlette Krol

See me when I’m catty
See me when I cry in the shower
See me when I’m impatient
See me when I make illogical choices
See me when I’m behaving unpredictably
See me beyond the consequences of my actions
See me when I’m alone
See me past less pleasant memories
See me beyond what you hear about me
See me beyond that little piece of me you see

I feel that when I’m really seen
Without any friction or opinion
Without pain from experiences or consequences
That I can see myself again
That I can appreciate myself
May every emotion be there
That I can feel completely vulnerable
That I can feel completely human
That life can be started again at any moment
Because you can see me, I see myself

That’s how I want to see you
No matter who you are
In your pain and in your smile
In your softness and in your hardening
Beyond your exertions and modesty
Beyond your ways and decisions
I know you have a heart
And maybe your connection with your heart is lost for a while
But because I see it, you can feel it too
And then your life changes
Because it’s about who you really are
For your wholeness of which I only see a fraction

I see you and feel you all in my own heart

The text is inspired by the photos of these people.
They are currently Dutch politicians (2021).

Source: https://joyfulhappening.com/See-Me/

Photocollage: Henny de Waart


HET

(door Arlette Krol)

Wat kan HET mij toch bezig houden….

Precies! HET houdt mij bezig. HET gaat maar door. De ene bocht na de andere. HET spint de ene na andere afleiding voor mij. HET projecteert zich via mij naar anderen in mijn omgeving. En zo komt HET ook via de ander weer op mijn bord. En voor ik het weet creëert HET een draaikolk aan impulsen en afleiding waar ik amper nog een uitgang zie. Het voelt alsof HET mijn eigen innerlijke flow weg moffelt in een hoek. Het neemt eigenaarschap van mij. Dat heeft HET namelijk altijd al gedaan. HET hoort erbij, mijn leven lang. HET slaat op zijn manier een brug tussen mij en mijn omgeving. En toont daarin behoorlijke dominantie.

Ik herken HET op verschillende manieren. Het is geen concreet iets of een wezen. Maar het is meer een beweging met een bewustzijn dat overal doorheen loopt. Ik kan het dus ook niet aanwijzen, zo van dat is het. Maar ik herken het in beweging, in sturing en vooral in het deel van mij dat verdwenen is. Gevoelens waar ik ineens niet meer bij kan. Alsof mijn bewustzijn nog maar 1 richting op kan denken en alle andere kanten van mijzelf vervaagd zijn. Ik herken HET dan in die ene richting. Ik herken HET omdat het bepaalt welke ene kant van mij nog maar zichtbaar is.

HET kenmerkt zich in mij door:
Gedachten over andere mensen, liefst oordelend en repeterend
Impulsieve reacties naar anderen waardoor de flow in het gesprek verdwijnt
Terugtrekken uit contact
Gedachten over mijzelf, liefst oordelend en repeterend
Mijzelf opleggen wat ik er allemaal aan kan verbeteren
Het falen daarin bevestigen
Dat weer aanzet tot het denken van vanalles dat niet bijdraagt aan een oplossing
HET is dol op cirkels en waarbij je denkt dat je vooruit gaat, maar uiteindelijk weer terug bent bij af
Maar ik herken HET ook in ontspanning, waarin het mijn gedachten aanzet en de stilte onderbreekt.

Ik heb de laatste tijd flink gestoeid met HET. Geprobeerd HET te observeren, te voelen, een halt toe te roepen, erom heen te gaan. Maar omdat ik HET al mijn hele leven de leiding heb gegeven, is HET best halsstarrig.
Uiteindelijk ben ik een paar dagen helemaal op mijzelf gegaan. Ik voelde dat ik mijn innerlijke systeem moest vertragen. Zodat ik HET ook in vertraging zou brengen. Dieper wegzakken in mijzelf, bewustzijn bij alle handelingen die ik doe. Me afvragen waarom ik doe wat ik doe, of dat is wat ik echt wil of omdat HET mij daarop aanstuurt. In de vertraging gaat dit proces een stuk makkelijker. Met de tv aan of in de supermarkt is dit heel lastig voor mij. Dan valt mijn focus weg, dan komen de prikkels te snel en neemt HET alle ruimte.

Vanmorgen was ik bezig met een klusje in huis. Ik genoot van de rust in mij die de vertraging had opgeleverd. Ik kon voelen dat HET niet meer zo vanzelf de leiding had in mij. Door de vertraging had ik meer de leiding van uit mijn eigen innerlijke wezen. Ik had behoefte aan creativiteit, mooie muziek en fijne open gesprekken. En doordat ik zelf de leiding had, heeft HET een stapje terug gedaan. Heel geleidelijk maar wel bewust.

Ik ervaar HET ook als zo vanzelfsprekend aanwezig, omdat HET er altijd is geweest. Ik heb lang gedacht dat ik HET was. Maar nu ik weer zo aan het stoeien ben geweest, weet ik het zeker.
HET is altijd in mij, maar HET is niet mij. HET pakt de ruimte als die de kans krijgt. Maar als ik waakzaam ben, ontspannen en steeds maar weer afvraag of ik dezelfde beweging ook vanuit mijn hart zou maken … dan krijgt HET geen schijn van kans. Ook niet in de supermarkt. Zo is mijn perspectief op het leven en ook op mijzelf verandert. Dan heeft het leven zoveel mogelijkheden en heb ik alle kansen. Zoveel meer dan IT kan bedenken. Door het contact met mijn diepere zelf voel ik me stabiel en stevig, maar ook vloeiend om elke verbinding te maken zonder mezelf te verliezen aan IT.

Ik zie HET bij iedereen om mij heen. Er zijn mensen die de leiding hebben genomen vanuit zichzelf en er zijn mensen bij wie HET alle ruimte heeft. Maar omdat HET altijd in ons zit heeft iedereen momenten van confrontatie met HET in verschillende maten en manieren. Dat het leven even niet meer zo soepel loopt. Je kunt ontevredenheid, twijfel, weerstand of verdediging voelen.

Maar ik weet nu dat het HET is die zich toont. Dat in ieder mens een heel mooi wezen zit voorbij HET. En als we dat maar in elkaar blijven zien, dan maken we het speelveld van HET een beetje of veel kleiner. Dan kunnen we verbinden met wie we diep van binnen werkelijk zijn.

Vanmorgen tijdens mijn klusje kon ik voelen hoeveel beweging er is in diepe bewustzijnslagen op de aarde. Hoe mooi de toekomst is en hoe mooi de mens is die hierin wakker wordt. Er is iets gigantisch aan de gang momenteel.
Deze waarneming in verbondenheid heeft HET bij mij weggehouden de afgelopen tijd. En ik zie dat overal waar HET de ruimte heeft, men niet waarneemt hoe zeer de wereld aan het veranderen is. Hoe mens en natuur dichter naar elkaar groeien. Hoe de mensen een zelfde kant op bewegen in hun eigen energie, maar op eigen tempo en op eigen wijze.

Het leven zonder HET is prachtig, hier en nu!

In English: https://joyfulhappening.com/IT/

Bron: https://joyfulhappening.com/HET/