(door Thérèse Jeunhomme) Er is veel te zeggen en te schrijven over contact met buitenaardsen. Voor de lezer die hier nog niet erg vertrouwd mee is, kan dit makkelijk terzijde worden geschoven als fictie over groene mannetjes van de planeet Mars. Die lezer wil ik graag uitnodigen om eens diep te gaan invoelen over ons aardse leven in dit melkwegstelsel, en de tijd nemen om op heldere avond of nacht buiten te gaan zitten en naar de sterren te kijken. Of eens de nieuwste foto’s van de Webb-telescoop te gaan bekijken. Wat zie je? Ontelbare sterrenstelsels in een oneindig groot universum. Waarom zou er uitsluitend in ons melkwegstelsel en op onze planeet aarde levend bewustzijn wonen? Als je dit diep tot jezelf laat doordringen ga je mogelijk echt beseffen dat wij natuurlijk helemaal niet alleen zijn. En zo is het ook.

Er is niet alleen ‘buitenaards’ leven, er zijn talloze levensvormen in evenzovele universa met hun eigen (sterren)stelsels. Van hieruit kan zelfs ik de omvang daarvan niet bevatten. Vanaf mijn eigen aardse punt in dit leven richt mijn perceptie zich op datgene dat ik vanaf dit punt op de aarde kan waarnemen, wetende dat datgene wat ik zie, slechts een reflectie is van alle werelden achter de waarneembare perceptie.

Vanaf mijn twintiger jaren ervaar ik buitenaardsen, al had ik dit in die tijd nog niet zo benoemd. Mijn contact bestond uit informatie die mij werd gebracht (niet mentaal, en niet via aardse astrale channelings), bestond uit bloemen die ik overal ‘zag’, uit mijn fysieke lichaam treden, uit het ‘zien’ van energiebollen met heldere intense kleuren, uit het ‘zien’ van ‘routes’ in diezelfde heldere intense kleuren en uit reizen in een buitenaards voertuig. Mijn waarnemingen begonnen in de tijd dat de instroom van krachtige frequenties naar de aarde begon toe te nemen, en de aardse frequenties hiervoor openingen begonnen te krijgen, al was dit laatste minimaal waarneembaar voor de meeste mensen. Na instroom van hoge(re) frequenties voelt mijn lichaam altijd loodzwaar aan en heb ik moeite om mezelf fysiek weer te gaan verplaatsen. Omdat ik mijn ervaringen met niemand kon delen, dat wil zeggen, geen mens wilde mij aanhoren en ik ontving regelmatig het verwijzende vingertje naar het voorhoofd, ben ik mijn ervaringen en inzichten gaan opschrijven in een logboek van waaruit ik jaren later een beknopt autobiografisch boekje heb geschreven dat ik de titel ‘For everyman. Vertellingen over interacties met de eeuwigheid.’ heb meegegeven. Ik schreef het in de taal en de context van toen. Nu zou ik de context anders omschrijven, evenwel had ik in die jaren geen andere woorden tot mijn beschikking.

Nu de instroom van hoge(re) frequenties naar de aarde enorm is toegenomen en gigantisch in kracht is, en de openingen in het energetisch grid van de aarde groter en ontvankelijker zijn geworden sinds de gemanipuleerde verdichting op aarde minder wordt, ervaar ik weer andere dingen die ik bij tijd en wijle hier deel met een schrijfsel. Zo kan ik hier schrijven dat ik al vanaf jonge leeftijd contact had met buitenaardsen, al had ik dit in die periode van mijn leven niet zo kunnen benoemen. De eerste keer dat ik bewust dit contact voelde was in 2007 toen ik tijdens een bijeenkomst met 700 mensen duizenden buitenaardse waarnemers voelde. Ik voelde mij verbonden met deze buitenaardse waarnemers en wist direct dat dit mijn familie is. Tijdens een reis verbleef ik in een ruimteschip in een ander universum. Ik keek naar beneden overzag ons hele melkwegstelsel, helemaal compleet. En wat ik zag in ons hele melkwegstelsel is een dicht geweven web van manipulatie. Het was helemaal verdicht en verwrongen van de manipulaties. Ik had hier geen gevoel bij of mening over. Het was niets anders dan een waarneming vanuit mijn ruimteschip in een ander universum. De laatste jaren heb ik contact met mijn buitenaardse familie via de Pleiaden met wie ik vanuit mijn hartsfrequentie kosmische taal communiceer. Dit zijn glyphs die ik waarneem in de zeven sterren van de Pleiaden. Mijn bewustzijn reist via het midden van mijn brein ìn de Pleiaden, en mijn afstemming omvat nu de brein/hartverbinding en aan mij de schone taak om dit te gaan vertalen naar de mensen hier op aarde, als brug tussen werkelijkheden. Buitenaards contact vindt individueel plaats. Iedere massale landing van voertuigen en informatie dat zij komen om ‘ons te redden’ is een gemanipuleerde valstrik.

Geen groene Marsmannetjes dus, evenwel prachtige wijze liefdevolle buitenaardse beschavingen die de mensheid en onze aarde goedgezind zijn, en die via individueel contact de mensheid ondersteunen tijdens dit bijzondere proces van transitie van bewustzijn van de mensheid naar een nieuwe werkelijkheid. Want, lieve mensen, dààr zijn wij nu aangekomen! 

Bron: https://vloeibareliefde.com/2023/02/07/buitenaards-contact/

Art: Thérèse Jeunhomme, encaustic op canvasboard 50 x 60 cm ingelijst