Ik heb een paar dingen opgeschreven naar aanleiding van een ontmoeting die ik had met Andaranen, niet Antara, maar An-da-ranen. Het zijn geen mensen, het is heel moeilijk om dat te vergelijken, het zijn mensachtige lichamen met een vermenging van … zeg maar, met een cheeta gezicht….
Ze hebben een paar dingen aangegeven die aandacht en focus vragen, wat voor ons een doorgang is, volgens hen, neem zonder meer aan, dat het zo is, om te komen op een andere plek met elkaar. Andere manier van samenwerken met elkaar. Het zijn een paar hele simpele dingen, die we allemaal hebben doorgenomen, maar het gaat voorbij de woorden, het gaat om de essentie, van de kracht, essentie van de situatie.
Ze schrijven:
Wie is de Mens:
afvallige of
scheppingsjuweel?
Dat zijn de dingen, die ze letterlijk rechtstreeks hebben aangegeven om in ons bewustzijn een scheiding te maken, onderscheid in gedrag en keuzes daarin beseffen. Want veel in ons is afvallig, dat is natuurlijk niet waar, ik heb het nu over de mensheid an sich. Als je goed kijkt naar hoe ZIJ de wereld zien waar wij in leven en wat ons gedrag is als de mensheid. Maar ook binnen mensen die met hun bewustzijn bezig zijn, is daar hele duidelijke visie over. En ze menen, dat ons gedrag meer past bij een “afvallig gedrag”, dan bij “scheppend gedrag”. Het wordt zo scherp, boem!
Ze geven ook duidelijk aan met de kracht van het scheppingsjuweel, als die keuze dan echt gemaakt wordt, dat we moeten kijken naar wat opgeruimd moet worden aan gedachten die op wereldniveau zich afspelen in ons. Dat die moeten worden opgeschept, dat die verkleind moeten worden en uitgetrapt, alsof het een brand is.
Het zijn stevige woorden in vorm van beeld maar ik kan… heel goed zien en voelen hoe waar het is.
De macht achter die agenda’s achter de gedachten die zich op wereldniveau afspelen, de machten achter de gedachten, die geïnjecteerd zijn, dat de macht achter de gedachte, zo lieten ze me letterlijk weten, dat die moet smelten. Het moet smelten. Als sneeuw voor een zon. Dat de gedachte echt ook met ons vermogen gesmolten moet worden. Dat je de macht terughaalt om agenda’s, situaties op wereldniveau die ons op een veel steviger manier in de greep hebben, dan wat we willen erkennen, en daarmee zijn we dus afvallig, dat is hun benadering, dat die omgesmolten moet worden. Dat de gedachte, situatie, agenda er achter smelt als de sneeuw voor een zon (niet “de zon”, maar “een”).
Dat zijn de pijlers waar alles de aankomende korte 3-4 maanden om draait en niet langer dan dat….
Bron: Martijn van Staveren, EDU Communiceren met de Kracht 3 07 2021 (fragment)
Pingback: Hoe doen ze dat? | Brongenoten