Ik kijk, ik voel…

Ik kijk naar de Aarde.

Deze prachtige leef-ruimte in de ruimte…

De klank en echo

van talloze ervaring van je wezen,

Deze dierbare, levende,

Koesterende wonderland…

Sommigen noemen ze de blauwe parel,

The Blue Pearl.

Ik vraag

me hardop: Wat heb je nodig?

Niet nog meer berekeningen

over graden en halfgraden van warmer of kouder.

Is het iets met de dijken, met de waterpompen,

met dit, met dat,

met modellen en cijfers

(meningen, discussies, labyrint van De oplossing)

Maar waar ik ook kijk,

zie ik (zie jij dat ook?)

rond-zwerf-afval, plastic, verpakking, “packaging”…

Die zie ik in de steden, in groene perkjes,

Soms zichtbaar op de stortplaatsen,

Soms ongezien, ergens gedumpt…

Wateren van de Aarde

komen in aanraking met afval, plastic, andere stoffen.

Meer bewustzijn, meer aandacht

daarop, op wat weg moet,

op wat onze keuzes zijn over het verpakken…

Niet akkoord,

niet gewoon,

niet te accepteren.

Dit bewust-zijn,

in ons-zelf.

Aarde, water heeft het nodig.

Ik neem dit mee in de bekrachtigingen de komende tijd. Voel je vrij om daarin ook waar te nemen.

1