♪ • ♪ • ♪ • ♪ • ♪ • ♪ • ♪ • ♪ • ♪ • ♪
Martijn: Muziek is een heel belangrijk instrument. Daar moeten we het wel over hebben met elkaar, over muziek Ik merk dat we daar ook aandacht aan moeten gaan geven, wat muziek ook doet, ook muziek kan ons wegleiden bij onszelf, op een hele slimme manier. Ik maak met regelmaat mee, dat we met een groep mensen zijn waar dan ook en dat er muziek is wat ons heel diep raakt, waardoor we allemaal daar op een andere manier op reageren, en misschien ook wel op de een of andere manier worden ontvoerd. Ik durf dat wel te zeggen. Juist moet ik dat zeggen, omdat ik gewoon echt een heel belangrijk onderwerp deel.
Het kan niet zijn dat ik, als Martijn nu spreek over bewustzijn, alertheid, waakzaamheid, en vervolgens een muziekstuk aan ga zetten, waardoor mensen in één keer in een soort zweem komen en in een overgave komen. Want dat is precies waar het nou juist om gaat. Het gaat erom dat je in die kracht kunt komen van niets, maar dat je binnenin dat moment alert bent en waakzaam. Dus dat je eigen kracht overeind blijft. En dat is zo’n mooie oefening en dat is de muziek van Deuter, Deuter maakt hele mooie muziek voor de new age. Dat staat er ook op, maar het is eigenlijk helemaal geen new age, het zijn pure uitzuiveringsresonanties die heel krachtig zijn. Op het moment dat je helemaal niet vanuit een bepaalde perceptie naar die muziek gaat luisteren, maar gewoon helemaal in je eigen vermogen zit dan heeft die muziek een hele andere impact. Maar als je denkt dat die muziek er is om jou te ontspannen, dat die muziek er speciaal voor jou is om je naar een andere dimensie te brengen, of dat die muziek er is om in contact te komen met andere wezens, of met de aarde, of met de maan, of met de bomen, ja dan ben je eigenlijk dat hele muziekfrequentieveld ben je als een soort instrument per ongeluk aan het gebruiken om helemaal weer in een ander systeem te komen. Dat ligt heel dicht bij elkaar.
De essentie van waar we het met elkaar over hebben, is dat we alles in het leven kunnen bijwonen, kunnen meemaken, bij aanwezig kunnen zijn, kunnen ervaren, beleven en dat we dat kunnen doen door zo maximaal mogelijk zelf aanwezig te zijn met ons bewustzijn, en vanuit ons eigen bewustzijn in de ontspanning te komen. Dus vanuit ons eigen bewustzijn ontspannen. Niet met het bewustzijn wat ons wordt gepresenteerd. Jullie weten dat. Dit is iets ongelofelijk slims. En ik herken het ook. Ik hoor ook hele mooie muziek, trillingen, frequenties, waardoor ik in zo’n diepe ontspanning kan komen dat ik begrijp in het moment van ja, dit is het moment waarbij mensen in een soort overgave gaan, die zeggen van: oh ik ga nu lekker slapen, oeioeioeioei.
Kijk, want als er geen leeftijd is en geen tijd hoeft er ook niet geslapen te worden, onthoud dat goed. Want er is geen slaap van oorspronkelijkheid, helemaal niet. Het is heel anders en vanuit de oorsprong zijn er wel momenten wat je zou kunnen vergelijken, metaforisch, met die boomstammen, dat mensen bij elkaar zijn, en dat daar informatie, krachtvelden worden gedeeld vanuit hele openheid, waardoor jij door de bedding en gedragenheid van een ander even in een iets ander bewustzijn kunt zijn, wat je hier zou kunnen vergelijken met slaap. Maar wat we hier doen als slaap is compleet out. We zijn uit, we zijn weg. We moeten eigenlijk leren mediteren en ontspannen zonder in slaap te vallen. En ik zeg niet dat het dus fout is, want er zijn mensen die zeggen: ja, ik val altijd in slaap, als ik naar jou luister, is dat dan fout? Dan zeg ik nee. Ja, maar is dat dan goed? Ik zeg, nou dat kan ook heel goed zijn, want je komt in een ander bewustzijn terecht, het hoort er dus wel bij. Je moet dan in dat moment durven er doorheen te gaan, omdat er geen angst is, dus ga je gewoon die ervaring in om vervolgens te kijken van: hmm, eigenlijk hoeft dat helemaal niet zo, het kan ook anders, maar dat is wel op jouw beslissing, op jouw bewustzijn gebaseerd.
Dus het stukje muziek, ontspanning, meditatie, wat is nou eigenlijk ontspanning, wat gebeurt er nou eigenlijk als we ons ontspannen. De rode draad van waar we het met elkaar over hebben. Bewustzijn in de ontspanning. Ja oké, laat je dan maar een paar keer uit de ontspanning gaan, doordat je bewustzijn nog niet weet hoe dat werkt. Hè verdorie, doordat ik nou alert ben, kom ik niet in die ontspanning, ik schiet eruit. Ja prima, dat is de verwarring. Het andere pad kennen we al. Dat pad dat we volledig in de overgave gaan, dat dat lekker voelt en dat er dus krachten zijn, die daar misschien wel een bepaalde bemoeienis in hebben, dat pad kennen we al. We moeten durven te veronderstellen dat we kunnen ontspannen ten diepste met het volledige bewustzijn. Tsjoeh. Stel je voor, dat je volledig ontspannen bent met volledig bewustzijn. Tsja dat is toch eigenlijk waanzinnig. Dat je midden in een voetbalstadion, daar waar 20.000 mensen schreeuwen “jeeeehh”, en de andere helft zegt “buhhh”, en dat je daar binnenin bent en volledig in de ontspanning zit. Dat is een ander bewustzijn, jongens.
…
Vraag: even over de muziek, dan heb ik het niet over heavy metal en zo, maar als je bijvoorbeeld luistert naar Mozart, het Requiem, en je blijft niet in je eigen kracht, wat dan?
Martijn: Op het moment dat je je bewustzijn in zekere zin op de achtergrond schuift, en je gaat resoneren, trillen, jouw bewustzijn wordt zo sterk de frequentie van wat er dus wordt ontvangen door jou, dan is het nog steeds wel jouw eigen bewustzijn, waar jij op navigeert, maar afgestemd alleen op die bandbreedte van het andere veld, op dat moment wordt die informatie één op één uitgelezen, laten we zeggen getuned??
Daarop kun je zeggen of dat goed of niet goed is, maar eigenlijk zit je op dat moment in een script van die frequentie van een ander. Sterker nog, je zit op dat moment in het hele holografische bewustzijn van in dat geval van Mozart, die dat stuk ooit in zijn bewustzijnsmoment, naar aanleiding van zijn leven, zijn visie, zijn hele beeld van de werkelijkheid, zijn perceptie, hoe hij dat muziekstuk heeft ontwikkeld, heeft geschreven.
Dus eigenlijk krijg je gewoon het volledige beeld, het hele holografische beeld wat achter die muziek hangt, ontvang je, blop. Het komt zo binnen. Dat is wat er gebeurt en dat is niet alleen met de muziek zo, maar dat is met alles zo. Want alles is op trilling gebaseerd. Daarom is het zo belangrijk om volledig te kunnen luisteren naar muziek, maar contact te hebben met je bewustzijn dat jij hier bent.
Want dat is waar de mensen steeds bij ontvoerd worden. Je kunt het ontvoeren noemen hoor, het is gewoon een vorm van ontvoeren. Er zijn mensen die leven op de planeet, die praten over de abstractie van bewustzijn in een vorm van: daar ben je onschendbaar en daar ben je één, daar ben je bron, je bent daar van alles, maar we zitten hier met dit bewustzijn.
Dat we dus nu hier zitten betekent ook, dat we in die abstractie, dat daar dus ook een ontvoering heeft plaatsgevonden. Zo zou je het ook kunnen en mogen uitbeelden. Het is niet per se, dat het zo is, wat ik nu zeg, maar je mag daar wel over nadenken en over voelen, want als het zo is, dat we vanuit die abstractie hiernaartoe zijn gekomen, dan heeft er dus een ontvoering plaatsgevonden, kennelijk met mijn abstractiebewustzijn naar deze werkelijkheid.
En daar kun je allemaal verhalen opleggen van dat dat “meant to be” is, en dat dat een les is etc., maar vertelt dat dat nou eigenlijk zo is? Want dat is alleen maar een perceptie van werkelijkheid en waarheid. Dat kun je alleen maar lezen in boeken en je kunt het zelf in een bepaalde lijn zetten, wat je het meest acceptabel vindt. Maar als dat zo zou kunnen zijn wat ik zeg, dan mogen we misschien wel concluderen, dat het abstracte bewustzijn, dus de “hoogste graad en breedste graad van bewustzijn” dus ook te ontvoeren is naar een ander bewustzijnsstaat en dat dat gebeurt op de aarde met muziek. In het voorbeeld met Mozart, dan zou dat in een andere werkelijkheid, die wij op dit moment niet kunnen beschrijven, ook d.m.v. trilling kunnen gebeuren. Dus daar hebben we kennelijk ook niet helemaal, zijn we niet helemaal bij onszelf gebleven. Ook daar zijn we wellicht, misschien, op de prachtig mooi liefdevol iets getrakteerd, gepresenteerd, waardoor wij hebben gevoeld als wezens van dat dat zo bijzonder is dat we dat ook zijn geworden. Misschien dat we moeten concluderen, dat de werkelijkheid, waarin we nu terecht zijn gekomen, dat dat is wat we denken te zijn geworden door die frequenties, door die trilling. Jeminee.
En wat dan? Nemen we dan genoegen met deze situatie of vonden we het een ongenoeglijke situatie? Zitten we dan op de berg of lopen we erbij vandaan? Wat doen we dan, waar gaan we heen? Wat willen we? Zitten we misschien nog steeds in een soort dualistisch systeem door daar iets van te vinden of kunnen we het ook gewoon zijn? (Klapt met zijn hand) Zo.
……
Martijn: Het is nodig, jij (vraagsteller) bent ambassadrice nu in dit veld om het helemaal prikkels-gewijs eventjes te benoemen. Maar we spreken echt over een enorme technologie, die gebaseerd is op bewustzijn. Die eigenlijk voortkomt uit ingrepen in de oorspronkelijke wereld, waardoor er andere godsvelden zijn ontstaan, die onder controle staan van heel veel verschillende rassen en beschavingen.
Dus ik zou eigenlijk willen zeggen, er is geen einde aan er is ook geen oplossing voor als je erin gaat, behalve dat als je naar sectie nul gaat, naar waar het ontstaan is, dat je de hele geschiedenis die je kunt zien, die zich dus dan in jou afspeelt, met je vrije bewustzijn, dan is er niets meer waarin je mag geloven voor jezelf, dat je met je vrije bewustzijn de hele historie die in die werelden dus als tijd wordt gezien, dat je die kunt vertragen, dus het duplicaat, het wordt gedupliceerd. Er worden elke nanoseconde miljarden universa daaruit geboren, dat je dat kunt vertragen, stil kunt zetten, en dat je dat vanuit diezelfde kracht van boosheid zeg maar, spirituele boosheid, het is geen boosheid hoor, het woord is heel lastig, maar dat je daarmee het hele proces terugdraait, het is klaar. En dan zie je hem helemaal terugdraaien en stoppen naar het nulpunt. Dit weet ik dus. Ik weet niet alleen dit stukje maar ik ben daar geweest. Jullie ook, we zijn er allemaal geweest, alleen ik weet dat heel bewust. En kun je je voorstellen, dat als je voor deze wereld zoiets geks weet, en ik weet dat al die ander beschavingen dat ook weten, want er is iets heel anders aan de hand als wat de mensen denken.
Want er komen allemaal leuke voertuigen en ufo’s ons bekijken, nee, er is veel meer aan de hand, dat je dat ook niet anders kunt, dit moet je rustig aan lanceren. Dus ik beschouw mijzelf ook als één van die boomstronkjes, die zichzelf onder die boom legt en lekker bij jullie aanschuift en zegt: laten we met elkaar eens kijken, wat er in eerste instantie op de intrinsieke waarde van de mens met elkaar kan ontstaan. Want je kunt het over alles hebben, maar hier gaat het om, dit is de basis, hier is het centrum, hier is de boom, dit is het. En als we dat kunnen zien, dat jullie kunnen zien: oh, hij zou er ook eens helemaal naast kunnen zitten. Dat is het. Dan ontstaat het. Dus dat is een heel groot onderwerp. Sectie nul is ook echt het hoofdonderwerp.
Vraagsteller: het is niet de angst voor de dood? Als jij het hebt over dat wijzelf dat moment op stil moeten zetten in het bewustzijn om het te kunnen kantelen, die angst voor de dood die is zo groot, ik heb weleens gedacht: eigenlijk begint die bij de eerste hack, daar is die erin gezet al in feite (Martijn: ja), daar zitten we in die foto die we helemaal uitgerekt hebben, dat is dus tevens ook onze kantelpunt.
Martijn: ja dat klopt en is het ook zo dat er in die ontwikkeling dat er dus allerlei werelden zijn ontstaan, dat moeten we gewoon uitspreken, dat het niet zo is dat al die werelden niet goed zijn. We moeten zelfs zeggen van: er gebeuren waanzinnige mooie dingen in al die werelden, het zijn allemaal universa. Er zijn zoveel levensvormen alleen al in deze scheppingsvelden, die zo ongelofelijk mooi en bijzonder zijn, maar er zijn tijd- reizende groepen, en dan praat ik dus over deze frequenties, dat zijn tijd-reizende groepen, die de grip hebben op bepaalde plekken die de hele machinerie van dit hele gebeuren, onder controle hebben. Wat niet zegt dat daardoor alles onder controle staat, ze hebben hele specifieke werkingen van het mechanisme onder controle om te zorgen dat het blijft bestaan, dat ze de controle erover houden, waarbij er enorm veel ruimte is in allerlei andere universa, dat daar het leven zich kan ontwikkelen. Helemaal volgens het script van de oorspronkelijkheid, binnen een artificieel systeem, ja dus zo zwart-wit is het allemaal niet.
En die controlerende groepen, dat zijn tijd-reizende groepen, die leven dus in deze werkelijkheid en we zien allemaal van jonge, jonge, jonge. Het is trouwens ook, want dit is dus sectie nul. Ik heb het al eens eerder gezegd: dit is eigenlijk de bron van alles wat is. Dit is het enige universum, waarin die krachten die het besturen, zich volledig hebben weten te integreren met de werkelijkheid zelf!
Nu ga ik het andersom zeggen. Dit is de enige werkelijkheid waarbij de werkelijkheid zelf die krachten zijn! Dus: houdt in stand wat de mens liefheeft, zodat ze niet argwanend wordt. Dit gaat zo ontzettend diep in ons, en het bewustzijn van de mens op deze aarde is zo in een versnelling aan het raken, ik noem het even zo, zo aan het versnellen, dat heel veel mensen die gekaderd zitten aan allerlei boeken en geschriften en gedragspatronen en afhankelijkheidsmodellen, vanuit liefde, die kunnen dit niet meer bijbenen.
Dit is een kwantumsprong in ons bewustzijn. En het heeft niets te maken met goed of kwaad. Het heeft te maken met een compleet groter beeld tevoorschijn halen. Want wat wij denken wat spiritualiteit en bewustzijn is, dat is zo’n klein spelonkje. We moeten ons hoofd er gewoon uittrekken, om-trekken om eens te kijken, hoe groot die muur is waar we in aanwezig zijn. Daar mogen we niks bij uitsluiten.
En pas op het moment dat we dat allemaal gaan zien en we gaan het voelen en accepteren en aanvaarden, dat we in een werkelijkheid leven die dus ongelofelijk mooi werkt volgens het script en dat het inderdaad zo is dat die boom liefde is, en we dan daarna ook nog eens gaan ontdekken dat die boom niet liefde is, omdat die “boom liefde is”, maar omdat ik begrijp dat ik liefde ben en dat daardoor dat veld reageert, eindelijk, omdat ik het zie, dan ga ik dus zien dat dat voortkomt uit mijzelf. Jemig en dat is kwantummechanica!
Daar ligt ons bewustzijn aan ten grondslag. En dat spel wordt eigenlijk achterstevoren gespeeld, dat de wereld liefde is. De aarde is liefde, de wereld is liefde, natuurlijk volgens onze menselijke perceptie, van het concept van hoe we denken en voelen, klopt dat, maar vanuit een non-human consciousness field, dus echt het niet menselijke bewustzijnsveld, is het andersom! Want we leven achterstevoren in deze werkelijkheid. En ik heb begrip en respect naar alle mensen die mij daardoor compleet voor gek verklaren, het onzin vinden en het kan helemaal niet, en daardoor allerlei dingen zeggen en schrijven en doen, want het is ook volkomen normaal dat je dat zo op die manier gaat zien. En laat het dan zo zijn dat er dan ook gelijk een verklaring hebben waarom de beschavingen, die los zijn van deze systemen, dat die het echt niet wagen om in zo’n werkelijkheid als waar wij in leven, gezien te worden door de mensheid die dus Bach muziek produceren, waardoor zij die muziek van ons horen die niet hun muziek is, tsjoeh.
Opmerking: de metafoor muziek even aanhouden, ik vond het ook leuk dat je niet Mozart zei maar Bach, de muziek voert ons niet maar wij voeren in feite de muziek.
Martijn: ik was 12 jaar en toen stond ik bij het geboortehuis van Mozart, daar gingen we dan heen met de vakantie, nou zei mijn vader “hier is Mozart geboren” en ik kijk zo naar dat huis en er hangt zo’n plaat aan de muur, “geburtshaus” en het eerste wat ik dacht, hoeveel mensen staan te kijken naar ons huis? Ik zag het huis in de straat waar ik als jongetje woonde, niemand kijkt naar ons huis, er hangt ook geen plakkaat. Wat is hier nu aan de hand? Dat kwam eigenlijk alleen maar door die frequentie.
Vraag: Mijn dochter toen wij naar de platenzaak gingen een cd kocht, liep ook zo de winkel in, het is een blauw met een boom met een mens die daar staat, werd erin gezogen. Zij zet hem op ja dit is hem. Ik heb hem gekocht, kom we kunnen gaan. Nee ik wil hem nu hier afluisteren en dat was zo gedecideerd, ik kwam er niet meer tussen. 8 jaar, dat werd haar kinder cd’tje, het is van Karl Jenkins heet die meen ik, het is de taal die ook heel erg, ik denk wat zeggen ze nou? Hij heeft dus geen bestaande woorden, het is geen Afrikaans, het kwam ergens van.
Martijn: ja deze muziek is van Karl Jenkins. (Bron: 20180516-MvS-samenkomst-Baarn-4e-educatiedag)
Karl Jenkins – Benedictus (From ‘The armed man : A mass for peace’ album)
♪ • ♪ • ♪ • ♪ • ♪ • ♪ • ♪ • ♪ • ♪ • ♪
Martijn: Een mooi stukje muziek. Live gespeeld in een prachtige akoestische ruimte.
Daar kunnen we hele gesprekken over voeren, het zit ‘m niet per se in de snaar op zich, dus mensen die met een keyboard muziek maken daar geldt het idem dito voor. Iets wat je creëert van binnenuit, iets wat je voelt, wat je leeft wat naar buiten gaat, dat is vibratie. En dat is een gevoel. Dat is informatie en dat is bewustzijn. Zo’n instrument is een eindresultaat van een aantal dingen daarvoor. De kern. We kunnen voelen de taal in jezelf waar je gelukkig bij bent. Niet dat je denkt dat je gelukkig bent maar wat goed voelt. Dus uit een relatie stappen omdat je voelt, ik moet in de vrijheid van mijzelf, en je verstand zegt nee, dat kan niet want ik heb verantwoordelijkheden. Uit je werk stappen omdat je voelt er is iets anders daar ga ik voor. Je verstand zegt nee. Muziek maken is niet een kwestie van verstand, muziek maken is een kwestie van voelen, het is het spelen, het is het tekenen, het is iets creëren en de woorden, wat jij net zei, de woorden zijn als het ware een deel van het instrument. De woorden zijn een deel van het instrument van wat we van binnen zijn en wat we kunnen voelen. Als we dus gaan luisteren naar wat er uit ons kan komen. Ons lichaam is dus een instrument. Spelen wij zelf, durven wij zelf, durven wij zelf te spelen, durven we de klank van onszelf naar buiten te laten komen.. Durven we te zeggen wat ons bezighoudt, waar onze onzekerheden liggen, durven we te zeggen wat we mooi vinden aan je zelf maar ook aan de ander. Durf je jezelf aan te raken, heb je contact met jezelf en met je lichaam? Of is het een toevalligheid dat er een lichaam is? Durf je een ander aan te raken. Echt aanraken. Muziek maken is intimiteit, is de diepste klank in jezelf. Van je stromende hart naar buiten brengen. En dat is intimiteit. Intimiteit, muziek is intimiteit en daar kun je van alles van vinden van ja nou ja dat stuk muziek vind ik zeer intiem maar dat andere niet. Maar dat is de vorm. Maar wat er tevoorschijn komt, komt altijd uit iets anders voort. Wij zijn zelf die muziekinstrumenten en wij zijn zelf de creators die door de muziekinstrumenten innerlijke klank laten stromen naar buiten. Kunnen laten stromen naar buiten.
Wat is klank, wat is trilling, wat is frequentie, wat zijn onze gevoelens, wat is emotie. Wat is het onderdrukken daarvan? Wat is een uitbarsting van emoties, wat zit er voor het moment van die situatie waarin het zich laat zien. Hier is het, tsjoek. Dit is mijn situatie op dit moment in mijn leven, zo ziet het eruit. Dit gebeurt en ik heb er geen controle over. Ik kan het niet pakken, ik kan het niet begrijpen, en ik wil van binnen er iets mee, maar wat.
Wat wil ik met dat muziekstuk? Ik vind iets van dit muziekstuk, ik vind het niet mooi, mijn situatie is niet fraai. Ik vind het muziekstuk fantastisch, ik vind mijn situatie fantastisch en mooi. Wat gebeurt er als wij naar het muziekstuk toe ons afsluiten. Dan horen we de klank niet meer, omdat we het niet meer kunnen voelen. Wat gebeurt er als wij iets vinden over de situatie, waarin we zitten, we vinden er iets van, er gebeurt iets, de emotie en we vinden er iets van. Er iets van vinden is vaak gebonden aan dat we iets willen veranderen. De gedachte dat je het wil veranderen is het afsluiten van het luisteren naar de muziek, van die situatie en de boodschap die daarin ligt niet voor je hoofd maar voor je gevoel. Hoe diep is de mensheid gekneveld in zichzelf om vrijuit te spreken, vrijuit te spelen, vrijuit de klank naar buiten te brengen. Hoe vaak en veelvuldig houden wij rekening, ten koste van onszelf, met iets externs, onder de vlag: ja maar ik doe dat vanwege mijn liefde voor de ander. Hoe sterk is de liefde een instrument om niet tot zelfexpressie te komen en te doen en te voelen wat er dus nodig is voor jezelf (klapt met handen) om die doorbraak te maken. Mijn hoofd vindt dan die muziek niet mooi, ten gunste van iemand anders en nu moet ik die iemand anders durven gaan omzetten in een externe situatie.
Daar ligt namelijk een heel grote uitdaging voor ons, om niet uit onze compassie te vliegen. Niet te zeggen van: ja, ik was bij Martijn en jouw situatie is natuurlijk heel vervelend, maar jij bent voor mij een externe situatie dus ik hoef hier niet mee bezig te gaan. Je bent gewoon een onderdeel van mijn hologram, toedeloe, ik hoef alleen maar te luisteren naar mijn innerlijke boodschap. Nee, dat wat de ander dus representeert is dus een deel van dat hele muziekstuk. Dus je moet gaan kijken naar wat er in jezelf gebeurt. Je moet wel durven zien dat andere proces, dus ook het externe proces van de ander, invloed heeft op jou. Of dat nou iets moois of niet moois is, het speelt dus wel mee. Je gaat je eigen proces niet uit de weg en op hetzelfde moment laat je je niet leiden door het proces van de ander, maar je aanvaardt dat proces wel. Je duwt het niet weg.
Dat is een contradictie voor ons hoofd. Want wij zijn wel in gesprek met iets of niet. Ik luister wel naar jou of niet. Maar er is iets in ons en dat is het gouden gereedschap, wat ik dan zo vaak benadruk, dat is zeer uniek en dat zou je zo kunnen zien, als een soort dubbele manier van werken in jezelf. Je kunt namelijk iets heel erg ontvangen, dus heel veel warmte hebben voor de ander, en daar helemaal erkenning in geven vanuit je gevoel van: ja, dat is dus wel wat er aan de hand is, knuffel dat gewoon, het is zo ontzettend heftig en interessant en warm en verdrietig en mooi, wat hier allemaal gebeurt, sluit het dus niet af, dat is bewustzijn één. En bewustzijn twee is: het is er in mij, maar ik pas mij niet aan, ik blijf in wat ik voel. Nou, dan komen de uitdagingen, dat zijn dan de sancties, dat er wordt ingebroken op dat jij iets moet doen, jij moet iets leveren, dus jij moet je gaan aanpassen aan de ander. (Bron: 20181018-MvS-Rijswijk-Samenkomstdag)
♪ • ♪ • ♪ • ♪ • ♪ • ♪ • ♪ • ♪ • ♪ • ♪
Iemand deelt: Het is eigenlijk meer een toevoeging want tijdens het verhaal?? ben je natuurlijk ook met jezelf bezig, ben ik vaak in mijn hoofd aan het denken en denken, ik merk zelf als ik muziek uit kies kan piano zijn, kan wat anders zijn is vaak instrumentaal, dan merk ik dat het mij helpt om meer uit mijn denken te komen en naar mijn hart. Ik ga dan ook beelden zien, ik raak ontroert, soms haal je er weleens dingen uit maar ik vind het fijn het daar ook even over te hebben. Muziek als middel om contact met je hart. Kun je daar ook iets over uitleggen hoe dat werkt met muziekfrequenties of weet ik veel?
Martijn: we hebben het over het downloaden van informatie , het maakt niet uit of het geluid is, of het beeld is, of het een aanraking is, of het een geur is. Alles wat wij zintuiglijk ervaren is binnenhalen van informatie dat word een elektromagnetisch signaal in het brein. En het zijn een hoop klanken en een hoop vibraties die het brein zo laten trillen dat het brein zich afstemt op het innerlijk voelen en daarbij is het aan iedereen zelf natuurlijk te voelen wat het is. Maar muziek is nou eenmaal iets organisch maar je kunt het ook ontvangen bij elektronisch muziek, dus je kunt ook bij hele zware dreunende muziek kun je ook voelen. Dus het is niet perse alleen maar aan een organische trilling verbonden meer, het gaat er om dat je iets download, iets naar je toe haalt, je absorbeert eigenlijk het geluid, het geluid is eigenlijk niets anders dan een elektrisch signaal in het brein en in het brein daar ontstaat een holografisch bewustzijn in en dat holografisch bewustzijn gaat trillen en vibreren en daarbij kun je dingen voelen naar binnen toe, dus het kan een opening zijn. Het kan ook een ontspanning zijn. En andersom dus ook, er zitten ook trillingen in geluid die de mindset versterken.
Vraag: hoe weet je dat dan?
Martijn: nou dat weet je door alert te zijn of je echt helemaal meegaat in het gedachteveld en dat je uit je gevoel raakt. En het hoeft ook helemaal niet fout te zijn want je kunt ook heel sterk in je gedachteveld zijn en in die gedachtevelden kun je ook hele fijne dingen ervaren. Dus het is heel goed opletten wat er is. Je moet heel goed opletten van waar zit ik en wil ik dit, is dit ook wat ik echt voel? Want als je echt naar je gevoel toe gaat en je zit in een gedachteveld dan kan je daar ook een prettig gevoel hebben maar je kan er achter komen van ja maar dit is helemaal niet wat ik voel! Dus dan kom je uit een soort hypnotische situatie.
Ik kan het niet uitleggen. Dus jouw bewustzijn is de enige die dat kan voelen en weten dat je in een ander spoor zit. Dat is mijn reactie op dit moment.
Vraagsteller: en als je kippenvel krijgt is dat ook een uiting van binnen dat er iets gebeurt? Als je mooie muziek hoort bijvoorbeeld en ik weleens kippenvel van iets krijgen maar is dat ook een teken dat het iets
Martijn: Ja dat kan, dat is bij iedereen anders, sommige mensen krijgen haren rechtop hun hoofd. Dat zijn uitingen. (Bron: 20191103-MvS-Themadag-Levend-bewustzijn-in-een-Virtuele-analoge-werkelijkheidheid)