En er zijn vele malen meer dieren op deze wereld dan mensen. We zijn echt het stofkorreltje. Als mens, het mensenrijk zijn we echt een stofkorrel op deze wereld, als je het afzet tegen de aantallen levende wezens uit Gaia, hier op Aarde. We maken onszelf zo groot, en het is zo minimaal. Ik bedoel het minimaal ten opzichte van de natuurkracht.
Ik bedoel, als je naar de sprinkhaan kijkt, wat een sprinkhaan allemaal is, hoe een sprinkhaan functioneert. Dat is gigantisch! Wat een geavanceerd levend bewustzijn! Ze hebben zo veel kracht in de scharnieren van hun achter- en voorpoten, daar hebben wij vijf duizend bulldozers voor nodig om dezelfde kracht te kunnen hebben. En dat doen ze met hun lichaam, ze doen het zonder pneumatiek, zonder computers, zonder enige moeite. Het is echt formidabel.
================================================
De kracht van de natuur is de sleutel. Op het moment dat jij iets ziet wat natuur is, iets wat analoog is, ook al is het matrix; het is wel opgebouwd, samengesteld uit de oorspronkelijke wereld, letterlijk. Op het moment als je een boom ziet dan is die boom ook in jouw bewustzijn. Het bewustzijnsveld van het klokje wat in mij is en het bewustzijnsveld van een boom, dat zijn twee verschillende velden. We zien eigenlijk energievelden. De velden die in beweging worden gezet door die boom, de trilling van dat veld, dat is een resonantieveld in ons brein wat ervoor zorgt dat ons brein uitgelijnd wordt en een neuraal programma krijgt waardoor het brein informatie kan ontvangen uit het hart. En dan ineens wordt het gevoel uit het hart, uit de oorspronkelijke wereld aangekoppeld en dan zien we die boom, aaaaahhhh.
Dus het is niet zo dat wij ons goed voelen bij die boom, het is het resultaat. Wij worden geconfronteerd met de energetische opbouw van het hologram dat zich representeert in het neurologisch bewustzijn en dat is een andere hersengolfstaat, een ander circuit. Door dat circuit te zien of te beluisteren, geluiden van een rivier bijvoorbeeld, die geluidstrillingen komen binnen in het brein en die roepen bewustzijnsvelden op waar je ontspannen van wordt. De hersenen worden ontspannen in mijn systeem, omdat ik velden in beweging heb waardoor die hersenen naar een ander bewustzijn gaan, in een iets ander resonantieveld, trilling, andere hersengolfstaat en vervolgens wordt dat brein afgestemd op het bewustzijn van de Harts intelligentie. Mijn energetisch hart is de sleutel. Daarom voelen we ons zo goed bij de natuur en bij de dieren, afgezien van het feit dat ze geen oordeel hebben. Ze hebben dat ook niet want de programmeurs die dit experiment ooit hebben gemaakt, zijn niet gericht op de bomen en de dieren, hun experiment is gericht op zichzelf. Ze hebben een menselijke soort samengesteld die zich vervolgens bewust wordt, zodat ze meer zijn dan alleen lichamen. Daar gaat het experiment om.
De natuur en de dieren functioneren in de blauwdruk zoals het in de oorspronkelijke wereld ook is. Dus wij komen bij de dieren en daar zit geen manipulatie in, ons bewustzijn neemt die dieren waar en in dat moment gaan die hersenen, dat neurologische systeem, reageren op dat programma, gaat ‘ie naar een neutrale staat en weg gaat die manipulatie.
En soms zijn we zo vervuild dat we niet eens meer iets kunnen voelen bij een boom.
We zijn zo in de mentale hersengolfstaat gekomen dat het lichaam alleen nog reageert op prikkels van buitenaf. Dat is dus de matrix, die is zo sterk dat we eigenlijk alleen nog maar de visuele prikkels kunnen ontvangen en dat de hersengolf alleen nog maar in dat beeld blijft hangen van visuele waarneming. Dus er vindt dan geen verandering plaats.
Eigenlijk zou het goed zijn voor de hele wereld om drie dagen niets te zeggen, geblinddoekt, oordoppen in, zintuiglijke waarneming afsluiten, dat je helemaal in de doodse stilte ligt en dan pas ga je luisteren en naar binnen. Dan pas komt het binnen in beweging want dan vallen de prikkels weg.
God is samenwerken met al het andere in evenwicht. Zie de natuur!
============================================
Als we de kracht in onszelf kunnen voelen dan zal het ook buiten ons zijn. Hoe meer je je persoonlijkheid ten dienste stelt van je galactisch bewustzijn, de kracht, hoe vaker en sterker je dat ontwikkelt, hoe makkelijker je gaat communiceren met alle elementen van de natuur. De natuur gaat je werkelijk aanraken, je hoeft niets meer te vragen aan de natuur, je bént de Kracht! Je zit in het bos en gaat naar binnen en de boom raakt je aan door een soort wind.
De natuur is een representant van de Force, is niet geïnvaseerd, dieren zijn dat ook niet, zij interacteren rechtstreeks uit het krachtveld. Het enige wat zij nodig hebben is observatie vanuit hier (hart) namens de Kracht!
=================================================
Het is zo belangrijk ons te richten op dieren. Het veld vandaaruit, de dieren communiceren zo onvoorwaardelijk, dat is de godskracht op zich. Ook al zijn de dieren ook een informatieveld in deze werkelijkheid. Maar zij communiceren zo onvoorwaardelijk naar ons en mensen luisteren er eigenlijk helemaal niet naar.
Ik zie het ook heel veel bij mensen, die hebben zo veel liefde voor hun hond. Ik denk dat je wel begrijpt wat ik bedoel. Ik zie dus dat zij heel veel van hun hond houden maar zij houden eigenlijk van hun hond op de manier zoals ZIJ dénken wat liefde geven is aan de hond. En zij hebben een rol in zichzelf van wat de hond betekent in relatie tot de mens.
Ik zie dat er helemaal niet word geluisterd, er wordt helemaal niet gecommuniceerd. En als je dan dat gedachtegoed weg kunt halen en je keert helemaal terug naar de gelijkwaardigheid met het dier en je voelt dus ook in jezelf die kracht, dan hoeft er helemaal niets gedacht te worden over het dier. Dan hoef je geen toenadering te zoeken op een menselijke manier naar het dier. Het dier komt naar jou TOE! En op dat moment gebeurt er zoiets moois… het is een communicatie, een trilling, vibratie. Een trilling is echt een emotie, en dan vindt er dus echt een communicatie plaats. Van dier naar mens en van mens naar dier. De mensen begrijpt eigenlijk helemaal niet wat de dieren ons vertellen, wat zij ons laten zien. Wat zij uitzingen. Ik vind dat altijd heel erg..
In deze realiteit kennen dieren geen neurologische invasie zoals de mens die kent. Wel zijn ze mede uit een deel van een ander universum samengesteld uit verschillende universa en biologisch hier neergezet.
Ja en dieren hebben natuurlijk ook een hele andere plek in het script waarin wij nu zitten. Dit hele script is een soort embargoscript zodat je moet voldoen aan wat dat script allemaal zegt en doet. En binnen dat script, waar je allemaal aan moet voldoen, dat is allemaal informatie, daarin zijn eigenlijk matrixonderdelen. Dus het zijn wel echt dieren, zeker. Maar het worden pas echte dieren als jij anders gaat kijken.
Voor ons is het zo belangrijk dat wij durven te vertrouwen op onszelf, op de verbinding met dieren want dieren zitten niet in het neurologische bewustzijn waar wij in gehackt zijn. Zij zijn de open spiegels. Maar als wij het niet kunnen zien, het vertrouwen in onszelf, als we het vertrouwen van de dieren niet kunnen ervaren dan projecteren wij dus binnenin ook wantrouwen naar die dieren toe.
Het enige wat ik kan doen is in al mijn vriendelijkheid een ander ontvangen. Zo eenvoudig als dat we dat met onze dieren kunnen doen, zo moeilijk vinden we dat om dat met mensen te doen. Gewoon een dier aanvaarden hoe hij of zij is. Niet beoordelen die is vals of die is niet vals. Elk dier is goed, elk mens is goed. De patronen die erin zitten daar kunnen we het over hebben. We moeten uitgaan van het goede, ten diepste wat goed is. En dat zit in de mens zelf, dat zit in de dieren zelf. Daar hoeven we niks over te denken.
====================================================
Dus in feite leven wij nu in een werkelijkheid die alle ingrediënten heeft van een fantastisch experiment. Het is echt zeer geavanceerd en heel diepgaand waar we in leven. De zee, de vissen hoe alles hier functioneert, alles is frequentie en informatie. Wij zien dus vissen, maar degene die de vissen hebben ontworpen, toen de ontwikkelaars van dit universum aan het ontwerpen waren, hebben een heleboel andere beschavingen daar aan meegewerkt om hun experiment te ondersteunen. Ze hebben nooit vissen gebracht, dan zou je je kunnen afvragen hoe zou nou ooit een vis kunnen zijn ontstaan? Nee, vissen zijn informatievelden, alles is een informatieveld. Wat ze kwamen brengen was een informatie in dat veld en in dat veld resoneerde die informatie naar een fysieke vorm. Uiteindelijk zijn die resonantievelden aangepast. Er zijn op deze aarde hele grote conductors geplaatst, ik heb het nu even over de aarde, d.m.v. nieuwe frequenties werden vormen en ook histories van de werkelijkheid hierbij eruit geresoneerd, gewoon d.m.v. frequentietechnologie. ……….
Want dan komen we ook bij de Galactische beschavingen waarover gesproken wordt. Over bepaalde Siriaanse, Aldebaraanse (?) beschavingen en nog heel veel andere beschavingen waar nog nooit over gesproken is maar die wel van invloed zijn op deze werkelijkheid, die verrijking hebben gebracht op bepaalde frequentievelden, informatievelden in de matrix van dit universum, waardoor er een paar miljoen bloemensoorten konden ontstaan. Dat zijn geen voertuigen die met grote vrachtruimtes vol zaden zijn gekomen, dat is wat wij denken. Maar dat zijn hele grote krachtige beschavingen die met hele diepgaande technologie, gedragen vanuit het hart en overgezet in technologie (omdat ze zelf ook meewerken aan het experiment) grote informatievelden op basis van trillingen en emoties in het veld van de Aarde hebben gebracht waardoor het zich helemaal door het aardse veld vanuit de hele kosmos zich verder is gaan bewegen. En daaruit zijn dan de bloemen ontstaan. Er zijn ook veel meer bloemen en bomen op de aarde dan dat mensen zien omdat ons bewustzijn niet open staat. Dus wij zien eigenlijk maar een heel klein deeltje daarvan.
===============================================
Iemand kan veranderen doordat er een gemoedstoestand verandering plaatsvindt. Dribbel (hond van Martijn), gromt als er energetisch iets niet klopt bij een mens. Het kan zijn dat het in de energie wordt meegelift van die persoon maar het kan ook zijn dat het iemand is die dus letterlijk opgebouwd is uit alleen maar fysiek, dus neuraal vermogen en geen bezieling heeft. Dus als de verbinding met het scheppingsveld er niet is dan reageert Dribbel daarop. En dieren kunnen dat dus zien. Ze zien het veld letterlijk bewegen om een ander wezen heen.
Voor ons is het nu belangrijk dat we dat onderzoeken op deze aarde, dat de aarde niet een op zichzelf staande levensvorm is, een eenheid zoals dat wordt gezien in het universum, waarin er een werkelijkheid is waar leven is met een civilisatie waarin mensen en andere wezens met elkaar leven, in dit geval zijn dat dieren. We hebben onderscheid gemaakt tussen mensen en dieren. Op zich ook buitengewoon interessant om daar eens over te praten, hoe dat komt dat we onszelf mensen noemen en de dieren de dieren.
“Ja, “ zegt die hond tegen mij, “jij bent een mens.΅
“Ja?”
”Ja, dan hoor je er niet bij”.
“Hoezo?”
“Ja, dat hebben jullie zelf bedacht”.
“Oh, ja” Het is een totale idéfix om met woorden afscheiding te creëren.
Dieren maken ook geen oplossingen, dieren gaan ook niet nadenken over hoe het allemaal anders moet. Dat is onzin. Dat doen wij wel want wij zijn gegrepen door intellectueel archontisch bewustzijn. Dieren doen dat niet, dieren gaan op een hele natuurlijke manier een oplossing zoeken, mits ze vrij zijn van allerlei mensen die hen observeren op een manier van wie ze niet zijn. De verstoring die er hier is (dus ook in een dier) komt voort uit menselijk denken. Het is echt geen utopie om met elkaar deze wereld terug te brengen naar een voldongenheid waarin dieren elkaar niet eten en elkaar geen agressie toe beleven.
We lezen dus het hologram uit van het object. Dieren pikken feilloos informatie op uit het hologram en die gaan gedrag vertonen wat gelijk is aan wat mensen vertonen. (Dieren tappen uit onze waarneming)
Voorbeeld op een glazen plaat lopen op grote hoogte. We worden dan gefopt door ons eigen brein met onze eigen programma’s en overtuigingen. De hond was mee die ook getraumatiseerd is wat gekoppeld is aan het trauma van de mens. Waarom zitten dan dieren ook in dat spanningsveld? Dieren tappen gewoon uit onze waarneming. Daar hebben wij zoveel invloed in. Ik weet niet of je wel eens naar Cesar Millan hebt gekeken, de hondenfluisteraar, heel veel mensen zijn het met hem eens, heel veel mensen zijn het niet eens met hem. Ik ken dat, maar de effecten daarvan werken. Het gaat erom hoe je naar je hond kijkt en het gaat erom hoe je in jezelf kijkt. En als iemand anders aan een agressieve lijn loopt, die niet het baasje is van die hond, dan verandert ook het gedrag van die hond, omdat er een andere energie achter zit.
Dus we hebben dus met deze dagen en in ons dagelijks leven zijn we dat aan het uitfilteren van: waar zit ik met mijn gedrag? Waar zit ik met mijn visie, hoe kijk ik naar buiten? Hoe benader ik mensen? Hoe denk ik over de ander? Als hier nou bijvoorbeeld buiten een poesje staat en we hebben zo pauze, dan kunnen er een aantal dingen gebeuren, ik noem er twee op. Je kunt het poesje gaan aaien vanuit een reflex zoals je tot nu toe als mens van deze aarde hebt gedaan, dan heb je een heel mooi uur achter de rug, met veel beweging en veel voorstelling in jezelf en je gaat naar buiten “dag poes oh wat ben je lief, leuk” en je gaat verder. Dat is één. Er is niets fout. Maar je kunt ook vanuit dat waar we het nu werkelijk over hebben eens op een andere manier naar dat wezen kijken en misschien ga je hem niet eens aaien, misschien ga je hem groeten. Dus vanuit eerbied en gelijkwaardigheid, dus een niet aards menselijk bewustzijn. En daar kan best een knuffel uit tevoorschijn komen, dat is allemaal prima, maar dat wat ik ermee wil aangeven, is van als wij dat niet doorhebben, als wij dat niet daadwerkelijk toepassen, dus het bewustzijn ook omzetten dat we dat ook zijn, ja dan lukt het nog steeds niet.
Als er een dier voor je staat, er komt een lief hondje, poesje of een mooi paard naar je toe dan is de eerste reactie als je niet in een breinrespons zit, als je niet aan het nadenken bent over hoe je je hypotheek moet betalen, als je over dat pad loopt en je ziet dat prachtige dier of je komt hem tegen, dan is er een innerlijk bewustzijn wat direct weet dat het gaat om het geven van liefde en aandacht. Dan hoef je nog niet eens het dier aan te raken. Het gaat om de benadering. Het gaat erom dat er direct een innerlijke vloeiende stromende beweging is van aandacht. Er is niets anders dan alleen dat. Eenvoudiger dan dit kan ik het niet zeggen. En zo is het eigenlijk met alles wat menselijk is, wat bij de mens hoort, daar hoeft niet over gedacht te worden. Dat kan van binnenuit in de gedachte terechtkomen.
We hebben altijd het gevoel dat we iets moeten doen. Daarom stel ik ook bewust deze vraag want ja we willen wat doen en nee we hoeven niet iets te doen, zoals we het altijd hebben gedacht, dus dat mag wel, dat geeft extra beweging. Wij kunnen nog veel meer in beweging zetten, op het moment dat je onderdeel bent van het leven dat je dus ziet dat die puppy’s naar die kraaien kijken en die kraaien kijken ook naar die puppy’s.. ik ga nog een stap verder, als je door begint te krijgen in je gevoel dat leven elkaar ontmoet door elkaar waar te nemen en dat die waarneming een onderdeel is van jouw bewustzijn, als je dat begint te bevatten dan besef je dat je iets doet. Daar ligt de magie van het universum. Wij zijn zo in een afgedwaaldheid en verdeeldheid terecht gekomen, dat we denken dat je op dat moment niet eens iets hoeft te doen. Dat zeggen we dus wel, maar als we heel bewust ernaar gaan kijken kun je zelfs zeggen dat dat mogelijk is doordat jij er bent. Dat is dus het Alice in Wonderland.
Als we even teruggaan naar dat positieve stuk van de kraai die de puppy’s aankijkt en je observeert en je voelt dat dat heel fijn is, je bent deelgenoot. Ik heb dat ook heel sterk als mijn hond mij in mijn ogen kijkt gebeuren er zulke diepgaande zaken, innerlijk in mijzelf, dan moet ik gewoon huilen van vreugde, dan word ik zo diep aangeraakt door die prachtige ogen. En hij vangt me in 5 seconde in een blik, dan gaat zijn neusje zo omhoog en dan kijkt ‘ie me aan van “zo”, en dan word ik zo diep geraakt en dan versmelt ik dus in dat moment in mijzelf waarin ik mij helemaal toegang geef.
======================================================
Terwijl normaal is de rimpeling van: je voelt iets, je zendt het uit en het heeft effect. En de wereld reageert. Je ziet iets, een pijnstuk bij iemand of iets of je ziet iets: er zijn dieren ziek in een park, je komt daar met 3-4 mensen, je zit daar in stilte, je wilt helemaal niets veranderen, het enige wat je doet is je observeert, je voelt dat je deelgenoot bent van dat kwantummoment en dat is één en al bewustzijn, alles is bewustzijn, en dat je in dat moment naar binnen toe voelt en je hebt gekeken en je gaat en de dieren zijn gewoon beter. Dat zijn geen goocheltrucs, dat is gewoon hoe bewustzijn werkt. Dát is wat we mogen gaan doen.
En als je naar jezelf gaat kijken merk je dat je getraumatiseerd bent, want volgzaam zijn is een vorm van trauma.
Een hond is getraumatiseerd als je hem volgzaam maakt op basis van een commando van een woord, maar als je daar ook nog eens je liefde onder legt, dan voelt de hond jouw liefde, dan wil die heel graag met jouw liefde meelopen en dan is dus het commando dat je geeft gedragen vanuit liefde.
==================================================
Ik reed vorige week in de bossen met mijn zoon, we gingen naar een winkel toe waar tropische vissen waren en eenmaal daar gekomen was de template heel anders dan op het internet. Het was een hele andere winkel als dat energetisch was via internet, was helemaal niet erg. We rijden terug via de bossen en we hebben denk ik echt meer dan een half uur gereden achter een héle grote trailer met allemaal varkens daarin.
Het was zo’n extra lange trailer met daarvoor een vrachtwagen. Ik heb geen oordeel over mensen die vlees eten, dus dat is absoluut niet wat ik hier neerzet. Ik wil alleen maar een waarneming delen. We rijden achter die vrachtauto door de bossen, moet je voorstellen, verbonden met de bossen zo’n heerlijke natuur, zo mooi, je ziet de dieren en je geniet van de dieren die daar staan. We stoppen nog bij een plek waar -het lijken struisvogels maar het zijn emoes- en we kijken nog naar die prachtige mooie dieren, hoe mooi ze zijn. Als je heel bewust gaat kijken hoe mooi die creatie is, en vervolgens gaan we dus verder rijden en komt er een vrachtauto voor ons met de dieren.
En dat heeft een half uur geduurd en stinken en die beestjes waren hartstikke mooi schoon, ze hadden veel ruimte in de vrachtwagen, dus ze hadden hun gezichtjes half naar buiten, echt honderden snoetjes en oortjes, en uiteindelijk komen we uit in Ommen bij de kruising bij het water en die vrachtauto gaat naar links. Wij staan zo op de kruising en wij kijken zo naar die zijkant van die vrachtauto en al die dieren zien we zitten en op dat moment heb je dus twee keuzes, dat is eigenlijk waar het allemaal om draait, je hebt de keuzemogelijkheid om daar totaal niets bij te ervaren. En vaak is dat een onbewuste keus, omdat het bewustzijn van mensen helemaal verdicht is, ze voelen niet dat dat ook leven is, dat dat ook geboren is als een baby-tje en ook liefde heeft ontvangen in de dierenwereld, dat als je het beestje een aai geeft over zijn wangetje dat dat beestje de koestering en de liefde voelt, het opsnuiven van de verse lucht, al dat soort dingen gaan aan je voorbij, dat is vaak een onbewuste keuze.
Je hebt de keus om daar iets bij te voelen.
En op het moment dat je dat begint te voelen, voel je dus het lijden. En dat is niet het lijden alleen van de dieren maar het is het lijden van een gebrek aan bewustzijn. En dat is iets heel intens. Dat is intens, want wij kijken ernaar en mijn zoon zegt “waarom blijf je nou staan en rij je er niet gewoon achteraan om erbij in de buurt te blijven”? Heel lief natuurlijk. Ik zeg “laten we samen ernaar kijken” En we kijken samen naar die grote trailer met al die biggetjes en er gebeurt iets, binnenin mij en ook bij hem. Wat er bij hem gebeurde weet ik niet, maar bij mij wel. Ik kijk ernaar en ik heb zo ongelofelijk veel respect voor die dieren, zo’n dankbaarheid dat ze er überhaupt zijn, in het moment dat ik leef, dat ik hen mag ontvangen in mijn veld en ik voelde de volledige erkenning dat ze leven. Het was niet een toevalligheid, ik voelde jullie leven. Ik had er geen oordeel over wat er zou gebeuren maar ik voelde zoveel erkenning van het leven dat ik weet, vanuit mijn manier hoe ik kijk, dat het moment dat ik deze dieren kon zien en hen het leven kon geven in mijn bewustzijn, de erkenning dat ze er zijn, dat alleen dat moment voldoende is dat het überhaupt wordt gezien. Eén simpele diepe krachtige waarneming door één ziener, in dit geval waren het er dan twee. En in werkelijkheid waren er meer op dat kruispunt, daar ga ik niet naar kijken, ik kijk alleen maar vanuit mijzelf, en ik voelde het leven. We zien dat, we ervaren dat en dan heb je dus de keus om daar iets mee te doen, het gaat om de waarneming.
Ga je nou iets doen met die varkens, moet ik daar nou spandoeken over maken en daar een stichting over oprichten en nou ga ik er helemaal voor, of ga ik iets met dat bewustzijn doen in mijzelf wat daar op dat specifieke moment tot leven is gekomen. Dat krachtveld. Of misschien wel beiden. Die scheiding, die keuze die heb ik. Wat maak je en (?) je weg? Wat wil je bekrachtigen, wat is een bekrachtiging, wat gebeurt er?
Ik besluit op dat moment dat ik leef in een wereld waar geen dierenleed is, ik ga gewoon met mijn bewustzijn, ik heb geen gedachte, maar ik stel het vast in een weten dat dit er niet is. Ik zie het wel, maar binnenin mijzelf is er geen enkele ruimte die accepteert dát het er is. Dus er is een andere waarneming binnenin mijzelf en dat is dus de goddelijke vonk van wat wij in ons dragen, dat je iets buiten jezelf ziet en er niet mee in conflict gaat want dan ga je dus die andere taal spreken. Maar je ziet het van binnenuit, je voelt het, je ervaart de dieren, de liefde en daardoor zet je als reiziger uit die andere werkelijkheid een informatieveld van binnenuit in beweging en die plak je als het ware, zo druk ik het nu even uit, in dat frame, boem!, wat niemand kon zien. En ik weet dat dit voor ons allemaal geldt, dat sinds dat ik daarnaar heb gekeken in mijn hologram dat er nog honderden andere mensen hebben gekeken.
Waarom? Door die innerlijke kracht, daar binnenin! Hier zit ‘ie helemaal! En dat is zo’n enorm krachtveld wat we in onszelf dragen.
Ik heb dus geen oordeel over dat de mensheid op dit moment dieren eet, want dat is inherent aan de verdichting van het bewustzijn. Ik kan dat begrijpen. Deze werkelijkheid functioneert gewoon zo. En dat is iets waar ik niet tegen hoef te vechten, maar wat ik wel kan doen is mijn innerlijk vermogen inzetten en daar heel krachtig in opereren. Heel krachtig in aanwezig zijn. En ik denk ook dat als je dat met elkaar doet, heel krachtig zonder doelstelling, dat je daarmee hele “briljante” reacties in het veld neer kunt zetten.
Maar misschien hebben die varkens maar één seconde geleefd op het moment dat ik keek. En dat is de kracht die wij allemaal dragen. Dat is waarom we hier op de Aarde zijn, om ons te ontdoen van die kracht die ons in feite belet en waardoor we verblind worden. Maar vooral om vanuit onze innerlijke hartskracht, die kracht uit een andere werkelijkheid hier te brengen zodat die ontbrekende vibratie, de vibratie die in het collectieve gedeelte nog ontbreekt in deze werkelijkheid, zijn intrede doet.
We moeten beseffen dat we brengers zijn van een goede kracht. Ik gebruik het woord “goed” in dit geval met nadruk en klem. Wij brengen een hele goede kracht doordat we “Zien”. We zien dus niet ‘wat we willen zien’, maar we zien wat er te zien is en we voegen daarbij onze kracht binnenin, in dat moment. Je draait niks om, je neemt het waar en binnenin voel je iets en dat breng je met je bewustzijn in dat beeld. En dat is wat de mensheid in zich draagt. Dus we brengen innerlijk vermogen, heel krachtig in dat moment wat we ervaren, van binnen naar buiten.
======================================================
76% van de insecten zijn uitgestorven, dat stond in de Trouw, zo’n klein artikeltje, maar eigenlijk zou dat op de voorpagina moeten staan onder de kop: “leven op planeet Aarde sterft uit, de mens heeft nog 3,5 jaar, voedselbronnen raken op, evenwicht verstoord, de schepping van deze wereld is ondermijnd,” en dan nu gaan we naar een ander onderwerp (krant), zo’n klein artikeltje.
Het gaat niet zozeer om de insecten, het gaat erom dat er frequentie veranderingen plaatsvinden, dat de ingrediënten waaruit alles is ontstaan dus compleet in de war zijn. En dan kun je allerlei maatregelen bedenken, juridische maatregelen en veranderingen van energie, maar ons bewustzijn is nodig nu. Ons bewustzijn is nodig om als krachtwezens van klank, kleur, trilling, frequentie, daadkracht, dat te gaan aanschouwen. En dat kan alleen als je een vrij bewustzijn hebt, dus de schrijvers die in deze werkelijkheid aanwezig zijn kunnen daadwerkelijk alleen maar herscheppen, want daar gaat het om, herzien, herscheppen, op moment dat ze vrij zijn van allerlei parameters van hoe het in elkaar zou zitten volgens een vorm. Want er is geen vorm. Er is geen vorm, alles wat we hebben gedacht in een vorm is het niet. Daarom moeten we alles durven openzetten.
Het wordt tijd dat wij van het leven gaan genieten, dat we het leven in gaan ademen, dat we een insect kunnen waarderen voor de enorme belangrijke schakel dat dat insect soort heeft in de gigantische hologram van deze werkelijkheid. Ik hou van deze werkelijkheid, ik hou van de natuur, de mensen en ook van mijzelf. Het heeft echt even geduurd voordat ik ook kon begrijpen dat ik ook van Martijn kon houden.
================================================
En dat programmeren kwam vanuit een gevoel. En zo kwamen we op het onderwerp vissen.
“Nou ja, wat voor vissen dan, wat voor vissen zijn er dan, wat vind je daar leuk aan”
Soorten vissen werden opgenoemd en wat er leuk is aan die vissen, wat voor gevoel hij daarbij heeft. En toen kwamen we ook op het punt dat als je die vissen wilde kopen dat ze ook geld kosten.
“Ja, die vis kost 150 euro, en een andere 320, en er zijn visjes van 2 euro”.
En zo ging het eigenlijk over die levensvorm, over geld. Terwijl wat eronder zit, is puur liefde. Maar het hele arsenaal aan vibratie van bewustzijn verplaatste zich eigenlijk naar iets waar die vissen dus helemaal niet mee bezig zijn, het bestaat niet eens voor die dieren. Maar wij, als andere levensvormen, hadden het daar dus in de auto wel over.
Dat is interessant hè, want dat zet zoveel lagen open. Het zijn de kleine dingen waar je dan heel bewust doorheen kunt gaan.
En toen vroeg ik aan Raymond “vind je het dan ook bijzonder hoe wij nu allemaal praten over die levensvorm”
– “Vissen zijn het”!
– “ja, vissen” een correctie hè….”dat we daar over praten en dat wij als het ware beslissen, door middel van het uitwisselen van geld, over hun bewustzijn heen, want zij weten daar niks van. Dat wij daarmee bepalen waar ze naar toe gaan, wat er met hen gebeurt en dat er eigenlijk een soort…. we zijn een beetje aan het schaken met die levensvorm zonder dat ze überhaupt weten dat er geld is en dat er überhaupt een andere beschaving is die een bepaalde doelstelling heeft met hen”.
Het grote geheel daarbuiten, die de vissen in de aquariumbakken gestopt hebben om een bepaalde reden.
Voordat ze in de aquariumbak zaten waren ze vrije wezens en zwommen ze door een gigantische oceaan. Dat is iets, dat hou ik vast en dat ben ik en ik stem mijn hele leven daaropaf, ten dienste. Dat betekent dat als ik dus in een spel door al die straten en gangen loop, dat ik besef: ik loop door die gangen en straten van dit stuk software van deze werkelijkheid. Ik ga dus ook niet perse iets aan die software veranderen, ik ga niet denken van: ja, die straat moet hier eigenlijk gewoon weg, en daar programmeer ik een andere straat in. Nee, dat is niet waar ik me bezig ben. Dit is het script en ik blijf heel krachtig in mijzelf aanwezig, dat is waar het omgaat, hier liggen de boodschappen, in mijzelf en vanuit dat stuk, dat ben ik mij bewust, en vanuit dat stuk leef ik in die straat, in die scripten. En dan zal je merken dat de reacties in dat script, in die straat waar je doorheen gaat, dat dat aan gaat sluiten of reageren gaat, subtiel of ineens heel fors, op wat je van binnen voelt.
Vanochtend stond ik op en beneden sprongen de twee katten op schoot. Dan voel je dat welkom van het leven, dat kan ook een plant zijn, dat ik aangeraakt word door leven van hé, weer een nieuw moment, en wij ervaren dat als een dag.
===============================================
Vraag: zitten dieren gevangen in de matrix?
Martijn: nou in feite niet, op het moment dat jij anders gaat kijken naar deze werkelijkheid krijg je ook een andere reactie vanuit het dierenveld. Dus eigenlijk geldt dit voor het volledige script, eigenlijk het algehele beeld reageert op ons. Dus er is een levend bewustzijn wat aansluit op ons vrije gevoel, en er is een reactie uit reactievelden, wat aansluit op ons niet vrije gevoel. In beide gevallen hebben we te maken met organische wezens die in deze werkelijkheid leven maar wel een onderdeel zijn van deze matrix, eigenlijk een onderdeel zijn van dit universum. Daarom vind ik ook echt alles heel mooi.
De ene persoon gaat heel open naar een dier toe en heeft helemaal geen angst en de ander die krijgt een heel andere reactie van het dier. Daar zit het hem in, dit heeft niets te maken met je angstveld, wat veel mensen zeggen “je draagt angst bij je”, nee, het heeft te maken met je algehele wereldbeeld. Dat is waar ze op reageren. Als je dit in stukjes gaat beoefenen in jezelf en je past het dus ook echt toe vanuit het weten dan kun je zomaar afspraken maken met mensen, dan kun je in contact komen met situaties waar je van andere mensen hoort “nou dat moet je zo doen en dat moet je zo doen en of het je lukt, want het kan helemaal niet”. Maar jij hoort het wel maar je weet hier dat je niet in lijn van die gedachte komt. Je gaat vrij en je weet: het kan. Het is er gewoon en het gebeurt. Dat is dat stukje magiër in ons.
Dan zijn die emoties die er worden gevoeld niet in lijn met de gedachten van het verhaal wat de andere je vertelt. En dat is in feite de meest zuivere vorm. Want als er een dier naar ons toe komt en er is iets met het dier dan kan het dier nooit zeggen: Ik heb last van dat of dat, zus of zo. Het dier komt naar ons toe, raakt ons aan door middel van de waarneming en op dat moment komt er iets. Er komt een verbondenheid en we voelen ons aangetrokken tot het dier en we ontfermen ons energetisch over dat dier. We weten niet wat er aan de hand is, we kunnen alleen maar zeggen, hé lieverd, kom maar. Of als er een hek tussen staat dan kijk je het dier aan en je aanschouwt het en je voelt het en in dat moment voel je eigenlijk niets anders dan hele krachtige trillingen, gevoelens, wat het dan ook is, je voelt informatiebewustzijn in jezelf in beweging. Het is je eigen bewustzijn. Jouw eigen bewustzijn komt tot leven als een draaikolk, whoem, whoem, whoem,
Iemand die zich richt op de kernboodschap in zichzelf, van binnenuit, dan gaat dat resonantieveld zo krachtig stralen dat kun je expanderen met je bewustzijn van binnen naar buiten, dat kun je heel krachtig maken. Dieren gaan daar gelijk op reageren, bladeren gaan ritselen, op het moment dat dat zo krachtig wordt, dat dat verder gaat dan je neurologische fysieke lichaam, dan buigt dat alle oorzaken en gevolg wetten eigenlijk af.
Ik voel dat ook heel sterk in de eerbied als ik in een natuurgebied ben met de dieren. Als je in de perceptie leeft van het witte stipje, als je dus beseft waar je bent, dat je beseft dat je in een wereld leeft waar volstrekte absurde regels zijn, waar iedereen die absurde regels gewoon volstrekt normaal vindt, volstrekt normaal. Dat is echt een waanzinnige toestand. Dat als je je daar bewust van bent en je neemt dat dus mee heel echt in je zelf de natuur in, dat je dus weet wat er aan de hand is, dus je gaat niet de natuur in met je persoonlijkheid opgebouwd en toch op die manier de natuur in, zo van nou hier ben ik als Martijn. Nee je gaat even goed afstemmen op die waanzinnige toestand waarin je leeft, en je voelt op dat moment dat jij kennis in je draagt dat dat dus anders hoort te zijn, als je met die perceptie, die visie de natuur in gaat, moet je eens kijken wat de dieren gaan doen. Moet je eens kijken wat de natuur gaat doen, wat er gebeurt. En ik was net vanochtend eventjes beneden bij het water bij die prachtige vogels, en dan zit ik daar even op een stoeltje dat daar staat en ik ben in stilte, ik doe mijn ogen dicht en ik besef heel goed waar ik dus op deze Aarde ben. Dus in een wereld die gewoon absurd is. Naar allemaal mensen die roepen “het is van mij”, “het is van mij!” “Ik! Ik bezit dat!” “Hier staat het, notaris, hè, hè!” Waanzinnig, dus omdat het op een papiertje staat, is het. Ja? Hoeveel huizen staan er leeg? Ja, die is van mij. Hoeveel mensen hebben een huis nodig? Waanzinnig. Maar goed, dus in dat stuk zit ik dan lekker op dat stoeltje, in stilte. Ik luister naar het water dat achter mij kabbelt en het water dat voor mij kabbelt, en ik heb dus een ander bewustzijn dan de algemene mens, wat de mensen gemeenschappelijk zo’n beetje op deze Aarde in zich dragen, daar onderscheid ik mijzelf van. Dus ik ben mij dat in mijn moment buitengewoon bewust. Wat er gebeurt is dat die dieren naar je toe komen, er gebeurt iets op het moment dat er vrij bewustzijn is. Dat is het rebelse eigenlijk, ten opzichte van dit systeem. Dieren reageren erop. In deze matrix reageren dieren op, dat je anders bent. Ze zien het, ze zien dat jij geen gelover bent, ze zien dat je geen lid bent van de sekte van de Aarde.
=================================================
Vraag: wat is de rol van dieren in deze dimensies?
Martijn: Net zo belangrijk als in onze oorspronkelijke realiteit. Alles is mee gekloond, alles is mee gekloond in die schil van realiteit, oftewel alles wordt in ons gevoegd. En dieren reageren op basis van onze mindset. De dieren reageren op onze wijze van bereidwilligheid of wij naar onszelf willen kijken. Een heel simpel voorbeeld is, als je hond dwars is dan ben je zelf die dag gewoon hartstikke dwars. Als mijn hond vervelend doet tegen mij ben ik gewoon vervelend. En kijk nu in het groter collectief in de dierenwereld, in de dierenwereld heerst ook chaos. En het is van oorsprong helemaal niet zo dat er prooien, dat er roofdieren zijn die andere dieren opeten. Dat is meer om de levenscode tot zich te nemen, omdat ze zelf anders degenereren. Dus wat is de rol van dieren op de Aarde en ook in andere dimensies, alles is gerelateerd aan het bewustzijnsveld. Hier op Aarde zijn de dieren de dragers, net als de bomen in de natuur, van onze oorspronkelijkheid. Zo krijgen we louter te zien wat wij kunnen waarnemen.
Arjan: Gebeurt er voor dieren iets anders als ze doodgaan dan voor mensen?
Martijn: Dieren zitten niet in de scheppingsmatrix zoals wij. Deze werkelijkheid waar wij nu zitten, nou heb je nog meer van die leuke plaatjes, moet er gelijk een glaasje water op drinken (wordt een foto van een verwaarloosde, gestorven hond getoond).
Het gaat hier om. Ons veld van bewustzijn, we noemen dat ons zielbewustzijn, ons scheppingsvermogen is gekoppeld aan dit universum hier. En dit universum wat dus in feite een geïnvaseerd universum is onder controle van reptiliaanse mensachtige wezens o.a., dat is een universum op zich. Dat is gewoon een universum op zich. En in dat universum is het dus mogelijk dat daar ook dieren leven. Ons vermogen wordt gekoppeld aan een cyber biologisch lichaam wat door hen bestuurd wordt waarmee wij denken ons te identificeren en vanuit die visie proberen wij een verklaring en betekenis te geven hoe dieren dus functioneren. Maar die dieren zitten gewoon in dat model. Maar die dieren reageren wel op ons scheppingsvermogen. En omdat wij die dieren liefhebben en omdat wij die dieren kunnen voelen en brengen ze liefde, doordat wij die dieren kunnen zien, we kijken het hondje in zijn oogjes en je ziet dat het hondje zo diep in je kijkt, dan word je geraakt hier in je hart, kijk je dat diertje aan en zegt: lieverd ik houd zo van je. En op dat moment is ons scheppingspotentieel dus aanwezig om die dieren aan te raken maar het heeft helemaal niets te maken met het stervensproces van hen want zij komen niet uit de matrix waar wij vandaan komen.
Arjan: En waar komen zij dan vandaan en waar gaan zij naar terug?
Martijn: Dat is een dierencollectief. Dat is een compleet ander model dan het menselijk scheppingspotentieel.
Arjan: een groepsziel of zo.
Martijn: Ja, het zijn bewustzijnsvelden. Wij hebben een onafhankelijk, mensen maar ook vele andere scheppersrassen, hebben onafhankelijke zielen, maar die zielen zijn wel in een veel groter eenheidsbewustzijnsveld, dat is een galactisch veld, met elkaar in verbinding, maar per ras is dat gekoppeld. En bij de dieren is het zo dat zij ook zielen hebben maar van een veel andere betekenis en dat zij met elkaar in verbinding staan, maar dat zij dus geboren worden bv, in deze matrix, dus in deze realiteit in dit universum, maar dat ze niet afkomstig zijn uit ons universum. Wat niet betekent dat als wij teruggaan naar de oorspronkelijke wereld dat wij dus geen contact meer kunnen hebben met onze lievelingshond. Als wij terugkeren naar onze oorspronkelijkheid kunnen wij met alle frequenties tegelijkertijd communiceren. Dit proberen we dus nu een bepaalde betekenis te geven en uitleg op basis hoe wij nu denken en daardoor zijn er ook zoveel mensen die elkaar in de haren vliegen want ze willen het kunnen begrijpen. En dan zeg ik maar steeds: lieve mensen, het enige wat je hoeft te begrijpen is dat de vorm waar ik nu over spreek het eventjes maar een tijdelijke vertaling is, neem dat dus gewoon maar met een korreltje zout, de vorm is gewoon toch heel anders, maar veel belangrijker is dat wij ons onderzoek in het hier en nu durven te doen.
En dat dat kloon programma waar we nu met z’n allen voor waken, wat we zien gebeuren in de genetica, dat die mensen/ dieren die worden gekloond, dat het allemaal langzamerhand wordt geïntroduceerd, bewust, door de wetenschappers, om te zorgen dat er een bepaalde ethische waarde ontstaat waardoor mensen zeggen van….hmm acceptabel…we gaan steeds meer naar het bewustzijn toe, langzamerhand, dat datgene waar wij in wonen, ons lichaam, dat dat al een onderdeel is van een heel groot multidimensionaal programma, waar wij gewoon simpelweg de vermogens niet voor hebben om dat in een keer te doorzien.
Arjan: Een vraagje tussendoor. Is het dan zo dat er in het oorspronkelijke levensveld ook ontwikkeling is? Dat daar niet perfectie is, dat alles daar al is, maar dat ook daar ontwikkeling is?
Martijn: Perfectie is juist dat AL-ontwikkeling er is. De perfectie van het leven is, dat er voortdurend ontwikkeling is. En dat er geen eind is omdat er geen eind is. Wij koppelen het woord perfectie aan iets, dat er niet meer iets kan zijn dat niet loopt of wat beter kan.
Arjan: Het statische hè?
Martijn: Precies. En als je kijkt in het dierenrijk – we gaan zo verder waar ik was gebleven – Het dierenrijk is niet op zoek naar perfectie. Het dierenrijk evolueert uit zichzelf voortdurend naar gelang wat er zich aandient. Dus de evolutie hier ook op deze Aarde (betekent): Als iets uitsterft, een soort, dan komt er iets anders voor terug. En dat is één en hetzelfde bewustzijn dat daarin aanwezig is. Dat is de kracht, de “Force of Life.”
De dieren gaan niet zeggen van: “Ja nou, dit is geen perfecte wereld; wij willen dat veranderen.” Dat is iets wat hier door de mensheid hier heen loopt, wat niet “mens-eigen” is. Iets dat op zoek is naar de essentie van het leven en dat wil afdwingen in een vorm.
Dus ja, terugkomend op jouw vraag: In de oorspronkelijke wereld is er voortdurend beweging in bewustzijn, voortdurend. Het AL-bewustzijn is voortdurend aan het onderzoeken, voortdurend. En daar is dus een perfecte werkelijkheid doordat alles er mag zijn. En doordat alles er mag zijn en alles toegankelijk is, en alles er ook voor iedereen aanwezig is, en ook letterlijk te gebruiken is voor elkaar, zichtbaar …is dus iets dat een ander bij zich draagt dat misschien nog geëvolueerd kan worden, direct in evolutie, in potentie aanwezig. En (dan) kan het, als een ander zoals jij, daarnaar zou kijken, als jij het zou observeren, kan het gelijk door gekoppeld worden naar het AL.
Martijn: Echt vanuit passie voor de Aarde, voor “alles wat is” en daar wil ik nog kort iets over zeggen: De dieren staan te popelen om weer in contact te komen met ons. Ze komen letterlijk naar ons toe; stel je open.
Ik ben gisteren ook weer zo hartelijk ontvangen door een prachtige hond. Als jij je durft open te stellen voor al het leven, dan zal het leven zich openen voor jou.
Voel maar op dit moment dat jij uit een heel ander universum komt, uit een compleet andere wereld, waar de kleuren duizenden keren intenser en breder zijn, waar het geluid van de dieren een miljoen keer intenser is, waar het stromen van het water als een symfonieorkest door de bergen glijdt, dat je daar vandaan komt, uit een wereld van warmte en respect, als een deel van het krachtveld van liefde, de “Force of Life”, en dat je in deze wereld waar je vandaan komt, rechtstreeks contact hebt met al het leven, in welk deel van het scheppingsveld dan ook. En jij zit nu hier en bent aanwezig op planeet Aarde, om de fundamenten van het leven van waarde en respect, van liefde en kracht hier op Aarde te representeren.
We hebben het erover hoe wij ons allemaal voelen, hoe ik me erover voel, maar hoe voelen die dieren zich erover en erbij? Ik reed gisteren nog langs een grote vrachtwagen vol met allemaal diertjes erin en dan rijd ik daar voorbij en dan besef ik in dat moment dat al die dieren die daarin zitten ook allemaal onlosmakelijk verbonden zijn met “het Bronveld”. Dus op het moment dat ik me dat realiseer, voel ik dat ook. Dus het is veel makkelijker om je daarvoor af te sluiten, maar omdat ik daar zo mee in verbinding ben; die liefde en die compassie voor die dieren zo sterk voel al vanaf het moment dat ik geboren ben, voel ik ook: Ja, het is goed dat ik er eigenlijk ziek van word (van de lucht van vlees in een winkel). Dat is puur mijn eigen wezenlijke gevoel. Zo goed dat ik er ziek van word, dat ik er niet tegen kan, want ik houd toch zo ontzettend veel van die dieren.
Kijk, ik zeg wel eens iets, dat in een later stadium achterstevoren gezegd wordt, maar dan heb ik het over een andere schil. De mens, dier, [de realiteit] waarin we nu leven, deze realiteit, is opgebouwd door Designers uit een deel van een ander universum, samengesteld uit allerlei verschillende universa. Ons fysieke lichaam is ook opgebouwd uit verschillende menselijke soorten. Andere galactische wezens, andere beschavingen. Met dieren is het eigenlijk precies hetzelfde. Dat is hier biologisch neergezet. En de dieren hier, op dit moment, zijn dus eigenlijk een soort manipulatie, of eigenlijk een soort invasie. Dat is niet zuiver – samengesteld inderdaad – en dat is door scheppende wezens – die voor het merendeel artificieel zijn – gedaan. Dat hebben ze met specifieke doeleinden gedaan. De wetenschap zal het op een gegeven moment ook vaststellen dat de Aarde een soort experiment is en dat de wereld is gecreëerd door buitenlandse rassen.
De dieren, die hier nu leven op deze Aarde, die kennen geen neurologische invasie zoals de mens die kent. Dus in dit geval heb ik het specifiek over een mindcontrol in het brein, in deze laag. Dus waar wij nu mee te maken hebben, onze persoonlijkheid – daar heb ik het specifiek over: dat heeft een dier niet. Een dier heeft geen persoonlijkheidssyndroom. Mijn hond is elke dag hetzelfde. Die gaat niet…, als de hond van de buren voorbijloopt en die heeft een mooiere halsband, krijgt hij niet één of andere ego van: ik wil ook zo’n band. (Gelach)
Hij of zij blijft gewoon zichzelf. En dat is het wezen van wie hij of zij is. En dat is wat ik bedoel. De natuur en de elementen en de dieren reageren zuiver vanuit het programma van deze matrix. Deze schepping-biologische wezens reageren zuiver. [Dit] omdat, vóór de manipulators dit hele experiment overnamen – dat is de grootste gebeurtenis die in het hele universum plaatsvindt – voordat ze dat deden stonden de dieren [er al]. [Dieren] die dus ook door die Designers ontworpen zijn. De dieren [die] hier ook letterlijk zijn neergezet om “een compleet scala” te maken; om een evolutionair programma te laten ontstaan. En de dieren zijn nog steeds in diezelfde fase als de Designers oorspronkelijk hebben gedaan.
======================================================
Moeder Aarde is een heel belangrijk, het allerbelangrijkste element, het gaat echt om de natuur en de dieren, laten we dat niet uit het oog verliezen, want als we alleen maar daar zitten (wijst in de lucht) en we vergeten het hier (wijst naar beneden) dan zitten we net zo uit balans als dat we niet spreken over het buitenaards onderwerp.
Het is dus mogelijk. En dat merk je dan ook dat die natuur terug gaat reageren. Eigenlijk stemt de matrix alles wat om jou aanwezig is, het levensveld dat is dus in dit geval de matrix, die dus in eerste instantie als een experiment is geweest en eigenlijk nog steeds, door je daarop af te stemmen op de natuur en je eigen hart, stemt die natuur zich af op die hartfrequentie. En dan ga je rechtstreeks communiceren en dan is het dus mogelijk en die testen kun je zelf ook doen thuis of waar dan ook, als je in diepe verbinding bent in die coherente hartslag van je hart, dan kun je rechtstreeks communiceren met de elementen van de natuur. De bomen gaan waaien of je kunt de stilte erin brengen, dat gras gaat waaien, de dieren komen naar je toe. En bij elke krachtige inademing en uitademing, waarbij je dus vanuit je centrum, vanuit je hart en vanuit je pijnappelklier, schokgolven van kracht voelt vertrekken, als je dat helemaal leert terug te oefenen, als je dat helemaal terughaalt hoe je dat kunt ontwikkelen dan kun je in dat moment ook rechtstreeks interacteren met de natuur.
Maar laat ik zeggen, dat de dieren, de mineralen en de planten, daar had jij de eerste vraag over, die wij nu ervaren op deze Aarde, zijn allemaal een onderdeel van de oorspronkelijke blauwdruk, de script van dit universum en die zijn daar ingebracht door verschillende superbeschavingen nadat er één beschaving is geweest, die dat heeft gecreëerd, dat zijn de scheppers van het universum. En dat is dan, zeg maar, hologram 1, dat is het universum waar wij in leven en daar lopen 7 andere schillen doorheen, door die lichtcoderingen en de schillen, die daar doorheen lopen die zijn exact gelijk aan dit oorspronkelijke universum waar wij nu dus in leven. Maar die 7 schillen die daar doorheen lopen, daar lopen allerlei neurologische invasies in en dat raakt het fysieke lichaam van zowel ons als mensen maar ook de wezens die in het universum leven en daar vinden de manipulaties plaats.
Arjan: De planeten, de Aarde.
Martijn: Ja en die manipulaties die in ons plaatsvinden, die vinden in ons plaats en niet in de natuur. Dus de dieren en de planten en zo zijn eigenlijk vrij van manipulatie vanuit het punt waar we nu over spreken, maar als je dus nog iets verder gaat, als je de verrekijker achterstevoren op je hoofd zet en je gaat het grotere beeld zien, dan zie je dat eigenlijk alles wat gecreëerd is in dit universum, een afgietsel is van een veel groter universum en dat er als zodanig ten opzichte van de waarneming naar bijvoorbeeld de dieren en de planten geconstateerd kan worden dat zij eigenlijk onder controle staan van een script.
Martijn: In de oorspronkelijke wereld, waar wij nu zitten hier, kun je zeggen van: dieren die elkaar opeten, het op dit moment een wijze is waarop er informatie in die wezens terecht komt. Wij zien dat die dieren elkaar opeten, dat is gewoon een biologische wetgeving en dat is logisch omdat er heel veel andere voedingsmiddelen, die normaliter in het hologram, in de geometrie aanwezig zijn, niet functioneren. Dus we zitten in een heel ander oorzaak en gevolg. Dat heeft niets te maken, dat die dieren manipuleren, dat is gewoon hun manier, collectief, om elkaar in stand te houden. Dat is een onderdeel daarvan.
Arjan: Ook de biotoop.
Martijn: Ook de biotoop ja. Kijk en dieren hebben een andere vorm van bewustzijn, dat functioneert anders, maar de mensen staan onder neurologische controle en dieren eigenlijk niet.
Het is wel belangrijk om te beseffen, dat als een dier geobserveerd wordt door mensen en de mens dus niet vrij is van manipulatie, dat die observatie van die mens invloed heeft op het dier.
Dus dieren kunnen helemaal doorslaan en in de angst schieten door observatie en aanwezigheid van mensen.
Wij als wezens, die onder een controle staan van alle invloeden, hebben zelfs zonder het te weten, invloed met die mindcontrol ook op andere levensvormen.
Arjan: En wat zouden er dan bijvoorbeeld wel of niet verstandige dingen zijn om in communicatie met dieren te doen? Gemoedsgesteldheid of een gedachte of een gevoel of interactie.
Martijn: Wat heel belangrijk kan zijn, hangt natuurlijk helemaal van de situatie af, en eigenlijk ook wel, dat op het moment dat je met een dier gaat communiceren en een verbinding aangaat met een dier, dat je in dat moment niet alleen maar vanuit je persoonlijkheid met een dier in contact gaat, maar dat je ook even goed van binnen voelt, dat jij een verbinding hebt met al het leven. En dat je vanuit dat bewustzijn, dat is een gevoel, dat je dat binnen laat komen en dat je vanuit dat gevoel van eerbied en dankbaarheid naar al dat leven, het dier het ook van jou voelt, dat je met dat dier in contact wilt zijn. Dan stel je jezelf niet alleen maar persoonlijk en neurologisch voor, maar dan stel je jezelf voor aan het wezen vanuit het levensveld.
Vraag: Je zegt dat dieren niet hetzelfde bewustzijn dragen als wij en dat het hoogste wat ze kunnen bereiken, is het voelen van de liefde van de mens. Is dat met alle dieren zo? Want ik kan me voorstellen dat dat voor walvissen, dolfijnen en olifanten toch anders is bijvoorbeeld. Komen die ergens anders vandaan dan de rest van de dieren?
Martijn: De dieren kennen een collectief bewustzijn, walvissen ook. Het is niet zoals dat je een walvis ontmoet, dat dat perse een ander wezen is, dan een walvis die zo’n 3 of 4 kilometer verderop is. Dat functioneert anders.
Arjan: Groepsziel.
Martijn: Dat is groepsbewustzijn. En eigenlijk is dat bij ons ook zo en hebben we dat op dit moment niet door. Omdat we allemaal in de zogenaamde verdeeldheid verkeren waardoor jij denkt dat jij jij bent en ik ik. Op dit moment klopt dat ook wel hoor.
Arjan: Geweldig mijnheer van Staveren.
Martijn: Wie hebben een groepsbewustzijn, een groepscollectief?
Dieren functioneren daar gewoon anders in op dit moment. Het is wel zo, dat op het moment dat wij anders gaan observeren naar dieren, zullen we merken dat dieren ook ander gedrag gaan vertonen. Maar wat was de concrete vraag?
Arjan: Nou je zegt: zij hebben een ander bewustzijn dan wij, maar ik vraag me af of dat er tussen de dieren onderling ook nog onderscheid is. Ik kan me voorstellen, dat dolfijnen, walvissen en olifanten een heel groot bewustzijn met zich meedragen.
Martijn: Ja, dat is ook zo. Dat is enorm. Want het bewustzijn dat ze vertegenwoordigen, dat is dus gebaseerd op geometrie. Dus de lichamen die opgebouwd zijn van hen hè, het cel bewustzijn van de lichamen, de geometrie, dat is eigenlijk het zender en ontvangstgedeelte waarvan het bewustzijn, dat dus gekoppeld is aan dat lichaam in het groepsbewustzijn, ook van afstamt. De walvissen hebben bijvoorbeeld een enorme grote connectie met bepaalde lagen van het Andromeda bewustzijn en van het Sirius bewustzijn.
Arjan: Oorspronkelijke of …
Martijn: Oorspronkelijke, dat komt alleen maar uit het oorspronkelijke. De wezens, die ons bezoeken en die meewerken van binnenuit in de Aarde, dat doen wij ook door hier geboren te worden en dat doen zij ook door zich te connecten in het veldbewustzijn van dieren, komen uit die vrije zone, komen niet uit dit hologram.
Dus dat zijn andere bewustzijnsvelden, dat wil niet zeggen meer of minder, maar het is iets anders, andere velden, beschavingen en het bewustzijn van deze beschavingen is in staat, net als wij dat ook hebben gedaan, om zich te koppelen in een artificieel hologram, dit universum, om vervolgens geboren te worden, althans zo lijkt het voor ons, om aanwezig te zijn met hun bewustzijn in dieren, die ooit uitgezet zijn door wezens, door de scheppers, die dit universum gemaakt hebben, om daarin te koppelen en wij zeggen dan dat het reizigers zijn van bijvoorbeeld het Siriaanse bewustzijn, terwijl het eigenlijk gewoon precies zo is als het ook gezegd wordt, maar niet zo is dat het Sirianen zijn, die daarin zitten. Dat is iets heel anders.
Arjan: Ik heb ook wel eens gelezen dat als je het verschil in bewustzijn beschrijft van kristallen, bomen, dieren en mensen, dat er eigenlijk werd gezegd, dieren hebben inderdaad nog een groepsziel en het is niet de bedoeling van evolutie maar het is de bedoeling van involutie, dat het bewustzijn heel diep afdaalt, dat dieren bijvoorbeeld ongelooflijk knap zijn, dat een bever met wiskundige precisie een dam kan maken. Dat kunnen wij echt niet zonder apparatuur of computers of weet ik veel wat en dat kan een bever wel. Dus die is in het groepsbewustzijn nog veel meer afgestemd op die groepsziel zoals het dan daar werd beschreven en dat het van de mens de bedoeling is, dat hij individueel heel diep involveert, dat de geest heel diep in de materie gaat.
Martijn: Ja dat klopt. Het is dan wel een zienswijze eigenlijk, over die dieren gesproken, vanuit de perceptie van waar wij nu zitten. Want op het moment dat wij ons zouden ontkoppelen uit dit hologram en wij worden dus uit een diepgaande narcosestaat in een andere wereld wakker, dan kijken we terug naar deze werkelijkheid, het is een organische simulatie, en daar vervallen eigenlijk per direct alle betekenissen die we ooit hebben gegeven aan de vorm die we denken te hebben ervaren. Dus alles is redelijk relatief.
Bronnen: fragmenten uit de training “Communiceren met de Kracht”, educatie-dagen Bewustzijnsverruiming Baarn d2+3, verschillende Crowd Powers met Arjan Bos en Martijn van Staveren