Dit is een feitelijk verhaal over een ontmoeting met een multidimentionale beschaving van Antari uit Antares. Eerst komt de originele Engelse tekst, daaronder is een Nederlandse vertaling.
From the Introduction
(a chapter from a book by Alloya Huckfield, with author’s permission) This book is a sharing of my experience of working with 11th dimensional beings called the Antari who come from the star collective Antares. It is a Light Body manual containing information about the various layers of the Auric Field or Plasma Sheath. It describes in detail the various layers and their functions.
The Antari describe the mechanism of the conversion of energy into Light via several different light devices within the Kether (outer layer) of the Auric Field.
The Antari are on a mission to assist us in transforming our energy body to be able to accept high vibrational star codes from higher dimensions. Within this book it is hoped that a glimpse into the workings of the Light body is achieved.
First encounter with the Antari
I met the Antari for the first time during a kinesiology session. A friend of mine was training to become a qualified Kinesiologist and she needed volunteers to practice upon. I volunteered for a rebalance session. Kinesiology is a muscle testing procedure, a simple diagnostic tool that allows the practitioner to identify stresses within the energy body.
The healing room was warm and gently lit by candles. In the centre of the room she had a white leather massage couch, and to the side there was a large table covered in crystals. Whilst gazing at the crystals, I was drawn towards a beautiful white crystal, Selenite. I always had the permission to touch the crystals in the past. So I reached out to take hold of the selenite and as I did my friend shouted, “No! Do not touch it yet”. I pulled my hand away and asked why I was not allowed to touch the stone? She told me she just intuitively knew I was not to touch it, and she knew it would be part of the kinesiology rebalancing.
I lay down on the couch and made myself comfortable and I closed my eyes and I just simply relaxed and my friend began the kinesiology rebalancing. For the first 10 to 15 minutes I was just simply in a relaxed state. We had finished talking a little about our day, and I was relaxing into the session. Sometimes certain crystals are required to be placed upon certain meridian points on the body. When the kinesiologist tests for this, they simply place their hand over certain crystals and then just test the person’s muscles to see whether this is the appropriate crystal. It was no surprise to either of us that
the crystal that I needed was in fact Selenite.
As soon as the crystal was placed at my head, I felt a strange feeling of movement. I felt very dreamy and was obviously moving into an altered state of consciousness. I felt the couch beneath me move forward. Then I could see lights moving quickly over me. I was not totally asleep. I was not dreaming, but I wasn’t totally awake and conscious either. It was like I was in two places at once. My physical human self was lying on a massage couch in my friends healing room here in the third dimension, but I felt disassociated from that and I was travelling in my astral body.
At first I seemed to drift in and out of this altered state of disassociation. Initially I did not recognize what was going on, other than this strange feeling like the couch was moving. Then it occurred to me that there were overhead lights passing above, which was impossible because my friend only had candles in the room. As I thought to myself this is very strange, I felt like I was actually being pushed down a corridor with lights flying over my head. I sat up to find myself travelling at a great speed down a white light tunnel with bright lights which only got brighter until I lost consciousness in a flash of brilliant blinding light.
When I regained consciousness I was lying down on a couch that came out from the wall. Everywhere was bathed in a golden light that didn’t seem to source from anywhere. It was very misty in the peripheral of my vision, and yet, I knew this was not a dream. I could feel that I was no longer lying on the massage couch, as this couch was made from some sort of soft pliable foam, it did not seem to have any edges between the couch and the wall but was one smooth surface, as if it was all molded in one.
I looked to the side and out of the golden haze came a beautiful being. The being was made up of white misty light which was made up of spinning golden molecules that resembled galaxies revolving around a central sun in the heart area. Its body reminded me of a Praying Mantis. Its head was very elongated and sat upon a long thin slender neck. Its eyes were so beautiful, with a loving gaze that almost made me swoon, they were bright turquoise. Its body was transparent and I could see a turquoise nervous system running through its body emitting sparks of phosphorus light from within the nodes or meridians points. It was a humanoid like insect Mantis being.
With the most loving of energy, the Antari telepathically said, “Oh, you are awake. You seem to wake up more and more these days.” I felt like this Being was a long lost friend. I was very pleased to see it and wanted to jump off the couch and throw my arms around it.
The Mantis Being telepathically told me I was to lie still, as I was having an operation and I should look down at my body. I did not see my physical body but my etherical one. I was open from my throat to my navel, I could see inside. There was no blood or organs but only the etherical blueprint or framework of my internal organs.
The Mantis being explained that all I was seeing was a lucid dream, a symbolic dream to explain something to my human mind which would normally find these kinds of experiences unbelievable and this would normally send the person into unconsciousness.
Why did the Antari say “Oh, you are awake? You seem to wake up more and more these days.” Were they implying I had been with them before, but did not remain conscious or awake enough to remember them?
The Antari had an amazing ability to change their arms and fingers into surgical instruments, a scalpel or scissors and even a laser beam. I watched with amazement as they took what looked like a burnt out fuse from out of my body and put a new one in.
It was in a specific place just under my rib cage in the very centre of the sternum. A place where there is a small bone, a small boney node. The burnt out fuse looked like it was made of glass with wires and small crystals inside like an implant or device. Once the Mantis Being had removed it, it was replaced with a new one which had electrical golden light running through a similar device.
The Mantis being then made almost a smiling face and then showed its finger which glowed with light and quickly sealed up my body and it once again began to look more physical and solid. The entire time this operation was going on I was aware that there was a being standing behind my head. The Mantis being told me not to look at this being, as I would find its appearance scary, of course I looked. It looked like a huge spider, not exactly like a spider it seemed to be half biological looking and half machine. It had its legs in certain parts of my brain. It was manipulating my brain waves to keep me in a certain altered state whilst the operation was going on.
I was about to freak out but as the thought came into my mind, it was gone again so fast I completely forgot about it until much later. I think the Antari wiped it from my memory so as not to traumatize me. This wiping of the mind began to make me a little sleepy and I began to dip in and out of consciousness. One minute I was very aware that I was aboard some kind of ship with some kind of alien being, and the next minute I began to dream just a normal dream. I felt like I was moving between two different realities.
When I was fully conscious, I was aware that there were more Antari and other presences around me, but they were just simply on a different frequency. The Antari who had operated on me seem to come and go from the mist. The Mantis being telepathically told me that the operation was a success, and I could get down from the couch and it would give me a guided tour of the ship. Once again the being explained that really I was not aboard a ship that was mechanical made with nuts and bolts or even operated in the third dimension. It was instead created from astral plasma like energy, and was actually coming from my dream body. Of course I did not really understand this at the time, what they were trying to explain to me, was that they were using my astral body, my dream body, like a plasma screen. On this they were playing certain frequencies of energy, ideas and dreams, which I would translate, and manifest, as an experience of walking around a spaceship.
The Antari explained that I had ideas and images in my subconscious mind on how spaceships would look. They explained that they had taken these ideas and images from my subconscious mind, and they had played out this lucid dream of a spaceship, but in truth it didn’t really look like this at all. It was simply set up as a virtual reality to provide my human mind with something familiar, in order that I would stay awake and experience things that would normally blow my mind away and I would lose recall.
The Mantis being took me into a long corridor where the walls also seemed like they were made out of this soft foam. There were no sharp edges and everything seemed very smooth. There were no doors or doorways as such and I could see how this entire ship was dream- like. It was literally morphing as my mind began to explore the ideas of what it was that I was traveling in, because I knew that what I was seeing was only a projection from my subconscious mind.
I followed the Mantis into a room where there were not only other Antari, but there were also other beings which people called the Greys. I know these beings as the Zeta, because I have had many experiences with them before.
Three Zeta sat at consoles. On screens within the consoles, there were flattened out maps of the Earth. All over the map there were little lights that would blink on and off. The Antari communicated to me that each light represented a person like myself, who were waking up. Those lights which were turned off meant that the person had not awoken to their true identity yet, and those lights that were flashing on and off were those who like myself were beginning to wake up to their true identity and were having experiences just like me. I do not remember how many lights were actually turned on; I know that there was not many. I had the feeling that this was only the beginning of a great awakening. Was the device they upgraded in my energy body monitoring me on the earth?
The next thing I knew I had obviously lost consciousness. I had begun to wake up back on the massage couch in my friend’s healing room. I tried to explain to my friend what I had experienced but I was totally lost for words.
======================================================================================================================================================
Nederlandse vertaling (geautomatiseerd)
Uit de introductie
Dit boek is een deel van mijn ervaring van het werken met 11 dimensionale wezens genaamd de Antari die afkomstig zijn van het sterrencollectief Antares. Het is een handleiding voor het lichtlichaam met informatie over de verschillende lagen van het auraveld of de plasmaschil. Het beschrijft in detail de verschillende lagen en hun functies.
De Antari beschrijven het mechanisme van de omzetting van energie in Licht via verschillende lichtapparaten binnen de Kether (buitenste laag) van het Aurische Veld.
De Antari zijn op een missie om ons te helpen bij het transformeren van ons energielichaam om in staat te zijn om hoog frequente stercodes uit hogere dimensies te ontvangen. Binnen dit boek wordt gehoopt dat een glimp in de werking van het Lichtlichaam wordt verkregen.
Eerste ontmoeting met de Antari
Ik ontmoette de Antari voor het eerst tijdens een kinesiologie sessie. Een vriendin van mij volgde een opleiding tot gekwalificeerde kinesioloog en ze had vrijwilligers nodig om op te oefenen. Ik bood me aan voor een evenwichtssessie. Kinesiologie is een spiertestprocedure, een eenvoudig diagnostisch hulpmiddel waarmee de beoefenaar spanningen in het energielichaam kan identificeren.
De behandelkamer was warm en zacht verlicht door kaarsen. In het midden van de kamer had ze een witte leren massagebank en aan de zijkant stond een grote tafel bedekt met kristallen. Terwijl ik naar de kristallen staarde, werd ik aangetrokken door een prachtig wit kristal, seleniet. Ik heb in het verleden altijd de toestemming gehad om de kristallen aan te raken. Dus stak ik mijn hand uit om de seleniet vast te pakken en terwijl ik dat deed riep mijn vriend: “Nee! Raak het nog niet aan ”. Ik trok mijn hand weg en vroeg waarom ik de steen niet mocht aanraken? Ze vertelde me dat ze gewoon intuïtief wist dat ik het niet mocht aanraken, en ze wist dat het deel zou uitmaken van het evenwicht van de kinesiologie.
Ik ging op de bank liggen en maakte het mezelf gemakkelijk en ik sloot mijn ogen en ik ontspande me gewoon en mijn vriend begon de kinesiologie opnieuw in evenwicht te brengen. De eerste 10 tot 15 minuten was ik gewoon in een ontspannen toestand. We waren klaar met praten over onze dag en ik ontspande me in de sessie. Soms moeten bepaalde kristallen op bepaalde meridiaan punten op het lichaam worden geplaatst. Wanneer de kinesioloog dit test, leggen ze eenvoudig hun hand over bepaalde kristallen en testen vervolgens de spieren van de persoon om te zien of dit het juiste kristal is. Dat was voor ons geen van beiden een verrassing, het kristal dat ik nodig had, was in feite seleniet.
Zodra het kristal op mijn hoofd was geplaatst, voelde ik een vreemd gevoel van beweging. Ik voelde me erg dromerig en ging duidelijk naar een andere bewustzijnsstaat. Ik voelde de bank onder me naar voren schuiven. Toen zag ik de lichten snel over me heen bewegen. Ik sliep niet helemaal. Ik droomde niet, maar ik was ook niet helemaal wakker en bewust. Het was alsof ik op twee plaatsen tegelijk was. Mijn fysieke menselijke zelf lag op een massagebank in de behandelkamer van mijn vrienden hier in de derde dimensie, maar ik voelde me daarvan losgekoppeld en ik reisde in mijn astrale lichaam.
In het begin leek ik in en uit deze veranderde staat van dissociatie te drijven. In eerste instantie herkende ik niet wat er aan de hand was, behalve dit vreemde gevoel alsof de bank bewoog. Toen viel het me op dat er bovenlichten boven passeerden, wat onmogelijk was omdat mijn vriend alleen kaarsen in de kamer had. Omdat ik bij mezelf dacht dat dit heel vreemd is, had ik het gevoel dat ik eigenlijk door een gang werd geduwd met lichten die boven mijn hoofd vlogen. Ik ging rechtop zitten en merkte dat ik met grote snelheid door een tunnel met wit licht reed met felle lichten die alleen maar helderder werden totdat ik het bewustzijn verloor in een flits van schitterend verblindend licht.
Toen ik weer bij bewustzijn kwam, lag ik op een bank die uit de muur kwam. Alles werd omhuld in een gouden licht dat nergens vandaan leek te komen. Het was erg mistig aan de rand van mijn zicht, en toch wist ik dat dit geen droom was. Ik voelde dat ik niet meer op de massagebank lag, aangezien deze bank was gemaakt van een soort zacht buigzaam schuim, het leek geen randen te hebben tussen de bank en de muur, maar het was één glad oppervlak, alsof het was allemaal in één stuk gegoten.
Ik keek opzij en uit de gouden waas kwam er een prachtig wezen. Het wezen leek uit wit mistig licht te zijn dat bestond uit ronddraaiende gouden moleculen die leken op melkwegstelsels die rond een centrale zon in het hartgebied draaiden. Zijn lichaam deed me denken aan een bidsprinkhaan. Zijn hoofd was erg langwerpig en zat op een lange dunne slanke nek. Zijn ogen waren zo mooi, met een liefdevolle blik die me bijna deed zwijmelen, ze waren helder turkoois. Zijn lichaam was transparant en ik kon een turkoois zenuwstelsel door zijn lichaam zien stromen en vonken van fosforlicht uitstoten vanuit de knooppunten of meridianen. Het was een mensachtig insect als een Mantis-wezen.
Met de meest liefdevolle energie zeiden de Antari telepathisch: “Oh, je bent wakker. Je lijkt tegenwoordig steeds meer wakker te worden. “Ik voelde me alsof dit Wezen een lang verloren vriend was. Ik was erg blij om het te zien en wilde van de bank springen en mijn armen eromheen slaan.
Het Mantis-wezen vertelde me telepathisch dat ik stil moest blijven liggen, omdat ik een operatie onderging en ik naar mijn lichaam moest kijken. Ik zag niet mijn fysieke lichaam maar mijn etherische lichaam. Ik was open van mijn keel tot mijn navel, ik kon naar binnen kijken. Er was geen bloed of organen, maar alleen de etherische blauwdruk of het raamwerk van mijn interne organen.
De bidsprinkhaan legde uit dat alles wat ik zag een lucide droom was, een symbolische droom om iets aan mijn menselijke geest uit te leggen dat dit soort ervaringen normaal gesproken ongelooflijk zou vinden en dit zou de persoon normaal gesproken bewusteloos maken.
Waarom zei de Antari: “Oh, je bent wakker? Je lijkt tegenwoordig steeds vaker wakker te worden. ” Bedoelde ze daarmee, dat ik eerder bij hen was geweest, maar niet genoeg bewust of wakker bleef om het te onthouden?
De Antari hadden een verbazingwekkend vermogen om hun armen en vingers te veranderen in chirurgische instrumenten, een scalpel of schaar en zelfs een laserstraal. Ik keek met verbazing toe hoe ze iets wat eruitzag als een doorgebrande zekering uit mijn lichaam haalden en er een nieuwe in stopten.
Het was op een specifieke plek net onder mijn ribbenkast in het midden van het borstbeen. Een plek waar een klein bot is, een klein botknooppunt. De doorgebrande zekering zag eruit alsof die van glas was gemaakt met daarin draden en kleine kristallen, zoals een implantaat of apparaat. Toen het Mantiswezen het eenmaal had verwijderd, werd het vervangen door een nieuw exemplaar waarvan het elektrische gouden licht door een soortgelijk apparaat stroomde.
Het wezen van de bidsprinkhaan trok toen bijna een lachend gezicht en toonde toen zijn vinger die gloeide van het licht en verzegelde snel mijn lichaam en het er weer fysieker en steviger uitzag. De hele tijd dat deze operatie gaande was, was ik me ervan bewust dat er een wezen achter mijn hoofd stond. Het wezen van de bidsprinkhaan vertelde me om niet naar dit wezen te kijken, omdat ik zijn uiterlijk eng zou vinden, natuurlijk keek ik. Het zag eruit als een enorme spin, niet echt als een spin, het leek half biologisch en half machine. Het had zijn ledematen in bepaalde delen van mijn hersenen. Het manipuleerde mijn hersengolven om me in een bepaalde veranderde toestand te houden terwijl de operatie aan de gang was.
Ik stond op het punt in paniek te raken, maar toen de gedachte bij me opkwam, was het weer zo snel weer weg dat ik het helemaal vergat tot veel later. Ik denk dat de Antari het uit mijn geheugen heeft gewist om me niet te traumatiseren. Dit uitwissen van de mind maakte me een beetje slaperig en ik begon in en uit mijn bewustzijn te zakken. Het ene moment was ik me er heel erg van bewust dat ik aan boord was van een soort schip met een soort buitenaards wezen, en het volgende moment begon ik gewoon een normale droom te dromen. Ik had het gevoel dat ik me tussen twee verschillende realiteiten bewoog.
Toen ik me volledig bewust was, was ik me ervan bewust dat er meer Antari en andere aanwezigheden om me heen waren, maar ze waren gewoon op een andere frequentie. De Antari die mij hadden geopereerd, lijken uit de mist te komen en te gaan. De bidsprinkhaan vertelde me telepathisch dat de operatie een succes was en dat ik van de bank af kon komen en dat hij me een rondleiding door het schip zou geven. Opnieuw legde het wezen uit dat ik echt niet aan boord van een schip was dat mechanisch was, gemaakt met moeren en bouten of zelfs maar in de derde dimensie werd bediend. Het werd in plaats daarvan gemaakt van astrale plasma-achtige energie, en kwam eigenlijk uit mijn droomlichaam. Natuurlijk begreep ik dit toen niet echt, wat ze me probeerden uit te leggen, was dat ze mijn astrale lichaam, mijn droomlichaam, als een plasmascherm gebruikten. Hierop speelden ze bepaalde frequenties van energie, ideeën en dromen, die ik zou vertalen en manifesteren als een ervaring van rondlopen in een ruimteschip.
De Antari legde uit dat ik ideeën en beelden in mijn onderbewustzijn had over hoe ruimteschepen eruit zouden zien. Ze legden uit dat ze deze ideeën en beelden uit mijn onderbewustzijn hadden gehaald, en dat ze deze lucide droom van een ruimteschip hadden uitgespeeld, maar in werkelijkheid zag het er helemaal niet zo uit. Het was simpelweg opgezet als een virtuele realiteit om mijn menselijke geest iets bekends te geven, zodat ik wakker zou blijven en dingen zou meemaken die normaal mijn geest zouden wegblazen en ik zou het geheugen verliezen.
De Mantis namen me mee naar een lange gang waar de muren ook leken te zijn gemaakt van dit zachte schuim. Er waren geen scherpe randen en alles leek erg glad. Er waren geen deuren of deuropeningen als zodanig en ik kon zien hoe dit hele schip er dromerig uitzag. Het veranderde letterlijk toen mijn geest de ideeën begon te onderzoeken van waar ik naar op reis was, omdat ik wist dat wat ik zag slechts een projectie was van mijn onderbewustzijn.
Ik volgde de bidsprinkhanen naar een kamer waar niet alleen andere Antari waren, maar er waren ook andere wezens die mensen de Greys noemden. Ik ken deze wezens als de Zeta, omdat ik al veel ervaringen met ze heb gehad.
Drie Zeta zaten aan bedieningconsoles. Op schermen in de consoles waren afgeplatte kaarten van de aarde te zien. Overal op de kaart waren kleine lampjes die aan en uit zouden knipperen. De Antari vertelde me dat elk licht een persoon vertegenwoordigde zoals ik, die wakker werd. Die lichten die waren uitgeschakeld, betekenden dat de persoon nog niet was ontwaakt tot zijn ware identiteit, en die lichten die aan en uit flitsten waren degenen die net als ik begonnen te ontwaken tot hun ware identiteit en ervaringen hadden net als ik. Ik kan me niet herinneren hoeveel lichten er werkelijk waren ingeschakeld. Ik weet dat er niet veel waren. Ik had het gevoel dat dit slechts het begin was van een groots ontwaken. Bewaakte het apparaat dat ze in mijn energielichaam hadden opgewaardeerd mij op aarde?
Het volgende dat ik wist, was dat ik buiten bewustzijn raakte. Ik begon weer wakker te worden op de massagebank in de behandelkamer van mijn vriend. Ik probeerde mijn vriend uit te leggen wat ik had meegemaakt, maar ik kwam niet op woorden.
********************************************************************
From: The Antari from Antares
By Alloya Huckfield
Copyright 2020
978-1-71662-545-9
Cover art by Jeanette Kirkham Jeannettekirkham.com
PS from Alloya:
The Antari are very different to other beings, other beings talk in earth language and are here on different missions. The Antari are working on a different level.
Here is some art of my friend Marco who gets downloads of starcodes from the Antari that is the closest you will get to a language coming from them ..:)
Je moet inloggen om een reactie te plaatsen.