(door Erik Tanghe) Ruim een maand geleden wordt mijn moeder opgenomen in het ziekenhuis met vreselijke pijnen in haar rug.
Ze kan nauwelijks nog stappen.
Twee weken nadien is ze terug thuis met een uiterst hard verdict.
Borstkanker met uitzaaiingen in de onderste ruggenwervels en vermoedelijke uitzaaiingen in de rechterlong, ribben en dijbenen.
Omdat mijn moeder ondanks de leeftijd van 89 er nog best zin in heeft, wordt een hormoon therapie behandeling voorgesteld omdat het gaat om een hormonale kanker. Dat is een kanker die zich voedt met hormonen zoals oestrogeen en progesteron.
Het is wel erg vreemd dat een lichaam iets gaat opvreten wat het net zelf heeft aangemaakt.
Het is zoiets als een autofabrikant die op het einde van de lopende band z’n afgewerkte auto’s zelf aan diggelen slaat.
Maar kanker is natuurlijk wel een ziekte.
Kanker valt je aan, verspreidt zich over jouw lichaam, vreet je op zoals de twee onderste ruggewervels van mijn moeder die volledig in elkaar zijn gezakt omdat die smerige kanker ze heeft opgevreten.
Dat doet het lichaam toch niet zelf??
Het is immers niet het lichaam dat beslist om kanker te krijgen…
Deelfoutjes
kanker zijn deelfoutjes van de cellen, Meneer..
Deelfoutjes die zich verspreiden en uitzaaien over het gehele lichaam..
Ons lichaam produceert elke dag zo’n 330 miljard nieuwe cellen en af en toe loopt het mis.
Ons immuunsysteem ruimt normaliter die deelfoutjes op maar ja, niemand is onfeilbaar en hoe meer cellen, hoe meer risico.
Insecten krijgen geen kanker maar hoe groter het dier, hoe meer kans dat het ooit kanker ontwikkelt.
Toch is het dan wel vreemd dat kanker bij dolfijnen en walvissen niet voorkomt en bij olifanten heel zelden.
Dat wordt de Peto paradox genoemd. Walvissen zijn zelfs zo groot dat ze statistisch wel zouden moeten doodgaan aan kanker.
Niet dus maar laat die grote beesten nu net enkelen van de meest vredelievend dieren zijn op aarde.
Walvissen worden massaal afgeslacht maar een walvis zal een mens nooit aanvallen.
Olifanten werden jarenlang omwille van hun slagtanden meedogenloos omgelegd.
Zou het niet kunnen dat net dat vredelievende karakter of de schijnbare afwezigheid van negatieve emoties er voor zorgt dat er geen kanker kan ontstaan.
Moeten we ons niet gaan afvragen waarom er momenteel jaarlijks zo’n 9 miljoen mensen overlijden aan kanker?
Ik begrijp heel goed waarom mijn moeder kanker heeft ontwikkeld en nee, ik ben niet hardvochtig.
Ik leg het even uit.
Na twee weken medicijnen nemen, kan mijn moeder helemaal niet meer lopen.
Ze heeft zo’n vreselijke zenuw- en botpijnen dat het mensonterend is om haar zo te zien lijden.
Het is vreemd dat nu ze medicijnen neemt om de groei van de kanker te vertragen, dat het alleen maar erger wordt.
Wanneer ik besluit om me eens te verdiepen in de pillen die ze neemt, kom ik tot de onthutsende conclusie dat 2/3 van de medicijnen botontkalking tot gevolg heeft en dat één medicijn zelfs heel vaak als bijwerking pijn in de botten en de gewrichten veroorzaakt.
Is de pijn in haar wervels niet genoeg misschien?
Een injectie die ze diende te krijgen om verdere botafbraak te voorkomen, heeft als bijwerking hypocalcemie of de afwezigheid van calcium in het bloed, de manier waarop ons organisme via het bloed het lichaam ontzuurt.
Nadat ik haar aanraadde om te stoppen met alle medicijnen, enkel nog pijnstillers te nemen en met haar aan de slag ben gegaan met haar emoties, is mijn moeder nu aan de beterhand.
Ze kan terug lopen, krijgt na tien kilogram te zijn afgevallen terug haar eetlust terug.
Ik weet zeker dat mijn moeder zal doodgaan… maar niet aan kanker… en niet nu.
Ze heeft net haar 90ste verjaardag gevierd.
Het verhaal van m’n moeder heeft me nog maar eens duidelijk gemaakt dat de klassieke geneeskunde het grotere plaatje niet heeft begrepen en dat de echte oorzaak van ziekte compleet wordt genegeerd maar ook niet wordt gezien.
Voor velen is een ‘ziekte’ als kanker een slecht genetisch lotje uit de loterij, gewoon brute pech of ligt het aan de vervuiling en slechte eetgewoontes.
Bij andere minder ernstige ziektes zijn de misvattingen al even groot.
Ons lichaam heeft een geniaal werkend immuunsysteem dat optreedt als er een indringer in ons lichaam verschijnt in de vorm van een bacterie of een virus.
De persoon met een slecht werkend immuunsysteem wordt ziek, iemand met een goed werkend immuunsysteem blijft overeind. Dat weten we allemaal maar waarom werkt het immuunssysteem bij sommigen niet goed?
En waarom wordt bij een griepepidemie plots iedereen ziek?
Zakt het immuunsysteem bij ons allemaal plots in elkaar?
Als emoties de oorzaak zijn van ziekte en dat zijn ze, krijgen we dan plots allemaal dezelfde emotie tijdens zo’n epidemie of is er ook wat anders aan de hand?
Inflammatory oncotaxis is een verschijnsel dat optreedt bij kanker wanneer die zich verspreidt via en naar plaatsen waar zich vroeger en/of nu ontstekingen in het lichaam bevinden.
Dat is erg interessant want als we weten waarom het lichaam ontstekingen creëert, en dat weten we, is de logica achter kanker niet zo ver te zoeken. Dat is in ieder geval beter dan die ontstekingen te onderdrukken met antibiotica en de waarschuwing die het lichaam geeft, compleet te negeren.
Als ik met pijn in het hart zie hoe de klassieke geneeskunde nog steeds gebaseerd is op angst en symptoombestrijding, lijkt het me erg nuttig bovenstaande stellingen en vragen verder uit te spitten en oplossingen te delen in een lezing
‘De logica achter Ziekte’.
Logica…
Zo is volgens de klassieke geneeskunde cholesterol een grote boosdoener maar waarom zou ons lichaam iets produceren wat schadelijk voor ons is?
Het hart van een pasgeboren baby bestaat voor 10 % uit cholesterol en de bijnieren zelfs 50 procent.
Cholesterol kan je nog het best vergelijken met lijm die het lichaam gebruikt om beschadigingen aan de slagaders te herstellen.
Als je lichaam teveel cholesterol produceert, is er al een ander probleem…
We hebben het ook over fijne zaken zoals aambeien, migraine, artritis, etc.
het is allemaal veel logischer dan we denken en het is verbonden met een groter geheel.
Het gaat over de aankoppeling van ons bewustzijn aan ons fysieke lichaam.
Logica…
In deze lezing bekijken we ook de symboliek achter een ziekte want de plaats waar een ziekte zich manifesteert zoals de onderrug bij m’n moeder; wijst rechtstreeks naar de vastzittende emotie die de initiële oorzaak is van ons probleem.
Vriendin Jarka Doeswijk gaf onlangs een schitterende lezing over haar ervaring met borstkanker en dat deed ze al dansend want wie danst, volgt het ritme van het lichaam en laat het gevoel, de emotie spreken.
Het is een mooi en uniek voorbeeld hoe het luisteren naar je lichaam je kan genezen en je kan veranderen van een stervende zwaan naar een sprankelend levend bewustzijn.
Je kan de replay van die lezing via onderstaande link tijdelijk gratis herbekijken.
https://beingjarka.com/lezingen/leven-lef/leven-lef.html
En dat is ook wat mijn moeder dient te doen… dansen.. al bedoel ik dat niet zo letterlijk maar wel in de zin van genieten van het leven, van de tijd die ze nog heeft, terwijl durven te voelen waar de brandende sporen van een rotte jeugd nog vastkleven aan haar vermoeide lichaam.
De lezing ‘de Logica achter ziekte’ is te bekijken in Borsbeek en Lier en ze zijn beiden ook online via zoom te volgen.
Lezing ‘De Logica achter Ziekte’ 18 maart in de ‘Great White Whale center’ (hoe toepasselijk); Locatie: Jozef Reusenslei 182, 2150 Borsbeek begin om 19.30 u tot 22.30, kostprijs 20 euro,
Inschrijven verplicht via https://whitelight-healing.com/nieuws.html#ziekteborsbeek
Lezing ‘De Logica achter Ziekte’ 31 maart in Lier bij Pure Essence, Kesselsesteenweg 6, 2500 Lier,
begin om 19.30u tot 22.30 u; kostprijs 20 euro
Inschrijven verplicht via https://www.eriktanghe.com/speaker.html#ziektelier
ET
Voorbije lezingen en workshops kan je steeds aanvragen via
https://www.eriktanghe.com/onlinelectures.html
Je moet inloggen om een reactie te plaatsen.