Vaak hoor(de) ik het om me heen. Goed voor zichzelf zorgen was geen tijd voor want druk druk druk.
Zelf maakte ik me al lang niet meer druk. Als bewust zelfstandig 1 pittertje (ZZP’er sinds 2008) leerde ik mijzelf al snel aan om ruimte voor mijzelf te nemen. Ook in tijd. Door die ruimte voor mijzelf, tegen alle verzoeken in, vrij te houden, meestal de ochtenden, begon mijn dag altijd heel fijn en rustig. En ja ook lekker, met een bakkie…. 🙂
Ergens in de middag toog ik dan richting mijn praktijk waar ik ook in de avonden vaak te vinden was.

Sinds kort heb ik, op papier, tijd van “het systeem” gekregen. En iedere maand krijg ik er tevens wat geld bij.
Toch aardig.

Tijd. Het (b)lijkt een bijna onopgemerkt ijkpunt. Seizoenen, maanden, etmalen, uren, minuten…ze tikken allen netjes achter elkaar 1 richting uit. De klok maakt het visueel.
Gisteren een boek lezende bleven mijn ogen plakken aan deze regel “Stel, dat de klok ineens achteruit gaat lopen!”

WOW….. Ik voelde direct de impact er van. Realiseerde me ineens dat, ondanks dat ik geen horloge draag, een klein wekkertje ergens in de kamer staat en ik nauwelijks met tijd bezig ben, want alle tijd, dat die omkering me intens liet voelen dat tijd wel degelijk een meer dan diepe, meer dan gewenste invloed op de mens heeft.
Die zit flink diep ingeprogrammeerd zeg maar.

Razend interessant!

Ik ga mijzelf, zwemmend in mijn zee van tijd, eens grondig clockwise observeren….