Hersengolven, perceptie, waarneming, focus – allemaal essentiële bouwstenen van onze denkkracht. Mijn vraag was hoe kan ik langer mijn focus (op mezelf) houden, zelfs als de situatie een soort gesprek is. Ook lijkt het nodig om te kunnen verschuiven tussen verschillende hersengolven. Dit oefenen we natuurlijk als we bv een bekrachtiging doen. Maar het lukt niet altijd in de dagelijkse flow. Hoe beïnvloedt je je hersengolven? En toen kwam dit stukje uit CP11 langs.

Arjan: Was je dan gewoon ontvoerd? Een nachtje weg? Of was je maanden weg? Hoe moet ik me dat voorstellen?

Martijn: Deze ervaring waar ik het nu over heb is een moment van het bewustzijn, dus dit brein hier wat geïnstrueerd wordt door een ander brein, en in dat brein werd ik wakker. Het speelt zich dus niet in deze werkelijkheid af, deze werkelijkheid speelt zich in dat brein af. Dat is één. En dan zijn er ook nog heel wat ontvoeringen, kidnap processen. Kidnap processen waarvan ik denk, als ik zeg dat 80% van de ontvoeringen en kidnap-processen programma’s zijn, die o.a. behoren bij door- geëvolueerde MK Ultra programma’s. Om de mensen de hoax voor te houden, dat ze ontvoerd zijn. En ook daar ben ik doorheen gegaan. Dus ik heb een extreme, extreme kindertijd gehad. (Arjan: ongelooflijk, ja). En ik heb mijn hele leven geweten dat dat precies zo gebeurde, zodat ik die kracht in mezelf naar voren haalde, omdat ik dat dus in een later stadium zou gaan bespreken. En ik ben behoorlijk tegengewerkt met programma’s om daar niet over te spreken. Mijn familie is daar getuige van. Het is een heel mooi onderwerp.

…

Arjan: Kun je iets van die oorspronkelijke wereld beschrijven wordt er gevraagd.

Martijn: Ja dat kan ik zeker wel. Dat is zo’n gigantische beleving en dat dragen we allemaal in ons, wij hebben er allemaal mee te maken. Eigenlijk zijn er geen tools voorhanden om te beschrijven hoe mooi het is. We zitten gekoppeld aan dit brein en dit brein reageert eigenlijk alleen maar op wat we hebben ervaren in dit leven. En daar moeten we het eigenlijk maar mee doen. Dus met de tools die we nu voorhanden hebben, probeer ik uit te leggen hoe gigantisch mooi het is.

Arjan: Misschien kun je iets van de weg ernaartoe (oorspronkelijke wereld) beschrijven want wat mij intrigeert is, op het moment, dat zien we dan ook in die films, en dat zeg jij dan ook, op het moment dat je hier uit gaat zeg maar, moet je door al die lagen, door al die chakra lagen. Dan worden eigenlijk al je angsten en je negatieve kanten duizend keer uitvergroot. Dus als je bang bent voor spinnen, dan krijg je spinnen van 100 kilometer op je af, weet ik veel wat. Ik kan me dan voorstellen dat je, zoals jij het dan beschrijft, dat je daar dan maar even de bereidheid voor moet hebben om daar doorheen te gaan. (Martijn: absoluut, ja). Zit daar bijvoorbeeld ook het gevoel bij dat je alles moet loslaten en ook al zou je bijvoorbeeld honderdmiljard jaren in het niets zijn tussen sterren in, dat je daar oké mee bent?

Martijn: Het gaat erom dat je op geen enkele manier verweer geeft tegen de prikkels die je zelf ervaart. Want op het moment dat je dat gaat onderzoeken, zul je erachter komen dat de prikkels niet op je worden afgeschoten, wat voor prikkels het ook mogen zijn, maar dat die voortkomen uit je eigen vermogen. En op het moment dat je je gaat verzetten tegen die prikkels, verzet je je rigoureus tegen je eigen vermogen. En omdat die prikkels genoeg reden voor je zijn om je daar tegen te verzetten, je noemt het voorbeeld met die spin, en daarbij krijg je een gevoel, je gemoedsveld verandert, je morfische veld, je hele cellen en je cel geheugen verandert zelfs, er worden allerlei programma’s in geprojecteerd, verzet je je dus tegen je eigen kracht. En dan zit je dus gelogd, zit je vast in dat veld.

Het beste wat je kunt doen is letterlijk alles maar laten gebeuren en ontdekken dat er helemaal niets kwaadaardigs kán gebeuren omdat jij, dus uit jouw kracht, een wezen bent van kracht en liefde.

Arjan: Ik kan me dus voorstellen dat ik me ontzettend ontheemd zou voelen. Dat ik denk, van goh hoe… je moet toch alles loslaten feitelijk.

Martijn: Ja dat klopt en er komt ook een moment dat je met terugwerkende kracht zegt, ik voelde me eigenlijk ontheemd in dit leven maar ik heb het nooit zo ervaren. Maar om iets te zeggen over de route ernaartoe, want daar zeg je iets over. Kijk ik teken wel eens van die schemaatjes, driehoekjes, vierkantjes, cirkeltjes, het is het allemaal niet en dat zeg ik ook altijd: neem deze vorm niet serieus, want het is niet die vorm. Het heeft namelijk geen vorm. Op het moment dat je spreekt over een route en ik teken dat, dan ga je je voorstellen vanaf hier ga ik daarheen en dan ga ik die kant links, alles buiten ons. Het is allemaal net achterstevoren, het zit in ons. Wat er gebeurd is, dat er niet echt een “route” plaats vindt, maar het heeft met bereidwilligheid te maken.

Dus wat jij ook zegt, een totale nou ja berusting van laat het gebeuren. Dan word je zo energetisch geladen, je hele neurologische systeem krijgt eigenlijk zó op zijn donder, want dat is wat er gebeurt, want onze hersenen en systeem kunnen die signalen niet verwerken, dus er komen krachten in ons systeem wat vernietigend lijkt te zijn. Maar als je dat dus toelaat, dan komt er een soort moment waarin, zeg maar de dop van de slang afgaat en, in één keer bloep, loopt die informatie verder en komt het in een veld er omheen en die er dwars doorheen loopt (Martijn omvat met gebaren zijn lichaam). Dus je krijgt een lichaam buiten dit lichaam. Dus een realiteit die hier dwars doorheen loopt. Dat is wat er gebeurt. Dus de route naar huis, het zijn lichtcoderingen en velden, dit veld (Martijn gebaart om zich heen) is ook een lichtcodering, daar is ons brein op afgestemd, dat is artificieel, zodat wij alleen die lichtcodering zien. Op het moment dat je dus buiten deze lichtcodering kunt waarnemen, die andere codering, dan krijg je dus een bewustzijnsshift, je krijgt een verschuiving. Je gaat helemaal nergens heen, je reist ook niet naar een andere planeet, je krijgt een verschuiving. En zo ga je dus door 188 lagen van hoofd dimensionale velden, die ook gerelateerd zijn aan onze chakra’s, chakra’s waar nog nooit iemand over heeft gehoord.

Arjan: Het getal dat je ook noemt in het aantal vallen.

Martijn: Ja. Dat is ook logisch hè? Het aantal vallen (188) is gerelateerd aan de dimensies waar ons veldbewustzijn uit opgebouwd is en ons oorspronkelijk bewustzijnsveld. En zodra wij dus het detectiesysteem, het waarnemingsveld weer intact krijgen, dan is het in wezen geen route, maar het ontstaat gewoon. Je gaat het in één keer waarnemen, het veld bouwt zich op. En ineens ben je daar. En terwijl je daar dus bent, dat is dus gewoon hier, dan is deze realiteit zo’n klein stukje, zo’n klein stukje binnen in jezelf (Martijn houdt duim en wijsvinger bijna tegen elkaar aan) en daar kun je ook met je bewustzijn naar kijken. En daar kun je ook in schakelen. Je kunt de geboorte zien van jezelf en je kunt ook zien dat je nooit gekozen hebt voor dit leven. Je kunt zelfs de aankomst van je bewustzijn zien, dat zich koppelt aan een artificieel cyber biologisch computerprogramma, die direct het programma in schoot, zodat je de overtuiging kreeg dat je geboren werd. (Arjan: oké) Ja ik krijg er zelf ook dorst van. Dus die route daarheen heeft te maken met de verschuiving van bewustzijn en waarneming. Er zijn heel veel mensen die vragen: maar hoe kom ik daar dan? Weet je, het maakt niet uit, ergens kun je er allemaal gewoon op rekenen, we komen daar gewoon weer uit. Punt uit.

En dat is waarom ik steeds ook hamer met die lichtdrilboor – pop, pop – hou in de gaten dat die projecties, waaronder ook het systeem van de dood, een overgang is, een onderdeel is van dat neuraal systeem, van het projectiesysteem. Blijf met die kracht bij jezelf. Blijf met je bewustzijn gekoppeld aan dit lichaam, hoe artificieel het ook is. Via het lichaam is de uitgang ook te vinden.

Bron: Crowd Power 11 Techniek, Mind Control en Oorspronkelijk Leven – fragment van transcript pp 10-12

Crowd Power 11 | Techniek, mind control en oorspronkelijk leven | Deel 1 | M017 – YouTube