(door lee)
❓ VRAAG: Kunt u, alsjeblieft zeggen, bestaat er zoiets als een collectieve realiteit, of zijn alle gebeurtenissen in mijn realiteit puur de mijne? Maar in het leven van andere mensen die in hetzelfde gebied wonen, is de realiteit anders en is er geen oorlog of milieurampen?
❗️ ANTWOORD van lee:
Laten we als voorbeeld een enorm bos nemen. Het heeft veel levende wezens en veel allerlei soorten noten, paddenstoelen en bessen. Het bos zelf is gecreëerd door het collectieve bewustzijn van sommige wezens en wordt door andere wezens gebruikt om fysieke lichamen te voelen. Je weet hoe het stadion door sommige mensen is gebouwd, maar anderen spelen erin, de toeschouwers zijn weer de derde en de kijkers van uitzendingen vanuit het stadion zijn überhaupt de vierde.
Het bos als leefgebied is dus door sommige wezens gecreëerd en wordt door vele anderen gebruikt. Maar dit maakt allemaal deel uit van Eén Plan – er zijn hier geen toevallige acteurs.
Vervolgens wijst iemand in het bos naar een boom en zegt “dit is mijn boom”. Is deze boom zijn eigendom geworden? Nee, maar het spel in “mijn boom” is begonnen – sommige mensen waren het erover eens, sommigen begonnen te vechten voor het recht op een boom, en sommige mensen hadden nergens niets van dit alles gehoord – ze leven in hetzelfde bos, maar aan de andere kant.
Er kunnen dus verschillende mensen met verschillende betrokkenheid bij verschillende processen op de planeet leven.
Wij voegen daar multidimensionaliteit aan toe.
Er is één bos, maar het is weerspiegeld in een miljard verschillende spiegels. Elke reflectie heeft zijn eigen kijkhoek. In de ene reflectie verschijnt de persoon die het recht op de boom claimde mogelijk niet, en in de andere is elke boom al door iemand aangetekend.
Dus een persoon ziet het “oorspronkelijke bos” niet, hij kijkt naar een soort reflectie. Het vermogen om reflectie te kiezen is trillingsafstemming. Waar je ook meer op bent afgestemd, dat type reflectie van Eén Bos zul je aantrekken.
Laten we er gelijktijdigheid aan toevoegen.
Je hebt tegelijkertijd niet alleen te maken met reflecties, maar ook met je versies die in elk ervan leven. Dat wil zeggen, je kijkt niet alleen naar een soort reflectie, je creëert er een versie van je lichaamservaring in. Je leeft dus zelf in verschillende reflectie-bossen.
Het is niet het bos zelf dat geheel van jou is, maar jouw keuze voor een variant van zijn weerspiegeling. Eén bos – dat is een collectieve iets. De collectieve trilling is de factor “dit is mijn boom, spelen jullie maar allemaal je rol”. Het is mogelijk om deze dingen zo te scheiden dat als iemand bijvoorbeeld zijn rechten op een boom claimde, maar alle anderen niet geïnteresseerd waren, deze persoon een individuele versie van het bos creëerde … waarin hij niemand ontmoet – er is geen een enkele persoon die geïnteresseerd is in deze versie van reflectie / weerspiegeling.
Over het algemeen reizen we door reflecties en nemen we het waar als tijd-ruimte. In sommige reflecties voelen we een sterke invloed van sommige gebeurtenissen, en in andere een zwakke. Sommige reflecties bevatten gegevens over wat er aan de andere rand van het “bos” gebeurt, terwijl andere vol zitten met hun eigen spel.
In de huidige trillingen van de planeet krijgen we een gevoel van multidimensionaliteit. Dat geeft zowel de kennis van de structuur van reflecties, als de mogelijkheid van een persoonlijke keuze waar naartoe te bewegen. Het is de moeite waard om te beseffen dat informatie over wat er gebeurt in deze reflectie niets anders is dan een vibrationele verbinding met deze realiteit. Dat is contact met de spiegel. En als je ervoor kiest om jouw kennis over iets in te zoomen, zal dat inzoomen je meer gegevens over dat onderwerp laten zien.
Dus als je meer in een probleem verdiept, zal dit onderwerp meer om je heen verschijnen. En de vraag is hier niet om de problemen te ontkennen – “Ik wil dit niet zien”, maar om precies dat te kiezen wat JIJ WILT ZIEN. Dan begint het gewenste al het andere te “verdringen”. In de fysieke wereld lijkt dit op een oplossing voor een probleem, niet op een ontsnapping aan een problemen. Dit is het belangrijkste verschil tussen je ergens voor verbergen en ervoor kiezen om ten goede te veranderen.
. . .
❓ VRAAG: In mijn huidige incarnatie voel ik de realiteit dat ik momenteel leef als de enige die bestaat. Tegelijkertijd begrijp ik dat er veel parallelle realiteiten zijn: sommige zijn dichtbij deze, andere zijn ver weg, in sommige besta ik niet. En ik begrijp dat ik andere takken van mogelijkheden kan kiezen… Blijf ik me daar bewust van mezelf, of besta ik daar als een onbewust hologram?
❗️ ANTWOORD van lee: Het volledige antwoord is veel, veel dieper dan je denkt. Om het te begrijpen, kun je er zo naar kijken – alleen jij bestaat hier echt. Niemand anders, nergens anders, op geen andere wijze. Er zijn hier geen andere mensen, planten, sterren, kakkerlakken en popcorn. Alleen jij.
Verder.
In jouw vraag beschouw je jezelf in deze incarnatie en een alternatief op een andere tak van de werkelijkheid. Maar deze ‘ik-persoonlijkheid’ is helemaal niet jouw ‘ego-eigendom’, het is het ‘eigendom’ van de Eén. Het is de Eén die jou waarneemt, ervaart, als “ik”, hoewel je ego denkt dat het zo gescheiden is van anderen “niet-ik”.
Tel nu de twee posities op tot één.
Elke ‘ik besta’ is volledig en echt. De realiteit en volwaardigheid ervan wordt bepaald door het feit dat er maar Eén (Het Zijn) is. Alle andere “wezens” vanuit de positie van dit “Ik ben” zijn de reflecties, of anders, hologrammen. De paradox van het Zijn is dat ieder van ons zowel Ik Ben als een hologram tegelijk is. Zowel dit als dat. Het omgekeerde is ook waar – niemand bestaat, er is alleen Zijn en zijn ‘droom over zichzelf’. In lineaire zin ben je voor elke optie in je leven dezelfde illusie als voor jou. Onthoud gewoon dat jij JIJ bent.
. . .
❓ VRAAG: Je vertelde dat restanten van een planeet tussen de Zon en de Aarde vliegen. Blijkt dan daaruit dat er niet zoveel werkelijkheden zijn, als deze restanten in elk van hen vliegen? Als de planeet gesneuveld is, dan is ze gesneuveld. En we kunnen onze planeet ook vernietigen als de oorlog niet stopt, of zal iemand erin slagen om naar een andere realiteit te verhuizen, waar alles met verdere welvaart zal eindigen ?
❗️ ANTWOORD van lee: Dit zijn niet mijn verhalen, dit is de asteroïdengordel tussen Mars en Jupiter. Kijk maar in Wikipedia, wat het is. De foto zal direct laten doorschemeren dat dit sporen van een planeet zijn.
Om in een realiteit te komen waar deze planeet heel is, moet je naar vele millennia geleden verschuiven in trilling, een ander geschiedenis kiezen, en je zult jezelf in die nu -wereld vinden waar de Aarde over het algemeen anders is, waar de beschavingen van het zonnestelsel over het algemeen een andere weg zijn ingeslagen. Daar is Mars trouwens meestal nog met een atmosfeer en bevolkt.
We hebben het dus over takken van de werkelijkheid die in een bepaalde periode zeer sterk uiteenlopen en bestaan in het Nu parallel.
Onze planeet heeft ook vertakkingen van verschillende realiteiten, die de afgelopen jaren sterk uiteen zijn gelopen. Vooral in 1987, 2012 en 2016. Er gingen heel verschillende gebeurtenissen langs deze “takken”, die zowel de kaart van de wereld als de mogelijkheid van leven op onze planeet in het algemeen veranderden. Hoe verder zijn verwijderd in lineaire tijd van deze datums, hoe kleiner de kans dat iemand persoonlijk in deze vibrationele takken “induikt”.
Natuurlijk vinden er op elk moment voortdurend verschillen plaats. Maar collectieve beslissingen met ingrijpende veranderingen worden niet zo vaak genomen. En je hebt altijd een soort “luchtkanaal” van toegang tot naburige waarschijnlijkheden. Toegang tot de waarschijnlijkheid van een hele Maldek of Phaethon (een kapotte planeet) is heeeeeeeel ver in de aangrenzende gang.
Bron: Lee — Вибрации (https://t.me/lee_vibrations)
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.