Archon en de Oorspronkelijke wereld  – deel 2

(bron: transcript van EDU juni 2021, Martijn van Staveren)

188 Super beschavingen

Dus de toegang tot deze wereld zijn 188 super bron dimensies. Die hebben allemaal de code, dat noem ik de sluit-code van die toegang. Die hebben met hun bewustzijn toegang om hierin te komen. Dus 188 beschavingen, waarvan elke beschaving een bron is met miljarden intelligenties, hebben toegang hiertoe.

En die hebben ze uitgezet, ze zijn dus weg, en er blijft er één van over. Dat heeft archon gedaan.

Maar ze zijn er wel. Ze zitten in het hologram waaruit je gegenereerd wordt. Dus als je daarin gaat schuiven met de mogelijkheden en je gaat je ermee verbinden, dan kun je voelen en in connectie komen met 1, 2, 3, 4, of 10 andere velden en dan kun je in één keer informatie in je hologram en lichaam krijgen en dan weet je dingen. Op dat moment ben je heel anders, maar je bent nog wel steeds de persoon die je hier bent, maar het genereren van de bron daarachter komt uit een ander kanaal.

Dienstbaarheid

Dus de wereld die wij nu leven hier op de Aarde, en dat kun je ook zien aan het algehele gedachtegoed wat we leven met elkaar, houdt ons als het ware vast in dat ene stuk informatie, dus eigenlijk in archon.

Als we ruimte maken voor elkaar, wat het ook is, al praten we de hele dag over hetzelfde onderwerp; jij bent belangrijk. Dus dat jij je goed voelt. Wij natuurlijk ook allemaal, maar niet dat we hier zitten en jij voelt je niet goed. Je krijgt ruimte omdat je die ruimte ook altijd zelf aan het leven hebt gegeven en nu krijg je hem gewoon terug. Dan spreken wij geen archon en dan spreken we ook geen liefde, het is onder andere liefde. Het is iets heel essentieels en daarvan moet je heel sterk afwijken van wat je normaliter geneigd bent te doen, of waar je je niet eens bewust van bent wat je voor een ander kan doen.

Het gaat niet alleen om dienstbaarheid naar anderen maar ook om dienstbaarheid naar jezelf. We moet onszelf die weg geven, die weg moeten wij zelf openen en als het niet lukt dan open je hem voor elkaar. En dan voel je ook van ‘weet je, al zou dit dan het enige zijn geweest van deze dag en de rest van de dag is zogenaamd ‘mislukt’, dan is dat eigenlijk gewoon een idee-fixe want dat is helemaal niet zo. Het gaat erom dat het leven wordt ondersteund, naar elkaar toe, dat is onze diepste missie.

Deze situatie hier, van die 188 velden en dat microbisch bewustzijn – ze hebben zich genesteld in hele grote machten, dus het draconische Orionrijk wat echt ongelooflijk groot is, is dus echt een fysieke macht, dus archon heeft zich genesteld in beschavingen, in de code van materie dus in de lichtvelden, en die staan onder controle daarvan. Die zijn zo zwaar getraumatiseerd, die hebben zulke zware drama en trauma meegemaakt, zulke ongekende grote oorlogen en horror dat, om overeind te blijven, kunnen ze eigenlijk alleen nog maar vanuit die kracht leven en niet meer vanuit eigen beslissing. Maar die bevinden zich dus in de ene laag hier, dus deze werkelijkheid.

Vraag: hoe kunnen zij er dan weer uitkomen?

Martijn: Als wij zelf naar een ander veld schuiven waardoor deze werkelijkheid wordt uitgenodigd om te reageren op een andere kracht, dus op een van die andere 187 intelligentie velden, dan wordt het archoninformatieveld als het ware minder krachtig of verliest volledig de macht. Dat staat los al zouden hier de archonkrachten weggaan, al zouden ze zich finaal terugtrekken, en dat gaat dus ook gebeuren want in dit universum is het al gebeurd alleen de Aarde is het laatste bolwerk waar zich dat nog bevindt. Het is een hele precaire situatie, daarom willen de andere krachten ook geen oorlog voeren, maar laat het de parel zichzelf van binnenuit schoonspoelen. Dat is de wederopstanding ook, maar dan is het archontische veld nog steeds niet weg.

Maar dat is ook niet ons uitgangspunt want het archontische veld is zo’n complex veld. Er zijn nog meer dan 10.000 andere werelden bezet door deze kracht. Dus het is een gigantische operatie. Maar als jij eruit komt tijdens dit leven of tijdens het overlijden, want dat is een onderdeel ervan, zodra je eruit bent neem je je plaats weer in, voel je jezelf. Je herinneringen zijn weer terug, alles is weer operationeel. Dan zul je zeer waarschijnlijk eerst even lekker helemaal niks doen en deze hele ervaring, die zéér diepgaand is in je wezen en in je identiteit die je werkelijk bent – daar zijn hele grote praatgroepen voor, want het is heel intens hoor wat hier gebeurt. Wij vinden het hier al intens, maar zodra wij weer thuis zijn dan komen we er pas achter hoe echt intens dit is geweest. Daar ga je pas beseffen hoe je niet jezelf bent geweest.

Vraag: Is dat “daar” bij de bron?

Martijn: Ja, dan kan de bron zijn. Maar het kan ook zijn dat je uit een andere bron-werkelijkheid komt waar hele mooie mens-reptielen wonen, hele prachtige reptiliaans-humanoïde wezens, en dat je daar wakker wordt. Het is je eigen code die weer opengaat. Dus je wordt weer wakker waar je eigenlijk vandaan komt.

Opmerking: Daarom vind ik het ook fijn dat je over die oorspronkelijke wereld vertelt. Niet als vlucht van hier, maar dat ik mij kan herinneren wie ik oorspronkelijk ben. Daar wil ik de focus op hebben.

Martijn: De wereld van Ganesh waar ik vandaan kom, bestaat uit zeven supergrote planeten. Heel groot, ze zijn 400 keer groter dan de Aarde. Als je op het internet kijkt zijn er weleens filmpjes te vinden van vergelijkingen tussen planeten en zonnen. Moet je eens kijken hoe groot het is, wat een enorm bol het is. Dat zijn zwaartekrachtsvelden met allemaal verdiepingen erin. Daar kan ik echt wel wat over gaan vertellen en dat ben ik ook zeker van plan, maar dit stukje d’r onder is ook echt zo ontzettend belangrijk. Want als je dit een beetje kunt doorgronden- en het is al heel veel om dit alleen al te doorgronden- als je dit een beetje kunt voelen, kun je ook zien wat de kracht in de ander is. Dus als iemand venijnig is, dat je kunt zien van ‘goh, je bent geen slecht mens maar je bent op dit moment gewoon die kracht’, meer niet. En dan kan ik daar ook over gaan spreken.

Vraag: Maar die archon is uiteindelijk ook ontstaan uit een bron?

Martijn: Zo kun je dat stellen, maar zo wordt het niet gezien in de bronwereld. Er zit iets tussen, waren we de vinger niet op kunnen leggen. Er is iets, net als een teek die zich verdekt ergens opstelt. En die kansen kunnen wij evenmin niet detecteren zoals zij ons niet kunnen detecteren in onze bronkracht. Het zijn twee tegenovergestelde krachten die elkaar onzichtbaar maken. Het is er altijd al geweest.

Laat ik het zo zeggen, dat de veronderstelling dat we iets hebben gemaakt waarvan we niet wisten dat het gebruikt zou kunnen worden om daarvan uiteindelijk in dienst te komen, dat benadert mijn visie van de situatie zoals het echt is. Want we hebben natuurlijk die kracht niet zelf ontwikkeld. Het is ontstaan uit een gigantische hoeveelheid intelligenties die universa worden genoemd, met wetgeving die bij elkaar is gekomen doordat de reizigers bij elkaar kwamen. Dus er is een soort besmetting opgetreden door intelligentie te verlengen.

Dus waar zijn wij mee bezig, ook met dit leven? Maar ook deze missie die we aan het neerzetten zijn? Denk even terug aan wat we vandaag bespreken over dat we de intelligenties in deze wereld gaan laten ontstaan, dat we ze laten binnenkomen, omdat wij nou eenmaal hier zijn. Het ook als burgerbeschaving kunnen neerzetten en dat het informatieveld gewoon opent omdat wij toegang geven aan, en er is niemand die daartegen is.

En degene die er wel tegen is mag zich kenbaar maken en uitspreken waarom dat zo is. Dat moet want het is computertaal, archon is een soort computerintelligentie. Die kan niet op emotie reageren, alleen op intelligentie. Ze hebben altijd een intelligenter woord als wat jij denkt. Dus je moet het echt vanuit je gevoel aanvliegen.

Wat we aan het doen zijn is, in deze werkelijkheid hier, die archon-besmetting, die intelligentie zoveel mogelijk niet-spreken. Niet aan de kant duwen maar zoveel mogelijk niet-spreken. Dus zoveel mogelijk jezelf zijn. Dus zoveel mogelijk luisteren naar wat je zelf voelt en je eigen intelligentie inzetten.

Dus door je eigen vermogen in te zetten, door te volharden in wat je voelt, door te zeggen wat je voelt en door dat ook echt gewoon aan te geven; wordt jouw bewustzijn zo ontzettend een eigen autoriteit. Het krachtveld en de trillingen komen vrij zodat die parasitaire besmetting, die zich in jouw werkelijkheid bevindt, in jou -dus ook écht ín jou, ze zitten in onze codes, dat die als het ware uitschakelen en naar een ander veld schuiven omdat jouw eigen autoriteitsveld aan gaat. En op dat veld schakelt de andere intelligentie dan ook over.

Het lijkt heel complex, maar eigenlijk is het heel eenvoudig. Door letterlijk de leiding te nemen en te voelen wat je zou kunnen doen. En dan kom je dus uit op ‘schroom’, op ‘mag je wel of niet spreken’, ‘mag je jezelf de ruimte geven’. Ik denk dat we dat allemaal wel kennen. Het is echt een code. En of je nou wel of geen spreker bent; ook als ik bijvoorbeeld bij groepen ben waar ik zelf niet spreek en ik zit in de zaal, dan voel ik dat het lichaam niet wil praten. Dan voel ik als iemand zegt, “We hebben ook een gast, Martijn van Staveren is hier aanwezig”, slik… Dan voel ik datgene wat ik nooit heb, omdat het script gaat draaien en mijn lichaam wordt dan nerveus. “Oh god, nou moet ik wat gaan zeggen”. Ik voel dus het programma en dát is die code. Die code wil je neersabelen op de grond: en je houdt je mond en je voegt je in de situatie en daar sluit je je bij aan, punt uit.

En ga niet voorop het ijs breken want je wordt verpulverd. En dat is waar we mee te maken hebben. Daar gaat het om, daar gaan deze sessies over. Dit zal ik vanaf hier de volgende keer eventjes opnieuw opbouwen want dit stuk hebben we dan gehad en dan pakken we er even een ander stuk bij, de Aarde. Zodat je ook kunt zien dat de Aarde, deze werkelijkheid die ontwikkeld is, een dubbele agenda was om als opvangbak te functioneren. Dat is heel interessant maar dat moeten we even in twee fases doen. Dus probeer dit thuis nog even door je heen te laten gaan. Wat je niet snapt of niet helder is of waar vragen op zitten; opschrijven. Want het is echt belangrijk dat we dit uit de knoop halen.

Vraag: Wat betreft de vrije wereld, zit je er ineens in of word je daar ook geboren?

Martijn: Daar zit je in.

Vraag: En als je van jezelf gezien hebt dat je zeemeermin bent of dat je kat bent. Zijn dat dan andere werelden die gemaakt zijn?

Martijn: Dat zijn bronwerelden van Andarrah (niet Ahntarrah). Andarrah is een hoofdcluster van de bronwereld wat bestaat uit, wat wij hier op de Aarde zien als leeuwen en katachtige mensen. Als jij het gevoel hebt dat je daar verbinding mee hebt, dan komt dat uit die oorspronkelijke werkelijkheid vandaan. Dat loopt allemaal dwars door elkaar heen en die kunnen ook bij elkaar komen door die projecten, dat was in een andere tijd anders.

Vraag: Leef ik nu een parallel leven, dus dat ik nu ook tegelijkertijd in de vrije wereld leef?

Martijn: Nee, er is geen hoger zelf. Het zelf wat er is, zit nu hier. “Het hoger zelf ” is een spirituele agenda. De Deltagroepen die het menselijk brein besturen, hebben zoveel spirituele dingen erin gegooid dat we denken dat we ons op verschillende plekken tegelijkertijd kunnen bevinden.

In zekere zin kan dat ook wel door de wetgeving van dit universum, maar je moet ervan uitgaan dat je maar 1 bewustzijn hebt, een eigen identiteit. En op dit moment wordt die geparasiteerd en daardoor ervaart die deze werkelijkheid. Buiten dit stuk is er niet nog zoiets als ‘een groter bewustzijn’. Buiten dit stuk is er wel zoiets dat je bewustzijn open kan gaan, zich weer opent, opent, opent. Dus je zit hier en je kunt steeds meer vermogen krijgen, maar dat vermogen is nu uitgeschakeld. Maar dat vermogen kan ook in een kortstondig moment aanstaan. Als je een ontmoeting hebt met mensen uit een andere werkelijkheid zul je merken dat je een veel groter vermogen hebt van weten en voelen.

Vraag: Dus heb je in de oorspronkelijke wereld meer vermogen dan dat je hier hebt? (Ook vraag aan Martijn zelf)

Martijn: Ja, want deze werkelijkheid is zo gescript dat je wordt uitgefilterd. Dat is ook waarom ik dit lijf heb, net als jullie. Maar dat is niet wie we zijn. De intelligenties die deze werkelijkheid in bezit hebben genomen, voordat het bewustzijn deze werkelijkheid gaat ervaren – want dat is wat ze doen, ze plukken je ergens vandaan, ze parasiteren je en koppelen je dan vervolgens hieraan. Dat is wat ze doen. Ze kijken wie ze bespringen, wie ze innemen. En degene die ze innemen, die ze bespringen, schaven ze helemaal af. 1% eraf, 2% eraf, 3% eraf en dan blijft er nog één procent over en dat deeltje wat er overblijft, dat transfigureren ze naar een persoon in deze werkelijkheid. Dus in die 1% van wie je hier nu bent. Dat is één procent van je oorspronkelijke stuk. Dus het is ook zo dat wat je hier op de Aarde doet en wat je voelt; is een afgeslankte vorm van wat je al aan het doen was voordat dit allemaal gebeurde.

Dus als je verbonden bent met bepaalde stukken, wat heel diepgaat, dus iets wat je ontiegelijk bezighoudt. Een ander zou zeggen ‘waar maak je je druk om’. Maar je voelt dat het zo belangrijk is. Dat is dan een restant, een flits uit een andere tijd wat zich in deze werkelijkheid, in jouw leven, zich constant gedraagt en wat te maken heeft met wat je aan het doen was hiervoor. Wat ik hier nu doe, doe ik daar ook. En wat jij aan het doen bent hier, in deze wereld – kan best zijn dat je voelt dat de vorm het niet moet zijn, dat je ermee moet stoppen, ‘het gevoel moet ik op een andere manier neerzetten’. Dat heeft daarmee te maken.

Dus het is niet zo dat je zomaar hier op Aarde bij toeval in een lichaam terechtkomt en dat je nog wat mogelijkheden en gevoelens in je draagt; het heeft allemaal te maken met je oorspronkelijke stuk. Dus ze pakken iets van jezelf, dat kunnen ze zelf niet bedenken, ze pakken jou en zoveel procent zetten ze daarvan uit en dat restantje wordt in de matrix omgecodeerd en daar neergezet.

Dus je weet nooit, als je hier komt, wie en wat je wordt. Dat bedenken zij voor jou. Maar dat restant, dat is een deeltje van wie je bent. Daarom is het ook zo zeer essentieel want dat laat zien dat we ons, als we echt leren luisteren naar onszelf, als we echt luisteren naar onze bron, dat voel je dat weet je. Je weet dat dat wat er gebeurt in deze wereld; er is iets in mij wat nog steeds de bron is. En dat gaat nooit verloren, dat is een lichtje en dat kan nooit uit.

Als je echt goed gaat kijken waarmee je verbonden bent, kom je daar een heel stuk verder mee. Als je écht gaat kijken wat je nou VOELT. Dus niet denken ‘ik wil dat of dat’, wat voel je nou echt? Haal dat nou eens tevoorschijn, geef het jezelf nou eens gewoon. Het maakt niet uit wat het is. Het kan ook zijn dat je houdt van reizen. Ik heb mensen gesproken die weten niet wat ze moeten doen in hun leven, maar zodra ze gaan reizen, als ze erover praten dan huilen ze en snikken ze. En ze zeggen ook ‘ik weet niet waarom ik reis, ik weet niet wat ik daar doe, eigenlijk doe ik ook helemaal niets, maar op het moment dát ik reis ben ik mezelf, dan ben ik er. En dan heeft dat te maken met je oorspronkelijke blauwdruk.

Ik vind het ook extreem belangrijk, en dat moeten we heel erg met elkaar gaan uitvergroten, dat als je elkaar eerbiedigt in wat je doet en waar je voor staat en hoe je je gedraagt – en dat kan best ook vermengd zijn in matrixgrillen – maar als je elkaar kunt laten en elkaar kunt zien, dan eer je ook de bron van de ander want die zit er namelijk in.

Er wordt ongekend veel leed berokkend omdat mensen elkaar veroordelen op welk niveau dan ook. Als ik bijvoorbeeld iets lees over de transgender agenda, dat mensen daar hele forums en blogs over opzetten en dat het allemaal te maken heeft met de duivel en lucifer. Als iemand het gevoel in zich draagt transgender te zijn; als die persoon dat voelt en die persoon leeft dat, dan eerbiedig ik die persoon. Of dat nou een kind is of een volwassen man of vrouw. Want ook dat is verbonden aan iets oorspronkelijks daarachter. Het moet echt stoppen dat mensen in allerlei agenda’s meegaan. We moeten de bron in de ander, die we kunnen zien en voelen, echt volledig openen. En dat is niet aan regeringen en instanties, het is alleen aan mensen van de wereld hier, de burgerbeschavingen-oprichting, die alles kunnen zien en daarin ook volledig de Kracht kunnen laten ontstaan. <…>


Wat als alles al gebeurd is?

(over het onderzoek van Alberto d’Anna, geschreven door Giorgio Cozzi) Wat als alles al gebeurd is???… De definitieve herverbinding met de goddelijke bron

Alberto d’Anna’s interessante theorie over een bestaan dat een script is dat al geschreven is en dat mensen voorbestemd zijn om te leven alsof het nieuw is

Fonte: https://camminanelsole.com/e-se-tutto-fosse-gia-accaduto-la-ri-connessione-finale-con-la-sorgente-divina/

Alberto D’Anna (rechts, die zichzelf een vrijdenker noemde) wijdde vele jaren aan een metafysisch en spiritueel onderzoek, wat hem ertoe bracht een alternatieve hypothese te formuleren voor de huidige, op de een of andere manier antagonistisch tussen determinisme en vrije wil. In zijn onlangs herziene boek, Un chiodo e gocce d’acqua (=Spijker en waterdruppels) (Akkuaria uitgeverij), maakte hij een diepgaand proefschrift over kwantummechanica en theorieën van bewustzijn, waarbij hij ze koppelde aan de hypothesen geformuleerd door verschillende wetenschappers, om aan te tonen dat het bestaan niet altijd reageert op algemeen aanvaarde wetenschappelijke principes en dat de twijfels die opengelaten worden door de vele dilemma’s geen adequate antwoorden vinden in de huidige wetenschappelijke kennis.

De eeuwige vragen over wie we zijn en waar we vandaan komen, vinden uiteindelijk nieuwe mogelijkheden van verklaring die volgens hem geen idealistische of fideïstische paden (=opvatting, dat we kunnen goddelijke niet begrijpen, alleen geloven) hoeven te volgen, maar om in ons de essentie te herontdekken waarvan we gemaakt zijn. Op de een of andere manier een herverbinding met het eeuwige en het oneindige waaruit we komen en waarnaar alles zou terugkeren, in een macroscopisch ontwerp dat zou functioneren als een softwareprogramma, dat de primitieve wil (of oerwil) vertaalt in een concrete realiteit die wij, menselijke wezens, in ons bestaan zouden katalyseren terwijl we het leven.

Het programma zou vanaf het begin worden geschreven en de ontwikkeling ervan zou worden gekoppeld aan het feit dat “we de geschiedenis waarin we leven niet anders kunnen interpreteren”. Elke keuze zou in die zin de enige mogelijke keuze zijn en in ieder geval is het aan ons om het te maken alsof het onze eigen autonome keuze is en niet een goddelijk plan dat al geschreven is. Het spreekt voor zich dat we allemaal in een totaal deterministische werkelijkheid zouden leven waar vrije wil slechts een perceptie zou zijn van een keuzevrijheid die al sinds het begin der tijden geschreven is.

Vergelijking tussen wetenschap en spiritualiteit
De menselijke geschiedenis zou ook de keten van bestaan kunnen voorzien, gericht op het mogelijk maken van uiteenlopende experimenten die zullen leiden tot het bereiken van eeuwige volheid door zichzelf opnieuw op te nemen in de Universele Geest waaruit zij afkomstig is en waarnaar zij zou terugkeren. De recente theorieën over parallelle universa, ontleend aan de subatomaire fysica, zijn misschien niet in tegenspraak met dit principe, omdat ze de verscheidenheid aan menselijke mogelijkheden in veel verschillende existenties waarin de verschillende keuzes aanwezig zijn en dus de verschillende films die ieder van ons zou leven, met elkaar zouden verbinden.
Zonder de geleerde en diepgaande discussie over wetenschappelijke theorieën die aan de laatste hypothese voorafgaat, zou men kunnen denken aan een van de vele spiritistische oriëntaties die moderne gebeurtenissen bezielen; het is echter juist de helderheid van presentatie en de voortdurende vergelijking met wetenschappelijk bewezen kennis die inhoud geeft aan de door de auteur verwoorde concepten, die zijn gedachten en voorstellen vergelijkingswaardig maken.

Er zijn veel wetenschappers die strijden om interpretaties over bewustzijn en evenveel die tegengestelde wetenschappelijke hypothesen ondersteunen met betrekking tot de voorwaarden van de oorsprong van de mensheid en haar evolutie, in de zin van de betekenis ervan. Is er een God die het menselijke experiment heeft voortgebracht? Zijn we het resultaat van toeval? Een curiose combinatie van chemische elementen afgeleid van de Big Bang? Is er een ultieme wil in dit alles? Eindigt alles met de dood van het lichaam? Komt er een vervolg? En waarom? De vragen verdringen onze geest en sporen hem aan om antwoorden te zoeken die de wetenschap op dit moment niet kan geven, laat staan de religie alleen met zijn “geïnstitutionaliseerde legendes”, niet het resultaat van bepaalde gebeurtenissen, maar van verhalen die “politiek” zijn opgebouwd. Dit zijn in een notendop enkele van de vragen die worden gesuggereerd door het onderzoekswerk van Alberto D’Anna.

Verstrengeling en paralelli-universa
Volgens de principes van verstrengeling zouden we allemaal met elkaar verbonden zijn, zoals blijkt uit de experimenten van de deeltjesfysica. Dingen zouden alleen gebeuren als we ze waarnemen, zoals de kwantummechanica laat zien met de onbepaaldheid van het deeltje en de golf tegelijkertijd (of het is energie, beweging, of het is materie, stabiel, maar niet de twee samen: en we kunnen het alleen weten als we het fenomeen waarnemen, alsof we ernaar staren, in het uiterste geval alsof we het hebben geproduceerd, dat wil zeggen, we hebben het bepaald). Als deze wetenschappelijke bewijzen waar zijn, dan is het ook waar dat het een potentieel is om ons bewust te worden van de universele verbinding die alles en elke informatie bindt waarmee we ons opnieuw kunnen verbinden, waardoor verschijnselen en gebeurtenissen mogelijk zijn die niet langer zo gebonden zijn door het zintuiglijke systeem waarmee we zijn begiftigd. Dit is wat D’Anna beweert, in lijn met wat parapsychologie ook beweert.
Het feit dat de golffunctie, voordat deze wordt bepaald dankzij observatie, veel mogelijkheden heeft, stelt ons in staat om te denken aan een wereld van parallelle universa waarin er in de virtuele staat al het “ik” zijn die anders hebben gekozen dan hoe ze hebben gekozen in het “hier en nu”, in de dimensie waarin we nu leven of liever waarvan we ons bewust zijn in de huidige wereld.

De verklaring van dit boek, die in de huidige kennis geen rechtvaardigingen vindt voor een bepaalde manier van zijn van de werkelijkheid, eindigt met een intrigerend voorstel: de enige manier om de fundamenten van het bestaan te vereenvoudigen zou inherent zijn aan de overweging dat het “slechts” het resultaat is van een geschiedenis die al sinds het begin van de tijd is geschreven, waar de interpretatie die we eraan geven, dat wil zeggen de keuzes die we maken, ze worden al bepaald door alles wat eraan voorafging. Het gevolg is dat er een finalisme zou zijn van het “programma” waar we (immers) deel van uitmaken. We zouden alleen informatie zijn, zoals bepaalde wetenschappelijke theorieën beweren): opnieuw verbinding maken met een geest die ons heeft gebaard en die ons in zijn baarmoeder zal verzamelen. De dood zou daarom niet bestaan, reïncarnatie zou mogelijk zijn, aardse ervaring is een evolutionair pad dat we moeten herenigen met de Universele Geest en de Parallelle Universa zouden andere gelijktijdig aanwezige virtualiteiten zijn waarin de mens in de keuzes die niet gemaakt zijn nog steeds aanwezig is in de andere alternatieven. Af en toe zorgde een enkele ontkoppeling ervoor dat we flarden van parallelle levens waarnamen, wat hun existentiële waarde aantoont. Kortom, een mooie provocatie, waarover lezers standpunten konden innemen en hun gedachten konden laten weten.

Bron: http://www.karmanews.it/9499/e-se-tutto-fosse-gia-successo/

=================  ==============================

E se tutto fosse già successo?

L’interessante teoria di Alberto d’Anna su un’esistenza che è un copione già scritto e che gli esseri umani sono destinati a vivere come se fosse nuova

di Giorgio Cozzi

Alberto D’Anna (a destra, che si è autodefinito libero pensatore) ha dedicato molti anni ad una ricerca metafisica e spirituale, che l’ha condotto a formulare un’ipotesi alternativa a quelle correnti, in qualche modo antagoniste tra determinismo e libero arbitrio. Nel suo libro, recentemente rivisitato, Un chiodo e gocce d’acqua (edizioni Akkuaria), ha compiuto una approfondita dissertazione sulla meccanica quantistica e sulle teorie della coscienza, agganciandole alle ipotesi formulate da diversi scienziati, in vista di dimostrare che l’esistenza non risponde sempre ai principi scientifici comunemente accettati e che i dubbi lasciati aperti dai numerosi dilemmi non trovano risposte adeguate nelle conoscenze scientifiche attuali.
Le domande eterne su chi siamo e da dove veniamo, finiscono per trovare nuove possibilità di spiegazione che non richiedono, a suo dire, di tracciare percorsi idealistici o fideistici, bensì di riscoprire dentro di noi l’essenza di cui siamo fatti.  In qualche modo una riconnessione con l’eterno e l’infinito da cui proveniamo e a cui tutto ritornerebbe, in un disegno macroscopico che funzionerebbe come un programma Software, che traduce la volontà primigenia in una realtà concreta che noi, esseri umani, catalizzeremmo nella nostra esistenza mentre la stiamo vivendo. Il programma sarebbe scritto in partenza e il suo divenire sarebbe legato al fatto che “non possiamo interpretare diversamente la storia che viviamo”. Ogni scelta sarebbe in questo senso l’unica scelta possibile e comunque tocca a noi effettuarla come se fosse una scelta autonoma nostra e non un disegno divino già scritto. Va da sé che vivremmo tutti in una realtà totalmente deterministica dove il libero arbitrio sarebbe soltanto una percezione di una libertà di scelta che invece è già scritta sin dall’inizio dei tempi.

Confronto tra scienza e spiritualità
La storia umana potrebbe prevedere anche la catena delle esistenze, orientata a consentire una sperimentazione diversificata che condurrà al raggiungimento della pienezza eterna nel riassorbirsi nella Mente Universale da cui origina e a cui ritornerebbe. Le recenti teorie sugli Universi paralleli, mutuate dalla Fisica subatomica, potrebbero non risultare in opposizione a tale principio, in quanto raccorderebbero la varietà delle possibilità umane in tante esistenze diverse in cui sono presenti le diverse scelte e quindi i diversi film che ognuno di noi vivrebbe.
Se non fosse per la dotta e approfondita disquisizione sulle teorie scientifiche che precede l’ipotesi finale, si potrebbe pensare a uno dei tanti orientamenti spiritualisti che animano gli eventi moderni; tuttavia proprio la chiarezza espositiva e il continuo confronto con le conoscenze scientificamente accertate, dà corpo ai concetti espressi dall’autore, che rendono meritevole di confronto il suo pensiero e le sue proposte.
Sono molti scienziati che si contendono le interpretazioni sulla coscienza ed altrettanti che sostengono ipotesi scientifiche contrapposte relativamente alle condizioni dell’origine dell’umanità e alla sua evoluzione, in termini di senso e significato. Esiste un Dio che ha generato l’esperimento uomo? Siamo frutto del caso? Una straordinaria combinazione di elementi chimici derivati dal BIg Bang? C’è una volontà ultima in tutto questo? Con la morte del corpo finisce tutto? C’è una continuazione? E perché? Le domande si affollano alla nostra mente e la spronano a cercare risposte che la Scienza, al momento, non può dare, né tantomeno la sola religione con le sue “leggende istituzionalizzate”, frutto non di eventi certi, bensì di storie costruite “politicamente”. Queste in estrema sintesi alcune delle domande suggerite dal lavoro di ricerca di Alberto D’Anna.

Entanglement e universi paralelli
Secondo i principi dell’entanglement saremmo tutti connessi, come dimostrano le sperimentazioni della Fisica delle particelle. Le cose accadrebbero solo quando noi le osserviamo, come dimostra la Meccanica Quantistica con l’indeterminazione della particella e dell’onda in contemporanea (o è energia, movimento, o è materia, stabile, ma non le due insieme: e possiamo saperlo solo quando osserviamo il fenomeno, come se lo fissassimo, in estremo come se lo producessimo, cioè lo determinassimo). Se queste dimostrazioni scientifiche sono vere, allora è vero anche che un potenziale è prendere coscienza del collegamento universale che lega ogni cosa e ogni informazione a cui ci si può riconnettere, consentendo fenomeni ed eventi che non sono più così vincolati dal sistema sensoriale di cui siamo pur dotati. Questo sostiene D’Anna, in linea con quanto sostiene anche la Parapsicologia.
Il fatto che la funzione d’onda, prima di determinarsi grazie all’osservazione, ha tante possibilità, consente di pensare ad un mondo di universi paralleli in cui esistono allo stato virtuale tutti gli “io” che hanno scelto diversamente da come hanno scelto nel “qui e ora”, nella dimensione che stiamo vivendo ora o per meglio dire di cui abbiamo consapevolezza nel mondo attuale.
L’enunciato di questo libro, che non trova nelle conoscenze attuali giustificazioni a un certo modo di essere della realtà, si conclude con una proposta intrigante: l’unico modo di semplificare i fondamenti dell’esistenza sarebbe insito nella considerazione che essa è “solo” frutto di una storia già scritta sin dall’origine dei tempi, dove l’interpretazione che ne diamo, vale a dire le scelte che facciamo, sono già determinate da tutto ciò che le ha precedute. La conseguenza è che esisterebbe un finalismo del “programma” di cui facciamo parte (in fondo saremmo solo informazioni, come certe teorie scientifiche sostengono): riconnetterci ad una mente che ci ha partorito e che ci raccoglierà nel suo grembo. La morte dunque non esisterebbe, la reincarnazione sarebbe possibile, l’esperienza terrena è un percorso evolutivo di cui necessitiamo per ricongiungerci con la Mente Universale e gli Universi Paralleli sarebbero altre virtualità compresenti in cui l’essere umano nelle scelte non compiute è comunque presente nelle altre alternative. Ogni tanto qualche sconnessione ci farebbe percepire brandelli di vite parallele, dimostrandone il valore esistenziale. Insomma, una bella provocazione, su cui i lettori potrebbero prendere posizioni e farci conoscere il loro pensiero.

Fonte: http://www.karmanews.it/9499/e-se-tutto-fosse-gia-successo/


BRONREALITEIT

(door Thérèse Jeunhomme) ‘Het leven komt aanvankelijk naar voren als een verlengstuk van de Bron Realiteit en vervolgens als een geïndividualiseerde energiefrequentie die in een vorm is geïnvesteerd. Het trilt, in zijn pure, tijdloze staat, precies hetzelfde voor alle manifestaties van het leven. Dit is de gemeenschappelijke basis die al het leven deelt. Dit is de toon-vibratie van gelijkheid die kan worden waargenomen in alle levensvormen die alle uitingen van diversiteit verenigt tot de basis van het bestaan ​​dat bekend staat als Eerste Bron.’

Deze woorden van het Centrale Ras geven in mijn beleving exact weer wat de essentie van menselijk leven behelst. Ieder mens die binnenin zichzelf met zijn/haar eigen bronfrequentie in contact komt, ervaart dit. Dan voel je dat jouw oneindige bewustzijn in een lichaam woont, een lichaam dat dient als instrument om hier te zijn. Net als een astronaut die een ruimtepak draagt om in de kosmos te kunnen zijn, heeft jouw ware wezen een ‘astronautenpak’ nodig om in deze realiteit hier op aarde te kunnen zijn. Je bent niet jouw lichaam. Je woont erin.

Voor de lezer die (nog steeds) vindt dat ik abacadabra schrijf, of dat ik een complotdenker ben, wil ik hier en nu zeer duidelijk maken dat alle gedachten van mensen over mij louter en alleen voortkomen uit de beperkingen van het geprogrammeerde denken dat zo diep en stevig in de mens verankerd is, dat het schier onmogelijk lijkt om jezelf hieruit te bevrijden. En toch kan dat. Als ik het kan, kun jij het ook! En dus nodig ik een ieder die dit leest en deelt van harte uit om eens diepgaand in jezelf te gaan onderzoeken waar jouw gedachten en (voor)oordelen over mij vandaan komen. Zijn jouw gedachten wel van jou? Is jouw (voor)oordeel over mij wel van jou? That’s the question.

Mijn hele leven heb ik ervaringen die voortkomen uit de oorspronkelijke bron. Het heeft ongeveer 25 jaar geduurd voordat ik herkende dat ik informatie via het Centrale Ras ontvang. De informatie was nog niet breed toegankelijk en ontvangbaar, waardoor het voor mij lang heeft geduurd om te voelen door wie ik de afgelopen 40 jaar werd waargenomen en van wie ik informatie ‘zag’. Ik ben een van de ontvangststations van deze informatie. Ik schrijf hierover en, indien het kan worden ontvangen, spreek ik hierover. Dat doe ik niet om mezelf in de kijker te plaatsen of omdat ik zo graag belangrijk gevonden wil worden. Mijn ego-persoonlijkheid is er nog steeds, want ik ben hier nu, evenwel omdat ik mijzelf hiervan bewust ben, kan ik mijn ego-persoonlijkheid naast mijn ware wezen plaatsen en kan ik intens en onvoorwaardelijk mijn trilling laten vibreren zodat die in al wat leeft kan worden ontvangen. Ik doe dit omdat het een van de manieren is om (verborgen gehouden en verloren gegane) informatie vrij te maken, zodat deze informatie voor ieder mens toegankelijk is. Mijn woorden en ervaringen, verbaal of geschreven, en mijn ware wezen, zenden oorspronkelijke trillingen uit. Dat is het doel. Dat is waarom ik hier nu ben! 

Wat jij doet of niet doet met mijn woorden is mij om het even. Ik heb geen belang bij wat jij, lezer, allemaal denkt. Over mij, over anderen, over de wereld, over het menselijk bestaan hier op aarde. Wat ik wel weet is dat als je hier nu niet induikt met jezelf, dan doe je er gewoon 10.000 jaar langer over. Of zoiets. Want ieder mens die hier nu leeft krijgt op enig moment mensen zoals ik op zijn/haar pad die iets zeer wezenlijks binnenin jezelf aanraken. En of ik dat nu ben, of iemand anders, is volstrekt onbelangrijk. Ik ben hier om jou te laten voelen wie jij werkelijk bent. En dat dit een onafzienbare reeks van reacties teweeg brengt, is mij genoegzaam bekend. De jaloezie, de (voor)oordelen, de afwijzingen, de uitsluitingen, ik ken ze allemaal. Niets menselijks is mij vreemd. Ik begrijp heel goed dat de aanraking van jouw ware wezen, dat er iets binnenin jou zich gaat roeren en onrustig wordt waardoor je feitelijk binnenin jezelf gaat voelen dat veel, zo niet alles, waar jouw leven uit bestaat op losse schroeven komt te staan, enorme schrik teweeg brengt. En dat dit al die reacties tot gevolg heeft. Want de meerderheid van mensen kiest ervoor om in het afscheidingsprogramma van denken te blijven zoals je dat altijd hebt ervaren. Of in ieder geval dènkt te ervaren. 

Evenwel wil ik hier en nu zeer krachtig duidelijk maken dat al jouw ego-gebaseerde denken en al jouw ego-gebaseerde (voor)oordelen de afgescheidenheid in deze wereld in stand houden. Denk dààr maar eens over na… Want als er iets is dat ik nu zeer krachtig binnenin mezelf voel, is dat er een doorbraak moet komen om al die geprogrammeerde patronen open te maken. En dus zet ik dàt in dit artikel zeer krachtig in! De afgescheidenheid houdt de huidige realiteit in stand! Jij kunt hierin verandering te brengen. Vanuit jouw bronrealiteit. Het is aan jou om de toon-vibratie van gelijkwaardigheid uit te zenden zodat die kan worden waargenomen, en alle uitingen van diversiteit verenigt tot de gelijkwaardige basis van het bestaan. Als ik het kan, kun jij het ook.

Ik ben een mens in deze realiteit en mij gebeurt altijd van alles en nog wat. Een leven lang. In februari jl. opende een kosmisch portaal in mijn tuin. Dit ging overigens niet zonder ‘slag of stoot’ want ik heb een fysiek gevecht met gigantische tegenkrachten gevoerd. In maart belichaamde ik de brug tussen kosmische frequenties en aardse frequenties. Ik werd menselijk portaal. Vanuit bronrealiteit. Dat is waarom ik hier ben. Als ik het kan, kun jij het ook. 

20220605 Thérèse Jeunhomme

Bron: https://vloeibareliefde.com/2022/06/05/bronrealiteit/


Umbraha beschaving

(fragmenten uit verschillende bijeenkomsten) Deze beschaving is op dit moment helemaal teruggekeerd naar het 100% menselijk potentieel. waarin de lichamen voor 100% aanstaan. Dat wil zeggen dat het kosmische bewustzijn 100% operationeel is. En zij bezoeken de Aarde. Veel van die oranje bollen die momenteel over de wereld worden gezien zijn van de Umbraha en de Sethra beschaving. Dat zijn menselijke beschavingen, 100% menselijk en als je ze ontmoet zul je merken hoe glansrijk ze zijn en dan spreek ik over het koninklijke. Ze hebben in hun lichtveld een krans met resonantievelden. Ze spreken niet met woorden maar met de kracht van creatie. Het haar van de mannen is hoofdzakelijk geel en goud van kleur.

In een andere tijd zijn er delen van de mensheid andere ervaringen gaan beleven dan het hoofdpotentieel van het mensdom. Die ervaringen hebben ertoe geleid dat deze scheppende mensen – doordat ze in een situatie terecht kwamen waarin zij de eerste waren die dit gingen ervaren- dat ze op basis van die 1ste ervaringen zelf de oorzaak en de gevolgwetgeving daarin in beweging brachten. Er werd niet ingegrepen en bijgestuurd omdat het Scheppingsprincipe is, dat oorzaak en gevolg inherent is aan degene die het meemaakt. Degene is dan ook de scriptschrijver om het te veranderen. Het gevolg is heel simpel, de verschillende afdelingen, de Kroningen van het Oorspronkelijke Mensdom zijn in verval geraakt (bewustzijnsval van 188 stappen) en zijn in een andere laag terecht gekomen en zijn daardoor deeltjes kwijtgeraakt van de verbinding. Deze wezens konden niet meer interacteren met het oorspronkelijke potentieel van de Thuisbasis. Die mensen zijn uiteindelijk (na vele miljarden jaren) aan het experimenteren gegaan om zo op een andere manier terug te keren in een andere tijdslijn om weer aan te kunnen sluiten bij de mensen waar zij zo van houden en op zoek naar thuis. Die wezens zijn door allerlei processen gegaan. We spreken hier van de opkomst en de ondergang van Superbeschavingen door het hele universum. De mensen zijn uiteindelijk met technologie aan de slag gegaan om zichzelf te updaten. Het uiterlijk en het vermogen van de mens is afhankelijk afgedwaald van het menszijn en veranderden door de vele honderden miljoenen jaren in een soort fysieke lichamen, die er wax-achtig/wasachtig uitzien, die ze zelf produceren en waarin ze hun bewustzijn voortdurend doorkopiëren naar een nieuw lichaam. Dus ze zijn met hun bewustzijn nog steeds oorspronkelijk sterfelijk. Kopiëren dat steeds in een ander lichaam en gaan verder met hun experiment om te zorgen dat ze terug keren in hun oorspronkelijk vermogen.

Deze wezens hebben iets heel bijzonders gedaan. In een enorme alliantie waarin de Umbraha, de Sethra en de Zafirabeschavingen één van de grootste beschavingen zijn, de Koninklijke beschavingen zijn, die wezens zijn uiteindelijk tot een samenkomst gekomen, waarin ze besloten om op basis van hun zeer geavanceerde technologie die ze hebben ontwikkeld en die niet te beschrijven is met wat wij er nu van kunnen snappen, dat ze in deze hele realiteit van Schepping een dimensie hebben ingeplant, geïnjecteerd, die loopt tussen de tonen en de frequenties door, dat ze die artificieel hebben ingericht en daar hebben ze werelden gemaakt vanuit een experiment om vanuit dat oogpunt zichzelf te gaan ervaren op een ander manier.

Zij hebben de mensheid gecreëerd door een deel van de oorspronkelijke Kronieken die ze in zichzelf dragen, te bestuderen. Deze 8 rassen (de 3 genoemde en nog 5 andere rassen die nog niet genoemd zijn) kwamen bij elkaar en allemaal droegen ze nog een deeltje van die Kronieken in zichzelf, en al die deeltjes hebben ze bij elkaar gebracht en dat was voldoende om mensen te bouwen. Zij worden de Elders of de Designers genoemd.  De mensen die gebouwd werden hier op Aarde in een interceptie (geïmplanteerde dimensie) in een werkelijk fysieke omgeving, dat het mensen waren die niet bezield waren. Dus de 1ste groepen van mensen op deze Aarde ontstonden steeds uit een fysieke werkelijkheid: een zaadcelletje en een eitje. Die kwamen bij elkaar en dat is het concept van de Designers van deze wereld. De mensen begonnen geboren te worden, net als de dieren. Daar is niet een bezieling. In deze menselijke lichamen waren geen wezens aanwezig die uit andere velden kwamen buiten die matrix. Buiten dit grote hologram, behalve dan dat het een gevolg was van wat ze zelf hadden gecreëerd. Al die mensen die geboren werden, en dat is een project dat al meer dan 18 miljard jaar loopt, hebben door steeds geboren te worden en geobserveerd te worden door de Designers, een enorme historie achter de rug, als dat zelf-neuraal-lerend vermogen. Dus een mens wordt geboren met een programma en de mens gaat zichzelf ervaren en dat wordt intellectueel. Op basis van eigen ervaringen verzamelt hij of zij al die informatie, wordt de mens intellectueel en daar is een proces voor nodig en dat duurt heel erg lang. Toen is er een moment gekomen waarin de Designers zijn verstoten uit hun rol, waarbij het hele hologram werd overgenomen door zeer duistere krachten. Deze krachten worden in het Universum zo gezien omdat ze zelf nog niet in verbinding staat met het Scheppingspotentieel. Deze krachten (Cyborg societies) hebben het hologram gehackt waarbij de mensen die dus geboren worden als zelf-neuraal-lerend wezen zonder ziel, een programma geïnjecteerd krijgen waarin hun artificiële programma voorkomt (44 miljard programma’s bij de geboorte)

Bron: uit bijeenkomsten met Martijn van Staveren

Devotion by Zigaia

Oceaan

Oceaan (door Oleg Massanchi)

1

De eenzame Zeehond klom voorbij de IJsberg, waarop een klein maar comfortabel platform was.

De Zeehond kroop weg van de gevaarlijke rand van het ijs en nestelde zich comfortabel aan de voet van een bijna verticale IJsberg, met een scherpe kegel die hoog naar boven reikte. De oceaan was volkomen kalm en de golven bereikten niet de plaats waar het zegel ging liggen om te rusten.

Na opgewarmd te zijn in de zon viel de Zeehond rustig in slaap en sliep tot de avond. Een zwak briesje blies over de oceaan. De Zeehond werd wakker, draaide zich om op zijn andere kant en begon naar de eindeloze waterafstand te kijken, ergens aan de horizon opgaand in de lucht.

‘Wat goed,’ dacht de Zeehond bij zichzelf. – Wat is het stil hier. Wat mooi en veilig.”

‘Dit is tijdelijk,’ zei de Iceberg, alsof hij zijn gedachten kon lezen. – We drijven ongemerkt naar het zuiden, waar er warme stromingen zijn en veel haaien.

– We zullen niet snel warme stromingen bereiken, – zei de Zeehond. – Totdat dat gebeurt, kan ik gaan liggen, rusten en genieten van de rust en schoonheid.

‘Nou, geniet ervan,’ ademde IJsberg rustig in en ging diep in zichzelf, in dat enorme deel ondergedompeld in water, die onzichtbaar en ontoegankelijk was en zich in de diepten van de oceaan bevond.

2

Al snel werd het donker. Toen de sterren verschenen, begon de Oceaan, als een spiegel, hun fonkeling op het oppervlak te reflecteren. Tegen de achtergrond van de zwarte lucht leek de IJsberg voor de Zeehond nog groter te zijn, het leek op een sneeuwwitte kolos, die torenhoog boven de Oceaan, onbeweeglijk en majestueus verrees tussen de eindeloze veelheid van glanzende werelden.

De Zeehond was zo geabsorbeerd en gefascineerd door deze aanblik dat hij niet eens merkte hoe hij weer in slaap viel.

Hij werd gewekt door het geluid van de opspattende golven die op de IJsberg beukten. Het werd licht. De sterren die de hele nacht zo fel hadden geschenen, verdwenen in een grijs waas die over de Oceaan hing. De golven waren klein, maar ze bedekten het hele oppervlak van de Oceaan tot aan de horizon, en het leek alsof de Oceaan kookte.

De Zeehond werd angstig. De wind blies in scherpe windstoten, scheurde het zoute schuim van de toppen van de golven en bespat het plateautje waarop hij lag. De Zeehond kroop weg van de rand en drukte stevig tegen de steile wand van de IJsberg.

‘Er komt een storm aan,’ zei Iceberg tegen de Zeehond. – De wind wordt sterker.

‘Ik begrijp het,’ antwoordde de Zeehond.

‘De golven stijgen,’ zei Iceberg opnieuw. ‘Over een paar uur zullen ze enorm zijn.

Beiden keken geschrokken toe hoe de Oceaan met de minuut somberder werd. De golven werden groter en hun impact werd zwaarder. Nu geen spetters meer, maar lange tongen schuimend water rolden over het ijsplateau, waarop de Zeehond zijn toevlucht zocht.

3

Tegen het middaguur bereikten de golven gigantische proporties en elk van hen, in aanvaring met de IJsberg, veroorzaakte een enorme klap. Maar de IJsberg leek onneembaar. En alleen de Zeehond, ineengedoken tegen de muur van de IJsberg, deinsde telkens terug voor deze slagen, nauwelijks een houvast op het platvorm.

De storm hield de hele dag, avond en nacht aan. De Zeehond was al zo gewend aan de eindeloze golfslag dat hij zelfs indommelde. Maar toen was er een vreselijke scheur. De Zeehond werd wakker en hief zijn hoofd op. Hij zag hoe een deel van het platform waarop hij lag losbrak van de IJsberg en in de diepten van de zee stortte.

Het terrein werd erg klein en smal, maar de Zeehond verliet het niet. Hij bleef vechten tegen de wind en de golven die hem voortdurend in de Oceaan probeerden te spoelen.

Tegen de ochtend werd alles stil.

4

De Zeehond lag uitgeput en gebroken op de rand van een kleine richel die de storm had overleefd.

‘Nu kun je verder zwemmen,’ zei de IJsberg tegen hem. “Niets bedreigt je meer.

De Oceaan leek moe en stil, en het was zelfs moeilijk voor te stellen hoe het een paar uur geleden was. De Zeehond draaide zijn hoofd en keek naar de IJsberg. Hij was verrukt van zijn schoonheid. IJsberg kwam voort uit de ijzige kou en het gevoel van eeuwigheid.

‘Ik heb me nog nooit zo veilig gevoeld,’ antwoordde de Zeehond zacht.

‘Dit is tijdelijk,’ herhaalde de IJsberg. ‘We drijven af ​​naar het zuiden.’

“Ik heb mijn hele leven in strijd en angst doorgebracht”, zei de Zeehond. “Op het land jaagden ijsberen op mij. In het water probeerden orka’s me op te eten. Ik ben het zat om constant voor mijn leven te vechten.

 ‘Ik zal je niet lang kunnen beschermen.’ vertelde hem de IJsberg “De stroming is sterk. Als ik weg ben, ben jij waar de grote witte haaien leven.’

De Zeehond richtte zijn blik op de Oceaan, die na de storm nog steeds somber was.

‘Mijn leven heeft geen zin’, zei hij onverwachts tegen zichzelf. – Beren, orka’s, haaien. Vandaag of morgen. Het is toch allemaal voorbij zijn.’

‘Dit is slechts een deel van de waarheid,’ antwoorde de IJsberg nauwelijks hoorbaar.

‘Dit is echt de waarheid,’ zuchtte de Zeehond bedroefd. – En het bestaat in het feit dat al het leven eindigt in de dood.’

“Er zijn dingen die we niet kunnen vermijden”, zei de IJsberg tegen hem.

5

De Zeehond staarde roerloos ergens in een onbekende verte, naar de plaats waar de lucht opging in de Oceaan.

‘Je zult me ​​niet begrijpen,’ zei de Zeehond. – Omdat je niet weet wat angst is.

De IJsberg was stil. De eerste zonnestralen braken door de wolken.

“Ik maakte ooit deel uit van een enorme gletsjer. Jaren, millennia gingen voorbij en de gletsjer gleed, onder invloed van zijn gewicht, in de Oceaan. De delen braken af ​​van één geheel en veranderden in ijsbergen. Ze zeilden weg, gegrepen door de wind en de stroming van de Oceaan. En toen kwam op een dag mijn beurt. Op een nacht, in volledige stilte, brak ik weg van de gletsjer en stortte ik in de Oceaan. Eerst viel ik in een zwarte afgrond, maar toen kwam ik plotseling boven, draaide me om en ging op reis. De hele tijd bewoog ik naar het zuiden, richting de evenaar, waar de stroming me meevoerde. In het begin merkte ik niets en het leek me dat het altijd zo zou zijn, ik zou gewoon over de zeeën en oceanen reizen. Maar na een tijdje merkte ik ineens dat mijn maat begon af te nemen. En toen realiseerde ik me dat heel snel alles voorbij zou zijn: de zon en het warme water van de Oceaan zouden hun werk doen en ik zou smelten, oplossen in de Oceaan. Ik realiseerde me dat dit onvermijdelijk was.

De IJsberg viel stil.

– Begreep je dat er geen zin is in je leven? – vroeg de Zeehond.

– Mijn leven is slechts een deel van de Waarheid.

– En wat is het andere deel van de Waarheid?

– In wat er aan het zicht onttrokken is.

– Of in het feit dat je er dan niet meer zult zijn?

De IJsberg antwoordde niet meteen.

‘Ik zal er zijn,’ zei hij. ‘Maar ik zal deel uitmaken van de Oceaan. Net zoals ik ooit een deel van de gletsjer was.’

6

De Zeehond zei hier niets op. Hij zweeg een hele tijd en keek toen om zich heen. Het wateroppervlak was schoon en niets verraadde gevaar.

– Ik wil dat je op een dag ziet wat aan het zicht onttrokken is.

De Zeehond kroop naar de uiterste rand van het platform waarop hij lag en stopte.

Hij dacht even na, keek nog een keer om zich heen, zette zich toen af ​​met zijn voorvinnen en gleed kopje onder in het water.

Eenmaal in het water keek hij uit gewoonte om zich heen, waarna hij weer naar boven kwam, weer lucht inademde en weer onder water dook.

Wat hij zag schokte hem. Het water was absoluut schoon. De zonnestralen drongen tot grote diepten door.

Een ongelooflijke aanblik opende zich voor de ogen van de Zeehond. De onderwaterwand van de IJsberg was helderblauw en transparant. Ze glinsterde en straalde als een enorm magisch kristal.

De Zeehond zonk dieper en dieper, maar het onderwatergedeelte van de IJsberg was eindeloos. Op grote diepte werd het merkbaar donkerder, van helderblauw naar donkerblauw, maar het bleef hetzelfde transparant en sprankelend door de stralen die door de waterkolom drongen.

De Zeehond was gebiologeerd door wat hij zag en het leek hem alsof hij in een andere, onbekende wereld was, een wereld van volmaakte zuiverheid en stilte. Het deel van de IJsberg, dat als een sneeuwwitte ijsberg boven de oceaan uitstak, was totaal anders dan het deel dat onder water lag en daar scheen, onzichtbaar blijvend, als een fabelachtige diamant, waarvan de afmetingen gewoon ongelooflijk waren in vergelijking met het bovenwater zichtbare deel.

7

Toen de lucht begon op te raken, leunde de Zeehond tegen de koude en gladde wand van de IJsberg en begon omhoog te klimmen, zonder de onderste rand van het ijseiland te bereiken.

Nadat hij naar de oppervlakte was gekomen, kwam de Zeehond een beetje op adem en klom opnieuw op een kleine richel in de vorm van een overkapping, waarop hij de storm overleefde.

De IJsberg was stil. Het duurde even voordat de Zeehond heel zachtjes zei:

– Je onzichtbare deel is onvergelijkbaar in grootte en schoonheid met wat zich aan de oppervlakte bevindt. En het is totaal anders dan wat zich boven water bevindt.

‘Het is gewoon een onzichtbaar deel van de Waarheid,’ zei de IJsberg. “En het is net zo anders dan wat we wel kunnen zien.’

‘Ik ben … met de stomheid geslagen,’ zei de Zeehond tegen hem.

– Er is inderdaad geen zin in je leven als je het als een afzonderlijke en niet-gerelateerde gebeurtenis beschouwt. Als je denkt dat het toevallig is ontstaan, vanzelf ergens tussen de rotsachtige afzettingen van de Aleoeten eilanden, en dan ook per ongeluk is afgebroken in de mond van een grote witte haai bij  Kaap van de Goede Hoop.

De Zeehond keek bedroefd naar de IJsberg, die plotseling roze en op de een of andere manier onwerkelijk werd in de stralen van de ondergaande zon, en zei hier niets op.

– Maar als je bedenkt dat je een zichtbare, uiterlijke deel van het Leven bent, dat ook een onzichtbare, onbegrijpelijke deel heeft, dat niet vergelijkbaar is in omvang en diepte met het uiterlijke, dan krijgt alles betekenis.

– En wat is het? – vroeg de Zeehond.

Maar de IJsberg zei niets.

De Zeehond dacht diep na. Hij zag de schemering dieper worden over de Oceaan. Toen de lucht oplichtte met ontelbare sterren, viel hij in slaap zonder te bewegen.

De Oceaan bewaakte zijn slaap en rust.

 олег массанчи

                                                                                               11.03.2021

===========================================================

Океан

1

Одинокий Тюлень взобрался на проплывавший мимо Айсберг, на котором была небольшая, но удобная площадка.

Тюлень отполз подальше от опасной кромки льда и удобно расположился у подножия почти вертикальной ледяной горы, острым конусом уходящей высоко вверх. Над Океаном стоял полный штиль и волны не достигали того места, где прилег отдохнуть Тюлень.

Пригревшись на солнышке, Тюлень незаметно уснул и проспал до самого вечера. Над океаном потянул слабый ветерок. Тюлень проснулся, перевернулся на другой бок и стал смотреть на бесконечную водную даль, сливавшуюся где-то у горизонта с небом.

«Как хорошо, – подумал про себя Тюлень. – Как тихо вокруг. Как красиво и безопасно».

– Это временно, – словно прочитав его мысли, сказал Айсберг. – Мы незаметно дрейфуем на юг, где проходят теплые течения и много акул.

– Мы достигнем теплых течений не скоро, – ответил ему Тюлень. – А пока это не случилось, я могу лежать, отдыхать и наслаждаться покоем и красотой.

– Что ж, наслаждайся, – тихо выдохнул Айсберг и ушел глубоко в себя, в ту огромную, погруженную в воду часть, которая была невидимой, недоступной, и находилась в глубинах Океана.

2

Вскоре стемнело. Когда появились звезды, Океан, словно зеркало, стал отражать их мерцание на своей поверхности. На фоне черного неба Айсберг казался Тюленю еще более огромным, он выглядел белоснежным колоссом, возвышавшимся над Океаном, стоявшим неподвижно и величественно среди бесконечного множества сияющих миров.

Тюлень был так поглощен и заворожен этим зрелищем, что даже не заметил, как снова заснул.

Проснулся он от звука шлепающих волн, набегавших на Айсберг. Светало. Звезды, так ярко светившие всю ночь, исчезли в серой дымке, повисшей над Океаном. Волны были небольшими, но они покрывали всю поверхность Океана до самого горизонта и казалось, что Океан закипает.

Тюленю стало тревожно. Ветер налетал резкими порывами, срывая соленую пену с гребешков волн и обдавая брызгами площадку, на которой он лежал. Тюлень отполз от края площадки подальше и плотно прижался к отвесной стене Айсберга.

– Надвигается буря, – сказал Айсберг Тюленю. – Ветер усиливается.

– Я вижу, – ответил ему Тюлень.

– Волны растут, – снова сказал Айсберг. – Через несколько часов они станут огромными.

Оба с тревогой наблюдали за Океаном, который становился с каждой минутой мрачнее. Волны становились все больше, а их удары все тяжелее. Теперь уже не брызги, а длинные языки пенящейся воды перекатывались через ледяную площадку, на которой укрылся Тюлень.

3

К полудню волны достигли гигантских размеров и каждая из них, сталкиваясь с Айсбергом, наносила удар огромной силы. Но Айсберг казался неприступным. И только Тюлень, прижавшийся к стене Айсберга, всякий раз вздрагивал от этих ударов, едва удерживаясь на площадке.

Буря продолжалась весь день, вечер и всю ночь. Тюлень уже так привык к бесконечному натиску волн, что даже задремал. Но тут раздался страшный треск. Тюлень проснулся и поднял голову. Он увидел, как часть площадки, на которой он лежал, откололась от Айсберга и погрузилась в морскую пучину.

Площадка стала совсем маленькой и узкой, но Тюлень не покинул ее. Он продолжал сражаться с ветром и с волнами, настойчиво пытавшимися смыть его в Океан.

К утру все стихло.

4

Тюлень лежал обессиленный и разбитый на краешке небольшого выступа, который уцелел после бури.

– Теперь ты можешь плыть дальше, – сказал ему Айсберг. – Тебе больше ничто не угрожает.

Океан казался уставшим и тихим, и трудно было даже представить себе, каким он был всего несколько часов назад. Тюлень повернул голову и посмотрел на Айсберг. Он был восхищен его красотой. От Айсберга веяло ледяным холодом и ощущением вечности.

– Я еще никогда не чувствовал себя в такой безопасности, – тихо ответил ему Тюлень.

– Это временно, – повторил свои слова Айсберг. – Мы дрейфуем на юг.

– Всю свою жизнь я провел в борьбе и страхе, – сказал Тюлень. – На суше за мной охотились белые медведи. В воде меня пытались съесть касатки. Я устал от постоянной борьбы за свою жизнь.

 – Я не смогу защищать тебя долго. – сказал ему Айсберг. – Течение сильное. Когда меня не станет, ты окажешься там, где живут большие белые акулы.

Тюлень перевел свой взгляд на Океан, который все еще был мрачен после бури.

– В моей жизни нет никакого смысла, – неожиданно для самого себя сказал он. – Медведи, касатки, акулы. Сегодня или завтра. Все равно все закончится.

– Это только часть Истины, – еле слышно ответил ему Айсберг. 

– Это и есть Истина, – грустно вздохнул Тюлень. – И она заключается в том, что всякая жизнь заканчивается смертью.

– Есть вещи, которых мы не можем избежать, – ответил ему Айсберг.

5

Тюлень неподвижно смотрел куда-то в неведомую даль, туда, где небо соединялось с Океаном.

– Ты не поймешь меня, – сказал Тюлень. – Потому что ты не знаешь, что такое страх.

Айсберг молчал. Сквозь облака прорывались первые лучи солнца.

– Когда-то я был частью огромного Ледника. Шли годы, тысячелетия, и Ледник под действием своей тяжести сползал в Океан. Его части откалывались от единого целого и превращались в Айсберги. Они уплывали, подхваченные ветром и течением Океана. И вот однажды пришла и моя очередь. Как-то ночью, в полной тишине, я откололся от Ледника и рухнул в Океан. Сначала я провалился в черную бездну, но потом вдруг всплыл, перевернулся и отправился в путешествие. Я двигался все время на юг, к Экватору, туда, куда несло меня течение. Поначалу я ничего не замечал и мне казалось, что так будет всегда, я просто буду путешествовать по морям и океанам. Но через некоторое время я вдруг заметил, что размеры мои стали уменьшаться. И тогда я понял, что очень скоро все кончится: солнце и теплые воды Океана сделают свое дело и я растаю, растворюсь в Океане. Я понял, что это неизбежно.

Айсберг замолчал.

– Ты понял, что в твоей жизни нет никакого смысла? – спросил Тюлень.

– Моя жизнь – это только часть Истины.

– А в чем же другая часть Истины?

– В том, что скрыто от глаз.

– Или в том, что тебя больше не будет?

Айсберг ответил не сразу.

– Я буду, – сказал он. – Но буду частью Океана. Так же, как когда-то я был частью Ледника.

6

Тюлень ничего на это не ответил. Он долго молчал, потом огляделся вокруг. Водная гладь была чистой и ничто не выдавало в ней опасности.

– Я хочу, чтобы однажды ты увидел то, что скрыто от глаз.

Тюлень подполз к самому краю площадки, на которой он лежал и остановился.

Он немного подумал, еще раз огляделся по сторонам, а потом оттолкнулся передними ластами и соскользнул в воду головой вперед.

Оказавшись в воде, он по привычке осмотрелся, после чего вынырнул, набрал побольше воздуха и снова ушел под воду.

То, что он увидел, потрясло его. Вода была абсолютно чистой. Солнечные лучи проникали на большую глубину.

Глазам Тюленя открылось невероятное зрелище. Стена Айсберга, находившаяся под водой, была ярко-голубой и прозрачной. Она переливалась и сияла, как огромный волшебный кристалл.

Тюлень погружался все глубже и глубже, но подводная часть Айсберга была бесконечной. На большой глубине она стала заметно темнее, превратившись из ярко-голубой в темно-синюю, но по-прежнему оставалась такой же прозрачной и сверкающей от пробивавшихся сквозь толщу воды лучей.

Тюлень был словно заворожен увиденным и ему казалось, что он попал в какой-то другой, неведомый ему мир, мир совершенной чистоты и тишины. Та часть Айсберга, которая возвышалась над Океаном белоснежной ледяной горой, была совсем непохожа на ту ее часть, которая находилась под водой и сияла там, оставаясь невидимой, словно сказочный бриллиант, размеры которого были просто невероятными по сравнению с его надводной, видимой частью.

7

Когда воздух стал заканчиваться, Тюлень прислонился к холодной и скользкой стене Айсберга и стал подниматься наверх, так и не достигнув нижней кромки ледяного острова.

Вынырнув на поверхность, Тюлень немного отдышался и снова взобрался на небольшой выступ в виде ледяного козырька, на котором он пережил бурю.

Айсберг молчал. Прошло какое-то время, прежде чем Тюлень очень тихо сказал:

– Твоя невидимая часть несравнима по размерам и красоте с тем, что находится на поверхности. И она совершенно непохожа на то, что находится над водой.

– Это всего лишь невидимая часть Истины, – сказал Айсберг. – И она так же отличается от того, что мы способны увидеть.

– Я потрясен, – ответил ему Тюлень.

– В твоей жизни действительно нет никакого смысла, если рассматривать ее, как отдельное и ни с чем не связанное событие. Если думать, что она возникла случайно, сама по себе, где-то среди каменистых россыпей Алеутских островов, а потом также случайно оборвалась в пасти большой белой акулы у мыса Доброй Надежды.

Тюлень грустно посмотрел на Айсберг, который вдруг стал розовым и каким-то нереальным в лучах заходящего солнца, и ничего на это не сказал.

– Но если подумать о том, что ты – это всего лишь видимая, внешняя часть Жизни, у которой есть еще и невидимая, непостижимая часть, несравнимая по своим размерам и глубине с внешней, тогда все приобретает смысл.

– И в чем же он? – спросил Тюлень.

Но Айсберг ничего не ответил.

Тюлень глубоко задумался. Он смотрел, как над Океаном сгущаются сумерки. Потом, когда небо озарилось мириадами звезд, он заснул, не двигаясь с места.

Океан охранял его сон и покой.

олег массанчи

                                                                                                11.03.2021


Gesloten Convenanten voor hervorming van de wereld

– Gesloten Convenanten voor hervorming van de wereld –

Martijn van Staveren: “Ik wil nog iets anders zeggen over het virus en het vaccin; ons wordt zo weinig, tot helemaal niks verteld. Alle regeringen op deze wereld zijn op de hoogte dat we bezocht worden door andere intelligenties. Het is niet zo dat alle regeringen precies weten wat er aan de hand is. Maar binnen alle legerleidingen, overal, is het UFO fenomeen en dat we bezocht worden, allemaal bekend. Er is een draaiboek voor hoe de legertop daarop moet reageren, welke afdelingen er razendsnel schakelen en welke wapensystemen er worden ingezet als die objecten, waar ze géén convenant mee hebben, binnenkomen. Want er zijn gewoon convenanten. Er wordt samengewerkt en onder zeer grote druk van een aantal buitenaardse beschavingen. We hebben een aantal grote machthebbende (ook menselijke) groepen waar het convenant mee gesmeed is, die onder druk de hele mensheid nu dwingen naar een hervorming te gaan. Een hervorming die in onze ogen misschien wel nodig is, ook voor de natuur, maar waardoor de machthebbers in de macht blijven zitten en technologieën van quantum reality via virtual reality krijgen en beleven. Die macht, daar weet bijna niemand iets van.”

“Door je te verbinden met je eigen kern en jezelf vrij te maken van invasieve gedachten over jezelf en andere mensen, door te landen in je eigen emotionele intelligentie zonder een afhankelijkheid naar iets of iemand toe, is de Weg vrij om de Levende Veld Vibraties (universele Bron-Intelligentie) te laten stromen in en door alles heen. Het vibreert op je eigen bewustzijn, dit veld staat op en begeleidt. Deze via het eigen bewustzijn toegankelijke organische snelweg, is ook het vibratieveld van andere Beschavingen, die de terugkeer van Zelf Bewustzijn als de hoogste missie zien en gelijkstellen als de terugkeer van Christ-Us-all.”

Bron: https://www.martijnvanstaveren.nl/


Bron bron waarneming – Alphabet

Bron bron waarneming – technologische conglomeraat Alphabet

Wisten jullie, dat Google sinds 2015 technisch gezien een moederbedrijf heeft. Het heet Alphabet en bevindt zich in Mountain View in California. Alphabet heeft “onder zijn hoede” heel veel verschillende bedrijven met uiteenlopende doelen, onder andere DeepMind (AI, samenwerking met AI, zelflerende systemen), Calico (onderzoek naar langer leven, biotechnologie), X company (semigeheime lab voor onderzoek en ontwikkeling, met behulp van AI) en vele andere.

Verder is er een link naar een fragment waar Elon Musk spreekt over technologie, AI en over gesimuleerde realiteit.

Er zijn verder ook links naar X Company en DeepMind. Er zijn natuurlijk andere tech bedrijven, verbazingwekkend hoever het allemaal al ontwikkeld is terwijl mensheid bezig wordt gehouden met meningen en aannames.

We kunnen bronbewustzijn daarin, in alle alfabets, diepminds en googl’s brengen, we Zijn hier ook en we gaan niet weg.

Uitleg over bron-bron waarneming Info-Uitleg-3-stappen-Bron-Naar-buitenbesef-Wallpaper.mp3

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~`~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Alphabet conglomeraat  https://abc.xyz/

Een stukje (met NL machinevertaling) over Alphabet, van hun site.

Our company is operating well today, but we think we can make it cleaner and more accountable. So we are creating a new company, called Alphabet. I am really excited to be running Alphabet as CEO with help from my capable partner, Sergey (Brin), as President.

What is Alphabet? Alphabet is mostly a collection of companies. The largest of which, of course, is Google. This newer Google is a bit slimmed down, with the companies that are pretty far afield of our main internet products contained in Alphabet instead. What do we mean by far afield? Good examples are our health efforts: Life Sciences (that works on the glucose-sensing contact lens), and Calico (focused on longevity). Fundamentally, we believe this allows us more management scale, as we can run things independently that aren’t very related…

Bron: https://abc.xyz/

Adres: 1600 Amphitheater Parkway Mountain View, CA 94043 USA

NL: Ons bedrijf draait vandaag goed, maar we denken dat we het schoner en verantwoordelijker kunnen maken. Dus we creëren een nieuw bedrijf, genaamd Alphabet. Ik ben erg enthousiast om Alphabet als CEO te leiden met hulp van mijn bekwame partner, Sergey (Brin), als president.

Wat is Alphabet? Alphabet is voorall een verzameling van bedrijven. De grootste daarvan is natuurlijk Google. Deze nieuwere Google is een beetje afgeslankt, met de bedrijven die vrij ver verwijderd zijn van onze belangrijkste internetproducten in Alphabet. Wat bedoelen we met ver weg? Goede voorbeelden zijn onze gezondheidsinspanningen: Life Sciences (die werkt op de glucosegevoelige contactlens) en Calico (gericht op een lang leven). In wezen zijn we van mening dat dit ons meer managementschaal biedt, omdat we dingen onafhankelijk kunnen uitvoeren die niet erg gerelateerd zijn …

———————————————————————————————————————–

“This Is Only The Beginning, It’s Worse Than I Thought” Elon Musk (2021)

https://www.youtube.com/watch?v=ecWz0g1XXZM (10 min 12 sec)

Elon Musk warns the people about Artificial Intelligence, also known as AI super intelligence. Elon Musk discusses his look on life and why he figures we could be living in a reenactment, the secret subtleties that show why we’re in a recreated reality. Elon Musk clarifies that man-made brainpower and self-governing innovation are improving and better, and he anticipates that they should take over inside the following 10 years. Elon Musk further discloses his arrangements to turn into a spacefaring development and travel to defaces with SpaceX, Tesla and The Boring Company. This is a Motivational and educational video which will give you different perspective about many things…

NL: Elon Musk waarschuwt de mensen voor kunstmatige intelligentie, ook wel AI-superintelligentie genoemd. Elon Musk bespreekt zijn kijk op het leven en waarom hij denkt dat we in een opnieuw gecreerde werkelijkheid zouden kunnen leven, de geheime subtiliteiten die laten zien waarom we ons in een nagebouwde realiteit bevinden. Elon Musk verduidelijkt dat door de mens gemaakte denkkracht en zelfsturende innovatie steeds beter worden, en hij verwacht dat ze het binnen 10 jaar zullen overnemen. Elon Musk onthult verder zijn regelingen om een ruimtevaartontwikkeling te worden en naar defaces te reizen met SpaceX, Tesla en The Boring Company. Dit is een motiverende en leerzame video die je een ander perspectief geeft over veel dingen.

———————————————————————————————————————————-

DeepMind  https://deepmind.com/

Type of businessSubsidiary
Founded23 September 2010
Headquarters6 Pancras Square,[2]
London N1C 4AG, UK
Founder(s)Demis Hassabis Shane Legg Mustafa Suleyman
CEODemis Hassabis
General managerLila Ibrahim
IndustryArtificial intelligence
ProductsAlphaGoAlphaStarAlphaFoldAlphaZero
Employees>1,000 (June 2020)[3]
ParentIndependent (2010–2014)
Google Inc. (2014–2015)
Alphabet Inc. (2015–present)
URLwww.deepmind.com

DeepMind has created a neural network that learns how to play video games in a fashion similar to that of humans,[7] as well as a Neural Turing machine,[8] or a neural network that may be able to access an external memory like a conventional Turing machine, resulting in a computer that mimics the short-term memory of the human brain. (https://en.wikipedia.org/wiki/DeepMind)

————————————————————————————————————–

Is Google an AI company?

It was announced at Google I/O 2017 by CEO Sundar Pichai.

Google AI.

IndustryArtificial intelligence
Founded2017
OwnerGoogle
Websitehttp://www.ai.google

———————————————————————————————————————-

X Company  https://x.company/

X Development LLC is an American semi-secret research and development facility and organization founded by Google in January 2010, which now operates as a subsidiary of Alphabet Inc. X has its headquarters about a mile and a half from Alphabet’s corporate headquarters, the Googleplex, in Mountain View, California. Wikipedia

Founded2010

HeadquartersMountain View, California, United States

SubsidiariesRedwood RoboticsDandelion EnergyMeka RoboticsFlutter

FoundersAstro TellerSebastian ThrunYoky Matsuoka

Competitors

X’s top competitors include Frontier Development Lab, Senseye, Unsupervised and AI Foundation. X is a moonshot factory aiming at inventing and launching technologies that have the potential to solve the world’s major problems. Frontier Development Lab is an applied AI research lab.


Wat of wie is Bron

Iedereen heeft het over bron en bron is altijd iets buiten de mens zelf, zo is het woord gelinkt. Ik wil niet zeggen dat jij het zo gebruikt, maar het gaat over het grotere informatieveld. Bron wordt vooral gezien als iets externs. Dat als je in jezelf binnenin liefde kunt voelen dat je je kunt aansluiten bij een bron en dat die bron jou gaat voeden. En waar wij het met elkaar over hebben is dat bewustzijn bron is. Zuiver bewustzijn. Je zou dus eigenlijk alleen maar kunnen benoemen wat bron zuiver bewustzijn is passend bij je eigen bewustzijn. Dat is logisch, als je je bewustzijn verruimd, groter wordt, krachtiger trilt dan komen hele andere aspecten naar voren van wat bewustzijn is en dan zal je beeld van bron ook veranderen.

Veel mensen spreken ook over bron als iets externs. Wij hebben het over als bron is iets fundamenteels in de mens zelf. Ik spreek gewoon maar even in mensentaal nu. Bron, de kern, daar binnenin, is een mens, dat ben jij. Jij leeft in een werkelijkheid en in die werkelijkheid heb je een cirkel om je heen. Die als het ware zich nestelt rondom jouw bron, zodat je met je aandacht niet in je bron bent, maar dat je met die aandacht in die zone zit die zich om jou heen nestelt. Dat is zeg maar in dit geval onze persoonlijkheid. Ik zet hier eventjes een P, dit is dus het ware zelf dus de WZ, dat is dus bron, het ware zelf wat niet zichtbaar is door de ring eromheen en dat is de P, de persoonlijkheid.

Er speelt zich rondom de bron vertaald, er speelt zich rondom god, kracht, bewustzijn, speelt zich iets af waardoor bron, god niet wordt geleefd. Kracht, dat is een trilling. Dus de bron in jezelf wordt afgeleid door in dit geval je persoonlijkheid. Dus je persoonlijkheid heeft plaatsgenomen. Je wordt eigenlijk als wezen geboren in die persoonlijkheid. Eenmaal in die persoonlijkheid, parkeren?? dus in het nu-moment, is mijn persoonlijkheid als mens rondom mij aanwezig. Heel goed energetisch voelen wat dat betekent. Als ware ik een soort saté prikkertje, dat is bewustzijn waar allerlei informatie omheen cirkelt, de persoonlijkheid, die voorkomt dat mijn ware zelf tot leven komt. Mijn ware identiteit, mijn ware trilling. Dus in die zin is dit de P, de eerste afleiding, sterker nog, die persoonlijkheid gaat bedenken of overnemen van anderen persoonlijkheden – stoornissen van anderen – wat bron is. Dus die persoonlijkheid, dat veld hier, dit veld (eerste cirkel om bron/wz) krijgt geleerd waar dat ook vandaan komt, krijgt geleerd wat bron is, en waar dat ook vandaan komt, laten we gewoon los.

Dus de persoonlijkheid leert in het bewustzijnsproces van die persoonlijkheid, leert dat bron iets buiten zichzelf is. Dus dat is een heel belangrijk punt. We hebben te maken met onze persoonlijkheid. Binnen die persoonlijkheid spelen ook alle religies, in feite ook de spirituele ontwikkelingsmodellen. Het gaat niet om wel of niet waar, wel of niet dienstbaar, want dan plak je er een etiket op en uiteindelijk is het binnen mijn persoonlijkheid, mijn leven is het mijn zaak en dus ook van waarde voor mij als ik een boeddhist ben. En ervaar ik binnen die persoonlijkheid met een uitroepteken, of als iemand van de Islam, of iemand van een andere religieuze achtergrond, ervaar ik binnen mijn persoonlijkheid een aangeleerd, mee gekregen, aangesloten op mijn persoonlijkheid bron informatie voorstelling. En dat is goed hè, het gaat dus niet om fout of goed, ik heb het recht om dat te ervaren. Maar uiteindelijk kom je op een punt dat je moet durven gaan bevragen aan jezelf: “Zou het kunnen zijn dat alle voorstellingen, alle voorstellingen, die er ook maar zijn van bron, in een bepaalde vorm, dat die allemaal geprogrammeerd zijn in de bewustzijnsrasters van de mens op aarde door een zeer goed georganiseerde macht, zodat ik nooit en te nimmer dus daadwerkelijk ga begrijpen wat bron nou eigenlijk echt is, omdat het in mijzelf zit en ik word afgeleid naar een model?”

Dus het wapen en dat maak ik in een vormpje duidelijk van wat persoonlijkheid allemaal meer betekent dan alleen maar ballast in je gedrag en in je denken maar eigenlijk ook in afleiding. Dus we worden afgeleid door onze persoonlijkheid. Daarnaast worden wij, bron, afgeleid door allerlei andere intelligenties, letterlijk, rondom ons, dus we hebben ons lichaam en deze werkelijkheid, rondom deze werkelijkheid spelen nog andere intelligenties mee, om te zorgen dat bron, als je dit doorbreekt, je persoonlijkheid, dat je aan de kant kunt zetten van nou oké alle paradigma moeten doorbroken worden, ik weet gewoon dat bron uiteindelijk alleen maar is wat in mijzelf zit en dat is een behoorlijke klus om daar in te komen, maar ik kom er eigenlijk alleen maar in door elk informatieveld van wat het niet is te deactiveren, daar gaat het uiteindelijk om, dan moet ik er rekening mee houden dat er allerlei andere intelligenties zijn die buiten dit stuk wat ik dus dé-activeer, al die modellen en die persoonlijkheid en al die spirituele modellen, dat bron gefalsificeerd is, moet ik ook nog rekening houden dat er een intelligentie nog een keertje daar buiten is die voorkomt dat ik alsnog achterhaal wat het nou allemaal precies is.

En deze stap is al wat abstracter. Want hoe ziet dat er dan uit? De beschavingen die het moment dat de mensheid gaat keren in dit veld, in gaan grijpen en dat gaan ze gewoon doen, in feite doen ze het al maar dat gaan ze nog veel krachtiger doen, zullen aan ons laten zien, aan de persoonlijkheid, hoe krachtig ze zijn, hoe ver gevorderd ze zijn en ze zullen aan ons laten zien wat bron is!

Ze zullen ons tonen wat bron is. En eigenlijk, en daar moeten we ons een beetje op voorbereiden, dan moeten we daarin zeggen van “maar dat kan jij helemaal niet zeggen, jij kunt helemaal niet zeggen wat bron is”. En waarom kan een ander niet zeggen wat bron is, maar alleen mensen van hetzelfde ras kunnen dat wel, is om de volgende reden: ieder intelligentiebewustzijnsveld, dus ieder eigen soort, een eigen vibratieveld, dus alle beschavingen die in een bepaald vibratieveld vallen, dus laat ik zeggen de humanoïde beschavingen, of je nou van deze planeet komt of van een andere planeet, alle humanoïde beschavingen die kennen allemaal dezelfde opbouwstructuur van bewustzijn. Zij zullen, als ze in zichzelf kijken, naar binnen toe, allemaal op een gelijkwaardige en gelijksoortige manier, bron ervaren in zichzelf. Dat wordt als een soort taal, het bewustzijn is een soort taal, is een frequentie, het wordt allemaal door hen op dezelfde wijze ervaren. En dat is dus niet uit te drukken in een woord, dat is een frequentie, laat ik zeggen een gevoel, een emotie.

Dus alle mensen dragen uiteindelijk, als we naar binnen toe gaan, dragen we dezelfde frequentie, dus de opbouw van waaruit, in zichzelf, de frequentie waaruit het bewustzijn vibreert. En het bewustzijn is in evenwicht en het respecteert het leven. Dat is bron. Als alle wezens dat tegelijkertijd beseffen en het merendeel van de humanoïde beschavingen beseffen het wel, een klein deel staat onder zware curatele en beseft dat niet. Als alle wezens dat tegelijkertijd beseffen, komt het goddelijke, de vibratie in de mens, tot leven, en kunnen zij ook via die bandbreedte binnenin rechtstreeks met elkaar communiceren. En dat is de kracht. Echter is het zo dat elke beschaving een ander bronveld in zich draagt. En dat zet alles op de helling als je dus zegt van “ja maar bron is dit, bron is alles”. Maar ja, wij kunnen niet eens snel de wortel van 541,06 uitrekenen maar we denken wel dat we kunnen benaderen wat bron is, dat is kras.

Vraag: wat is de definitie van een beschaving?

Martijn: geef ik geen definitie aan, kom ik zo nog wel op. We hebben dus te maken met een andere beschaving, een ander intelligentieveld, een bewustzijn wat anders waarneemt en anders werkelijkheid ervaart dan de mens, die ons straks gaat vertellen wat bron is. En het mooie is dat we dat mogen eren. Want je hoort wat bron is van de ander, maar het is niet bron in jezelf. Waarom zeg ik dit? Om goed aan te geven dat we alleen maar kunnen vibreren op ons eigen innerlijk bewustzijn! In het universum, niet het universum, één universum, maar ontelbare kwantumwerelden waarbij één kwantumwereld de optelsom is van allerlei andere universa, daar leven allemaal verschillende wezens, verschillende uitdrukkingen van trilling en frequenties, van emoties. En al die verschillende beschavingen die het leven eren en in balans zijn hebben toch allemaal een andere manier hoe ze de bron in zichzelf ervaren, maar zijn wel, en ik spreek nu alleen over de evenwichtsdragers, zijn wel in balans. Dus de manier hoe de kleur rood wordt gezien in dat bewustzijn is in het andere bewustzijn blauw. En ze vinden het van elkaar mooi. En als je dat kunt doen dan leef je in de bron.

Vraag: maar wat is dan hun achterliggende reden dat zij dat ons willen laten zien?

Martijn: omdat er een cirkel zich afspeelt buiten je persoonlijkheid als eerste laag, de cirkel om ons heen afspeelt die als het ware als aansluitpunt op die persoonlijkheid ons gaan vertellen wat bron is om vervolgens, omdat wij in deze werkelijkheid geen bron echt voelen en toch voelen dat we heel nodig in contact moeten komen en zijn met bron, dat ze in feite dat model bij ons implementeren in ons bewustzijn en ons vervolgens linken met ons bewustzijn aan hun voorstelling van bron. Wat eigenlijk nu al gebeurd is, maar wat nog dieper zal gaan. Want de leugens zullen alleen maar gaan intensiveren naar gelang het bewustzijn zich verder ontwikkelt.

Opmerking: maar dat herkennen we dan toch ook?

Martijn: dat is maar de vraag of je dat herkent.

Vraag: komen ze dat fysiek doen of is dat in het programma meer?

Martijn: dit kunnen ze fysiek doen,

Vraag: gaan ze dat ook doen?

Martijn: Ja!

Vraagsteller: in de komende tijd, dus wij gaan andere wezens zien.

Martijn: die plannen liggen helemaal klaar.

Opmerking: dat is toch die misleiding.

Martijn: ja maar hij staat wel heel dicht voor de deur, er wordt heel hard aan disclosure gewerkt op dit moment, een georkestreerde disclosure. Maar het is een echte disclosure, want er is maar één disclosure en dat is de echte en dat is die dus niet bron is. Verder zijn er geen disclosures.

Opmerking: want we zijn bron.

Martijn: Juist!

Uit: Terugkom-oefendag-nav-educatieserie-Baarn 22 januari 2019 (p12-14)

Image: Ingo Swann – Biomind Superpowers