Ik wil iets kwijt, ik merk namelijk dat ik het niet los kan laten en toch regelmatig weer gluur op deze pagina of op de brongenoten site. Ik vraag me al een tijdje af waarom ik dat blijf doen. Ondanks dat ik me totaal niet meer kan vinden in de materie. Maar ik denk dat ik nu ineens inzicht heb waarom… Ik wil frustraties kwijt die me dwars zitten en die ik al die tijd heb binnen gehouden en ingeslikt. Ik word namelijk zo moe van al die rare dynamische processen die spelen in groepen zoals deze. Waarin mensen zich in een soort ontkenning ‘verheven’ hebben gedrukt en denken steeds meer en meer afstand van hun menselijkheid te moeten doen. En ik ga het gewoon ongenuanceerd en gechargeerd brengen, die vrijheid gun ik mezelf. Ten eerste vind ik het knap dat mensen claimen de waarheid in pacht te hebben over bijvoorbeeld universele wetgevingen zonder daar onderzoek naar te hebben gedaan. Het wordt afgedaan als ‘spirituele misleiding’ en je kunt die wetten overstijgen? Zolang niemand hier op deze aarde, in deze werkelijkheid, voor mijn ogen de zwaartekracht ondermijnt maak je mij dat niet wijs. En zelfs wanneer ik iemand zou zien zweven, begrijp ik dat diegene begrijpt hoe wetgevingen werken en wat de aard van de realiteit en onze psychologie is. De Waarheid is de Wet, dat is terug te vinden in alle religieuze. Mystieke en esoterische teksten. Torah betekent letterlijk Wet, het is werkelijk waanzin te denken dat je jezelf op die manier boven het Goddelijke kunt plaatsen en eigenlijk precies wat satanisten ook wensen. De natuurlijke wetgeving is voor hun namelijk een gevangenis, zij ambiëren god te willen zijn op deze aarde. Zo binnen en buiten is een feit, een wetmatigheid, het is de basis waar deze realiteit op gebouwd is. Het is namelijk bedoelt om te evolueren en leren en hoe leer je meer over jezelf dan via een spiegel? Het is eigenlijk prachtig!! Het is dus makkelijk om zaken als afleiding of aanvallen te bestempelen, je hoeft er dan geen verantwoordelijkheid voor te nemen en kunt het neerleggen bij ‘de vijand’ of ‘de ander’, ‘archonten’ of whatever. Archon betekent overigens niets meer dan heerser en volgens mij is dat helemaal niet zo een heel ingewikkeld verhaal. Het is simpel; het kwaad is de illusie van autoriteit. Dat bestaat namelijk niet, niemand heeft zeggenschap over het leven, de vrijheid, het lichaam of het bezit van een ander levens wezen…Dus, dan is gelijk duidelijk waar die totale chaos vandaan komt waar wij in leven. WET VAN OORZAAK EN GEVOLG! Immorele daden veroorzaken chaos en laat nou net bijna de gehele mensheid niet snappen wat objectieve moraliteit is. Een oorlog over ons denken dus, inderdaad. Maar de waarheid is altijd simpel! En voor IEDEREEN te begrijpen, niet alleen de speciale en uitverkorenen onder ons. Mochten die al bestaan. En daarbij komt dan ook gelijk naar voren dat wij zeker wel een vrije wil bezitten. Het is alleen aan ons, en dat geldt net zo goed voor onze gedachten, om daar gebruik van te maken. Als wij onze mind en vrije wil ontkennen zeggen we eigenlijk; ik hoef het niet, ik laat me wel leiden door dit geloofssysteem en wil geen zeggenschap over mezelf of mijn eigen leven. Oef, dat is pijnlijk.. En die pil heb ik zelf ook moeten slikken. Want wat heb ik al mijn onderbuikgevoelens en twijfels weggedrukt en weggezet als zijnde ‘ingevoegd’. Terwijl emotie juist jouw kompas is. Het heeft je altijd iets te vertellen over jezelf of de situatie waar je in zit. We moeten alleen echt leren om objectief te kunnen redeneren en filosoferen en schaduwwerk doen om dichter bij onszelf te komen en te kunnen navigeren op ons innerlijk kompas. Resoneren is misleidend, we zijn nou eenmaal behoorlijk getraumatiseerd en overlevingsdelen zijn heel hardnekkig in het trauma buiten het bewustzijn houden, we zijn goed in onszelf een rad voor ogen draaien en ja, daar wordt gebruik van gemaakt. Als wij te weinig weten over onze psychologie en ons brein, zijn we vatbaar voor misleiding. We nemen pas macht terug als we kennis opdoen en deze in de praktijk brengen, dat is namelijk ware wijsheid. En ik vind het ook zwaar op deze aarde, wie niet. Maar toch hebben we het hier te doen, gewoon als mensen en door juist zo menselijk mogelijk te zijn met al onze neuroses, verlangens en angsten. De mensen die het meest in deze ontkenning leven worden vaak heel naar. Ze claimen bepaalde kwaliteiten, maar nemen tegelijkertijd een houding aan die ondermijnend is naar de ander. Alsof wat in het onbewuste woekert maar op de ander geprojecteerd dient te worden. De mensen die ik het meest in balans vind en daarnaast het prettigst in contact zijn toch de mensen die zich niet vrij waren van negatieve kwaliteiten of eigenschappen of denken dit te moeten overstijgen of onderdrukken. Maar juist de mensen die daar verantwoordelijkheid voor nemen met compassie en liefde voor zichzelf en de ander.
Ik heb zoveel van mezelf opzij moeten zetten om toen onderdeel van een ‘bijzonder’ groepje te kunnen zijn. Ik voelde heel goed wat wel en niet welkom was, wat gewenst was, wat krachtig was en wat niet. En hoe vaak ik wel niet dacht dat wat ik vond of voelde waarschijnlijk niet klopte ‘want ik was niet ver genoeg’. Hoe toxisch is dat? En dat paste achteraf bij mijn weg en mijn eerdere ervaringen, dus ben ik daar nu eigenlijk dankbaar voor. Maar het wat een grote desillusie dit te moeten toegeven en tegelijkertijd dat wat mij dichterbij mezelf bracht. Ik ben alleen nu dus nog boos, ik ben boos op mezelf dat ik blijkbaar zo naïef en onderdanig was dat ik hierin mee ging, dat ik tijd verspilt heb, me heb laten hypnotiseren en me laten vertellen dat wat ik voelde niet klopte. Maar ik ben ook boos op het feit dat deze misleidingen en valkuilen op de weg worden gezet naar Ware Vrijheid. En mensen als gevolg hiervan in lijdenswegen terecht kunnen komen en hun hele leven lang een ander kunnen volgen zonder ook maar ooit hun eigen individualiteit te ontdekken. Want als de buitenwereld een vijand is en je constant ‘aanwezig’ moet zijn en alert op tegenwerkingen, invoegingen en archontische velden wordt het leven ook wel heel zwaar. Dat terwijl een andere wet is dat het universum een mentaal construct is. Dat wat wij denken, onze (onbewuste) overtuigingen doen er heel erg toe. En zeker vanuit het collectieve bewustzijn, aangezien we in een co creatie leven en niet in een eigen bubbel. Een hoge vibratie is leven in Waarheid. Hoe minder waarheid, hoe lager de frequentie. De Ziel wil in Waarheid leven, dus je zult lijden wanneer dat niet zo is. Omdat er dan dingen herzien moeten worden. De Waarheid kan enkel ontdekt worden, het bestaan al zolang de wereld bestaat en niemand heeft er alleenrecht op. Het is dus logisch dat deze Waarheid over de gehele wereld door de eeuwen heen beschreven is, misschien in andere woorden, maar met dezelfde boodschap. Het is alleen occult gemaakt, verborgen. En natuurlijk zullen anderen zeggen dat je daar vooral niet moet kijken. Want als die Waarheid in handen is van een kleine groep, zullen zij vanuit een grote kennis differentiatie ontzettend veel macht hebben. Symboliek, het occulte, vrijmetselarij, mystiek; het is JUIST de moeite waard daar in te duiken. Eigenlijk zouden we in ALLES moeten duiken om vervolgens tot EIGEN inzichten te komen. Dat is pas werkelijk je mind vrij maken. ZELF NADENKEN, dat is volgens mij wat wij de laatste paar jaar geleerd hebben. Alleen ja, dan moeten we ook ongemakkelijke waarheden aannemen. Bijvoorbeeld dat we laf zijn of vast willen houden aan ego identificaties en eigenlijk niet echt actie willen ondernemen om tot vrijheid te komen, maar veilig willen ‘waarnemen’ en je dan goed voelen over jezelf. Ja sorry, ik word er zo naar van. Die interacties hier ook, niemand lijkt echt oog voor een ander te hebben. Er heerst een soort zelfingenomenheid en het ‘beter weten dan de ander’. Of ‘verder zijn’, denk jij nog? OMG dat doe ik al jaaaren niet meer. Nou, wees er trots op. Of dat ‘overstijgen’ van de persoonlijkheid. Dat is een dubbele ontkenning, dat is onmogelijk en buiten dat ongewenst. Want hoe meer je iets wegdrukt, hoe erger het gaat woekeren in de schaduw. Ik heb mij nooit vrij gevoeld op bijeenkomsten, of welkom zelfs. Ik voelde dat ik iets anders moest zijn. Mijn innerlijke criticus werd gemener, veeleisender en steeds onmenselijker. Ik ben geen bronwezen, ik ben een mens. Een mens van vlees en bloed en wat ben ik daar trots op. Wat voel ik daar veel liefde bij, dat ik gewoon mag zijn wie ik ben en dat niemand, maar dan ook niemand meer weet over mij dan IK. Het voelt fijn dit eindelijk te uiten, ik voel mezelf gewoon groeien terwijl ik typ, hoe eng is dit ook vind. Toch wil mijn keel dit kwijt en hoop ik mezelf met dit uiten nog meer los te maken. Los van een soort obsessie met de interacties en dynamiek hier. Sommigen zullen de makkelijke weg kiezen en mij als archontisch bestempelen, ga je gang. Ik doe dit voor mezelf. Omdat ik mezelf niet meer wil ontkennen of aanpassen aan een ander. Wat ik overigens ook interessant vindt is dat mensen altijd spreken over ‘informatie van buiten af’, maar vervolgens alleen Martijn napraten. Dat is geen informatie van buitenaf? Zie je het dubbel denken dat we ook bij de rest van de mensen zien als het gaat over ‘trust the science’, maar niet de wetenschappers die zich uitspreken tegen genocide. Of we gaan vrij spreken verbieden ten behoeve van de democratie? Zie je hoe de hypnose werkt? En wat voor mij de druppel was, waren de dubbelzinnige berichten over vaccinaties en meewerken aan onmenselijk gedrag. Jouw handelingen bepalen deze realiteit. Het start met jouw gedachten, die bepalen namelijk de handelingen die je maakt. Ook dat kun je niet ontkennen, dan neem je jezelf in de maling. Ik vind het eigenlijk heel erg verdrietig, dat we als mensen blijkbaar zo ver van onszelf af zijn komen te staan. En dat we zoveel leugens en misleiding vinden. En ik vind daar zeker wat van, dat is mijn Goddelijke recht. Daar heb ik hersenen voor gekregen en de mogelijkheid tot onderzoeken, nadenken, filosoferen en associëren om tot inzichten te komen. Als ik daar geen gebruik van zou maken vergooi ik dit Goddelijke geschenk. Als wij een brein hebben dat in balans is, namelijk de linker- en rechter hersenhelft synchroniseren, dan zijn gedachten, gevoel en actie in eenheid. Dan vechten wij niet meer met onszelf omdat we van binnen gespleten zijn. En dan zouden we ook nooit meer de mind verguizen of weg willen. Ik kan nog uren doorgaan. Ik stop.
