Het blijkt een hele uitdaging, dat niet aanhaken.
Hierin eerlijk naar jezelf kijken is klaarblijkelijk de grootste hindernis te nemen door velen zo niet allen, want de structuur van aardse opvoeding is copieren en doorgeven/zetten. Zo vele blinde vlekken genererende.

Maar goed, het spinnenweb met kleverig, sterke draad wordt ook voor mij steeds zichtbaarder. Heftig om te zien en te beseffen. Heftig om te zien en te beseffen hoe structuren uitgezet door andersdenkenden de paden zijn die wij lopen.
Liepen is geen realiteit, blijkt, maar gelukkig soms al wel een beetje van toepassing.
Op vele plekken in het web blijken nl coconnetjes te zitten die opengepeuterd worden.
Van binnenuit!

Edoch, eerlijk naar jezelf kijken vraagt lef.
Op oudejaarsavond hoorde ik vanuit de tv: “maak van jouw verwachting niet mijn verplichting”.
Kan er niet omheen dat dit een waarheid is als een koe (waar komt deze uitdrukking eigenlijk vandaan?) Maar goed, in de praktijk wordt dit nog wel gebezigd, ook door mij #spiegel.

De laatste maanden zijn flinke eyeopeners. In-zicht is top!
Heb ik het lef ergens in te stappen, niets wetende edoch wel met de (enige) zekerheid dat IK er in stap? Dat “ik” is hierbij mijn wezenrijkheid.
Is mijn voelen wel zuiver? Mijn innerlijk kompas? Sturing vind tenslotte door mij heen plaats. Voelen, weten, dromen, door alles loopt de hack. Hoe zuiver is wat ik voel? Hoe zuiver is wat ik droom? Ben ik oprecht alert op iedere vorm van “deception”, of omarm ik met graagte toch iets dat mij “lijkt” te ondersteunen op mijn pad al komt het van buitenaf?

Niet aanhaken, in mijzelf aanwezig zijn en met compassie de ander zien en luisteren.
Niets invullen, niet speculeren. Als je in een gesprek hierbij weg blijft kan dit leeg voor de ander aanvoelen. Met alle gevolgen van dien. Blijkt.

Waarnemen, er in stappen en er weer terug uit stappen!
Doe ik dit belast, dus met een gewenst idee/uitkomst, dan kan ik met dit beeld een veld genereren, dat verzwarend kan zijn voor het waargenomen onderwerp of persoon!
Pjoe, dit mij realiserende, ten diepste, geeft me in-zicht in de kracht die pure, zuivere waarneming zonder uitkomst te willen, IS.
Dit doet mij ook inzien dat als ik wel aanhaak cq waarneem met een voorgenomen beeld of een inhoudt van speculatie of uitkomst, dit desastreus kan (in)werken op het waargenomen veld.

Over bewust ZIJN, zenden en handelen gesproken!
Work in progress ….. wat mijzelf betreft, met vallen en opstaan, maar dat is helemaal oke.