Wanneer angst komt, is dat buitengewoon ongemakkelijk.
Als mensen zullen we bijna alles doen om eraan te ontsnappen. We voelen dat er iets mis is en dat er iets mis met ons is als we het ervaren.

Dit is begrijpelijk.
De menselijke conditie is liefde.
We zijn wezens van liefde.
En de pijn, wanneer we die voelen, wordt acuut gevoeld.
We zijn meestal zeer gevoelige wezens en angst heeft zijn eigen bepaalde manier.
Het is zo storend en angstaanjagend dat het lijkt alsof het zich tot in onze kern weet te vreten.

Angst is gewoon een van de ervaringen die een mens kan hebben.
Het is geen fijne, maar het heeft dezelfde status als vreugde, geluk, vrede en tevredenheid.

De werking van bepaalde technologieën in onze omgeving wekt een staat van nervositeit op en laat vervolgens binnen en buiten beelden ontstaan die normaal gesproken niet in ons persoonlijke veld zouden komen.
Dit is een belangrijke oorzaak van angst, omdat we dan nog meer worden blootgesteld aan onze eigen verborgen angsten, ook vanwege de afbraak van de integriteit van ons lichaamsveld en hoe we gewoonlijk onze eigen emoties verwerken.

Wordt je bewust van de hoeveelheid tijd die je achter schermen doorbrengt in de buurt van terminals die signalen uitzenden voor het aansluiten van technologie en vind uit wat er om je heen is, in het gebied waar je woont, zodat je weet hoe je jouw activiteit kunt matigen.

Angst ontstaat ook als jouw persoonlijke grenzen niet zo stevig zijn.
Dat is niet jouw fout.
Je bent nergens schuldig aan.
Er kunnen veel goede redenen zijn waarom jouw persoonlijke grenzen op dit moment niet zo stevig zijn als normaal.
Maar niettemin is het mogelijk dat de buitenkant naar binnen komt en ook dat er iets vanuit de diepere niveaus van deze realiteit naar binnen komt en je persoonlijke veld binnen treedt.

Dit heeft te maken met het invullen van jouw eigen signature.
Als je zelf bang bent,
als je jezelf niet volledig vertegenwoordigt,
als je je niet uitspreekt,
als je dingen voelt,
als je je leven niet in volheid leeft op de manier waarop je voelt dat je zou moeten doen, 
als je geest is verdwenen
als je niet in je eigen schoenen staat
en als er een gat in je persoonlijke veld is, een ruimte met een enorm potentieel die je zou kunnen vullen maar dat niet doet: zal iets of iemand anders altijd die ruimte vullen tijdens jouw afwezigheid.

Dat duwt je uit je lichaam en zul je altijd angst voelen, totdat je er weer in stapt.

Je hebt dan geen controle.
Je lichaam is niet van jezelf.
Natuurlijk voel je je dan angstig.

Wanneer familieleden van streek zijn omdat ze het moeilijk hebben, kan het hun neiging zijn om naar middelen te grijpen die verder gaan, door de band van affectie, alleen maar omdat het bestaat, of je nu dichtbij bent of niet, om zichzelf te steunen, om hun zelfgevoel te behouden, om zich veiliger te voelen en meer bewust van zichzelf als ze de controle over hun eigen frequentie verliezen.
Hierdoor kunt u zich bijna zonder reden erg angstig voelen.

Je bent je misschien niet bewust van wat er gebeurt, maar je wordt buiten de marges van je lichaam getrokken om aanwezigheid en stevigheid voor iemand anders te bieden.
Dit geeft een bijzonder gevoel als het gebeurt.
Na verloop van tijd, als u zich niet bewust bent van dit gevoel, kan het zich ontwikkelen en weet u wanneer het zich voordoet en zelfs wie erbij betrokken is.
De eenvoudige herkenning is voldoende.

Angst komt ook voort uit het ondernemen van bepaalde activiteiten en het nemen van bepaalde stoffen, zoals suiker, die je persoonlijke veld uitbreiden en het zo wijd openen dat je wordt blootgesteld aan alles wat zich in je omgeving bevindt en je alles en iedereen begint te voelen.

Vooral in deze tijden kun je snel door andere energieën worden bewoond en dan zul je niet alleen al het andere en iedereen voelen, maar ook de angst die ontstaat als je niet in je lichaam bent.
Op een gegeven moment zul je controlerend worden wat betreft voedsel, geld, mensen, liefde; om zo te proberen je evenwicht te herstellen, omdat je niet van nature de controle hebt over jouw eigen omgeving of jezelf.

Niet accepteren
Niet afwijzen.
Gewoon stil zijn zonder agenda.

De samenleving observerend en getuige zijn van de waanzin, bang zijn over je eigen vermogen om hier doorheen te komen en erkennen dat je niet weet hoe je met angst moet omgaan is vaak de moeilijkste en diepste angst om mee om te gaan.
Die angst, wat het ook is of waar het ook over gaat, kan jouw nooit beheersen omdat je volledig stil bent en alleen verbonden met je eigen zuiverheid.

Bron: Dr J. Hobbs, ook wel Oracle Girl