Soms weet ik dat ik droomde, maar kan ik de droom niet meer herinneren, helemaal niet. Wat helpt is proberen een puzzelstukje uit de droom te herinneren, een geur, een schaduw, een gevoel. En heel soms komt er (een stukje van) de droom terug en weet ik hem weer. Dit gedicht kwam ook als een puzzelstukje van een droom…

Plotseling – tranen,

Mijn innerlijk kind,

Mijn uiterlijk kind,

Een grote witte strik,

Speeltelefoon in de hand,

Een lach zonder een voortand…

Kijkende ogen, ogen van observanten,

Uit alle hoeken

En van alle kanten,

Ik voel een schreeuw opkomen –

Wat is er gaande?!

Ik voel me alleen, naakt,

Bekeken en klein.

Ik wil dat ze weg    zijn,

Ik wil zelf     weg,

Ver weg hier vandaan.

Ik kijk terug en ik blijf    staan,

Beschermd met een schild Uit één traan.

(door Anna)