Intelligence is Everywhere

Een reactie plaatsen

Intelligence is Everywhere … Throughout the universe

(by Paul Mulliner, Nederlandse vertaling – eronder)

…

“As a man who has devoted his whole life to the most clearheaded science, to the study of matter, I can tell you as a result of my research about the atoms this much: There is no matter as such! All matter originates and exists only by virtue of a force which brings the particles of an atom to vibration and holds this most minute solar system of the atom together…. We must assume behind this force the existence of a conscious and intelligent Spirit. This Spirit is the matrix of all matter” — Max Planck : German theoretical physicist : 1944

…

We’re living in a time when insights from the front edge of science are being joined with insights from the ancient intuitive wisdom traditions to create a new synthesis, a new worldview fit for the 21st century.

These intuitive insights reveal a different world than that proposed by our current mainstream world-view, in which our separate human brain is thought to somehow generate consciousness.

This shift in understanding is important because it helps us make different choices than we might have previously, choices that can change our life for the better.

And making this shift for ourselves has to do with finding the clarity and intuitive intelligence of the universal consciousness inside us, and allowing it to dissolve some of our habitual thinking.

…

A key change in our understanding of ourselves emerges from the realization that the cosmic energy field researched by physicists over the past century is also a field of consciousness.

A spacious universal consciousness exists inside all of us and throughout all space everywhere.

And the conscious silence we find inside us when we allow our thinking to dissolve away is the presence of this universal consciousness.

…

A spacious cosmic consciousness/intelligence is experiencing living as countless life-forms on all the planets that support life throughout the Universe.

A universal consciousness orchestrating photosynthesis and bringing sentient life into being everywhere.

A cosmic field-intelligence transforming itself into the choreographed streaming flows of cell biochemistry we see occurring within all living beings.

…

Our individual human life has meaning and value in a Universe where all life and consciousness are woven into one continuously evolving whole.

We’re all in this together, every moment of every day we’re connected into a universal organism of conscious awareness that’s evolving and changing as a consequence of our own life.

…

This view of ourselves as always woven into an evolving and intelligent whole is a long way from the previous way we saw life.

For many people in previous generations, life in an apparently indifferent, meaningless Universe with a brief time to be alive, meant a focus on wealth and attempts to dominate others.

The focus was always on separation.

…

We can maybe begin to see things differently.

We’re born into this world from within an enduring universal consciousness that’s always here, throughout the birth and death of all of us.

Everything we are while we’re alive is woven into this universal consciousness and remains there as part of the continuously evolving whole.

Life is meaningful and we’re all evolving toward being able to find the clarity and intelligence of cosmic consciousness within ourselves more easily than previously.

…

Our view of reality, our worldview, is often shaped by our preconceptions and assumptions, and can sometimes be an unconscious prism through which we see the world.

The separatist and materialist worldview that so characterized the 20th century has entered deep into mainstream thinking and acts as a sort of foundational myth, a way of structuring and filtering reality.

…

Materialist, separation thinking has been obscuring the reality that we’re always connected into a conscious and intelligent Universe.

Positive change is possible, but the most fundamental and difficult change needed is change in our awareness, a change in the way we see the world, each other and our planet.

…

And this change can begin to happen when we tune in to the conscious silence inside us and find for ourselves the intuitive realization that it’s everywhere, inside all of us.

We’re a spacious universal and cosmic consciousness appearing as a separate person.

…

A single conscious space exists inside all of us, a universal conscious awareness before it becomes thought.

And when we let our thinking dissolve away, we can become aware of this conscious silence inside us.

…

Unique personal experiences happen inside each one of us, but our conscious awareness isn’t separate from the whole of cosmic consciousness inside all of us.

And it’s our culturally biased separation from the underlying clarity and wisdom of cosmic consciousness that seems to be causing widespread distress.

…

And though we were probably never taught how to tune in to the inner conscious silence at school, and our culture seems in any case to regard intuition as irrational or unscientific, despite it being central to the creation of art, poetry and music, the scientific worldview could use a more intuitive perspective.

…

Scientific research during the last century has shown all ‘material stuff’ to be clusters of tiny wave patterns in a field of nonlocal cosmic energy.

This nonlocality, proven by experiment, reveals the foundational, underlying energy field throughout the Universe to be a single connective space joining everything everywhere into one unified whole.

Atoms and molecules are connected patterns of vibration in a universal cosmic field that’s everywhere.

Everything is dynamically woven into and correlated with everything else, revealing an apparent intelligent coherence.

…

How do we explain the unity and coherence of both living cell biochemistry and conscious awareness without assuming the existence of a structuring, arranging and choreographing field-intelligence throughout the Universe?

A universal cosmic intelligence that’s expressing itself through a spatial-orchestration-field both inside the brain, throughout our body and in all space everywhere?

…

And as we find the conscious silence that’s always present inside us, we can tune in to this universal field and intuitively realize it to be a single, connected space, a universal consciousness.

We can intuitively realize that the conscious awareness inside us is a universal consciousness everywhere, throughout all space and inside all life.

…

A universal intelligence exists everywhere in the Universe as a primary and fundamental field and it can sometimes seem to be guiding our personal evolution into an ever more conscious awareness of itself.

It guides us through our life with intuitive suggestions for how to proceed with various choices we may need to make, if we tune in to it.

Without this guidance and the sense of trusting in a generous and providential Universe that it helps bring about, we can perhaps begin to feel estranged from life and each other, and express our frustrations in the world in anger and unhappy feelings.

…

Despite the apparent chaos we can see happening all around us, the underlying clarity and wisdom of cosmic consciousness always remains available to all of us.

We’re all making the difficult transition into a new understanding of ourselves as living beings who are always woven into a conscious and intelligent Universe.

…

Paul Mulliner 2022

Source: https://paul-mulliner.medium.com/intelligence-is-everywhere-e75ec03474e8

image Paul Mulliner 2022 from a photo by Vidar Nordli-Matheson on Unsplash

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Bewustzijn is Overal

In het heelal

…

“Als een man die zijn hele leven heeft gewijd aan de meest duidelijke wetenschap, aan de studie van materie, kan ik je als resultaat van mijn onderzoek naar de atomen dit vertellen: er is geen materie als zodanig! Alle materie ontstaat en bestaat alleen dankzij een kracht die de deeltjes van een atoom in trilling brengt en dit allerkleinste zonnestelsel van het atoom bij elkaar houdt. We moeten achter deze kracht het bestaan ​​van een bewuste en intelligente Geest aannemen. Deze Geest is de matrix van alle materie” – Max Planck: Duitse theoretisch natuurkundige: 1944

…

We leven in een tijd waarin inzichten van de front linie van de wetenschap worden samengevoegd met inzichten uit de oude intuïtieve wijsheidstradities om een ​​nieuwe synthese te creëren, een nieuw wereldbeeld dat geschikt is voor de 21e eeuw.

Deze intuïtieve inzichten onthullen een andere wereld dan die voorgesteld is door ons huidige gangbare wereldbeeld, waarin wordt gedacht dat ons afzonderlijke menselijke brein op de een of andere manier bewustzijn genereert.

Deze verschuiving in begrip is belangrijk omdat het ons helpt andere keuzes te maken dan we voorheen misschien hadden gedaan, keuzes die ons leven ten goede kunnen veranderen.

En deze verschuiving in onszelf heeft te maken met het vinden van de helderheid en intuïtieve intelligentie van het universele bewustzijn in ons, en het toestaan ​​om een ​​deel van ons gewone denken te laten vervloeien.

…

Een belangrijke verandering in ons zelfbesef komt voort uit het besef dat het kosmische energieveld dat de afgelopen eeuw door natuurkundigen is onderzocht, ook een veld van bewustzijn is.

Een ruim universeel bewustzijn bestaat in ons allemaal en overal in de ruimte.

En de bewuste stilte die we in ons vinden als we ons denken laten oplossen, is de aanwezigheid van dit universele bewustzijn.

…

Een ruim kosmisch bewustzijn/intelligentie ervaart het leven als ontelbare levensvormen op alle planeten die leven in het heelal ondersteunen.

Een universeel bewustzijn dat fotosynthese orkestreert en overal bewust leven tot stand brengt.

Een kosmische veldintelligentie die zichzelf transformeert in de gechoreografeerde vloeiende stromen van biochemie van cellen die we in alle levende wezens zien plaatsvinden.

…

Ons individuele menselijke leven heeft betekenis en waarde in een universum waar al het leven en bewustzijn zijn verweven tot één continu evoluerend geheel.

We zitten hier allemaal samen in, elk moment van elke dag zijn we verbonden met een universeel organisme van zelfgeware bewustzijn dat evolueert en verandert als gevolg van ons eigen leven.

…

Deze kijk op onszelf, als altijd wezenlijk verweven in een evoluerend en intelligent geheel, staat ver af van de manier waarop we het leven eerder zagen.

Voor veel mensen in vorige generaties betekende het leven in een ogenschijnlijk onverschillig, zinloos universum met een korte tijd om te leven, een focus op rijkdom en pogingen om anderen te domineren.

De focus lag altijd op afscheiding.

…

We kunnen de dingen misschien anders gaan zien.

We worden in deze wereld geboren vanuit een voortbestaand universeel bewustzijn dat altijd hier is, tijdens de geboorte en dood van ons allemaal.

Alles wat we zijn terwijl we leven, is verweven met dit universele bewustzijn en blijft daar als onderdeel van het voortdurend evoluerende geheel.

Het leven is zinvol en we evolueren allemaal naar het gemakkelijker dan voorheen kunnen vinden van de helderheid en intelligentie van kosmisch bewustzijn in onszelf.

…

Onze kijk op de werkelijkheid, ons wereldbeeld, wordt vaak gevormd door onze vooroordelen en aannames, en kan soms een onbewust prisma zijn waardoor we de wereld zien.

Het separatistische en materialistische wereldbeeld dat de 20e eeuw zo kenmerkte, is diep in het reguliere denken doorgedrongen en fungeert als een soort fundamentele mythe, een manier om de werkelijkheid te structureren en te filteren.

…

Het materialistische, afscheidingsdenken heeft de realiteit verdoezeld dat we altijd verbonden zijn met een bewust en intelligent universum.

Positieve verandering is mogelijk, maar de meest fundamentele en moeilijkste verandering die nodig is, is verandering in ons bewustzijn, een verandering in de manier waarop we de wereld, elkaar en onze planeet zien.

…

En deze verandering kan beginnen wanneer we ons afstemmen op de bewuste stilte in ons en voor onszelf het intuïtieve besef vinden dat het overal is, in ons allemaal.

We zijn een ruim universeel en kosmisch bewustzijn dat verschijnt als een afzonderlijk persoon.

…

Een universele bewuste ruimte bestaat in ons allemaal, een universeel bewust gewaar-zijn voordat het een gedachte wordt.

En als we ons denken laten oplossen, kunnen we ons bewust worden van deze bewuste stilte in ons.

…

Unieke persoonlijke ervaringen gebeuren in ieder van ons, maar ons bewuste aandacht staat niet los van het hele kosmische bewustzijn in ons allemaal.

En het is onze cultureel bevooroordeelde afscheiding van de onderliggende helderheid en wijsheid van kosmisch bewustzijn die onmetelijke leed lijkt te veroorzaken.

…

En hoewel we op school waarschijnlijk nooit geleerd hebben af ​​te stemmen op de innerlijke bewuste stilte, en onze cultuur intuïtie als irrationeel of onwetenschappelijk lijkt te zien, ondanks dat het centraal staat in de creatie van kunst, poëzie en muziek, zou het wetenschappelijke wereldbeeld een meer intuïtief perspectief kunnen gebruiken.

…

Wetenschappelijk onderzoek van de afgelopen eeuw heeft aangetoond dat alle ‘materiële dingen’ clusters van kleine golfpatronen zijn in een veld van niet-lokale kosmische energie.

Deze niet-lokaliteit, bewezen door experiment, onthult dat het fundamentele, onderliggende energieveld door het hele universum een ​​enkele verbindende ruimte is die alles overal verbindt tot één verenigd geheel.

Atomen en moleculen zijn verbonden trillingspatronen in een universeel kosmisch veld dat overal is.

Alles is dynamisch verweven met en gecorreleerd met al het andere, waardoor een duidelijke intelligente samenhang wordt onthuld.

…

Hoe verklaren we de eenheid en samenhang van zowel de biochemie van levende cellen als het waarnemend bewustzijn zonder ​​aan te nemen dat een structurerende, ordenende en choreografie-uitvoerende veldintelligentie in het hele Universum bestaat?

Een universele kosmische intelligentie die zich uitdrukt via een ruimtelijk-orkestratieveld, zowel in de hersenen, door ons hele lichaam als in alle ruimte overal?

…

En als we de bewuste stilte vinden die altijd in ons aanwezig is, kunnen we afstemmen op dit universele veld en intuïtief beseffen dat het een uniforme, verbonden ruimte is, een universeel bewustzijn.

We kunnen intuïtief beseffen dat het bewuste gewaar-zijn in ons een universeel bewustzijn is, overal, door de hele ruimte en in al het leven.

…

Een universele intelligentie bestaat overal in het universum als een primair en fundamenteel veld en het kan soms lijken alsof het onze persoonlijke evolutie leidt naar een steeds bewuster gewaar-zijn van zichzelf.

Het leidt ons door ons leven met intuïtieve suggesties voor hoe verder te gaan met de verschillende keuzes die we mogelijk moeten maken, als we ons erop afstemmen.

Zonder deze begeleiding en het gevoel van vertrouwen in een genereus en voorzienig Universum dat het helpt tot stand te brengen, kunnen we ons misschien vervreemd gaan voelen van het leven en van elkaar, en onze frustraties in de wereld uiten in woede en ongelukkige gevoelens.

…

Ondanks de schijnbare chaos die we overal om ons heen zien gebeuren, blijft de onderliggende helderheid en wijsheid van kosmisch bewustzijn altijd beschikbaar voor ons allemaal.

We maken allemaal de moeilijke overgang naar een nieuw besef van ons-Zelf als levende wezens die altijd verweven zijn in een bewust en intelligent universum.

Paul Mulliner 2022

Bron: https://paul-mulliner.medium.com/intelligence-is-everywhere-e75ec03474e8

image Paul Mulliner 2022 from a photo by Vidar Nordli-Matheson on Unsplash

Afstemmen op intelligentie in het heelal

Een reactie plaatsen

(Door Paul Mulliner, Engelse origineel onder) Hoe het naar binnen richten van de aandacht ons helpt om intuïtief onze verbinding met intelligentie in het universum te realiseren.

Bron: https://paul-mulliner.medium.com/tuning-in-to-intelligence-in-the-universe-63824b88a794

Het is gemakkelijk, tijdens ons dagelijks leven in de wereld, om te vergeten hoe bijzonder mensen werkelijk zijn.

Elke seconde vinden er verschillende biljoenen complexe biochemische reacties plaats, allemaal synchroon met elkaar.

Door biljoenen synapsen in onze hersenen genereert coherente en georkestreerde neurale verwerking de indruk van een driedimensionale wereld om ons heen, met behulp van informatie van onze zintuigen van zien, horen en aanraken.

.  .  .

Ondanks deze buitengewone realiteit, denken veel mensen dat mensen zijn voortgekomen uit willekeurige mutaties van materiële dingen en wordt het universum als grotendeels leeg en levenloos beschouwd.

De huidige mainstream populaire westerse kosmologie ziet een dood, mechanisch universum waarin leven ontstaat als gevolg van willekeurige processen, het menselijk brein bewustzijn genereert en ieder van ons volledig van elkaar gescheiden is.

In dit wereldbeeld, wanneer we sterven, eindigt ons gescheiden, door de huid omsloten persoonlijke zelf, op de een of andere manier gegenereerd door onze hersenen, abrupt.

Als we de aandacht echter regelmatig naar binnen richten, naar de innerlijke kern van onszelf, kunnen we intuïtief beseffen dat ons bewustzijn niet los staat van dat van andere mensen, maar overal in de ruimte, in en om ons heen en door het hele Universum heen bestaat.

Alleen, we kunnen niet onze weg naar dit besef bedenken, omdat het geen concept is.

Als we ons afstemmen op de intelligente kosmische ruimte, kunnen we het gevoel van scheiding dat inherent is aan ons alledaagse bewustzijn, oplossen.

.  .  .

Mensen laten kosmische intelligentie toe om zichzelf te realiseren en te kennen binnen de context van een bewust levend wezen. Ieder van ons is deze kosmische intelligentie die een menselijke vorm aanneemt voor de duur van een mensenleven.

.  .  .

Ons bewustzijn verdiept zich naarmate onze gerichte aandacht ons helpt het kosmische veld-zelf bewust te begrijpen. We kunnen dan de praktische , feitelijk begeleiding die dit ruimtelijke bewustzijn ons altijd via onze intuïtie biedt, duidelijker horen.

Bewust gewaarzijn in ieder van ons is een gelokaliseerd weten binnen een niet-lokaal veldbewustzijn, dat intrinsiek is in het Universum en in ons allemaal.

Als de voortdurend voortbrengende bron van al het leven in het heelal bestaat het gedurende de geboorte en de dood van alle levende wezens.

Als we ons afstemmen op deze kosmische intelligentie in onszelf, kunnen we ons realiseren dat ons menselijk lichaam een ​​vloeiende stroom-expressie is van kosmische intelligentie, een continu opkomende, van moment tot moment transformerende kosmische intelligentie in hoe het zich materialiseert en laat zien in de wereld.

.  .  .

Zoals een driedimensionale muziek die van moment tot moment zichtbaar wordt, komen vloeiende stromen van resonanties op kwantumschaal tevoorschijn uit kosmische intelligentie en verschijnen ze als biochemie van levende cellen en levende wezens.

Dit ruimtelijke intelligentie-organisme is de primaire stof van het Universum en alles wat leeft is er een continu gegenereerde uitdrukking van, een vibrerende verandering van zichzelf waardoor het zichtbaar en tastbaar wordt als bomen, bloemen, mensen en al het leven overal.

Door onze aandacht naar binnen te richten, kunnen we de aanwezigheid kennen van deze generende, scheppende bron-intelligentie die voortdurend de hele wereld uit zichzelf maakt, zichzelf vibrerend transformeert in de vloeiende stromen en verweven schikking van biochemie van levende cellen.

Onze aandacht naar binnen richten is een gemakkelijke oefening om in het dagelijks leven in te passen, en net zoals we niet zouden verwachten dat ons lichaam in vorm blijft als we niet regelmatig oefenen, kunnen we niet verwachten dat onze mind in vorm blijft tenzij we regelmatig de aandacht naar binnen brengen.

Dit helpt ons volledig aanwezig te zijn in het voortdurend voorbijgaande nu-moment, beter in staat om onze intuïtie duidelijk te horen en beter in staat om ons diepe zelf met anderen te delen.

.  .  .

Zoals een driedimensionale muziek die van moment tot moment zichtbaar wordt, komen vloeiende stromen van resonanties op kwantumschaal tevoorschijn uit kosmische intelligentie en verschijnen ze als biochemie van levende cellen en levende wezens.

.  .  .

Als we ons bewust realiseren als uitdrukkingen van kosmische intelligentie, kunnen we een groter besef krijgen van wat het betekent om mens te zijn.

Het kosmische intelligentieveld-organisme, dat alle ruimte overal vult, drukt zich uit als een zichtbare wereld door de continue dynamische opkomst van clusters van resonantietrillingen op kwantumschaal te vergemakkelijken, die we met onze zintuigen interpreteren als de tak van een boom of de vorm van een bloem.

Niets in onze ogenschijnlijk vaste lichamen is statisch, alles is in wording. Kosmische intelligentie wordt voortdurend zichtbaar terwijl het zichzelf transformeert in ons en alles om ons heen.

In elke cel van ons lichaam kunnen we deze continue opkomst zien plaatsvinden in de vloeiende stroom-verschijning van voortreffelijk en coherent georkestreerde complexe biochemie.

Mensen staan kosmische intelligentie toe om zichzelf te beseffen, te realiseren en te kennen binnen de context van een bewust levend wezen. Ieder van ons is deze kosmische intelligentie die een menselijke vorm aanneemt voor de duur van een mensenleven.

.  .  .

~We kunnen dit intuïtieve besef in ons dagelijks leven brengen door de aandacht naar binnen te richten.

~De focus van onze aandacht, zoals de lichtstralen die door een lens in een punt met hoge intensiteit worden gefocust, heeft een werkelijke locatie in de ruimte die ons omringt.

~Als we even stoppen met lezen, kunnen we de locatie van deze op één punt gerichte aandacht verplaatsen van de woorden op ons scherm naar de innerlijke kern van onszelf.

~We kunnen deze aandachtsfocus voorzichtig in de innerlijke kern van onszelf houden en ons denken laten verdwijnen.

~Onze aandacht is nu gericht op een bewuste, zelfbewuste ruimte die niet alleen in ons lijkt te zijn, maar overal in het universum.

.  .  .

Als we onze aandacht naar binnen richten, worden we ons bewust van deze kosmische intelligentie, of we zouden kunnen zeggen, het wordt zich van zichzelf bewust binnen in ons.

Binnenin ieder van ons is de hele ruimte van bewustzijn in ons allemaal.

.  .  .

Paul Mulliner 2019

image: paul mulliner 26_7_19

~~ ~~~ ~~ ~~~ ~~ ~~~ ~~ ~~~ ~~ ~~~ ~~ ~~~ ~~ ~~~

In English

Tuning in to Intelligence in the Universe

By Paul Mulliner

How taking a focus of attention inward helps us intuitively realize our connection into intelligence in the Universe.

Source: https://paul-mulliner.medium.com/tuning-in-to-intelligence-in-the-universe-63824b88a794

It’s easy, during our everyday life in the world, to forget how remarkable human beings really are.

Several trillion complex biochemical reactions, all in sync with one another, are occurring throughout our human body every second.

Across trillions of synapses in our brain, coherent and orchestrated neural processing generates the impression of a three dimensional world around us, using information from our senses of sight, hearing and touch.

.  .  .

Despite this extraordinary reality, human beings are thought by many people to have emerged from random mutations of material stuff and the Universe is regarded as being mostly empty and lifeless.

The current mainstream popular western cosmology sees a dead, mechanistic Universe in which life emerges as a consequence of random processes, the human brain generates consciousness and each one of us is entirely separate from each other.

In this worldview, when we die, our separate, skin-enclosed personal self, generated somehow by our brain, ends abruptly.

If we regularly take a focus of attention inward, however, into the inner core of ourselves, we can intuitively realize that our consciousness isn’t separate from that of other people, but exists in all space everywhere, within and around us and throughout the Universe.

We can’t think our way to this realization though, because it’s not a concept.

As we tune in to the intelligent cosmic space, we can dissolve the sense of separation inherent in our everyday awareness.

.  .  .

Human beings allow cosmic intelligence to realize and know itself within the context of a sentient living being. Each one of us is this cosmic intelligence taking on human form for the duration of a human life.

.  .  .

Our awareness deepens as our focussed attention helps us consciously realize the cosmic field-self and we can more clearly hear the practical guidance that this spatial consciousness is always offering us through our intuition.

Conscious awareness within each one of us is a localized knowing within a nonlocal field-consciousness, which is intrinsic in the Universe and within all of us.

As the continuously generative source of all life in the Universe it exists throughout the birth and death of all living beings.

If we tune in to this cosmic intelligence within ourselves, we can realize our human body is a streaming flow-expression of cosmic intelligence, a continuously emergent, moment by moment transforming of cosmic intelligence into materialization and appearance in the world.

.  .  .

Like a three-dimensional music becoming visible moment by moment, streaming flows of quantum-scale resonances are emerging out of cosmic intelligence and coming into appearance as living-cell biochemistry and living beings.

This spatial intelligence-organism is the primary stuff of the Universe and everything that lives is a continuously generated expression of it, a vibrational altering of itself that allows it to become visible and touchable as trees, flowers, human beings and all life everywhere.

Moving our attention inward allows us to know the presence of this generative source-intelligence that is continuously making the whole world out of itself, vibrationally transforming itself into the streaming flows and interwoven orchestration of living-cell biochemistry.

Inwardly focussing our attention is an easy practice to fit into everyday life, and just as we wouldn’t expect our body to stay in shape if we didn’t exercise it regularly, we can’t expect our mind to remain in shape unless we regularly take a focus of attention inward.

This helps us be fully present in the continuously transient now moment, more able to clearly hear our intuition and more able to share our deep self with others.

.  .  .

Like a three-dimensional music becoming visible moment by moment, streaming flows of quantum-scale resonances are emerging out of cosmic intelligence and coming into appearance as living-cell biochemistry and living beings.

.  .  .

As we consciously realize ourselves as expressions of cosmic intelligence, we can find a larger sense of what it means to be human.

The cosmic intelligence field-organism, which fills all space everywhere, is expressing itself as a visible world by facilitating the continuous dynamic emergence of clusters of quantum-scale resonance vibrations, which we interpret with our senses as the branch of a tree or the shape of a flower.

Nothing in our apparently solid bodies is static, everything is in the process of becoming. Cosmic intelligence is continuously becoming visible as it transforms itself into us and everything around us.

Within every cell of our body we can see this continuous emergence occurring in the streaming flow-appearance of exquisitely and coherently orchestrated complex biochemistry.

Human beings allow cosmic intelligence to realize and know itself within the context of a sentient living being. Each one of us is this cosmic intelligence taking on human form for the duration of a human life.

.  .  .

~We can bring this intuitive realization into our daily life by taking a focus of attention inward.

~The focus of our attention, like the rays of light focussed into a high intensity point by a lens, has an actual location in the space that surrounds us.

~If we pause from reading for a moment, we can take the location of this point-focussed attention away from the words on our screen and move it into the inner core of ourself.

~We can gently hold this focus of attention in the inner core of ourself and allow our thinking to subside.

~Our attention is now focussed within a conscious, self-aware space which seems to be not only inside us, but everywhere throughout the Universe.

.  .  .

As we take a focus of attention inward, we become conscious of this cosmic intelligence, or we could say, it becomes conscious of itself within us.

Within each one of us is the whole conscious space in all of us.

.  .  .

Paul Mulliner 2019

image: paul mulliner 26_7_19

Het Kosmische Web

Een reactie plaatsen

Video: Het Kosmische Web, of: Hoe ziet het universum eruit op ZEER grote schaal?

============================

Een draad van het kosmische web: astronomen zien een galactische gloeidraad van 50 miljoen lichtjaar

(machinevertaling uit het Engels)

Op de grootste schalen is materie in het heelal gerangschikt in een kosmisch web dat bestaat uit filamenten van gas gescheiden door holtes, met clusters waar de filamenten elkaar ontmoeten. Credit: MAGNETICUM-simulatie, met dank aan Klaus Dolag, Universitäts-Sternwarte München, Ludwig-Maximilians-Universität München, Duitsland

Op de grootste schaal bestaat het heelal uit een “kosmisch web” gemaakt van enorme, dunne filamenten van gas die zich uitstrekken tussen gigantische klompen materie. Of dat is wat onze beste modellen suggereren. Het enige dat we tot nu toe met onze telescopen hebben gezien, zijn de sterren en sterrenstelsels in de klompjes materie.

Dus is het kosmische web echt, of een verzinsel van onze modellen? Kunnen we onze modellen bevestigen door deze zwakke gasvormige filamenten direct te detecteren?
Tot voor kort waren deze filamenten ongrijpbaar. Maar nu heeft een samenwerking tussen Australische radioastronomen en Duitse röntgenastronomen er een gedetecteerd.
CSIRO’s onlangs voltooide Australian Square Kilometre Array Pathfinder (ASKAP)-telescoop in West-Australië begint een grootschalig beeld van het heelal te produceren in radiofrequenties. Deze telescoop kan dieper kijken dan welke andere radiotelescoop dan ook en doet nieuwe ontdekkingen, zoals de onverklaarbare Odd Radio Circles of ORC’s.

Zien met radiogolven en röntgenstralen
Dit jaar zijn ook de eerste waarnemingen gepubliceerd door de Duitse eROSITA-ruimtetelescoop, die ons ons diepste grootschalige beeld van het heelal in röntgenfrequenties geeft. Beide telescopen van de volgende generatie hebben een ongekend vermogen om grote delen van de hemel tegelijk te scannen, dus ze zijn prachtig op elkaar afgestemd om de grootschalige kenmerken van het heelal te bestuderen. Samen kunnen ze veel meer dan alleen, dus natuurlijk hebben we onze krachten gebundeld.
Het eerste resultaat van deze samenwerking is de ontdekking van een kosmische gloeidraad van heet gas. Deze studie werd geleid door Thomas Reiprich van de Universiteit van Bonn en Marcus Brueggen van de Universiteit van Hamburg, en er waren Australische wetenschappers van CSIRO en van de universiteiten Curtin, Macquarie, Monash en Western Sydney bij betrokken. Het is vandaag gepubliceerd in twee artikelen in het tijdschrift Astronomy and Astrophysics.

Het kosmische web
De oerknal 13,8 miljard jaar geleden produceerde een heelal gevuld met onzichtbare donkere materie, samen met een karakterloos gas van waterstof en helium, en weinig anders. Gedurende de volgende paar miljard jaar klonterde het gas samen onder de aantrekkingskracht van de zwaartekracht en vormde het filamenten van materie met enorme lege holtes ertussen. De filamenten bevatten waarschijnlijk meer dan de helft van de materie in het heelal, hoewel de filamenten zelf slechts tien deeltjes per kubieke meter bevatten – minder dan het beste vacuüm dat we op aarde kunnen creëren.
Bijna alle sterrenstelsels die we vandaag zien, inclusief onze eigen Melkweg, zouden in deze filamenten zijn gevormd. We denken dat sterrenstelsels dan langs de filamenten glijden totdat ze in de dichte clusters van sterrenstelsels vallen die samenklonteren op kruispunten waar filamenten samenkomen.
Maar tot nu toe was dit allemaal hypothetisch – we konden de sterrenstelsels en clusters zien, maar we konden de gasvormige filamenten zelf niet zien. Nu heeft eROSITA het hete gas direct gedetecteerd in een gloeidraad van 50 miljoen lichtjaar lang. Dit is een belangrijke stap voorwaarts en bevestigt dat ons model van het kosmische web correct is.

Een vlotte rit
We hadden ook verwacht dat het hete gas elektronen zou opzwepen om radiofrequentie-emissies te produceren, maar vreemd genoeg detecteren we de gloeidraad niet met ASKAP. Dit vertelt ons dat het hete gas soepel stroomt, zonder de turbulentie die elektronen zou versnellen om radiogolven te produceren. Dus de sterrenstelsels krijgen een soepele rit als ze in de clusters vallen.
We kunnen de individuele sterrenstelsels zien vallen in de clusters in de radiobeelden van ASKAP. Op radiogolflengten zien we vaak sterrenstelsels tussen een paar jets, veroorzaakt door elektronen die uit de buurt van het zwarte gat in het centrum van de Melkweg spuiten.

ASKAP-radiogegevens (wit) als overlay op het eROSITA-röntgenbeeld (gekleurd). De cirkels tonen individuele radiosterrenstelsels. De jets van de radiosterrenstelsels, die normaal gesproken recht zijn, worden in verwrongen vormen gebogen door de intergalactische winden in de clusters. Credit: Marcus Brueggen

In onze radiobeelden van deze clusters zien we echter dat de jets verbogen en vervormd worden terwijl ze worden geteisterd door intergalactische winden in het dichte gas in de clusters. Nogmaals, dit is een goede bevestiging van onze modellen.

Dit werk is niet alleen belangrijk als bevestiging van ons model van het heelal, maar is ook het eerste resultaat dat voortkomt uit de samenwerking tussen ASKAP en eROSITA. Deze twee telescopen zijn prachtig op elkaar afgestemd om ons heelal te onderzoeken, het heelal te zien zoals het nog nooit eerder is gezien, en ik verwacht dat deze ontdekking de eerste van vele zal zijn.

Meer informatie: Radio-waarnemingen van het fuserende clustersysteem Abell 3391-Abell 3395, arXiv:2012.08775 [astro-ph.HE] arxiv.org/abs/2012.08775
Het Abell 3391/95 melkwegclustersysteem: een intergalactisch medium emissiefilament van 15 Mpc, een warme gasbrug, invallende materieklonten en (opnieuw) versneld plasma ontdekt door SRG/eROSITA-gegevens te combineren met ASKAP/EMU- en DECam-gegevens, arXiv: 2012.08491 [astro-ph.CO] arxiv.org/abs/2012.08491

Source: https://sciencex.com/news/2020-12-thread-cosmic-web-astronomers-million.html (December 2020)


====================== ===========================
A thread of the cosmic web: Astronomers spot a 50 million light-year galactic filament

On the largest scales, matter in the Universe is arranged in a cosmic web consisting of filaments of gas separated by voids, with clusters where the filaments meet each other. Credit: MAGNETICUM simulation, courtesy of Klaus Dolag, Universitäts-Sternwarte München, Ludwig-Maximilians-Universität München, Germany

At the largest scale, the Universe consists of a “cosmic web” made of enormous, tenuous filaments of gas stretching between gigantic clumps of matter. Or that’s what our best models suggest. All we have seen so far with our telescopes are the stars and galaxies in the clumps of matter.

So is the cosmic web real, or a figment of our models? Can we confirm our models by detecting these faint gaseous filaments directly?
Until recently, these filaments have been elusive. But now a collaboration between Australian radio astronomers and German X-ray astronomers has detected one.
CSIRO’s newly completed Australian Square Kilometre Array Pathfinder (ASKAP) telescope in Western Australia is starting to produce a large-scale picture of the Universe in radio frequencies. This telescope can see deeper than any other radio telescope, producing new discoveries, such as the unexplained Odd Radio Circles or ORCs.

Seeing with radio waves and X-rays
This year has also seen the publication of the first observations by the German eROSITA Space Telescope, which is giving us our deepest large-scale picture of the Universe in X-ray frequencies. Both of these next-generation telescopes have an unprecedented ability to scan large areas of sky at once, so they are beautifully matched to study the large-scale features of the Universe. Together, they can achieve much more than either on its own, so naturally we have joined forces.
The first result from this collaboration is the discovery of a cosmic filament of hot gas. This study was led by Thomas Reiprich of the University of Bonn and Marcus Brueggen of the University of Hamburg, and involved Australian scientists from CSIRO and from Curtin, Macquarie, Monash and Western Sydney universities. It is published today in two papers in the journal Astronomy and Astrophysics.

The cosmic web
The Big Bang 13.8 billion years ago produced a Universe filled with invisible dark matter, together with a featureless gas of hydrogen and helium, and little else. Over the next few billion years, the gas clumped together under the attraction of gravity, forming filaments of matter with vast empty voids between them. The filaments probably contain more than half the matter in the Universe, even though the filaments themselves contain just ten particles per cubic meter—less than the best vacuum we can create on Earth.
Nearly all the galaxies we see today, including our own Milky Way, are thought to have formed in these filaments. We think galaxies then slide along the filaments until they fall into the dense clusters of galaxies clumped together at junctions where filaments meet.
But until now, all this was hypothetical—we could see the galaxies and clusters, but we couldn’t see the gaseous filaments themselves. Now, eROSITA has directly detected the hot gas in a filament 50 million light-years long. This is an important step forward, confirming our model of the cosmic web is correct.

A smooth ride
We also expected the hot gas would whip up electrons to produce radio frequency emissions, but, curiously, we don’t detect the filament with ASKAP. This tells us the hot gas is flowing smoothly, without the turbulence that would accelerate electrons to produce radio waves. So the galaxies are getting a smooth ride as they fall into the clusters.
We can see the individual galaxies falling into the clusters in the radio images from ASKAP. At radio wavelengths, we often see galaxies bracketed by a pair of jets, caused by electrons squirting out from near the black hole in the center of the galaxy.

ASKAP radio data (white) overlaid on the eROSITA x-ray image (coloured). The circles show individual radio galaxies. The jets of the radio galaxies, normally straight, are bent into contorted shapes by the intergalactic winds within the clusters. Credit: Marcus Brueggen

However, in our radio images of these clusters, we see the jets bent and distorted as they are buffeted by intergalactic winds in the dense gas in the clusters. Again, this is a good confirmation of our models.

This work is not only important as confirmation of our model of the Universe, but is also the first result to come from the collaboration between ASKAP and eROSITA. These two telescopes are beautifully matched to survey our Universe, seeing the Universe as it has never been seen before, and I expect this discovery to be the first of many.
More information: Radio observations of the merging galaxy cluster system Abell 3391-Abell 3395, arXiv:2012.08775 [astro-ph.HE] arxiv.org/abs/2012.08775
The Abell 3391/95 galaxy cluster system: A 15 Mpc intergalactic medium emission filament, a warm gas bridge, infalling matter clumps, and (re-) accelerated plasma discovered by combining SRG/eROSITA data with ASKAP/EMU and DECam data, arXiv:2012.08491 [astro-ph.CO] arxiv.org/abs/2012.08491

Source: https://sciencex.com/news/2020-12-thread-cosmic-web-astronomers-million.html (December 2020)

Geluiden van ons Zonnestelsel

Een reactie plaatsen

Ons universum is niet stil

Hoewel de ruimte een vacuüm is, betekent dat niet dat er geen geluid in zit. Geluid bestaat in de ruimte… in de vorm van elektromagnetische trillingen. Bijna alle soorten astronomische objecten geven enige radiostraling af. De sterkste bronnen van dergelijke emissies zijn de pulsars, bepaalde nevels, quasars, radiosterrenstelsels enz. Deze radiogolven kunnen worden opgevangen door het speciaal ontworpen instrument dat bekend staat als ‘astronomische interferometer’. Dit apparaat kan de radiogolven omzetten in de frequentie binnen het bereik van het menselijk gehoor (20 – 20.000 Hz). Voyager en Hawk-Eye behoren tot de vele sondes die ruimtegeluiden opnemen.

Kunnen we geluiden horen op andere planeten/manen met elk type atmosfeer? Ja dat kunnen we. Aangezien elke vorm van materie geluidsgolven kan uitzenden, kunnen we geluid horen op Mars, Titan, Venus of elke andere plaats met een atmosfeer.

English: Our Universe Is Not Silent

Although space is a vacuum, that does not mean there is no sound in it. Sound does exist in space.. in the form of electromagnetic vibrations. Nearly all types of astronomical objects give off some radio radiation. The strongest sources of such emissions are the pulsars, certain nebula’s, quasars, radio galaxies etc.. These radio waves can be captured by the specially designed instrument known as ‘astronomical interferometer’. This device can convert the radio waves into the frequency within the range of human hearing (20 – 20,000 Hz). Voyager and Hawk-Eye are among many probes which record space sounds.

Can we hear sounds on other planets/moons with any type of atmosphere? Yes, we can. Since any kind of matter can transmit sound waves, we can hear sound on Mars, Titan, Venus or any place with an atmosphere.

Geluid van de Zon: https://www.youtube.com/watch?v=GvMbUxqGuOc (4:00)

Geluid van Mercurius: https://www.youtube.com/watch?v=894Aejo-R0U  (1:25)

Geluid van Venus: https://www.youtube.com/watch?v=-ewPtH31Xr8 (14:40)

Geluid van de Aarde: https://www.youtube.com/watch?v=NhAXIjJ56xE  (14:25)

Geluid van de Maan: https://www.youtube.com/watch?v=qUGIcm1J4Zs (3:25)

Geluid van Mars: https://www.youtube.com/watch?v=9HedalFGxbw (3:00:00)

Geluid van Jupiter: https://www.youtube.com/watch?v=e3fqE01YYWs (9:58)

Geluid van Saturnus: https://www.youtube.com/watch?v=Sh2-P8hG5-E (2:20)

Geluid van Uranus: https://www.youtube.com/watch?v=F8JMFVK-LjA (1:00:00)

Geluid van Neptunus: https://www.youtube.com/watch?v=rwnpXll_A_E (9:56)

Geluid van Pluto: https://www.youtube.com/watch?v=4xpR4hyPSlE (4:19)

Space Audio (recordings of Voyager, Van Allen Probe etc)

https://www.youtube.com/user/VoyagerPWS/videos

Een vijfde fundamentele kracht zou echt kunnen bestaan, maar die hebben we nog niet gevonden

3 reacties

(from Universe Today.com) Het universum wordt bestuurd door vier fundamentele krachten: zwaartekracht, elektromagnetisme en de sterke en zwakke kernkrachten. Deze krachten sturen de beweging en het gedrag van alles wat we om ons heen zien. Tenminste dat vinden wij. Maar de afgelopen jaren zijn er steeds meer aanwijzingen voor een vijfde fundamentele kracht. Nieuw onderzoek heeft deze vijfde kracht niet ontdekt, maar het laat wel zien dat we deze kosmische krachten nog steeds niet volledig begrijpen.

De fundamentele krachten maken deel uit van het standaardmodel van de deeltjesfysica. Dit model beschrijft alle verschillende kwantumdeeltjes die we waarnemen, zoals elektronen, protonen, antimaterie en dergelijke. Quarks, neutrino’s en het Higgs-deeltje maken allemaal deel uit van het model.

De term “kracht” in het model is een beetje een verkeerde benaming. In het standaardmodel is elke kracht het resultaat van een type dragerboson. Fotonen zijn het dragerboson voor elektromagnetisme. Gluonen zijn de dragerbosonen voor de sterke, en bosonen die bekend staan ​​als W en Z zijn voor de zwakken. Zwaartekracht maakt technisch gezien geen deel uit van het standaardmodel, maar er wordt aangenomen dat kwantumzwaartekracht een boson heeft dat bekend staat als het graviton. We begrijpen kwantumzwaartekracht nog steeds niet volledig, maar een idee is dat zwaartekracht kan worden verenigd met het standaardmodel om een ​​grote verenigde theorie (GUT) te produceren.

Elk deeltje dat we ooit hebben ontdekt, maakt deel uit van het standaardmodel. Het gedrag van deze deeltjes komt zeer nauwkeurig overeen met het model. We hebben naar deeltjes gezocht die verder gaan dan het standaardmodel, maar tot nu toe hebben we er nog nooit een gevonden. Het standaardmodel is een triomf van wetenschappelijk inzicht. Het is het toppunt van dekwantumfysica.

Deeltjes en interactiebosonen van het standaardmodel. Credit: Particle Data Group

Om te beginnen weten we nu dat het standaardmodel niet kan combineren met de zwaartekracht op de manier waarop we dachten. In het standaardmodel “verenigen” de fundamentele krachten zich op hogere energieniveaus. Elektromagnetisme en de zwakken combineren in de elektrozwakke, en de elektrozwakke verenigt zich met de sterken om de elektro nucleaire kracht te worden. Bij extreem hoge energieën zouden de elektro nucleaire en gravitatiekrachten zich moeten verenigen. Experimenten in de deeltjesfysica hebben aangetoond dat de unificatie-energieën niet overeenkomen.

Maar we zijn begonnen te leren dat het een aantal ernstige problemen heeft.

Observations of galaxies show the distribution of dark matter. Credit: X-ray: NASA/CXC/Ecole Polytechnique Federale de Lausanne, Switzerland/D.Harvey & NASA/CXC/Durham Univ/R.Massey; Optical & Lensing Map: NASA, ESA, D. Harvey (Ecole Polytechnique Federale de Lausanne, Switzerland) and R. Massey (Durham University, UK)

Meer problematisch is de kwestie van donkere materie. Donkere materie werd voor het eerst voorgesteld om te verklaren waarom sterren en gas aan de buitenrand van een melkwegstelsel sneller bewegen dan voorspeld door de zwaartekracht. Ofwel is onze zwaartekrachttheorie op de een of andere manier fout, of er moet een onzichtbare (donkere) massa in sterrenstelsels zijn. In de afgelopen vijftig jaar is het bewijs voor donkere materie echt sterk geworden. We hebben waargenomen hoe donkere materie sterrenstelsels clustert, hoe het wordt verdeeld binnen bepaalde sterrenstelsels en hoe het zich gedraagt. We weten dat het geen sterke wisselwerking heeft met gewone materie of zichzelf, en het vormt de meerderheid van de massa in de meeste sterrenstelsels.

We don’t understand most of the universe. Credit: Chandra X-ray Observatory

Dan is er donkere energie. Gedetailleerde waarnemingen van verre sterrenstelsels laten zien dat het heelal zich steeds sneller uitbreidt. Er lijkt een soort energie te zijn die dit proces aandrijft, en we begrijpen niet hoe. Het kan zijn dat deze versnelling het gevolg is van de structuur van ruimte en tijd, een soort kosmologische constante die ervoor zorgt dat het heelal uitdijt. Het kan zijn dat dit wordt aangedreven door een nieuwe kracht die nog moet worden ontdekt. Wat donkere energie ook is, het maakt meer dan twee derde van het universum uit.

Maar er is geen deeltje in het standaardmodel dat donkere materie zou kunnen vormen. Het is mogelijk dat donkere materie gemaakt kan worden van zoiets als kleine zwarte gaten, maar astronomische gegevens ondersteunen dat idee niet echt. Donkere materie is hoogstwaarschijnlijk gemaakt van een nog onontdekt deeltje, een deeltje dat het standaardmodel niet voorspelt.

Dit alles wijst erop dat het standaardmodel op zijn best onvolledig is. Er zijn dingen die we fundamenteel missen in de manier waarop het universum werkt. Er zijn veel ideeën voorgesteld om het standaardmodel te repareren, van supersymmetrie tot nog onontdekte quarks, maar één idee is dat er een vijfde fundamentele kracht is. Deze kracht zou zijn eigen dragerboson(en) hebben, evenals nieuwe deeltjes die verder gaan dan degene die we hebben ontdekt.

Deze vijfde kracht zou ook interageren met de deeltjes die we hebben waargenomen op subtiele manieren die in tegenspraak zijn met het standaardmodel. Dit brengt ons bij een nieuw artikel dat beweert bewijs te hebben voor een dergelijke interactie.

Het artikel kijkt naar een anomalie in het verval van helium-4-kernen en bouwt voort op een eerdere studie van beryllium-8-verval. Beryllium-8 heeft een onstabiele kern die vervalt in twee kernen van helium-4. In 2016 ontdekte het team dat het verval van beryllium-8 het standaardmodel enigszins lijkt te schenden. Wanneer de kernen zich in een aangeslagen toestand bevinden, kan het een elektron-positron-paar uitzenden terwijl het vervalt. Het aantal waargenomen paren onder grotere hoeken is hoger dan het standaardmodel voorspelt, en staat bekend als de Atomki-anomalie.

Er zijn veel mogelijke verklaringen voor de anomalie, waaronder een experimentfout, maar een verklaring is dat het wordt veroorzaakt door een boson, het team genaamd X17. Het zou het dragerboson zijn voor een (nog onbekende) vijfde fundamentele kracht, met een massa van 17 MeV. In het nieuwe artikel vond het team een ​​vergelijkbare discrepantie in het verval van helium-4. Het X17-deeltje zou deze anomalie ook kunnen verklaren.

Hoewel dit opwindend klinkt, is er reden om voorzichtig te zijn. Als je naar de details van het nieuwe artikel kijkt, zijn er een beetje vreemde gegevensaanpassingen. Kortom, het team gaat ervan uit dat X17 nauwkeurig is en laat zien dat de gegevens kunnen worden aangepast aan hun model. Aantonen dat een model de anomalieën kan verklaren, is niet hetzelfde als bewijzen dat je model de anomalieën verklaart. Andere verklaringen zijn mogelijk. Als X17 bestaat, hadden we het ook in andere deeltjesexperimenten moeten zien, en dat hebben we niet. Het bewijs voor deze “vijfde kracht” is echt zwak.

De vijfde kracht zou kunnen bestaan, maar die hebben we nog niet gevonden. Wat we wel weten is dat het standaardmodel niet helemaal klopt, en dat betekent dat er een aantal zeer interessante ontdekkingen wachten om ontdekt te worden.

Bron: https://www.universetoday.com/144173/a-fifth-fundamental-force-could-really-exist-but-we-havent-found-it-yet/

======================================================================

English (original)

A Fifth Fundamental Force Could Really Exist, But We Haven’t Found It Yet

The universe is governed by four fundamental forces: gravity, electromagnetism, and the strong and weak nuclear forces. These forces drive the motion and behavior of everything we see around us. At least that’s what we think. But over the past several years there’s been increasing evidence of a fifth fundamental force. New research hasn’t discovered this fifth force, but it does show that we still don’t fully understand these cosmic forces.

The fundamental forces are a part of the standard model of particle physics. This model describes all the various quantum particles we observe, such as electrons, protons, antimatter, and such. Quarks, neutrinos and the Higgs boson are all part of the model.

The term “force” in the model is a bit of a misnomer. In the standard model, each force is the result of a type of carrier boson. Photons are the carrier boson for electromagnetism. Gluons are the carrier bosons for the strong, and bosons known as W and Z are for the weak. Gravity isn’t technically part of the standard model, but it’s assumed that quantum gravity has a boson known as the graviton. We still don’t fully understand quantum gravity, but one idea is that gravity can be united with the standard model to produce a grand unified theory (GUT).

Every particle we’ve ever discovered is a part of the standard model. The behavior of these particles matches the model extremely accurately. We have looked for particles beyond the standard model, but so far we have never found any. The standard model is a triumph of scientific understanding. It is the pinnacle of quantum physics.

Particles and interaction bosons of the standard model. Credit: Particle Data Group

To begin with, we now know the standard model can’t combine with gravity in the way that we thought. In the standard model, the fundamental forces “unify” at higher energy levels. Electromagnetism and the weak combine into the electroweak, and the electroweak unifies with the strong to become the electronuclear force. At extremely high energies the electronuclear and gravitational forces should unify. Experiments in particle physics have shown that the unification energies don’t match up.

But we’ve started to learn it has some serious problems.

Observations of galaxies show the distribution of dark matter. Credit: X-ray: NASA/CXC/Ecole Polytechnique Federale de Lausanne, Switzerland/D.Harvey & NASA/CXC/Durham Univ/R.Massey; Optical & Lensing Map: NASA, ESA, D. Harvey (Ecole Polytechnique Federale de Lausanne, Switzerland) and R. Massey (Durham University, UK)

More problematic is the issue of dark matter. Dark matter was first proposed to explain why stars and gas on the outer edge of a galaxy move faster than predicted by gravity. Either our theory of gravity is somehow wrong, or there must be some invisible (dark) mass in galaxies. Over the past fifty years, the evidence for dark matter has gotten really strong. We’ve observed how dark matter clusters galaxies together, how it is distributed within particular galaxies, and how it behaves. We know it doesn’t interact strongly with regular matter or itself, and it makes up the majority of mass in most galaxies.

We don’t understand most of the universe. Credit: Chandra X-ray Observatory

Then there is dark energy. Detailed observations of distant galaxies show that the universe is expanding at an ever-increasing rate. There seems to be some kind of energy driving this process, and we don’t understand how. It could be that this acceleration is the result of the structure of space and time, a kind of cosmological constant that causes the universe to expand. It could be that this is driven by some new force yet to be discovered. Whatever dark energy is, it makes up more than two-thirds of the universe.

But there is no particle in the standard model that could make up dark matter. It’s possible that dark matter could be made of something such as small black holes, but astronomical data doesn’t really support that idea. Dark matter is most likely made of some yet undiscovered particle, one the standard model doesn’t predict.

All of this points to the fact that the standard model is, at best, incomplete. There are things we are fundamentally missing in the way the universe works. Lots of ideas have been proposed to fix the standard model, from supersymmetry to yet undiscovered quarks, but one idea is that there is a fifth fundamental force. This force would have its own carrier boson(s) as well as new particles beyond the ones we’ve discovered.

This fifth force would also interact with the particles we have observed in subtle ways that contradict the standard model. This brings us to a new paper claiming to have evidence of such an interaction.

The paper looks at an anomaly in the decay of helium-4 nuclei, and it builds off an earlier study of beryllium-8 decays. Beryllium-8 has an unstable nucleus that decays into two nuclei of helium-4. In 2016 the team found that the decay of beryllium-8 seems to violate the standard model slightly. When the nuclei are in an excited state, it can emit an electron-positron pair as it decays. The number of pairs observed at larger angles is higher than the standard model predicts, and is known as the Atomki anomaly.

There are lots of possible explanations for the anomaly, including experiment error, but one explanation is that it’s caused by boson the team named X17. It would be the carrier boson for a (yet unknown) fifth fundamental force, with a mass of 17 MeV. In the new paper, the team found a similar discrepancy in the decay of helium-4. The X17 particle could also explain this anomaly.

While this sounds exciting, there’s reason to be cautious. When you look at the details of the new paper, there’s a bit of odd data tweaking. Basically, the team assumes X17 is accurate and shows that the data can be made to fit with their model. Showing that a model can explain the anomalies isn’t the same as proving your model does explain the anomalies. Other explanations are possible. If X17 does exist, we should have also seen it in other particle experiments, and we haven’t. The evidence for this “fifth force” is really weak.

The fifth force could exist, but we haven’t found it yet. What we do know is that the standard model doesn’t entirely add up, and that means some very interesting discoveries are waiting to be found.

Source: New evidence supporting the existence of the hypothetic X17 particle https://arxiv.org/abs/1910.10459 , by Krasznahorkay, A. J., et al.

Source: Observation of anomalous internal pair creation in be 8: A possible indication of a light, neutral boson, https://arxiv.org/abs/1504.01527  by Krasznahorkay, A. J., et al.

From: https://www.universetoday.com/144173/a-fifth-fundamental-force-could-really-exist-but-we-havent-found-it-yet/