Door wie word je bezocht, als je overleden moeder, zus of broer iets heeft laten horen?

Fragment uit de belevingenserie van Martijn van Staveren “Buitenaards contact is werkelijkheid” in Groningen (9 juni 2023)

In deze wereld is geen behoefte na “overlijden” om terug te gaan.

Martijn: In deze wereld, een wereld als deze, heb je te maken met de collectieve intelligentie wat bij deze werkelijkheid hoort. De Indianen noemen dat de Cloud People, dat je neurologische bewustzijn, dat is de identiteit, dus als jij achterblijft en iemand anders overlijdt dan vanuit de plek als jij het waarneemt, dan zie je dat die persoon overlijdt en gaat de drie dimensionele intelligentie van die persoon, hoort bij het lichaam, is de persoonlijkheid, die gaat als het ware in water op. Die wordt eerst verbrand of je gaat de grond in, je lichaam, maar uiteindelijk zijn we allemaal watermoleculen en keren terug in de waterintelligentie van de blauwe planeet van deze wereld. En dat gaat ook in de Cloud, dat is een digitaal woord, de Cloud, maar is echt in het Engels -de wolk van het leven- daarin liggen alle facetten van iemand opgeslagen.

Op het moment dat jij nou hier weggaat uit deze werkelijkheid, dan word je driedimensionale persoon, Martijn van Staveren, de driedimensionale persoon, de identiteit van het lichaam en dus ook het denken, dat bij stoffelijk, bij dit lichaam hoort, dat blijft aan de aarde verbonden en gaat op in het veld van de aarde. Wat je dan zou kunnen zeggen als je iemand tegenkomt, iemand die weer terugkeert naar deze wereld, dan komt het eigenlijk, uit de collectieve intelligentie van de aarde, maar dat is niet de persoon zelf. Omdat de persoon, het Wezen, de persoon zelf uit een andere wereld, die is niet overleden, want die moet je bekijken vanaf die plek van de persoon. En dat is een compleet andere werkelijkheid, die merkt dat de werkelijkheid losgaat en die blijft gewoon overeind en wordt alleen maar completer en vollediger en is in een andere dimensie.

En als je daar nou naast zou staan en je zou samen die reis maken, dan zou je samen, als je alle twee ook samen zijn vertrokken, of door de parasitaire besmetting bent geraakt waardoor je bent ingepakt door deze dimensie, als dat de route zou zijn, dan zou je samen overlijden en de werkelijkheid uit je wegtrekt, dan kijk je naar elkaar en zeg je van: Uh,,,,,,nou,,,,,,daar zijn we mooi vanaf. (Ik heb daar geen andere woorden voor. Mijn uitspraken zijn verbonden aan de situatie NU op aarde.)

De aarde is een NO GO ZONE. Dat is waar de buitenaardsen helemaal niet staan te springen om deze wereld in te gaan. Deze wereld wordt gezien als een heel zware zwarte zwerm parasitaire infectiehaard. Alle beschavingen die de aarde bezoeken doen dat op uiterste zorgvuldigheid en zijn zich heel erg bewust van wat er kan gebeuren. En er zijn behoorlijk wat buitenaardsen die in andere tijden hier in de wereld gekomen zijn, die gecrasht zijn, met hun bewustzijn en technologie in de wereld en verstrikt raakte in deze werkelijkheid, die zijn er ook. Misschien ben jij er wel één van. Ik weet het niet. Niemand weet het, maar al dat soort dingen gebeuren.

Dus je weet over het gevoel – ga je terug naar deze wereld- is verbonden aan het moment waar we nu zitten met de parasitaire besmetting die er doorheen loopt, is dat heel erg weinig aanwezig in procenten, maar in aantallen best wel groot. En dan is dat niet zo dat we teruggaan in de vorm van “ik word opnieuw geboren”, maar dan zijn er speciale acties en ook teams, groeperingen, die samen werken met anderen die zich bewust verbinden met de coördinaten van een infectiehaard waardoor ze juist hier terecht komen. Dus die zijn er ook. Ik heb dat gedaan. Maar dat zie ik niet als de reïncarnatie. En niet als een lolletje.

Dus, door wie word je bezocht, als je moeder of je zuster of je broer iets heeft laten horen? Welk model is het? Hoe diep willen we geconfronteerd worden? En hoe groot is de behoefte en gehechtheid vanuit onze derde dimensie aan degene die overleden is?  Als mijn moeder straks overlijdt, die is nu 78, die gaat nog 300 jaar mee, zegt ze, en dat zal ook…  Omdat ik ontzettend veel van haar hou als Wezen – mijn moeder is een hele lieve vrouw, echt een schat en ook zij dobbert in allerlei stukken net zoals wij allemaal. We zijn allemaal uit een andere wereld gekomen. Het is hier moeilijk en lastig.

Als zij weggaat, dan zou ik dat heel fijn vinden vanuit de derde dimensie, dat ik een bezoek krijg van haar. Maar ik weet, dat er niemand is die die bezoeken echt gaat brengen. Dus ik zal waarschijnlijk ook nog een paar keer getest kunnen gaan worden op mijn gehechtheid – die ik op voorhand al zwaar en verslagen – zal ik ook nog wel eens getest kunnen worden hierop. Dat zijn stevige programma’s, maar daar is een ander Weten in ons waarmee we dat contact met die ander kunnen onderhouden. We moeten dat niet via een model doen. We moeten heel goed waakzaam in zijn, want poehhh……ze zijn zo slim, ze zijn zo slim dat ze anticiperen, ze rekenen op onze “behoefte van”, dat we “nodig hebben dat”…  

Dat is zo is zo diepgeworteld, dus ik zou eigenlijk willen zeggen van: geen contact op die manier, boven alles!!! En mijn vertrouwen, … mijn verbinding met degene, wie het is, waar die persoon ook is, in volwaardigheid hieruit, eens komt het moment dat je elkaar weer ziet. En dan hoef je helemaal niet mijn moeder te zijn, in mijn voorbeeld, dat was de constructie die hier is georkestreerd of geënsceneerd. Maar wie je bent, ik heb je hier leren kennen en zoals ik hier van je hou, zo hou ik daar ook van je. En misschien leef je daar wel in een heel andere sterrenwereld, hele andere functie, ……maakt niks uit Ik zie je en zal ik je dan in mijn armen houden en nog een keer bedanken voor het feit dat jij mijn moeder en mijn liefdeskracht bent geweest als moeder.

Maar ik ga niet koppelen daaraan. Ik zeg het op deze manier om even een stukje van mezelf te laten zien, om te kijken ook voor ons, zijn er nog haken en ja, het kan behoorlijk verwarrend zijn, dit soort dingen. Maar waarachtig bewustzijn … daarvoor is moed nodig en kracht. We worden zwaar onder druk gezet als mensheid door tekorten, door angsten, door pijnen, door behoefte aan liefde en als je man die je zo ontzettend veel van houdt, is gegaan … het is een onnatuurlijke situatie. Het is ook ongeoorloofd, het is niet toegestaan. In vrije werelden is het niet toegestaan dat als iemand uit de werkelijkheid weggaat waar je een ervaring hebt, dus door middel van je bewustzijn of technologie een uitstap maakt, is niet toegestaan, als iemand overlijdt (wat wij zien als overlijden), dat daar het geheugen op blokkeert, dat is het niet toegestaan. Er zijn hier oneigenlijke situaties aan de hand. En het lijden en het verdriet en alle spirituele modellen daaroverheen die dat verzachten, is allemaal hartstikke mooi dat het er allemaal is. Maar het verzacht ons zo diep dat onze kracht daardoor weggaat, maar het is niet toegestaan dat jij niet contact kunt hebben met degene die heeft geëxcubeerd uit zo’n wereld als hier.

Met andere woorden: als jouw partner of jouw moeder of jouw zusje of jouw tante of wie dan ook, waar je een ongelooflijke diepe connectie mee hebt, uit jouw leven weggaat, is het in een wereld waar geen parasitaire besmetting is maar hoog geëvalueerd bewustzijn, is het volstrekt normaal, dat je ter alle tijden met elkaar kunt communiceren.

Dat gebeurt hier niet, hier vindt een verbreking plaats en dat heeft een ten spijt voor alle mensen die denken dat het gewoon een afspraak is en het allemaal goed is, dat is niet zo. Binnen alle grote confederaties van de interdimensionale groeperingen is dit een hele grote zorg omdat het ons heel veel extra verdriet en pijn geeft bij het verlies van iemand. Dat je alleen achterblijft en dan kun je nog een foto neerzetten en een kaarsje en kun je verbinden en dat is er allemaal wel en dat is gewoon ook onze kracht, dat is onze kracht, maar het is niet bevorderlijk voor ons geestelijk welzijn.

Het gaat lijnrecht in tegen de basisvibratie van openheid. Niemand hier op deze wereld zal kiezen uit zichzelf, dat is de vrije geesteskracht, voor het feit dat: “lieve schat, ik ga jou missen, dag mam, dag lieverd, dag lieve partner”. Er is niemand die zou zeggen: nou ga jij weg en dan kies ik ervoor dat ik daarna de rest van mijn leven jou niet meer kan zien, jou niet meer kan voelen, je niet meer kan aanraken, je niet meer kan ruiken, niet meer met je kan communiceren, alleen nog maar een herinnering heb of pijn in mij draag. En dat ik daar wel met mijn eigen kracht doorheen kom. Er is niemand die er uit vrije kracht – je moet de kosmische logica erbij pakken- er is niemand die daarvoor kiest, dit is voor ons gekozen en daar moet ook een einde aan komen.

Ik kom uit de wereld van Antarrah en wij werken aan het beëindigen van dat tragische programma. Daar ben ik al mijn hele leven mee bezig. Daar ligt ook mijn grote hart, waar mijn passie en gevoel ligt. Dat is voor mij ook een extreem belangrijk iets omdat we er een compleet andere beschaving door worden. Als dit opengaat – en dit moet opengaan – want het heeft ook te maken met onze eigen verdichting, dus daarom is deze informatie, wat puur trilling is, is heel erg belangrijk om het gewoon te benoemen. Alles wat ik zeg heeft al zijn kanttekeningen en keerzijde. Er zijn ook mensen geweest waarvan de kinderen uit het leven waren gestapt en die hadden juist op die manier de kracht om door te gaan. En kwamen ze bij mij: Nou, gefeliciteerd, je hebt al mijn stoelpoten weggezaagd. Dus dat is heel diep, dat is wel wat hé! En daar ben ik mij bewust van……ik voel het ook echt op mijn borstkast een job om daar over te praten dat zoveel pijn geeft. Wie ben ik om pijn te veroorzaken? Wie ben ik om een ander, als ik weet hoe het zit, om daar niet over te spreken? Ik ben ik en ik spreek daarover, omdat de val en het opstaan van het bewustzijn heeft alles te maken met de ontstaande zogenaamde dood. En de leugen die eromheen gesponnen is.

 En op een gegeven moment moet je gewoon daarover gaan spreken. En als je het gaat zien en je gaat het voelen, je gaat die grotere werkelijkheid erachter voelen, dan is het zelfs, zoals ik het zelf ervaar, is het zelfs een gift om te weten dat er niet terug gecommuniceerd wordt door overleden personen omdat dat iets anders is. Maar dat het oneindig geduld en weten in mijzelf is van: er komt een moment en dan zie ik je weer. En ik kan aan jou denken, met mijn aandacht die ik aan jou geef. Die komt dan kwantum bij jou terecht. Dus ik kan op mijn manier wel communiceren. Ik doe dat vanuit mijzelf en die lijn, die voelt heel schoon. En die mensen en ik heb met meerdere mensen dit soort processen mogen doorlopen, daar voel ik mij ook heel verantwoordelijk omdat ik degene ben die de zaag pakt en de stoelpoten eronder uitzaagt. Maar ik heb het met meerdere mensen het mogen doen, doorlopen en die mensen hebben allemaal gezegd naar verloop van tijd: “Ik moest gewoon nog veel dieper uithuilen.  En toen ik helemaal uitgehuild was tot op de bodem, toen kon ik de rust voelen. En toen voelde ik ook van, ja, ze zijn er gewoon en daar heb ik ook gewoon weten in”.

En dat moment, dat is er gewoon, dat bestaat, ze zijn ergens. Ik hoef ze niet in een soort gehechtheid en pijn met een soort claim van het eigen levensgeluk, hoef ik ze niet constant in mijn leven terug te halen. Want daar ben ik mijn hele leven mee bezig geweest. Tien jaar lang ben ik bezig geweest om die mensen in mijn leven terug te halen en nu voel ik eindelijk VRIJHEID! En dat is dus de grote schil eromheen, waar ik het over heb. Er zijn andere dingen aan de hand en wij moeten daarnaar durven kijken voor onszelf, maar ook voor de wereld.

Kwantum, bewustzijn bevrijdt, als wij onszelf deblokkeren.

Bron: Martijn van Staveren, “Buitenaards contact is werkelijkheid” in Groningen (9 juni 2023), d2

Met dank aan Anita Rubie voor het maken en delen van dit transcript en aan Stichting Earth-Matters voor het organiseren van de bijeenkomsten.

De beleveningenserie in Voerendaal “Buitenaards contact is werkelijkheid” met Martijn van Staveren 15 juni – 29 juni – 13 juli – 20 juli 19:30


Voorbij het leven

(uit Q&A van lee)

❓VRAAG:

Wanneer ik deze specifieke belichaming, of avatar, verlaat voor een betere wereld, zullen dan mijn bioscoop, mijn zichtbare wereld, mijn kinderen, mijn huis, een leven wat ik kende met mij verdwijnen? Of blijft er toch “iets” op de Aarde?

❗️ANTWOORD van lee:

Het leven gebeurt niet op Aarde. Het leven wordt op de Aarde geprojecteerd. Weet je, net als een projector – er wordt een beeld in gevormd en vervolgens naar het scherm overgebracht. We kijken naar het scherm en er is een illusie dat er een afbeelding is. Maar dit is een projectie van een projector.

Als je het scherm verlaat, verschuift jouw aandacht naar de projector. Na de dood begrijp je dat alle gebeurtenissen zich niet op het scherm afspelen, maar in de projector zelf. En “dan” kijk je vanaf deze projector hoe jouw beeld op het scherm verdween. In dit geval is alle actie voor jou binnenin de projector verschoven. En nu realiseer je je de essentie van de processen, je realiseert je dat je familieleden op het scherm, hoewel ze je niet zien, maar in de projector dichtbij zijn.

Dit alles betekent een overgang van aandacht naar een bredere staat, naar een toestand waarin je niet meer zo geïnteresseerd bent in het kijken naar het scherm, omdat je nu al betrokken bent bij het proces dat het beeld zelf creëert, en ook het licht en zelfs het principe van het maken van verschillende filmprojecties.

❓VRAAG:

Ik hoorde een interessant idee dat we in onze realiteit onze dood niet zien, want wat er ook gebeurt, we bevinden ons altijd in de realiteit waarin we leven. Zelfs als bijvoorbeeld iedereen in het vliegtuig sterft als het neerstort, zullen we het zeker overleven. Zit hier enige waarheid in?

❗️ANTWOORD van lee:

Eigenlijk is dit de zuiverste waarheid. Per slot van rekening zijn “wij” in jouw context individuen, dat wil zeggen het ego. En het ego ziet alleen wat het in het vorige moment heeft GELOOFD. Het ego kijkt altijd achterstevoren. En zo bestaat het van moment tot moment.

Dus ofwel duikt het ego in een andere versie van het leven, of het houdt op een ego te zijn en valt buiten de kaders van het leven. En terwijl je leeft, ben je hoogstwaarschijnlijk al over een dozijn van je doden heen gesprongen in een paar dozijn levensjaren.

❓VRAAG:

Als wie zal ik mijzelf beseffen in het geval van het loslating van mijn persoonlijkheid, desincarnatie? Geest? Ziel? Afgescheiden van alle bewustzijn?

❗️ANTWOORD van lee:

Je wordt je eindelijk bewust van jezelf. De vraag die geen antwoord heeft gevonden – “wie ben ik?” wordt een evident antwoord. Als je het antwoord hebt gevonden, is er geen vraag “wie zal ik zijn na…”. Tegelijkertijd blijft de relatie tot de fysieke persoonlijkheid bestaan ​​als een herinnering aan een droom of aan een gebeurtenis van gisteren. En je zult naar het fysieke leven kijken op dezelfde manier als je nu naar je foto kijkt – je ziet jezelf alsof, maar je weet zeker dat jij degene bent die naar de foto kijkt, en niet de foto zelf.

❓VRAAG:

Hoe blijf je in Ik-ZELF en niet ga uitglijden, niet vergeten? Wat is de aard van twijfel?

❗️ANTWOORD van lee:

Technisch gezien is de basis van vergetelheid en twijfel het misbruik van een van de energiekanalen. Overheersing van Yin over Yang en vice versa.

Dit kan worden begrepen aan de hand van het voorbeeld van de spiegelanalogie. Als het egaal is, herken je jezelf in de weerspiegeling. Mocht het convex of juist concaaf gemaakt worden, verandert je gezicht in een soort monster of clown.

Vervormde energieën creëren een vervormde reflectie – en je herkent de wereld niet die je hebt gecreëerd. Dat wil zeggen, jouw eigen perceptie van jezelf verschilt van perceptie “buitenaf”, het maakt het dat je in externe bronnen gaat geloven. Hoe meer vervormingen, hoe verder je Zelf-perceptie. En op een gegeven moment begin je überhaupt te geloven dat JIJ niet bestaat – er is alleen een fysiek lichaam dat op biologische wijze gedachten creëert. Dienovereenkomstig wordt dit lichaam volledig bepaald door externe wetten.

De basis van zelfbewustzijn – DAO – is balans van Yin-Yang-energieën. De betekenis van deze energieën is een vergelijking van de reflectie en hun bron – de gereflecteerde IK BEN.

Bron: https://t.me/lee_vibrations


❓ВОПРОС:

Когда я уйду из этого конкретного воплощения в мир лучший, моё кино, мой видимый мир, мои дети, дома, некая жизнь, которую я знала, исчезнет вместе со мной? Или что-то всё же останется на земле?

❗️ОТВЕТ lee:

Жизнь не происходит на Земле. Жизнь проецируется на Землю. Знаете, как проектор – внутри него формируется картинка, а потом передаётся на экран. Мы смотрим на экран и возникает иллюзия, что там и есть картинка. Но это проекция с проектора.

Ваш уход с экрана – это сдвиг внимания внутрь проектора. После смерти вы понимаете, что все события разворачиваются не на экране, а внутри самого проектора. И «потом» вы из этого проектора наблюдаете, как на экране пропало ваше изображение. При этом всё действо для вас сместилось внутрь проектора. И теперь вы осознаёте суть процессов, вы осознаёте, что ваши родные на экране хоть вас и не видят, но внутри проектора они рядом.

Всё это означает переход внимания к более расширенному состоянию, к такому, где вам уже не так интересно смотреть на экран, ведь вы теперь уже вовлечены в тот процесс, что создаёт саму картинку, сам свет и сам принцип создания разных фильмов-проекций.

❓ВОПРОС:

Слышал интересную мысль, что в своей реальности мы не видим свою смерть, ведь что бы ни произошло, мы всегда попадаем в ту реальность, где мы живы. Например, даже если в самолёте при падении все погибнут, то мы выживем обязательно. Есть ли в этом доля правды?

❗️ОТВЕТ lee:

Собственно, это чистейшая правда. Ведь «мы» в вашем контексте – это личности, то есть эго. А эго видит только то, где оно ПРОЖИЛО предыдущий момент. Эго всегда смотрит себе в зад. Так оно существует от момента к моменту.

Таким образом, или эго ныряет в другой вариант жизни, или перестаёт быть эгом, попадая за пределы жизни. И пока вы живы, вы, скорее всего, уже перепрыгнули дюжину своих смертей за пару дюжин лет жизни.

❓ВОПРОС:

При развоплощении кем я буду себя осознавать? Дух? Душа? Отдельное от всех сознание?

❗️ОТВЕТ lee:

Вы будете себя осознавать наконец-то Собой. Тот вопрос, что не находил ответа –  «кто я?», станет самоочевидным ответом. Если ответ вы нашли, тогда не остаётся вопроса «кем я буду после». При этом отношение к физической личности остаётся как память о сне или о вчерашнем событии. И вы будете смотреть на физическую жизнь так же, как сейчас смотрите на свою фотографию – вы видите как бы себя, но знаете точно, что вы – это тот, кто смотрит на фото, а не само фото.

❓ВОПРОС:

Как оставаться в СЕБЕ, в Я, и не скатываться, не забываться? Какова природа сомнения?

❗️ОТВЕТ lee:

Технически основа забвения и сомнения в злоупотреблении одним из каналом энергии. Перевес Инь над Ян и наоборот.

Понять это можно на примере аналогии с зеркалом. Когда оно ровное, вы себя узнаёте  в отражении. Стоит его сделать выпуклым или наоборот вогнутым внутрь, как ваше лицо превращается в какого-то монстра или клоуна.

Искажённые энергии создают искажённое отражение – и вы не узнаёте мир, который вы создали. То есть ваше восприятие себя отличается от внешнего восприятия, что заставляет верить во внешние источники. Больше искажений – дальше ваше Я-восприятие. И в какой-то момент вы вообще начинаете верить в то, что Вас нет – есть просто физическое тело, которое биологически создаёт мысли. Соответственно, это тело полностью определено внешними законами.

Итак, основа самосознания – ДАО – баланс энергий Инь-Ян. Смысл этих энергий – сопоставление отражения и их источника – отражаемого Я ЕСТЬ.

Источник: https://t.me/lee_vibrations

Het kanaal van de auteur lee over de creatieve schepping van eigen realiteit – geen mystiek, alleen de rol van bewustzijn in hoe gebeurtenissen in het persoonlijke leven worden gecreëerd. Puur praktijk. Duidelijk en eenvoudig over de materialisatie van gedachten.

Авторский канал lee о креативном творении собственной реальности – никакой мистики, только роль Сознания в том, как создаются события в личной жизни. Чистая практика. Ясно и просто о материализации мыслей.  


Kristal

Martijn: Als je naar de beelden van Dr. Emoto kijkt, naar de waterkristallen, (https://hado.com/ihm/water-crystals/) het is levend, het is niet perfect geometrisch, elke plek is anders. Allerlei waterkristallen, water communiceert met elkaar. Als er iets in dat waterkristal verandert, communiceert het met elkaar- pshhh – overal is het tegelijkertijd aanwezig.  En de oorspronkelijke wereld, het scheppingsveld dat wij ervaren, dat we zelf genereren, we zetten het uit in waar we leven. Zonder ons is er ook niet die ruimte waar we in leven. Als jij niet droomt, is de ruimte waar je over droomt er ook niet.

Frequentiescheppers

En dat moet heel groot opgezet worden, van: oké, er is dus altijd een bepaald Rijk geweest, een bepaalde bandbreedte, een frequentie (er zijn er trouwens ontelbaar veel) die er bestaan, omdat simpelweg de generatoren, de frequentiescheppers, daarin leven. En dat veld wat we daar zien, dat zijn allemaal van dat soort kristallen. En dan niet als een plat papier, maar als een bassin, een oneindige hoeveelheid, en het communiceert met elkaar, dus allemaal informatie. En in dat informatie-veld, al die trillingsvelden, al die kristallen eigenlijk, die niet perfect geometrisch zijn die ontstaan doordat er iemand in staat die dat genereert. Die genereert dat, het komt in het veld. Het veld transporteert dat terug want het geabsorbeerd kan worden door diegene die daarin leeft door te reageren in situaties. Door te reageren in prachtige natuur. Dus dat is een constante doorstroom direct verbonden met de wezens die daarin leven.

Kristal in elkaar gestort

En wat er gebeurd is dat de organische kristallenstructuur die met elkaar communiceert, die is gedempt geraakt en als het ware, neem ik één watercel daar tussenuit, kristal als voorbeeld (het zijn wel kristallen, zoals ik het nu uitleg, zo zou ik het kunnen noemen). Dat kristal wordt ontleed, net als een bloem – het is een bloem, daar zit een kern in. De kern blijft overeind en alles wat eroverheen zit van het kristal, dat schuift als het ware naar binnen toe. Het klapt niet naar binnen toe, maar het schuift naar binnen toe. Al de trillingen, geen platte maar het zijn hologrammen, die schuiven naar binnen toe en van al de kristallen die daar zijn, die gedempt raken, die in elkaar schuiven, daardoor ontstaat er meer ruimte tussen al die kristallen. En daardoor storten de kristallen dichter op elkaar. Dus de ruimte wordt compacter, dichter en eigenlijk ook zwaarder. Er ontstaat daar ruimte en tijd. En de 99% van de kristallen die in elkaar schuiven, die worden opgeslagen in één punt. Dat is de Goddelijke Nul-code, de basis van het bewustzijnskristal, van het bewustzijns-cel, daar ligt het in opgeslagen. En uit de energie die opgeslagen ligt – 99% ligt opgeslagen in die ene cel – daar wordt via het Orion-rijk die met technologieën functioneren, wordt uit die cel en uit alle cellen waaruit we bestaan, die in elkaar gestort zijn, daar wordt energie uitgetrokken en die wordt via computertechnologie opnieuw naar buiten getrokken en het wordt die heilig-geometrisch van aard. Ze trekken het naar de wiskundige formule toe. En daar genereren ze een nieuwe identiteit uit en daar genereren ze een nieuwe werkelijkheid uit. Dat is wat ze doen en dit leidt tot dit moment.

Aan bord stappen van jezelf

En daarom is het zo belangrijk om aan bord te stappen van jezelf. Aan bord stappen van jezelf betekent namelijk dat je met je bewustzijn in de heilige geometrie terecht komt, dus de rekenkundige elektronische circuits. En door daar in je eigen bewustzijn, want dat is de restant namelijk, dat is dat laatste stukje, dat laatste celletje, de laatste deel van jouw bron, er is niet een grotere bron buiten jezelf, maar alleen dit wat je hier kunt voelen. En als je dat ene celletje, jouw eigen Zelf-bewustzijn, dat je kunt beseffen dat je leeft – wow, dat is wat, hoor, dat je beseft dat je bestaat! – dat je dit allemaal kunt ervaren, niet omdat het allemaal IS, maar omdat JIJ daar bent, het loopt allemaal via JOUW bewustzijn! Dit IS jouw bewustzijn eigenlijk.

Christ-AL

En met dat stuk Zelf-bewustzijn in de situatie iets gaan beseffen, betekent dat de kern van waaruit alles gegenereerd wordt, weer aangaat. Dus dat is de opstanding van de Mens. Dat is de opstanding van het Christus-veld en Christus is  – de Christ-AL – is het AL-bewustzijn, het AL-Christus-veld, dat zijn dus de geometrieën van de oorspronkelijke Mens uit welke Universum dan ook, dat die opstaat om zelf te beseffen te bestaan! En Zelf-bewustzijn, zelfrealisatie te bewerkstelligen in het moment dat het lijkt al bijna geautomatiseerd te zijn.

Wakker

En dan gaat de code weer aan van dat moment Dus dat is eigenlijk de ineenstorting van geest en lichaam, ineenstorting van het residu, wat je hier ziet zitten, in de spiegel, residu van wie je werkelijk bent. En om dat weer te expanderen en terug te brengen, dat merk je tijdens het overlijden, als je overlijdt merk je, letterlijk, dat je heel heet wordt vanbinnen. Merk je dat je door je Zelf-bewustzijn er te zijn, gewoon te voelen wat er gebeurt, merk je een enorme hitte uitbarsting, en dat gaat vibreren, heel sterk. En in één keer … gaat er het kanaal open van allerlei trilling waarden die als een hittegolf allemaal emoties van binnenuit naar buiten gaan. En dan merk je ineens dat je dit leven die je nu leeft heel ver weg is. Zit heel dicht in je maar het is heel ver weg. En dan wordt er vanuit je kern, vanuit je eigen Zelf-bewustzijn van het overlijden, vanuit die kern wordt de organische bron helemaal van binnenuit, dus het kristal schuift helemaal weer uit – en dan word je dus wakker. Zo noem ik het nu even – wakker.

Bron: EDU maart 2022


Overlijden en Bewustzijnsverschuiving

De wereld waar wij nu in leven dat is een volledig geïnvaseerd script. Dus het is niet eenvoudig om vanuit de volledige oorspronkelijkheid waarin je onsterfelijk bent, geen leeftijd hebt, dus niet gebonden aan ruimte en tijd, waar je wel degelijk echt in een vorm leeft en niet in een lichtveld, dus gewoon een heel feitelijke wereld, met een enorm groot bewustzijn, is het mogelijk om in dit script te komen hier, maar je moet er echt wel voor knokken. Want zo wenselijk is het niet dat mensen met een vrij bewustzijn hier binnen komen.

Het is heel bijzonder dat de laatste dingen die je deed, voordat deze kwantum aanpassing van de hoofdwerkelijkheid startte, dus vervormde naar een andere werkelijkheid, om je daarin mee te ontvoeren, dat wat je daar als laatste deed, je situatie hoe die daar, zeg maar, als foto als laatste moment was, die situatie, die zit vertaald in dit leven. Het is niet zo dat je hier bent gekomen en dat je je ouders hebt uitgekozen en zo, dat is allemaal matrix, maar het is wel zo dat alles wat je hier nu tegenkomt, waarvan je denkt dat dat betekenissen heeft op spiritueel gebied, dat dat juist te maken heeft met de laatste situatie voordat deze vervorming plaatsvond. En in die zin mogen we ontiegelijk diep gaan doorvoelen waarom je elkaar dan toch ontmoet, zonder dat het voorbestemd is.

En dit (?) wat hier beschreven wordt, door mij in dit korte momentje, dat zie je helemaal afgepeld, boem, zie je terug in alle religies. Want dit verhaal kun je namelijk niet ontkennen, het is namelijk zo dat alle tijdlijnen die er zijn gekomen, dat zijn er miljarden, alle werelden die hierin zijn ontstaan waar ons bewustzijn tussen gepingpongd heeft, inclusief de werkelijkheid waarin we ons nu in bevinden, dat is allemaal opgebouwd uit de oorspronkelijke werkelijkheid, is afgepeld, inclusief jouw rol, de plek waar je nu in zit. Je hebt nooit gekozen voor dit leven, je hebt dit toegewezen gekregen. Omdat de hoofdlijnen, de vorm waarin jouw leven zich nu afspeelt, is ontsproten uit dát waar je het laatste was. Dus de hoofdlijnen van wat je hier nu meemaakt, zijn daar (?) uit opgebouwd. Dus het is de denkbeeldige spirituele ui die dus steeds afgepeld wordt, er gaat steeds weer een laag af, maar die laag die daaronder zit die correspondeert weer met de laag daarboven. En die laag gaat er af, dan komt er weer een laag tevoorschijn, en die correspondeert weer met de laag daarboven. Dat hoort bij elkaar. En eigenlijk is het een steeds voortdurende versimpeling van een hele geavanceerde werkelijkheid. Dus als je vermogen gaat toenemen, hier, dus als je vermogen gaat toenemen van 5% naar 10%, dan krijg je dus meer vermogen in interpretatie, waardoor er een deel van jouw vermogen weer aan gaat, en je ook in een andere werkelijkheid leeft. Daar is helemaal geen ruimte voor de dood of zoiets. Dus de kledingstukken weer aantrekken van wie je van oorsprong bent geweest.

Waardoor je kunt zeggen dat toen wij gingen reizen, wij gingen niet reizen…incarnatie en incarnatie is héél anders als wat wij nu denken dat het is….dus daar worden de boeken straks allemaal op aangepast met een groter begrip, want wij gaan begrijpen dat wij ons gaan koppelen met ons bewustzijn aan entry-coderingen van dat artificiële systeem. Dus denk maar aan een monitor die geeft geen beeld, maar als je hem aan een VGA kaart koppelt van je computer, gaat ie beeld produceren wat er in de computer zit. Dus wat wij doen met onze bewustzijn, wij koppelen ons aan een werkelijkheid en we krijgen ogenblikkelijk ingevoegd in ons bewustzijn die computersimulatie. Die beleven we dus in onszelf, in ons zuivere bewustzijn. En binnen dat programma, ervaren wij dus héél veel onderwerpen zoals o.a. aartsengelen, overlijden, vorige levensprincipe en ál die modellen, zijn dus legitieme ervaringen binnen ons bewustzijn, maar op zielsniveau, bestaan ze niet, omdat we ze niet zelf ervaren in de ziel, omdat het een projectie is daarin en dat is het artificiële programma. En op het moment dat we daarin dieper durven kijken, kunnen we ook zeggen dat er binnen die projectie ook manipulaties plaatsvinden door virussen, laat ik het zo maar eventjes beschrijven, andere rassen die andere doelstellingen hebben dan het artificiële programma te belichten met onze ziel, maar juist de doelstelling hebben om het artificiële netwerk compleet over te nemen. Nou… nu praat ik maar over één dimensie die ingevoegd is, de werkelijkheid is dat we over tientallen miljarden artificiële velden spreken, universa die dwars door elkaar heen lopen, dit waar ik het nu over heb kent zijn weerga nog niet en het is een alom groot bekend fenomeen in het hele scheppingsveld in het hele universum, het is enorm groot, het is enorm rijk in de historie en wij staan dus nu net op het punt van de projecties en we hebben nog niet het flauwste benul waar we middenin zitten.

Ik ben 3 keer echt fysiek overleden in dit leven, fysiek…ik heb 3 keer het proces van overlijden, heb ik gewoon goed kunnen bestuderen. Ik heb 3 keer de hele reutemeteut en het hele circus gezien van de lichttunnels en ik zeg het letterlijk zo…omdat het gewoon een circus is en het is een circus die niet uit de scheppersrassen komt, maar uit de manipulatie van het virtuele reality programma om de mensheid te laten denken dat ze overlijdt op die manier, zodat ze dus haar eigen keuze hoé ze dus eruit stapt, hoe ze het afsluit…. mist. Dus het missen van het eigen besluit, van het beëindigen van het programma, dat is preciés datgene wat nodig is, om terug te keren in je oorspronkelijk bewustzijn en daar te ervaren dat je nog steeds niet de autoriteit in geheel in je kloon hebt beleefd. En dan komt het er echt op aan en dat gaat alles op de kop…álles!

Maar in dat moment wordt je bewustzijn vergroot, daar ligt het hem in(?) en je gaat het merken en ik heb zelf die momenten drie keer echt meegemaakt fysiek. Ik heb zelfs een keer een omarming gehad door dat Jezus christusbewustzijn en ik heb de innerlijke kracht van ons menszijn laten zien en wat er toen gebeurde…toen kwamen de draconische krachten uit het hologram tevoorschijn. Het gaat erom of je werkelijke bewustzijn en oer thuis, of je dat werkelijk durft te zijn en de grootste manipulaties.…

Maar ze vergeten één ding….dat het goddelijke, de essentie, létterlijk in het lichaam zit en dat je dát bent en je kunt besluiten uit die angst te stappen. Dus het is een momentum waar het in gebeurd.

Dus ik moet dan zeggen, ik moet helemaal dit eventjes benoemen, dat ik de ervaring heb, hoe je hier uit te geraken, meerdere keren en ook de ervaring heb, hoe er in te komen en informatie mee te nemen  om god tot leven te laten komen, door mijn eigen goddelijkheid gewoon finaal uit te spreken in een zeer vijandige omgeving en dat ik dat ook doe vanuit de liefde voor alle mensen en wezens die  verstrikt zitten in zulke systemen, maar dat ik dat ook doe uit liefde vanuit het godsbewustzijn voor alle krachten die de mensheid, het onsterfelijkheidsprincipe onderzoeken tijdens deze massa afleiding, omdat zij niet in staat zijn vanuit zichzelf onsterfelijk te zijn.

Wat wij nu ervaren als leegte is alleen maar een moment van een tussenfase tussen deze werkelijkheid die we hier ervaren en de werkelijkheid waar we vandaan komen. De mens begon ook leegte te ervaren bij het eerste moment dat zij door de invasie, de invasieve kracht, in haar bewustzijn eigenlijk aanlinkte als het ware.

Dus het hele overlijdensproces is niet het moment dat je je ontkoppelt uit je lichaam, maar het overlijdensproces is eigenlijk je hele leven. Dus je bent niet aan het leven, je bent eigenlijk voortdurend bezig om er uit te gaan. En je komt er eigenlijk pas echt uit als je werkelijk durft te leven. En dan werkelijk leven dat je ten diepste doet wat je voelt. En dat druist tegen elke logica in – hier (brein).

Is het stoppen van het leven, het uit het lichaam gaan, op een bepaalde manier, is dat dan de dood? Nee! De dood is het leven! Zolang je leeft ben je tijdens het leven aan het sterven. Het moment dat je de vervorming waarneemt en in een perfect georkestreerde werkelijkheid leeft, waar zoveel modellen dienstbaar zijn om te volgen, ben je in de kern aan het leven c.q. aan het overlijden.

Het moment van de dood, het moment van het script waarin wij als fysiek sterfelijke mensen een idee hebben dat we overlijden, moeten we dus ook per definitie niet met ons denken inleiden! Je moet vanaf nu op je eigen manier weten dat jij nooit zult sterven. In het script zal het lichaam zeggen “en nu is het klaar”. Maar jij bent niet klaar als je niet mee gaat en geen kracht die tevoorschijn komt en die jou uit je autoriteit haalt, als je volledig in je kracht blijft, en daar gaat ook nog een behoorlijke gedachtegoed aan vooraf, zul je het moment waarin je trotseert het overlijden, wakker worden uit de vervorming. Dat is de wederopstanding ten einde.

Je moet er echt wel iets voor doen en wat je dan te doen hebt is vooral goed kijken hoe je reageert en wat je denkt. Ga goed doorzien, zonder een complottheorist te zijn, hoe de matrix reageert om jou te vangen. Want alle oplossingen die er tevoorschijn komen in ons bewustzijn, komen precies tevoorschijn als wij die oplossing nodig hebben op basis van ons oude denken, komen precies tevoorschijn om ons wederom te vangen. Wij zullen nooit nimmer nieuwe manieren van denken tot een succesvolle open werkelijkheid kunnen manifesteren als we niet werkelijk vrij zijn.

Ik heb het hierover gehad hé, over mijn reis naar Aleppo, dat weten jullie misschien nog, dat ga ik nu niet helemaal navertellen, dat is niet belangrijk. Maar de essentie van het verhaal, dat is waarom ik het ook in heb gebracht, is om een voorstelling te kunnen maken dat we dus kunnen reizen, eerst uit ons lichaam, dan zijn we dus in de matrix, dan reizen we naar buiten, dan reizen we door het model van de matrix en dan komen we op een andere plek uit, dus in dit geval in Aleppo en in Aleppo kreeg ik een enorme steek in mijn hoofd en ging ik met mijn aandacht naar binnen. Misschien weten jullie dat nog. Ik kreeg een steek en ben ik helemaal naar binnen gegaan en toen kwam ik in het universum uit. In mijn hoofd. Boem! In het universum. En toen heb ik ook verteld, dat ons hoofd, onze hele hersenen, dat dat een schaalmodel is van ons universum. En dat heeft te maken met het incarnatieprogramma hoe de hypofyse en de epifyse/pijnappelklier, onderdelen zijn van het in-en uitlogsysteem, oftewel het koppelingsmechanisme, hoe wij vanuit een andere wereld, ons koppelen aan een wetgeving die we hier ervaren in een foetuslichaam, om vervolgens gecodeerd te worden en een ervaring te hebben als mens hier.

Dat is ook wat ik heb verteld dat ik ergens bij de terugkomst van mijn oma aanwezig was, waarin ik in een ruimte was waarin mijn oma in haar grote avatarlichaam weer wakker werd en dat heb ik bij mijzelf ook gezien toen ik in slaap ging en ik naar binnen reisde. Dus de reis naar de aarde is een reis naar binnen en is niet zozeer dat je met je ziel ergens helemaal heen reist naar de aarde, maar dat zit in ons bewustzijnsveld naar binnen toe.

Het zijn neurologische en niet fysieke neurologische metafysische processen in onszelf om mee naar binnen te gaan, het zijn circuits. En elk circuit heeft een eigen frequentie. Daar komen we zo nog op. Dus in feite staat het hier getekend maar vindt het plaats daar op een plek in de ruimte waarin wij besluiten om naar dat circuit, naar dat bewustzijnsveld, te reizen in onszelf. Zodra we daar in aanlanden, komen we dus in een compleet andere realiteit wat geschreven wordt door andere wezens.

We getekend zijn in feite voor het leven binnen al die matrixen, trauma’s dat we in die werkelijkheid waar de broncode ligt, zodra we daar komen niet meer zin hebben om hem te openen!! Omdat we blij zijn dat er getraumatiseerde persoonlijkheidsstoornissen zijn en ons willen vasthouden aan ons persoonlijke trauma en ballast.

Want als jij genoegen neemt als beschaving hoe het nu is, dan blijf je volgen wat er wordt ingegeven. Dan leef je niet vanuit betrokkenheid en initieer je dus ook geen verandering. En zet je de broncode van leven terug, evenwicht, input is gelijk aan output, fors insteken, fors, bam, daar gaat het om. Zet je dat niet aan dan ben je medestander in het overeind houden van de prison, gevangenis van het hele systeem die niet alleen mensen overkomen zijn, maar ook andere beschavingen.

Bij het tot einde brengen van deze cyclus, van deze gigantische macht die niet alleen de mensen in een episode hebben gebracht die niet bij ons hoort, om daar uit te komen, moet je dus terugkeren in je besluitvaardigheid. En de besluitvaardigheid ontstaat als je dichtbij situaties komt en daar leiding inneemt, betrokken raakt, en command in geeft. Dat is god, dan komt god weer tot leven.

We worden geboren in een fysiek lichaam, zo ervaren we dat. We worden geboren en geconfronteerd met de bouwstenen van onze ouders. Het fysieke lichaam is de drager van trauma, is de drager van de essentie van het fysieke lichaam. Dus diegene die de fysieke lichamen hebben ontworpen, hebben ontworpen het neurologische systeem en het interpretatiemodel van wat gevoelens zijn, dus of iets positief of negatief voelt.

De lichamen zijn dragers van trauma en pijn. Op het moment dat je wordt geboren krijg je zo’n 40 miljard programma’s in je bouwstenen cadeau van je voorouders. Zonder dat je nog een seconde hebt geleefd heb je al een persoonlijkheid gekregen op basis van de bouwstenen van je voorouders en hun voorouders. En dan begin je dus met de eerste seconden van het leven. De drager van trauma is dus het fysieke lichaam, onze ziel is de drager van kracht. Op het moment dat jij niet weet…je weet wel dat je bezield bent, maar je hebt het onderscheidt niet in een bepaalde manier in beeld kunnen brengen voor jezelf en je weet nog niet eens dat je een interstellaire reiziger bent…op het moment dat je dat niet weet en je gaat in een incarnatiemodel geloven, wat zo beperkt is, dan is het zo dat je bij het overlijden, althans wat je ervaart bij het overlijden, dat er in het moment dat je overlijdt je databank/DNA wordt uitgelezen.

Dat gebeurt op een hele geavanceerde manier. Je databank wordt uitgelezen en wat wordt er uitgelezen…de trauma’s. Wat wordt er dus uitgelezen, de mogelijke oplossingen om die trauma’s alsnog op te lossen. Wat wordt er uitgelezen…een tekort aan liefde, dus je hebt je hele leven geen koestering gekend, weinig koestering. In het moment dat je overlijdt, althans dat je denkt dat je overlijdt, wordt er geprojecteerd in dat fysieke lichaam waarvan je denkt dat je in een overlijdensmodel zit, wordt er geprojecteerd…heel veel het tegenovergestelde van die trauma’s wat je hebt ervaren. Alle tekortkomingen waar je niet bewust van was in dit leven, waar je wel bewust van wordt op het moment dat je denkt dat je gaat overlijden, al die tekortkomingen worden in een massa geprojecteerd, waardoor je niet anders kúnt…althans je fysieke lichaam, je mind, niet anders kunt dan dát aan te nemen…want dat cadeau is zó ontzettend groot…en dan in dat moment, dat gevoel, ga je dus die tunnel in. Die tunnel die ga je in en die tunnel, het kunnen ook bloemenvelden zijn, dat maakt niets uit en op het moment dat je dat doet…. Zit je nog steeds in het programma. Als iemand besluit om terug te gaan, of er wordt tegen iemand gezegd, je bent nog niet klaar, dan is dat een onderdeel van het artificiële reality programma.

Om te zorgen dat de ziel die in dat lichaam zit, om die niet de eigen autoriteit te laten ervaren, om die bevestiging in het fysieke lichaam nog een keer in prenten van dat er een god is…. een grotere macht is die voor jou bepaalt of het jou tijd is of niet. En dan ga je dus terug het model in, met dat gevoel en dan is de religie nog dieper bevestigd. Nu moet ik hier dus gewoon een beetje op ingaan, want het is een programma wat in gaat tégen de eigen besluitvaardigheid.

En dat allemaal onder de noemer, van het leerproces wat we tot nu toe kennen. Daarom is het ook belangrijk om de hele cyber reality om de cyborg in de kloon wereld, die buitengewoon geavanceerd is en enorm sterk is, wat ook de machten op aarde militair onderdrukt en op de knieën heeft gedrukt want ze hebben laten zien wat zij voor technologieën hebben, dus de machthebbers op deze aarde, in de militaire groepen staan écht onder controle van die krachten, wij beschrijven het vaak als demonische krachten of andere wezens, maar het is in het galactisch verhaal véél groter dan dat, die zijn er dus op gericht om je eigen moment van besluitvaardigheid, om dat te ontzenuwen, daar komt het voortdurend op aan. Dus de ziel die daarin zit, steeds op een vals spoor te zetten.

Wij zijn duplicators, dus wij worden fysiek steeds opgebouwd uit de voorgaande DNA. DNA is dus energie. Pure energie. Als er een nieuw leven ontstaat, een kind wordt geboren uit DNA, ontstaat er dus een vermenging tussen verschillende energievelden van vader en moeder en de hele voorouderlijke historie. Die energie, dat is ons DNA en wij worden dus daaruit opgebouwd. Dus op het moment dat je geboren wordt, dat je lichaam al in de maak is in deze werkelijkheid zoals we die nu ervaren, zou je kunnen zeggen dat er een verbinding is in de lichtwereld, er lopen dus hologrammen, lijnen tussen je ouders en jou. Dus het lichtveld waaruit jij bestaat, de hele informatie fysiek en het onzichtbare er omheen, die energie staat in verbinding met je ouders, dus dat zijn hologrammen die lopen door elkaar heen. Als iemand overlijdt zoals één van je ouders, of een broer of een zus, of een oom, of een achterneef, die zitten dus allemaal verweven daarin, en als je helemaal terugkijkt in de kerstboom zijn we allemaal met elkaar in die lichtwereld verbonden van die energie omdat we allemaal in DNA ergens een oorsprong kennen die gemanipuleerd is. Nu even terug naar jouw moeder. Op het moment dat iemand overlijdt, verdwijnt er een verbinding uit het kaartenhuis waaruit je bent opgebouwd. Dus die lijn die gaat weg. Die vloeit weg dat kun je ook voelen op het moment dat iemand overlijdt, of je bent er bij of je bent er niet bij, dat maakt niet uit, je voelt dat er iets weggaat, iets oplost of uit deze dimensie weggaat. Het programma wat gemanipuleerd is, dat is de essentie, is dat alles wat aan trauma is en niet is uitgewerkt, boem, gaat zo je lichtveld in.

Pijn, trauma, persoonlijke stukken, alles wat bij het neurologische bewustzijn hoort, wat niet hoort bij het grotere gevoelsveld in de kern van jezelf als wezen, wordt opgeslagen in het fysieke lichaam. Dus in de mind wordt alles opgeslagen, zitten speciale geheugenmodules, maar eigenlijk wordt het opgeslagen in je hele DNA. Dus wat je gisteren hebt gedaan, wat je denkt dat je gisteren hebt gedaan, ligt opgeslagen ook in dezelfde DNA in je teen. Dus het hele veld hier, het fysieke veld is de drager van trauma. Alles wat jouw moeder dus heeft meegemaakt, op het moment dat zij vertrekt, ploep, het lichaam gaat uit, scheiden die twee velden zich, en dat ene veld, dat energetisch bewustzijnsveld van het fysieke, dus het neurologisch bewustzijnsveld van het fysieke lichaam, dat moet ergens heen. Mij wordt heel vaak de vraag gesteld: “Ja, maar waar blijft het neurologisch bewustzijnsveld dan van iemand die overlijdt?” Nou, er zijn twee mogelijkheden of die gaat door naar de generatie daarna door het netwerk, want dat is wat er dus gebeurt met de informatie, of als er geen kinderen zijn wordt het opgenomen in de Akasha kronieken van deze aarde. Dat is wat er dus is gebeurd bij je moeder, dat is, bij ons allemaal, wat er dus gebeurt, de informatie wordt gewoon ingevoegd in ons, bloep, dat verklaart ook heel veel gedragsveranderingen bij mensen die hun ouders kwijtraken. Dat is de laatste schakel in de reeks. Zodra die uitvalt, zodra die er tussen uit gaat, geheid ook weer twee mogelijkheden: of je gaat het aan met jezelf en dan zul je het weten ook, want dan komt de onderste steen boven in je leven. Of je gaat poppenkast spelen, je gaat het versterken, je gaat je eigen trauma nog meer opbouwen, en die geef je dan vervolgens weer terug mee aan je kinderen. Want dan stap jij er dus uit, ontkoppel je en zeg je alsjeblieft lief kind, dit is voor jou. Heel zwart-wit gesproken, ik zeg het maar even letterlijk zo, dit is de traumatiek die op de aarde wordt gereproduceerd en doorgegeven. Wij hebben het vermogen in ons om dat gewoon te stoppen.

Maar op het moment dat iemand zo maar ineens uitlogt en het kan ook zo maar jou ineens gebeuren en ik heb het niet over anderen ik heb het over ons, op het moment dat het gebeurt dan zul je merken dat je dat niet anders kan op dat moment om uit te loggen, dan log je eigenlijk uit dat je terugkeert, boem, naar de oorspronkelijke herinnering buiten dat cassettebandje dan zit je nog steeds in die videotheek met allemaal andere levens en je overziet het, er is zo’n kracht binnenin en dan kom je op een plek terecht en vanuit die plek ga je nóg dieper activaties in jezelf ervaren, dat is een innerlijke plek, whoem en in één keer wordt je wakker. Wakker. Wakker uit een artificiële droom. En dan wordt je wakker uit in die bibliotheek, in die videotheek, uit al die banden al die scripten en scenario’s, dan ontdek je dat je nog steeds in een gigantische energie verkeert waar door je heen loopt maar je wordt steeds dieper wakker in jezelf en dan ontdek je op dat moment ook hoe diep je in slaap bent gevallen. En ineens wordt je wakker dan ben je helemaal uit die bibliotheek weg, compleet weg en dan is er niets meer wat je nu kunt uitleggen hoe de wereld daar is. Hij lijkt als twee druppels water op de schoonheid van deze werkelijkheid. Dus alle rare dingen er uit, al het mooie honderd keer sterker zoiets ongeveer, maar totaal anders.

Als hier iemand in een voortdurende staat van bewustzijn is, onsterfelijk en je kunt hier zelf met je bewustzijn schakelen in allerlei vormen, dit valt buiten de capaciteit van het menselijk denken wat ik nu zeg, maar stel gewoon voor dat dat kan, als hier (100%?) geen sterven is, het is er niet, waarom is het daar(5%?) dan wel? Wat doet dat daar dan? Als we met z’n allen roepen we hoeven niet bang te zijn voor de dood, we zijn onsterfelijk, waarom heeft het dan zoveel impact op ons?  Wat is dat dan? Reacties: angst, controle, verlies, pijn, afgescheidendheid. Martijn schrijft een letter, de eerste letter een C. Wat doet de dood.  Eventjes comprimeren. De machthebbers hebben wetenschap over dat ze niet snappen wat creatie is, schepping, ze snappen niet wat emoties zijn, ze snappen daarom ook niet hoe die wezens die emotionele krachtdragers zijn, onsterfelijk zijn. Ze hebben het wel voor elkaar gekregen om die beschavingen, dat veld, 100% analoge wezens,  die de taal spreken die door hun niet gesnapt worden, hebben ze wel in een soort afleiding kunnen brengen, ze kunnen ze niet dood maken, want ze zijn onsterfelijk, maar ze kunnen hen wel in zo’n soort illusionaire situatie laten verkeren. Wat is dan hun doelstelling?  Controle en voorkomen dat ze weer wakker worden. Waarom zit die dood daartussen?  Wat doet die dood. Als de dood nou helemaal niet bestaat en wij weten dat de dood niet bestaat, wij weten het daar, we weten het daar en daar ook, maar we gaan wel dood. Wat doet dat dan?  Waarom hebben zij dat er in geprojecteerd?  Stel je voor dat dat er nou niet was, er kwam ineens één heel intelligent bewustzijnswezen wat artificiële zeer intellectuele basis en analyse deed, die zei weet je wat, hoe je het ook doet, hoe je het ook wendt of keert, het analoge bewustzijn, wat geen angst kent, zal altijd weer terugveren in de oorspronkelijke vorm. Steeds weer, je kan nog zo hard aan het elastiekje trekken, op het moment dat je het loslaat keert het gewoon terug in de cirkel. Daar moet iets tussen gezet worden. Vangnetten. Dus het begint met een C.  Chantage! Wat is dat woord, wat is die energie? Probeer daar maar eens heel eerlijk in jezelf naar te kijken, van wie hou jij…? Wie denkt hier(?) echt voor jou? Hoe vrij ben je? Durf je het werkelijk aan te gaan?

Ik heb het nu over de machten die de top van de piramide besturen in hun bewustzijn. Zoals deze hypnotiseur met zijn bewustzijn invloed heeft op het bewustzijn van een ander, zo zijn er krachten die invloed hebben op het bewustzijn van de mens. En heel diep in ons ligt verscholen de kracht van oneindig leven en onsterfelijkheid, heel diep in ons ligt de kracht van loskomen uit gedachte, geleide gedachte van wat andere mensen denken. Als we het hebben over de wederopstanding dan is het dat. Dat de mens beseft dat de dood als een schakel erin is gezet om te denken in vorm van het geprogrammeerde leven. En als we daar moeite mee hebben van “ja maar oké hé ik heb toch een gezin, ik heb heel veel dingen die belangrijk zijn, ik wil daar maximaal van genieten” En dan zit je in feite in het geprogrammeerde denken. Want als de dood niet bestaat. Stel dat de dood een zeer geavanceerd, een zeer geavanceerd tussen station is waarbij je dus de dood kunt ervaren of niet, dan is eigenlijk het hele onderwerp van de dood precies ook het grootste instrument tegen het repatriëren van het oorspronkelijke vermogen van wat de mens in zich draagt. Want onze hele samenleving is gebaseerd op de dood. Alles draait om de dood, Tot aan de dood. Het geldsysteem, alles de verzekeringen, het leven, het ouder worden, kleding, alles, alles is gebaseerd om het denken in lijn te houden van de dood.

Als blijkt dat de dood niet bestaat, en het een volledig onderdeel is van het hele script, wat laat je dan achter, laat je ook wat achter? Als jij doodgaat laat je wat achter? Was je er eigenlijk dan? Als je werkelijk door het proces van overlijden heen gaat, innerlijk, op het moment dat je overlijden lijkt te gaan, op het moment dat je daar doorheen gaat, en je zit niet meer in het script van het ingeleide model van wat overlijden zou moeten zijn, je durft helemaal in je kernkracht te staan, helemaal binnenin, whoem, helemaal autonoom aanwezig zijn in het eigen lichaam wat ogenschijnlijk aan  het overlijden is, dat energieveld,  want een lichaam is energie, ben je dan in staat om te overlijden en alles wat je lief hebt gehad in die ogenschijnlijke werkelijkheid, om die ook echt los te laten, je doet de bril af en de cd gaat in de prullenbak, dat is de chantage, daar crasht de mens, daar crasht het menselijk bewustzijn. Niemand tot nu toe is bereid om dat te doen. Let niet op de vorm zoals ik het zeg, maar meer op wat er in jezelf gebeurt.

Stel het overlijden treedt in, en dat doorzie jij, in het moment dat je overlijdt dat je te maken krijgt met een paar hele goed georkestreerde shows, van wat overlijden zou zijn, je overlijdt ook eigenlijk niet, er wordt van alles geprojecteerd in het brein, in je energiebewustzijn, en daarin wordt geanticipeerd op jouw liefde voor de mensen die je achterlaat, en je wilt niet loslaten, want je wilt het vasthouden die liefde buiten jezelf. Stel je voor dat je dat doorziet, dat je de chantage doorziet en dat je in het geheel niet eens overlijden gaat. Je hebt het hele script compleet overgeslagen, simpelweg omdat je nooit geboren was, als jij daar dus doorheen gaat, door al die shows die worden opgevoerd, de grote misleiding, de trukendozenshow, ik ga door die momenten heen waarin ik een worst voorgehouden krijg, en ik ben bestand tegen alle afleiding, dus ik ben niet meer chantabel, tijdens dat proces ben ik onchantabel, dus ze kunnen mijn oma laten zien waar ik van heb gehouden “kom maar schat” hier ben ik” dan zeg ik oma jij bent daar helemaal niet,  jij hoeft mij helemaal niet op te halen want ik kom vanzelf wel thuis”, en dan komt ineens je kind, de diepste liefde van dat leven wat opgeslagen ligt in jou gaat l-e-v-e-n, boem, daar is íe. En je blijft staan en je laat je niet manipuleren, en je laat je niet meetrekken omdat je weet, in het heelheidsveld in de kracht van alles wat is, is alles toegankelijk. Dat hoeft mij niet perse in dit moment gepresenteerd te worden. Ik hoef niet de weg in gedirigeerd te worden. “jawel” zegt een andere kracht en boem, daar komt lucifer tevoorschijn,  en dat zegt “ik wijs jou wel de weg”, en in dat moment krijg je het behoorlijk heet in je voeten, al jouw negatieve punten en angsten die je in je leven hebt gevoeld, aan tekortkomingen van je moeder wordt bij elkaar opgeteld wordt dat geprojecteerd uit je eigen bewustzijn door een artificiële macht in de vorm van lucifer, dat is zo allemachtig negatief en in datzelfde moment komt de verlosser binnen, boem, en daar is christus, het grote licht. En in dat moment ga je er dus dwars doorheen want je gaat niet mee, je gelooft namelijk nergens in, alleen in de godskracht in jezelf! En je weet ik hoef niet mee te gaan in al die processen, ik blijf bij mijzelf. Er is één ongeschreven wet in dit universum ; in de kracht van alles wat leeft hoeft er geen keuze gemaakt te worden door iets externs, omdat ik mijn eigen innerlijke weg zelf weet te vinden. En dat weet het heelheidsveld. Ik hoef niet begeleid te worden. Ineens ga je er dwars doorheen en dan kom  je op het punt van, nou komt íe dan, van als ik er nu uitga kom ik er ook echt nooit meer, ik zal alles wat ik nu heb meegemaakt achter me laten , dit gaat uit mijn systeem weg, immers dat systeem zit in jezelf, je gooit het anker eruit, poef weg , weg artificiële invasie, weg macht dat in jouw systeem zit. En op het moment dat je dat doet weet je nog steeds niet in jezelf wie je bent, wat je kracht is, maar je gooit het anker eruit, vol vertrouwen, zonder chantage, er is geen verlangen naar iets in deze wereld terug te keren, op geen enkele manier, je gaat met vol vertrouwen in de stilte in je hart, zonder beeld, alleen in stilte in je hart en dat is wat ik dus beoog over te brengen als we in die stilte in ons hart zitten dat er geen keuze is, alleen maar zijn, dat is ook in het overlijden moment er komen geen prikkels, je hoeft niks te herzien, er is alleen maar kracht in jezelf, stilte, rust.

En in dat moment komt er een schokgolf en die schokgolf wordt zo groot en ineens wordt je wakker, in een enorm overvloed aan licht, kleur en trillingen waarbij gezangen verbleken. Waar in een wereld zich aandient waar jij in wakker wordt, waar in een wereld helemaal jou omarmt, jou helemaal compleet optilt als het ware, en alles wie je bent in essentie is direct, whoem, weer paraat. En alles wat je net hebt meegemaakt, wat volgens de artificiële invasie honderden miljard jaren geduurd kan hebben, met alle levens die daarin zitten geprogrammeerd die zijn gewoon weg uit je systeem. Weg. Er is niets in jou wat nog lonkt naar iemand waar je ooit van hebt gehouden. Die heb ik je meegegeven, dat is wat ik bedoel met chantage. Het klinkt heftig en het klinkt heel mooi. Want als wij gaan beseffen hoe gechanteerd wij worden in ons dagelijks leven omdat dit hele systeem gebaseerd is op chantage, subtiel of niet subtiel, heel slim wordt voortdurend ingevoegd, tjip, tjip, tjip, (geniepig fluisterend) als het zover is, haha dan maak je die keuze. En omdat het hele systeem geprogrammeerd is om op basis van die keuzes die je maakt ook juist te presenteren op het eind van de rit, immers alles is bekend, alle keuzes die je maakt, alles wat tevoorschijn komt wordt intellectueel, is allemaal beschikbaar, je hoeft alleen je pad te lopen.

Daarom is het zo nodig dat we in het lege veld terecht komen en ruimte creëren in onszelf. Want wat er gebeurt is dit,  door de stilte op de momenten waarin jij voelt waar het niet loopt waar je niet gelukkig mee bent, daar schouw je naar, krachtig, je gaat naar binnen in stilte, dit hou je paraat je weet waar je mee bezig bent, maar zonder daaraan te denken ga je in stilte hier heen, in stilte, in ruimte en het bijzondere is dat dat in je systeem aanwezig is, en bij het overlijden moment, ik kan het nu niet helemaal uit de doeken doen, bij het overlijden wordt al die ruimte die jij gecreëerd hebt, wordt zichtbaar als een opening in jezelf, op het moment dat je gaat overlijden. Het gaat om het autonome deel van jezelf terug te halen. Als mens leef je hier op de aarde in alle eenvoud, dat vind ik wel mooi over alle mensen die in de bijbel staan beschreven, heel sereen en eenvoudig eruit zien, sandalen, ik zeg niet dat we er in de Oorspronkelijke wereld er zo uitzien, maar je voelt daarvan dat het zo puur is, zo zuiver is, dat gevoel, dat is waar het om gaat, het is echt in je essentie. Als je dit nu durft te aanschouwen, het doet niets af aan deze werkelijkheid, ik leef ook in deze werkelijkheid met deze kennis en ik geniet gewoon van deze werkelijkheid, ik vlieg niet weg, ben niet geshockeerd, ik leef gewoon in deze werkelijkheid met wat hier allemaal gebeurt, ik hou van deze aarde, omdat ik weet dat deze hele werkelijkheid waarin ik leef, dat die voortkomt uit een  veel grotere werkelijkheid. Dus in deze werkelijkheid, bomen laten mij zien wie ze van oorsprong zijn, dat is onttrokken uit een andere werkelijkheid, dat script is vereenvoudigd.  En als ik naar een boom kijk voel ik dus dat veld in mij en ben ik herinnerd aan de wereld waar ik vandaan kom. Als ik de bladeren hoor ruizen dan voel ik dat in mijzelf. Dus ondanks deze informatie kan ik er heel goed hier mee leven. En ik ben echt niet bang om andere mensen kwijt te raken, als ik jullie nooit meer zie dan zie ik jullie niet meer, het gaat mij om dit moment.

Vraag: En hoe ga jij ermee om als je kind komt te overlijden. Martijn:  dat is niet wat jij overlijden noemt. Niet. Want dan overlijd ik niet.

Vraag:  dan heb je jezelf zo getraind zeg maar. Martijn:  dat weet je niet.  Vraag: En bij suïcide kun je dan ook daar komen? Martijn:  ieder mens, er is geen verschil in. Ik ben geen “aanmoediger” om een einde aan je leven te gaan maken met wat ik zeg. Dat is mij weleens verweten in een artikel dat ik daarmee de deur openzet, maar ik denk wel dat het belangrijk is dat we afstappen van het concept dat er een straf of een oordeel op moet volgen. Vanuit de Oorspronkelijke wereld is er geen straf of oordeel over ons. Het hele bewustzijn is vrij om te bewegen zoals hij of zij dat wil. Dat is een heel ander beeld. Wij hebben dat gekoppeld aan religie, er is een oordeel over iets. Je hebt sowieso niks te zeggen over een ander. Wat andere mensen doen is in feite bezigheidstherapie voor jou.

Wie zijn wij als samenleving om andere mensen die echt niet meer kunnen en willen leven, wie zijn wij om die mensen kunstmatig in een werkelijkheid te houden omdat wij dat vinden. Waar ligt die grens?  Daar kun je ethische discussies over gaan voeren, maar wie ben ik om dat voor een ander te bepalen? Wie zijn wij als samenleving om volgens een bepaalde wet dat te gaan bepalen? Er is ook helemaal geen wet voor nodig je kunt dat gewoon doen. En misschien dat daarom heel veel sektes op de wereld die keuzes collectief hebben gemaakt.

Je overlijdt, en dan zijn ze op iets uit, die krachten die intellectuele wezens, in dit universum zijn er op uit, om de energie wat zij nodig hebben omdat ze geen emoties kunnen voelen, dat zijn trillingen, dat is puur brandstof, trilling, die zijn er op uit om dat te beroven bij de mens. En het beroven van die energie dat lukt niet als, ze kunnen niet onze liefde beroven, omdat in de liefde zijn we heel vasthoudend, het vuur durven we aan de schenen van een ander te leggen, maar als we de liefde overeind willen houden. Daar wijken we niet voor nooit, never, nooit hè, als het echt om liefde gaat dan zijn we bereid om te sterven, daar gaan we voor, de liefde, maar als we in de angst zitten dan zijn we bereid om 10  stappen terug te doen en daar niets mee te maken willen hebben. Nu moeten we goed beseffen dat angst en liefde uit een totale bandbreedte komt van kracht. Er is dus geen angst en liefde, alleen de perceptie van de menselijke mind kent angst en liefde. De één heeft angst voor het ene en de andere voelt er liefde bij, conflict tussen beide kampen,.

De mens is nukkig, de mens op deze aarde is nukkig in die zin, ze wil niet de eigen angsten onder ogen komen, ze rent er voor weg, en dat begint van kinds af aan tot het moment hier. Zo’n 90% van onze emoties die wij ooit in ons leven hebben gevoeld,  en bijvoorbeeld de emotie blijdschap dat is niet één waarde maar dat zijn allemaal verschillende differentiaties, je kunt op een hele andere manier blij zijn dan een week geleden. 90% van alle emoties die de mens ooit heeft gevoeld, die 90 % daarvan dat is niet doorvoeld, dat is afgewezen, weg, wegens angst, een angst, iets heftigs of misschien onzekerheid, dan gaan we het liever niet doen.

Alle angst, trauma etc. wat niet gevoeld wordt niet doorleefd wordt, waar mensen uit weg blijven, wordt opgeslagen in het fysieke lichaam, dus het fysieke lichaam is de informatiedrager van trauma, daarom worden de mensen zo ziek op deze aarde, dat is een ander, nog niet geautoriseerde kracht, en het innerlijk bewustzijn daar zit dus de warmte, de genegenheid en de liefde. Nu druk ik het uit als liefde maar dan is het vrije kracht.

Wat gebeurt er op het moment dat je overlijdt, als je overlijdt en je wordt afgeleid door overlijden modellen, dan ga je met je aandacht naar buiten je lichaam uit, dat is de kern van deze drie dagen, blijf bij jezelf, daar waar observatie is met je bewustzijn, daar is alleen jouw bewustzijn. Op het moment dat jij wordt afgeleid in het overlijdensproces, je gaat met je bewustzijn naar buiten, dan is jouw fysieke lichaam, want daar ben jij niet met je bewustzijn, is jouw fysieke lichaam een soort verzamellokatie van angst en trauma dat ligt opgeslagen in het fysieke energieveld van het lijf, en dat zijn dus voor de Annunaki krachten en een paar andere beschavingen, andere velden, zijn dat dus de goudstoffen, de geleiding, de krachtvelden, die zij nodig hebben omdat zij geen emoties kunnen voelen, om in dit veld te kunnen opereren, achter dit veld als het ware. Dus wat ze doen, ze delven het goud op het moment dat jij overlijdt met je bewustzijn buiten jezelf. Het echte ware goud is de kracht van de mens! En die kracht van de mens wordt gedolven. Dat zijn trauma’s en angsten opgeslagen in het fysieke lichaam, die bij het overlijden, en daarom zit het overlijden er tussen, om naar buiten te kijken en daar bij de innerlijke kracht weg te halen. Dat is dus de trauma van de fysieke innerlijke kracht van het fysieke lijf. Dan vervolgens worden we dan wakker, wordt wakker na dat proces en in dat moment herinner je je dus niets meer van dit leven, weg, nou gefeliciteerd. Het gaat om het doorbreken van trauma. Levensvreugde kan alleen maar tevoorschijn komen als je trauma durft te doorbreken, de ontkenning durft te doorbreken.

We waren gebleven bij het overlijden het goud delven. Dan is het zo dat het hier in deze werkelijkheid, het heeft niets te maken met het getal 14, het is gerelateerd aan de trillingsfrequentie, dit is één groot geometrisch bewustzijnsveld, materie bestaat uit trilling, frequentie, frequentie ontstaat of door neurologische beïnvloeding, of frequentie trilling is ontstaan uit emoties. Dat zijn twee verschillende werkelijkheden. Zo worden twee verschillende werkelijkheden georkestreerd. Het getal 14 heeft te maken met een bepaald resonantieveld van de werkelijkheid die zich voordoet in de insertie, dus in het artificiële veld, is uit het universum en binnen dat universum is er een bandbreedtefrequentie dat noem ik dan het 14e veld, dat vind ik nog steeds lastig om daar over te praten  “ja Martijn heeft het over het 14e veld, ja geloof jij dat nou het 14e veld” Dus het gaat niet om het nummer, het gaat om de trilling. Dus in het universum, in eerste instantie wordt je daar wakker. Dus als je bent overleden, je gaat dus niet omhoog, wat er gebeurt je verschuift met je bewustzijn, dus op het moment dat je wakker wordt, uit deze werkelijkheid, je hebt dus het overlijden achter de rug, je bent dus niet overleden, je bewustzijn verschuift, dus er vindt iets plaats in je bewustzijn waardoor je in een andere omgeving wakker wordt,  dan lig je daar in een soort ontspannen, het is verschillend maar ik leg het even uit globaal, op een ontspannen manier wordt je wakker, er komt een warmte in jezelf tevoorschijn, je overlijdt dus niet buiten jezelf maar in jezelf, dan kom je bij en op het moment dat je wakker wordt, ben je met je bewustzijn aanwezig nog steeds in het artificiële model, dus in het universum net als hier alleen een ander universum wat hier doorheen loopt, daar wordt je wakker, en dan besef je dus dat je weet wat daar gebeurd is hier (aarde?), of niet. Je kunt volharden in het aanwezig zijn bij jezelf, niet meegaan met de prikkels, dan vervolgens wordt je hier wakker, en daar wordt je ook wakker als je je laat misleiden. Ten alle tijde kom je hier in dit (?) bewustzijn terecht. Dat heeft ook te maken met dat we vanuit hier (?) in de val van ons bewustzijn, vanuit hier de keuze hebben gemaakt, door zelfstandig door een diepgaande hypnotische sessie te gaan. En de bron van die infectie is Ur.

Hier (?) worden we dus wakker, en je kunt daar op twee verschillende manieren wakker worden, met volledige herinnering van wat er allemaal gebeurd is of niet. Als je je hier niets herinnert betekent dat de informatie uit de fysieke lichamen er niet is, dus dat is niet geïntegreerd. Weet je het dus wel, dan heb je dit gedaan, dan heb je terwijl je aan het overlijden was niet met je bewustzijn naar buiten gereisd, maar ben je aanwezig gebleven in je lichaam waardoor je energiebewustzijn van je fysieke lijf, trilling, naar binnen zijn gegaan in je etherisch bewustzijn. Dus dan kan het niet beroofd worden, dus daarom is het zo belangrijk om aanwezig te blijven in je lichaam. En alle spirituele modellen zijn er op gericht om weg te gaan. Daar heen vliegen, meditaties, overal reizen we heen behalve in onszelf. En wat er gebeurt is dan dat je aanwezig blijft in je lichaam, en terwijl je dat dus doet, voel je die hele informatie, dat is het energiebewustzijn, voel je helemaal integreren in jezelf, voel je naar binnen toe gaan en dan wordt het bloedheet, uitgebeeld als hitte, dat is pure liefde en dat gaat helemaal naar binnen, en bij die hitte komt er een vloeibare schokgolf en dan wordt je wakker, dan wordt je hier dus ook wakker in diezelfde werkelijkheid, maar dan weet je alles wat daar is gebeurd. In beide gevallen is het zo dat als je hier (?) bent geweest, dat je uiteindelijk het idee hebt. dat is gewoon bewustzijn wat we in ons dragen, om verder te ontwikkelen  de eigen kracht verder te ontwikkelen, de godsbewustzijn ontwikkelen om dat terug te ontwikkelen naar wie je van oorsprong bent, dus dan ga je niet omhoog, het gaat er om dat je  steeds meer je innerlijke bewustzijn kunt openen, steeds krachtiger kunt openen, en daarmee schuif je door die realiteiten heen. Dus je reist door al die werelden in een flits, heel snel gaat dat, whoep-whoep-whoep-whoep-whoep, en dan ineens wordt je daar wakker. Hier en dan pak je de draad op bij waar je begonnen was. Dan kom je precies in het moment terug waar die invasie over ontstond, er is geen tijd, weg. Deze schakel daarheen kun je dus alleen maken als je je dit allemaal weet te herinneren.. Waarom, omdat deze trillingen die in jouw bewustzijn zijn, die heb jij nodig, je moet je eigen kracht kunnen leven, dus daar waar nu chantage in ligt  wat je niet inneemt, die ruimte, die trillingen is schepping energie, die trilling dat is het vervolmaken van je energiebewustzijn en als je dat dus laat beroven, dan ben je niet compleet. Ik leg het allemaal nu even heel plastisch uit. En in een later stadium ga je dat misschien op een andere manier zien. Dus ben je daar doorheen, ben je hier gekomen en weet je dit allemaal, wordt je wakker hier, dan kun je alles herinneren wat hier en daar gebeurd is. “Daar” is deze werkelijkheid opgebouwd uit 8 lagen. Je wordt wakker in jezelf. Je hebt in feite de misleiding overstegen. Precies. Dus als je het hele verhaal omdraait zou je eigenlijk kunnen zeggen dat er hier iets in is gebracht in ons bewustzijn,  maar het komt niet van buiten af het komt van binnenuit want wij zijn een expressie van alle andere levensvormen. En de wezens die leven in het 100% veld noemen we ook wel het witte licht, dat is ontstaan uit alle andere kleuren, uit alle andere universa, andere trillingen en resonanties, en die wezens die leven in die bewustzijnsstaat, die kunnen dus niet van buiten af aangevallen worden, maar die worden van binnenuit aangevallen, omdat ze ontstaan zijn uit alle bouwstenen van trilling en geometrieën, is er ergens in één van die miljarden andere radiofrequenties, vindt iets plaats een verandering en dat vindt dan ook plaats in dit veld. Dus het effectueert het uiteindelijke resultaat van alles bij elkaar opgeteld. Dus uiteindelijk zou je kunnen zeggen hier vindt er aanpassing plaats, daar door kijkt een virtuele werkelijkheid naar binnen toe en die virtuele werkelijkheid die in ons genesteld zit, die moeten we opschonen. Die moeten we weghalen. En aangezien trillingen gefaseerd is, moeten we dus met ons bewustzijn naar de trilling toe waar we niet zelf zeggenschap over hebben. Waarin we niets te vertellen hebben waarin dus die kracht en die macht regeert. Dat is deze wereld waar wij nu in leven.

Dus midden in, spot on, zitten we in de broncode van een artificiële  kracht. Dus als je hier bent en je weet dit niet meer, dus je hebt die kracht niet in jezelf mee kunnen nemen in het geïntegreerde, die hypnose sessie is hier eigenlijk weggehaald, die informatie, dan móet je weer terug!!! Je moet het opnieuw doen. Er ontstaat geen karma, want je krijgt namelijk hetzelfde script, het is dus geen karma. Je komt altijd in dit veld hier, kom je altijd in hetzelfde script terecht. Maar let wel het is het script dat alle scenario’s kent, dus het kan zijn dat je een andere keuze maakt in dat script, maar de keuzes die jij maakt horen nog steeds bij hetzelfde script als die keer daarvoor dat je er was. Alleen daar maakte je andere keuzes, maar het valt wel onder het hele pakket aan keuzes, dus in het geheel zit je in hetzelfde virtuele reality spel alleen neem je nu niet de linker en de rechter weg, maar neem je de rechter weg en de linker weg, en wordt later het pingpong balletje weer teruggezet wat ervoor zorgt dat je weer op hetzelfde padje komt. Het is een heel geavanceerd systeem, moeilijk om uit te leggen, maar zoals ik  het doe moet je het maar even bevatten.

En dan kom je in jouw hologram, dus dan kom je in deze werkelijkheid terecht, en dan zou je af kunnen vragen ja maar degene die daar met mij hebben geleefd die zijn misschien al lang het spel uit. Dat is een menselijke perceptie. Hoe kan dat dan? Dat is een menselijke perceptie. Want het is namelijk niet zo. De mensen die in dat spel komen, die jij tegenkomt zitten alleen in jouw spel. Dus hoe chantabel ben je? Hoeveel liefde ken je? Uiteindelijk is het zo dat iedereen dit moment hier,  terwijl je dus daar bent, opruimt. Punt uit! Ieder wezen ruimt het op. Iedereen zeg ik. Wij denken lineair, dus wij denken nu dat alles zich gelijktijdig moet afspelen met jouw leven. De mensen waar jij van houdt moeten het ook volbrengen in jouw leven. Jawel nu, niet 4 games verder, nu. Maar dat is eigenlijk niet zo. Als je bedenkt dat je met je geliefde, de persoon die jij dus daar ook kent, als een heel ander wezen,  dus ook hier op de een of andere manier tegen gaat komen, dan zul je op het moment dat je hier uit bent, zul jij hem daar tegen komen in een heel andere vorm, altijd, dus je komt elkaar altijd tegen, je komt elkaar niet tegen in de relatie van hoe je elkaar daar hebt gekend. Dat zijn de hoopscenario’s, wij hopen dat, we zijn heel beperkt want het gaat om contact van wezen naar wezen, van bewustzijn naar bewustzijn. En dat zal er dus altijd zijn. Stel je voor ik overlijdt nu en ik ga 6-7-8 duizend keer ga ik in diezelfde cyclus steeds doordraaien en dan blijf ik hier maar in zitten dan zegt dat dus niets over dat ik daar dan langer weg ben van die plek dan een ander. Want deze invasie die speelt zich af in een nanoseconde, in het hele bewustzijn van die wereld. Dus in die bewustzijn van die wereld wordt een hack geplaatst en daar wordt tijd gecreëerd, op de manier zoals we het nu ervaren, en binnen de perceptie van tijd nu, denken wij dat wij allemaal ongelijktijdig terugkeren, dat is niet zo.

De terugkeer in dit veld gaat gepaard met enorme krachten, dat is niet te beschrijven, het is alsof je jezelf oppompt in jezelf, weer terugkeert, helemaal uitplopt als het ware enegetisch. En dat is gebaseerd niet op een fietspomp, maar dat is gebaseerd op innerlijke kracht, en dat is zo’n enorme kracht waarbij het terugkeren van die kracht in jezelf, waarbij je absoluut te maken krijgt met andere intellectuele velden. Maar dat is geen enkel punt. Zodra je terugkeert in je Oorspronkelijk Vermogen, dus niet meer in deze werkelijkheid leeft, dan wordt er geen waarde aan gekend. (dus je bent niet gegroeid) Het staat compleet helemaal los van de waarde die wij ergens aan toekennen.

Het contact gaat nooit verloren, never. Sterker nog als je dit gaat doorzien, en je gaat contact leggen met je innerlijke kracht hierbinnen, en je richt je op de kracht in je hart, eerst hier gevoeld, met wie je contact maakt, dat is het beeld dus daar richt je je op, want de reminder van dit leven zit hier (brein?) dat is een energiebewustzijn bij het lijf, dat heb je gezien dan ga je hier naar toe in stilte, en je zet er niks voor in de plaats, dan is het moment van deze connectie hier, is niet gericht aan hem als persoon, maar hier binnen in je hart is dat contact. En wat daar uit voortkomt dat kun je alleen maar zelf ervaren. Dat speelt zich op een hele andere en veel krachtigere manier af. Dus niet meer als wie die persoon is geweest op de aarde. Daar herken je die persoon niet zoals hier, daar ben je in een heel ander bewustzijn, daar is zo’n diepe verbinding, dat je communiceert via het levensveld. Dat is het Godsveld. Daar zijn heel andere communicatiesystemen, dat veld is voortdurend met elkaar in verbinding waarbij je én eigen autonomie hebt, en een volledige verbinding hebt met alles wat is, er is alleen maar communicatie. Alles is in verbinding, daar hoef je ook niet te zoeken van waar ben je?  Dat is daar totaal niet aan de orde. Dat is allemaal menselijke perceptie.

Ja het maakt niets uit wat je lichamelijke conditie is, als je bijvoorbeeld heel ernstig ziek bent en je bent helemaal onder de morfine en je weet helemaal niets meer dan is het niet zo omdat je het daardoor moeilijker hebt dat je daar dan niet bij kan, Het gaat om je bewustzijn binnen in. Dit is het heikele punt waar voortdurend van mening over gewisseld wordt door de controlehouders, ze moeten namelijk in het moment van overlijden, hoe zwak jouw lichaam ook is, ze moeten dat moment van dat bewustzijn operationeel brengen, anders kun je namelijk niet gechanteerd worden. Dus dat bewustzijn van binnen, ook al ben je neurologisch helemaal platgespoten, in het moment waarin die invoeging plaatsvindt, die ingeleide overlijden modellen, dan moet degene die dat overkomt, die moet daar ook op reageren. Dus er is een script gaande waardoor ineens het hele ziektebeeld wordt gestopt, dus je bent volledig fit op moment dat je dat overlijden model meemaakt. En de mensen die daar ook in terugkeren in hun lichaam, die dus niet zijn overleden en al die lichttunnels en al die effecten hebben meegekregen die hebben dat glashelder meegemaakt. Terwijl ze al heel erg ziek zijn. Het is zo geprogrammeerd, gecreëerd, dat het een helder moment is. Dat is tegelijkertijd de moeite omdat in dat moment je bewustzijn, ook heel helder, zelf een keuze kunt gaan maken. Je moet er dus wel bij zijn, maar dat ben je dus ook.

Is die kracht in combinatie met het naar je hart gaan, (klapt in zijn handen) is de opening om in het veld te komen wat eigenlijk niet op dit moment nog echt besproken is en zichtbaar is. Want dat is het veld waarmee je dan inlogt in de werkelijkheid, zeg maar eenvoudig gezegd, het hoofdapparaat staat wat ons bewustzijn heeft ontvoerd.

En nou komt er even aan toegevoegd, dat je alleen in die werkelijkheid kunt komen door geboren te worden in deze werkelijkheid omdat je hem alleen maar vanuit deze route uit je systeem kunt weghalen.

Er is een technologische uitvinding gedaan die op bewustzijn gebaseerd is, die uiteindelijk en daar is een hoofd unit, een hoofdapparaat die dus universa schept, en die werkelijkheid, dat apparaat om het zomaar te zeggen, wat op bewustzijn werkt van de scheppers daarvan, heeft een andere functie gekregen doordat het bewustzijn van die wezens die dat geschapen hebben, d.m.v. trillingen is ingebroken. En is die flipperkast, het is een apparaat, je kunt het ook echt zien in de matrix als een apparaat, het zijn allemaal foto’s over elkaar heen, de voorste uitbeelding is een apparaat, met verschillende schijven en een heel groot plasmaveld er omheen. En in dat apparaat daar ontstaan complete velden en universa, en dat apparaat dat is gehackt en wordt gedupliceerd. Dus er is geen einde aan. En dat gebeurt in de vorm van een spiraal.

Wil je dat dus stoppen in jezelf, omdat zich dat in alle mensen afspeelt, dan moet je dus helemaal teruggaan naar sectie nul, zo wordt het gezien. Letterlijk, zo wordt het in het universum gezien. Door alle galactische groepen die hiermee te maken hebben wordt dit gezien als sectie nul waar ik nu over spreek. Je moet met je bewustzijn geboren worden, met je bewustzijn teruggaan naar de plek waar die resonantie zich bevindt, waar je ergens een deelgenoot van bent. Dus je moet reizen naar een wereld waar je in feite alleen vanuit die wereld zaken kunt herzien.

Maar we spreken echt over een enorme technologie die gebaseerd is op bewustzijn die eigenlijk voortkomt uit ingrepen in de oorspronkelijke wereld, waardoor er andere godsvelden zijn ontstaan die onder controle staan van heel veel verschillende rassen en beschavingen. Dus ik zou eigenlijk willen zeggen, er is geen einde aan er is ook geen oplossing voor als je er in gaat, behalve dat als je naar sectie nul gaat, naar waar het ontstaan is, dat je de hele geschiedenis die je kunt zien, die zich dus dan in jou afspeelt, met je vrije bewustzijn, dan is er niets meer waarin je mag geloven voor jezelf, dat je met je vrije bewustzijn de hele historie die in die werelden dus als tijd wordt gezien, dat je die kunt vertragen, dus de duplicaat, het wordt gedupliceerd. Er worden elke nanoseconde miljarden universa daar uit geboren, dat je dat kunt vertragen, stil kunt zetten, en dat je dat vanuit die zelfde kracht van boosheid zeg maar, spirituele boosheid, het is geen boosheid hoor, het woord is heel lastig, maar dat je daarmee het hele proces terugdraait, het is klaar. En dan zie je hem helemaal terugdraaien en stoppen naar het nulpunt. Sectie nul is ook echt het hoofdonderwerp.

Dat zijn tijd reizende  groepen die de grip hebben op bepaalde plekken die de hele machinerie van dit hele gebeuren, onder controle hebben. Wat niet zegt dat daardoor alles onder controle staat, ze hebben hele specifieke werkingen van het mechanisme onder controle om te zorgen dat het blijft bestaan, dat ze de controle er over houden, waarbij er enorm veel ruimte is in allerlei andere universa, dat daar het leven zich kan ontwikkelen, helemaal volgens het script van de oorspronkelijkheid, binnen een artificieel systeem, ja dus zo zwart wit is het allemaal niet. En die controlerende groepen, dat zijn tijd reizende groepen die leven dus in deze werkelijkheid en we zien allemaal van jonge jonge jonge. Het is trouwens ook, want dit is dus sectie nul. Ik heb het al eens eerder gezegd dit is eigenlijk de bron van alles wat is. Dit is het enige universum, waarin die krachten die het besturen, zich volledig hebben weten te integreren met de werkelijkheid zelf! Nu ga ik het andersom zeggen. Dit is de enige werkelijkheid waarbij de werkelijkheid zelf die krachten zijn! Dus:  houdt in stand wat de mens liefheeft zodat ze niet argwanend wordt.

Gliefs die wordt gezien op het moment dat je in sectie nul bent, ik was er nog niet helemaal klaar mee merk ik, zodra je in sectie nul bent of tijdens het overlijden, of heel bewust tijdens dit leven, als je in sectie nul bent, dus terugkeert in de wereld waar de machinerie aanwezig is die de universa schept van het nagebootste, laat ik het zo maar even zeggen, maar het is echt een scheppingsverhaal op zich, als je in sectie nul bent en je daar dus ook uit gaat, dan kom je in aanraking met gliefs, dan krijg je gliefs te zien, dat zijn symbolen, en op het moment dat je dat ziet zul je in jezelf een trilling voelen, die ga ik verder niet beschrijven, om allerlei redenen want dat is ons aller eigen werk, maar dan ga jij trillingen voelen waarvan jij weet dit is het ware thuis. En die trillingen die worden hier bewust gepresenteerd onder trillingen, vertaald in woorden wat wij noemen de heilige graal in een verhaal geprikt, zodat we in dat moment dat we daar zijn, alsnog met een ander concept, met een ander perceptie gaat kijken waardoor je het ware thuis niet vinden kunt. Het is allemaal op trillingen gebaseerd.

Want op het moment dat ons bewustzijn zich verruimt in dat moment, gaan we die hele presentatie van gliefs en ook die machinerie, vertalen zich weer in een andere wereld. Het zijn allemaal foto’s achter elkaar. Dus op het moment dat je bewustzijn daarin niet mee gaat in de presentatie, vertaalt het zich in het script daar achter. En nog een keer en nog een keer in het script, zo kom je thuis. Never, never believe it!! Geloof helemaal niets.

Op het moment dat je in sectie nul bent, en je die gliefs ziet, die trillingen, dan ontstaan er klanken op basis van de Holy Grail, Sangraal, en op dat moment dat dat gebeurt, wordt er dus gezongen in de kracht van jezelf, en komt het oorspronkelijke wezen al zingend weer terug in zichzelf. En op dat moment dat er gezongen wordt, op dat moment, dat kennen wij hier op deze wereld niet, maar dan wordt er zo gezongen door al het leven en er wordt gespeeld op alle instrumenten, en bij elkaar opgeteld is dat een klank die zo krachtig is en dat is allemaal op de heilige graal code gebaseerd. En wij denken allemaal dat dat een beker is. Maar ja, houd in stand wat de mens liefheeft, want dan wordt ze niet argwanend.

Het zit in het voorbereiden in dit leven, waardoor je in het moment dat je het meemaakt, bewust bent vanuit je lichaam en je mind als schepper wezen, dat je niet daar in meegaat. En dan gebeurt er iets heel bijzonders, dan word je ontkoppelt in een soort schok vloeibeweging waardoor je in een hittegolven omgeving terechtkomt en in een slag wordt opgenomen in het complete scheppersveld. En waarom er wordt geschreven in bepaalde religies over de hemelse muziek… die hoor je dan, die hoor je niet met je oren maar die hoor je van binnenuit.

Dan hoor je letterlijk bewust, dat je al die tijd onlosmakelijk verbonden was en bent met het complete bewustzijnsveld maar dat er een lijn doorheen liep, die jou in feite eigenlijk gewoon op basis van je tekorten van het fysieke lichaam een andere kant uit wilden laten kijken.

Twee lichten zijn het, twee lichten van bewustzijn, hart en hoofd en dan ontdek je dat het één lichtveld is. En in deze kloonwereld, in dit duplicaat als het ware, de scheiding heeft plaatsgevonden tussen het hoofd en het hart. Het is één! Dan merk je dat daar verschillende mogelijkheden in liggen, een hele andere taal. Het klopt dat er omkoop programma’s zijn, omdat op het moment dat je teruggaat naar de plek waar je dus als reiziger zeg maar in deze matrix, dus niet deze matrix waar we nu in zitten, maar in het grotere geheel terecht bent gekomen, dus we praten over de eerste hack als het ware, dus de insertie, die weg terug daar naar toe die kent zulke

magnifieke programma’s, daar liggen de omkoop mogelijkheden open.  Dus in het ontwaken, in het teruggaan, in het jezelf openen, de flower of life van je hart, daarin zul je direct doorzien wat er gebeurt en dan moet je heel sterk echt in je godsschoenen staan en dat kan dus ook alleen door te ontdekken op voorhand in dit leven wat god nou werkelijk is in jezelf, niet hier dus, maar dat je het beseft, niet weet, maar je beseft het. En op het moment dat dát zich vergroot en dan ontkom je er dus niet aan om elke vorm van volgen op welke manier dan ook, om dat gewoon los te laten,  op het moment dat je dat weet dan is de omkoping voorbij. Dat vind ik een heel mooi woord, omkoping daarvoor. Maar we maken keuzes die het lekkerst voor ons voelen.

Het is heel goed mogelijk dat het menselijk lichaam, ik heb het niet over ons bewustzijn, ik heb het over het menselijk lichaam, op een gegeven moment onsterfelijk wordt. Dat er uitvindingen worden gedaan waardoor DNA niet meer vervalt waardoor de cellen opnieuw gereproduceerd worden maar niet verouderen en dat het lichaam op een gegeven moment gewoon blijft bestaan. Het gaat niet meer dood.

Het lichaam wordt onsterfelijk en de fase die daar op volgt is dat het lichaam ook onschendbaar wordt dus het kan zich wel beschadigen maar uiteindelijk zal het lichaam binnen een paar seconden tijd herstellen. Nu heb je een schram en het duurt een paar weken en is die schram helemaal weg of in een paar dagen, hangt er van af  hoe diep, maar het lichaam zal op een gegeven moment zich sneller herstellen. En er komt een moment dat je met een mesje ergens in snijdt of je stoot en dan is binnen 4 seconden, nog sneller is het weg. En het moment daar op volgend je bent niet meer te verwonden. Dat zijn wetenschappen waar mensen vaak bij weg willen blijven omdat dat griezelig is maar in feite is het helemaal wat in lijn ligt met evolutie, het is gewoon een technologische evolutie. Dan komt er een moment dat je moet zeggen oké de lichamen zijn onsterfelijk.

Wat gebeurt er met de mens als ze zichzelf verder ontwikkelt?  Wat gebeurt er met het bewustzijn, de vraagstukken waar we nu mee zitten, zullen doorbroken worden. We krijgen grotere inzichten, we gaan kwantumverbanden zien in onszelf, we worden wijzer en intelligenter en we worden eigenlijk niet wijzer en intelligenter maar door het langere leven komen er innerlijke krachtgolven vrij waardoor ons vermogen weer verder uitbreidt. En dat keert terug. Dus het is net als een bloem die op een gegeven moment verder zich ontwikkelt. Bewustzijn is dan nog gekoppeld aan de illusie van het sterven, van het korte moment van leven, dus aan het lichaam als het ware wat dat naar buiten brengt. Dus wij leven in een illusie wat dus een werkelijkheid is van wat we hier leven, in een lichaam wat sterft en we hebben het idee dat we binnen die grenzen van geboren worden en sterven het leven moeten doorgronden. En in feite leven we daar gewoon tekort voor, puur even aards gezien. Je maakt eigenlijk als mensheid geen schijn van kans. Even gewoon bubbels doorprikken. Ja het is een mooi onderdeel van het kosmisch kwantum evolutionaire proces, maar we worden erg jong dood. Gekke taal.

Nu is het zo dat er vaak binnen allerlei leringen, boodschappen wordt verteld dat de mens afkomstig is uit het witte licht, of uit het nirvana, uit het alles of niets, omdat als alles bij elkaar komt dan blijft er niets anders over dan het witte licht en dit witte licht is gelijkgesteld aan alles, en is ook gelijkgesteld aan het niets. Maar dat is een misinterpretatie, en dat is nogal fors dat ik dat zeg, want ik ga er nu toch wat vorm aan geven, maar ik doe het wel waarbij ik wel nog een keer wil benadrukken, beluister het, voel het door en kijk of je er iets mee kunt. Dat is een vertaalslag vanuit een heel ander krachtveld van denken en zijn, wat ik hier vertaal in woorden: het eerste moment dat de mens beïnvloed raakt door een kracht die door haar heen denkt, is het moment waarin de mens als collectieve beschaving, die zeer dienstbaar is in alle kosmische werelden, in alle godenwerelden, waar andere wezens ook leven in een harmonieuze stromende werkelijkheid, het eerste moment dat de mens dat ervaart is het moment dat de mens niet in staat is om het innerlijke zijn door te laten resoneren in een omgeving in een vorm. En op dat moment ontstaat de afwezigheid van een vorm, en de eerste hack en dat is de eerste zet van de archontenbewustzijn, zoals dat wordt genoemd in onze geschriften, is het moment dat de mens het witte licht ervaart. En op dat moment is de mens uit haar kern. Dat is wat we hier op de aarde terug voelen wat we denken wat onze kern is. Dat is het moment van de stilte die we ervaren in onszelf.  En dat ligt het dichtst tegen de resonantie van onze oorspronkelijke bewustzijn wie we zijn als wezens, dus in het moment dat we de stilte ervaren, op het moment dat we de diepste kracht in onszelf ervaren dan voelen we dus deze vorm weggaan, we voelen vormloosheid, we zijn in de diepste kern maar toch niet. En daar zijn alle geschriften op gebaseerd door de archonten die een volmaakte constructie hebben gecreëerd in die oorspronkelijke wereld van de gedachte wat door de mensen heen loopt, dat de mens zich nimmer zal herinneren wat die kern is. De mens zal zichzelf verwarren dat ‘ie kern is wat wij hier voelen als de leegte en het niets. Maar de echte god in jezelf ervaart dat één stap verder en keert in het moment van het niets terug naar haar oorspronkelijke vorm, als een krachtig bewustzijn die kan lopen tussen de bomen, en dat de bomen de bladeren ritselen en laten voelen aan jou “je bent thuis”. De relatie tussen de natuur hier op de aarde laat dat ook zien, als de mens dieper in haar kern komt, reageert de natuur op aanwezigheid van meer kernenergie.

En de grootste slot dat kennen wij op het moment dat we spreken over het overlijden omdat het overlijden in feite één van die momenten is waarin de mens denkt dat ze dood gaat en een overlijden ervaart waardoor ze een andere richting in gaat in een ander script. Ga ik me nu druk maken over mijn overlijden, nee, ik moet eerst maar eens tot leven komen. Wat is dan nu nog leven?

Op het moment dat wij dus uit deze werkelijkheid gaan, we noemen dat overlijden of we shiften van bewustzijn naar ineens een ander interpretatieveld, want dat is wat er gebeurt, tjak tjak, in één keer ben je in een ander universum of thuis, op het moment dat we dat meemaken is deze matrix er dus nog steeds alleen onze link in ons van die matrix die gekaapt is, die in ons is gestopt, in ons is geduwd die (knipt met vingers) is er uit.

Dus die matrix blijft bestaan. Het universum blijft bestaan. Maar de manier hoe het nu functioneert is het zo dat als je eruit bent dan kijk je naar het universum, naar deze werkelijkheid en dan zie je eigenlijk niets anders dan een klein stukje script en je ziet het script ook stil staan. Het leeft niet.

Vraag: maar je kan het zien en je bent ook tegelijk ingelogd?

Martijn: Ja wat mensen ook ervaren met ayahuasca , ik heb het zelf ervaren maar dan niet op de ayahuasca manier, dat je uitlogt uit dit veld en dat je door een arsenaal aan werkelijkheden gaat ,dan kun je er op afstand naar kijken en dan zie je al die verschillende werkelijkheden en dan kun je het gevoel hebben van nou ik overzie alles, maar dan ben je nog steeds niet in het kosmische organische werkelijkheid van het godsbewustzijn van jezelf, maar dan zit je in de overgang, zit je tegen het witte licht aan en in feite zit je in een meta matrix, dat is de hoofdingang van het labyrint en daar zie je al die verschillende werkelijkheden. En daar ga je uit op het moment dat je overlijdt volgens je eigen kracht, dan ben je er uit. Dat wil niet zeggen dat je er nooit meer in kan, want dat kan wel.

Vraag: Op het moment dat je overlijdt dat gebeurt vrij plotseling hè?

Martijn: nee

Vraag: Heb je het altijd door?`

Martijn: Ja

Vraag: Dus het maakt niet uit bij het handelen op het moment dat je overlijdt dat je denkt oké ik overlijd en nu laat ik mij niet verleiden door het licht , dat op dat moment is dat altijd helder of je nou?

Martijn: op dat moment zit je in de matrix, als je dat denkt. Het zijn twee lagen van bewustzijn. Het is niets anders dan het wakker worden, ik noem het gewoon wakker worden. Het is het verschuiven van je bewustzijn. Eerst is dat moment er, wat jij nu beschrijft dat je keuze hebt van waar je in terecht gaat komen, en dan kun je voelen al die scripten al die fijne dingen van het leven en je moeder staat er ook van “kom maar schat kom maar bij mij” “ja mama”, hé wat ziet mama er nog mama-achtig uit zeg, in feite zit je dan al in de denkmatrix. Als je daar met je aandacht eraf gaat en je gaat dus naar je kernboodschap, daar is ‘tie weer, in dat moment, dan is er een moment van overlijden, dat is zo’n krachtig moment en dat is helemaal niet zo onverwacht want die leidt je namelijk zelf in. Dat weet je in het moment, als je met je aandacht daar af gaat van al die manipulaties en gedachten en je gaat naar binnen toe, je blijft dus in je lichaam, dan voel je een bepaald moment, waarin je weet dit doe ik zelf! En op dat moment gebeurt dat niet plotseling maar dat wordt helemaal volgens jezelf gebeurt dat en dan komt er een verschuiving van je bewustzijn waarin je voelt dat de werkelijkheid om je heen zich herschikt. Het is net alsof het en bruistablet is, alles gaat bruisen en vloeien dwars door je heen, je voelt ook dat je lichaam weg is, je voelt dat je bewustzijn zich bewust wordt van de vorm die je ooit hebt gehad voordat die hack plaatsvond en in eens wordt je wakker. Je gaat 8 verschillende denkvelden afleggen, andere intelligenties, dat is wat er gebeurt.

Vraag: en heb je daar dan ook 8 verschillende lichamen?

Martijn: nee, ja zij willen ons laten denken dat dat zo is, maar dat is dus niet zo.

Vraag: dus je besluit altijd zelf dood te gaan?

Martijn: ja, sterven doe je zelf.

Vraag: en als je dat niet doet, als je dus gepakt wordt door het licht?

Martijn: dan is het niet zo dat je komt in de carrousel van de matrix, wat mensen wel zeggen, ja vangnet na vangnet, nee wat er gebeurt is niets anders dan op dat moment dat je op een iets andere manier kom je toch terug in de kwantumwerkelijkheid, altijd en je wordt daar dus gewoon wakker maar je hebt je vermogen nog steeds niet helemaal terug, Die infectie, laat ik zeggen die gedachtegoed loopt nog steeds door je heen, dus dan kunnen wij elkaar wel degelijk ontmoeten maar er zit iets afstand tussen elkaar waardoor je elkaar net niet echt ontmoet. En dat is een onderwerp waar ik absoluut een keer dieper op in wil gaan, maar je moet weten als mens dat je altijd, hoe je ook overlijdt, altijd elkaar tegenkomt, sterker nog, je komt mij, als je nu dood zou gaan, kom je mij al direct tegen terwijl ik hier blijf. Want kwantum zit het anders in elkaar, het is geen oorzaak en gevolg. Er is totaal geen zorg, wij komen onze familieleden die we hier hebben gekend komen we altijd tegen maar niet als familieleden, in die vorm. We gaan ze op een andere manier zien en nog sterker we gaan ze veel dieper en krachtiger voelen dan we hier op de aarde ervaren.

Vraag: maar je herkent ze wel?

Martijn: je herkent ze wel, zeker ja.

Vraag: ook al is je geheugen gewist?

Martijn: ja.

Vraag: we komen allemaal weer in die bron terug waar je vandaan kwam?

Martijn: nee, je komt pas in de bron terug op het moment dat je dat vermogen dat je dus dat denken wat door je heen loopt, dat is die invasie, dat je dat hebt stop gezet. En dat stopt op het moment dat je overlijdt, dat je op je eigen manier overlijdt en niet volgens het principe wat we overlijden noemen, en wat er dan gebeurt is dat dat moment niet meereist terug in het bewustzijn waar je dan in terecht komt. Dan is ‘ie weg, tsjak. En dan ben je als bronwezen in staat om vorm te scheppen, en dan heb je ook toegang tot het bronveld van in een constructie wat hier niet uitlegbaar is, doe je dat niet dan kom je ook terug in je bronveld, dan ben je niet altijd direct vrij helder en dan zijn er speciale thuisteams, zo noem ik dat, die assisteren in het wakker worden, dat is een hele gebeurtenis, je zou kunnen zeggen een soort verpleging, dat klinkt wel apart, maar het is werkelijk zo, dan ga je door de natuur heen van die werelden en dan wordt geknuffeld en liefgehad, alle emoties gaan er doorheen lopen en eruit komen van het leven wat je op aarde hebt geleid wat je eigenlijk niet meer weet, want dat is gestolen van je, en op dat moment ben je dus in een soort rehabilitatie in een liefde en dan is er weer een moment dat je dus toch weer, wederom naar binnen toe moet gaan, moet je in feite weer naar die bron toe gaan in jezelf.

Vraag: je komt in de geïnfecteerde wereld waar je begon voordat je hier kwam kom je weer terug?

Martijn: ja en in feite wil ik het woord infectie hier weghalen wat ik zelf lanceer altijd, maar het gaat over de gedachtegoed van die andere intelligentie, die cyberwar, daar heeft het mee te maken. Want als je god uitschakelt, het is niet te doden, als je een onsterfelijk wezen, die het vermogen heeft om vorm te scheppen, als je die laat vergeten wie hij of zij is, even in een man vrouw uitgedrukt, ja dan heb je in feite de controle over de algehele schepping. En dat is wat deze intelligenties doen, dat is een gigantische militaire  macht, om het zo maar te zeggen, zij hebben god in bepaalde gradaties uitgeschakeld, dus het hele veld van de creatie is gemanipuleerd omdat de godswezens zelf weigeren hun kernboodschap te leven!

En dit lijkt dan zo van oh dan moet ik er dus toch ergens iets aan doen, nee dat is het niet, want voordat je het weet dan zit je van ja dan moet ik heel erg mijn best doen om te leven en in goede harmonie en dan wordt het toch skipak aan stokken erbij, nee doe het maar eenvoudig. Leef je leven als een mens in deze wereld in eerbied en in liefde, in kracht, in waarheid. Je zorgt ervoor  dat wat je door je heen laat schijnen en denken dat je daar jezelf laat zien.

Vraag: in feite zijn we dus op dat moment wat je nu zegt in staat om continue om in al die werkelijkheden te zijn, van sterven zoals jij dit ervaart is geen sprake, mijn vraag is dan wanneer besluit jij om definitief daar naar toe te gaan? In het tibetaanse boeddhisme wordt je getraind om al die stadia zo te doorlopen dat je op een gegeven moment zelf kunt besluiten van ik ga uit het lichaam, door de bardo.

Martijn: in feite beslissen wij dat dus niet zelf, wij beslissen niet het moment waarin wij overlijden. Het moment waarin wij niet overlijden beslissen wij wel. Dat is dus dat moment waarin wij niet gaan overlijden, daar gebeurt het, dan vindt de ontwaking, dus de innerlijke verlichting vindt dan plaats dan komt er een enorme schokgolf van warmte door ons heen, maar in dit script wat wij nu ervaren als dit leven, hebben wij niet een keuze van wanneer we gaan overlijden omdat het zit gekoppeld aan het script van het lichaam, van het hele toneelstuk. Maar dat is niet een eenduidig script, want dat zijn immers honderden miljarden triljarden oorzaken en gevolgen. Dus in feite ligt jouw overlijden overal. Dus over een halve minuut, en over 300 jaar. Dus het zit nergens. Er is dus ook geen voorbestemdheid en daar moeten de mensen gewoon van afstappen, omdat die voorbestemdheid maakt ons passief. “Dat is voorbestemd”. No way!  Alles is gebaseerd in feite op beslissingen zoals dit universum ook ontstaan is op basis van hele krachtige beslissingen en de afwezigheid van beslissingen zorgt er voor dat er voor mij besloten is en dat ik dus die richting in ga en ik dus over xxx  tijd overlijd. Er is geen voorbestemdheid.

Vraag: wat is euthanasie dan?

Martijn: euthanasie is dus dat je iemand anders doodt.

Maar je maakt dan toch ook de keuze om dat te doen?

Martijn: het hangt ervan  af vanaf welke plek je die vraag stelt.

Maar als ik besluit ik wil niet meer dan maak ik toch voor mijzelf de keuze?

Martijn: ja, maar met euthanasie heb je toch iemand anders nodig, iemand  die het briefje ondertekent, er is dus altijd iemand anders bij betrokken.

Wij hebben wel zelf de keuze om dat te doen, het overlijden maar dan moet ‘ie helemaal zelfstandig gebeuren. Dus waar je niemand in meeneemt.

Vraag: Kun je die keuze bewust maken als het programma afloopt? Je wordt natuurlijk vaak in ziekenhuizen helemaal platgespoten met morfine. Hoe vrij is je keuze dan nog…

Martijn: Hoe vrij is je keuze als je helemaal plat gespoten wordt met morfine…ja….maar het is het lichaam wat platgespoten wordt. En dat is het mooie, want veel mensen maken zich bezorgt want mijn moeder is net overleden en zij heeft nog allemaal pillen gekregen, is toen misschien bedwelmt geraakt…, Nee, het enige wat bedwelmd is geraakt zijn de fysieke coderingen in het neurologische systeem. Het is wél zo dat het effectueert in het moment van dat je denkt dat je sterft. Het stervensproces…hè… het hele proces wat wij zien als sterven, is een onderdeel van het virtuele reality programma, het artificiële programma. Je bent dan op dat moment nog steeds in contact met je lichaam, je ervaart die ervaring ook in je lichaam, waardoor het overlijdensproces wel beïnvloed wordt daardoor, maar er komt een moment daarin, waarin je met je volledige vermogen…het is een nanoseconde…waarin je met je volledige vermogen kunt kiezen van dat je het op je eigen manier doet, dat je zegt… ík maak de keus! Dus uiteindelijk heeft ieder mens een? Al helemaal, omdat het principe van schepping er op gericht is dat alle wezens dezelfde vermogens hebben, dezelfde kansen hebben tot evolutie, omdat er geen onderscheid is, de een is niet beter dan de ander, er is alleen maar het gelijkwaardigheidsprincipe. Het bijzondere is dan ook omdat nu maar eventjes hardop te noemen, is dat hele programma wat wij hier dus ervaren als incarnatie, de wijze dus waarop dat gebeurt, dat dat louter en alleen plaats vindt in dit dimensionaal veld. Zodra je deze dimensie uit bent, bestaat het hele incarnatieprogramma wat wij hier nu kennen als mens, bestaat op een compleet andere manier en dat is zo immens groot, dat is zoiets totaal onmenselijks van ons denken nú, dat zit zó slim in elkaar dat wij het niet eens kunnen voorstellen met ons verstand en het hele programma van incarnatie en incarnatie is eigenlijk ook een grote afleiding uiteindelijk, om definitief uit dat model te kunnen stappen. En dat kan wel…en het gebeurt ook.

Maar ik heb het wel over van waar ligt ons besluit. Wie beslist er nou eigenlijk wanneer je ergens in of uit gaat? Moet dat nou op een lugubere manier of niet? Er zijn werelden, plenty, universa, waarin mensen. dat zijn ook dus matrixen, er zijn werelden waar houdbaarheid is, daar ben je dus sterfelijk, en er zijn werelden ook matrixen die niet de bronwereld zijn waar je onsterfelijk lang kunt leven, oneindige reizen kunt maken. Er zijn werelden, plenty werelden, waarin je dan zelf op een gegeven moment van iedereen afscheid neemt, knuffelt en zegt tot straks, ik zie jullie zo op een andere plek, bewustzijn, aards uitgelegd, en daar ga je liggen in rust en je voelt dat je afscheid neemt van de wereld en je gaat. En er is geen verdriet en geen pijn, helemaal niet. Dus dat is eigenlijk wat overlijden ook op deze wereld hoort te zijn. De kwaliteit van leven zou daar helemaal niets mee te maken moeten hebben. Want immers als alles vrij is is er alleen maar kwaliteit voor het leven. En binnen die kwaliteit zou het heel normaal zijn dat je zegt van het is gewoon goed zo. Ja maar ons menselijk denken, is niet echt menselijk denken. Maar dat zou een hele mooie manier kunnen zijn, dat gebeurt in andere werelden ook, en als mensen op deze wereld een eind aan hun leven maken, hoe erg dat ook is voor het veld die achter blijft, want dat is zeg maar het algemene gedachtegoed, iemand die overlijdt blijft nooit tussen verschillende dimensies hangen. Er is geen 4e of 5e dimensie, je hoeft ook helemaal niet iemand te begeleiden naar het licht, dat zijn alleen maar scripten die naar jou worden gebracht, op basis van je pijn en je verdriet, dat zijn de scripten die er in ons zijn gezet om jou in de overtuiging te houden van dat je de rest van je leven verdriet moet hebben dat je kind, of man, of moeder is overleden, maar degene die dat gedaan heeft, hoe afschuwelijk het ook op een manier is gebeurd, dat laten we allemaal in het midden, maar degene die het gedaan heeft, heeft niets anders gedaan dan voor dezelfde keuze te staan van het overlijden als je het niet zelf lijkt te doen, dus voor die lichttunnel, of dat je kiest voor aanwezig zijn in je lichaam. Daar zit geen verschil tussen. Eigenlijk zouden alle mensen dit op de wereld moeten weten dan zouden miljoenen mensen uit allerlei schuld en verdriet complexen stappen. Al die mensen die zijn gegaan die blijven niet in de wereld hangen, dat komt allemaal uit de religieuze en spirituele hoek en dat is allemaal agenda van archontisch bewustzijn om mensen hier te traineren in hun vrijheid. Dat is echt gewoon een script, en dat is gewoon jammer, het is al erg genoeg dat als iemand overleden is, zelf heeft gedaan en jij niet afscheid hebt kunnen nemen of je blijft met verdriet achter, dat is op zich al erg genoeg. Maar als je dan ook nog eens een keer te horen krijgt dat de ander iets heeft gedaan waardoor die persoon tussen en dan blijf je je hele leven bezig met de ander bevrijden en liefde geven terwijl hij al lang daar is en jij vergeet helemaal te leven.

Er zijn boodschappen vanuit een andere werkelijkheid die hier doorheen gaan. En worden absoluut boodschappen gegeven. Maar wat die boodschap is daar moeten we mee stoppen. Want dat is denkwerk. Je kunt het alleen maar voelen. En als jouw overleden kleinkind, of je overleden kind, of wie dan ook, vanuit die kwantumwerkelijkheid vanuit volledig bewustzijn een boodschap geeft, dan zou dat zomaar kunnen met een lampje, maar ik weet en dat is dus wat ik weet, is dat wij worden aangeraakt door de mensen die zijn gegaan op een manier die zich voordoet in ons hartfrequentie, zodat we op een bepaald moment dingen weten en dan hebben we geen boodschappen van buiten nodig, het komt van binnen, dan weet je iets, dan wordt je wakker ‘s morgens, ik noem dat maar even als een voorbeeld en je wordt wakker en je weet. Je kunt niet zeggen daarom, je weet dingen, je weet dat het goed is. Dat zijn innerlijke boodschappen, die gaan via de innerlijke bandbreedte, het vrije hart, daar komen ze binnen. En het kan ook zijn dat je echt wel een droom hebt waar boodschappen door binnen komen, maar kijk of je de leiding kunt houden in jezelf. Of dat je gegijzeld, ontvoerd wordt door wat er gebeurt. En dan kun je kiezen in welk script je zit, waar zit je oké. Dit is, denk ik, waarom er zo gewaarschuwd wordt binnen religies houdt u verre van het spirituele occulte vooral omdat daar de oorspronkelijke boodschap in ligt van er zijn zoveel misleidingen, er zijn zoveel misleidingen dat wij misschien wel dat wat ons het fijnst overkomt accepteren terwijl het de grootste misleiding is. Aan de andere kant denk ik dan ook van wat is er mis mee om een lampje te laten knipperen en te voelen dat het je oma is. Weet je je moet het ook eenvoudig houden. Nou daar ben ik heel goed in, ik beschrijf deze dag heel eenvoudig wat hier aan de hand is, want eigenlijk is dit zo’n groot complex iets maar de eenvoud is “let’s live”, het gaat om het leven. En het leven gaat niet om of je nog een dag leeft of 30 jaar leeft, het gaat om nu. En het echte leven in jezelf laat alles ontstaan wat er al is in het veld. Dus heling, beterschap, psychische verbetering, alles kan tevoorschijn komen zolang je daar maar niet op uit bent. Door er krachtig naar kijken, diep (klapt met handen) heel diep.

Ons bewustzijn, wat tijdloos is en onsterfelijk is gelinkt geraakt eigenlijk geïnfecteerd geraakt door een hele grote krachtige macht,  en die macht die dat gedaan heeft, die daar achter zit, dat zijn eigenlijk ook mensen, en dat zijn de mensen die wereldwijd in de psychiatrie en ook in de niet in de psychiatrie worden gezien als de doctoren met witte jassen waar je over de hele wereld weleens iemand over hoort spreken, die simuleren de werkelijkheid, ze linken het bewustzijn van de mensen aan die werkelijkheid en op dat moment ben je in een alternatieve werkelijkheid aanwezig.

En op het moment dat je dan gaat da ga je 5, 6, 7, 8,  bijna 9 pogingen krijgen tijdens het overlijden om in scripten te overlijden. En als je die trotseert als het ware, je gaat niet mee in de emotie van pijn van wat er allemaal in het leven is gebeurd, maar je gaat met de godskracht binnenin, dan overlijdt je niet maar dan ontwaak je.

Want voor het moment dat we dus een soort overlijden, we krijgen een overlijden en na dat overlijden moment grijpt labyrint in, want je wordt namelijk eerst wakker in het labyrint op de plekken waar ze het hebben gedaan. Dat zijn hele grote faciliteiten, hele grote onderzoekscentra, en daar is de mensheid letterlijk aan gekoppeld. En vanaf dat moment, van die ontwaking moeten we onszelf imploderen met ons bewustzijn, swoep-boem, zijn we weg uit die controle groepen, dus in feite overlijden we dan in die werkelijkheid, tjoek en daar gaat íe boep-boep-boep-boep-boep-boem… Boem en dan ben je thuis! En dan ben je thuis in jezelf, want hij ligt daar. Dus de echo die in jezelf zit, dus de ontvoering uit dat model, dat zit in ons.

Wij uiteindelijk met ons bewustzijn ook gereisd hebben. Niet in afstand maar in frequentie, gereisd hebben naar deze werkelijkheid.

Bij het overlijden, als je die kracht in jezelf hebt weten te ontwikkelen dan weet je ook op het moment dat je overlijdt dat je in het zelfde script overlijdt als dat je er in bent gekomen, namelijk uit eigen vermogen.

Pijn ligt opgeslagen in het fysieke lichaam, dat is kracht. Al die pijnstukken die we ervaren en al die onwetendheden die worden opgeslagen cellulair in het fysieke lichaam en dat zijn allemaal hele kleine coderingen in de geometrie van ons bewustzijn. Ons hele lichaam is opgebouwd uit geometrie en dat blijft daar achter. Als je pijn en je eigen kracht niet inzet in pijn, als je pijn laat ontstaan en dat kan ook zijn onbereidwilligheid ergens niet naar willen kijken. Overal waar jouw bewustzijn niet doorheen gaat dat blijft in het lichaam achter en op het moment dat jij je lichaam uit wordt getrokken door een prachtig mooi voorstel, jouw kracht wordt voorgesteld in een verhaal van…en je voelt “oh heerlijk, ik voel mijn eigen kracht” in de vorm van iets externs, dus je wordt daar heen gelokt en dan ga je met je bewustzijn uit je lichaam, dan wordt de hele fysieke matrix van je lichaamsintelligentie ingenomen en dan wordt het goud gewonnen. De wordt de scheppingskracht in de vorm van trauma, wordt binnengehaald. Alle momenten waarin je had kunnen creëren en scheppen in die negatieve emoties die dus gewoon krachtvelden zijn, die je dus nooit hebt erkend, ze worden opgeslagen in het fysieke lichaam en daar doe je afstand van. Je ontkoppelt je van het lichaam, het intelligentiebewustzijn van het fysieke lichaam wordt ingelezen, want dat is uit de matrix van hen, en op dat moment heb je die scheppingskracht die jij hebt achtergelaten heb je niet geïntegreerd in je interdimensionale kosmische bewustzijn. Dus je komt bij uit dit hologram en dan draag je dat niet in je en vrij vertaalt heb je de artificiële stukken niet opgeruimd, dus nog steeds zit die hack er in. Nog steeds loopt er een geometrisch bewustzijn in jouw systeem wat artificiële machten besturen en dat voel je dus ook en dat voorkomt dat je niet terug kunt keren naar een nog grotere geometrie die daar achter hangt. Want geometrieën hangen achter elkaar. De ene vorm ontstaat uit de andere, het gaat om diepte. Hoe meer dimensies hoe krachtiger het geometrisch bewustzijn is. Dat zijn alle werelden bij elkaar opgeteld, dat zijn allemaal emotionele scheppingsgolven. Hoe krachtiger het is is een gevolg van alle geometrieën die daarvoor zitten. En er zit een geometrie doorheen geprogrammeerd die ervoor zorgt dat je de rest daarop, op dat harmonisch orkest niet kunt ervaren. Dus dan wordt je teruggebracht in een loep, weer in die andere geometrieën.

Er is geen re-incarnatie carrousel. Er vindt een voortdurende reset plaats. Dat is wat er gebeurt.

op het moment dat je niet overlijdt, dus als je je niet ontkoppeld. Trouwens bij het overlijden, bij het overlijden ga je over het lijden heen maar bij het overlijden ga je letterlijk zien dat het er niet is. Dus dat die wereld die je hebt meegemaakt, eigenlijk een onderdeel is van het leven van wat je daarna gewoon weer verder ervaart.

De reset is het moment dat je overlijdt en in feite in het proces terechtkomt van labyrint, even goed kijken hoe ik dat zeg, het moment dat je niet overlijdt maar voldoet aan het labyrint systeem, dan blijf je in de cyclus zitten waar je zit en krijg je hetzelfde systeem nog een keer voorgeschoteld, je krijgt hetzelfde script weer van Labyrint en dat is onmiddellijk, direct gaat het weer door.

Dat is scrip to write(??) is nog nooit besproken. Dat is een stof die wordt geïnjecteerd in ons. Daar gaan we het nu niet over hebben. Ik open vast even het veld, het woord is hier nooit eerder genoemd.

En die reset die vindt plaats op het moment dat je uit het labyrint gaat, word je in eerste instantie word je wakker met een heel groot artsenteam om je heen, dat de eerste stap, dat is het labyrint, dat heb ik verder nog nooit zo besproken hoor, dus mensen die al andere dingen hebben gehoord die kunnen het waarschijnlijk er niet zo even ergens bij plaatsen, maar je wordt wakker in een artsenteam en dat is een heel klinisch artsen team, dat zijn mensen die over het algemeen allemaal Amerikaans spreken, ze spreken niet om te voorkomen dat er geen trillingen vrijkomen, op dat moment wordt je wakker in de wereld van dat boek van “Thanks for the Memories” van Brice Taylor vertaald door Quasimodo,  daar heeft het mee te maken en dan wordt je vervolgens weer opnieuw aan de machinerie gelegd dan krijg je nog een keer die lucide droom die deze werkelijkheid is. Het is alleen zo dat het hetzelfde script is maar binnen dat script heb je de mogelijkheid om een andere tijdlijn te openen, je kunt andere oorzaken en gevolg krijgen. En dan wordt er binnen dat script weer steeds gezorgd dat je terugkeert in hetzelfde. Hier komen ook de déjàvus vandaan.

Maar als iemand bijvoorbeeld gegaan is en ze is niet uit haar invasiekracht  gegaan, die zit er nog in, en ze zit weer in dat systeem dan wil dat niet zeggen dat ze er nooit uit zal komen. Want nu zitten we te denken in lijn van oorzaak en gevolg. Eigenlijk heel zwart wit moeten we onze vraag daar weghalen. We moeten hem echt brengen naar onszelf. Dus we moeten weer de oorspronkelijke denkers worden in lijn met het oorspronkelijk voelen en eigenlijk heel zwart wit, is het helemaal niet van belang of een ander er uit is of niet. Want het gaat namelijk om jou. Jij bent gegijzeld. Ik ben gegijzeld. Wij als mensen worden op individuele basis, dat heeft allemaal met coördinaten in ons bewustzijn zoals wij beschreven zijn door allerlei andere verschillende rassen, worden wij gemonitord en zijn we per stuk getargeted, uit gezet. Dus het gaat ook heel erg om onszelf.

Want de werkelijkheid waar wij nu leven wordt gezien niet eens in andere lagen, heel bijzonder, uit een laag waarin wij nu leven dus het labyrint de controle van de mind groepen, mind control groepen, wordt gezien als de grootste bedreiging. Niet eens het archontisch bewustzijn wat de mens, wat door draconische groepen is ingezet met projectie technologie dat ze uit de onsterfelijkheid zijn gehaald, niet eens dat. Maar het systeem waar wij nu leven, want waarom omdat onze hele manier van overlijden wordt georkestreerd wat het niet is. Dus ja het is best wel een groot onderwerp want daar ligt direct weer een geloofssysteem in. Want alle vragen komen tevoorschijn over de dood. Want hoe zit het dan met jouw overleden man? Hoe zit het met jouw kind? Is die wel over, is die wel terug naar huis? Al dat soort vragen. En in feite zijn die vragen uit de mind! Zo diep zit het. In feite zou je je bewustzijn daarom zo sterk op jezelf moeten afstemmen binnenin in jezelf dat je hoofd niet eens de neiging heeft om daar naar toe te willen. Dat vraagt heel veel hè? Het vraagt heel veel van jezelf.

Vraag: Als je overlijdt en je komt weer terug op aarde dan begint je bewustzijn eigenlijk weer op nul…is dat een soort val dan?

Martijn: Klopt, het is een reset. En in de andere delen maar ook in dit stukje komt dat ook aan bod, dan vertel ik ook dat het hele overlijdensgebeuren op zich precies een model is wat er nooit is geweest. Van origine zijn wij onsterfelijk. Wij zijn natuurlijk onsterfelijk omdat we zielen zijn en een ziel is bewustzijn en bewustzijn bestaat altijd. Alleen het zit gekoppeld aan religie, maar van oorsprong hebben we dat nooit gehad. Van oorsprong hebben we altijd gebruik kunnen maken van…door al die multidimensionale velden heen…van een veel groter multidimensionaal lichaam en met dat multidimensionaal lichaam was het helemaal niet nodig om te sterven. Daar kun je zelf besluiten of je een andere stap wilde maken. Daar zijn ook heel veel onderzoeken naar verricht. Het is natuurlijk een heel interessante vraag die je stelt en het antwoord is dus…ja.

Het gaat alleen maar over jouw vreugde! Het gaat om jouw levenskracht! Want als jij hier een vrij leven leeft, als je helemaal stroomt, je bent in je energie dan maak je deze werkelijkheid ook weer organisch. Dan reageert die organisch op wat jij van binnen voelt. En zal het moment van die insertie, dus die infectie die is losgelaten, die zal bij het moment dat je gaat overlijden ook geen werk doen! Want er is helemaal geen overlijden en je bent hier namelijk nog nooit geboren, dat denk je alleen maar zolang je hier bent omdat je hier in die film zit! Het zit heel complex in elkaar maar eigenlijk komt het er op neer dat als je overlijdt en je blijft met aandacht bij jezelf en je gaat niet naar de constructie dan zul je ook merken dat het overlijden niet plaatsvindt! Er is geen overlijden! Dat is bijna niet voor te stellen als je midden in dat proces zit van een overlijden als je ziet dat een ander mens overlijdt “ja nee maar Martijn kijk nou die is overleden” “nee er is iemand overleden in jouw matrix!” Dat is wat jij ziet. Maar wij leven in een zeer geavanceerd holografisch script en wat er gebeurt is als je in een moment zit dat je denkt dat je gaat overlijden, stel er gebeurt plotseling iets en je gaat dood dan moet je goed beseffen dat op het moment dat je dood gaat dat dat helemaal niet gebeurt! Want wat er eigenlijk gebeurt is dat jouw lichaam nog leeft en dat er gedachten in je lijf actief worden die denken dat je dood gaat. En als je daar met je gedachte uit gaat en je beseft van maar dat is helemaal niet zo, ik denk nu dat ik dood ga, dan ga je met je aandacht terug naar jezelf die aandacht aan het overlijden laat je los, je bent in je lichaam niet meer dan merk je dat er iets anders ontstaat. En dat betekent, en daarvan staat je leven van in dienst, dat betekent dat je je eigen gevoel voorrang geeft!! De dood is een gedachte!! Het klinkt allemaal heel abstract voor een hoop mensen maar het is echt wat het is. De dood is een gedachte. Als je het niet denkt en je blijft in jezelf aanwezig en je blijft rustig bij jezelf daar, dan zul je merken dat het vanuit hier ineens een impuls komt, een gevoel, die zich helemaal van binnenuit opent en jouw lichaam ontvouwt zich weer van binnenuit naar buiten en de projectie is weer aanwezig dat je leeft en dan ben je uit deze wereld weg!  En dan zul je merken dat je hier nooit bent geweest!

Kijk de dood ligt erin geprogrammeerd om ons te laten denken dat we daarna naar iets toe gaan wat fijn is omdat het nodig is omdat het hier niet fijn is en dan hoeven we het hier niet echt fijn te maken want we gaan toch weer terug naar huis. Dus blijven we passief. Daar is de dood voor in geprogrammeerd. Maar de grotere kosmische werkelijkheid en dat is echt zoals buitenaardse en andere beschavingen in andere werkelijkheden er naar kijken, zo kijken wij daar ook naar omdat het gewoon zichtbaar is van buitenaf is eigenlijk dat het bewustzijn van degene die gehijacked is en eigenlijk in een andere werkelijkheid verkeert dat dat bewustzijn niets anders doet dan dat stukje werkelijkheid ervaren en bij het overlijden zich niet overgeeft aan het script want er valt niks te overlijden, want je bent daar helemaal niet, dat het bewustzijn zich niets anders ontdoet van de gedachte van overlijden want dat is een constructie. En op het moment dat die constructie uit het hoofd weggaat kun je ook niet meer overlijden en op het moment dat er wordt gevoeld bij jezelf in dit veld in het hoofd en is het moment van overlijden een uitklapsessie van binnenuit. Trillingen scheppen weer vorm en het lichaam wordt voelbaar en bouwt zich op in allerlei verschillende lagen, heel krachtig, heel groot, heel feitelijk, en die krijgt badend in het zweet met allemaal kleuren en warmtegolven, krijg je je lichaam weer voelbaar en dan doe je je ogen open en dan ben je gewoon weer daar waar het allemaal begon, voor die invasie! Ja eigenlijk dus na die invasie zoals het er uitzag voor die invasie. Dus dat is best een hele vreemde beweging om daar zo doorheen te gaan maar eigenlijk praten we ook over als ik spreek over van wat is nou eigenlijk onze eigen kracht, waar staan wij voor als mensen, dan praat je eigenlijk ook over een doorgang terug naar jezelf letterlijk hier in dit leven maar ook letterlijk naar datgene wat er gebeurd is terug naar de oorspronkelijke vorm.

Martijn: Het is een ervaring. Wij kiezen zelf ervoor, wij hebben dus een keuze in het verhaal. Wij kiezen zelf ervoor om uit een veertien dimensionaal bewustzijn, een Avatar lichaam ,wat een buitengewoon interessant onderdeel is, een reis te maken naar andere frequentievelden binnen in ons bewustzijn. En dat doen we omdat we weten, dat in ons bewustzijn een parasitaire besmetting is. Dat heeft te maken met de allereerste val van het bewustzijn toen we nog 100% vermogen hadden. Wij zijn ons daarvan bewust. Wij maken een bewuste keus om naar binnen te reizen.

Daar zijn speciale faciliteiten voor. Het speelt zich af in een wereld die wij op dit moment zien als de hemel. Maar het is de hemel niet, maar dat is dus voor ons al wel een hemelse situatie. Daar maken wij een reis naar binnen. Wij komen dan in een vijf-dimensionaal veld van onszelf terecht. En in dat veld gaan we ons bewustzijn aanlinken, koppelen. Dat zijn entry-coderingen van een artificieel systeem. Wij hebben het vermogen in ons gekregen, dat hebben we ooit zelf gemaakt, om te interacteren juist met die velden. Daar zijn we dus ook door uitgeschakeld geraakt. Wij zijn op zoek naar het vermogen, in onszelf, om ons terug te ontwikkelen om zodoende die uitschakeling weer teniet te doen. Om het helemaal weer terug te brengen in de scheppende, organische kracht. Door ons te koppelen in het vijf- dimensionale veld worden we dus getuige van een werkelijkheid die dus geboorte is. Op het moment dat het gebeurt gaan we door acht lagen Mindcontrol heen en worden er twee dimensies uitgeschakeld. Daardoor ontstaat in onze mind, ons artificiële mind, dus niet in ons scheppingsbewustzijn (Martijn legt zijn handen op zijn hart), maar in ons cyber- biologische hoofd, een drie dimensionale werkelijkheid.

Dus deze realiteit wordt georkestreerd vanuit een vijf dimensionaal veld, dáár gebeurt het. Buiten dat veld zijn acht lagen van controle en op het moment dat we overlijden, op het moment dat we shiften van bewustzijn, schieten we eigenlijk heel snel uit deze insertie die drie dimensionaal is, schieten we naar een vijf dimensionaal bewustzijn. Daar gaan we echt de shift meemaken, schieten we los met ons bewustzijn uit het universum en worden we dus gewaar in een hemelse omgeving, waar we in een heel warm bad weer bijkomen.

Arjan: Maar wat niet de hemel is.

Martijn: Wat niet de hemel is, maar wat voor ons al een hemelse situatie is. Dat is het punt waar wij dus allemaal naar toe werken op deze aarde om te zorgen, dat op het moment dat wij terugkeren in dat moment daar, dat wij ons herinneren wat wij hier hebben gedaan, namelijk leven vanuit eigen kracht, leven vanuit eigen besluit, en ook alle dogma’s, inserties en leugens, die onze aandacht afleiden kunnen inzien. Dat we daar dus doorheen kunnen. Dat we door zware schuldprocessen en het verlosser-principe, dat we daar dus gewoon doorheen durven te stappen, dat we daarvan vrij worden.

Op het moment dat we vrij zijn, kunnen we óp het overlijdensmoment ook autonoom, zelf, besluiten om een shift in ons hartbewustzijn te maken. Dan gaan we er dus niet uit, dan slaan we alle ervaringen die we dus hebben ervaren op, sluiten we die vanuit autoriteit op in ons scheppingsbewustzijn. Dat (scheppingsbewustzijn) kan niet gewist worden door die acht lagen. Dan schiet je daar dus doorheen, kom je terug in je Avatar-lichaam en dan ben je dus klaar. Hoef je hier ook niet meer heen. Dan heb je jezelf opgeschoond.

Arjan: Het klinkt toch wel als iets leren. Als een soort ervaringsvolheid bereiken. Ook vanuit het oorspronkelijke veld gezien is dat waar?

Martijn: We gaan hier niet iets leren, we gaan hier dus naar toe om iets áf te leren. Dat is net achterste voren.

Arjan: Om te worden wie we zijn.

Martijn: Als je werkelijk alles durft te onderzoeken waarin we nu zitten, is alles op de kop. Wij zijn hier voortdurend om programmeringen af te leren. We komen helemaal in de core essence van wie we zijn. En dat is natuurlijk een fantastische gebeurtenis. Alleen je moet het ook wel durven om er achterste voren naar te kijken. Dus van nu af aan gaan je gewoon s’ morgens achterste voren je bed in en s’ avonds je bed achterste voren uit. Om te oefenen.

Wij zijn hier omdat wij door deze hele reis door al die cyclussen van al die werkelijkheden uiteindelijk op zoek moesten gaan in onszelf naar de hoofdinfectie die er toe heeft geleid dat wij onszelf niet meet tot uiting kunnen brengen. Dus dat stukje virus, dat frequentie technologie, wat in ons is neergezet waardoor we geen uiting meer konden geven aan wie we werkelijk zijn, dat hebben we opgespoord in onszelf en door daar naar toe te gaan worden we geboren in die werkelijkheid. En die werkelijkheid die speelt zich eigenlijk af in onszelf.

De onsterfelijken, want zo worden wij gezien als levensdragers, de onsterfelijke alle tijd hebben wegens de onsterfelijkheid om terug te halen de broncode waarin ze gehackt zijn en dat zit ‘m dus in de frequentie in ons bewustzijn en de frequenties zijn emoties. Dus ze zullen hoe dan ook nooit hun eigen emoties moeten kunnen ervaren maar alleen de emotie in de vorm van trauma, dan blijven ze er in ieder geval bij weg. Voor de mensen die door hebben dat ze in de trauma door moeten dringen en daar de emoties en de schepping gaan ervaren, dus ook de broncode terug gaan vinden, hebben ze deze werkelijkheid ingenomen, de werkelijkheid die dus niet ingenomen is buiten zichzelf maar dit speelt eigenlijk ingevoegd in het bewustzijn van jou af, want eigenlijk speelt dit dus in zijn geheel, dit hele verhaal, speelt zich dus af in jouzelf, in jouw bewustzijn en in jouw bewustzijn heeft de hack plaatsgevonden en is de infectie dus ook het virus.

Want op het moment dat jij echt gaat beseffen dat je echt zelf je eigen script schrijft, op het moment dat je je los trekt van al deze overtuigingen en protocollen, dan krijg je ook echt je scheppingskracht terug. Dat is heel bijzonder. Ik ben zelf 3 keer in mijn leven overleden geweest, waarbij ik 3 keer ben teruggekomen in mijn lichaam, 3 keer ben ik door die tunnels heen gegaan, ik heb de massa manipulatie zelf bekeken, ik ben letterlijk doorschenen geweest met een maximale liefde van het Christusbewustzijn en ik heb gekozen om zelf te shiften. En het bijzondere was dat ik 3 keer, 3 keer in een proces en dat is in 3 jaar tijd 3 keer gebeurd, dat ik zelf weer terug kwam in mijn lichaam aansluitend op het moment dat mijn lichaam er ook mee stopte. En daardoor heb ik zelf ook gezien, dat datgene wat ik al wist, dat dat dus ook klopt. Ik heb het gewoon, en dat is niet valideerbaar voor een ander, ik kan het wel gewoon in alle openheid delen, dat dat dus wel gewoon te valideren is mits jij de kracht hebt los te komen van overtuigingen. (Arjan: precies) Maar mensen kiezen graag voor de makkelijkste weg. En precies ook de leukste en dat is natuurlijk helemaal makkelijk.

Arjan: En hoe kun je iemand het beste dienen als hij dood is? Maakt het nog uit?

Martijn: Nee het maakt helemaal niets uit. Als iemand zijn bewustzijn ontkoppeld wordt uit dit universum maakt die persoon in dat moment zelf direct de eigen shift mee en daar heeft helemaal niemand iets mee te maken. Helemaal niemand.

Arjan: Alle eventuele rituelen zijn ook gewoon totaal obsolete.

Martijn: Het zijn allemaal bedenksels, het zijn allemaal Annunaki programmeringen al die rituelen. Het is zo dat als iemand overlijdt waar jij heel veel van houdt, dat het niet eens uitmaakt of hij de matrix in gaat of de matrix uit.

Jij gaat met je aandacht niet naar buiten, je gaat niet zitten bidden, je gaat geen wierookjes aansteken en bidden bij een kaars, je gaat gewoon eens diep met je aandacht naar je hart, je gaat heel dicht met je aandacht naar je hart toe en je blijft ook echt in je eigen lichaam en daar ga jij verbinding maken vanuit je lichaam, binnen in je hart, ga je verbinding maken en daarin kun je dus een instructie geven, een veld in beweging zetten in jezelf waarbij je de aandacht richt met je intentie, met je voorstellingsvermogen en met je gevoel op de persoon die jij liefhebt en dan stuur je een boodschap en instant is het aanwezig. Dat hoeft ook niet in een kokertje ergens achteraan gestuurd te worden, het is kwantum gelijk aanwezig. En zo communiceren we gewoon met elkaar. En daarbij hoor je ook dat ik zeg dat het er eigenlijk niet toe doet in welke overtuigingsmodus iemand terechtgekomen is, waar de ziel heen gaat maar dat het veel belangrijker is dat we elkaar kunnen respecteren en dat we helemaal geen voorbereidende regendansjes of zo hoeven te voeren of wat dan ook. Is niet nodig, het is echt niet nodig.

Het gebeurt op andere planeten ook niet. Op andere planeten als mensen daar overlijden, worden de lichamen meestal ter aarde besteld, meestal, en daar wordt gewoon afscheid genomen en omdat daar geen karmische modellen zijn van inserties en matrixmodules is er op het moment dat iemand ontkoppeld is van het lichaam, nog steeds volledig contact met dat wezen. Moet je je eens voorstellen. En hebben we dan nog verdriet? Nee. Dus waar is verdriet aan gekoppeld? Aan het tekort aan inzicht en een gevoel van lijden. En dan hebben we natuurlijk een verlosser nodig die ons daaruit verlost.

Bij overlijden wat te doen als je daarbij aanwezig bent:

Maar wat we kunnen doen is andere mensen ook inzicht geven. We kunnen er over spreken, we kunnen die mensen inspireren om daar over na te gaan voelen. Wij kunnen onmogelijk gaan zeggen vanuit het principe dat we allemaal gelijkwaardig zijn: “Tante Annie, nou ben je straks in een situatie dat je teruggaat naar huis maar er komt straks een tunnel en dan moet je eigenlijk rechtsaf, dan moet je niet die tunnel in” Dan zijn we iets aan het doen, dat snappen we wel, wat niet de bedoeling is.

Maar het enige wat je kunt doen is er voor die persoon zijn. En vooral heel erg je eigen bewustzijn – het gaat er niet om wat er buiten is maar wat binnen in je is – je eigen bewustzijn in jezelf schoon houden. Dat is belangrijk.

Als zoiets zou gebeuren en jij bent bij mij op bezoek en ik lig daar, dan interacteert jouw bewustzijn met mijn bewustzijn. En jouw overtuigingen hebben dus invloed op mijn bewustzijn. Op het moment dat jij “heel erg niets” tegen mij zegt daarover…, je bent helemaal schoon zonder overtuigingen en aannames, dus helemaal schoon vanuit eigen kracht.., dan pakt mijn systeem daar een bepaald deeltje van op. Dat is wat wij doen, wij interacteren via het bewustzijn.

Dus ik zou eigenlijk zeggen van; wij zijn er niet verantwoordelijk voor. Het enige is, je kunt mensen alleen maar inspireren, alleen maar aanraden om daar eens over na te denken.

Zo van; Welke keuze maak jij eigenlijk, wiens keuze is dat? Hebben we keuzes van anderen, van buiten ons nodig om terug te keren naar huis? Nee. En al helemaal niet met een tunnel.

Arjan: Erg mooi om daar zo in te staan.

Martijn: Het is ook prima om daar eens door heen te gaan. Er gebeurt ook helemaal niets als je daar doorheen gaat. Wat alleen gebeurt is dat je cyber-biologische mind wordt gewist. En daar zit precies alle traumatiek in en alles wat je hebt uitgewerkt en ontwikkeld.

En dat komt…, het zijn twee breinen, dit is brein één; (Martijn wijst op zijn hart) en dit is brein twee (Martijn wijst op zijn hoofd) . Ben je vrij van inserties en aannames dan wordt het hier opgeslagen (hart). Dat is dan vrij van trauma. Zit je volgeprogrammeerd met overtuigingen – die zitten dus hier (brein) want dat is de Mindcontrol -, als je via die reageert en op basis daarvan handelt, en alles wat je zelfs voelt wordt hier opgeslagen (brein).., dan kan dit gewist worden, maar dat niet (hart). Als we dus die tunnel doorgaan en er wordt een stukje gewist, word je wel gewoon thuis wakker in je Avatar-lichaam, maar je weet wel dat je nog wat te doen hebt. En dat is het gefalsificeerde incarnatieprogramma. Dat we onvermijdelijk steeds weer die “loop” ingaan omdat we het moeten opschonen. Hoop dat het hiermee een stukje duidelijker wordt.

Arjan: het hart niet het hoofd. Martijn: Ja.

En dan wijzen wij naar het hart en zelfs dat is nog het programma. Maar het gaat helemaal niet om het hart. Het zijn verschillende lichtvelden, bewustzijnsvelden die dwars door elkaar heen lopen.

Dat hartbewustzijn dat we hier wijzen is wel een interdimensionale poort en dat werkt heel geavanceerd want wij kunnen dus letterlijk in dit biologische lichaam …. wij kunnen het biologische lichaam inzetten om de artificiële werkelijkheid aan te passen. Maar op het moment dat wij gaan onderzoeken wat het hartbewustzijn is, dan loopt het eigenlijk van daar (Martijn wijst omhoog) tot onder de grond en we wijzen steeds naar hier (hart). Nou ja dat mag. Ik doe het ook.

We moeten beseffen dat als de dood een onderdeel is van dit proces om ontwaking te voorkomen, om de innerlijke lichtkracht niet te laten vibreren, eigen kracht, eigen besluit, eigen vermogen voelen, dus ook op eigen kracht uit deze droom stappen, dat als we dat dus niet doen dat we dan precies datgene krijgen wat bevestigt dat de route die je op dat moment aflegt precies klopt. Ik spreek weleens over vangnetten en over matrixen die ons opvangen maar in feite ben je nog helemaal niet dood. In feite ben je dan nog gewoon in de matrix, in feite zit je nog in het script van de matrix. Het script van de matrix loopt dus door, de dood is een script van de matrix, en het hele systeem daarachter, inclusief hemel, is matrix.

Op het moment dat je overlijdt wordt de matrix, deze werkelijkheid is dus niet één statisch veld, maar dat zijn allemaal reactievelden die in beweging worden gezet door gedachtekrachten, dus het is eigenlijk een virtual reality,  een virtuele werkelijkheid en het is zo op het moment dat je overlijdt dan krijg je te maken met die gedachtekrachten want je gaat namelijk elke schil die beïnvloedend werkt, die ga jij moeten trotseren als het ware, en die krachten komen tevoorschijn. Dus je krijgt alle scripten voor je te zien, waarvan je niet echt weet in het moment, weet je niet waar het vandaan komt, maar als je je god spreekt, en dat is een taal, een hele diepe emotionele glieftaal die is gebaseerd op emoties, als je de god spreekt in jezelf, dan weet je dat het misleidingen zijn en op het moment dat je dat weet dan voel je dat er verschillende informatievelden uitvallen. Dat voel je. En bij dat laatste veld  voel je een heel groot grof constructiesysteem in jezelf, voel je helemaal heet worden, letterlijk, en dan is ‘ie weg, dat is een heel krachtig veld waarin alles wordt gedaan om je terug te brengen in het geloofssysteem in iets wat zij invoegen en je blijft god spreken en ineens wordt je in badende hitte wakker en dan wordt je wakker en dan ben je uit die hele werkelijkheid weg. Dus je hebt te maken met al die verschillende schillen, er zijn er verschillende informatievelden, er zijn draconische informatievelden, er zijn zelfs Siriaanse informatievelden, Siriaanse mensen die gevangen zijn geraakt door het archon bewustzijn.. Je zou het ook zo kunnen zien het zijn werelden in werelden, dus er is ooit iets gecreëerd een tekening gemaakt en in die tekening staat een poppetje en dat poppetje heeft een potlood vast, en dat poppetje is zelf een tekening gaan maken en in die tekening is weer een werkelijkheid gekomen en zo zijn er eigenlijk allemaal meesters, heersers die over de virtuele werkelijkheid heersen en daar een nieuwe virtuele werkelijkheid hebben gecreëerd, en zo heb je allemaal verschillende werkelijkheden in elkaar, en de ultieme werkelijkheid daarachter, de hoofdwerkelijkheid, dat is een archon bewustzijnsveld. En daar moet je dus helemaal uitstappen. Dus iedere keer als je dus uit een schil bent, is de controle van het archonveld nog krachtiger om te voorkomen dat die andere velden dat je daar ook uit gaat. Dat is de wederopstanding die tot uiting komt die je dus in je hele leven voorbereid, dat is zo’n krachtveld, je voelt letterlijk jezelf herboren worden, je gaat aan, organisch ga je aan, er vinden explosies en implosies plaats waarbij wij hier op de aarde zouden zeggen dat zijn ernstige huilbuien en emotionele verdriet uitspattingen maar je huilt er niet bij, het is een her-activatie van allerlei krachtvelden die weer aangaan.

Maar zo moet je het zien , het zijn 8 holografische, 8 superkrachtige dromen die je moet afleggen .

Eigenlijk is het overlijden wat wij als overlijden beschouwen, is werkelijk waar zo ontzettend belangrijk, dat ben je zelf.

Ik moet het heel goed correct nu in de galactische stroming zetten, in het kosmisch bewustzijn, het gaat daar dus niet om, we hebben die scripten niet te pareren te trotseren, het gaat om onszelf, en als we daar zijn dan zijn die scripten er niet eens, zo sterk is het, maar omdat de mensheid dat nu nog niet weet moeten we daar over spreken op het moment dat het wel gebeurt, een herziening te kunnen plaatsvinden dat we god spreken. Dat is een enorm groot moment en ook leuk in aanvulling op wat jij zegt, het moment dat je op die manier beseft dat het stopt, besef je ook dat je hier nooit bent geweest.

Dat het hele sterfproces verschillende werkelijkheden kent. En dat het afhankelijk is van je eigen of het ontbreken van je eigen kracht op het moment van overlijden, welke werkelijkheid jij daarop aansluitend gaat ervaren.

Want als je het hebt over overlijden heb je het primair ook over de manier hoe we leven en wie jij bent. Hoe je de werkelijkheid vandaag ervaart, en eigenlijk de hele werkelijkheid, alles. Je hele leven is in feite een vertraagd moment, slow motion, van een nanoseconde wat we overlijden noemen, om met je bewustzijn te ontkoppelen uit deze werkelijkheid. Als dat dus zo is, als het werkelijk zo is dat ons leven in een soort slow motion zich afspeelt, op het moment van de nanoseconde te bepalen, dan moet ik dus heel goed gaan opletten en bewust worden hoe ik leef, hoe ik denk, hoe ik voel, en of het klopt wat ik denk en of het klopt wat ik voel.

Naar het onderwerp sterven toe en ja niemand weet wie hier het eerste is die gaat en dat vind ik dan wel heel bijzonder, aan het eind daarvan deze dag, zal die opmerking per direct komen te vervallen. Dat huidige situatie propaganda model heeft dus te maken ook daarmee, de propaganda dat je niet weet wanneer je overlijdt, dat je een ander nodig hebt om te overlijden. Iemand stuurde mij een email met een link, die ik al bijna 35 jaar ken “ik heb er geen zin meer in, het is voor mij klaar” en hij stuurde een link mee van de NVVE vrijwillige euthanasie. En toen stuurde ik een berichtje terug, toen stond daarin van “goh ik wist niet dat je daar een ander voor nodig had?” en toen een klein berichtje terug ”een stuk touw dan?” En toen typte ik terug “nee je bloem” Wij hebben een kracht, mensen, het is niet zo met het geboren worden, het is ook niet zo met het dat we dood gaan, maar wij hebben een kracht die tot alles in staat is.

Wij zijn geneigd om veel te geloven. Wat is de waarde van wat de mensheid zich weet te herinneren, wat de mens, jij weet te herinneren. Wat is de waarde daarvan. Wat is de waarde van een herinnering? Als dit hele leven een slow motion beweging is om het nanoseconde, het moment van de ontkoppeling wat wij sterven noemen, in te leiden, dan is het heel erg belangrijk dat de mensheid een herinnering in zich draagt die er voor zou kunnen zorgen dat je in een vertraagde modus zit waarbij het nanomomentum van het overlijden, het loskomen ervan, verstoord wordt of bestuurd wordt, want er zijn allemaal spirituele modellen op deze aarde gaande over het overlijden. Geloof, geloof wat je het beste uitkomt.

Stel je nu eens voor dat je nu weet ik ga niet dood, ik ga dus nooit meer dood. Wat voor beeld krijg je dan van de werkelijkheid? Wat bepaalt nou eigenlijk dat we blijven doen wat we doen? En in feite is dat dus ook wat er aan de hand is. De mens is onsterfelijk. De mens is een beschaving, een ras, één van de op kosmisch gebied, die onsterfelijk is. Kent geen begin en geen eind.

Maar waar wij nu mee te maken hebben hier op de aarde is dat we wel sterfelijk zijn. En dat stervensproces dat moment dat wij dus een fractie ervaren van wat er werkelijk allemaal aan de hand is in de kosmos, moet ook vooral een fractie blijven.

Zie hier wat er gebeurt, wat er in de boeken staat, wat we in heel veel spirituele leergangen mee krijgen, is dat alles als je eenmaal tot de kracht komt tot alles, abstract wordt en een wit licht is. Maar dat is niet zo. Op dat moment kom je in de hoofdgreep van de techniek die ingezet is om niet te kunnen interpreteren. Het witte licht is in feite de 1e stap van het wegvallen van je vermogen.

Het moment dat je overlijdt gebeuren er eigenlijk twee verschillende dingen.

1. Het eerste moment, daar waar je denkt dat je overlijdt, overlijdt je helemaal niet. Het moment dat je gaat overlijden wordt gesimuleerd door het labyrint. Door zeer hoog gekwalificeerde technologie waarin de mens denkt dat ze overlijdt. En in het moment dat de mens overlijdt, dat ze denkt dat ze overlijdt, is er eigenlijk niets anders dan een hele persoonlijke ervaring. En die persoonlijke ervaring die daar is, wat je daar gaat ervaren als mens, dat is dus een persoonlijke ervaring, is volledig, sluit volledig aan op de hele manier van hoe je hier hebt geleefd. Dus alles waarin je hebt geloofd en alles wat je belangrijk hebt gevonden.

Alles waarin je gelooft, het maakt dus niet uit wat het is, alles wat je hebt ontwikkeld, waar je persoonlijkheid uit is ontstaan, je geloofssystemen, die voor jou het beste uitkwamen die dus de taal zijn om jouw werkelijkheid een betekenis te geven, en het doet er echt wel toe in welke betekenis en welke werkelijkheid je terecht bent gekomen. Want er is uiteindelijk maar één werkelijkheid die regeert boven alle gesimuleerde werkelijkheden. En dat is nogal wat, wat ik hier zeg.

Het moment dat overlijden plaatsvindt is een overlijden die volledig aansluit bij je hele perceptie van de werkelijkheid die jij op dit moment hier op aarde hebt geleefd. Dus alles wat er is gebeurd, pijn en vreugde, verdriet, angst, trauma, spiritualiteit, geloof, alles wat er is gebeurd, betekenis van buitenaardsen, betekenis van graancirkels, alles wat er is gebeurd, dat hele informatieveld wat wij dus ervaringen noemen, is dus ook informatie. Het is energie.

Dat spaar je je hele leven op, je hele leven spaar jij als bewustzijn, je antenne van bewustzijn, spaar jij in feite alles op wat jij ervaart. Wat er wordt gedacht is energie, wat er wordt gevoeld is energie, wat er wordt geloofd, waar je voor gaat, is energie.

Maar het gaat om één energievorm, en dat is de energie van autonoom zijn! Eigen innerlijke kracht hebben, dat is christus.

Op het moment dat overlijden wordt geïnitieerd, ontstaat er niets anders dan alles in dat moment aansluitend op wat jij in je leven bent geweest. En op dat moment ben je helemaal niet dood. Op dat moment is de dood, overlijden, een proces wat aansluit op het labyrint, uit het labyrint wordt het geproduceerd. Dus je krijgt precies het overlijdensproces voorgelegd, getrakteerd wat aansluit bij je hele leven. Wat is daar nou erg aan? Als het aansluit op de informatiebewustzijnsvelden die jij bent, dan ga jij ook met dat informatiebewustzijn in jezelf overlijden. En feitelijk overlijd je dus niet. En deze route is dat je met aandacht naar buiten gaat en dan komt de kwantummechanische werking ook, daar waar geen menselijke observatie is, daar wordt door jou heen geregeerd. En wat er gebeurt op dat moment is dat je in feite met je bewustzijn wordt ontvoerd en op dat moment kun je niet tot je ware kracht komen. Je kunt de kracht die ons heeft ondermijnd, die ons heeft ontvoerd, gegijzeld, deze technologie, de draconische krachten die het menselijk ras in projectie oorlogen in een andere werkelijkheid heeft gebracht, virtual reality, die kun je niet opruimen. Dus hij blijft in je systeem zitten.

2. Als jij in het moment dat je dit kunt doorzien, dus je moeder komt naar je toe en ze zegt “lieve schat kom maar, ik hou van je” Je wordt overstelpt met liefde. Dat je in dat moment met aandacht bij jezelf blijft, bij jezelf blijven en dan komt er weer iets anders aansluitend op dit leven, alsof het alleen maar om dit leven gaat, waanzinnig slecht script van het labyrint, maar goed, de meeste mensen identificeren zich alleen maar met dit leven, waardoor ze dus ook daar op reageren. De volgende golf is iets anders wat ook aansluit op dit leven. Zo komen er een aantal golven tot het moment dat het stopt. Dus je moet heeeeel bewust autonoom in jezelf aanwezig zijn. Doe je dat niet vanuit het overlijden dan krijg je eigenlijk een neurologisch overlijden. Hè, wat is dan het verschil tussen een neurologisch overlijden en een echt overlijden?  Er is een kracht in ons en dat is bewustzijn, die van oorsprong zelf loslaat, dus overlijdt, bewustzijn van ons uit onszelf loslaat, eruit stapt, zelfstandig, en ook zelf ergens een ervaring in heeft. Dat is ons eigen autonome bewustzijn. Bij die invasie die heeft plaatsgevonden in ons bewustzijn, moeten wij ons dus ook ontdoen van die invasie. Wij kunnen dus ook niet overlijden in een script van die invasie, omdat labyrint een onderdeel is van die invasie. Dus in het moment dat je gaat overlijden kun je overlijden volgens het script aansluitend op wat je in dit leven allemaal hebt geloofd, en dan overlijdt je dus niet, want je gaat met je aandacht naar buiten toe. En als je met je aandacht bij jezelf blijft en je laat je helemaal niet leiden door allerlei dualistische systemen van liefde en kracht, er komt van alles aan lichttunnels, want je gaat helemaal niet door een lichttunnel, want wij reizen helemaal niet, de invasie is ook niet met een lichttunnel naar ons toe gekomen, er ontstond het witte licht toen we niet meer konden interpreteren. Dat is de invasie van de draconische macht. Dus we komen ook bij dat witte licht weer uit, maar we moeten terug naar de vorm, naar de interpretatie. Terwijl veel mensen zeggen “je moet juist naar de vormloosheid”.  Nee we moeten terug naar onze eigen vorm daar binnenin. En op het moment dat je daar gaat overlijden en je trotseert al deze diepgaande afleidingen en in feite zijn het echt forse afleidingen, dan komt er een moment dat het stil wordt, je blijft met aandacht bij jezelf, je voelt je lichaam, je moet ook echt met je bewustzijn bij jezelf blijven dus niet naar buiten gaan, komt er een moment dat er zo’n warmtegolf van binnenuit komt vanuit je hartskracht, voel je hem helemaal stromen en dan komt er een verbinding, een verbondenheid terug wat wij hier niet kunnen beschrijven, met al het leven. En dat is zo’n warme golf. Zo’n opstaan, opstaan in jezelf, dus dat is de wederopstanding, dan gaan alle circuits van bewustzijn gaan weer aan, die draconisch en archontisch bezet zijn, en op dat moment wordt je wakker, ben je bewust van de wereld waar je in feite bent toen die invasie plaatsvond. Dus je wordt dan wakker. Je wordt dan geboren. En in dat moment dat dat gebeurt, zul je ook de werkelijkheid die er dan net allemaal is geweest herinneren als een behoorlijke misleiding.

Als je die kracht in jezelf voelt en je blijft bij jezelf, dan krijg je, met aandacht bij je lichaam, dan krijg je een kwantummechanische scheppingswet, die gaat werken en die zorgt ervoor dat daar waar menselijke observatie is, bewustzijn naar toe reist, naar jezelf in dit geval, in dit lichaam wat eigenlijk bij deze matrix hoort, maar wat toch is wat jij op dit moment bemant of bevrouwt, bewoont, dat op het moment dat je met aandacht en bewustzijn daar bent, kan daar geen andere kracht in. Dus waar het om gaat, zwart wit gesproken,  is dat de mens overlijdt vanuit zichzelf met bewustzijn bij zichzelf en daarin ook het moment voelt, en dan komt het moment dat je hem zelf losmaakt. En dan komt er een signaal van binnenuit uit je hartskracht die je een signaal geeft naar het brein, boem en dan gaat de board computer uit en dat doe je zelf.

En dan maak je een reis naar binnen en dan word je wakker in het bewustzijn van wie je werkelijk bent. Dan weet je: het is voorbij. En dan begint het.

En hoe kan het nou dat als je met je aandacht naar buiten gaat, bij je lichaam weg, naar buiten gaat, tijdens het overlijden, dat je op dat moment, terwijl je met je aandacht naar buiten gaat, dat je op dat moment gaat overlijden op een andere manier i.p.v. dat je met je aandacht bij jezelf blijft? Dat is eigenlijk gewoon puur kwantum mechanica. Zuiver bewustzijn, zuiver bewustzijn is bewustzijn wat niet gelooft in iets anders maar alleen naar de kernboodschap gaat wat het leven nou werkelijk is. Die vibratie, 100 % verbondenheid, eerbied.

De sluitsteen, dat zijn dezelfde krachten, draconiërs, die in feite vanuit een bepaald Ur-bewustzijn, dat is een andere werkelijkheid, regeren, zij zijn geïnfiltreerd binnen labyrint en labyrint is de laatste sluitsteen. Als labyrint wordt opgeheven, als dat stopt, dan stopt er een hele virtuele werkelijkheid met allemaal werkelijkheden die zich voortdurend reproduceren in allerlei verschillende segmenten. Er is een soort kopieer systeem actief en daar zijn ook hele grote zorgen over. Maar als we daar uit stappen uit dat systeem dan zijn er dus nog andere lagen, maar als je werkelijk dit in jezelf gaat onderzoeken en het helemaal opent, dan zijn al die andere lagen er niet. Dus alles is bewustzijn, eigenlijk alles is afhankelijk van je bewustzijn. Hoe krachtiger we tot onszelf komen in deze werkelijkheid hier, hoe krachtiger we ook in één keer terug keren in ons oorspronkelijk bewustzijn.

Vraag: over het moment van overlijden, in hoeverre je dat zelf in de hand kan hebben? Volgens mij, heb ik jou een keer horen opmerken: ”ik kan mijn lichaam ook fysiek uitzetten” of zoiets, meer mijn vraag: Kunnen wij, als we ons bewustzijn meer gaan bevrijden, zelf ons moment dus kiezen zo van, je vertelt net zoiets, maar toch kon ik het niet zo uitleggen naar mijzelf, van nou dat het hier dus ook kan, dat ik zeg van het is klaar, ik zet iets uit, mijzelf en ik ga. Er is natuurlijk wel een mogelijkheid van een bewustzijnsshift, dat is weer iets anders, maar nou ja. Ik vroeg me af of dat binnen onze mogelijkheid ligt.

Martijn: ligt de mogelijkheid nu binnen ons vermogen om nu al zelf te gaan? Zoiets?

Ja en dan gewoon vanuit bewustzijn: ik stop het leven in dit lichaam.

Martijn: ja dat kan en dat gebeurt ook heel veel, maar de mensen denken dan iets anders, dat is dus voor ons niet controleerbaar. Als er 100 mensen zijn overleden door allerlei toestanden, dan weten wij als mensen die in dit hologram achterblijven, dus in onze projectie en ze kunnen niet zien waarom ze zijn gegaan door zichzelf of niet, dat weet je niet.

Bijna-doodervaringen

Vraag; over een bijna-doodervaring hoe je dat dan plaatst, stukjes kan ik wel aanvoelen maar..

Martijn: het zegt het al, bijna.

Ja maar hoe is bijna, waar kom je dan terecht?

Martijn: het is niet zo, dat je bij een bijna-doodervaring kunt zeggen: je gaat daar en daar heen. Bijna-doodervaring zijn korte ontvoeringen van ons bewustzijn, gelinkt aan een andere werkelijkheid. En bijna-doodervaring kunnen mensenlevens veranderen, de mensen worden diep in hun hart gebracht door die ervaring, maar ik heb, denk ik, al met al, één voorbeeld in mijn leven tegen gekomen van iemand, die niet in de gevolgen van de bijna-doodervaring terecht kwam, die aansloot op het spirituele model. Dus bijna-doodervaring veroorzaken merendeels herconnectie met het controle matrixveld. Dus mensen komen én in hun hart, voelen wat leven is, maar ze gaan het nog dieper hebben over een god, ze gaan het nog dieper hebben over jezus, dus volgens externe …., nog dieper in hun begaafdheid. Ik zeg niet, dat het niet goed is, nee absoluut niet, ik heb zelf ook een aantal keren verschuivingen gehad van mijn bewustzijn die je zou kunnen zien als een bijna-doodervaring, maar ik val niet paranormaal terug. Ik zag in die bijna-doodervaringen, dat de scripten die er waren, mij niet meer brachten dan datgene, wat ik al wist, sterker nog het was minder, dus ik ging gewoon weer “retour afzender”. En ik denk dat bijna-doodervaring, ik zeg echt niet dat het altijd zo is, maar bijna-doodervaring zouden wel eens hele scripts kunnen zijn, om als een gereedschap te functioneren om als bewijslast te leveren dat het spirituele model wat hier gelanceerd is ook echt wel zo klopt. En daarin zijn dus mensen die een bijna-doodervaring hebben gehad mogelijk soldaten van het archontisch bewustzijn. Nou dat is een nogal forse uitspraak, die neem ik direct niet terug! Want het zou zo maar kunnen. En dat zijn hele mooie ervaringen, ik ben echt veel mensen tegengekomen die die ervaringen hebben en misschien zitten hier ook wel een paar mensen, ikzelf ook, die ervaringen zijn buitengewoon goddelijk te noemen. Echt waar, maar ik heb het ook van junks gehoord, dat ze goddelijk zijn die ervaringen, dus wat is nu de waarde van zo’n ervaring, ik stel niet dat bijna-doodervaring gelijk gesteld moeten worden aan een drugscene, maar ik weet wel dat het allemaal erg op elkaar lijkt. Dat is wel bijzonder. Dus we houden het overeind, dat het een bijzondere ervaring is en de mensen die dat ervaren, die zeggen ook dat het bijzonder is en die zijn er door veranderd, die kunnen echt met die mensen dieper in contact komen, dus er zijn allemaal muren weg, dus ze komen dieper tot elkaar, maar over het algemeen zijn die mensen finaal de leiding nog dieper kwijt, die worden nog dieper ingeleid in het spirituele model. En dat is helemaal niet iets fout, maar gegarandeerd het witte licht volgt daar op. 

Overlijden dieren

Arjan: Gebeurt er voor dieren iets anders als ze dood gaan dan voor mensen?

Martijn: Dieren zitten niet in de scheppingsmatrix zoals wij dat zitten. Deze werkelijkheid waar wij nu zitten, nou heb je nog meer van die leuke plaatjes, moet er gelijk een glaasje water op drinken (wordt een foto van een verwaarloosde, gestorven hond getoond).

Het gaat hier om. Ons veld van bewustzijn, we noemen dat ons zielsbewustzijn, ons scheppingsvermogen is gekoppeld aan dit universum hier. En dit universum wat dus in feite een geïnvaseerd universum is onder controle van reptiliaanse mensachtige wezens o.a., dat is een universum op zich. Dat is gewoon een universum op zich. En in dat universum is het dus mogelijk dat daar ook dieren leven. Ons vermogen wordt gekoppeld aan een cyber-biologisch lichaam wat door hen bestuurd wordt waarmee wij denken ons te identificeren en vanuit die visie proberen wij een verklaring en betekenis te geven hoe dieren dus functioneren. Maar die dieren zitten gewoon in dat model. Maar die dieren reageren wel op ons scheppingsvermogen. En omdat wij die dieren lief hebben en omdat wij die dieren kunnen voelen en brengen ze liefde, doordat wij die dieren kunnen zien, we kijken het hondje in zijn oogjes en je ziet dat het hondje zo diep in je kijkt, dan word je geraakt hier in je hart, kijk je dat diertje aan en zegt: lieverd ik houd zo van je. En op dat moment is ons scheppingspotentieel dus aanwezig om die dieren aan te raken maar het heeft helemaal niets te maken met het stervensproces van hen want zij komen niet uit de matrix waar wij vandaan komen.

Arjan: En waar komen zij dan vandaan en waar gaan zij naar terug?

Martijn: Dat is een dierencollectief. Dat is een compleet ander model dan het menselijk scheppingspotentieel. (Arjan: een groepsziel of zo). Ja het zijn bewustzijnsvelden. Wij hebben een onafhankelijk, mensen maar ook vele andere scheppersrassen, hebben onafhankelijke zielen, maar die zielen zijn wel in een veel groter eenheidsbewustzijnsveld, dat is een galactisch veld, met elkaar in verbinding, maar per ras is dat gekoppeld. En bij de dieren is het zo dat zij ook zielen hebben maar van een veel andere betekenis en dat zij met elkaar in verbinding staan, maar dat zij dus geboren worden b,v, in deze matrix, dus in deze realiteit in dit universum, maar dat ze niet afkomstig zijn uit ons universum. Wat niet betekent dat als wij teruggaan naar de oorspronkelijke wereld dat wij dus geen contact meer kunnen hebben met onze lievelingshond. Als wij terugkeren naar onze oorspronkelijkheid kunnen wij met alle frequenties tegelijkertijd communiceren.

Bron Martijn van Staveren

Thema: Overlijden / Bewustzijnsverschuiving

Subtitel: Vrijmaken van je bewustzijn

Uit Crowd Power, Earth Matters met Arjan Bos en lezingen “Sterven doe je zelf”