Om iets te leren van dieren

Ze zijn dichter bij het hart van de aarde dan wij,
Dieper in haar stilte verzonken:
dieren kennen deze wereld op een wijze
die ons mensen nooit ten deel zal vallen.

Wij mensen, die altijd
afstand houden en afgeleid worden
door de opeenvolging van heldere vensters
die het denken voor ons opent:
hun naadloze aanwezigheid
wordt daar niet door versplinterd.

Gestrand als wij zijn tussen
verleden en toekomende tijd
lukt het ons maar zelden
te zijn waar we zijn,
terwijl zij alles altijd bezien
vanuit het hier en nu.

Mogen wij leren terug te gaan
naar de schoonheid van het dier,
daar rust in vinden,
leren ons te buigen,
onze besloten gedachtenwereld achter te laten,
en met bevrijde zintuigen
de aarde voelen die met ons mee ademt.

Mogen we tot
lichtheid van ziel komen
en vaak en gemakkelijk
de wildheid van de natuur voelen.

Laat de heldere zwijgzaamheid
van het dier in ons,
ons hart zuiveren
van bijtende woorden.

Laten we leren
de aarde te bewonen
met al hun zelfvertrouwen
en scherpzinnige kalmte

opdat onze gedachtewereld
gedoopt zal zijn
in de naam van de Wind
en het Licht en de Regen.

~ John O’Donohue

Uit: “To Bless The Space Between Us”

vertaling: Karin van Grieken

Photo: páří se ne páří by Lalowsky


Muziek (2:20) : W.A. Mozart Sequence No. 3: Rex tremendae majestatis https://www.youtube.com/watch?v=ymw3x8q7qYw


To Learn From Animal Being

Nearer to the earth’s heart,
Deeper within its silence:
Animals know this world
In a way we never will.

We who are ever
Distanced and distracted
By the parade of bright
Windows thought opens:
Their seamless presence
Is not fractured thus.

Stranded between time
Gone and time emerging,
We manage seldom
To be where we are:
Whereas they are always
Looking out from
The here and now.

May we learn to return
And rest in the beauty
Of animal being,
Learn to lean low,
Leave our locked minds,
And with freed senses
Feel the earth
Breathing with us.

May we enter
Into lightness of spirit,
And slip frequently into
The feel of the wild.

Let the clear silence
Of our animal being
Cleanse our hearts
Of corrosive words.

May we learn to walk
Upon the earth
With all their confidence
And clear-eyed stillness
So that our minds
Might be baptized
In the name of the wind
And the light and the rain.

~ John O’Donohue

From: To Bless the Space Between Us

Source: https://www.yogawithsusana.com/post/to-learn-from-animal-being-by-john-o-donohue


Ik wil zeggen…

Ansichtkaart van het gezamenlijk Nu- moment

VRAAG: Als je nu, op dit moment, iets wil zeggen tegen iedereen, alle mensen en verder, iedereen kan je horen, wat wil je dan zeggen?

Enkele antwoorden staan onder, wat wil jij zeggen?

  • Vergeet niet te genieten, echt te genieten, met elkaar, in het moment
  • Ik ervaar verbinding in dit moment en daardoor met alles en iedereen
  • In diepste diepte verschillen wij niet echt van elkaar
  • Wees lief voor jezelf en voor een ander
  • Blijf bij jezelf, houd je gedachten schoon
  • Volg alleen jouw eigen gevoel
  • Voel jezelf nu eens een keer! En blijf erbij
  • Wees blij en tevreden met jezelf
  • Het voelt open, ik zeg: Waar staan wij nu?
  • Ik zit al in gesprek, wij zijn bezig met waar wij bezig zijn
  • Verbinding, alles is EEN
  • OPEN
  • Wij zijn hier en er is ook meer, voorbij woorden
  • Nooit buiten jezelf, ga naar binnen, in het Nu en doe je onderzoek. Be aware.
  • Lieve mensen, welkom op deze mooie Aarde!
  • Ik ontmoet je in de Kracht
  • Luister naar je eigen hart
  • Dit is wat ik wil zeggen: Ik   ben   Carry
  • Ik sta klaar, ik ben er. This is the moment.
  • Gaan jullie mee?
  • Ik wil dat wat ik nu voel, dit veld van harmonie, vreugde, gelijkwaardigheid, rechtvaardigheid – dat we het door-zetten. Het is voor mij het oorspronkelijke veld van thuis
  • Ik wil zeggen, dat alles goed komt
  • Het is NU de tijd om wakker te worden en vanuit je gevoel te leven. We staan op een belangrijk kruispunt. Om je niet te laten beïnvloeden door wat de media vertelt en niet te verwachten dat regeringen, overheden alles voor ons oplossen. Maar de oplossingen ontstaan door samen te werken met elkaar en met elkaar in dialoog te gaan. Open hart, open vizier, zonder elkaar of mogelijkheden uit te sluiten. Echte oplossingen bereiken we niet als elke groep hun eigen belangen nastreeft, maar door een gezamenlijk belang in te zien
  • Laten wij ons verenigen: wij zijn EEN
  • Luister naar je gevoel, naar je hart, van daaruit leef je
  • Ik vind het fijn, dat ik veel mensen kon zien, ze kon ontmoeten

Photo by Radek Grzybowski on Unsplash

Thomas Bergersen – Empire of Angels (Sun)


Het hart van de mens

(door David Price)

In de Ojibwa- en Cree-cultuur was de betekenis van leiderschap niet macht, het was zorgzaamheid.

– Tanya Talaga

*

Telkens wanneer de energie van woede naar boven komt, willen we deze vaak uiten om de persoon te straffen van wie we denken dat hij de bron van ons lijden is. Dit is de gewoonte-energie in ons. Als we lijden, geven we altijd de ander de schuld omdat hij ons heeft laten lijden. We realiseren ons niet dat woede in de eerste plaats onze zaak is. Wij zijn in de eerste plaats verantwoordelijk voor onze woede, maar we geloven heel naïef dat als we iets kunnen zeggen of doen om de ander te straffen, we minder zullen lijden. Dit soort overtuigingen moeten worden ontworteld, want wat je ook doet of zegt in een staat van woede, zal alleen maar meer schade aanrichten in de relatie. In plaats daarvan moeten we proberen niets te doen of te zeggen als we boos zijn.

Vrede is een beoefening en geen hoop.

~ Thich Nhat Hanh, “Woede: wijsheid om de vlammen te koelen”

*

Het spijt me, vergeef me alsjeblieft, ik hou van je, dank je wel.

– Ho’oponopono Mantra

*

Het leven van een mens valt niet in één keer uiteen; het zijn de kleine compromissen, kleine liefdesverdriet, kleine fouten die de weg vrijmaken voor achteruitgang en overweldigende wanhoop.

Een land valt ook niet in één keer uiteen. Het is niet één ding, maar veel dingen die ons langzaam naar een punt brengen waarop we om ons heen kijken en zeggen: “Oh mijn God, wat is er met dit land gebeurd?”

Maar de woorden van Albert Camus gelden zowel voor een land als voor een individu: “Midden in de winter heb ik ontdekt dat er in mij een onoverwinnelijke zomer heerste.”

Het is het elfde uur, maar het is nog geen middernacht… er is nog tijd als we de tijd goed gebruiken.

– Marianne Williamson

*

We zijn allen één. Alleen ego’s, overtuigingen en angsten scheiden ons van elkaar af.

– Nikola Tesla

*

Ik betwijfel of we ons realiseren hoeveel van onze overtuigingen en reacties worden gedicteerd door de cultuur waarin we opgroeien en hoe beperkt we daardoor worden. Wat normaal is in onze cultuur is feitelijk een bedreiging voor de vrede op een fundamenteel niveau. Het is normaal om anderen de schuld te geven voor ons lijden. Wraak willen is ‘normaal’ als we voelen dat ons onrecht ia aangedaan. Oorlog is normaal, straf wordt als gerechtvaardigd beschouwd, dus natuurlijk moet goed gedrag voortkomen uit angst voor pijn. In dit systeem dragen we vrijwel ons hele leven ongeadresseerde wonden met ons mee.

Sommige inheemse culturen hebben manieren ontwikkeld om innerlijke blokkades op te schonen die onze behoefte aan innerlijke en uiterlijke vrede compliceren en frustreren. Een mensheid die verscheurd wordt door innerlijke onrust creëert individuen die gehinderd worden door onopgeloste conflicten. Deze conflicten zijn kleine persoonlijke branden die soms uitgroeien tot onbeheersbare branden. Iedereen die er niet in is geslaagd een solide innerlijke vrede tot stand te brengen, wat zeldzaam is, moet er gezegd worden, mag niet in machtsposities verkeren of in het bezit zijn van dodelijke wapens.

Maar dat is niet de wereld waarin we leven. We zijn geboren uit een ras dat een lange geschiedenis van onrecht en wonden probeert te negeren, te onderdrukken en gewoon doorgaat met ‘normaal’ leven. We zijn tevreden als we er normaal uit kunnen zien voor anderen, maar we struikelen steeds over iets onverwachts. Dat is een onzichtbaar deel van ons dat niet kan worden opgelost omdat we weigeren het te herkennen. Onze oplossing is om de daders de schuld te geven en te straffen, want die moeten een lesje worden geleerd.

Zolang we dit proces accepteren zonder het te bevragen, zitten we gevangen in een wereld die zal blijven exploderen en onschuldige mensen doden “zoals gepland”. Onze hoop om vreedzaam te kunnen vertoeven op deze planeet zal ongetwijfeld worden gefrustreerd. Onze trauma’s zijn geërfd van zowel verre als recente gebeurtenissen uit het verleden die niet zijn vergeven of begrepen. Ze uit het zicht duwen is een mislukte strategie, maar om de een of andere reden hebben we dat nog niet gemerkt.

Lala Ladedalounge

Een grote wereldbevolking met zo’n primitief bewustzijn zal geen duurzame vrede creëren. Vrede ontstaat niet door oorlog, wraak of wreedheid. Dat is waar – onvermijdelijk – tragedie en ellende worden geboren. Als het menselijk bewustzijn op dit niveau vastzit, kunnen we er zeker van zijn dat oorlogsinstrumenten verder zullen worden ontwikkeld en gebruikt. Deze arsenalen zijn zeer verleidelijk voor een psychologie die is door macht gefascineerd.

Een vreedzame, zorgzame geest is zo zeldzaam in het bestuur en in het zakenleven, daarmee ziet onze toekomst er niet erg geruststellend uit. Aan de andere kant kunnen de weinigen die erin zijn geslaagd vrede en empathie in zichzelf te vestigen en te behouden de storm tegenhouden totdat er genoeg gelijkgestemde anderen komen opdagen die hun handen aan het roer leggen. We navigeren nu door de wildwaterbaan. Het heldere bewustzijn dat we nodig hebben is mogelijk, maar niet vanzelfsprekend, dus het is kantje boord. Daarom moeten we allemaal onze blindheid aanpakken.

Lala Ladedalounge


Deel drie van mijn serie Meditations on Living is nu gepubliceerd op Amazon. Als je het leest, laat dan een recensie achter.

https://www.amazon.com/dp/B0CFDB16NR?binding=kindle_edition&searchxofy=true&ref_=dbs_s_aps_series_rwt_tkin&qid=1695336051&sr=8-9


Bron: https://davidprice-26453.medium.com/the-human-heart-faf8e186479c

Cover image: Lala Ladedalounge


The Human Heart

(by David Price)

Art: Lala Ladedalounge

In Ojibwa and Cree culture, leadership didn’t mean power, it meant caring.

— Tanya Talaga

*

Whenever the energy of anger comes up, we often want to express it to punish the person whom we believe to be the source of our suffering. This is the habit energy in us. When we suffer, we always blame the other person for having made us suffer. We do not realize that anger is, first of all, our business. We are primarily responsible for our anger, but we believe very naively that if we can say something or do something to punish the other person, we will suffer less. This kind of belief should be uprooted because whatever you do or say in a state of anger will only cause more damage in the relationship. Instead, we should try not to do anything or say anything when we are angry.

Peace is a practice and not a hope.

~ Thich Nhat Hanh, “Anger: Wisdom for Cooling the Flames”

*

I’m sorry, Please forgive me, I love you, Thank you.

— Ho’oponopono Mantra

*

A person’s life doesn’t fall apart all at once; it’s the little compromises, little heartbreaks, little mistakes, that pave the way to decline and overwhelming despair.

A country doesn’t fall apart all at once, either. It’s not one thing, but a lot of things that take us slowly to a point where we look around and say “Oh my God, what happened to this country?”

But Albert Camus’ words apply to a country as well as to an individual: “In the midst of winter, I have found there was, within me, an invincible summer.”

It’s the 11th hour, but it isn’t midnight yet…there’s still time if we will use time well.

— Marianne Williamson

*

We are all one. Only egos, beliefs, and fears separate us.

— Nikola Tesla

*

I doubt if we realize how much of our beliefs and reactions are dictated by the culture we grow up in and how limited we are by them. What is normal in our culture is actually a threat to peace on a basic level. It’s normal to blame others for our suffering. To want revenge is “normal “ if we feel wronged. War is normal, punishment is considered justified so of course good behavior must come from fear of pain. In this system we carry unaddressed wounds practically all our lives.

Some native cultures have developed ways of clearing inner logjams that complicate and frustrate our need for inner and outer peace. A humanity riven by inner turmoil creates individuals hampered by unresolved conflicts. These conflicts are little personal fires that sometimes grow into conflagrations that can’t be contained. Anyone who has not managed to establish a solid inner peace, which is rare it must be said, should not be in positions of power or in possession of lethal weapons.

But that’s not the world we live in. We are born of a race that tries to ignore and suppress a long history of injustices and wounds and just get on with living “normally.” We’re satisfied if we can look normal to others but we keep getting tripped up by something unexpected. That’s an invisible part of us that can’t be resolved because we refuse to recognize it. Our solution is to blame and punish the perpetrators, who should be taught a lesson.

As long as we accept this process without question we are trapped in a world that will keep exploding and killing innocent people right on schedule. Our hopes for a peaceful sojourn on this planet are bound to be frustrated. Our traumas are inherited from both distant and recent past events that weren’t forgiven or understood. Pushing them out of sight is a failed strategy, but for some reason we haven’t yet noticed that.

Lala Ladedalounge

A large human population with such a primitive consciousness is not going to create lasting peace. Peace is not created by war or revenge or cruelty. That’s where tragedy and misery is born, inevitably. With human consciousness stuck at this level we can be sure instruments of war will continue to be developed and used. Those arsenals are very tempting to a psychology mesmerized by power.

With a peaceful, caring spirit so rare in governance and business our future doesn’t look very reassuring. On the other hand, the few who have succeeded in establishing and maintaining peace and empathy in themselves can hold back the storm until enough like minded others show up and put their hands to the rudder. We are navigating the rapids now. The clear consciousness we need is possible but not assured, so it’s touch and go. That’s why we each have to address our blindness.

Lala Ladedalounge

*

Volume three of my series Meditations on Living is now published on Amazon. If you read it, please leave a review.

https://www.amazon.com/dp/B0CFDB16NR?binding=kindle_edition&searchxofy=true&ref_=dbs_s_aps_series_rwt_tkin&qid=1695336051&sr=8-9

Source: https://davidprice-26453.medium.com/the-human-heart-faf8e186479c


Een Mens zonder leer pad

(door Yinthe Joy)

Welk mens heeft jou ooit verteld
Je hoeft niets te leren om iets te worden of te Zijn?

Want je Bent het AL

Niemand zei het mij
Toch is het gevoel aanwezig gebleven
En de herinnering nooit verloren gegaan

* Wijsheid kan niet (aan)geleerd worden het komt voort uit Weten, Voelen en Zijn *

Mijn geluk is geweest dat mijn ouders mij nooit gestimuleerd hebben om te gaan studeren, mede hierdoor ben ik zoals ik het zelf ervaar en voel verbonden gebleven met mijn innerlijke natuur en innerlijke intelligentie.
Aan mij is alle ruimte gegeven de beweging te maken zoals ik die Zelf voel te maken.
En dat was dat ik na de middelbare school  het voor gezien hield  en dat ik sinds die tijd geen enkele opleiding, cursus of studie gevolgd heb ook niet op spiritueel vlak.

Ik heb te ZIJN wie Ik Ben
Op mijn eigen Wijs
Vanuit mijn eigen Klankveld
Mijn eigen blauwdruk te Leven

Mijn pad is nooit een pad van leer geweest.
Mijn prioriteit is om AF te leren wat mij geleerd is zodat ik ruimte schep voor de Waarheid van wie Ik Ben.
De waarheid  van wie WIJ Zijn.

Nooit heb ik kunnen functioneren in een systeem wat zegt dat ik dingen moet leren om iets te worden en te Zijn, om uiteindelijk iets te moge praktiseren of uit te dragen.
Ik ervaar het als een onnatuurlijke beweging om iets te leren om vanuit die lering iets uit de dragen of te vertellen omdat mijn herinnering van Thuis Is dat je uitdraagt wie je Zelf Bent, wat je Zelf ervaren hebt en wat je Zelf weet.

Altijd heb ik (onbewust en later bewust) gevoeld en geweten dat ik op mijn eigen pad diende te blijven in verbinding met de vol levendige informaties die ik in mij draag als Mens afkomstig uit de Kosmos.

Dat wat ik uit te dragen heb draag ik uit vanuit mij Zelf

Ik hoef niets te worden en niets te leren om iets te worden
Jij hoeft niets te worden en niets te leren om iets te worden

Wij Zijn het AL

De informaties die er voor mij wezenlijk toe doen draag ik in mij Zelf en ik kom er bij uit door naar binnen te keren.
Dat wat weer in mijn herinnering terug komt aan informatie komt terug via de Bron in mij.
En het word met mij in verbinding gebracht niet via een pad van leer maar door voelend in verbinding te Zijn met Het Leven,  mij Zelf, andere mensen en wezens, de natuur en de dieren.

‘Vroeger’  heb ik school ervaren als een hele fijne leuke en vooral gezellige periode in verbinding met andere mensen.
Een plek waar ik naartoe ging om plezier te ervaren, expressie te geven aan mijzelf en te keten zoals we dat toen noemde.
Ik heb zowel de basis als de middelbare school periode als een warme en verbindende tijd ervaren met hele mooie fijne mensen.
Wat er voor mij toe deed op school was dat, het plezier en de expressie, de warmte en de verbinding!

Dat er op school ook mensen waren die dachten dat zij leraren van mij waren en mij wilde leren wat in boeken stond dat was voor mij een bijzaak en de gemoederen liepen dan ook regelmatig behoorlijk op en ik zat vaak meer op de gang dan in de klas.
Zij  ( de zogenaamde leraren) waren vaak niet geamuseerd door het feit dat ik geen oren had voor wat zij zeiden, geen zin had om te leren,  eigenlijk alles in twijfel trok en hen benaderde met mijn vragen over hoe zij dan wel niet aan die informatie kwamen.
Dit was vanuit mij niet bedoeld als een rebelse actie zoals zij wel vonden, dit kwam puur voort vanuit mijn innerlijke weten dat wat ons hier geleerd word in deze wereld  veelal niet op waarheid gebaseerd is en daarnaast ook helemaal niet relevant is.
Iets anders dan schrijven/lezen en op een zeer laag niveau rekenen heb ik niet geleerd, alle andere informatie liet ik aan mij voorbij gaan omdat het voor mijn natuur niet relevant is hier meer over te weten.

Wat voor mij relevant is dat wij terug keren tot ons oorspronkelijk gevoel van vertrouwen hebben in ons Zelf.
Vertrouwen in de eigen innerlijke intelligentie.
Een intelligentie die komt van binnenuit.
Want de waarheid van en over AL het Leven komt daar vandaan.
De intelligentie van het HART kan enkel gesproken worden door een Mens wat leeft en spreekt vanuit het Zelf.

Yinthe *

Bron: https://natuurlijkmenszijn.nl/bewustzijn/een-mens-zonder-leer-pad/


De strijd die er woedt over het menselijke potentieel

(fragment transcript uit Kosmische Pilaar bijeenkomsten)

Martijn: … Een paar maanden terug, nog in die coronatijd heb ik iets op mijn website geschreven en dat ging over kwantumreality, technologieën. En het is in de jaren …  ver nog voor het jaar 1900 zelfs, maar dat laten we maar even los … Er is technologie aangeboden aan mensen van deze wereld, waarmee er kon worden ingebroken op de creatieve kracht van de mens waardoor er een andere ruimte/ tijd vacuüm ontstaat, buiten de ruimte/ tijd van hier,  waar die mens waarop wordt ingebroken, naartoe kan reizen. En die technologie die is door die negatieve, regressieve ander dimensionale beschavingen overhandigt aan …  eigenlijk zijn dat inlichtingendiensten die dat destijds in handen hebben gekregen, en met die techniek is het mogelijk om een spelonk van andere tijd te creëren. En in die spelonk van andere tijd te zijn en niet voor een persoon, maar met heel veel. En die techniek die is overhandigd aan de mensen en vervolgens is dat een soort kosmische snelweg – het is een frequentie, net als het internet – het is een kosmische snelweg, waarin alle andere beschavingen die bij soortgelijke universa zoals deze en ook andere universa zoals deze … leven en daarin kunnen reizen.

  Dus er wordt eigenlijk een realiteit gecreëerd die gezamenlijk kan worden bezocht. Dus daar vinden ook ontmoetingen plaats tussen andere beschavingen en dat blijft dan vrij van deze wereld. En ik heb daar …  nog even aansluitend van die injectie hè, wat ze doen … Er is eigenlijk een grotere realiteit dan deze, dit is een van de acht kopies [kopieën] die er gemaakt zijn, maar buiten die acht kopies die er gemaakt zijn, zijn er ook nog grotere realiteiten. En één van die realiteiten, dat is waar die ruimtevaart, die hyper dimensionale ruimtevaart bestaat, waar die wordt uitgevoerd. Dus het is niet zozeer op de aarde, maar ze kunnen wel op de aarde verschijnen met die technieken.  

Dus vanuit een andere wereld is techniek op de aarde gebracht, mensen op deze aarde hebben die techniek ontwikkeld. Er is toen gezegd dat die technologie gegeven werd aan ons – aan deze beschaving – om ons te kunnen weren tegen negatieve indringende krachten, die hier gewoon deze wereld inkomen, maar feitelijk is het andersom geweest. Die technologie heeft ervoor gezorgd, dat ze juist ook in deze wereld een grotere grip konden krijgen. Dat zijn bepaalde intelligenties die hele andere visie hebben over het leven. En die werelden, die realiteiten, die zijn zo ontzettend ver ontwikkeld, daar gebeuren dingen in die in sciencefictionfilms nog niet eens worden gemaakt, omdat het niet bedacht kan worden. En waarom kan het niet bedacht worden? Omdat de producers zelf niet denken.  

En die werkelijkheden zijn heel uitgebreid, héél, héél veel verder … heel futuristisch, toekomstig, hebben heel andere ontwikkelingen dan wij. En die werelden die ze daar hebben ontwikkeld, die staan dus los van deze dimensie … in één van die werelden, zo ben ik hier gekomen. Dus ik ben hier gekomen om onderzoek te verrichten, maar ook … ik heb samengewerkt met alle partijen. Niet ik als persoon alleen hè, maar met een hele groep. En vanuit die wereld, vanuit die realiteit – waar ik een heel langdurige episode heb van reizen, het is een hele fijne wereld eigenlijk … het is niet een wereld, het zijn werelden, realiteiten – vanuit die realiteit, vanuit die werkelijkheid ben ik hiernaartoe gegaan, om op de plek te komen waar mensen uitgezet worden, of wel het dodenrijk. Deze wereld is eigenlijk een soort pauzestand.  

Dat was het niet hè, het was een experiment met een hele andere betekenis, maar deze wereld wordt gebruikt als een soort pauzestand. Die, zo lijkt het dan, een eigen evolutionaire … wat een eigen tijdlijn kent, want je kunt terugkijken naar de tweede wereldoorlog, naar de derde wereldoorlog, oh nee, eerste bedoel ik [ … ]  … En ik heb dus vanuit die andere werelden gezien – ik leef daar – ik heb vanaf daar gezien, de enorme inspanning om deze realiteit, om die open te krijgen. Om die realiteit … deze, om de force, de kracht, de schepping daarin te laten bewust worden. En vanuit die andere wereld wordt deze werkelijkheid hier, die we gewoon kunnen bezoeken vanuit die wereld, wordt deze werkelijkheid gezien als een pauze.  

Het is een parel, het is een onderdeel van een grotere werkelijkheid waar de Huargardiaanse beschavingen ook in leven, maar het wordt gezien – deze bandbreedte van die werkelijkheid – wordt gezien als een ingenomen wereld, een van de velen. En deze wereld wordt gezien als een in slaap gesuste realiteit. Dus ik keek vanuit die wereld naar deze wereld en zag dat eigenlijk iedereen in een programma zat en eigenlijk ook getrackt werd. Iedereen werd getrackt. Alles en iedereen werd gevolgd en iedereen werd gescand. Iedereen wordt gezien, alles wordt gezien. Vanuit die wereld heb ik dat gezien.  

Ze willen ook niet dat hierover gesproken wordt, maar ik heb wel de hoogste graad van bescherming, waardoor ik erover kan praten. En nogmaals, ik ben niet serieus aan het spreken vanuit de taal van … “zie mij dat ik nu belangrijk ben, want ik word beschermd”, maar dat hoort gewoon op dit moment bij het deel wat ik aan het doen ben.   En ik wil ook tegen je zeggen dat die bescherming die er is, dat die er voor iedereen is. Maar je moet jezelf beschermen en dan gaat die bescherming daar overheen ook draaien. En je moet je eigen krachtlijn zijn. En dan zul je merken dat er ook nog een ander trackingprogramma is en dat zijn welwillende krachten die ook alles in de gaten houden, maar die kunnen je eigenlijk feitelijk niet goed beschermen, die kunnen niet meewerken, mee bewegen, in deze realiteit, als je niet de waarheid spreekt. Dus als er leugens uit je mond komen en je praat een systeem na of uit, zonder jezelf daarbij te zetten, dan is er een aanhechting van wie zij zijn, een taal zeg maar … een trillingstaal, kan niet communiceren met jou. Er kan dan geen beveiliging, omscherming plaatsvinden.  

En wij zijn nu in deze wereld hier. En vanuit die wereld daar, dat is een enorme grote wereld, vanuit die wereld zijn er echt tienduizenden beschavingen, is er contact met de aardse mens. En met wie is dat contact er? Met die mensen die technologie in handen hebben gekregen van die negatieve, regressieve buitenaardsen. Dus er is een soort macht, een soort syndicaat. Hier op de aarde wordt het dan de kabal genoemd en wordt het allemaal in plaatjes en dingetjes geplakt, maar dat is het allemaal niet, het is veel groter en het is ook veel minder sinister. Mensen denken op een gegeven moment over satanische dingen, maar dat zijn allemaal inlichtingen afleidingsprogramma’s.  

Die mensen zijn daar helemaal niet mee bezig, dat boeit ze helemaal niet. Ze zijn gewoon bezig met enorm grote rijken aan het opzetten. De mensen die daarin leven, die hebben contact openlijk met allemaal verschillende intelligenties en ze hebben contact met welwillende en ze hebben contact met niet welwillende. En dat is een alliantie van het menselijke soort wat eigenlijk gewoon boven deze eenvoudige levensomstandigheid waarin wij verkeren op de aarde, daarboven bevinden.  

Dus die hebben andere technologie, hebben ander bewustzijn, hun denken functioneert ook tienduizend keer sneller en toch zijn het gewoon mensen. En die mensen die tonen zich ook in onze werkelijkheid en je ziet het niet aan ze. Ze zijn zo intelligent dat ze het niet laten zien. En in al die strijd die er is rondom de zeggenschap over de mens haar vermogen – maar dat is steeds weer het keerpunt, ze keren steeds terug op de parel van de kracht van wie de mens is – de strijd die er gaat, die er woedt over het potentieel van de mens die bij dat experiment hoort, die dus ook nog een restant van thuis in zich draagt – wat eerst helemaal niet eens bekend was door allerlei verschillende beschavingen, die wisten dat niet, die zagen allen de creatiekracht die voortkwam uit de mens …

Later in een andere tijdsperiode is dat bekend geworden, dat het bewustzijn daar binnenin, de generator daarvan, de generator van deze wereld nog een tweede generator kent, daar binnenin – en dat die twee dingen bij elkaar kunnen brengen, dat daar een superbeing uit kan komen. Dus als er A. geluisterd wordt naar de allerdiepste kracht … het uitspreken van de waarheid van jezelf en zelf nadenken over de wereld waarin je zit en niet je persoonlijke omstandigheid belangrijk gaat vinden, dan gaan we naar een kosmisch overzicht – daar gaan we naar kijken hè, de diplomatie van het universum.  

Als die intelligentie van binnenuit er is en ook nog samenwerkt met de intelligentie van wat er allemaal in deze wereld is – wat we hier ervaren als lichaam en alle invloeden die erin zitten – dan brengen we in één keer alles bij elkaar en dan worden emotionele gedachtevelden en emotionele erupties, die worden heel behapbaar. Die worden bij elkaar gebracht. In eerste instantie lijkt het wel alsof je zou moeten zeggen … goh, de mens raakt haar emoties kwijt, maar dat is niet zo. De emoties die worden niet – net als die benzine die alle kanten uitvliegt omdat niemand dat tank handvat goed vasthoudt – het vliegt niet alle kanten uit, het gaat niet meer de persoonlijke levenssfeer in. Want via de persoonlijke levenssfeer proberen ze ons emotioneel te destabiliseren. En omdat wij vinden dat onze emotionele levenssfeer het belangrijkste is, vechten we ook om onze emotionele levenssfeer overeind te houden en daar emotioneel te stabiliseren.  

Dus we zijn daar allemaal mee bezig. Maar als wij in staat zijn – en dat zijn wij – om die emoties die eigenlijk naar allerlei circuits gaan – dus in de plussen en de minnen – naar allerlei circuits gaan, als wij in staat zijn ons daarvan los te maken en dan vervolgens zelf te denken en zelf te voelen, dan zijn wij in staat om al die energieën – die dus dan niet meer via de plus en de min kant worden verbruikt – zijn wij in staat die bij onszelf te houden en die heel bewust en gericht te kanaliseren!

  Dat is waar alle strijd over gaat, waar alle informatie van op de aarde zal worden gebracht hoe dat zit … En er MOETEN mensen … en dat hoef jij helemaal niet te zijn, want daarvoor zeg ik het niet … er MOETEN mensen zijn op deze aarde die die taak op zich willen nemen. Die dus contact maken met zichzelf HIER, contact met de aarde hier en alles wat er is, de schepping, de liefde, de bloemen, de planten, de kinderen waar je goed voor bent, je ouders waar je goed voor bent … dus ook het hele drie dimensionale aspect kunnen zien … Voorbeeld hè, want als je geen contact meer met je ouders hebt om allerlei redenen en het is jouw eigen beslissing, dan is dat ook helemaal goed. En vervolgens contact hebben met die grote mogelijkheden in die enorme realiteit waarin we leven. Er MOETEN mensen zijn die dat hier op de aarde kunnen doen …  

Bron: Martijn van Staveren, bijeenkomst Kosmisch Pilaar van Zelfwijsheid (juni 2023)  

Met dank aan Petra voor het maken en delen van dit transcript.


Moeder!

(door Erik Tanghe)

We hebben als mens allemaal één ding gemeen.

We bevinden ons in een lichaam en dat lichaam werd gedurende negen maanden gedragen door een wezen dat ons mee voorbereid en beïnvloed heeft op het bestaan in deze werkelijkheid.

Dat wezen dat ons gedragen heeft, is onze moeder en die hebben we op de één of andere manier allemaal…De moederschoot is ais als het ware een poort naar deze wereld.. voor iedereen..Het is de enige manier om hier te komen en het is ons eerste contact, onze eerste fysieke kennismaking met dit aardse bestaan.

Die poort, die doorgang is erg bepalend voor het leven dat je hier op aarde zal leiden en het verblijf in de moederschoot is voor de meeste onder ons bepalender dan studies en/of latere levenservaringen.

Mijn moeder ligt momenteel op sterven.

Nadat ze aan de beterhand was na haar kankerdiagnose, heeft een ongewenste éénmalige bestraling haar te diep geduwd. 

Je moeder verliezen is een ingrijpende gebeurtenis want het haalt een stuk houvast bij je weg.

Je moeder is immers iets wat er altijd is, ver weg of dichtbij, goeie of slechte band.. ze is er wel.

Ze is de eerste zekerheid die je ervaart als je hier aanbelandt.

Dat wegvallen van dat stuk houvast bezorgt diegene die achterblijft een gevoel van ontreddering, eenzaamheid en kwetsbaarheid. Je laatste redmiddel, je achterban is immers niet meer.

Het is een stuk van je persoonlijkheid dat plots wordt afgenomen en die persoonlijkheid is een erg hardnekkig iets om van je af te schudden.. 

Over schudden gesproken…

Ik herinner me nog heel goed hoe ik een twintigtal jaren geleden zwaar ten val kwam tijdens een motorrally doorheen de woestijn.

Ik sprong tegen 120 km/u over een zandduin heen en toen ik zwevend door de lucht zag dat er achter de duin een blok versteende zand van 2 meter onvermijdelijk op me lag te wachten, wist ik dat ik me flink ging pijn doen.

Net voor ik met een rotvaart van m’n motor werd geslingerd en met m’n hoofd het zand in dook, kon ik maar één ding roepen…

‘Moeder!’

echt..

Ik riep het niet hardop maar ik riep het wel.

Ik riep het wezen dat mij op deze wereld had gezet ter hulp omdat ergens diep vanbinnen hoopte dat zij mij het leven kon schenken of doen behouden.

En net zoals zij mij toen niet heeft kunnen redden, kan ik dat bij haar nu ook niet.

Haar menselijke ervaring in deze werkelijkheid loopt ten einde en met alle toewijding en inzichten heb ik daar niks aan kunnen veranderen en zakt de grond voor een stuk onder me weg.

En die grond zakt niet onder me weg omdat ik voel dat ik gefaald heb maar wel omdat ik voel dat het niet klopt en dat ik op hetgeen wat niet klopt, nog geen grip heb. 

Dat wij ons op een bepaald moment, gewild of ongewild losmaken uit deze werkelijkheid is niet meer dan logisch maar de manier waarop daar weiger ik nog langer aan mee te doen.

Menselijke aftakeling of mooi verbloemd gezegd het ouderwordingsproces is niet meer dan een moedwillige schrijffout in de taal van deze illusionaire werkelijkheid.

Een paar dagen geleden vertelde mijn moeder me op een morgen dat ze voelde dat ze ging doodgaan en dat het goed was geweest.. dat het een goeie manier was om zo te vertrekken en dat wanneer ik haar nog iets wilde zeggen, ik het best op dat moment kon vertellen vooraleer het te laat was.

En het enige wat ik haar wilde vertellen.. nee , het enige wat ik wilde uitschreeuwen was dat het niet goed was geweest, dat het geen goeie manier is om te sterven, om met een uitgemergeld lichaam uit deze wereld te stappen… dat het mensonterend is om toe te geven aan een lichaamsproces dat niet bij ons hoort..

‘Iedereen wordt oud en iedereen gaat dood’ hoor ik jullie roepen.

‘Sterven begint vanaf de geboorte’ is nog zo’n goeie insteker.

Nou, ik doe daar dus niet meer aan mee.

 

Een test met fruitvliegjes heeft aangetoond dat fruitvliegjes die worden blootgesteld aan dode soortgenoten ook zelf veel vroeger komen te overlijden.

Stel dat we kinderen zouden opvoeden zonder ze ooit in contact te brengen met oude mensen.

Zouden zij dan ook langer leven of misschien zelfs niet oud worden? 

En stel dat ik morgen een manier vind om dit blokkerende script, deze verrekte invoeging in onze holografische werkelijkheid te omzeilen.. zou ik het dan wereldkundig maken?

Zou ik een youtubefilmpje maken met de uitleg hoe je niet meer oud hoeft te worden en te sterven?

Zou de mensheid de veel grotere kennis die we zouden vergaren gedurende een veel langer leven op een goede manier weten te gebruiken of zouden we opnieuw wijsheid verruilen voor machtsmisbruik en eigenbelang?

Zijn we klaar om eeuwig te leven?

Want weet dat het sterven ons tegen houdt om deze werkelijkheid helemaal te doorgronden en dat we door het sterven niet de tijd hebben om helemaal te begrijpen hoe we het falen van het menselijke ras op deze planeet tot een einde kunnen brengen.

Dat wegvallen van die zekerheid, van dat houvast in je leven heeft gelukkig wel één erg groot voordeel.Het brengt je immers dichter bij jezelf.

Je hoeft je niet meer te spiegelen, noch te vergelijken, te meten, te voldoen of stukken van jezelf te projecteren op je moeder.

Je kan niet meer rekenen noch terugvallen op.

Je kan niet meer vertellen hoe het met je gaat en hopen een trotse blik of goedkeuring als reactie op je verhalen.

Je staat er alleen voor en je wordt in volle glorie geconfronteerd met jezelf en de wereld om je heen.

Je bent alleen.Je bent het altijd geweest maar nu zie je het pas echt.

 Goeie reis, ma.. dank voor het dragen en we zien elkaar aan de andere kant…
 

Je zoon Erik

PS: en nee, ik hoef geen berichtjes die me sterkte wensen, ik hoef geen medeleven dat alleen maar een lijden zou bevestigen. Ik lijd niet.. ik leid.

Ik vermeld er even bij dat mijn moeder ondertussen is overleden..

Bron: nieuwsbrief Erik Tanghe (inschrijven)


Belevingenserie in Voerendaal “Buitenaards contact is werkelijkheid”

met Martijn van Staveren vanaf 15 juni

(Earth-Matters.nl) Van harte welkom. Mijn naam is Martijn van Staveren. Ik ben dankbaar dat ik de belevingenreeks “Buitenaards Contact is Werkelijkheid” mag komen geven, waarin ik de bezoek(st)ers uitnodig naar een grotere werkelijkheid te komen kijken en luisteren. De onderwerpen waarover ik spreek komen vanuit eigen ervaringen en deze zijn verbonden met de huidige globale realiteit.

Ik spreek over andere intelligenties en beschavingen waarmee ik contact heb en op welke wijze deze contacten tot stand kwamen en komen. Ook spreek ik over de uniekheid van de Mens op de blauwe Planeet Aarde die werkelijk een parel van leven kan zijn en ís! Centraal staat steeds het ontwikkelingsproces van hoe ons bewustzijn zich manifesteert en hiermee verbonden welk soort beschaving de Mens op Aarde zal beslissen te zijn. Ik deel hierbij een aantal ervaringen welke bekrachtigend kunnen uitwerken.

Één van de doelstellingen van deze belevingen is om openheid te brengen in het vaak onbesproken persoonlijke buitenaardse onderwerp en om je rol als Aardse Mens vanuit een vernieuwde invalshoek te kunnen onderzoeken. Hierdoor kunnen jouw processen binnenin jezelf een nog grotere, ruimere en betekenisvollere inhoud krijgen dan het nu mogelijk al heeft. Deze belevingen kunnen het wereldbeeld en ook jouw zelfbeeld diepgaand veranderen ten gunste van jezelf en van de Aarde. Mijn uitgangspunt is dat dit buitengewone waardevolle onderwerp niet als een spiritueel onderwerp benaderd hoeft te worden. Het is verbonden met ons menselijke bewustzijn en heeft verantwoording nodig in denken en voelen.

Ik heet je van harte welkom om te komen luisteren en voelen wat deze belevingenserie voor jou in beweging mogen zetten.

De belevingen kunnen los ook goed gevolgd worden.

Info voor alle vier belevingen in Voerendaal:

  • Lezing “Buitenaards contact is werkelijkheid – Buitenaardse aanwezigheid is werkelijkheid” 
  • Door: Martijn van Staveren
  • Ticket: € 20,-
  • Entree: 19:00 uur (je factuur = je ticket = je entreebewijs)
  • Aanvang: 19:30 uur
  • Einde: rond 22:00 uur
  • Locatie: De Borenburg, Furenthela 16, 6367 TL in Voerendaal
  • Smartphone: Graag telefoons niet in de zaal, zodat de rust gewaarborgd blijft.
  • Consumpties: De bar is open en drankjes kun je met cash of pin afrekenen. Alcohol wordt niet geschonken deze avond.
  • Aanmelden: https://earth-matters.nl/earthmatters/agenda/voerendaal-va-15juni/

Deel 1: donderdag 15 juni | 19.30 uur | Voerendaal

Inleiding, synchroniciteit & Buitenaardse ontmoetingen

Martijn introduceert zichzelf en neemt je mee naar de  ervaringen welke hij van kinds af aan tot vandaag mee heeft gemaakt. Centraal daarbij staan de onderwerpen buitenaardse ontmoetingen en parallelle realiteiten. Is het werkelijk zo moeilijk aan te nemen dat er vele andere beschavingen elders in het universum zijn en zij veel verder ontwikkeld zijn dan de thans huidige Aardse beschaving?

Martijn deelt een aantal ervaringen over buitenaardse rassen, ontmoetingen en eigenschappen van hen. Hij deelt dit om de mindset van de bezoekers kennis te laten maken met werkelijk “open-minded” zijn en om een mogelijk op trauma gebaseerde perceptie van het dagelijkse leven in beweging te zetten en om te buigen in kracht en zelfbeschikking. We maken een reis in ons universum om een goed beeld te kunnen krijgen hoe uiterst onmogelijk het is dat alleen onze planeet Aarde beloond is met leven. In dit deel komen diverse ervaringen en gebeurtenissen naar voren, welke direct verband houden met de mogelijke motivatie waarom jij besloten hebt hier vandaag ook bij aanwezig te zijn. De doelstelling van deze lezing is een startpunt maken in een radicaal andere koers van denken, voelen en spreken. Voel je van harte welkom.

Deel 2: Donderdag 29 juni | 19.30 uur | Voerendaal

Het huidige Aarde mechanisme, wie ben ik (niet)?

Tijdens deze lezing gaat Martijn persoonlijk in op verschillende onderwerpen zoals de vergeten Aardse voorhistorische situatie, de religies op Aarde en waar deze mee verbonden zijn, buitenaardse beschavingen zoals de Annunaki en de zienswijze van welwillende buitenaardse menselijke rassen, zoals de Umbraha, de Zaviriaanse en de Sin-Shani beschavingen.

Gedurende jaren heeft Martijn communicaties met deze mensen uit andere werelden (universumhologrammen) en hij deelt de inhoud van deze ontmoetingen door gefragmenteerd doch zeer gericht de essentie aan te raken. Dit is Martijn ook uitdrukkelijk geïnspireerd, dit juist nú te doen in déze tijd. Martijn zal ook ingaan op de veel gestelde vraag waarom ze niet gewoon openlijk en publiekelijk landen in hun bijzondere voertuigen. De veelgehoorde reden dat wij eerst nog veel te leren hebben is daarbij ondergeschikt aan de werkelijke redenen. De eenvoud van het fundament van werkelijkheid, is de kracht om een nieuw script met elkaar te ontwerpen.

De doelstelling van deze lezing is om inzichten te krijgen in de menselijke werking van de opbouw van perceptie van realiteit én het daarbij openen van andere visies ter activatie van ons emotionele scheppingsbewustzijn. Wat voelt de Aardse Mens zodra zij gevoelens gaat ervaren welke het neurologische systeem nog niet eerder een betekenis kon geven?

Deel 3: Donderdag 13 juli | 19.30 uur | Voerendaal

Planeet Aarde in quarantaine geplaatst door buitenaardse infiltraties & mindcontrol

Door de zeer indringende contacten welke Martijn ondervonden heeft en nog steeds ondervindt, is het mogelijk om een lezing te geven over onderwerpen waar minder over gesproken wordt (of mag worden..). Zoals in voorgaande lezingen is aangegeven door Martijn, wordt de Mensheid op Aarde juist verzocht het Bewustzijn hierop te zetten, ter beëindiging van deze ongewenste zaken.

Om onze weg terug naar de vrijheid te vinden is het beslist heel noodzakelijk deze informaties te bespreken. Volgens Martijn juist, vanwege het feit dat de quarantaine de aankomende tijden alles zal gaan bepalen. Tenminste, als er niet over gesproken wordt! En dat schept een geheel ander route dan de tot nu toe voor geplaveide weg van “er geen aandacht aan geven, want dan groeit het”. Het is juist zo, dat door er aandacht aan te geven en het Bewustzijn vanuit kracht erop te zetten, er een totale herschrijvende frequentie in tot leven komt! Nieuwe frequenties, nieuwe hartgedragen resonatievelden die de situaties herzien. We moeten dit goed beseffen hoe dit werkt en dat deze Kracht in ieder Mens en Wezen aan-wezig is.

Martijn heeft veel plekken en locaties bezocht en kunnen bekijken. Ook heeft hij gezien wat deze systemen kunnen aanrichten en welke invloed zij hebben op onze hyper-neurologische systemen. Je krijgt informatie te horen wie deze systemen hebben aangelegd en op welke wijze wij hierdoor onder invloed staan. Ook wordt er besproken op welke wijze je de start in jezelf kunt vinden hoe je jezelf kunt bekrachtigen. Buitenaardse krachtige welwillende rassen zijn volledig op de hoogte van de aanwezigheid van deze tracking technologieën en wachten op openheid van communicatie door ons over deze zeer belangrijke data. Openheid die in eerste instantie gaat over de wijze hoe ons Bewustzijn deze mogelijkheden observeert en hierdoor ook bevoorraad met aandachtskracht.

De doelstelling van deze lezing is om goed doordrongen te raken van de mogelijkheid om jezelf te gaan herkennen in elke stap welke jij in je leven zet en voorbereiding om openlijk contact te kunnen leggen met ET,s en ID’s en beweging te brengen in het massabewustzijn.

Deel 4: Donderdag 20 juli | 19.30 uur | Voerendaal

Buitenaardse leugens ontmaskerd terug naar de Oorsprong De vergeten artificiële neurologische invasie

Tijdens deze lezing geeft Martijn inzicht in de onderdrukking van de Mensheid haar Oorspronkelijke vermogen. De Aardse Mens heeft een buitengewoon scheppend vermogen om via haar creatievermogen aanpassingen te verrichten in het NÚ-moment. Je zou dit kunnen vertalen in: het bewust creëren van een wenselijke situatie en het opheffen van onwenselijke situaties. Deze vermogens lagen ooit opgeslagen in ons DNA en kon worden omgezet door middel van het gebruik maken van ons zintuig wat ook wel de pijnappelklier wordt genoemd.
Deze vermogens werden onderbroken en de Aardse Oorspronkelijke Mensheid werd bijna gedeactiveerd om opnieuw te worden geprogrammeerd. De gevolgen zijn onder andere onze zogenaamde dagelijkse werkelijkheid en dus slaafsheid.

Doordat Martijn met eigen kennis uit andere werelden “voorzien” is én doordat hij intensief aan deze materie heeft gewerkt met andere multidimensionale bewustzijnswerelden, vertelt hij dat de algemeen (vaak in spirituele groepen) Buitenaardse cultscène een maskering is van een nog grotere, niet eerder besproken gebeurtenis. Deze gebeurtenis is de werkelijke oorzaak van de gehele manifestatie van het Buitenaardse fenomeen.  De wijze hoe, waarop en door wie worden hoofdelijk bepaald door deze uitzinnige historie. Een historie welke zich ten opzichte van onze huidige tijdslijn ver in de toekomst heeft afgespeeld en allesbepalend is. Hierdoor zullen vele onderwerpen een nieuwe en diepere betekenis krijgen. Onderwerpen zoals spiritualiteit, chakra’s, reïncarnatie, ascensie, “hogere” dimensies, opgestegen meesters, neurologische virtuele werkelijkheden (VR) en buitenaardse hulp en healingen zullen herziening nodig hebben, naar gelang de Mens met meer informatie in zichzelf verbinding gaat maken.

De doelstelling van deze lezing is het besef terug ontwikkelen heel dicht bij jezelf te blijven. Maak kennis met een bijna verloren gegane werkelijkheid in jezelf en herken daarbij op jouw eigen wijze je innerlijke liefdes en creatiekracht. Alle Mensen zijn gelijkwaardig aan elkaar en beschikken onafhankelijk én gezamenlijk over een enorm scheppend vermogen. Het is volstrekt hét moment om elkaar van Mens naar Mens en van Hart naar Hart te ontmoeten.

Meer informatie en aanmelden: https://earth-matters.nl/earthmatters/agenda/voerendaal-va-15juni/


Een ruimte van Liefde

(door Yinthe Joy)

Een autorit naar de gevangenis

Zo ongeveer een jaar geleden bracht ik iemand  waarmee ik opgegroeid ben en die ik diep liefheb naar de gevangenis.
Door een aantal wettelijke overtredingen moest hij een aantal maanden daar verblijven en dat was niet de eerste keer.
Een verslaving aan drugs en deel uitmaken van een crimineel circuit zoals dat hier genoemd word kan een Mens tegen het leven strijdige dingen laten doen.
Dingen die dit Mens waarover ik schrijf in de diepte van zich Zelf nooit had willen doen of wil doen maar toch deed en doet.

Wie ben ik om daar over te oordelen?
Wie ben ik om hem niet lief te hebben?

Toen hij de brief ontvangen had om zich te melden op een bepaalde datum bij de gevangenis belde hij mij en vroeg mij of ik hem wilde brengen.
Hij gaf een gevoelsmatige verklaring waarom hij mij vroeg en niet een van zijn maten die hem ook  wilde brengen.
Hij vroeg mij niet omdat ik bijzonder ben maar om het simpele feit dat hij rust ervaart en gedijt bij het feit dat ik hem niet veroordeel om zijn daden.
Hij weet dit wellicht niet bewust maar voelt wel dat ik altijd naar zijn innerlijke Kern kijk en zolang ik deze blijf zien in hem en in ieder Mens weerhoudt mij dit om te oordelen over iemands gedrag of om er een mening over te vormen.

Samen met mijn partner bracht ik hem weg.

Mijn bezoek aan de gevangenis

Tijdens de periode dat hij in detentie verbleef maakte ik regelmatig ruimte Vrij om zijn telefoontjes te beantwoorden en met aandacht naar hem te luisteren.
En zo spraken we tijdens een van die gesprekken af dat ik hem zou komen opzoeken.

De bezoekruimte was een ruimte die een beetje vergelijkbaar is zoals je het in films kunt zien.
Het ene Mens aan de ene kant van het scherm en andere Mens aan de andere kant, waarbij je met elkaar spreekt via een soort ‘telefoon’.
Een tijdje zat ik daar te wachten voordat hij kwam, dit gaf mij de ruimte om alles wat er in die ruimte aanwezig was te observeren, zowel de Mensen als ook de volheid te voelen van de energie aanwezig in de ruimte.
Die volheid van de energie maakte dat ik behoorlijk wat spanningen voelde in mijn lijf.
Het was helder voelbaar hoeveel er zich afspeelt in zo’n gebouw waar mensen lange of kortere tijd in detentie zitten.
Dit vroeg van mij als fijnbesnaard Mens om diep verankerd in mijzelf Aanwezig te Zijn.

Wetende dat fijnbesnaard Zijn Kracht Is.

Toen we elkaar ontmoette zo met het scherm tussen Ons in bleek al snel dat hij zich fysiek niet fit voelde en de gemoedstoestand die hij beleefde was heel neerslachtig.
We spraken met elkaar en door het scherm keken we naar elkaar.
Ik luisterde én liet tussen zijn gesproken regels door mijn Open Hart zonder en met woorden spreken.

Ik herinner me dat er een Zon tussen Ons in begon te schijnen, niet een externe Zon maar de Zon van binnenuit schijnend vanuit de ruimte van Liefde.
De energetische lucht klaarde op in de ruimte maar ook hij klaarde op, zijn mooie en lieve glimlach in zijn verweerde gezicht liet zich zien aan mij.
En mijn lijf kwam in een diepe ontspanning, de ontspanning van Zijn.

De verbinding werd gevoeld en verbinding is waar we allemaal ten diepste behoefte aan hebben.

De Mens Is de Christus

De Christus is het Mens dat kijkt met de ogen van God.
Het Goddelijke Wezen dat Ik Ben en Jij Bent
Dat Is de Christus
Dat staat in zijn geheel los van een religieus gemaakt persoon die wel of niet 2000 jaar geleden geleefd heeft.
Het gaat om Ons en dat wij hier NU Zijn.

De Christus is een Mens dat AL het Leven lief heeft en kent geen voorkeur of afkeur.
Vanuit de persoonlijkheid kun je heel veel houden van je vader, vriend of broer en niet omkijken naar je buurman.
Je kunt houden van je ‘eigen’ kind en niets voelen voor het kind van een ander.
Vanuit het Ware Zelf bestaat persoonsgebonden ‘Liefde’ niet, omdat dit geen Liefde is.
De Liefde zoals ik die in mij draag gaat evenredig uit naar iedereen.
Ik ken het niet dat ik meer Liefde voel voor ‘mijn’ vader als voor mijn buurman of meer van ‘mijn’ eigen dieren houdt dan van dieren waarmee ik niet Samen leef.

Een ruimte van Liefde voor iedereen

10 jaar geleden koos ik ervoor om vrijwilligers ‘werk’ te doen als Maatje zoals dat binnen die organisatie genoemd werd/wordt.
Ik ben een tijdje gezelschap geweest als maatje van een ex gedetineerde, een man die ik niet kon en evenzo lief heb als de man in de door mij bovenstaand beschreven ervaring.
Voor mij was naar de gevangenis gaan of gezelschap zijn van een ex gedetineerde niet persoonsgebonden, het was een beweging van binnenuit.
Een beweging vanuit mijn ruimte van Liefde.

Laten we allemaal een ruimte van Liefde Zijn.
Voor en afkeuren, meningen en oordelen loslaten.
En de Ware betekenis van De Christus Leven.

Yinthe *

Bron: https://natuurlijkmenszijn.nl/bewustzijn/een-ruimte-van-liefde/


Het bankje

(door Emma Krebs)

Wat mij het meest intrigeerde die dag op een bepaalde plek in Nederland.
Na een heftig gebeuren kwamen ze naast elkaar te zitten op het bankje met de gezichten naar ons toe.

Het stond vooraan in de ruimte.

Wij allen keken toe en volgden de heftigheid.
Noem het een vulkaan die losbarstte
te lang opgesloten in het zelf een klein stipje in het grote veld.
In de loop van de tijd uitgroeiend tot een bepaalde aanname aanvallend onverwachts naar de ander.
Het was een waar spektakel, wat tot een energetische krachtmeting groeide.
Ontmoeting.

Uiteindelijk kwamen ze naast elkaar op het bankje te zitten de 1 zat er al, de tweede stond ervoor en niet wetend wat te doen er naast ging zitten.

Een wonderlijke samensmelting van krachten begrepen of onbegrepen.
Het greep mij aan hoe ze daar zaten naast elkaar 2 mensenkinderen even niet meer weten hoe nu verder.
Het was stil de stemmen zwegen.
Alles zweeg nu een beetje onderuit gezakt, beiden diepvoelend naar binnen, ieder op zijn eigen manier.
Je wist het … je werd heel krachtig gemaakt en er was geen reactie alleen verwondering, verbazing, de ander overgeleverd aan machten/krachten om ons heen.
Ons verleidend tot iets wat dan zo duidelijk is en blijft misschien of verandert.
Je zeker voelen, zeker weten.

Waar hoor je bij, wie ben je, wie zijn wij waar komen we vandaan?
Al die vele, vele bewoners van het Universum,
er is geen ledige ruimte het is oneindige oneindigheid.
Wat gebeurde en gebeurt nog steeds daar in de oneindige oneindigheid.

Door oorzaken net als bij ons laat ik het zomaar noemen…
Heftig nog steeds.
Het gaat maar door zo boven, zo beneden.
Er zijn openingen, kantelpunten
die geactiveerd worden wat onnoemelijk veel in beweging zet, het spel bestaande uit veel spelen en ons uitnodigt echt zuiver in onze Kracht te staan en te blijven.
Er worden beproevingen,
verleidingen op grote schaal op ons losgelaten,
de mens als inzet.

Het mag … ze hebben toestemming voor nog een bepaalde tijd, dan niet meer en wij kunnen de tijd korten
de mogelijkheid is er dat heeft te maken aan onze eigen inbreng.

Hoe staan we er in.???????
Zullen vele mensen gaan inzien waar het omgaat, ons Zuivere emotionele lichaam
belevendigd door het Christosbewustzijn,
de Gouden Kracht.

Hiervoor zijn vele rassen bangelijk wat er wordt uitgespeeld nu tot ongekende hoogten te komen om
de maakbare God te worden.
En wij worden meegezogen in al die verwikkelingen tot het besef komend,
waar sta je, wie ben je, wat weet je wat herinner je je nog.?
Vele verleidingen,
afleidingen, beelden wat we waar nemen veranderd worden.

Om zuiver te zien is iedere seconde
belangrijk om bewust, bewuster te worden in onszelf zo de buitenwereld zien kunnen voor wat er speelt.

Tegenkrachten als krachtige wezens, zich zo tonen en ons onderscheidingsvermogen op de proef stellen keer op keer.

Het woord matrix steeds bekender wordt en veel dingen op z’n kop zet.
De oude wereld is niet meer.

Het weten van wat we zijn neemt steeds meer de leiding, het heeft ons nooit verlaten, maar zelfs kan dat je worden afgepakt.
Steeds wakend, bijsturend, verhelderen, zuiveren iedere seconde van je leven hier op aarde.

Daarom zijn wij hier omdat we Weten midden in deze grote verwarringen.
Blijf standvastig en rechtop, als je valt sta je weer opgeeft niks,
je wordt er niet minder op.

Je bent op weg om je Zuivere Bron Wezen voorrang te geven in al je handelen.

Ontmoet elkaar in openheid,
vind de juiste toon, dat helpt allen en alles,
het gaat er dwars doorheen zich niet storend aan al die zijwegen.
Daar ontmoeten we elkaar in de Onbaatzuchtige Liefde,
streng en zacht tegelijk.
Laat het innerlijk vuur branden vol schoonheid en mededogen.

2 Mensen op het bankje naast elkaar in verbazing en verwondering naar elkaar.
Het heeft mij diep geraakt.

Van Hart tot Hart.

Emma Krebs


P.O.L. – Ben je er nog steeds?

(door Sunshine on Brown Skin, English version below)

Soms sms ik mijn mensen, “P.O.L.” (proof of life).
Zodat ze weten dat ze nog steeds belangrijk voor me zijn.
En dat iemand ze echt wil zien.
Deze drie letters dragen in zich oprecht onderzoek:

Gaat het goed met je?
Of ben je gewoon oké?
Ervaar je op dit moment heelheid – al is het maar kort…
Ben je veilig?
Heeft drukte je naar het punt van vergetelheid geleid?
Ben je vergeten dat je meer bent dan wat je kunt “produceren”?
Heeft iemand in je binnenste kring je de laatste tijd omhelsd en niet losgelaten voor een- eenduizend, twee- eenduizend, drie- eenduizend…?
Wordt er naar je geluisterd, zonder agenda, zonder onderbreking, zonder gescript antwoord?

Heb je het laatst tijd gehad om ten minste twee dingen te doen die je leuk vindt?
Heb je bewust momenten met jezelf doorgebracht om even bij jezelf te checken?
Voel je je veilig genoeg om eerlijk te zijn tegen je dierbaren (om je heen)?
Lach je tegenwoordig zomaar uit het niets?
Vraagt iemand je wat je wilt, inclusief jezelf?

Droom je nog?
Heb je een goede en rustige slaap ervaren?
Wil je je hoofd neerleggen en die ogen van je voor de hele dag sluiten?
Ben je op weg naar je ambities?
Is er iets of iemand die je aanmoedigt om langer, groter, waarachtiger te dromen – met meer durf?

Ben je in staat geweest om van anderen te houden vanuit een volle vat?
Is eenzaamheid ongevraagd binnengeslopen – te vaak?
Heb je het aan iemand verteld?
Zorg jij goed voor je lichaam?
Huist er onzekerheid, pijn, angst, trauma, onrust, woede in je tempel?
Gaat je gezondheid achteruit?
Heb je het hoe en waarom van dit fysieke verraad dieper onderzocht?
Ik wil weten dat je je goed genoeg voelt om dat te doen.

Ik voel dat je op een aantal manieren gemist bent.
Wordt je ware zelf ontvoerd?
Waarom heb je je eigen redding niet geprobeerd?
Evenmin heb ik enige aanwijzing gezien van een S.O.S.

Dus als je dit krijgt, en als er nog iets, hoe klein ook van je over is, ben ik klaar en bereid om de oproep te beantwoorden.
Toe, alsjeblieft.
Stuur een Bewijs van in leven zijn.

Bron: https://medium.com/@isismartin/p-o-l-d6c510d6ca4e

Photo by Lucas Andrade: https://www.pexels.com/photo/text-14000469/


P. O. L.
Are You Still With Us?

Sometimes I text my people, “P.O.L.”.
So they know they still matter to me.
And that someone desires to really see them.
These three letters are weighted with genuine inquiry:

Are you well?
Or are you just okay?
Are you, right now, experiencing wholeness- even if only briefly…
Are you safe?
Has busyness led you to the point of obscurity?
Have you forgotten that you’re more than what you can produce?
Lately, has anyone in your inner circle hugged you and not let go for one- one thousand, two- one thousand, three- one thousand…?
Are you being listened to, without agenda, without interruption, without scripted reply?

Have you had time to do at least two things you enjoy lately?
Have you spent conscious moments with yourself, checking in on you?
Do you feel secure enough to be honest with your loved ones (around you)?
Are you smiling unprompted these days?
Is anyone asking you what you want- including you?

Do you still dream?
Have you experienced good and peaceful sleep?
Do you desire to lay your head down, and close those eyes of yours throughout the day?
Are you moving toward your ambitions?
Is there someone or anything encouraging you to dream longer, bigger, truer- with more audacity?

Have you been able to love others from a full vessel?
Has loneliness crept in uninvited- too frequently?
Have you told anyone?
Are you caring well for your body?
Is your temple harboring uncertainty, pain, anxiety, trauma, fear, anger, insecurity?
Is your health retreating?
Have you investigated the deeper how and why of this physical betrayal?
I want to know that you are well enough to do so.

I sense you’re missing in a number of ways.
Is your truest self being abducted?
Why haven’t you attempted your own rescue?
Nor have I seen any intimation of an S. O. S.

So, if you get this, and if any of even the smallest piece of you still remains, I’m ready and willing to answer the call.
Please.
Send Proof of Life.

Sunshine on Brown Skin

https://medium.com/@isismartin/p-o-l-d6c510d6ca4e

Photo by Lucas Andrade: https://www.pexels.com/photo/text-14000469/