and it runs

(door Moniek van Pelt, Earth-Matters.nl)

Piano | Quinten Spakman

Gedicht | Moniek van Pelt

Video | Arjan Bos

en als al het werelds op zijn kop draait
en dat draait
dan zal mijn mond open vallen
mijn hand en mijn verstand
als geen steen meer op de ander blijft
dan zal ik snappen van de kracht van rots

en als ik omgewend ga zien
en dat ziet
dan zal de hemel nergens boven zijn
en de aarde nergens onder
als persoonlijke voorbestemming valt
dan zal ik begrijpen van het echte groots … –>

https://www.youtube.com/watch?v=rzKlq0qzIm0 (12:09)

Translation into English

and when everything worldly turns upside down
and it’s running
then my jaw will drop open
my hand and my mind
when no stone is left unturned
then I will understand the power of rock

and when I turn around I see
and see that
then heaven will be nowhere above
and the earth is nowhere beneath it
as personal predestination
then I will understand the real greatness … –>

Bron: https://earth-matters.nl/en/moniek-van-pelt/and-it-runs/


één Hartslag

(door Yinthe Joy)

Ik weet mij Zelf en voel mij Zelf diep en innig verbonden
Met de inheemse beschavingen en volkeren
De natuur mensen en volkeren
De Ouderen * De Elders

Dit Is een Samenspraak
Vanuit de Kracht van één
Vanuit de Kracht van NU

VOEL achter de woorden

Wij Zijn één Mens familie
Verbonden met AL het Leven in deze wereld
Verbonden met AL het Leven in de Kosmos

Wees Samen één Hartslag

Kom tot het besef van je Ware Zelf
En hoe jou Ware Zelf verbonden Is
Met AL het Leven

Leg je hand op je HART
En Her~ IN ~ ner
Weet
Ben

Sla vanuit de verbinding met je Zelf de handen in elkaar
Adem Samen ritmisch
The Cosmic breath

Ga voorbij alle geschillen en verschillen
NU

STOP met strijden
Tegen je Zelf
Tegen elkaar
Tegen de aarde
Tegen de dieren
Tegen het Leven

Er is genoeg genomen
Er is genoeg geleden
Er is genoeg gestreden

STOP

Kom tot je ZELF
NU

Wees Samen als schoon Water
Helder
Wees Samen als de Lucht
Overzicht
Wees Samen als het Vuur
Warmte
Wees Samen verbonden met de aarde  * Terra Gaia *

Vriendschap

Vanmorgen liep ik door een prachtig  bos
Ik liep in de ruimte van mijn Hart Samen met véle
Ik liep door ruimere dimensies heen dan die mijn ogen konden zien
Mijn levensadem verbonden met de levensadem van de natuur

* Terra Gaia *

Ik zong liederen
Een Samen zang die klonk door alle velden van Leven heen op deze aarde
De liederen waren klanken
Een Samen bundeling van frequenties
Gezongen door alle beschavingen en volkeren Samen
Waar ik deel van Ben
WIJ die Samen * Terra Gaia * Lief hebben

Kom tot je ware schone Zelf
En wees Samen
één hartslag

Yinthe *

Bron: natuurlijkmenszijn.nl


Wie jij denkt dat Ik Ben .. Ben ik niet

(door Yinthe Joy)

Ik Ben niet statisch
Ik beweeg Vrij
Vanuit mij
Niet vanuit het beeld wat jij hebt van mij

Bedenk mij niet in een denkbeeld
Ik Ben geen beeld
Ik Ben Leven

Ik Ben als Water

Ik beweeg
Ik Stroom
Ik Adem
Ik draai
Ik kolk
Ik spat
Ik golf
Ik verbind
Ik leef

Ik Ben

Wie jij denkt dat Ik Ben
Ben ik niet
het beeld wat jij hebt van mij
Is niet wie Ik Ben

Denk niets van mij
of over mij
Laat mij Vrij
ZIJN

Als Water
Water dat Bewustzijn Is

Ik Ben Bewustzijn

Ik bedenk Jou niet in een denkbeeld
Jij bent geen beeld
Jij bent Leven

Jij bent als Water

Jij beweegt
Jij stroomt
Jij ademt
Jij draait
Jij kolkt
Jij spat
Jij golft
Jij verbind
Jij leeft

Jij Bent

Wie ik denk dat Jij Bent
Ben jij niet
het beeld wat ik heb van jou
Is niet wie Jij Bent

Ik denk niets van jou
of over jou
Ik laat jou Vrij
ZIJN

Als Water
Water dat Bewustzijn Is

Jij Bent Bewustzijn

Ik respecteer mij Zelf
Ik respecteer Jou
Ten diepste
Als de Bewustzijnswezens
Die Wij Zijn

Yinthe*

www.natuurlijkmenszijn.nl


zonnestraal

(door Jort)

laverend tussen een ster en een spinnenweb
pulseer ik wat ik ben, was en zal zijn
onkenbaar voor een ander
of voor mijzelf

door de mazen van de matrix
stroomt de oorspronkelijk stilte
die weet, zwijgt of fluistert en altijd is
de kern zonder welke ik niet ben
en zij is niet zonder mij
zij die alles is maar niets claimt

verstrikt in het web schreeuwt mijn hart
naar de Geliefde, de Aarde en de Oceaan
De Geliefde die het zijn is
de overvloedige verbondenheid met al het leven

voluit leven
de pijnen gezien, gedragen en alchemisch
oplossend in de eigen kern, de essentie en toegang
tot al wat is

hoe kan ik kiezen voor de een
als ik die ook in alle anderen zie
is het een kwaal dat ik zonnestraal
ben ik een spin of ben ik een vlieg
ben ik een opener of een hartendief

Dame, vergeef mij al mijn zonden
opdat ik mijzelf weer kennen kon de
Heer en Dame zijn in mij
verenigd ontsluiten zij dat wat nooit niet was
en springen als een kind vrolijk in de modderplas

makkelijk gezegd maar hoe gaat het in de praktijk
wat zijn al die eentjes met hun rugzakjes ongelijk
de draden van het web verdonkeren de vloed en het eb
ze voeden het kleine denken en verzwaren het gemoed
de polsslag, het bloed van al het leven
het water van bewustzijn, het bewustzijn van water
alles moet weer zijn en stromen, leven geven

stap opzij en laat wie je werkelijk bent en waarvoor je hier bent gekomen
interacteren met alle bloemen in de tuin van Eden
Het is niet je toverstaf of de schone schede
noch je kennis over dit en dat, noch de wiskundige rede
de sprankel en de vonk zit in het hart, je essentie zingt de ware dromen

je bent een bij en vliegt van bloem naar bloem
het is je liefde voor het geheel dat je dat laat doen
geen bloem kan je vangen, je bent werkzaam voor de korf
je ruikt naar de honing die ieder in zich draagt en niet bedorf
laat je niet vangen door vleesetende bloemen
laat geen stamper je verstrikt doen raken in zijn web

stroom als water en storm als de wind
voed als de Aarde en koester als de Zon
laat iedereen vrij en zing van het zelf waar alles nooit begon
wees het licht dat alles laat zien, bied het veld waar alles kon

wie weet ontmoet je een andere bij bij de korf
die net als jij vergat wie ze was maar haar zelf verworf
wie weet vervloeien jullie als nectar
die gloeit en verdampt en oplost in Het Absolute
voorbij zijn en niet zijn
tot die tijd…
sla je vleugels uit en vlieg!

Jortus
2023

Bron: jortus.com

Photo by Simon Berger on Unsplash


open

(door Jort)

het onzichtbare fundament van je bestaan
bevind zich in de kern van je hart en aan het firmament
pluk de sterren en voel dat jij dat bent
het bruisende leven, uit zichzelf ontstaan en eeuwig levend
de diepte, de val, de pijn, onlosmakelijk verbonden en in evenwicht gebracht
niet zozeer door hun tegendelen, maar door dat wat beide draagt
dat ben jij
van grasspriet tot planeet, van kannen en kruiken tot de wijn en de scherven van geluk
van tijdelijk menselijk wezen in een samengestelde droom
tot een eeuwig bewust zijn, van plant tot steen tot boom

wellicht leef je eeuwig als een bepaald wezen, maar in essentie ben en heb je de keus
iets, niets of alles te zijn
zelf als dat niet zo lijkt te zijn of is
hoeveel mensenlevens gaan er in een in- en uitademing van de eeuwigheid?
hoeveel planeten worden er geboren om vrijwillig zichzelf, het leven, te ervaren en te zijn?
het mag dan wel niet rijmen, wat hier geschreven staat of wat jouw leven dicteert
maar alles is al opgelost, je maakt je druk om niets
maar ja, niets wat geschreven staat is waar en wat waar is kan alleen geleefd worden
en zolang we worden geleefd valt het allemaal nog te bezien, of we nog gaan leven
zoals het wel eens geborduurd wordt of anders bij deze: maak je niet druk, ze lullen toch
en al is je vleugel nog zo snel, mijn piano zonder program achterhaalt je wel

Het gouden veld stroomt altijd mooier in een open hart


Jortus
2023

Bron: https://jortus.com/2023/04/13/open/


Het ware eerherstel

(door moniek van pelt)

Het ware eerherstel

Het is Tijd
Tijd is het

Om de gong zo te slaan
dat de mens weer ziet
nog voor het stervensprogram inzet
dat hij kijkt naar wat is in wat komen gaat
en zich nergens meer laat vastleggen

∞ ere wie ere toekomt ∞

Stop de planning, de puzzel
de ontwikkeling, de handleiding
Stop de programmeur van hart en nieren
de poort naar valse ‘nieuwe’ code
het versleutelde Harts bereik dienende

Stop alle ideeën over leven
over wedergeboorte en licht
in eeuwig valse tonen
Stop de schuld dat jij achter laat
en vergeven zou moeten worden

De mens die niet toereikend was
die geen moed genoeg kende
die dreef in bibberend verlangen
de mens die leed aan trauma
hij is nooit echt Mens geweest

Wees als LAVA  -Leef Als Vredige Aanwezigheid
laat je ware naam eerbiedigt worden
doe je schepperskracht recht aan
wees je eigen rijke open baring
en herinner je je heilig vuur
die je meenam naar hier
van thuis naar thuis
en die in jou nu stroomt naar huis

∞ ere wie ere toekomt ∞

Het is Tijd
Tijd is het

Om de gong zo te beroeren
dat de mens weer voelt
dat het getornd getroonde
geen eigen koninkrijk kent
en dat het verschuilen in tijd eindigt

Het is tijd voor echte storm
in het oog van de stilte
waar alle beelden vallen
het brein zich van fragment lost
en de heelheid zich kan ontvouwen

Leeg moeten we
los van het losse zand
niet weer opgebouwd
in nieuwe persoonsvorm
vol lijdend voorwerpfiguren

Alle pijn kan nu gevoeld
de kraters in ons geheugen
gevuld met tranenwater
en de oude scenario’s vol toekomst
mogen één voor één los vallen


STOP

.. en sla de gong

En wacht!
er is niets wat jou hoeft te redden
er is niets waar je zalving van nodig hebt
er is geen mens die jou hoeft te halen
die voor je klaar zou staan in beeld en geluid
Durf!, Ga UIT

blijf bij jou met de originele jij
in het meest heilige middelste midden
ongrijpbaar voor de aardse matrix
die alles uit de kast zal trekken
beeld voor beeld voor beeld
om een gevoel op te wekken
die jou zo zal raken
dat je even.. heel even
een seconde of wat
omkijkt
opkijkt
inziet
afweegt
twijfelt
?

STOP

laat het leven stil worden
en ga in eerherstel staan
diep in jou en voor jou alleen
de oerknal.. ben jij
het grootste vuur.. ben jij
de langste waterval.. ben jij
de sterkste rots.. ben jij
het ware leven.. ben jij
Lava.. ben jij

middenin het grote niet doen
is niets nodig
wacht in rust
niet interrumperen
niet activeren
niet reageren
niet acteren
niets

laat het vallen
alle af en leiding
waarin je dacht te weten
waarin je voelde iemand te zijn
waarin je moest vergeten
waarin je leven kende in pijn
je oog op je vervormde model
gedempte frequenties op vele plekken
het chronisch tekort aan zuiver water
de gedwongen fusie met geprogrammeerd heden


wacht en besta
jaag jezelf niet achterna
herinner je kracht
en wacht

tot de gong weerklinkt
in wervelend trompet
als kleuren verschuiven
beeld vervalt
en opbouwt tegelijk
en wacht

weet dat je enkel sterft
aan bedachte vorm
in het god rijk juist moment
voor zij willen dat je gaat om te gaan
terwijl jij weet dat je gaat om te blijven

Wacht
wees je eigen Wachter

Wees als LAVA  -Leef Als Vredige Aanwezigheid
laat je ware naam eerbiedigt worden
doe je schepperskracht recht aan
wees je eigen rijke open baring
en herinner je je heilig vuur
die je meenam naar hier
van thuis naar thuis
en die in jou nu stroomt naar huis

De wacht is de command
vanuit de diepste rust
waarin het ware beeld
vol eeuwig levensecht
zich hoe dan ook
op het juiste kern moment
Krachts-gewijs zal openbaren

! wees voor bereid

∞ ere wie ere toekomt ∞


moniek

in samenspraak met de Umbraha beschaving

Tekening Dulce Commenencia

Geschreven op onderstaande muziek:

Bron: https://earth-matters.nl/


Vredesthuis

(door moniek van pelt)

het land oogt koud
het lijf verwintert
de geest verstrakt
leven kent een vreemde kooi
en ergens midden in
het behoeft geen dooi
daarbinnen is het mooi

daar is het rustig
daar is er tintel
die niet overslaat
er is altijd leven
er is altijd licht
en er is altijd thuis
.. alleen dat huis ..

mijn beeldig huis en ik
wij passen niet in lijf
vol virtueel verdrijf
wij horen niet in tijd
die overslaat
die bangt
die kwaad

als je mijn eigen huis zou zien
zou je weten wie ik ben
hoe gewaar de kracht
hoe rijk de adem
hoe lief het lef
leven
op zijn eeuwigst

en als je mijn huis kent
ken je mijn thuisplaneet
vol heerlijk eigen wijze mensen
die in volkomenheid staan
en waar vrede
elke vorm bepaalt
ook buiten is het mooi

 .. zo onschuldig mooi ..

ik doe mijn best
op aarde huis te maken
om thuis te zijn
ik kleur en beken
schilder en dans
klank en grap in frans
en het lijkt best wel enig

ik sport en lijn
en ver kleed de dag
kleur mijn lippen rood
de zon wat geler
de huid gebruind
wat haren rond
de liefdesfoto zwaar van lijf

leven vol ogenschijn
achter verrijkt behang
slang vanonder het tapijt
ramen schoon
de kussens opgewekt
en toch
de muziek komt er niet aan

zonder vredig hart
die zo vol leven is
dat het weet
hierbinnen is het mooi
en hier ontvang ik
elk vlezig besef
op zijn ge woonst

hier is het rustig
hier is er tintel
die niet overslaat
er is altijd leven
er is altijd licht
en er is altijd thuis
.. alleen dat huis ..

deze aarde
is zijn eigen huis kwijt
en ik de mijne
zonder vrede in vorm
zonder waar geluid
en zonder de volle klank
gaat elke ervaringsbeeld hier uit

als je mijn eigen lichaam zou zien
zou je weten welk huis de mijne is
hoe gewaar de kracht
hoe rijk de adem
hoe lief het lef
leven
op zijn eeuwigst

het land oogt koud
het lijf verwintert
de geest verstrakt
en ineens hoor ik muziek
vrij van vaste grond
als een wilde galop
die binnestebuiten leven raakt

mijn hart springt op
het ritme ver andert zich in mij
geduld opent zich in vraag
en ik zie beeld
soms heel
soms vaag
van huis

de vrede lijkt soms ver
mijn huis past alleen in echt
op eigen grond
maar de storm brengt ogen mee
die volkomen zien en zijn
en mijn huis nog kennen
als horende bij mij

de openhartigheid bloeit op
nu het ware familiair
zo vertrouwrijk nadert
in innige verbondenheid
knallen ze de harts poort open
de gouden wervel meedragend
vol nieuwe tintel
bloemen van thuis 

 .. zo onschuldig mooi ..

moniek Bron: https://earth-matters.nl/moniek-van-pelt/vredesthuis/

Geschreven op deze muziek:


Everything is possible

On the way to a different world, between the worlds,
Mist-ery world masterly erasing roads and meadows,
majestic cities, if only for a while…

A tree-trio, a world in a world, singing its own
Unhurried song of roots, trunks, branches (which you can’t ear-hear),
Accompanied by an extravagant but gentle melody of birds
celebrating, or so it seemed.

An emerald, lime, silent forest-world devoid of civilization
Save for an occasional cyclist, a perfect scene
For mushrooms of all colours and sizes, giggling, playing hide-and-seek…

At a green patch beside the crossroads – a clover, proud,
Receiving: drizzle, sending: its rich magenta light,
In full glory, the last one, standing its ground…

If I ask a question in my language – confused, slow,
Maybe stubborn, insensitive, fantastically dumb,
If you could bear to give an answer infused with irony and patience,
Driven by comprehension, consciousness can expand…

As you pass the old friend willow, saying gooddays, it sighs,
sways in response, touches your sleeve, hair, cheek.
It makes you stop, hand on your heart, and smile
and breathe deep, and live –
Long – and prosper.

Everything is possible.

Anna Krasko 2022


Als ik naar je kijk…

“When I look at you my beautiful friend, I see nothing but beauty and power and grace; and I am awestruck by the color of your wings.”

—Heather K. O’Hara

Als ik naar je kijk,
Wat zie ik daar, wie zie ik dan? Luister,
Ik – ik verstop me liever, als er nog plek is, mij niet gezien,
Liever niet gegeten worden, liever niet in de kooi.

Als jij naar me kijkt,
Zie je een vreemdeling, een monster?
Is het omdat je oog verzot is om verschillen te zien
En kijkt niet verder dan de oeroude “jager en prooi”?

Maar ik ben er ook,
Ik adem, ik kruip, ren, vlieg, ik besta,
Ik wil vrijheid ervaren, jouw steun, geen mes in de rug,
En gekrijs van hekken, broeder, ik kijk terug.

Rachmaninov -Piano Concerto No3, Op. 30, Mov. 1

er zijn kinderen

(door moniek van pelt) er zijn kinderen.. gaat over sprekend bewust zijn

verder zien dan hetgeen dualiteit ons heeft gebracht, het toont ons een veelal onbegrepen veld.
het aardse leven lijkt hier niet op ingericht. de mens zwijgt in alle talen. grip proberen te krijgen op een werkelijkheid die groter is dan de waarheid in veel boeken, dat kunnen we niet alleen aan de kinderen overlaten. kunnen we deze kwantum sprong samen maken?

waar zijn de echte ouderlingen..

er zijn kinderen die accepteren de geboorte niet
omdat ze diep vanbinnen voelen helemaal niet geboren te zijn
maar meegetrokken, gevallen of in de mensmissie gesprongen
middenin de brute overval op het kosmische Mens- Wel- Zijn
waar geen boek ronduit van durft te openbaren
zelfs het boek der openbaringen niet
er zijn kinderen die vechten tegen de levensgrote angst
die hen is opgedrongen als een schamele staat van werkelijkheid
en die zij vanbinnen voelen niet zelf te zijn
zij voelen zich ten diepste enkel leven
zonder volslagen ontaarde onbewustzijn-spelletjes

er zijn kinderen die familie maar een raar woord vinden
die zich verbinding herinneren die hier nauwelijks is
slechts vervormd en gecontroleerd in parels zand
er zijn kinderen die zich niet weg willen geven in groepen
en hun symbiotische spirit gedrag die onderhuids claimt
maar ze moeten wel
ze zijn verplicht er op de een of andere manier deel aan te nemen
en ze hebben hun ware gevoel voor grens nog niet paraat

er zijn kinderen die zoveel gemoedstoestanden kunnen aanvoelen
dat ze het leven in de voor hen bepaalde afstelling niet goed kunnen handelen
en al jong diep traumatisch ingeladen worden
er zijn kinderen die besluiten uit het brein
uit de denkende maatschappij weg te blijven
en daarin geïsoleerd raken en prooi worden voor de on min ziekte
er zijn kinderen die zich nooit kind gevoeld hebben
die zichzelf zelfs anders herinneren als mens in vorm en thuis

er zijn kinderen wiens lijf pijn doet
omdat ze in een vorm van geest beheersing terecht zijn gekomen
die hen dwingt en slaat en onder daant
ze spreken over technologie in lijf en leden
waar de meesters de bloemen en de bijen prediken
er zijn kinderen die zichzelf vragen stellen bij scholing
bij de geschiedenis en diens zogenaamde waarheid
er zijn kinderen die interesses hebben
die volwassenen niet kunnen begrijpen
omdat het leven in geen methodiek past
nergens in
passen zij niet
en niemand die hen ziet

er zijn kinderen die zo krachtig waar kunnen nemen
dat ze de gaten zien in het verhaal van de volwassen mens
die zichzelf niet echt ziet, al spreekt hij van wel en waar
de leugens, de zoete zweem, de wan orde, het zelf behoud
ze zijn volwassener dan het idee van volwassen ooit beschreven is
er zijn kinderen die de programmering van de onschuld niet willen dragen
ga zelf maar kind zijn in dit malle gevangen woud

er zijn kinderen die gevormd worden uit een hybride samenwerking
die psycho patisch tegen de mensheid gericht is
en zoveel drab in zich moeten dragen dat beheersbaarheid hun enige uitweg is
er zijn kinderen die zich niet willen laten misbuiken
als het gaat om overheersing van een on-mannelijk soort voegkracht
maar de volwassenen zijn afwezig in hun blik
en de verslaving aan intieme verdringing is groot
er zijn kinderen die niet langer om hun kern heen willen dansen
maar omdat iedereen het doet zullen ze met velen bezwijken

er zijn kinderen die zich in geen enkel sprookje herkennen
en al helemaal niet in de waarneming dat ze mogen leren
dat ze onaf zijn en dood gaan
er zijn kinderen die het licht niet langer willen weglachen
tot ze zien dat juist de grote clowns dit grap na grap doen
en vele zalen volgen braaf, de handen op elkaar
het ware licht, de kracht van Leven, de pure spirit
het wordt nauwelijks begrepen, bezongen, bestilt

er zijn kinderen die zich zoveel natuur voelen
zoveel dier, zoveel boom, wilde wind, stralend zon
dat hun mensvorm krakend onnatuurlijk drukt en trekt
omdat ze niet eens in staat zijn leven te bewaken
er zijn kinderen die leven zien in de lucht voorbij het aardse
wezens, ufo’s, gigantische open werelden
waar vrijheid nog gewoon is
g o d echte zelfzin kent
en goud nergens gestolen wordt

er zijn kinderen
zoveel kinderen
zoveel volwassenen
die nog nooit volledig gezien zijn
voor wie ze zijn

de waarneming is al bepaald
jij bent jij en ik ben ik
geleerd, geschaafd, gemasterd
en al zo oud
als een zerk op een graf
een donkere ogende diepte
vol onvermoede gevoelens van leven
soms moeten oude stenen breken
en aarde simpel terugkeren tot aarde
de leringen terugvallen tot zand
om de ogen uit te wrijven
en een nieuwe definitie uit te nodigen
zichzelf mens levend en wel te tonen

moniek

Bron: Earth-Matters https://earth-matters.nl/kinderen/