(Earth-Matters) Een groep mensen uit Nederland, België, Duitsland, Rusland en Polen kwam in september 2021 bij elkaar in het Belgische Blegny om diepgaande kosmische informatie uit te wisselen samen met Martijn van Staveren.
Door intact gebleven herinneringen uit andere werelden is Martijn bewust en doordrongen van heldere kennis over een bewustzijn, een oorspronkelijke kracht waar de mens op aarde over beschikt maar in veel gevallen niet gebruikt. Op kosmische schaal staat de mens dus ergens voor en het moment is nu aangebroken om vanuit ieders autonome kracht de herinneringen uit de eigen kosmische kennisdatabanken weer tot leven te laten komen.
Onze huidige werkelijkheid staat op een punt om een complete herziening te ontvangen door mensen die zichzelf herkennen als scheppende wezens. Goedgezinde beschavingen assisteren de mens in dit aards-planetaire proces zonder interventie te plegen. Besproken is wie deze beschavingen zijn en wat óns te doen staat om met hén in Open Contact te komen en om samenwerking tot stand te laten komen. Praktisch gezien betekent dat o.a. een ambassade vormen en vastgelopen aardse systemen en structuren in beweging brengen door kwantum fysische processen.
Het moment van onvermijdelijkheid komt eraan!
We moeten het besef hebben wat voor altijd weggaat en wat er oprijst.
Het is een doorbraak voor deze wereld en de spil ben jij.
– Martijn van Staveren december 2022 –
Titel: Communiceren met andere beschavingen
Auteur: Martijn van Staveren
ISBN: 9789078500261
NUR: 401
Uitgever: Stichting Earth Matters
Druk: Pumbo
Pagina’s: 324
Coördinator: Maya van Pelt (tevens medewerker transcriptieteam)
Eindredactie: Hannie van den Boom (tevens correctie transcripties)
Foto’s: Hannie van den Boom
Design: Arjan Bos
Voorverkoop: € 22,50 (tot en met 1 maart – wordt 18 maart verstuurd)
Prijs: € 25,-
Ebook: € 15,- (pdf – nu beschikbaar)
Boek en ebook: € 35,- (alleen in de voorverkoop)
Voorwoord:
Met dit boek heb je hoogst uitzonderlijke informatie in handen en de wijze van tot standkoming grenst aards gezien aan het onwaarschijnlijke. Tachtig mensen die een week met Martijn van Staveren in diepe focus waren in het Belgische Blegny om te communiceren met zichzelf, elkaar en andere beschavingen, waaronder 8 miljoen krachtwezens in een ambassadestad op An-Ar-Diah. Het resultaat is niet alleen een voelbare verbondenheid met al het leven, de overdracht staat bol van levende holografische transmissies. Een rijk ervaringenpalet van interacties met bevriend leven in andere werkelijkheden, tijdlijnen en universa. Lagen van collectieve mind control zijn kundig aan de kant gemanoeuvreerd om het delen van kosmische informatie mogelijk te maken. Informaties die nu van cruciaal belang zijn voor de repatriëring van het menselijk bewustzijn konden zo in het hartsbrein ontvangen worden.
Een week lang is er gedeeld met een zeer hoge informatiedichtheid. Vandaar ook een inhoudsopgave van maar liefst 6 pagina’s, zoveel onderwerpen zijn er diepgaand aangevlogen en doorvoeld.
“Er zijn hier mensen niet die hier wel horen te zijn” is bij de opening door Martijn benoemd, toen ik, Arjan, hem er naar vroeg zei hij; “Ja, dat is iedereen!”. Met dit boek heb jij ook de kans volledig aanwezig te zijn in de kosmisch mensrijke cirkel die in Blegny en de kosmos is gevormd. Zelf waren we er fysiek niet bij en we zijn Martijn zeer dankbaar voor zijn onvermoeibare inzet om deze informaties te delen. Zoals te lezen is dat lang niet altijd licht te dragen. Ook voor de organisatie door Maya van Pelt, het redigeren van de transcripten van alle opnames door Hannie van den Boom, alle transcribeerders, de tachtig deelnemers die met aandacht en focus deze week hebben mogelijk gemaakt en last but not least de vriendenvolle allianties die met nauwelijks te bevatten waarneming onze missies op afstand begeleiden, zijn
we zeer dankbaar.
We wensen je levende herinneringen die opengaan bij het lezen van dit portaal.
(fragment uit boek Master Your Mindset) Zeezeiler Henk de Velde maakte een aantal jaren geleden zijn Never Ending Voyage. Een zeilreis die hem bracht naar het paradijs in de Grote Oceaan. Hij vertelde mij dit bijzondere verhaal:
“Ja, het bestaat en eigenlijk zou ik er niet over moeten praten of vertellen waar het ligt, want dat zou geldwolven op een idee kunnen brengen dit stukje aardse ongereptheid om zeep te helpen.
Het heet Puluwat en het is het mooiste plekje op aarde, maar er zijn meer mooiste plekjes. Puluwat ligt in Micronesië en is een eiland van de zelfstandige deelstaat Chuuk die weer onderdeel is van de Micronesian Federation.
Op Puluwat wonen ongeveer driehonderd mensen. Er is geen elektriciteit. Er is geen internet. Er is geen geld. Geld brandt slecht, je kan er geen vuur mee aansteken. Op Puluwat kan je er ook niets mee kopen. Er is niets te koop. Dan zal er wel ruilhandel zijn. Nee, dat is er niet. Er bestaat iets wat wij vergeten zijn; er is genoeg. Genoeg voor iedereen. “Wetenschappelijk” is uitgezocht dat de “genoegmaatschappij” alleen mogelijk is in kleine samenlevingen met maximaal driehonderd mensen.
Toen ik weer vertrok zei chief Teo tegen mij: “Why you go? Here you can live without money, where you go you die without money.”
Het hoofdeiland van Chuuk is Weno. Dat ligt 250 kilometer ten oosten van Puluwat. Op Weno is een vliegveld, daar zijn winkels, daar rijden taxi’s, daar is telefoon, internet en tv. Daar klagen mensen over het weer, over het slechte onderhoud van de wegen, dat ze niet genoeg krijgen, dat er niet genoeg is om te leven…
Op Puluwat kan je gelukkig niet zo makkelijk komen. Het kan alleen met een eigen boot. Op Weno kan je geen boot huren om je daarnaartoe te brengen. En dan moet je je nog afvragen of je er kan komen, want de Puluwatters hangen visnetten voor de ingang naar de binnenlagoon. Wat er niet is, is ook niet nodig.”
Henk de Velde, zeezeiler en filosoof
Uit het boek “Master Your Mindset. Leef je mooiste leven” door Michael Pilarczyk
Cover Image: Leaves by Eilzabeth Kate Switaj on Flickr
(fragment uit het boek “Lame Deer — Seeker of Visions”)
Wat zie je hier, mijn vriend? Gewoon een doorsnee oude kookpot, zwart met roet en vol deuken.
Het staat op het vuur bovenop die oude houtkachel, en het water borrelt en beweegt het deksel terwijl de witte stoom naar het plafond stijgt. In de pot is kokend water, stukjes vlees met bot en vet, veel aardappelen.
Het lijkt geen boodschap te hebben, die oude pot, en ik denk dat je er niet over nadenkt. Behalve dat de soep lekker ruikt en je eraan herinnert dat je honger hebt. Misschien ben je bang dat dit hondenstoofpot is. Maak je geen zorgen. Het is gewoon rundvlees – geen dikke puppy voor een speciale ceremonie. Het is gewoon een alledaagse maaltijd.
Maar ik ben een indiaan. Ik denk aan gewone, doorsnee dingen zoals deze pot. Het borrelende water komt uit de regenwolk. Het vertegenwoordigt de hemel. Het vuur komt van de zon die ons allemaal verwarmt: mensen, dieren, bomen. Het vlees staat voor de vierpotige wezens, onze dierenbroeders, die zichzelf gaven zodat wij zouden leven. De stoom is levende adem. Het was water; nu gaat het naar de hemel, wordt weer een wolk. Deze dingen zijn heilig.
Kijkend naar die pot vol goede soep, bedenk ik hoe, op deze eenvoudige manier, Wakan Tanka (De Grote Geest) voor mij zorgt. Wij, Sioux, besteden veel tijd aan het nadenken over alledaagse dingen, die in onze geest vermengd zijn met het spirituele. We zien in de wereld om ons heen veel symbolen die ons de zin van het leven leren. We hebben een gezegde dat de blanke man zo weinig ziet, hij moet maar met één oog kijken. We zien veel dat u niet meer opmerkt. Je zou het kunnen merken als je zou willen, maar je hebt het meestal te druk. Wij Indianen leven in een wereld van symbolen en beelden waar het spirituele en het alledaagse één zijn.
Voor jou zijn symbolen slechts woorden, gesproken of geschreven in een boek. Voor ons maken ze deel uit van de natuur, een deel van onszelf — de aarde, de zon, de wind en de regen, stenen, bomen, dieren, zelfs kleine insecten zoals mieren en sprinkhanen. We proberen ze niet met het hoofd maar met het hart te begrijpen, en we hebben niet meer dan een hint nodig om de betekenis te vinden.
Wat voor ons alledaags lijkt, lijkt wonderbaarlijk door symboliek. Dit is grappig, want we hebben niet eens een woord voor symboliek, maar toch zijn we er allemaal in verwikkeld. Je hebt het woord, maar dat is alles.
Kijk naar deze riem. Mijn oma heeft het gemaakt. Je zegt dat het mooi is en dat maakt me blij, want ik wil het je geven. Maar het is meer dan alleen mooi; het vertelt een verhaal. Alles wat je ziet is een geometrisch patroon van kralen – lijnen, driehoeken en diamantvormen – maar dit is een verhaal van de daden van mijn grootvader. Deze diamantvorm ♦ vertegenwoordigt een veer die aan een krijger wordt gegeven om te dragen na een dappere daad zoals het uitdagen van een vijand (“counting coup”). Deze rechthoeken met een ontbrekende lijn vertegenwoordigen de sporen van paarden. Ze staan voor de pony’s die van de vijand zijn gevangen. Deze vorm betekent dat een paard is gesneuveld in de strijd en dat zijn berijder is gered door mijn grootvader. Deze twee driehoeken zijn pijlen die op de vijand zijn geschoten. Deze riem vertelt over een gevecht.
Een vrouw zou een ander soort riem kunnen maken, waarmee ze haar liefde voor de natuur uitdrukt. Deze lijnen zijn het pad dat ze liep. Dit zijn bladeren waar ze tegenaan veegde. Dit is een mooie vlinder die op haar schouder rust. Deze op en neer trappen zijn een verre berg. Dit zijn wolken, en deze drie vormen zijn de wervelwind…
Deze riem vertelt ons over een jonge vrouw die een wandeling maakt, een storm tegenkomt, nat wordt, zich naar huis haast, waar ze deze riem gaat maken. Natuurlijk kan een meisje een riem maken voor haar geliefde met allerlei geheime hart-tot-hart dingen erin. Hij zou het begrijpen. <…>
Volgens onze manier van denken is het symbool van de Indianen de cirkel, de hoepel. De natuur wil dat alles rond is. De lichamen van mensen en dieren hebben geen hoeken. Bij ons staat de cirkel voor het samenzijn van mensen die met elkaar rond het kampvuur zitten, familieleden en vrienden in vrede verenigd terwijl de pijp van hand tot hand gaat. Het kamp waarin elke tipi zijn plaats had, was ook een ring. De tipi was een ring waarin mensen in een cirkel zaten en alle families in het dorp waren op hun beurt cirkels binnen een grotere cirkel, onderdeel van de grotere hoepel die de zeven kampvuren van de Sioux waren, die één natie vertegenwoordigden. De natie was slechts een deel van het universum, op zichzelf cirkelvormig en gemaakt van de aarde, die rond is, van de zon, die rond is, van de sterren, die rond zijn. De maan, de horizon, de regenboog – cirkels binnen cirkels binnen cirkels, zonder begin en zonder einde.
Voor ons is dit mooi en passend, symbool en realiteit tegelijk, het uitdrukken van de harmonie van leven en natuur. Onze cirkel is tijdloos, vloeiend; het is nieuw leven dat voortkomt uit de dood – het leven wint het van de dood. <…>
The Circle and the Square
(Extract from a book “Lame Deer—Seeker of Visions”)
What do you see here, my friend? Just an ordinary old cooking pot, black with soot and full of dents.
It is standing on the fire on top of that old wood stove, and the water bubbles and moves the lid as the white steam rises to the ceiling. Inside the pot is boiling water, chunks of meat with bone and fat, plenty of potatoes.
It doesn’t seem to have a message, that old pot, and I guess you don’t give it a thought. Except the soup smells good and reminds you that you are hungry. Maybe you are worried that this is dog stew. Well, don’t worry. It’s just beef—no fat puppy for a special ceremony. It’s just an ordinary, everyday meal.
But I’m an Indian. I think about ordinary, common things like this pot. The bubbling water comes from the rain cloud. It represents the sky. The fire comes from the sun which warms us all— men, animals, trees. The meat stands for the four-legged creatures, our animal brothers, who gave of themselves so that we should live. The steam is living breath. It was water; now it goes up to the sky, becomes a cloud again. These things are sacred.
Looking at that pot full of good soup, I am thinking how, in this simple manner, Wakan Tanka takes care of me. We Sioux spend a lot of time thinking about everyday things, which in our mind are mixed up with the spiritual. We see in the world around us many symbols that teach us the meaning of life. We have a saying that the white man sees so little, he must see with only one eye. We see a lot that you no longer notice. You could notice if you wanted to, but you are usually too busy. We Indians live in a world of symbols and images where the spiritual and the commonplace are one.
To you symbols are just words, spoken or written in a book. To us they are part of nature, part of ourselves —the earth, the sun, the wind and the rain, stones, trees, animals, even little insects like ants and grasshoppers. We try to understand them not with the head but with the heart, and we need no more than a hint to give us the meaning.
What to you seems commonplace to us appears wondrous through symbolism. This is funny, because we don’t even have a word for symbolism, yet we are all wrapped up in it. You have the word, but that is all.
Look at this belt. My grandmother made it. You say it is beautiful and this makes me glad, because I want to give it to you. But it is more than just beautiful; it tells a story. All you see is a geometric pattern of beads—lines, triangles and diamond shapes—but these are a tale of my grandfather’s deeds. This diamond shape ♦ represents a feather given to a warrior to wear after doing a brave thing like counting coup. These rectangles with one line missing represent horses’ tracks. They stand for the ponies captured from the enemy. This shape means a horse killed in battle and its rider rescued by my grandfather. These two triangles are arrows shot at the enemy. This belt tells of a battle.
A woman could make a different kind of belt, expressing her love of nature. These lines are the trail she walked. These are leaves she brushed against. This is a pretty butterfly resting on her shoulder. These up-and-down steps are a distant mountain. These are clouds, and these three shapes are the whirlwind…
This belt tells us about a young woman taking a walk, running into a storm, getting wet, hurrying home, where she gets down to making this belt. Of course, a girl could make a belt for her lover with all kinds of secret heart-to-heart things put in it. He would understand. <…>
To our way of thinking the Indians’ symbol is the circle, the hoop. Nature wants things to be round. The bodies of human beings and animals have no corners. With us the circle stands for the togetherness of people who sit with one another around the campfire, relatives and friends united in peace while the pipe passes from hand to hand. The camp in which every tipi had its place was also a ring. The tipi was a ring in which people sat in a circle and all the families in the village were in turn circles within a larger circle, part of the larger hoop which was the seven campfires of the Sioux, representing one nation. The nation was only a part of the universe, in itself circular and made of the earth, which is round, of the sun, which is round, of the stars, which are round. The moon, the horizon, the rainbow—circles within circles within circles, with no beginning and no end.
To us this is beautiful and fitting, symbol and reality at the same time, expressing the harmony of life and nature. Our circle is timeless, flowing; it is new life emerging from death—life winning out over death. <…>
From: “Lame Deer—Seeker of Visions”, The Circle and the Square
(Uit het boek We Will Never Let You Down door Elena Danaan, English text below)
Het duurt niet erg lang om vanaf de Pleiaden te reizen, en ik weet dat het vier uur duurt in hyperspace als je het lange sigaarvormige vrachtvoertuig gebruikt. Deze voertuigen vervoeren kleinere schepen in hun ruim en ik heb er eens één bezocht, aangemeerd bij het militaire moederschip van Thor Han. De binnenkant is enorm… en bestaat uit vier niveaus, de bovenste is het leefgebied. De kleinere schepen gaan door de ijopeningen, de een na de ander als ze deel uitmaken van een vloot. Het is de beste manier om snel om een vloot te vervoeren, aangezien verkenningsschepen niet zijn uitgerust voor lange hyperspace-afstanden.
Zo kwam ik soms bezoekers tegen, op het station van Thor Han, met name zijn oudere zus Shaya en zijn kleine broertje Jen Han. Ik wilde deze jongere broer noemen, vanwege wat hij me vertelde over zijn ambities voor een toekomstige baan. Ik vond het buitengewoon interessant. Jen Han is de jongere versie van Thor Han. Iets korter en slanker, Jen Han heeft hetzelfde stralende mooie gezicht omlijst door kort krullend blond haar, en hij zou op Aarde kunnen verschijnen om door te gaan voor een twintigjarige knappe jongeman.
Ik ontmoette hem voor het eerst in de vertrekken van Thor Han, waar hij me uitlegde dat zijn oudere broer hem sterk had afgeraden zich in te schrijven voor de ruimtemacht van de Federatie. Ik vond Thor Han’s superbeschermende houding ontroerend. Thor Han zag verschrikkingen van deze oorlog, en ik weet dat het littekens in zijn ziel heeft achtergelaten. Ik kon zijn reactie begrijpen…
In dit soort situaties op Aarde zou een jongere in opstand komen en protesteren tegen een overbezorgde ouder, maar in dit geval was het anders. Ik werd emotioneel toen Jen Han met betraande ogen naar zijn broer keek, zijn hoofd op zijn schouder legde en deze ontroerende woorden tegen mij zei:
– Ik weet dat mijn broer zoveel van me houdt, daarom wil hij niet dat ik me inschrijf in de vloot van de Federatie. Ik respecteer dat, want ik hou ook van hem.
Deze scène was zo ontroerend! De genegenheid tussen deze twee mannen was krachtig stralend. Thor Han streelde het haar van zijn broer en glimlachte naar hem.
-Vertel haar, zei Thor Han tegen hem, – wat jouw back-upplan is.
– Oh, Jen Han zei tegen me met een sprankelende uitdrukking, – ik studeer om een wereldmaker te worden!
-Terraformer, verduidelijkte Thor Han, terwijl hij mijn verbijsterde uitdrukking opmerkte.
-Oh wow! riep ik uit. – Terravormer? Wat interessant!
-Ik ben altijd creatief geweest, zei Jen Han, – en dat is de beste manier om creativiteit ten dienste te stellen! Dat is in zekere zin een soort kunst.
Ik zag aan de ogen van Thor Han hoe trots hij was, terwijl hij luisterde naar zijn broer die uitlegde over zijn ambities.
-Hoe werkt terraforming? vroeg ik.
-Nou, antwoordde Jen Han, -je hoeft alleen maar de sleutels te vinden om de structuur of het weefsel van het universum, en als je de codes hebt, herschik je ze om materialen en vormen te creëren, en ook krachtvelden om dat alles te bevatten. Dan kun je atmosfeer en ecosystemen creëren.
– Wacht, hoe zit het met deze “sleutels”? Dat is fascinerend.
-Oh, het zijn multidimensionale holografische codes, die een specifieke frequentiereeks versleutelen, een geometrisch patroon en een energiesignatuur.
-Geluid, geometrie energie…
-Ja, dat is het. Dan combineren we ze samen, tot een levend kunstwerk! Stenen, atmosfeer, levensvormen… De regels waarop het heelal functioneert, kunnen dan worden vastgelegd in microsystemen, zoals een planeet. Ik heb in mijn opleiding geleerd hoe ik een planetenstelsel moet vormen, maar ik weet nog niet hoe ik een ster moet maken.
– Om een ster te maken… sterrenmaker…
-Manahu (De Pleiaden) is de beste plek om over deze dingen te leren! Dus ik prijs mezelf gelukkig dat ik daar woon. Het is een open school!
-Vertel me meer over… het holografische aspect van deze codes.
-Alles zijn hologrammen, gemaakt van zeer complexe rasters die in codes zijn gerangschikt. Zelfs het licht.
-Zelfs Phryll (= levenskracht)?
-Nee, Phryll is een kracht die alles samenbindt en bezielt met leven. Dan heb je bewustzijn, dat komt van de Bron. De bron is geen hologram, maar de hele schepping is dat wel. Wij zijn hologrammen. Jij, ik, deze tafel, mijn broer, dit station, en als je de holografische matrix van al deze dingen verwijdert, blijft bewustzijn en Phryll over. Tijd zelf is een illusie. Nou ja, ik ben aan het leren hoe ik hologrammen kan maken.
-Dit geeft een hele nieuwe dimensie aan mijn begrip van het universum.
Ik denk dat wat je zojuist hebt beschreven de antwoorden op velen vragen bevat…
-Het hele universum is een enorme wiskundige formule, zei Jen Han.
-Wiskunde genereert geometrie en als je er energie in opwekt, creëer je een hologram. Het werkt op fractaal-niveau; alles is een wiskundige formule, van een deeltje tot het grotere multiversum. Energie kan worden gecreëerd met behulp van de specifieke verhouding 3.144605511029693144, wanneer een trilling-impuls wordt toegepast op de dynamische geometrie die door deze reeks wordt gegenereerd. Dit maakt deel uit van de terraforming-technologie, evenals de eenvoudigste vergelijking die alle levensvormen structureert.
-De eenvoudigste vergelijking?
-Het is een spiraalvormige reeks getallen waarbij elk de som is van de twee voorgaande. Zelfs het leven zelf is wiskunde!
-Maar geen bewustzijn, greep Thor Han in. – Weet je, zei hij terwijl hij mij aansprak, – dat je hologrammen kunt maken met je hart?
-Met mijn hart? antwoordde ik verbijsterd. -Ik ben erg slecht in wiskunde.
Ze barstten allebei in lachen uit.
-Je hoeft geen wiskunde te doen, vervolgde Thor Han. -Het menselijk hart is een portaal; je hoeft alleen maar de juiste sleutel te vinden.
-Hoe doe ik dat? vroeg ik.
-Je hart zendt een holografisch elektromagnetisch veld uit, zei Jen Han, -en interacteert met je omgeving.
– Noem het scalaire golven, zei Thor Han tegen mij.
-Het strekt zich tien tot twaalf voet (ca 3-3,6 meter) vanuit je hartsgebied, vervolgde zijn jongere broer.
-Dat is voor mensen, voegde Thor Han eraan toe. Het veld van Annax is bijvoorbeeld behoorlijk uitgebreider.
-Ja, vervolgde Jen Han, – het hangt af van de soort, maar het is altijd in de vorm van een torus. Dat is een universele vorm die ontstaat wanneer twee elektromagnetische stromen in tegengestelde richting draaien. Planeten hebben het ook, en we gebruiken het ook om schepen aan te drijven, omdat deze dynamiek met elkaar verweven is met de dynamiek van de zwaartekracht.
Dus als jouw veld in contact komt met de elektromagnetische velden van andere wezens of objecten, stuurt het een signaal terug naar je hersenen, die vervolgens berekeningen maken om de objecten, situaties of individuen om je heen te analyseren en te categoriseren. Op basis van je onderbewuste overtuigingen en kijk op de werkelijkheid, ga je dingen anders categoriseren. Misschien zie je de dingen anders met je hart, dan zou je ze alleen met je ogen zien.
-Het essentiële is onzichtbaar voor de ogen, maar zichtbaar voor het hart… Ik zei peinzend. -Maar dat is niet echt een fysieke realiteit creëren?
-Denk eraan, vervolgde Jan Han, – een hologram is niet zomaar iets wat je “ziet”; het is iets dat je waarneemt. Zien is tweedimensionaal. Waarnemen is multidimensionaal. En een hologram is multidimensionaal. Je kunt gedachten creëren met je bewustzijn en ze animeren met je emoties, maar deze gedachten, ze moeten holografisch zijn: gebouwd op elke hoek, in volume als je wilt, niet als platte beelden. Projecteer het dan in het grotere hologram dat je omgeving is, en laat de wiskunde het uitwerken. Je hebt een multidimensionale gedachte in het universum ingeprent en vroeg of laat zal het zich fysiek manifesteren.
-Oh wow.
-Dat is wat de Bron doet. We zijn allemaal fractalen van Haar, we hebben hetzelfde Kracht.
(From the book We Will Never Let You Down by Elena Danaan)
It doesn’t take very long to travel from the Pleiades, and I know it takes four hours by hyperspace when using the long cigar-shaped cargoes. These vehicles transport smaller ships in their hold and I visited one once, docked at Thor Han’s military mothership. The inside is huge… and comprises four levels, the upper one is being the habitat section. The smaller ships board through the side apertures, one after the other when part of a fleet. It is the best way to quickly transport an army, as scout ships are not equipped for long hyperspace distances.
So that is how I got to meet visitors sometimes, on Thor Han’s station, notably his older sister Shaya and his little brother Jen Han. I wished to mention this younger sibling, because of what he told me about his aspirations for a future job. I found it extremely interesting. Jen Han is the younger version of Thor Han. Slightly shorter and slenderer, Jen Han has this same radiant beautiful face framed by short curly blond hair, and he could appear on Earth to pass for a twenty-year-old handsome young man.
I first met him in Thor Han’s quarters, where he explained to me that his older brother had strongly advised him against enrolling in the space force of the Federation. I found Thor Han’s hyper protectiveness touching. Thor Han saw horrors in this war, and I know it left scars in his soul. I could understand his reaction…
In this kind of situation on Earth, a younger person would rebel and protest against an over-protective parent, but in this case, it was different. I became emotional when Jen Han considered his brother with teary eyes, and rested his head on his shoulder, saying these touching words to my attention:
-l know my brother loves me so much that’s why he doesn’t want me to enroll in the Federation’s fleet. I respect that because I love him, too.
This scene was so touching! The affection between these two men was powerfully radiant. Thor Han ruffled his brother’s hair and smiled at him.
-Tell her, Thor Han said to him, – what your back-up plan is.
-Oh, Jen Han said to me with a sparkly expression, – I’m studying to become a worldmaker!
-Terraformer, Thor Han clarified, noticing my perplexed expression.
-Oh wow! I exclaimed. – Terraformer? How interesting!
-I’ve always been creative, said Jen Han, – and that’s the best way to put creativity at service! That’s a kind of art, in a way.
I could sense pride in Thor Han’s eyes, as he listened to his brother explaining about his aspirations.
-How does terraforming work? I asked.
-Well, replied Jen Han, -you only need to find the keys to decrypt the structure or the fabric of the universe, and when you have the codes, you rearrange them to create materials and shapes, and also force-fields to contain all that. Then you can create atmosphere and ecosystems.
-Wait, what about these “keys”? That’s fascinating.
-Oh, they are multidimensional holographic codes, encrypting a specific frequency sequence, a geometric pattern and at energy signature.
-Sound, geometry energy…
-Yes, that’s it. Then we combine them together, to create a living artwork! Rocks, atmosphere, life-forms… The rules upon which the Universe functions can then be contained in micro-systems, such as a planet. I have learned in my training, how to form a planetary system, but I do not know yet how to make a star.
-To make a star… starmaker…
-Manahu (The Pleiades) is the best place to learn about these things! So I am considering myself lucky to live there. It is an open school!
-Tell me more about… the holographic aspect of these codes.
-Everything is holograms, made of very complex grids arranged in codes. Even the light.
-Even Phryll (=life force)?
-No, Phryll is a force that binds everything together and animates with life. Then you have consciousness, that comes from Source. Source is not a hologram, but all its creation is. We are holograms. You, me, this table, my brother, this station, and if you remove the holographic matrix of all these things, what remains is consciousness, and Phryll. Time itself is illusion. In fact, well, I am learning how to create holograms.
-This gives a whole new dimension to my understanding of the universe.
I think what you just described contains the answers to many questions…
-The whole universe is a huge mathematical formula, said Jen Han.
Mathematics generate geometry and when you induce energy into it, you create a hologram. It works at a fractal level; everything is a mathematical formula, from a particle to the greater multiverse. Energy can be created using the specific ratio 3.144605511029693144, when a frequential impulse is applied to the dynamic geometry generated by this sequence. This is part of the terraforming technology, alike the simplest equation that structures all life forms.
-The simplest equation?
-It’s a spiraling suite of numbers where each is the sum of the two preceding ones. Even life itself is mathematics!
-But not consciousness, intervened Thor Han. -You know, he said addressing me, – that you can create holograms with your heart?
-With my heart? I replied, perplexed. -I’m very bad at maths.
They both burst out laughing.
-You don’t need to do any maths, continued Thor Han. -The human heart is a portal; you just need to find the right key.
-How do I do that? I asked.
-Your heart emits a holographic electromagnetic field, said Jen Han, -interacting with your environment.
-You call it scalar waves, said Thor Han addressing me.
-It stretches out ten to twelve feet (ca 3-3,6 meters) from your heart, continued his younger brother.
-That’s for humans, added Thor Han. Annax’s field for instance, is quite expandable.
-Yes, continued Jen Han, – it depends on the species, but it’s always in the shape of a toroid. That’s a universal shape created when two electromagnetic currents rotate in opposite directions. Planets have it too, and we use it also to power ships, because this dynamics is intertwined with the dynamics of gravity.
So as your field comes into contact with the electromagnetic fields of other beings or objects, it sends back a signal to your brain, which then makes computations to analyze and categorize the objects, situations or individuals around you. Based on your subconscious belief systems and views of reality, you will categorize things differently. You may see things differently with your heart, then you would see them with your eyes only.
-The essential is invisible to the eyes but visible to the heart… I said pensively. But that’s not really creating physical reality?
-Remember, continued Jan Han, – a hologram is not just something you see; it is something you perceive. Seeing is two-dimensional. Perceiving is multi-dimensional. And a hologram is multi-dimensional. You can create thoughts with your consciousness, and animate them with your emotions, but these thoughts, they need to be holographic: built on every angle, in volume if you prefer, not as flat images. Then project it into the greater hologram that is your environment, and let the math work it out. You imprinted a multi-dimensional thought into the universe and sooner or later, it will manifest physically.
-Oh wow.
-That is what Source does. We’re all fractals of Her, we have the same powers.
(fragment of the book A Gift from the Stars: Extraterrestrial Contacts and Guide of Alien Races by Elena Danaan, pp 250-254, Nederlandse vertaling eronder)
PLEIADEANS (“Manahu”)
The Pleiades (M45) are a young stellar cluster, 440 (T, Terran) average light years from Terra. The Humanoid species that colonized it arrived a long time ago from the Man system (K62) in what you call the Lyran zone. They were colonies of refugees carrying in giant arks three of the four original racial groups: Ahel, Noor and Taal.
They terraformed first three planets (of ten) around the star you name Taygeta, and two planets around the star you name Alcyone, for as you know, there was no world ready yet to sustain an environment suitable for human life. This place was chosen in reason (following the intention) of an ancient attempt by the Man people to populate this area, at the time they didn’t have yet achieved the terraforming technology. They knew the route and were sure that there, the Ciakahrr Empire wouldn’t be interested to follow them, the Pleiades cluster possessing no tempting resources to be taken. Rapidly, also, mastering interdimensional travel, they shifted in the 5th density, which was a supplementary safety not to be bothered by Greys and Reptilians.
It was a new start, from nothing, from the very beginning. They would rebuild their culture in these new promised lands they gave themselves birth onto. There is no general council overruling the Pleiadean worlds but each planet has its own government. Ahil and Taali have each a council ruled by a royal structure, as the Noori function on an assembly of deputies. They named the stellar cluster “Manahai”: “the daughters of the Mother”, which represents the stars of the cluster as seeds of Man’s original world in the Lyran zone: Mana. (Mana=mother – Ha=daughter (pl. hai)).
We surpass your technology level on a unit time scale of 3000(T) years, and we have figured out the access to anti-matter dimensions, which we name “Dal”: the antiverse.
Language
Here are some other examples of how the ancient Man dialect, now official language of the Galactic Federation of Worlds (GFW), has been used for common names:
Sha= Hi
D’nai=Gratitude (“thank you”)
I= venerable (Imana=the Great Mother: Source).
Mana=mother.
Haya=daughter.
Hu=son/child/offspring (cf. human: offsprings of the Man race),
Imanahu=children of Source. Anuman= Anunnaki/Man hybrids. Do-Hu= offsprings of Dow.)
Wo=female.
Man=male.
Djairi=wife.
Djairu=husband.
Jayha=sister.
Jayhu=brother.
Aba=father.
Atl= ancient.
Ash= bright light.
Aruu= Light (energy light-force).
Imanaaruu=the Light from Source.
Imani= respectful salutation meaning literally “(I recognise you are) venerable people”.
Lohr=Dark.
Akoor= Peace.
Shan=planet.
Shar= world (culture/civilization).
Oraa Nataru Shari= “Species United Worlds”=GFW (Galactic Federation of Worlds).
Org=race/species. Oraa= species
Kher/Ker= power.
Kher-a=central/main power.
Ra= wise/wisdom.
Ora= hope.
Tar=seat/throne.
Do=guardian.
Maa=love.
A-maa-li=I love you (to a female)/A-maa-lu= I love you (to a male).
Tchokta=mess, disorder.
You will find as general rules that –a stands for feminine, -u for masculine or adjective, and –i for plural. In reason of a long era of colonization of Terra, some reminiscence of this old language, the taami, has survived through integration to your own indigenous languages.
(fragment uit het boek A Gift from the Stars: Extraterrestrial Contacts and Guide of Alien Races door Elena Danaan, pp 250-254)
PLEIADEANS (“Manahu”)
De Pleiaden (M45) zijn een jonge sterrenhoop op een afstand van gemiddeld 440 (T, Terran) lichtjaar van Terra. De humanoïde soort die het koloniseerde, arriveerde lang geleden vanuit het Man-systeem (K62) in wat jullie de Lyraanse zone noemen. Het waren vluchtelingenkolonies die in gigantische arks drie van de vier oorspronkelijke beschavingen/groepen huisden: Ahel, Noor en Taal.
Ze vormden de eerste drie planeten (van de tien) rond de ster die je Taygeta noemt, en twee planeten rond de ster die je Alcyone noemt, want zoals je weet, was er nog geen wereld die klaar was om een omgeving in stand te houden die geschikt was voor menselijk leven. Deze plaats werd gekozen met de rede dat er was ooit een bedoeling van het Man-volk om dit gebied te bevolken, op het moment dat ze de terraforming-technologie nog niet hadden bereikt. Ze kenden de route en waren er zeker van dat het Ciakahrr-rijk daar niet geïnteresseerd zou zijn om hen te volgen, omdat de Pleiaden-cluster geen aantrekkelijke grondstoffen had om te worden ingenomen. Ook snel, toen ze interdimensionaal reizen onder de knie hadden, verschoven ze in de 5e dichtheid, wat een aanvullende veiligheid was om niet lastiggevallen te worden door Greys en Reptielen.
Het was een nieuwe start, vanuit het niets, vanaf het allereerste begin. Ze zouden hun cultuur herbouwen in deze nieuwe beloofde landen die ze zichzelf baarden. Er is geen algemene raad die over de Pleiadische werelden gaat, maar elke planeet heeft zijn eigen regering. Ahil en Taali hebben elk een raad die wordt geregeerd door een koninklijke structuur, terwijl de Noori werken met een vergadering van afgevaardigden. Ze noemden de stellaire cluster “Manahai”: “de dochters van de Moeder”, die de sterren van de cluster vertegenwoordigt als zaden van de oorspronkelijke wereld van de mens in de Lyraanse zone: Mana. (Mana=moeder – Ha=dochter (mv. hai)).
We overtreffen jullie technologieniveau op een tijdschaal van 3000(T) jaar, en we hebben de toegang tot antimaterie-dimensies ontdekt, die we “Dal” noemen: het antiversum.
Taal
Hier zijn nog wat voorbeeldenvan hoe de oertaal van Man, die nu de officiële taal van de Galactische Federatie van Werelden (GFW) is, wordt gebruikt in namen:
Sha= Hoi
D’nai=Dankbaarheid (“dank u wel”)
I= eerbiedwaardig, geacht (Imana=the Groot Moeder: Bron).
Mana=moeder.
Haya=dochter.
Hu=zoon/kind/nakomeling van (verg. “human”: nakomeling van de Man beschaving),
Imanahu=kinderen van de Bron. Anuman= Anunnaki/Man hybriede. Do-Hu= nakomeling van Do/Dow.)
Wo=vrouw.
Man=man.
Djairi=echtgenote.
Djairu=echtgenoot.
Jayha=zuster.
Jayhu=broeder.
Aba=vader.
Atl= oeroud.
Ash= heldere licht.
Aruu= Licht (energie levens-kracht).
Imanaaruu=het Licht van de Bron.
Imani= eerbiedwaardige, een begroeting die letterlijk betekent “(Ik erken dat jullie zijn) eerbiedwaardige mensen”.
Lohr=Donker.
Akoor= Vrede.
Shan=planeet.
Shar= wereld (kultuur/beschaving).
Oraa Nataru Shari= “Soorten Vereindigde Werelden”=GFW (Galactische Federatie van Werelden).
Org=ras/soort. Oraa= soorten
Kher/Ker= kracht.
Kher-a=centrale/hoofdkracht.
Ra= wijs/wijsheid.
Ora= hoop.
Tar=zetel/troon.
Do=voogd.
Maa=liefde.
A-maa-li=Ik heb je lief (tegen een vrouw)/A-maa-lu= Ik heb je lief (tegen een man).
Tchokta=rommel, wanorde.
Je zult als algemene regels vinden dat -a staat voor vrouwelijk, -u voor mannelijk of bijvoeglijk naamwoord, en -i voor meervoud. Als gevolg van een lang tijdperk van kolonisatie van Terra, is enige herinnering aan deze oude taal, het taami, bewaard gebleven door integratie in uw eigen inheemse talen.
(vertaling in het Nederlands van een hoofdstuk uit het boek “The Extraterrestrial Species Almanac” by Craig Campobasso, English tekst below)
Universele oorsprong: Beesonieten komen uit het sterrenbeeld Boötes aan de noordelijke hemel.
Fysieke eigenschappen: Mannelijke en vrouwelijke bijenwezens zijn gemiddeld 5’5 tot 6 voet lang (165 -185 cm). Ze hebben een dun insectoïde lichaam, vier lange slanke vingers met drie gewrichten en duimen, vergrote aqua bij-achtige ogen, een menselijke neus en mond, en de oren van een kleine hond. Hun huid is bruin en glad, het lijkt op zacht leer.
Overtuigingssystemen: Beesonieten zijn meester-leraren van de Kosmische Wet van Eén voor andere beschavingen die zojuist de transformatie hebben gemaakt van dualiteit naar volledig bewuste wezens. Hun energetische verbinding tussen alle levende wezens is zeer gerespecteerd. Ze staan bekend als welwillende sensitieven. Ze zijn zich ervan bewust dat alle wezens de hele geschiedenis van het universum in hun cellen dragen. Onze onderlinge verbondenheid met alles creëert de Levende Bibliotheek van Akasha.
Kosmische Agenda: Beesonieten maken deel uit van de Galacterian Alignment en nemen deel aan het Melchizedek Star Seed Program. Ze zijn ook gestationeerd in Galacterian Alignment-moederschepen boven de Aarde en elders in het zonnestelsel als voorbereiding op de dimensionale verschuiving.
Technologie: Beesonieten hebben Galacteriaanse moederschepen, ruimteschepen, gedachteschepen, vlootschepen en verkenningsschepen. Al hun vaartuigen en commandocentra gebruiken biologische supercomputers. Sommige van hun bolvormige vloot en de buitenste “vel” van het moederschip zijn ontworpen naar hun eigen hypergevoelige bijachtige ogen. De “vel”dient als een visuele versterker om beelden van ver dichterbij te halen, gewoon door zo te denken.
Ze hebben de normale heel- en herstelcapaciteiten van de Galacteriaanse Alignment en nemen sommige op in hun unieke technologieën. Met het derde oog hebben ze het buitengewone vermogen om in lichaamsschillen te kijken en de schade te herstellen door middel van DNA, met behulp van de DNA-taalconvertor op basis van trillingen. Het apparaat ziet eruit als een witte staf met een ovale punt. Ze weten dat DNA communiceren kan en wanneer men zijn taal spreekt, reageert het onmiddellijk op genezing. Voor meer ernstige gevallen hebben ze een DNA-verjongingskamer die volgens dezelfde principes werkt.
Bewustzijnsvaardigheden: Beesonieten zijn volledig bewuste en soevereine wezens. Ze gebruiken telepathie in meerdere frequenties (multiwave) en hun mind-tot-mind berichten zijn zo harmonieus dat golven van achtergrondgeluiden, muziek, liefde en beweging het gesprek verrijken, alsof we naar een film kijken. Het is een zeer plezierige ervaring om in gesprek te zijn met een Beesoniet.
Ze zijn in staat om te spreken met elke energie die niet in staat is tot spraak, inclusief levenloze objecten. Als deskundige telekinese-technici zijn Beesonieten in staat om hun mind interdimensionaal te vouwen en de energie van daaruit te programmeren om elk willekeurig object in de derde dimensie op te tillen.
Dimensionale capaciteit: Beesonieten hebben command over multiversum.
Boek: The Extraterrestrial Species Almanac: The Ultimate Guide to Greys, Reptilians, Hybrids, and Nordics (MUFON) Paperback by Craig Campobasso
(a chapter from the book “The Extraterrestrial Species Almanac” by Craig Campobasso.)
Universal Origin: Beesonites come from the Boötes constellation in the northern sky.
Physical Characteristics: Male and female Beesonites are on average five five to six feet. They have a thin insectoid body, four long slender fingers with three joints and thumbs, enlarged aqua bee-like eyes, a human nose and mouth, and the ears of a small dog. Their skin is tan and smooth, like soft leather.
Belief Systems: Beesonites are master teachers of the Cosmic Law of One to other cultures who have just made the transformation from duality to fully conscious beings. Their energetic connection between all living things holds a respect like no other. They are known as benevolent sensitives. They are aware that all beings carry the entire history of the universe in their cells. Our interconnectedness to everything creates the Living Library of Akasha.
Cosmic Agenda: Beesonites are part of the Galacterian Alignment and participate in the Melchizedek Star Seed Program. They are also stationed in Galacterian Alignment motherships above Earth and across the solar system in preparation of its dimensional shift.
Technology: Beesonites have Galacterian motherships, starships, thought-ships, fleet ships, and scout ships. All their craft and command centers use biological supercomputers. Some of their spherical fleet and mothership’s skin are designed after their own hypersensitive bee-like eyes. The skin serves as a visual amplifier to pull images from afar closer just by thinking it so.
They have the normal healing modalities of the Galacterian Alignment, and incorporate some on their unique technologies. With third eye sight they have the uncanny ability to see into body overlays, and repair the damage through DNA, with the use of the vibrational DNA language converter. The device is a white wand with an oval tip. They understand that DNA is communicative, and when speaking its language, it responds to healing instantly. For more serious cases, they have a DNA rejuvenation chamber that works on the same principles.
Consciousness Abilities: Beesonites are fully conscious and sovereign beings. They use multiwave telepathy, and their mind-to-mind messages are so harmonious that waves of background sounds, music, love, and movement accompany conversation, as if watching a motion picture. It is a most pleasurable sensation when conversing with a Beesonite.
They are able to speak to any energy that is incapable of speech, including inanimate objects. As expert telekinesis technicians, Beesonites are able to fold their mind interdimensionally and program the energy from there to lift any size object in the third dimension.
Dimensional Capacity: Beesonites have multirealm commandership.
(van Claudia van Zee) Gegroet brongenoot! Vanaf december 2021 heb ik je mogen ontmoeten in Zwaanshoek en elders in Nederland. Er is veel open gegaan, sinds ik in een kring van kracht met jullie kan staan. Sinds enige tijd schrijf ik verhalen en zing ik liedjes: mijn creatieve portaal is geopend en de oorspronkelijke frequenties lopen door mij heen. Graag deel ik mijn ervaringen en ontmoetingen met jou in vreugde en met liefdevolle kracht.
achter de afleiding
Vanaf heden is mijn verhalenbundel ‘achter de afleiding’ te bestellen! Hierin beschrijf ik mijn ontwakingsmomenten in het Zelf. Nieuwsgierig? Reis dan even naar mijn website: https://claudiavanzee.nl.
In een bundel van 24 verhalen (144 bladzijden) neem ik je mee op reis door realiteiten, tijdslijnen en dimensies. Mijn doel was een antwoord te vinden op de vraag “Wie zit er achter de afleiding van de voorgeschreven werkelijkheid?” Na vele complotten en modellen te hebben bekeken, besefte ik dat het antwoord op die vraag er wezenlijk niet toe doet. Een nieuwe vraag ontstond: “Wie ben IK eigenlijk achter die afleiding?” Mijn onderzoek verschoof van externe krachten, naar aandacht voor mijzelf. Afleidingen en manipulaties werden zichtbaar, aangekeken en bevrijd. Ik ontdekte sleutels waarmee ik ingevoegde blokkades omdraaide en dieper kon ontwaken. Ik heractiveerde mijn oorsprongrijke Zelf en creëerde dit boek.
Ik hoop je in mijn verhalen te ontmoeten en je met een glimlach en een traan te ontroeren. Wil jij ook jouw bewustzijn onderzoeken? Ben je bereid om achter de afleiding van (spirituele) modellen te reizen en het krachtwezen in jezelf aan te kijken?
(over het onderzoek van Alberto d’Anna, geschreven door Giorgio Cozzi) Wat als alles al gebeurd is???… De definitieve herverbinding met de goddelijke bron
Alberto d’Anna’s interessante theorie over een bestaan dat een script is dat al geschreven is en dat mensen voorbestemd zijn om te leven alsof het nieuw is
Alberto D’Anna (rechts, die zichzelf een vrijdenker noemde) wijdde vele jaren aan een metafysisch en spiritueel onderzoek, wat hem ertoe bracht een alternatieve hypothese te formuleren voor de huidige, op de een of andere manier antagonistisch tussen determinisme en vrije wil. In zijn onlangs herziene boek, Un chiodo e gocce d’acqua (=Spijker en waterdruppels) (Akkuaria uitgeverij), maakte hij een diepgaand proefschrift over kwantummechanica en theorieën van bewustzijn, waarbij hij ze koppelde aan de hypothesen geformuleerd door verschillende wetenschappers, om aan te tonen dat het bestaan niet altijd reageert op algemeen aanvaarde wetenschappelijke principes en dat de twijfels die opengelaten worden door de vele dilemma’s geen adequate antwoorden vinden in de huidige wetenschappelijke kennis.
De eeuwige vragen over wie we zijn en waar we vandaan komen, vinden uiteindelijk nieuwe mogelijkheden van verklaring die volgens hem geen idealistische of fideïstische paden (=opvatting, dat we kunnen goddelijke niet begrijpen, alleen geloven) hoeven te volgen, maar om in ons de essentie te herontdekken waarvan we gemaakt zijn. Op de een of andere manier een herverbinding met het eeuwige en het oneindige waaruit we komen en waarnaar alles zou terugkeren, in een macroscopisch ontwerp dat zou functioneren als een softwareprogramma, dat de primitieve wil (of oerwil) vertaalt in een concrete realiteit die wij, menselijke wezens, in ons bestaan zouden katalyseren terwijl we het leven.
Het programma zou vanaf het begin worden geschreven en de ontwikkeling ervan zou worden gekoppeld aan het feit dat “we de geschiedenis waarin we leven niet anders kunnen interpreteren”. Elke keuze zou in die zin de enige mogelijke keuze zijn en in ieder geval is het aan ons om het te maken alsof het onze eigen autonome keuze is en niet een goddelijk plan dat al geschreven is. Het spreekt voor zich dat we allemaal in een totaal deterministische werkelijkheid zouden leven waar vrije wil slechts een perceptie zou zijn van een keuzevrijheid die al sinds het begin der tijden geschreven is.
Vergelijking tussen wetenschap en spiritualiteit De menselijke geschiedenis zou ook de keten van bestaan kunnen voorzien, gericht op het mogelijk maken van uiteenlopende experimenten die zullen leiden tot het bereiken van eeuwige volheid door zichzelf opnieuw op te nemen in de Universele Geest waaruit zij afkomstig is en waarnaar zij zou terugkeren. De recente theorieën over parallelle universa, ontleend aan de subatomaire fysica, zijn misschien niet in tegenspraak met dit principe, omdat ze de verscheidenheid aan menselijke mogelijkheden in veel verschillende existenties waarin de verschillende keuzes aanwezig zijn en dus de verschillende films die ieder van ons zou leven, met elkaar zouden verbinden. Zonder de geleerde en diepgaande discussie over wetenschappelijke theorieën die aan de laatste hypothese voorafgaat, zou men kunnen denken aan een van de vele spiritistische oriëntaties die moderne gebeurtenissen bezielen; het is echter juist de helderheid van presentatie en de voortdurende vergelijking met wetenschappelijk bewezen kennis die inhoud geeft aan de door de auteur verwoorde concepten, die zijn gedachten en voorstellen vergelijkingswaardig maken.
Er zijn veel wetenschappers die strijden om interpretaties over bewustzijn en evenveel die tegengestelde wetenschappelijke hypothesen ondersteunen met betrekking tot de voorwaarden van de oorsprong van de mensheid en haar evolutie, in de zin van de betekenis ervan. Is er een God die het menselijke experiment heeft voortgebracht? Zijn we het resultaat van toeval? Een curiose combinatie van chemische elementen afgeleid van de Big Bang? Is er een ultieme wil in dit alles? Eindigt alles met de dood van het lichaam? Komt er een vervolg? En waarom? De vragen verdringen onze geest en sporen hem aan om antwoorden te zoeken die de wetenschap op dit moment niet kan geven, laat staan de religie alleen met zijn “geïnstitutionaliseerde legendes”, niet het resultaat van bepaalde gebeurtenissen, maar van verhalen die “politiek” zijn opgebouwd. Dit zijn in een notendop enkele van de vragen die worden gesuggereerd door het onderzoekswerk van Alberto D’Anna.
Verstrengeling en paralelli-universa Volgens de principes van verstrengeling zouden we allemaal met elkaar verbonden zijn, zoals blijkt uit de experimenten van de deeltjesfysica. Dingen zouden alleen gebeuren als we ze waarnemen, zoals de kwantummechanica laat zien met de onbepaaldheid van het deeltje en de golf tegelijkertijd (of het is energie, beweging, of het is materie, stabiel, maar niet de twee samen: en we kunnen het alleen weten als we het fenomeen waarnemen, alsof we ernaar staren, in het uiterste geval alsof we het hebben geproduceerd, dat wil zeggen, we hebben het bepaald). Als deze wetenschappelijke bewijzen waar zijn, dan is het ook waar dat het een potentieel is om ons bewust te worden van de universele verbinding die alles en elke informatie bindt waarmee we ons opnieuw kunnen verbinden, waardoor verschijnselen en gebeurtenissen mogelijk zijn die niet langer zo gebonden zijn door het zintuiglijke systeem waarmee we zijn begiftigd. Dit is wat D’Anna beweert, in lijn met wat parapsychologie ook beweert. Het feit dat de golffunctie, voordat deze wordt bepaald dankzij observatie, veel mogelijkheden heeft, stelt ons in staat om te denken aan een wereld van parallelle universa waarin er in de virtuele staat al het “ik” zijn die anders hebben gekozen dan hoe ze hebben gekozen in het “hier en nu”, in de dimensie waarin we nu leven of liever waarvan we ons bewust zijn in de huidige wereld.
De verklaring van dit boek, die in de huidige kennis geen rechtvaardigingen vindt voor een bepaalde manier van zijn van de werkelijkheid, eindigt met een intrigerend voorstel: de enige manier om de fundamenten van het bestaan te vereenvoudigen zou inherent zijn aan de overweging dat het “slechts” het resultaat is van een geschiedenis die al sinds het begin van de tijd is geschreven, waar de interpretatie die we eraan geven, dat wil zeggen de keuzes die we maken, ze worden al bepaald door alles wat eraan voorafging. Het gevolg is dat er een finalisme zou zijn van het “programma” waar we (immers) deel van uitmaken. We zouden alleen informatie zijn, zoals bepaalde wetenschappelijke theorieën beweren): opnieuw verbinding maken met een geest die ons heeft gebaard en die ons in zijn baarmoeder zal verzamelen. De dood zou daarom niet bestaan, reïncarnatie zou mogelijk zijn, aardse ervaring is een evolutionair pad dat we moeten herenigen met de Universele Geest en de Parallelle Universa zouden andere gelijktijdig aanwezige virtualiteiten zijn waarin de mens in de keuzes die niet gemaakt zijn nog steeds aanwezig is in de andere alternatieven. Af en toe zorgde een enkele ontkoppeling ervoor dat we flarden van parallelle levens waarnamen, wat hun existentiële waarde aantoont. Kortom, een mooie provocatie, waarover lezers standpunten konden innemen en hun gedachten konden laten weten.
L’interessante teoria di Alberto d’Anna su un’esistenza che è un copione già scritto e che gli esseri umani sono destinati a vivere come se fosse nuova
Alberto D’Anna (a destra, che si è autodefinito libero pensatore) ha dedicato molti anni ad una ricerca metafisica e spirituale, che l’ha condotto a formulare un’ipotesi alternativa a quelle correnti, in qualche modo antagoniste tra determinismo e libero arbitrio. Nel suo libro, recentemente rivisitato, Un chiodo e gocce d’acqua (edizioni Akkuaria), ha compiuto una approfondita dissertazione sulla meccanica quantistica e sulle teorie della coscienza, agganciandole alle ipotesi formulate da diversi scienziati, in vista di dimostrare che l’esistenza non risponde sempre ai principi scientifici comunemente accettati e che i dubbi lasciati aperti dai numerosi dilemmi non trovano risposte adeguate nelle conoscenze scientifiche attuali. Le domande eterne su chi siamo e da dove veniamo, finiscono per trovare nuove possibilità di spiegazione che non richiedono, a suo dire, di tracciare percorsi idealistici o fideistici, bensì di riscoprire dentro di noi l’essenza di cui siamo fatti. In qualche modo una riconnessione con l’eterno e l’infinito da cui proveniamo e a cui tutto ritornerebbe, in un disegno macroscopico che funzionerebbe come un programma Software, che traduce la volontà primigenia in una realtà concreta che noi, esseri umani, catalizzeremmo nella nostra esistenza mentre la stiamo vivendo. Il programma sarebbe scritto in partenza e il suo divenire sarebbe legato al fatto che “non possiamo interpretare diversamente la storia che viviamo”. Ogni scelta sarebbe in questo senso l’unica scelta possibile e comunque tocca a noi effettuarla come se fosse una scelta autonoma nostra e non un disegno divino già scritto. Va da sé che vivremmo tutti in una realtà totalmente deterministica dove il libero arbitrio sarebbe soltanto una percezione di una libertà di scelta che invece è già scritta sin dall’inizio dei tempi.
Confronto tra scienza e spiritualità La storia umana potrebbe prevedere anche la catena delle esistenze, orientata a consentire una sperimentazione diversificata che condurrà al raggiungimento della pienezza eterna nel riassorbirsi nella Mente Universale da cui origina e a cui ritornerebbe. Le recenti teorie sugli Universi paralleli, mutuate dalla Fisica subatomica, potrebbero non risultare in opposizione a tale principio, in quanto raccorderebbero la varietà delle possibilità umane in tante esistenze diverse in cui sono presenti le diverse scelte e quindi i diversi film che ognuno di noi vivrebbe. Se non fosse per la dotta e approfondita disquisizione sulle teorie scientifiche che precede l’ipotesi finale, si potrebbe pensare a uno dei tanti orientamenti spiritualisti che animano gli eventi moderni; tuttavia proprio la chiarezza espositiva e il continuo confronto con le conoscenze scientificamente accertate, dà corpo ai concetti espressi dall’autore, che rendono meritevole di confronto il suo pensiero e le sue proposte. Sono molti scienziati che si contendono le interpretazioni sulla coscienza ed altrettanti che sostengono ipotesi scientifiche contrapposte relativamente alle condizioni dell’origine dell’umanità e alla sua evoluzione, in termini di senso e significato. Esiste un Dio che ha generato l’esperimento uomo? Siamo frutto del caso? Una straordinaria combinazione di elementi chimici derivati dal BIg Bang? C’è una volontà ultima in tutto questo? Con la morte del corpo finisce tutto? C’è una continuazione? E perché? Le domande si affollano alla nostra mente e la spronano a cercare risposte che la Scienza, al momento, non può dare, né tantomeno la sola religione con le sue “leggende istituzionalizzate”, frutto non di eventi certi, bensì di storie costruite “politicamente”. Queste in estrema sintesi alcune delle domande suggerite dal lavoro di ricerca di Alberto D’Anna.
Entanglement e universi paralelli Secondo i principi dell’entanglement saremmo tutti connessi, come dimostrano le sperimentazioni della Fisica delle particelle. Le cose accadrebbero solo quando noi le osserviamo, come dimostra la Meccanica Quantistica con l’indeterminazione della particella e dell’onda in contemporanea (o è energia, movimento, o è materia, stabile, ma non le due insieme: e possiamo saperlo solo quando osserviamo il fenomeno, come se lo fissassimo, in estremo come se lo producessimo, cioè lo determinassimo). Se queste dimostrazioni scientifiche sono vere, allora è vero anche che un potenziale è prendere coscienza del collegamento universale che lega ogni cosa e ogni informazione a cui ci si può riconnettere, consentendo fenomeni ed eventi che non sono più così vincolati dal sistema sensoriale di cui siamo pur dotati. Questo sostiene D’Anna, in linea con quanto sostiene anche la Parapsicologia. Il fatto che la funzione d’onda, prima di determinarsi grazie all’osservazione, ha tante possibilità, consente di pensare ad un mondo di universi paralleli in cui esistono allo stato virtuale tutti gli “io” che hanno scelto diversamente da come hanno scelto nel “qui e ora”, nella dimensione che stiamo vivendo ora o per meglio dire di cui abbiamo consapevolezza nel mondo attuale. L’enunciato di questo libro, che non trova nelle conoscenze attuali giustificazioni a un certo modo di essere della realtà, si conclude con una proposta intrigante: l’unico modo di semplificare i fondamenti dell’esistenza sarebbe insito nella considerazione che essa è “solo” frutto di una storia già scritta sin dall’origine dei tempi, dove l’interpretazione che ne diamo, vale a dire le scelte che facciamo, sono già determinate da tutto ciò che le ha precedute. La conseguenza è che esisterebbe un finalismo del “programma” di cui facciamo parte (in fondo saremmo solo informazioni, come certe teorie scientifiche sostengono): riconnetterci ad una mente che ci ha partorito e che ci raccoglierà nel suo grembo. La morte dunque non esisterebbe, la reincarnazione sarebbe possibile, l’esperienza terrena è un percorso evolutivo di cui necessitiamo per ricongiungerci con la Mente Universale e gli Universi Paralleli sarebbero altre virtualità compresenti in cui l’essere umano nelle scelte non compiute è comunque presente nelle altre alternative. Ogni tanto qualche sconnessione ci farebbe percepire brandelli di vite parallele, dimostrandone il valore esistenziale. Insomma, una bella provocazione, su cui i lettori potrebbero prendere posizioni e farci conoscere il loro pensiero.
Veel mensen kennen de ‘Devils Mountain’ (foto hieronder) uit de film ‘Close Encounters of the Third Kind’ van Steven Spielberg. Een fascinerende film, waarbij de top van deze berg wordt gebruikt als landingsplaats voor aliens, die contact maken met de mensheid. Deze berg -Devils Mountain- toont zich in zijn uiterst vreemde vorm. De beschrijving van ‘een afgekapte boom’ komt nog het beste overeen met hetgeen je ziet. Een versteende boomstronk..? Téveel overeenkomsten om deze gelijkenis als ‘waanbeeld’ te kwalificeren. Maar wat ook meespeelt, is dat dit voorbeeld van een ‘versteende boomstronk’ niet op zichzelf staat..! Wij kwamen het schitterende nieuwe boek‘De Reuzenbomen van de Oude Wereld’ tegen en willen onze fascinatie graag met je delen.
De wereld vóór de laatste IJstijd en vóór het uitsterven van megafauna en -flora en de zoektocht naar ontdekkingen en antwoorden. Reuzenbomen domineerden het landschap van de oude wereld en hun versteende overblijfselen laten onmiskenbaar bewijs van hun bestaan achter..! Rotspartijen en bergen. Over de hele wereld domineren deze monumentale natuurwonderen en staan ze pontificaal in het landschap. Maar heb je je al eens afgevraagd hoe deze rotspartijen en bergen zijn ontstaan en waaruit een groot gedeelte bestaat?
De auteur neemt je mee op een spannende reis door het verleden en laat je op een laagdrempelige en indringende wijze, door middel van foto’s en bewijsmateriaal, kennismaken met de wereld van de reuzenbomen en de bijzondere krachtige eigenschappen van bomen in de natuur in het algemeen. Ook wordt inzichtelijk gemaakt waardoor de wereld plotseling is veranderd en hoe dit de overgang van het Pleistoceen naar het huidige Holoceen heeft gemarkeerd.
In deze laatste periode van het Pleistoceen, in de laatste IJstijd ook wel genoemd de Younger Dryas periode (12.800-11.600 jaar geleden), heeft er een catastrofe plaatsgevonden, waardoor de meeste grote zoogdieren/megafauna en megaflora zijn uitgestorven. Ook is de zeespiegel toen 80-120 meter gestegen. Kortom, een spannende ontdekkingstocht en als je het eenmaal ziet, gaat er een ‘Oude Wereld’ opnieuw voor je open! Een zoektocht naar ontdekkingen en antwoorden en de uitdaging om stoutmoedig te verkennen waar nog niemand heeft gekeken. Wij stelden 10 vragen aan en antwoorden van Hans Scheffers over zijn fascinerende, prachtige nieuwe boek:
‘De Reuzenbomen van de Oude Wereld’
Dag Hans,
We hebben je nieuwe boek in handen en ingezien/gelezen; onze complimenten hoor. Over een fascinerend onderwerp, dat zóveel intrigerende perspectieven biedt over de ontwikkeling van de Aarde. Fijn dat we je een paar vragen mogen voorleggen over de totstandkoming ervan!
Kun je iets zeggen Hans over jouw achtergrond en waarom dit onderwerp je zo ‘triggert’..?
Hans Scheffers
Ik ben 61 jaar, woon in Midden-Limburg en ben 30 jaar eigenaar geweest van het reclame-ontwerpburo Creation Station in Roermond. In 2018 ben ik gestopt met werken om mij toe te leggen op research en onderzoek van de vraag: ‘Wie zijn wij en waar komen we vandaan’. Mijn hele leven had ik al door dat alles wat we leren (op school en in het dagelijks leven) niet helemaal klopt. Ik heb dan ook vanaf mijn 20e samen met mijn partner Carina letterlijk de hele wereld met rugzak afgereisd om te ervaren, te kijken en te onderzoeken wie de mensheid eigenlijk is, waar we ons mee bezig houden en vooral ‘waarom’.
Op deze vele reizen met de rugzak en op de paden van de niet traditionele wegen waren we vooral verbaasd over de vele bouwwerken van/en megalitische stenen waarvan de wetenschap nog steeds geen verklaring kan geven hoe deze reusachtige stenen bewerkt en vervoerd zijn geworden. We spreken van stenen, die kaarsrecht zijn gemaakt en meer dan 1.250.000 kilogram wegen en nu nog niet te tillen zijn met de moderne technieken! Maar vooral waar deze mysterieuze bouwwerken voor dienden en door wie deze zijn gemaakt. Een ding is zeker: dit zijn bouwwerken gemaakt door oude beschavingen van voor de laatste ijstijd, want vele piramiden en bouwwerken, over de gehele wereld, liggen onder water en de zeespiegel is na de laatste ijstijd (12.500 jaar geleden) tussen de 80-120 meter gestegen, wereldwijd!
Ben je zelf op locaties geweest om deze fossiele reuzenbomen te zien?
Enkele locaties van deze ‘Reuzenbomen’ heb ik inderdaad bezocht, maar toen we destijds de hele wereld afreisden op zoek naar de mysteriën der Aarde was deze ‘theorie’ nog niet in zicht, dat is de laatste jaren ontstaan toen ik de basaltformaties ben gaan bestuderen en mijn bewustwording is gegroeid.
Hoe zijn de reacties geweest over je werk aan het boek en het onderwerp in het algemeen, vanuit je omgeving, bij je collega’s, familieleden en vrienden?
Het boek is ongeveer 3 weken geleden gepubliceerd en de reacties zijn veelal overweldigend positief! Ik krijg veel complimenten over het onderwerp ‘Reuzenbomen’ maar vooral ook op het inzichtelijk maken van de wereldgeschiedenis van voor de ijstijd en over de micro-macro wereld, zoals de Fractalen en de Gulden Snede. En de ongelooflijke wijze hoe alles energetisch en complex wiskundig (Sacred Geometry – Ancient Wisdom) in elkaar zit in de natuur. Het hoofdstuk Mycelium geeft dit ongelooflijke – maar wetenschappelijk bewezen – bijzondere aspect van de natuur goed weer.
Het eerste wat ons te binnen schoot, is de overeenkomst met de film ‘Avatar’ uit 2009. Hoe kijk jij daar tegenaan?
Ja, dat is ook wel heel bijzonder! Maar heel veel Hollywood-producties (in de SciFi) laten de reuzenbomen zien, kijk maar naar de Lord of the Rings en Star Wars bijvoorbeeld. We hebben allemaal een vage herinnering aan reuzen, reuzenbomen (waar Elfen en andere wezens in wonen) en aan een wereld waarin alles ‘gewoon’ immens groot was. De bewijzen hiervan liggen voor het oprapen. Denk maar aan de Dino’s maar ook aan de gigantische zoogdieren, vogels en insecten die vroeger voorkwamen. Hier heeft de mens tussen geleefd, dat kun je je toch niet voorstellen.
Je spreekt in het boek over een ‘catastrofe’ die in het verre verleden heeft plaatsgevonden. Waarbij ook een zeespiegelstijging van zo’n 100 meter optrad. Heb je het gevoel dat toen ook de reuzenbomen zijn uitgestorven..?
Dat is niet met zekerheid te zeggen, in de bijbelse boeken van aartsvader Henoch beschrijft hij hoe ‘engelen’ grote reuzenbomen (de Ceders van Libanon) hebben gekapt. Als je engelen vertaalt naar buitenaardsen dan kom je al snel terecht op hoog ontwikkelde rassen met hoogwaardige technologieën. (De Paleo-SETI theorie van Erich von Däniken beschreven in zijn wereldwijde bestseller ‘Waren de Goden Kosmonauten’.) De periode vóór de zondvloed, de laatste ijstijd toen de oceanen zijn gestegen, is de periode waarin Henoch leefde. Hij was de overgrootvader van Noach en is dus antediluviaal.
Waarom is dit onderwerp niet vaker en intensiever in de media besproken denk je? Je zou toch zeggen, ook ná de film ‘Close Encounters of the First Kind’ van Steven Spielberg, waarin dat ‘reuzenboomfossiel’ de ‘Devils Tower’-berg in Wyoming, een cruciale rol in speelde, het ook meer in de perceptie van het bewustzijn zou komen..?
Tja, dat is de hamvraag van de vele onderwerpen die allemaal ‘weggemoffeld’ worden door de wetenschap en de mainstreammedia. Ze kunnen er geen verklaring (lees bewijs) voor geven, dus bestaat het niet. Maar zoals gezegd in mijn boek zijn er steeds meer moderne technieken zoals satellieten, echo, sonar, radar, Lidar, C14 etcetera waarvan de resultaten in de wetenschap steeds meer als bewijzen worden aangevoerd.
Zo stond de archeologische wereld op zijn kop met de ontdekking van Gobekli Tepe in Turkije. Een immens megalitisch bouwwerk (tempelcomplex) dat bewezen is gebouwd zo’n 11.500 jaar geleden. Volgens de narrative liepen we toen nog rond in berenvellen en waren we nog jagers-verzamelaars. Er is slechts 5% van Gobekli Tepe opgegraven en nu staat al vast dat deze ‘mensen’ een enorme kennis hadden van het heelal, architektuur, het bewerken van enorme stenen en astronomie. Nou dat waren nog eens knappe jagers-verzamelaars! Ook zo de Bosnische piramiden die gedateerd zijn met C14 methode op ruim 25.000 jaar. Evenals de berg Gunung Padang (885 meter hoog!) in Indonesië, die gebouwd is van enorme hexagonische basaltkolommen en carbon, gedateerd is op minstens 20.000 jaar oud!
Heb je het gevoel dat het ‘ongeloof’ van mensen over deze ‘bizarre versteende reuzenbomen’ aan de basis staat van de weinige aandacht voor het onderwerp?
Het is niet het ongeloof, maar de onwetendheid die parten speelt, want dat hebben we nooit uit de geschiedenisboeken geleerd en wat niet in ‘de boeken’ staat is er ook niet. Nu van alles tevoorschijn komt wordt ook de wetenschap heel langzaam wakker. Maar het geldt nog steeds dat wanneer een wetenschapper zich begint te roeren, hij meteen wordt geridiculiseerd door zijn collega’s; hij of zij kan dan zijn of haar verdere loopbaan wel vergeten. En ook is het zo dat wetenschappers, zoals archeologen en geologen en biologen, niet samenwerken. Ieder werkt aan zijn eigen stuk informatie en het levert geen inzicht in de complete puzzel als alle stukjes apart worden opgeslagen. In het oude India staan veel Tempelgebouwen op zo’n ‘reuzenboom stam’, want deze oude versteende bomen bezitten een enorme energie en energetische straling en dat wisten de mensen vroeger.
Hoe lang ben je bezig geweest met het boek, dus van concept/idee t/m de laatste woorden op papier en/of bijpassende foto’s gevonden?
Werkelijk met opmaak en inhoud (foto’s etc.) heb ik er 2 jaar aan gewerkt (in de Coronatijd) maar inzichten verzamelen en bewustwording denk ik zo’n 3-4 jaar in totaal.
Wat ons opvalt, is dat een aantal van die versteende reuzenboomfossielen, een platte bovenkant hebben, alsof ze afgezaagd zijn. Heb je daar een verklaring voor gevonden?
In vraag 5 geef ik al een uitleg hierover. Als de ‘engelen’ uit de boeken van aartsvader Henoch deze gekapt zouden hebben dan moet dit toch wel met een zéér geavanceerde techniek zijn gebeurd, toch? Voor alle overige verklaringen sta ik natuurlijk altijd open.
en de laatste jaren oprecht niet zo’n prachtig verzorgd boek gezien, inclusief papiersoort en harde cover. Het boek is echte ‘must-have’ voor mensen in ons gevoel. Ook de sfeer van het boek past perfect bij het onderwerp. Is dit allemaal gebaseerd op jouw wensen?
Omdat ik zelf vormgever ben heb ik mijn boek ook helemaal zelf vormgegeven en opgemaakt, dan krijg ik het precies zoals ik in gedachten had. Maar ook de kwaliteit van foto’s en illustraties is ontzettend belangrijk, want ik ben iemand die in beelden denkt met (noodzakelijke) ondersteunende tekst, want een foto spreekt meer dan duizend woorden. Ook wilde ik het gevoel meegeven om je helemaal te laten opgaan in de materie en het gevoel van het boek, zoals je je kunt verliezen in een spannend jongens- en/of meisjesboek. Kijken waar nog nooit iemand heeft gekeken en openstaan voor nieuwe inzichten dat is het motto van het boek. (To boldly go where no man has gone before!)
* * *
Intro en andere citaten uit het boek:
De Reuzenbomen van de Oude Wereld Een paradigmaverschuiving is een fundamentele verandering in de basisconcepten van kennis van een systeem van theoretische, filosofische en wetenschappelijke modellen en aannames. Kenmerkend voor paradigma’s is dat we ons meestal zelfs niet meer bewust zijn van onze eigen paradigma’s: het zijn stellingen en aannames die we zo vanzelfsprekend vinden (o.a. door onderwijs) dat we ook blind zijn voor de tekortkomingen ervan. Zo blind, dat als we met onze neus er bovenop staan, we de realiteit niet (kunnen of willen) zien..!
Daarom is dit boek bedoeld om een handreiking te bieden in de wereld van ‘zien is geloven’ of ‘geloven is zien’. Het is maar aan welke kant van de spiegel je staat. Vertrekpunten, denkkaders, inzichten en intuïtie dienen je om de werkelijkheid en realiteit te analyseren, interpreteren en beschrijven. Als je deze weg volgt zonder blindelings aan te nemen wat je wordt voorgeschoteld dan betreed je de kaders van ‘vrijdenken’ en word je onafhankelijk onderzoeker en werkelijk ‘vrijdenker’.
Wat is de werkelijke ‘Oude Wereld’ en wat is Geomythologie (Geologie en Mythe) Oude Wereld In de context van de archeologie en de wereldgeschiedenis omvat de term ‘Oude Wereld’ die delen van de wereld die vanaf de Bronstijd in cultureel contact stonden, wat resulteerde in de parallelle ontwikkeling van de vroege beschavingen. Het omvatte Babylonië, Mesopotamië, het Perzische plateau, het Indiase subcontinent, de Indus Vallei, China en delen van Afrika ten zuiden van de Sahara. De culturele, filosofische en religieuze ontwikkelingen leidden uiteindelijk tot het ontstaan van de historische cultuursferen: het Westen (Hellenisme, ‘klassiek’), het Nabije Oosten (Zoroastrisch en Abrahamitisch) en het Verre Oosten (Hindoeïsme, Boeddhisme, Jaïnisme, Sikhisme, Confucianisme, Taoïsme).
Maar er is nog een ‘oudere’ Oude Wereld, namelijk de wereld van voor de laatste IJstijd, 12.800 jaar geleden. Archeologen dachten dat de oudste bouwwerken en beschavingen ontstonden in het Oude Babylonië en Egypte, zo’n 8.000 tot 5.000 jaar geleden. Want hiervóór had je alleen maar ‘Jagers en Verzamelaars’. Maar met de ontdekking van Gobekli Tepe in Turkije kwam deze wetenschap op zijn kop te staan, want deze opgravingen van tempels met geavanceerde steenbewerking dateren van minstens 11.500 jaar geleden.
Maar evenzo de monolithische steenbewerkingen en complexe architecturen met reusachtige bewerkte stenen waarvan sommige met een gewicht van 1,6 miljoen kilo! Hoe en waarom deze monolithen (stenen bestaand uit één stuk) werden vervaardigd en verplaatst, vaak over afstanden van honderden kilometers, is voor de wetenschap een compleet raadsel. Monolithische beelden van dioriet en graniet zijn tot in de perfectie bewerkt en glad gepolijst en hebben enorme formaten. De hardheid van deze stenen is 7-8 (op basis van de hardheidsschaal van Mohs staat diamant op 10 als hardste materiaal op Aarde). De stenen zouden bewerkt zijn met koperen werktuigen met een hardheid van 3-5 en dat is onmogelijk!!
Dus hebben er voor de laatste IJstijd beschavingen bestaan met geavanceerde technieken en kennis waarvan wij in het heden geen flauw benul hebben. En na de enorme catastrofe die 12.800 jaar geleden heeft plaatsgevonden zijn wij ‘mensen met geheugenverlies’ geworden. Hoe is het mogelijk dat niet alle geschiedkundigen hierover spreken en deze zaak bestuderen? ‘De Reuzenbomen van de Oude Wereld’ laat je kennismaken met die andere wereld die steeds meer zichtbaar wordt door de introductie van moderne technologische systemen zoals Google Earth, satellietfoto’s en -metingen, drones, lidar, onderwatersonar en echo, groundpenetrading radar, C14 carbondatering, ijsboringen op Groenland en Antarctica, internet etc.
Maar ook door jonge gepassioneerde wetenschappers die wél buiten de bestaande paden denken en verbanden leggen tussen geologie en biologie en tussen archeologie en mythologie.
Mythologie Een mythologie is het geheel van verhalen en denkbeelden van een bepaalde cultuur waarin belangrijke vragen aan bod komen zoals de oorsprong van de mens, de wereld en natuurverschijnselen. Een mythologie kan in de loop van de tijd veranderen en meegroeien met veranderende omstandigheden. Ze wordt als waarheid beschouwd en is bruikbaar binnen de cultuur waarin ze functioneert, omdat mythen filosofische reflecties, normen, waarden en historische gebeurtenissen uitdrukken.
Mythologie komt onder andere tot uiting in muziek, literatuur, geschiedschrijving, religie en beeldende kunst. Er is één stroming in de mythologie, die we ‘geomythologie’ noemen. Dorothy Vitaliano, een geologe aan de Indiana University, bedacht deze term ‘geomythologie’ in 1968. Ook wel ‘legenden van de Aarde’, ‘landschapsmythologie’, ‘mythen van observatie’, ‘natuurkennis’ genoemd. Het is de studie van mondelinge en schriftelijke tradities die door pre-wetenschappelijke culturen zijn gecreëerd om, vaak in poëtische of mythologische beeldspraak, geologische gebeurtenissen en verschijnselen te verklaren, zoals aardbevingen, kometen, meteorietinslagen, vulkanen, overstromingen, tsunami’s, landvorming, fossielen en natuurlijke kenmerken van het landschap.
Het verhaal over de grote zondvloed is niet alleen een verhaal uit de Bijbel, waarin Noah zijn ark bouwt en overleeft. Over de hele wereld vertellen onafhankelijke inheemse stammen het verhaal van deze grote vloed.
Geomythologie duidt elk geval aan waarin kan worden aangetoond dat de oorsprong van mythen en legenden verwijzingen bevat naar geologische verschijnselen en aspecten in brede zin, met inbegrip van astronomische (kometen, verduisteringen, meteorietinslagen, enz.). Zoals aangegeven door Vitaliano (1973) ‘zijn er in de eerste plaats twee soorten geologische folklore, namelijk die waarin een of ander geologisch kenmerk of het optreden van een of ander geologisch verschijnsel de inspiratie is geweest voor een folkloristische verklaring, en die de verknipte verklaring is van een of andere feitelijke geologische gebeurtenis, meestal een natuurramp’.
Mondelinge tradities over de natuur worden vaak uitgedrukt in mythologische taal en kunnen echte en scherpzinnige natuurkennis bevatten, gebaseerd op zorgvuldige observatie van fysisch bewijsmateriaal gedurende generaties. In sommige gevallen kunnen deze geomythen waardevolle informatie verschaffen over vroegere aardbevingen, tsunami’s, overstromingen, inslaggebeurtenissen, fossiele ontdekkingen en andere gebeurtenissen. Geomythen omvatten volkse verklaringen van opvallende geologische kenmerken, en soms bedrieglijke of metaforische beschrijvingen van catastrofale geologische gebeurtenissen die in de oudheid werden waargenomen.
In het geval van grootschalige geomorfische gebeurtenissen in het pre-menselijke verleden, zoals de vorming van bergen, kwamen waarnemingen en verbeelding samen in mythische verklaringen die millennia lang mondeling werden overgeleverd. In het geval van natuurrampen die zich nog in het levend menselijk geheugen bevinden, werden beschrijvingen generaties lang doorgegeven.
Beide soorten geomythen bevatten vaak bovennatuurlijke details. Omdat de beschrijvende verhalen in mythologische taal werden uitgedrukt, waren wetenschappers en historici zich niet bewust van de werkelijke gebeurtenissen en rationele concepten die in de geomythologische verhalen besloten liggen.
Eén soort geomythe omvat verhalen die voortkomen uit verbeelding of populaire misvattingen, bijvoorbeeld wezens die op magische wijze in steen zijn veranderd om landvormen te verklaren. Naarmate meer onderzoek wordt gedaan in de geomythologie, komen wetenschappers en historici echter tot nauwkeurige inzichten over geologische processen. En dateerbare gebeurtenissen zoals tsunami’s, aardbevingen en vulkaanuitbarstingen blijken te zijn opgetekend door ooggetuigenverslagen, sommige van duizenden jaren geleden. Sommige mythen brachten echte informatie over echte gebeurtenissen en waarnemingen over, waardoor geologische gegevens millennia lang bewaard bleven binnen nietgeletterde culturen.
De ringvormige constructie van ‘Atlantis’ zoals het beeld in veel verhalen over Atlantis wordt getekend.
Een goed gedocumenteerd voorbeeld van een dateerbare geologische gebeurtenis die in mythen is vastgelegd, is het ontstaan van Crater Lake in Oregon toen Mount Mazama instortte. De wetenschappelijke interpretatie van geologen van hoe het vulkanische cataclysme lang geleden resulteerde in Crater Lake, wordt punt voor punt herhaald in een lokale mythe over het ontstaan ervan, verteld door leden van de Klamath Indianenstam die het bijna 8.000 jaar geleden zagen gebeuren.
Net zoals de mythe van Atlantis die door de Griekse filosoof Plato wordt beschreven in Timeus, komt door recente ondekkingen steeds dichter bij de waarheid. Dit boek is het eerste deel van de reeks ‘De Oude Wereld’ met onderwerpen over de wereldgeschiedenis van vóór de laatste IJstijd 12.800 jaar geleden en gestaafd op vele onderzoeken en wetenschappelijke informatie met zoveel mogelijk beeldmateriaal om de lezer zo breed mogelijk te informeren. De in dit boek beschreven ‘natuurlijke fenomenen’ worden ook beschreven op diverse plekken in De Bijbel en andere oude overleveringen. Een reis die je zal verrassen door de indrukken en mooie foto’s van de gigantische reuzenbomen en overblijfselen uit de werkelijke ‘Oude Wereld’.
* * *
Op deze foto’s hiernaast/onder, overgenomen uit het boek, zien we verschillende variaties van versteende bomen zoals deze in de natuur voorkomen. Zie vooral de kleurverschillen en -schakeringen in de verstening. Versteend hout is het resultaat van een boom die door het proces van permineralisatie in steen verandert. Alle organische materialen van de boom zijn vervangen door silicaatmineralen, meestal een kwarts, met behoud van de oorspronkelijke structuur van het hout.
In tegenstelling tot andere soorten fossielen die compressies of afdrukken zijn, is versteend hout een driedimensionale weergave van het oorspronkelijke organische materiaal. Het versteningsproces vindt ondergronds plaats, wanneer hout bedekt begint te worden met sedimenten. Het is in eerste instantie bewaard gebleven door gebrek aan zuurstof. Mineraalrijk water dat door de sedimenten stroomt, zet mineralen af in de cellen van de boom.
Terwijl de lignine en cellulose van de boom beginnen te rotten, begint zich ook een steenvorm te vormen! En wanneer versteende bomen in plakken worden gezaagd en gepolijst, dan worden de mooiste organische minerale sedimenten zichtbaar in prachtige kleurschakeringen.
Zwart geeft meestal de aanwezigheid van koolstof aan. Groene of blauwe tinten komen meestal van kobalt, koper of chroom. Zwartachtige en gele kleuren kunnen het gevolg zijn van mangaanoxiden. Roze of oranje kleuren zijn het resultaat van mangaan. Rode, bruine en gele tinten worden bijgedragen door ijzeroxiden.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.