Pot luck

Hele leuke heuveltjes hadden zich op mijn bord gevormd. Opscheppen kent tenslotte vele varianten.
Kleuren en geuren snuffelden aan mijn neus. Een hapje lonkte. Mmmmmmmm …… en soms ook he wat verrassend!
Ik realiseerde mij dat ik vele beschavingen op mijn bord had liggen want die zaten energetisch verbonden, middels de specifieke kok-creator van ieder heuveltje, aan al die verschillende hapjes waar ik zo intens genietend van aan het peuzelen was. Besef. Hapje voor hapje.

Zo naar een bord vol voeding kijken ervaar ik als verrijkend. Wetende dat ik trilling ben en ook dat wat ik in mijn mond steek dat is. Trilling voegt zich in/bij trilling ….. plaats hier maar eens een beeld bij in dit nu. Die bewegingen die met elkaar vloeiend dansen en die wij zien als lijf en organen met taak.

Wat nu, als 1 van die kok-creators wellicht net voor de bereiding de teen pijnlijk gestoten heeft. Dan is die gemoedstoestand vast ook meegereisd in zijn cq haar creatie.
Die emotie wordt dan door alle aanwezigen tot zich genomen ….. wat voor uitwerking heeft zoiets op de groep, op de groepsenergie? Kan ik mijzelf daar daadkrachtig bewust van laten worden middels voelen?
Heeft dat invloed op de rest van het samenzijn …. mijmer ik voort.

Ik kijk naar de olijf met knoflook en zie het blaadje sla, de biet, de rijst. Allen hebben eigen vorm, kleur en smaak. Een uiring is dan wel rond maar plat daar waar een olijf volledig de ronde vorm omarmt. Al die vormen bij elkaar proeven als geweldige salade! Iedere unieke geur, smaak en verschijning draagt daar aan bij.

Zou een olijf, net als mensen vaak on/bewust doen, naar een blaadje sla kijken als ‘anders’?
Kijkt een rode biet afkeurend naar de witheid van de feta?

Of omarmen zij elkaars uniciteit, wetende dat het totaal van het palet de kracht IS.

Ik glimlach mijn bord zachtjes toe en geniet van de rijke wijdsheid die het mij toont.