Doors of perception

2 reacties

We zijn hier in de matrix terecht gekomen door De Val. Als we De Val omdraaien komen we weer terecht aan de andere kant. We kunnen ons hele leven bezig blijven met onze persoonlijkheid, maar er komt toch een moment om door de Deur te stappen. Als we er niet doorheen gaan dan komen we steeds weer voor die zelfde Deur te staan.

Zo vertelde iemand ons ook voor mijn eerste ayahuasca ervaring dat hij steeds de bek van een slang zag en daar steeds niet naar wilde kijken. Keer op keer kwam hij daar weer terug, totdat hij de sprong maakte. En toen was de angst weg.

De Oorspronkelijke wereld is er en de A.I. wereld. Als we door de versmalling gaan worden we opnieuw geboren. Dan blijft de hele zandloper bestaan, maar we kunnen dan verschuiven van de ene wereld naar de andere wereld. “Level 2” is er dan ook. En zo kunnen we de zandloper steeds omkeren. Of we zijn gevangen in de tijd of we schuiven zelf door de versmalling heen. En dan hebben we alle tijd ðŸ™‚

Linksom of rechtsom, we kunnen niet om ons ZELF heen.

Dus we gaan hoe dan ook door de Deur, maar we kunnen het ook nog een tijdje uitstellen ðŸ™‚

2 gedachtes over “Doors of perception”

    • Martijn Beerepoot
      Er zijn momenten dat ik voel dat ik los kom, dat ik dan niet meer precies weet wie ik ben en dat ik dan in de leegte terecht kom. Dat de persoonlijkheid oplost. Zo voelt dat. En dat voelt dan ook weer als De Val omkeren. Het lichaam geeft aan dat ik daar niet naar toe moet gaan, terwijl dat wel de weg terug is. Zo zijn er geloof ik ook wachters van de matrix of wachters bij de Poort die ons bang en klein maken, zodat we die stap niet nemen en hier blijven in het reïncarnatieproces. Het voelt zo om dat om te keren in onszelf en juist wel die stap te nemen. Door de angst heen.