Wat als alles al gebeurd is?

Een reactie plaatsen

(over het onderzoek van Alberto d’Anna, geschreven door Giorgio Cozzi) Wat als alles al gebeurd is???… De definitieve herverbinding met de goddelijke bron

Alberto d’Anna’s interessante theorie over een bestaan dat een script is dat al geschreven is en dat mensen voorbestemd zijn om te leven alsof het nieuw is

Fonte: https://camminanelsole.com/e-se-tutto-fosse-gia-accaduto-la-ri-connessione-finale-con-la-sorgente-divina/

Alberto D’Anna (rechts, die zichzelf een vrijdenker noemde) wijdde vele jaren aan een metafysisch en spiritueel onderzoek, wat hem ertoe bracht een alternatieve hypothese te formuleren voor de huidige, op de een of andere manier antagonistisch tussen determinisme en vrije wil. In zijn onlangs herziene boek, Un chiodo e gocce d’acqua (=Spijker en waterdruppels) (Akkuaria uitgeverij), maakte hij een diepgaand proefschrift over kwantummechanica en theorieën van bewustzijn, waarbij hij ze koppelde aan de hypothesen geformuleerd door verschillende wetenschappers, om aan te tonen dat het bestaan niet altijd reageert op algemeen aanvaarde wetenschappelijke principes en dat de twijfels die opengelaten worden door de vele dilemma’s geen adequate antwoorden vinden in de huidige wetenschappelijke kennis.

De eeuwige vragen over wie we zijn en waar we vandaan komen, vinden uiteindelijk nieuwe mogelijkheden van verklaring die volgens hem geen idealistische of fideïstische paden (=opvatting, dat we kunnen goddelijke niet begrijpen, alleen geloven) hoeven te volgen, maar om in ons de essentie te herontdekken waarvan we gemaakt zijn. Op de een of andere manier een herverbinding met het eeuwige en het oneindige waaruit we komen en waarnaar alles zou terugkeren, in een macroscopisch ontwerp dat zou functioneren als een softwareprogramma, dat de primitieve wil (of oerwil) vertaalt in een concrete realiteit die wij, menselijke wezens, in ons bestaan zouden katalyseren terwijl we het leven.

Het programma zou vanaf het begin worden geschreven en de ontwikkeling ervan zou worden gekoppeld aan het feit dat “we de geschiedenis waarin we leven niet anders kunnen interpreteren”. Elke keuze zou in die zin de enige mogelijke keuze zijn en in ieder geval is het aan ons om het te maken alsof het onze eigen autonome keuze is en niet een goddelijk plan dat al geschreven is. Het spreekt voor zich dat we allemaal in een totaal deterministische werkelijkheid zouden leven waar vrije wil slechts een perceptie zou zijn van een keuzevrijheid die al sinds het begin der tijden geschreven is.

Vergelijking tussen wetenschap en spiritualiteit
De menselijke geschiedenis zou ook de keten van bestaan kunnen voorzien, gericht op het mogelijk maken van uiteenlopende experimenten die zullen leiden tot het bereiken van eeuwige volheid door zichzelf opnieuw op te nemen in de Universele Geest waaruit zij afkomstig is en waarnaar zij zou terugkeren. De recente theorieën over parallelle universa, ontleend aan de subatomaire fysica, zijn misschien niet in tegenspraak met dit principe, omdat ze de verscheidenheid aan menselijke mogelijkheden in veel verschillende existenties waarin de verschillende keuzes aanwezig zijn en dus de verschillende films die ieder van ons zou leven, met elkaar zouden verbinden.
Zonder de geleerde en diepgaande discussie over wetenschappelijke theorieën die aan de laatste hypothese voorafgaat, zou men kunnen denken aan een van de vele spiritistische oriëntaties die moderne gebeurtenissen bezielen; het is echter juist de helderheid van presentatie en de voortdurende vergelijking met wetenschappelijk bewezen kennis die inhoud geeft aan de door de auteur verwoorde concepten, die zijn gedachten en voorstellen vergelijkingswaardig maken.

Er zijn veel wetenschappers die strijden om interpretaties over bewustzijn en evenveel die tegengestelde wetenschappelijke hypothesen ondersteunen met betrekking tot de voorwaarden van de oorsprong van de mensheid en haar evolutie, in de zin van de betekenis ervan. Is er een God die het menselijke experiment heeft voortgebracht? Zijn we het resultaat van toeval? Een curiose combinatie van chemische elementen afgeleid van de Big Bang? Is er een ultieme wil in dit alles? Eindigt alles met de dood van het lichaam? Komt er een vervolg? En waarom? De vragen verdringen onze geest en sporen hem aan om antwoorden te zoeken die de wetenschap op dit moment niet kan geven, laat staan de religie alleen met zijn “geïnstitutionaliseerde legendes”, niet het resultaat van bepaalde gebeurtenissen, maar van verhalen die “politiek” zijn opgebouwd. Dit zijn in een notendop enkele van de vragen die worden gesuggereerd door het onderzoekswerk van Alberto D’Anna.

Verstrengeling en paralelli-universa
Volgens de principes van verstrengeling zouden we allemaal met elkaar verbonden zijn, zoals blijkt uit de experimenten van de deeltjesfysica. Dingen zouden alleen gebeuren als we ze waarnemen, zoals de kwantummechanica laat zien met de onbepaaldheid van het deeltje en de golf tegelijkertijd (of het is energie, beweging, of het is materie, stabiel, maar niet de twee samen: en we kunnen het alleen weten als we het fenomeen waarnemen, alsof we ernaar staren, in het uiterste geval alsof we het hebben geproduceerd, dat wil zeggen, we hebben het bepaald). Als deze wetenschappelijke bewijzen waar zijn, dan is het ook waar dat het een potentieel is om ons bewust te worden van de universele verbinding die alles en elke informatie bindt waarmee we ons opnieuw kunnen verbinden, waardoor verschijnselen en gebeurtenissen mogelijk zijn die niet langer zo gebonden zijn door het zintuiglijke systeem waarmee we zijn begiftigd. Dit is wat D’Anna beweert, in lijn met wat parapsychologie ook beweert.
Het feit dat de golffunctie, voordat deze wordt bepaald dankzij observatie, veel mogelijkheden heeft, stelt ons in staat om te denken aan een wereld van parallelle universa waarin er in de virtuele staat al het “ik” zijn die anders hebben gekozen dan hoe ze hebben gekozen in het “hier en nu”, in de dimensie waarin we nu leven of liever waarvan we ons bewust zijn in de huidige wereld.

De verklaring van dit boek, die in de huidige kennis geen rechtvaardigingen vindt voor een bepaalde manier van zijn van de werkelijkheid, eindigt met een intrigerend voorstel: de enige manier om de fundamenten van het bestaan te vereenvoudigen zou inherent zijn aan de overweging dat het “slechts” het resultaat is van een geschiedenis die al sinds het begin van de tijd is geschreven, waar de interpretatie die we eraan geven, dat wil zeggen de keuzes die we maken, ze worden al bepaald door alles wat eraan voorafging. Het gevolg is dat er een finalisme zou zijn van het “programma” waar we (immers) deel van uitmaken. We zouden alleen informatie zijn, zoals bepaalde wetenschappelijke theorieën beweren): opnieuw verbinding maken met een geest die ons heeft gebaard en die ons in zijn baarmoeder zal verzamelen. De dood zou daarom niet bestaan, reïncarnatie zou mogelijk zijn, aardse ervaring is een evolutionair pad dat we moeten herenigen met de Universele Geest en de Parallelle Universa zouden andere gelijktijdig aanwezige virtualiteiten zijn waarin de mens in de keuzes die niet gemaakt zijn nog steeds aanwezig is in de andere alternatieven. Af en toe zorgde een enkele ontkoppeling ervoor dat we flarden van parallelle levens waarnamen, wat hun existentiële waarde aantoont. Kortom, een mooie provocatie, waarover lezers standpunten konden innemen en hun gedachten konden laten weten.

Bron: http://www.karmanews.it/9499/e-se-tutto-fosse-gia-successo/

=================  ==============================

E se tutto fosse già successo?

L’interessante teoria di Alberto d’Anna su un’esistenza che è un copione già scritto e che gli esseri umani sono destinati a vivere come se fosse nuova

di Giorgio Cozzi

Alberto D’Anna (a destra, che si è autodefinito libero pensatore) ha dedicato molti anni ad una ricerca metafisica e spirituale, che l’ha condotto a formulare un’ipotesi alternativa a quelle correnti, in qualche modo antagoniste tra determinismo e libero arbitrio. Nel suo libro, recentemente rivisitato, Un chiodo e gocce d’acqua (edizioni Akkuaria), ha compiuto una approfondita dissertazione sulla meccanica quantistica e sulle teorie della coscienza, agganciandole alle ipotesi formulate da diversi scienziati, in vista di dimostrare che l’esistenza non risponde sempre ai principi scientifici comunemente accettati e che i dubbi lasciati aperti dai numerosi dilemmi non trovano risposte adeguate nelle conoscenze scientifiche attuali.
Le domande eterne su chi siamo e da dove veniamo, finiscono per trovare nuove possibilità di spiegazione che non richiedono, a suo dire, di tracciare percorsi idealistici o fideistici, bensì di riscoprire dentro di noi l’essenza di cui siamo fatti.  In qualche modo una riconnessione con l’eterno e l’infinito da cui proveniamo e a cui tutto ritornerebbe, in un disegno macroscopico che funzionerebbe come un programma Software, che traduce la volontà primigenia in una realtà concreta che noi, esseri umani, catalizzeremmo nella nostra esistenza mentre la stiamo vivendo. Il programma sarebbe scritto in partenza e il suo divenire sarebbe legato al fatto che “non possiamo interpretare diversamente la storia che viviamo”. Ogni scelta sarebbe in questo senso l’unica scelta possibile e comunque tocca a noi effettuarla come se fosse una scelta autonoma nostra e non un disegno divino già scritto. Va da sé che vivremmo tutti in una realtà totalmente deterministica dove il libero arbitrio sarebbe soltanto una percezione di una libertà di scelta che invece è già scritta sin dall’inizio dei tempi.

Confronto tra scienza e spiritualità
La storia umana potrebbe prevedere anche la catena delle esistenze, orientata a consentire una sperimentazione diversificata che condurrà al raggiungimento della pienezza eterna nel riassorbirsi nella Mente Universale da cui origina e a cui ritornerebbe. Le recenti teorie sugli Universi paralleli, mutuate dalla Fisica subatomica, potrebbero non risultare in opposizione a tale principio, in quanto raccorderebbero la varietà delle possibilità umane in tante esistenze diverse in cui sono presenti le diverse scelte e quindi i diversi film che ognuno di noi vivrebbe.
Se non fosse per la dotta e approfondita disquisizione sulle teorie scientifiche che precede l’ipotesi finale, si potrebbe pensare a uno dei tanti orientamenti spiritualisti che animano gli eventi moderni; tuttavia proprio la chiarezza espositiva e il continuo confronto con le conoscenze scientificamente accertate, dà corpo ai concetti espressi dall’autore, che rendono meritevole di confronto il suo pensiero e le sue proposte.
Sono molti scienziati che si contendono le interpretazioni sulla coscienza ed altrettanti che sostengono ipotesi scientifiche contrapposte relativamente alle condizioni dell’origine dell’umanità e alla sua evoluzione, in termini di senso e significato. Esiste un Dio che ha generato l’esperimento uomo? Siamo frutto del caso? Una straordinaria combinazione di elementi chimici derivati dal BIg Bang? C’è una volontà ultima in tutto questo? Con la morte del corpo finisce tutto? C’è una continuazione? E perché? Le domande si affollano alla nostra mente e la spronano a cercare risposte che la Scienza, al momento, non può dare, né tantomeno la sola religione con le sue “leggende istituzionalizzate”, frutto non di eventi certi, bensì di storie costruite “politicamente”. Queste in estrema sintesi alcune delle domande suggerite dal lavoro di ricerca di Alberto D’Anna.

Entanglement e universi paralelli
Secondo i principi dell’entanglement saremmo tutti connessi, come dimostrano le sperimentazioni della Fisica delle particelle. Le cose accadrebbero solo quando noi le osserviamo, come dimostra la Meccanica Quantistica con l’indeterminazione della particella e dell’onda in contemporanea (o è energia, movimento, o è materia, stabile, ma non le due insieme: e possiamo saperlo solo quando osserviamo il fenomeno, come se lo fissassimo, in estremo come se lo producessimo, cioè lo determinassimo). Se queste dimostrazioni scientifiche sono vere, allora è vero anche che un potenziale è prendere coscienza del collegamento universale che lega ogni cosa e ogni informazione a cui ci si può riconnettere, consentendo fenomeni ed eventi che non sono più così vincolati dal sistema sensoriale di cui siamo pur dotati. Questo sostiene D’Anna, in linea con quanto sostiene anche la Parapsicologia.
Il fatto che la funzione d’onda, prima di determinarsi grazie all’osservazione, ha tante possibilità, consente di pensare ad un mondo di universi paralleli in cui esistono allo stato virtuale tutti gli “io” che hanno scelto diversamente da come hanno scelto nel “qui e ora”, nella dimensione che stiamo vivendo ora o per meglio dire di cui abbiamo consapevolezza nel mondo attuale.
L’enunciato di questo libro, che non trova nelle conoscenze attuali giustificazioni a un certo modo di essere della realtà, si conclude con una proposta intrigante: l’unico modo di semplificare i fondamenti dell’esistenza sarebbe insito nella considerazione che essa è “solo” frutto di una storia già scritta sin dall’origine dei tempi, dove l’interpretazione che ne diamo, vale a dire le scelte che facciamo, sono già determinate da tutto ciò che le ha precedute. La conseguenza è che esisterebbe un finalismo del “programma” di cui facciamo parte (in fondo saremmo solo informazioni, come certe teorie scientifiche sostengono): riconnetterci ad una mente che ci ha partorito e che ci raccoglierà nel suo grembo. La morte dunque non esisterebbe, la reincarnazione sarebbe possibile, l’esperienza terrena è un percorso evolutivo di cui necessitiamo per ricongiungerci con la Mente Universale e gli Universi Paralleli sarebbero altre virtualità compresenti in cui l’essere umano nelle scelte non compiute è comunque presente nelle altre alternative. Ogni tanto qualche sconnessione ci farebbe percepire brandelli di vite parallele, dimostrandone il valore esistenziale. Insomma, una bella provocazione, su cui i lettori potrebbero prendere posizioni e farci conoscere il loro pensiero.

Fonte: http://www.karmanews.it/9499/e-se-tutto-fosse-gia-successo/

What are photons?

Een reactie plaatsen

(By Paul Sutter, Nederlandse machinevertaling onder, Source: https://www.livescience.com/what-are-photons

Photons carry the electromagnetic force, and act as both particles and waves.

Photons are fundamental subatomic particles that carry the electromagnetic force — or, in simpler terms, they are light particles (and so much more). The photon is also the “quantum,” or fundamental unit, of electromagnetic radiation. Everyone is surrounded by photons: The light coming from the screen you’re viewing is composed of photons, the X-rays doctor use to see bones are made of photons, the radio in a car receives its signal from photons, and the magnets on a fridge use photons to hold themselves up.

Like all other subatomic particles, photons exhibit wave-particle duality, meaning that sometimes they behave as tiny particles and sometimes they act as waves. Photons are massless, allowing them to travel at the speed of light in a vacuum (299,792,458 meters per second) and can travel an infinite distance.

PHOTON DISCOVERY

Although physicists have studied the nature of light for centuries, arguments went back and forth as to whether light was made of tiny particles or was wave-like in nature. In the late 1800s, however, the pioneering work of German physicist Max Planck changed the entire picture.

Planck was studying something called blackbody radiation, or light from a special device that emitted light at all frequencies as efficiently as possible. Until Planck, nobody could explain the spectrum of light coming from these devices, so Planck added a “fix” to the equations. By assuming that light could be emitted only in discrete chunks of energy, known as quanta, he was able to develop a formula that perfectly explained the blackbody spectra, according to HyperPhysics.

Physicists weren’t exactly sure what to make of Planck’s result, but several years later, Albert Einstein took it one step further. To explain the photoelectric effect, which is the release of electrons from a metal when light shines on it, Einstein proposed that light itself is composed of discrete little chunks, according to the American Physical Society. Over time, those little chunks became known as photons.

The work of Planck, Einstein and others to study the nature of light kick-started the development of quantum mechanics.

The photoelectric effect — emission of electrons when photons hit a metal surface. (Image credit: petrroudny via Getty Images)

ARE PHOTONS PARTICLES?

Strictly speaking, photons are neither particles nor waves; they are a combination of both. In some situations, their particle-like nature comes out more, and in others, their wave-like nature is more apparent.

For example, a detector can register the arrival of a single photon, which appears as a point-like particle. The process known as Compton scattering involves a photon striking an electron, and in that situation, the photon acts as a particle.

However, it’s impossible to predict exactly where or when a photon will strike a detector. In quantum mechanics, one can only assign probabilities to events. Those events are modeled by equations for waves, with peaks in the waves corresponding to regions of high probability of receiving a photon and troughs corresponding to regions of low probability, according to AccessScience by McGraw Hill.

This concept is best exemplified by the famous double-slit experiment, which solidified the dual wave-particle nature of light (and, eventually, other subatomic particles). When light passes through a screen with two slits cut into it, it forms an interference pattern on the detector on the other side of the screen, where the peaks of waves line up with each other in some places, and where the peaks and troughs cancel each other out in others. Even though only one photon passes through the screen at a time — with each individual photon acting like a particle — the interference pattern that emerges on the detector is the exact same pattern that would occur if waves were passing through the slits instead.

The double-slit experiment shows that light acts like both a particle and a wave. (Image credit: grayjay via Shutterstock)

DO PHOTONS HAVE MASS AND MOMENTUM?

Photons have zero mass, which allows them to travel at the fastest possible speed in the universe, the speed of light. However, they do have energy and momentum. The energy of a photon is given by Planck’s constant times the frequency of the light, and the momentum of a photon is given by Planck’s constant times the frequency of the light times the speed of light, according to the University of Calgary’s Energy Education website.

The fact that photons have momentum enables a broad array of applications. For example, solar sails are experimental propulsion devices that use sunlight to push a spacecraft. According to NASA, the photons from the sun bounce off of the reflecting sail, thus imparting their momentum on the sail and moving the spacecraft.

DO PHOTONS EXPERIENCE TIME?

Our understanding of the rate of the passage of time comes from Einstein’s theory of special relativity, which states that objects traveling closer and closer to the speed of light will experience slower and slower rates of the passage of time. In other words, moving clocks run slowly, according to John D. Horton of the University of Pittsburgh.

However, the mathematics of special relativity apply only to objects traveling more slowly than the speed of light and don’t apply directly to photons, which do travel at the speed of light. Thus, it’s impossible to say what a photon “experiences” in terms of the flow of time, because scientists have no mathematical language to support it. Another way to put this is that the concept of the flow of time is meaningless to photons.

ARE PHOTONS AFFECTED BY GRAVITY?

Because photons have both energy and momentum, they are influenced by gravity. Under Einstein’s theory of general relativity, which is our modern understanding of gravity, anything with any form of energy (including mass, momentum and torsion) is influenced by gravity. Specifically, massless particles, such as photons, follow “geodesics,” which are paths of minimum distance from one point to another, according to EarthSky.

In general relativity, space-time is curved due to the influence of massive objects. This can make the “minimum distance” path a curved line, just as jets have to follow a curved path to go straight from one city to another, because Earth itself is curved.

The curvature of space-time affects photons in several ways. When photons are moving from a region of strong gravity to a region of weaker gravity, they will lose energy, which lowers their frequencies to the redder end of the spectrum. When photons pass near massive objects, their direction of motion will change.

ADDITIONAL RESOURCES

  • You can dig deeper into the relationship between light and time in this YouTube video hosted by the author of this article, astrophysicist Paul M. Sutter.
  • For a fun exploration of the nature of quantum mechanics (which, of course, also discusses photons), check out “How to Teach Quantum Physics to Your Dog” (Scribner, 2010) by physicist Chad Orzel.
  • The Physics Asylum also hosts a great video explainer on the nature of the photon, which you can watch here.

================================== =======================================

Wat zijn fotonen?

(Door Paul Sutter)  Bron: https://www.livescience.com/what-are-photons

Fotonen dragen de elektromagnetische kracht en werken zowel als deeltjes als golven..

Abstract representation of photons. (Image credit: Dizzo via Getty Images)

Abstract representation of photons. (Image credit: Dizzo via Getty Images)

Fotonen zijn fundamentele subatomaire deeltjes die de elektromagnetische kracht dragen – of, in eenvoudiger bewoordingen, het zijn lichte deeltjes (en nog veel meer). Het foton is ook het ‘kwantum’ of fundamentele eenheid van elektromagnetische straling. Iedereen is omringd door fotonen: het licht dat van het scherm dat u bekijkt, is samengesteld uit fotonen, de röntgenfoto’s die artsen gebruiken om botten te zien, zijn gemaakt van fotonen, de radio in een auto ontvangt zijn signaal van fotonen en de magneten op een koelkast gebruikt fotonen om zichzelf overeind te houden.

Net als alle andere subatomaire deeltjes vertonen fotonen een dualiteit van golven en deeltjes, wat betekent dat ze zich soms gedragen als kleine deeltjes en soms als golven. Fotonen zijn massaloos, waardoor ze met de snelheid van het licht in een vacuüm (299.792.458 meter per seconde) kunnen reizen en een oneindige afstand kunnen afleggen.

FOTON ONTDEKKING

Hoewel natuurkundigen de aard van licht eeuwenlang hebben bestudeerd, gingen de argumenten heen en weer over de vraag of licht uit kleine deeltjes bestond of golfachtig van aard was. Aan het eind van de 19e eeuw veranderde het pionierswerk van de Duitse natuurkundige Max Planck echter het hele plaatje.

Planck bestudeerde iets dat blackbody-straling wordt genoemd, of licht van een speciaal apparaat dat zo efficiënt mogelijk licht op alle frequenties uitstraalt. Tot Planck kon niemand het lichtspectrum van deze apparaten verklaren, dus Planck voegde een “fix” toe aan de vergelijkingen. Door aan te nemen dat licht alleen kan worden uitgestraald in discrete brokken energie, ook wel quanta genoemd, kon hij een formule ontwikkelen die de spectra van het zwarte lichaam perfect verklaarde, aldus HyperPhysics.

Natuurkundigen wisten niet precies wat ze van Plancks resultaat moesten denken, maar enkele jaren later ging Albert Einstein nog een stap verder. Om het foto-elektrisch effect te verklaren, dat wil zeggen het vrijkomen van elektronen uit een metaal wanneer er licht op schijnt, stelde Einstein voor dat licht zelf is samengesteld uit discrete kleine brokken, volgens de American Physical Society. Na verloop van tijd werden die kleine brokken bekend als fotonen.

Het werk van Planck, Einstein en anderen om de aard van licht te bestuderen, was de start van de ontwikkeling van de kwantummechanica.

The photoelectric effect — emission of electrons when photons hit a metal surface. (Image credit: petrroudny via Getty Images)

ZIJN FOTONEN DEELTJES?

Strikt genomen zijn fotonen geen deeltjes of golven; ze zijn een combinatie van beide. In sommige situaties komt hun deeltjesachtige aard meer naar voren, en in andere is hun golfachtige aard duidelijker.

Een detector kan bijvoorbeeld de aankomst van een enkel foton registreren, dat verschijnt als een puntachtig deeltje. Het proces dat bekend staat als Compton-verstrooiing omvat een foton dat een elektron raakt, en in die situatie fungeert het foton als een deeltje.

Het is echter onmogelijk om precies te voorspellen waar of wanneer een foton een detector zal raken. In de kwantummechanica kan men alleen kansen toewijzen aan gebeurtenissen. Die gebeurtenissen worden gemodelleerd door vergelijkingen voor golven, met pieken in de golven die overeenkomen met regio’s met een hoge kans om een ​​foton te ontvangen en dalen die overeenkomen met regio’s met een lage waarschijnlijkheid, volgens AccessScience door McGraw Hill.

Dit concept wordt het best geïllustreerd door het beroemde dubbelspletenexperiment, dat de dubbele golf-deeltjesaard van licht (en, uiteindelijk, andere subatomaire deeltjes) stolde. Wanneer licht door een scherm met twee spleten erin gaat, vormt het een interferentiepatroon op de detector aan de andere kant van het scherm, waar de pieken van golven op sommige plaatsen met elkaar in lijn liggen, en waar de pieken en dalen elkaar opheffen elkaar uit in anderen. Hoewel er maar één foton tegelijk door het scherm gaat – waarbij elk afzonderlijk foton zich als een deeltje gedraagt ​​- is het interferentiepatroon dat op de detector naar voren komt precies hetzelfde patroon dat zou optreden als in plaats daarvan golven door de spleten zouden gaan.

The double-slit experiment shows that light acts like both a particle and a wave. (Image credit: grayjay via Shutterstock)

HEBBEN FOTONEN MASSA EN MOMENTUM?

Fotonen hebben massa nul, waardoor ze met de hoogst mogelijke snelheid in het universum kunnen reizen, de snelheid van het licht. Ze hebben echter wel energie en momentum. De energie van een foton wordt gegeven door Planck’s constante maal de frequentie van het licht, en het momentum van een foton wordt gegeven door Planck’s constante maal de frequentie van het licht maal de lichtsnelheid, volgens de Energy Education-website van de University of Calgary.

Het feit dat fotonen momentum hebben, maakt een breed scala aan toepassingen mogelijk. Zonnezeilen zijn bijvoorbeeld experimentele voortstuwingsapparaten die zonlicht gebruiken om een ​​ruimtevaartuig voort te duwen. Volgens NASA kaatsen de fotonen van de zon af van het reflecterende zeil, waardoor ze hun momentum op het zeil geven en het ruimtevaartuig bewegen.

ERVAREN FOTONEN TIJD?

Ons begrip van de snelheid van het verstrijken van de tijd komt van de speciale relativiteitstheorie van Einstein, die stelt dat objecten die steeds dichter bij de snelheid van het licht komen, steeds langzamere snelheden van het verstrijken van de tijd zullen ervaren. Met andere woorden, bewegende klokken lopen langzaam, volgens John D. Horton van de Universiteit van Pittsburgh.

De wiskunde van de speciale relativiteitstheorie is echter alleen van toepassing op objecten die langzamer reizen dan de lichtsnelheid en niet rechtstreeks op fotonen, die wel met de lichtsnelheid reizen. Het is dus onmogelijk om te zeggen wat een foton “beleeft” in termen van tijdsstroom, omdat wetenschappers geen wiskundige taal hebben om dit te ondersteunen. Een andere manier om dit te zeggen is dat het concept van de stroom van tijd betekenisloos is voor fotonen.

WORDEN FOTONEN BENVLOED DOOR ZWAARTEKRACHT?

Omdat fotonen zowel energie als momentum hebben, worden ze beïnvloed door de zwaartekracht. Volgens de algemene relativiteitstheorie van Einstein, wat ons moderne begrip van zwaartekracht is, wordt alles met enige vorm van energie (inclusief massa, momentum en torsie) beïnvloed door zwaartekracht. Specifiek volgen massaloze deeltjes, zoals fotonen, “geodeten”, dit zijn paden met een minimale afstand van het ene punt naar het andere, volgens EarthSky.

In de algemene relativiteitstheorie is de ruimte-tijd gekromd door de invloed van massieve objecten. Hierdoor kan het pad van de “minimale afstand” een gebogen lijn worden, net zoals jets een gebogen pad moeten volgen om rechtstreeks van de ene stad naar de andere te gaan, omdat de aarde zelf gekromd is.

De kromming van ruimte-tijd beïnvloedt fotonen op verschillende manieren. Wanneer fotonen van een gebied met sterke zwaartekracht naar een gebied met zwakkere zwaartekracht gaan, verliezen ze energie, waardoor hun frequenties naar het rodere uiteinde van het spectrum worden verlaagd. Wanneer fotonen in de buurt van massieve objecten passeren, verandert hun bewegingsrichting.

AANVULLENDE HULPBRONNEN

• Je kunt dieper ingaan op de relatie tussen licht en tijd in deze YouTube-video, gehost door de auteur van dit artikel, astrofysicus Paul M. Sutter.

• Voor een leuke verkenning van de aard van de kwantummechanica (waarin natuurlijk ook fotonen worden besproken), ga je naar “How to Teach Quantum Physics to Your Dog” (Scribner, 2010) van natuurkundige Chad Orzel.

• The Physics Asylum heeft ook een geweldige video-uitleg over de aard van het foton, die je hier kunt bekijken. (links in het originele Engelstalige artikel boven)

Het Kosmische Web

Een reactie plaatsen

Video: Het Kosmische Web, of: Hoe ziet het universum eruit op ZEER grote schaal?

============================

Een draad van het kosmische web: astronomen zien een galactische gloeidraad van 50 miljoen lichtjaar

(machinevertaling uit het Engels)

Op de grootste schalen is materie in het heelal gerangschikt in een kosmisch web dat bestaat uit filamenten van gas gescheiden door holtes, met clusters waar de filamenten elkaar ontmoeten. Credit: MAGNETICUM-simulatie, met dank aan Klaus Dolag, Universitäts-Sternwarte München, Ludwig-Maximilians-Universität München, Duitsland

Op de grootste schaal bestaat het heelal uit een “kosmisch web” gemaakt van enorme, dunne filamenten van gas die zich uitstrekken tussen gigantische klompen materie. Of dat is wat onze beste modellen suggereren. Het enige dat we tot nu toe met onze telescopen hebben gezien, zijn de sterren en sterrenstelsels in de klompjes materie.

Dus is het kosmische web echt, of een verzinsel van onze modellen? Kunnen we onze modellen bevestigen door deze zwakke gasvormige filamenten direct te detecteren?
Tot voor kort waren deze filamenten ongrijpbaar. Maar nu heeft een samenwerking tussen Australische radioastronomen en Duitse röntgenastronomen er een gedetecteerd.
CSIRO’s onlangs voltooide Australian Square Kilometre Array Pathfinder (ASKAP)-telescoop in West-Australië begint een grootschalig beeld van het heelal te produceren in radiofrequenties. Deze telescoop kan dieper kijken dan welke andere radiotelescoop dan ook en doet nieuwe ontdekkingen, zoals de onverklaarbare Odd Radio Circles of ORC’s.

Zien met radiogolven en röntgenstralen
Dit jaar zijn ook de eerste waarnemingen gepubliceerd door de Duitse eROSITA-ruimtetelescoop, die ons ons diepste grootschalige beeld van het heelal in röntgenfrequenties geeft. Beide telescopen van de volgende generatie hebben een ongekend vermogen om grote delen van de hemel tegelijk te scannen, dus ze zijn prachtig op elkaar afgestemd om de grootschalige kenmerken van het heelal te bestuderen. Samen kunnen ze veel meer dan alleen, dus natuurlijk hebben we onze krachten gebundeld.
Het eerste resultaat van deze samenwerking is de ontdekking van een kosmische gloeidraad van heet gas. Deze studie werd geleid door Thomas Reiprich van de Universiteit van Bonn en Marcus Brueggen van de Universiteit van Hamburg, en er waren Australische wetenschappers van CSIRO en van de universiteiten Curtin, Macquarie, Monash en Western Sydney bij betrokken. Het is vandaag gepubliceerd in twee artikelen in het tijdschrift Astronomy and Astrophysics.

Het kosmische web
De oerknal 13,8 miljard jaar geleden produceerde een heelal gevuld met onzichtbare donkere materie, samen met een karakterloos gas van waterstof en helium, en weinig anders. Gedurende de volgende paar miljard jaar klonterde het gas samen onder de aantrekkingskracht van de zwaartekracht en vormde het filamenten van materie met enorme lege holtes ertussen. De filamenten bevatten waarschijnlijk meer dan de helft van de materie in het heelal, hoewel de filamenten zelf slechts tien deeltjes per kubieke meter bevatten – minder dan het beste vacuüm dat we op aarde kunnen creëren.
Bijna alle sterrenstelsels die we vandaag zien, inclusief onze eigen Melkweg, zouden in deze filamenten zijn gevormd. We denken dat sterrenstelsels dan langs de filamenten glijden totdat ze in de dichte clusters van sterrenstelsels vallen die samenklonteren op kruispunten waar filamenten samenkomen.
Maar tot nu toe was dit allemaal hypothetisch – we konden de sterrenstelsels en clusters zien, maar we konden de gasvormige filamenten zelf niet zien. Nu heeft eROSITA het hete gas direct gedetecteerd in een gloeidraad van 50 miljoen lichtjaar lang. Dit is een belangrijke stap voorwaarts en bevestigt dat ons model van het kosmische web correct is.

Een vlotte rit
We hadden ook verwacht dat het hete gas elektronen zou opzwepen om radiofrequentie-emissies te produceren, maar vreemd genoeg detecteren we de gloeidraad niet met ASKAP. Dit vertelt ons dat het hete gas soepel stroomt, zonder de turbulentie die elektronen zou versnellen om radiogolven te produceren. Dus de sterrenstelsels krijgen een soepele rit als ze in de clusters vallen.
We kunnen de individuele sterrenstelsels zien vallen in de clusters in de radiobeelden van ASKAP. Op radiogolflengten zien we vaak sterrenstelsels tussen een paar jets, veroorzaakt door elektronen die uit de buurt van het zwarte gat in het centrum van de Melkweg spuiten.

ASKAP-radiogegevens (wit) als overlay op het eROSITA-röntgenbeeld (gekleurd). De cirkels tonen individuele radiosterrenstelsels. De jets van de radiosterrenstelsels, die normaal gesproken recht zijn, worden in verwrongen vormen gebogen door de intergalactische winden in de clusters. Credit: Marcus Brueggen

In onze radiobeelden van deze clusters zien we echter dat de jets verbogen en vervormd worden terwijl ze worden geteisterd door intergalactische winden in het dichte gas in de clusters. Nogmaals, dit is een goede bevestiging van onze modellen.

Dit werk is niet alleen belangrijk als bevestiging van ons model van het heelal, maar is ook het eerste resultaat dat voortkomt uit de samenwerking tussen ASKAP en eROSITA. Deze twee telescopen zijn prachtig op elkaar afgestemd om ons heelal te onderzoeken, het heelal te zien zoals het nog nooit eerder is gezien, en ik verwacht dat deze ontdekking de eerste van vele zal zijn.

Meer informatie: Radio-waarnemingen van het fuserende clustersysteem Abell 3391-Abell 3395, arXiv:2012.08775 [astro-ph.HE] arxiv.org/abs/2012.08775
Het Abell 3391/95 melkwegclustersysteem: een intergalactisch medium emissiefilament van 15 Mpc, een warme gasbrug, invallende materieklonten en (opnieuw) versneld plasma ontdekt door SRG/eROSITA-gegevens te combineren met ASKAP/EMU- en DECam-gegevens, arXiv: 2012.08491 [astro-ph.CO] arxiv.org/abs/2012.08491

Source: https://sciencex.com/news/2020-12-thread-cosmic-web-astronomers-million.html (December 2020)


====================== ===========================
A thread of the cosmic web: Astronomers spot a 50 million light-year galactic filament

On the largest scales, matter in the Universe is arranged in a cosmic web consisting of filaments of gas separated by voids, with clusters where the filaments meet each other. Credit: MAGNETICUM simulation, courtesy of Klaus Dolag, Universitäts-Sternwarte München, Ludwig-Maximilians-Universität München, Germany

At the largest scale, the Universe consists of a “cosmic web” made of enormous, tenuous filaments of gas stretching between gigantic clumps of matter. Or that’s what our best models suggest. All we have seen so far with our telescopes are the stars and galaxies in the clumps of matter.

So is the cosmic web real, or a figment of our models? Can we confirm our models by detecting these faint gaseous filaments directly?
Until recently, these filaments have been elusive. But now a collaboration between Australian radio astronomers and German X-ray astronomers has detected one.
CSIRO’s newly completed Australian Square Kilometre Array Pathfinder (ASKAP) telescope in Western Australia is starting to produce a large-scale picture of the Universe in radio frequencies. This telescope can see deeper than any other radio telescope, producing new discoveries, such as the unexplained Odd Radio Circles or ORCs.

Seeing with radio waves and X-rays
This year has also seen the publication of the first observations by the German eROSITA Space Telescope, which is giving us our deepest large-scale picture of the Universe in X-ray frequencies. Both of these next-generation telescopes have an unprecedented ability to scan large areas of sky at once, so they are beautifully matched to study the large-scale features of the Universe. Together, they can achieve much more than either on its own, so naturally we have joined forces.
The first result from this collaboration is the discovery of a cosmic filament of hot gas. This study was led by Thomas Reiprich of the University of Bonn and Marcus Brueggen of the University of Hamburg, and involved Australian scientists from CSIRO and from Curtin, Macquarie, Monash and Western Sydney universities. It is published today in two papers in the journal Astronomy and Astrophysics.

The cosmic web
The Big Bang 13.8 billion years ago produced a Universe filled with invisible dark matter, together with a featureless gas of hydrogen and helium, and little else. Over the next few billion years, the gas clumped together under the attraction of gravity, forming filaments of matter with vast empty voids between them. The filaments probably contain more than half the matter in the Universe, even though the filaments themselves contain just ten particles per cubic meter—less than the best vacuum we can create on Earth.
Nearly all the galaxies we see today, including our own Milky Way, are thought to have formed in these filaments. We think galaxies then slide along the filaments until they fall into the dense clusters of galaxies clumped together at junctions where filaments meet.
But until now, all this was hypothetical—we could see the galaxies and clusters, but we couldn’t see the gaseous filaments themselves. Now, eROSITA has directly detected the hot gas in a filament 50 million light-years long. This is an important step forward, confirming our model of the cosmic web is correct.

A smooth ride
We also expected the hot gas would whip up electrons to produce radio frequency emissions, but, curiously, we don’t detect the filament with ASKAP. This tells us the hot gas is flowing smoothly, without the turbulence that would accelerate electrons to produce radio waves. So the galaxies are getting a smooth ride as they fall into the clusters.
We can see the individual galaxies falling into the clusters in the radio images from ASKAP. At radio wavelengths, we often see galaxies bracketed by a pair of jets, caused by electrons squirting out from near the black hole in the center of the galaxy.

ASKAP radio data (white) overlaid on the eROSITA x-ray image (coloured). The circles show individual radio galaxies. The jets of the radio galaxies, normally straight, are bent into contorted shapes by the intergalactic winds within the clusters. Credit: Marcus Brueggen

However, in our radio images of these clusters, we see the jets bent and distorted as they are buffeted by intergalactic winds in the dense gas in the clusters. Again, this is a good confirmation of our models.

This work is not only important as confirmation of our model of the Universe, but is also the first result to come from the collaboration between ASKAP and eROSITA. These two telescopes are beautifully matched to survey our Universe, seeing the Universe as it has never been seen before, and I expect this discovery to be the first of many.
More information: Radio observations of the merging galaxy cluster system Abell 3391-Abell 3395, arXiv:2012.08775 [astro-ph.HE] arxiv.org/abs/2012.08775
The Abell 3391/95 galaxy cluster system: A 15 Mpc intergalactic medium emission filament, a warm gas bridge, infalling matter clumps, and (re-) accelerated plasma discovered by combining SRG/eROSITA data with ASKAP/EMU and DECam data, arXiv:2012.08491 [astro-ph.CO] arxiv.org/abs/2012.08491

Source: https://sciencex.com/news/2020-12-thread-cosmic-web-astronomers-million.html (December 2020)

Hoe het menselijk hart het elektromagnetisch veld van de Aarde kan beïnvloeden en dat ook doet

Een reactie plaatsen

Wetenschap heeft onlangs licht geworpen op het feit dat wat we vroeger als ‘menselijke’ aura waarnamen, echt is. Al onze lichamen zenden een elektromagnetisch veld uit, en dit feit speelt een zeer belangrijke rol die veel verder gaat dan wat algemeen bekend is als het gaat om het begrijpen van onze biologie en de onderlinge verbondenheid die we delen met al het leven.

Ik heb onlangs deelgenomen aan de workshop gegeven door Gregg Braden bij Creative Living Fellowship in Phoenix, AZ. Als iemand van jullie niet bekend is met wie Gregg is, hij is al vele jaren een pionier van de Waarheid die de kloof overbrugt tussen wetenschap en spiritualiteit. Hij heeft een indrukwekkende carrière achter de rug als computergeoloog, is een vooraanstaand auteur van vele bestsellers en heeft zelfs voor de Verenigde Naties gesproken. Dus, als iemand van jullie me vaak volgt, weet je dat ik een ENORME fan ben van Gregg! Wat mij het meest opviel van deze workshop was de ongelooflijke hoeveelheid harde bewijzen die hij kon leveren over dit relatief nieuwe studiegebied; althans wat de reguliere wetenschap betreft.

Tijdens zijn presentatie besprak Gregg de huidige onderzoeken die worden uitgevoerd door het Heart Math Institute (https://www.heartmath.org/ ) die het elektromagnetische veld van het menselijk hart meten en ook hoe het verandert in de aanwezigheid van liefdevolle, kalme energie versus door angst veroorzaakte energie! Hij demonstreerde dit door een nietsvermoedende vrijwilliger verbinding te laten maken met de software van Heart Math via een klein oortje dat verschillende gegevens over je hartslag verzamelt. Hij liet haar eerst bewust in haar hart zakken. Dan zou hij iets doen om de vrijwilliger spontaan “in de spotlight” te krijgen en haar een beetje uit haar comfortzone te laten voelen. Om visueel te kunnen zien hoeveel mind/lichaamscoherentie er in deze vrouw plaatsvindt, en hoe de twee de hele tijd in volledige communicatie waren, was absoluut ongelooflijk!

Verder legde hij uit dat de GCI, of Global Coherence Initiative (https://www.heartmath.org/gci/research/global-coherence/) sensoren diep in de Aarde heeft ingebouwd die veranderingen in het elektromagnetische veld registreren wanneer mensen komen bewust samen om in hun hart te zakken of te zijn. Zelfs het effect van het verminderen van misdaad kan nu worden geregistreerd wanneer mensen samen mediteren met de bedoeling om liefde en genezing te sturen naar die gebieden die het meest getroffen zijn door veel misdaad. En er is bewijs uit deze studies dat wanneer grote mondiale gebeurtenissen plaatsvinden (zoals op de dag van 9-11), we duidelijk een sprong in het elektromagnetische veld van de Aarde zien als reactie op mensen die intense emotionele reacties door hun hart sturen rond één enkele gebeurtenis, situatie, groep mensen of omgeving. Voor mij is dit het solide bewijs dat we allemaal met elkaar verbonden zijn en elkaar op zoveel niveaus beïnvloeden.

De missie van de GCI luidt als volgt: “Het Global Coherence Initiative is een internationaal initiatief die het hart van de mensheid wil helpen activeren en vrede, harmonie en een verschuiving in het wereldwijde bewustzijn wil bevorderen. GCI doet grensverleggend onderzoek naar de onderlinge verbinding tussen de mensheid en de magnetische velden en energetische systemen van de Aarde.” (Bron: https://www.heartmath.org/gci/ )

Deze technologie en onderzoek maken de weg vrij voor een nieuw begrip, of durf ik te zeggen, voor een “herinnering” aan de heilige verbinding tussen energetische velden in ons universum. Specifiek die van onze zon en moeder Aarde en hoe ze elk het menselijk bewustzijn en cognitief gedrag beïnvloeden. Hoewel deze connectie altijd bekend is geweest bij de oude volkeren en Aboriginals, is de reguliere wetenschap pas de laatste jaren begonnen met het stellen van de juiste vragen. (Zie hier ook een verslag van de studie over menselijk vermogen om elektromagnetisme van de Aarde te voelen https://brongenoten.nl/tijdlijnen-forum/topic/can-humans-sense-magnetic-fields/)

“Wetenschappers weten dat de resonantiefrequenties van de Aarde in verbinding staan met die van de hersenen, het hart en het autonome zenuwstelsel, en studies tonen verrassende relaties aan tussen gezondheid en gedrag en zonne- en geomagnetische activiteit. Bevindingen ondersteunen de hypothese van GCI dat het magnetische veld van de Aarde belangrijke biologische informatie bevat die levende systemen met elkaar verbindt. -HearthMath.Org”

Hoe meer we leren over energie via de kwantumfysica en over de kracht die wordt gegenereerd door het menselijk hart, hoe meer ik geloof dat mensen echt aandacht zullen gaan besteden aan dingen zoals hun stemming, tonen, stemmen, praten met zichzelf, negatieve gedachten, en hoe we onszelf en elkaar in het algemeen behandelen. Er gaat een golf van bewustzijn over de wereld en het gebeurt door ons hart! En toch blijft de aanhoudende menselijke behoefte om het altijd te zien voordat we het geloven; Welnu, deze tak van de op geestwetenschap gebaseerde onderzoeksgemeenschap stelt ons eindelijk in staat om precies dat te doen.

En bedenk eens hoe dit een positieve bijdrage levert aan de bestaande verschuiving in het menselijk bewustzijn! Niet alleen kantelt de weegschaal terug naar het midden, maar we kunnen ook daadwerkelijk de energie meten die bij het hele proces betrokken is! Met mensen als Gregg Braden en andere toonaangevende pioniers in deze gemeenschap, zullen we van plan zijn om in de niet al te verre toekomst een wereld te zien die we in eerste instantie misschien niet herkennen, maar die we ons uiteindelijk zullen herinneren als onze ware, natuurlijke staat van zijn… de wereld in een staat van harmonie. Eentje die in EVENWICHT is.

door Tamara Rant

How The Human Heart Can And Does Affect The Earth’s Electromagnetic Field

Science has recently shed light on the fact that what we used to perceive as ‘human’ aura is actually real. All of our bodies emit an electromagnetic field, and this fact plays a very important role far beyond what is commonly known when it comes to understanding our biology, and the interconnectedness we share with all life.

I recently attended the Gregg Braden workshop at Creative Living Fellowship in Phoenix, AZ. If any of you are unfamiliar with who Gregg is, he’s been a pioneer of Truth for many years who’s bridging the gap between science and spirituality. He’s had an impressive career as a computer geologist, is a prominent author of many best-sellers and has even spoken in front of the United Nations. So, if any of you follow me often, you know I’m a HUGE fan of Gregg’s! What I took away most from this workshop was the incredible amount of hard evidence he was able to provide around this relatively new area of study; at least as far as mainstream science is concerned.

During his presentation, Gregg went over the current studies being done by the Heart Math Institute (https://www.heartmath.org/ ) that are measuring the electromagnetic field of the human heart and also how it changes in the presence of loving, calm energy versus fear induced energy! He demonstrated this by having an unsuspecting volunteer connect to the Heart Math’s software via a tiny earpiece that collects various data about your heart-rate. He first had her consciously drop into her heart. Then, he would do something to spontaneously put the volunteer on the spot and make her feel a little out of her comfort zone. To be able to visually see the amount of mind/body coherence taking place within this woman, and how the two were in full communication the entire time was absolutely incredible!

Furthermore, he explained that the GCI, or Global Coherence Initiative (https://www.heartmath.org/gci/research/global-coherence/)  has actually embedded sensors deep into the Earth that are logging changes in the electromagnetic field when people are consciously coming together to drop into their hearts. Even the effect of lowering crime can now be recorded when people are meditating together with the intention to send love and healing to those areas most affected by high crime. And there’s evidence from these studies that when big global events occur (as in the day of 9-11), we clearly see a jump in the Earth’s electromagnetic field in response to human beings putting out intense emotional responses through their hearts around one single event, situation, group of people or environment. To me, this is solid proof we are all connected and all effect one another on so many levels.

The GCI’s mission statement is as follow: “The Global Coherence Initiative is an international effort that seeks to help activate the heart of humanity and promote peace, harmony and a shift in global consciousness. GCI conducts groundbreaking research on the interconnection between humanity and Earth’s magnetic fields and energetic systems.” (Source: https://www.heartmath.org/gci/ )

This technology and research is paving the way for a new understanding, or do I dare say a “recollection” of the sacred connection between energetic fields in our Universe. Specifically those of our Sun and Mother Earth and how they each affect human consciousness and cognitive behavior. While this connection has always been well-known among the ancients and aborigines, mainstream science has only begun to ask the right questions in recent years.

“Scientists know Earth’s resonant frequencies approximate those of the brain, heart and autonomic nervous system, and studies show surprising relationships between health and behavior and solar and geomagnetic activity. Findings support GCI’s hypothesis that Earth’s magnetic field carries important biological information linking living systems. -HearthMath.Org”

The more we learn about energy via Quantum Physics as well as the power generated by the human heart, the more I believe people will begin to really pay attention to things such as their moods, tones, of voice, self-talk, negative thoughts, and just in how we treat ourselves and one another in general. There is a wave of awareness sweeping the globe and it’s happening through our hearts! And yet remains the lingering human need to always see it before we believe it; well, this branch of the spirit-science based community of research is finally allowing us to do just that.

And just think of how this is positively contributing to the existing shift in human consciousness! Not only is the scale tipping back to center, but we can actually measure the energy involved in the entire process! With the likes of Gregg Braden and other leading pioneers in this community, we will intend to see in the not too distant future, a world we may not recognize at first, but will eventually remember as our true, natural state of being… one that exists in harmony. One that is in BALANCE.

by Tamara Rant

Source: https://dreamcatcherreality.com/electromagnetic-field/