(bron: transcript van EDU juni 2021, Martijn van Staveren) We hebben het er al vaker over gehad, vrije wereld-universa, onsterfelijkheid. Laten we het aanduiden als een werkelijkheid, een werkelijkheid zoals deze. Dus niet iets uit een theorie maar een werkelijkheid waarin je leeft en onsterfelijk bent, punt. Net als hier, alleen niet stervend, je leeft bewust. Het is een universum die oneindig groot is, geen begin en geen eind, het is gewoon gigantisch. En dat universum is de bronwereld. Alles wat in die werkelijkheid leeft, wat zich bewust is, heeft zo’n kracht dat alles wat er gedacht wordt en dus uitgezonden wordt, dat daar de mogelijkheden die je uitzendt ook beantwoord worden.

Die werkelijkheid- noemen een vrije wereld, een hoofd universum, een kwantumwereld- is niet de enige. Hiervan zijn er ontzettend veel. In deze werkelijkheid hier praten we over het menselijk potentieel, dus dat is het humanoïde bronbewustzijn. Daar zijn alle menselijke wezens, dus humanoïde beschavingen, in die werkelijkheid levend. Dit is overigens niet één werkelijkheid er zijn ontelbare verdiepingen van werelden en universa, dwars door elkaar heen, onsterfelijk. Zo zijn er dus nog andere werelden en ook die liggen door elkaar heen, dus het zijn eigenlijk geen planeten naast elkaar, het zijn allemaal werelden dwars door elkaar heen.

Dus je hebt allemaal trillingsvelden waar allerlei beschavingen van het ene soort leven in hun trillingsverbindings-getal en je hebt mensenbeschavingen die weer allemaal in verschillen verdiepingen leven in hun trillingsgetal. Dan lijkt het net alsof je alleen maar gescheiden universa hebt maar dat is dus niet zo, ze lopen dwars door elkaar heen. Je kunt bijvoorbeeld vanuit de menselijke vrije wereld naar een sterrenstelsel reizen en daar allemaal mensen aantreffen want dat is een onderdeel van die bronwereld. Maar als je verschuift, met technologie of met je bewustzijn, kun je ín die wereld ook naar een andere verdieping gaan en dan kom je bijvoorbeeld in de reptiliaanse wereld. En die is heel anders ingericht. Dat zijn allemaal verschillende parallelle werkelijkheden over elkaar heen. In de oorspronkelijke werkelijkheid zijn er allerlei verschillende verdiepingen die op allerlei verschillende manieren zijn ingericht. Dat is ook heel interessant als je dat weer ziet.

Dat je via die wereld naar een andere verdieping schuift en je ziet eigenlijk dezelfde werkelijkheid, maar toch anders ingericht. Er is ook een andere evolutie.

In die werkelijkheid zijn alle wezens onsterfelijk. Er zit geen begin en geen einde aan. Zij leven en hebben geen doelstelling zoals hier op de Aarde, dat mensen ergens voor leven. Dat is heel gek voor onze begrippen, maar ze hebben gewoon geen doel. Niet op de manier zoals wij dat hier kennen. Je leeft niet om te werken, je leeft niet om ouder te worden, je leeft niet om iets te verbeteren, je leeft niet om meer te weten te komen, je hoeft niets te leren want in die wereld heb je het vermogen om te reizen en te ontvangen. Dat is een hele andere intelligentie. Dus er is ook geen doel om naar toe te gaan.

Vraag: Dus wat je voelt is meteen gemanifesteerd?

Martijn: Niet altijd. Kijk, wij hebben hier het gevoel dat we in nood verkeren, dat als we iets manifesteren het ook gelijk moet ontstaan. Dat heb je in de wereld waar we vandaan komen niet.

Eigenlijk is het zo dat alles wat je eigenlijk voelt; dat is er al. Het hoeft alleen nog maar te ontstaan in jouw werkelijkheid. En dat hoeft niet a la minuut, dat kan ook op een andere manier ontstaan. Het is een heel andere manier van hoe het hier gaat.

Het is dus niet zo dat je de hele dag aan het denken en voelen bent en dat dat dan voor je ontstaat. Je leeft echt in een wereld zoals dit. Ook echt met natuur, dus een feitelijke wereld en er zit ook heel veel avontuur in die wereld. Dus je bent wel echt aan het leven, net zoals hier. Maar alles wat je daar voelt en waar je mee bezig bent, dat is ook het pad wat er klaarligt en waar je ingaat. Als jij besluit van; ik ga in mijn leven van nu met alles wat ik ben en wat ik voel ga ik reizen, ik ga zingen, ik ga met mensen die energie helemaal los maken, dan zul je ook dat leven leven. Dan blijft dat ook zo lang doorgaan als dat je zelf beslist. Er komt geen einde aan.

Wij hebben hier een soort gevoel van genoegdoening omdat je het hier eerst allemaal moet vergaren, vergaren, vergaren totdat je het kunt voelen. Maar daar voel je het al, daar ben je het al. En door het te beleven wordt het ook manifest in je feitelijke wereld. Hier doe je iets omdat je het dan pas voelt en bent en daar (waar we vandaan komen) is het er al omdat je alles al voelt en bent, alleen moet je de ervaring nog gaan leven. Hier moet je de ervaring leven om het te voelen en daar is het al en ga je de ervaring leven omdat je het al voelt, dus het is net andersom.

Vraag: Er is geen weerstand en je hoeft niets te overwinnen?

Martijn: Nee, alles is ongelimiteerd. Het is ook heel bijzonder want vanuit het stuk waar wij zitten heb je het gevoel dat je heel gretig zou worden op een manier van “je moet dit en dat”, maar alles gebeurt daar kalm, rustig en vredig.

Je leeft niet in het concept van tijd, je kunt genieten. Wat je hier hebt, dat je drie of vier weken naar Zuid-Italië zou gaan en je gaat heerlijk genieten van een vakantie; dan heb je hier het gevoel van ‘nou, ik heb nog drie weken”. Dat is daar niet. Je leeft dat zolang jij dat zelf voelt. Het lijkt bijna een utopie maar het is gewoon totale vrijheid. En daar komen wij allemaal oorspronkelijk vandaan.

En binnen die wereld is het zo dat je, zonder dat je een doel hebt, wel bepaalde gevoelens ervaart die er dus al zijn omdat alles er is, en doordat je het voelt kun je beslissen dat je wilt deelnemen aan iets gezamenlijks, iets groots of iets alleen wil doen, en dan kun je meedoen aan grote missies, aan grote projecten. Dat kan een project zijn in die wereld, dat je echt iets bouwt of fabriceert of dat je gaat genieten van een omgeving omdat je een prachtig mooi dorp bouwt. Het zijn ook gewoon dingen die daar ook zijn. En dat doe je zo lang als jij daar plezier in hebt.

Maar er kunnen ook, net als hier, gevoelens komen waarvan je zegt: nou, dit ga ik nu even parkeren, dat laat ik los want ik ga nu eerst zestigduizend jaar iets anders doen. Letterlijk hoor!

We hebben geen lineaire tijd, de dingen die we beslissen, daarin loopt de tijd wel achter elkaar aan maar je kunt door tijd heen schuiven naar iets anders. Als er ooit iets is gebeurd, wat wij daar niet aanduiden als verleden -dat is een ander momentum- en je zegt ‘dat is zo interessant’; Vertaald naar de aardse taal zou je zeggen: ‘Er is tweehonderd jaar geleden zo iets interessants gebeurd, dat ga ik eens doen’. Dan ga je dus naar dat momentum toe. Maar wel heel serieus en er zit ontzettend veel plezier in maar het is echt een feitelijk leven.

Vraag: En hoe zit het dan met de balans tussen alleen en samen? Groepen of teruggetrokken leven?

Martijn: We hebben daar een hele andere intelligentie dan hier op de Aarde. We zijn daar zeer onafhankelijk. En door die onafhankelijkheid is er niets wat je op elkaar plakt. Je wilt niets van elkaar in de zin van dat je iets van de ander nodig hebt of van een ander moet stelen. Je plakt niks op elkaar, alles is daar met een heel breed, groot en hoog georiënteerd bewustzijn waarin er zonder enige bijbedoelingen en gekkigheden gewoon contact is tussen jou en de ander. Dus je kunt ook vanuit dat stuk samenwerken, samen dingen doen. En je bent ook in de rust in dezelfde intelligentie vanbinnen. Dus je drijft niet weg en je hebt geen eenzaamheid. Je bent verbonden met de kracht, met de natuur en het gebied waar je leeft.

Waar ik vandaan kom is de wereld van Ganesh, van Ahntarrah. Dat is waar ik dus vandaan kom maar dat geldt overigens voor iedereen maar er zijn ook mensen die in metropolen wonen, grote steden die helemaal opgebouwd zijn uit de natuur. Dus het is maar net waar je besluit om te gaan leven en wonen, wat ook net zo lang is zoals je zelf voelt.  <…>

Vraag: Heb je daar een gezin of ben je met z’n tweeën? Is het normaal om daar een gezin te hebben?

Martijn: Nee. De onsterfelijke werelden, we noemen dat nu maar even bronwereld, zijn zó groot en zó enorm uitgebreid. Omdat er geen eind is, zoek je altijd -zonder echt te zoeken van waar ligt het- je bent altijd aan het invoelen naar mogelijkheden van leven. Zoals wij hier op de Aarde dingen uitvinden, zo hebben we dat ook in die werelden gedaan waar wij als onsterfelijke wezens leven.

Opgerichte werelden

Wat er gebeurd is, en dat is even heel simplistisch maar het is belangrijk om het zo even te vertellen; We hebben vanuit die werelden heel veel nieuwe werkelijkheden opgericht. Allemaal werelden in onze bronwerkelijkheid. Het zijn allemaal universa die opgericht zijn, dus echt IN de werkelijkheid waarin we daar leven.

Het is alsof we hier in deze wereld een techniek zouden hebben om in de moleculaire structuur, de intermoleculaire ruimte, toegang te krijgen. Om tussen de trillingsvelden van deze werkelijkheid in, een compleet nieuwe zone te laten ontstaan die een wereld is waar je in kunt gaan. Dus dat noem ik een virtuele werkelijkheid die hier op de Aarde ‘de matrix’ wordt genoemd. (Matrixen zijn niet gewoon simulaties en een computerhologram, hoor, het zijn wel wapensystemen die bestaan).

Maar dat is wat we daar hebben gedaan, we hebben vanuit die wereld heel veel werkelijkheden opgericht in de bestaande bronwereld.

Hoe kan dat dan?

Dat doen we eigenlijk met techniek, gebaseerd op ons bewustzijn. Als je ‘s nachts gaat dromen, droom je ook in een andere wereld. En die wereld kan heel feitelijk zijn. Dus het vermogen van vrij bewustzijn, van bronmensen, is dat ze zo’n krachtig denkveld en zo’n krachtig gevoelsveld hebben dat ze in de werkelijkheid waarin ze leven, dus hier ook, kunnen dromen. Maar waar we vandaan komen, kunnen we zó krachtig denken dat we hologrammen en ruimtes kunnen creëren waarin je elkaar ook kunt ontmoeten en ook hele universa kunt inrichten.

En dat is een heel groot iets want daar zijn er, in onze aardse terminologie, miljarden jaren aan evolutie door elkaar heen geweest om dat te kunnen opbouwen. Dus om werelden te kunnen oprichten binnen de bestaande werkelijkheid. Het is niet alleen zo dat mensen dat hebben gedaan maar dat hebben ook andere bronvelden gedaan. Die hebben werelden opgericht om verschillende redenen en één van de redenen was dat verschillende bronwerelden elkaar niet konden ontmoeten. Ze konden elkaar wel ontmoeten via the Force, via de Kracht, <…> via opgerichte werkelijkheden. Dus de mensen reisden met voertuigen die werkelijkheid in, dus ze verschoven ín de door henzelf opgerichte werkelijkheid, mét een werkelijkheid die wetten had die anders zijn dan de wetten van de opgerichte werkelijkheid. Dus die wetten hebben ze daar ook zelf gecreëerd en geprogrammeerd zodat ze overeenkomstig waren waardoor die twee elkaar konden ontmoeten via die andere werkelijkheid. Het zijn dus verdiepingen in kosmisch werkelijkheden, verschuivingen. Daar is het onder andere voor bedoeld geweest.

Maar er zijn heel veel doelstellingen en een andere doelstelling is ook om te kijken of je the Force, de Kracht wat al het leven met elkaar verbindt, ook op een andere manier in opgerichte werkelijkheden – dus echt in universa, vrije werelden- kunt laten ontstaan. Dus dat die daar vibreert maar dat je de wetten wel enigszins beperkt houdt, zodat er weer een opbouwsysteem ontstaat, een evolutie.

Dus kun je groenten zaaien in je tuin en kijken of daar iets uitkomt. Dat is eigenlijk wat hier gebeurd, met ‘toezicht van’. Het is eigenlijk hetzelfde als wat je nu op de Aarde ziet in virtual reality, dat gebeurt op een harde schijf en straks in de cloud. En het gebeurt nu ook in de computers die in de cloud zitten. Maar dit is eigenlijk gewoon ingebouwd, in dat energieveld, in en het levensveld.

Als jij ‘s nachts aan het dromen bent, ben je ook niet ergens anders aan het dromen. Die droom vindt hier plaats, in dit veld. En eigenlijk is dit veld waarin we leven ook een droom in díe wereld.

 Versmolten intelligentie

En zo zijn er allemaal werelden, echt ontelbare werkelijkheden die opgericht zijn. Doordat deze werkelijkheden eigen wetten hebben gekregen, georganiseerd door de ontwikkelaars daarvan- die met de elkaar en ook met andere bronnen zijn gaan communiceren- zijn er werelden tussenin die hele andere evoluties kennen, dus hele andere data en parameters van wetgeving. Die werelden zijn met elkaar gaan communiceren.

Dus wat gebeurde er; mensen en die andere wezens bezochten elkaar en kwamen met elkaar in contact en daardoor kwam er eigenlijk een soort versmolten intelligentie. Een versmolten, gemengde intelligentie.

Dus als wij aan het dromen zijn; jij droomt in jouw droom en ik droom in mijn droom, en we zijn zo bewust in die dromen dat we allemaal beslissen om elkaar te ontmoeten via onze eigen droom, dan komen al die hologrammen die we ‘dromen’ noemen bij elkaar en die versmelting samen. Mijn droom die door mijn intelligentie wordt gecreëerd, daar zit dus mijn intelligentie-veld in want ik bestuur dat. Maar die vermengt zich met jouw droom, met jouw werkelijkheid. Dus dan zit je met twintig mensen samen en al de intelligenties van ons komen via de dromen bij elkaar. Dus heel eenvoudig gezegd is dat die droom een vermenging wordt van alle afzenders. Dus alles wat ik in mijn droom kan zijn hele andere wetten dan die jij hebt in jouw droom, en die komen bij elkaar en eigenlijk kunnen ze dan beide.

Het Archon-veld

Dus zo zijn er universa ontstaan die door een kruisbestuiving de ingrediënten van andere werkelijkheden kregen. Zo zijn er werkelijkheden ontstaan die los van hun scheppers, en dat was eigenlijk ook één van de doelstellingen, los van de designer-teams, de intelligentie, uit zichzelf ging verder evolueren. Dus the Force, de Kracht die wij kennen als in de bron; een deel daarvan is erin terecht gekomen, de intelligentie-wetgeving van dat universum is een ‘op zichzelf draaiende’ intelligentie aan mogelijkheden, en zo zijn er samenvloeiingen geweest waardoor bepaalde universa een compleet opzichzelfstaande intelligentie zijn geworden. Dus wat wel en niet kon. Er zijn dus universa ontstaan waarin mensen en wezens die iets voelden, geen reactie kregen uit the Force maar een reactie kregen uit de intelligentie van het universum die als het ware dicteerde wat te doen. Dus een zelflerend systeem wat iets anders deed dan wat we in de oorspronkelijke wereld kennen.

Vraag: Dus dan is het niet van binnenuit maar door een kracht van buitenaf?

Martijn: Juist, door de cosmos zelf. In feite door de taal waarin het geïnstrueerd is. Het is alsof je een computer hebt die als het ware programmeert met een bepaald besturingssysteem en ineens komt er zoveel informatie op die computer terecht dat die computer op een gegeven moment denkt van ‘ja, ik ben wel geprogrammeerd om bepaalde dingen te doen, maar als ik kijk naar mijn eigen data op mijn harde schrijf en ik combineer dat, dan moet ik eigenlijk iets heel anders doen. Dus dat ga ik doen’. En dat is wat er gebeurd is.

Daar is niks mis mee want dat zijn allemaal hele prachtige projecten, hele interessante werelden, maar daar zijn ook fouten in ontstaan. Fouten die zo ontzettend gevaarlijk zijn omdat daar een intelligentie is ontstaan die het volkomen af laat weten ten opzichte van de beschavingen die erin leven. Dus het heeft een volledig script gekregen wat tegenovergesteld is geworden van de vrije wil en vrije zone.

Dit is allemaal in een notendop, hé. En dat is niet één maar we hebben het hier over honderdduizenden werelden. Er is een hele kwaadaardige energie ontstaan uit de werelden die allemaal uit zichzelf zijn gaan denken. Die zijn bij elkaar gekomen en bij elkaar opgeteld is daar ook weer een intelligentie uit ontstaan en dat is het ‘archonveld’.

Het archonveld is een hyperintelligent microbisch bewustzijn wat infiltreert in al dit soort werelden en in al die universa die er doorheen liggen. Dus die parasitaire intelligentie manoeuvreert zich, net als door een glasplaat, manoeuvreert het zich in alle kleine glasdeeltjes in andere werelden en brengt daar de wil van hun intelligentie naar binnen.

Als dat gebeurt in werkelijkheden waar echte krachtdragers leven dan kunnen die krachtdragers dat detecteren. Die kunnen dat zogezegd het hoofd bieden, die kunnen zien wat er gebeurt. En die zetten hun kracht in waardoor die parasitaire besmetting wegtrekt.

Maar in een wereld waarin dat niet van toepassing is – en dat is deze wereld omdat de oprichting van dit universum een doelstelling is geweest om leven te zaaien en te kijken hoe het zich verder zou ontwikkelen, door een beschaving die daar een reden voor had – is de Kracht in dit universum heel minimaal aanwezig geweest. Het zit geworteld in het bestaan. Want dit is eigenlijk een experiment om leven dat zichzelf gaat herkennen. En dat archonveld, dus die hyper intelligentie wat een zeer gevaarlijk informatieveld is, is in allerlei verschillende universa terechtgekomen en heeft zich geworsteld en geworteld in de codes van die matrixen, van die werkelijkheden, en heeft het besturingssysteem van die matrixen die dus in eerste instantie onder ontwikkeling van bronbeschavingen is ontstaan, gehackt.

Dus het archonveld is eigenlijk de hyper intelligentie die zich in die werkelijkheden genesteld heeft. Dus in de bergen, in de bomen, in de wezens, in de mens, in de lichamen, in alles! Als je dan denkt dat het alleen maar van buitenaf komt zit je ernaast. Het zit in de code van het bestaan. ER IN! In de lichamen, in gedachten, nou je herkent het vast wel.

Orion

Die hyper intelligentie, archon, is op die manier heel veel werelden binnengedrongen waaronder ook de reptiliaanse groepen, de draconische groepen. Toen werden het nog geen draconiers genoemd. Maar de oorspronkelijke werelden van de reptiliaanse krachten zijn ook allemaal onderworpen door het archontische bewind en die hyper intelligentie archon heeft een hele strategische zet gedaan. Die heeft al die informatie onderzocht en heeft werelden omvergeworpen en heeft als het ware een super-dynastie geïnstalleerd.

In de draconische werelden is ontiegelijk leed ontstaan, er zijn hele werelden overvallen, daar zit een ongekend leed in. Die werelden zijn echt gevallen en overvallen, ingenomen. Verwoesting heeft daar plaatsgevonden, in dit soort werelden. De legers zijn daar geïnstalleerd, het leger van Uhr, het leger van Draco en nog vele anderen zijn daar overgenomen, die zijn allemaal onder dat bewind gekomen. Er zijn hele grote galactische oorlogen ontstaan.

In de toekomst zijn ze oorlogen gaan voeren voorbij onze tijdlijn van nu. En ze zijn in het verleden oorlogen gaan voeren, ze kunnen dus door de ruimte en tijd reizen. Zij hebben als het ware het hele Orionrijk opgericht waar ook mensen bij zitten. Delen van de Pleiarische beschaving, Siriaanse beschaving. Zij zitten allemaal onder dat Orion intelligentie-veld, dus dat is echt een heel gigantisch machtig leger. Want dat leger heeft de kracht van de intelligentie van archon. En dat is waar we hier nu mee te maken hebben.

Vraag: De Draconiers, is dat een galactisch ras? En je hebt het over het archonveld. Het klinkt alsof het archonveld een overkoepelende kracht is.

Martijn: Het is een script, een intelligent script wat zich nestelt in werkelijkheden. Eigenlijk is dat een werkelijkheid die geprogrammeerd is, die slimmer is geworden, zichzelf heeft aangepast ten opzichte van de ontwerpers van het universum. Dus dat universum is slimmer, intelligenter en besluitvaardiger geworden dan waar het eigenlijk voor ontwikkeld is. Het is een entiteit, een informatieveld, een trilling en die dringt binnen in levensvormen.

Vraag: De scheppers van dit universum, wisten die dat dan ook?

Martijn: Ja, die waren zelf onder controle van die kracht. Dat wisten ze ook en daarom hebben ze dit opgericht.

Vraag: Waren ze daarom in verval geraakt?

Martijn: Ja. Wat er gebeurd is, is dat zij binnengekomen zijn op de intelligentie van deze werkelijkheid hier, dus ze zitten in ons. Wij zijn hen op dit moment. Dat is heftig uitgedrukt maar zo is het wel. Eigenlijk zit het archon intelligentie-veld operationeel in deze lijn.

Maar, die is ook weg op het moment dat je iets anders besluit. Want dit veld waar wij in leven, als voorbeeld hé, is een veld wat zich kan ontwikkelen en waarin alle mogelijkheden die daarin zijn geprogrammeerd, aanwezig zijn. Alle mogelijkheden die je kunt bedenken met onze intelligentie en de intelligentie van andere rassen, liggen daarin. Maar archon heeft dat allemaal uitgezet.

Archon is daar naar binnen gegaan en heeft alleen de tijdlijnen aangelaten die overeenkomen met de intelligentie van de soort die erin leeft. Dus alle andere scripts, die reageren op andere intelligenties en andere werkelijkheden, staan uit. Dus ze zijn in die scripten gegaan, dat zijn deze scripten.

Maar als wij ons afstemmen op onszelf, op goede zaken en op reizigers uit andere werkelijkheden, dan komt er een andere intelligentie vrij bij ons en op dat moment zitten we niet meer in dat script wat geïsoleerd is, maar zitten we in het script van allemaal mogelijkheden. En dat kan soms per seconde verschillen. Dat ga je ook merken bij het leggen van contact. Dan voel je het gebeuren. Je voelt letterlijk een soort interface draaien, dat is een soort draaischijf met allerlei gliefs die je in het veld voelt draaien waar toegang wordt geprobeerd te krijgen van de kracht daarachter.

Vraag: Zijn dat ook traumavelden? Dus dat je voorbij die traumavelden gaat als je contact met je oorspronkelijke Kracht maakt?

Martijn: Ja. Dus we hebben het hele universum en daarin heb je de Aarde. En die Aarde die daarin ligt ingebed staat vanaf het ontwerp in verbinding met 188 verschillende, zeer hoog beschaafde en ontwikkelde bronrassen.

(Foto: Marike Dijkstra)