Erfenis van de vader

Een reactie plaatsen

(door David Price)

– Geef me er nog een paar – zei ik – als je je daardoor beter voelt.

— Waag het niet zo tegen me te praten! – antwoorde hij.

Ik keek naar hem en zag vleesplooien onder zijn kin en rond zijn nek. Ik zag trieste rimpels en groeven. Zijn gezicht had de kleur roze van de bepaalde karnemelk tint.

Hij was gekleed in zijn ondergoed en zijn buik puilde uit waardoor er rimpels op zijn overhemd ontstonden. Zijn ogen waren niet langer fel, maar leken leeg en ontweken de mijne. Er was iets gebeurd. De badhanddoeken wisten het. Het douchegordijn wist het, de spiegel wist het, de badkuip en het toilet wisten het. Mijn vader draaide zich om en liep de deur uit. Hij wist het. Het was mijn laatste pak slaag…

– Charles Bukowski

*

Maar als ik met mijn klanten praat, met mensen, die, ze lijken me een soort levenswijsheid te hebben waar ze echt baat van hebben gehad, en ik heb zoiets van ‘waar komt dat vandaan, waar heb je dat vandaan?’, en weet je, ik zeg het je, het is altijd – en ik zal het woord ‘inwijding’ gebruiken, ook al heb ik het gevoel dat het op dit moment een soort van “glazen-pot -woord” is, maar ze hadden een soort inwijding, en de inwijding kan zijn door pijn, of trauma, of een soort veranderde bewustzijnsstaat of een ongelooflijke reeks synchroniciteiten.

—Adam Elenbaas

*

Ik had een erfenis van mijn vader,

Het was de maan en de zon.

En hoewel ik over de hele wereld zwerf,

Deze raakt nooit op.

– Ernest Hemingway

*

Je moet de waterweg volgen, de weg die altijd bergafwaarts gaat, als je de schat, de kostbare erfenis van de Vader, weer aan het licht wilt brengen.

— C.G.Jung

*

Mijn vader had een scherpe tong en hij zei vaak dingen waar hij later spijt van had. Hij deed mensen die dicht bij hem waren pijn met die zure tong, maar hij was ook beschermend voor zijn kinderen. Het was een gemengd beeld en ik heb veel sympathie voor hem nu ik niet ben opgegroeid. Hij stond onder grote druk van de gewone wreedheden van onze sociale realiteit, en omdat hij moed had, won hij de meeste van zijn gevechten – dat wil zeggen, met de wereld, maar niet met zichzelf.

Mannen in onze cultuur zijn ernstig gehandicapt door een afgeknotte opvatting van mannelijkheid en vinden het pijnlijk om herinnerd te worden aan hun eigen verlangen naar een zinvol leven. Ergens onderweg raakt hun gevoeligheid gekwetst door hard te moeten zijn. Ze worden gedwongen een identiteit te bedenken die hun behoefte aan verbondenheid uitsluit, en worden vervolgens verslagen door de culturele directief om zowel te conformeren als te winnen volgens de normen van de samenleving. Hun gevoel voor schoonheid verschrompelt en als ze eenmaal volwassen zijn, zijn ze niet meer in staat om de wortels te traceren van wat er ontbreekt, ze weten gewoon dat er iets is.

Franz Stuck

De permutaties van deze mentaliteit zijn oneindig, maar ze slagen er allemaal in om kinderen op ongeveer dezelfde manier te verwonden, door ze van zichzelf te isoleren. Een vader hebben die wordt gemarteld door gescheiden te zijn van zijn eigen diepten, is niet alleen een tragedie voor de vader, maar ook voor de kinderen. Wreedheid is in dat systeem ingebouwd en doorgegeven aan de volgende generatie, en de volgende. De effecten zijn niet beperkt tot de mensheid; de hele levende matrix lijdt ook. Elk levend wezen is betrokken bij zo’n enorme culturele golf die over de hele wereld raast.

We erven iets van onze vaders dat meestal een mix is van goed en slecht. Het kan naar die of de andere uiteinde van dat spectrum worden gewogen, maar het is zeldzaam te leren om onze eigen menselijke breedte en diepte als mannen te bevestigen. De vervolgeffecten daarvan zijn zichtbaar, maar we kunnen ze niet zien omdat we de stelling accepteren van wat mannen en vrouwen moeten zijn. Dat zal moeten veranderen.

De destructieve vader is een man die is er niet in geslaagd om zijn eigen menselijkheid te koesteren en zijn rol in het koesteren van de wereld. De reis naar dat pad is een proces van zelfherstel.

Andrea Kowch

Bron: https://medium.com/@davidprice-26453/inheritance-from-the-father-3227617dcbf1

cover artwork: Musawwir Doyle Wegner

Inheritance From The Father

(by David Price)

— Give me a couple more — I said — if that makes you feel better.

— Don’t you dare talk to me like that! — he replied.

I looked at him and saw folds of flesh under his chin and around his neck. I saw sad wrinkles and grooves. His face was the color of pink from the gifted buttermilk.

He was dressed in his underwear and his belly was bulging creating wrinkles on his shirt. His eyes no longer possessed fierceness, but seemed empty and avoided mine. Something had happened. The bath towels knew it. The shower curtain knew, the mirror knew, the bathtub and toilet knew. My dad turned and walked out the door. He knew it. It was my last beating…

— Charles Bukowski

*

But when I talk to my clients, and people who, they strike me as having some kind of life wisdom that’s really benefited them, and I’m like, ‘well where did that come from, where did you get that?’, and I’ll tell you, it’s always -and I’ll use the word ‘initiation’, even though I feel it’s sort of like a quarter jar word like, at this point, but they had an initiation of some kind, and the initiation could have been through pain, or trauma, or some kind of altered state of consciousness or an incredible series of synchronicities.

— Adam Elenbaas

*

I had an inheritance from my father,

It was the moon and the sun.

And though I roam all over the world,

The spending of it is never done.

― Ernest Hemingway

*

You have to follow the water way, the way that always goes downhill, if you want to bring back to light the treasure, the precious inheritance of the Father.

— C.G.Jung

*

My father had a sharp tongue and he often said things he regretted later. He hurt people close to him with that acid tongue, but he was also protective of his children. It was a mixed picture and I have a lot of sympathy for him now that I didn’t growing up. He was under a lot of pressure from the common cruelties of our social realities, and because he had courage he won most of his battles — with the world that is, but not with himself.

Men in our culture are severely handicapped by a truncated concept of masculinity, and they find it painful to be reminded of their own longing for a meaningful life. Somewhere along the way their sensitivity gets wounded by having to be tough. They are pushed to conceive an identity that excludes their need for connection, and then are defeated by the cultural injunction to both conform and win according to society’s standards. Their sense of beauty atrophies and once they reach maturity they’ve become unable to trace the roots of what’s missing, they just know something is.

Franz Stuck

The permutations of this mindset are infinite, but they all manage to injure children pretty much the same way, by isolating them from themselves. Having a father who is tortured by being severed from his own depths is a tragedy not just for the father but for the children as well. Cruelty is built into that system and passed on to the next generation, and the next. The effects are not confined to humanity; the whole living matrix suffers too. Every living being is implicated in such a massive cultural wave sweeping across the globe.

We inherit something from our fathers that is usually a mix of good and bad. It can be weighted toward either end of that spectrum, but it’s rare to learn to affirm our own human breadth and depth as males. The follow-on effects of that are there to see but we can’t see them because we accept the premise of what men and women must be. That will have to change.

The destructive father is a man who has failed to nurture his own humanity and his role in nurturing the world. The journey to that path is a process of self renovation.

Andrea Kowch

Source: https://medium.com/@davidprice-26453/inheritance-from-the-father-3227617dcbf1

cover artwork: Musawwir Doyle Wegner

Het mannelijke en vrouwelijke

Een reactie plaatsen

(uit Crowd Power 5) Arjan: …Trudie, die stelde een vraag bij de film, die je op de site hebt van “Dragon Age”. Dan zeg je dat het groene licht van archonten is. Misschien dat we daar even naar kunnen gaan kijken met z’n allen. Wil de regie de “Dragon Age” even aanzetten?

Martijn: Ja mooi hè?
Arjan: Heel mooi. De muziek ook.
Martijn: Er is zoveel symboliek in de wereld en de symboliek wordt natuurlijk gedragen door de kracht van wie wij zijn en wat we erbij kunnen voelen hè. Trudy vraagt ….. ik zeg of schrijf daarbij dat het groene licht is van de archonten, hoe zit dat? Hoeveel tijd hebben we? (gelach)

Kijk wat hier gebeurt in dit filmpje en dat is gewoon heel belangrijk om dat wel op te noemen, is ……. er is iets gebeurd met het bewustzijnsveld van de oorspronkelijke planeet aarde, een aarde waar we onszelf voorzien in alles wat we doen, volledig legitieme houders zijn van het energieveld vanuit het principe, dat de aarde ook gecreëerd is o.a. voor de mens in relatie tot alles waar de mens contact mee heeft. Positief, negatief maakt helemaal niets uit, dat bestaat niet. Die aarde is een bibliotheek van ongelooflijk veel scheppingsprogramma’s.

Ontelbaar veel beschavingen hebben meegedragen tot het opzetten van deze prachtige realiteit, deze prachtige mooie …….. niet deze waar we nu zitten want dat is een kloon van de oorspronkelijke wereld, waarin de scheppingskracht van het vrouwelijke bewustzijn, en daarbij dient aangemerkt te worden dat het niet het vrouwelijk bewustzijn is in de vorm van een vrouw zoals veel mensen dat denken hè, er worden heel veel vrouwenplaatjes gebruikt en mensen willen heel neurotisch het vrouwelijke bewustzijn uitbeelden in een vrouw, terwijl dat net zo goed kan in een man hè, daar zitten allemaal gedachten en gevoelens achter…
Arjan: Het vrouwelijke
Martijn: Het vrouwelijke. Het gaat dus om het scheppingsvermogen, je hebt de interne en de externe realiteit, en het vrouwelijke stuk is dus de interne realiteit waarin alles ontstaat vanuit een gevoelsbewustzijn, zonder te hoeven denken, het innerlijk universum. Dat is gekaapt. Het is opengebroken. Dus de broncodes van de oorspronkelijke mens zijn geïnvaseerd geraakt door een ras dat wij, eventjes simpel gezegd, kunnen uitdrukken als een draconisch ras. En het draconisch ras ziet eruit als een buitengewoon krachtig, negatief en gigantisch grote alliantie, die zijn weerga niet kent, die alom in het universum bekend is en dat draconische ras is ontstaan doordat archontische microben, dat is een kunstmatige intelligentie die ontwikkeld is in een bepaalde tijdsspanne door de oorspronkelijke mens zelf, daar speelt zich heel wat af onze verantwoordelijkheid …
Arjan: Black goo sisters?
Martijn: De black goo is een ultieme uitvloeisel in deze realiteit van die artificial intelligence en het vrouwelijke gedeelte, dus de aarde, het scheppingsvermogen, is gekaapt en binnen dat stuk van die kaping is er een groen veld binnengebracht, dat is wat Trudy ook naar voren brengt: wat is dat dan? En dat is het veld, het bewustzijn dat zich in die 432 MHz afspeelt.

Dus in de kracht van creatie, in de muziek in de toonfrequenties, lopen er dissonante frequenties doorheen, waardoor de hele muziek, de hele frequentie van geluid, de hele klank, de harmonische toon, is verschoven. Wij horen dus op dit moment ook niet meer de geluiden zoals we het zouden kunnen horen. Dus het menselijk bewustzijn, het vrouwelijke is verstoord, het archontische loopt door het gemoedsveld heen van kracht en creatie, dat is het achtste veld, dat is het groene veld van de kleur 8, wij noemen het hartchakra, maar dat is voortgekomen uit het veld van de groene energie van de archonten, sorry van de draconiërs en daarbij staat de viool in het filmpje centraal als de oorspronkelijke vibratie van het vrouwelijke om die frequentie terug te brengen in het veld van waar de kaping heeft plaatsgevonden van het menselijk bewustzijn.

En je ziet die mevrouw ook prachtig mooi als vrouwelijk wezen, in dit geval de vrouwelijke energie, die viool spelen en daar komen die oorspronkelijke klanken, die akoestische klanken, die alleen maar kunnen ontstaan vanuit de kracht van het bewustzijn van voelen, van zuiver voelen zonder kaders, komen naar voren en verjagen uiteindelijk ook het draconische wezen uit dit veld en je ziet ook dat die dimensie dus sluit met een enorm groen veld, waarbij de kleur, die ons dwangmatig, en dan ga ik wel eventjes wat dieper, domineert in de vorm van liefde, dat die weggaat. En daarna komt er een heelheid terug in dat veld. En wat we zien, ook bij die mevrouw, is dat er een ridder naast haar is,
die gepantserd is en die ridder is dus een oorspronkelijk mens, dat is ook een mannelijk bewustzijn dat gepantserd is, wat in eerste instantie geen contact maakt met het vrouwelijk bewustzijn, omdat het mannelijk bewustzijn de initiator is van de kunstmatige intelligentie. Dus er is iets gebeurd in het veldbewustzijn van de aarde en dat heeft te maken met de kleur groen op basis van de eeuwig voortdurende lus, het voortdurend in stand houden van een loop van controle en onderdrukking, waardoor er niet meer een oorspronkelijk mechanisme is en de ridder is diegene, die dat door middel van het vuur, het vuur is de kracht van de schepping om alles weer samen terug te laten transformeren naar de oorsprong, naar voren brengt.

Ja die kleur groen is daar van heel groot belang. De kleur groen is natuurlijk een kleur uit een enorm spectrum, het kleurenspectrum dat wij er op dit moment van zien. Maar achter de vibratie van de kleur groen, de klank van de kleur groen, ligt 432 MHZ. En dat is een diepliggende frequentie van hoe het oorspronkelijke waterkristal hoort te vibreren.
Dus hier zit natuurlijk veel meer achter dan het simpele antwoord, maar de kleur groen betekent niet het hartbewustzijn waar wij met zijn allen over spreken, dat is het gaan betekenen omdat wij niet begrijpen, dat er achter die kleur groen nog veel meer ligt en de archontische krachten hebben
de draconiërs feitelijk de opdracht gegeven om die kleur groen te bezetten en dat is wat er gebeurd is.
Mooie groene muur … (Martijn draait zich om naar de muur achter hem)


Arjan: Ja ik wou al zeggen, kleurtje van onze website en lekker groen doen.
Martijn: Morgen zie je … proost, we moeten er allebei een slok van nemen. Dat kun je met je verstand niet bevatten.
Arjan: Nee. Maar wat betekent dat feitelijk…….. je zegt dat de groene kleur is bezet en dat daar allerlei dingen achter zitten, die wij niet kunnen zien. En de kleur groen wordt in mijn beleving heel positief geassocieerd, wij hebben zelf als Earth Matters ook overal de kleur groen in..
Martijn: Het gras is groen.
Arjan: Ja precies, de natuur is groen.
Martijn: Maar dat heeft niets met elkaar te maken.
Arjan: Ik heb zelf bijvoorbeeld veel meer van rood en zwart, dat dat die satanistische kleuren zijn, waar wat achter zou zitten. Maar jij zegt eigenlijk, in elke kleur groen, die je ziet die roept iets van wat er achter zit onbewust in ons wakker? Hoe moet ik dat zien?
Martijn: Dat zeg ik niet, maar de kleur groen vertegenwoordigt een frequentie in het hologrambewustzijn waar wij nu in zitten en die frequentie zit gekoppeld aan een diepliggend
instructieprotocol. Dat is een programma, dat voortdurend werkt achter het menselijk bewustzijn van ons, waardoor wij steeds genoegen nemen met alles wat wij accepteren.
Arjan: Doet niet elke kleur dat?
Martijn: Elke kleur heeft een bepaalde betekenis, maar wij hebben zoveel geleerd over kleuren waardoor wij het niet kunnen aannemen, laat staan onderzoeken. En ook het
duurzaamheidsprogramma, alles is in de kleur groen gezet. Kijk de kleur groen, bijvoorbeeld de aarde en die prachtig mooie blauwe lucht en die groene bossen, dat heeft daar in zoverre mee te maken, dat is een opbouw uit een totaalspectrum van kracht. Alles heeft een bepaalde kleur, code en een bepaalde bedoeling. Maar de Annunaki, die onze vijf dimensionale realiteit, dus die aarde, hebben geïnvaseerd en het planetaire bewustzijn hebben gehackt met hun reptiliaans vermogen, dat gekoppeld zit in ons brein, die doen dat met een frequentie, dat gekoppeld zit aan het groene bewustzijn om de mensheid in het groene gevoel een veiligheid te geven waar gelijkertijd de controle laag doorheen loopt.

En in dat filmpje, daarom is dat filmpje ook zo interessant, je kunt het heel vaak bekijken en iedere keer gaat het dieper. En er zit in het filmpje een boodschap, die je niet met je verstand kunt bevatten, maar het gaat veel dieper dan dat. Wij proberen het te verklaren aan hand van een kleur of een klank, maar het gevoel dat er achter ligt is veel belangrijker. En dat is ook waarom buitenaardsen het zo ontzettend lastig vinden om met ons te communiceren, omdat we niet in onze oorspronkelijke taal zitten. Wij proberen alles maar te begrijpen op een bepaalde manier zoals we denken, we proberen alles een bepaalde betekenis te geven, we zitten er nagenoeg voortdurend naast.

Bron: Crowd Power 5 | Met Arjan Bos en Martijn van Staveren (het fragment is gemarkeerd met een tijdstip) https://youtu.be/9AZ7cw1vAe0?t=1603

Voer voor roofdieren

Een reactie plaatsen

Uitspraak van Don Juan Matus in De Actieve Kant van Oneindigheid

Door in te spelen op onze zelfreflectie, het enige punt van bewustzijn dat ons nog rest, creëren de roofdieren bewustzijnsvlammen, die zij vervolgens op meedogenloze, roofzuchtige wijze consumeren. Zij geven ons krankzinnige problemen, die deze bewustzijnsvlammen dwingen te worden geactiveerd, en op deze manier houden zij ons in leven, zodat zij gevoed kunnen worden met de energetische vuurgloed van onze vermeende zorgen. Wat ik wil zeggen is, dat wat we tegenover ons hebben niet zomaar een roofdier is. Het is zeer slim en georganiseerd. Het volgt een methodiek om ons vleugellam te maken.

Carlos Castaneda

V. Hoe kunnen we de hier beschreven problemen pareren? Kan er bijvoorbeeld vrede komen door aan vrede te denken?

A. Krachtwezens brengen geen vrede maar onrust, omdat juist die onrust een drijfveer is (of kan worden) voor hun mede-mens, waardoor ze op zoek gaan naar waar dat ongemakkelijke gevoel vandaan komt. Mijn leven lang word ik al een onruststoker genoemd en ik heb me dat, vooral toen ik jong was, enorm aangetrokken. Nu is er het besef dat dit gewoon de werkzaamheid is van krachtwezens. Krachtwezens accepteren de ongemakkelijke gevoelens en pijnlijke situaties, vooral in en bij zichzelf, en ze onderzoeken en verwerken die voortdurend. En juist dát brengt de verandering waarnaar we zo verlangen. Anderen worden juist (aan)geraakt door gevoelens van onrust (= beweging). Kijk maar naar het verleden, naar de vele andere krachtwezens die beroemd geworden zijn. Dat waren allemaal onruststokers… en hun handelen had enorme gevolgen!

V. Wat moeten wij met al die nare berichten en video’s van mensen, die ons een negatieve ‘afloop’ voorspiegelen? Nu weer een bericht dat vrouwen onvruchtbaar zullen worden van de momenteel zo gepromote medicatie. Ik wordt hier erg verdrietig van.

A. Het klink misschien wat makkelijk (ook in dit specifieke geval) maar het is en blijft zinvol om alles wat voor ons geplaatst wordt zo veel mogelijk te blijven relati-veren. Zodra we dat namelijk niet doen, worden wij gegrepen en leveren wij onze energie als voeding aan diegene, die ons voor dat doel constant misbruiken. Daarbij even wat gedachten die hierdoor naar boven borrelden:

Mannen zijn al jaren veel onvruchtbaarder dan voorheen en vrouwen ervaren al decennia lang de negatieve invloed van o.a. de pil. (Helaas?) hoort dat ‘nu eenmaal’ bij de hele agenda, die ons wordt gesuggereerd, ons dus als suggestie wordt voorgeschoteld. Dit alles wil dus helemaal niet zeggen, dat het ook allemaal zo zal gaan als het ons wordt voorgespiegeld.

Vanuit welk perspectief wordt hier nu naar gekeken?

Is het bijvoorbeeld erg om als vrouwen/mannen geen kinderen meer kunnen krijgen?

Zijn wij alleen uitsluitend hier om ons voortplanten ?

Of zijn we hier om onszelf te bevrijden van alle aardse invloeden?

Is het krijgen van kinderen vanuit dat licht bezien niet een enorme binding, die maar moeilijk los te laten is? Misschien vormt het uiteindelijk juist een enorme stimulans tot bevrijding?

Wie zal het zeggen?

Vat dit niet verkeerd op, er is begrip voor ieders verdriet, maar het bericht van een vrouw, die duidelijk vanuit haar intense gespannenheid (háár gespannenheid!!) handelt, en daarbij steeds nadrukkelijk anderen de vraag stelt om haar bericht te delen met zoveel mogelijk andere vrouwen, veroorzaakt (onbewust) een enorme wieling van negatieve energie (en is dus die voeding voor de roofdieren) bij haar medemensen. Zij wordt gebruikt om deze energieën bij zoveel mogelijk mensen op te laten vlammen, met overduidelijke reden: het roven van deze energie.

V. Ik heb nooit iets gehad met vrouwengroepen, vrouwendingen, “de vrouw” als thema in bewustzijnsbewegingen. Voor mij voelt het als dualiteit en het wegzetten/afwijzen van de man (mannelijke energie), die juist ook heel hard nodig is, zeker nu in deze tijd. (daarom misschien ook de hele me-too-hype, bewust gecreerd om de mannelijke energie de kop in te drukken) In de mainstream heb je bijvoorbeeld als surrogaat ook wel de ladiesnight.

A. Dat heb je ook met het begrip ‘mannendag’. Het te pas en te onpas gebruiken van deze twee als tegengestelden schept inderdaad de tweedeling waar je het over hebt. Aan de andere kant is het zinvol voor zowel mannen als vrouwen die daar behoefte aan hebben, om hun energie te delen en door te geven aan hun soortgenoten, mits dit niet gebruikt wordt om de tegenstelling in stand te houden, of mogelijk nog te vergroten. Dus als het wordt gedaan om begrip te kweken voor de ander sekse, en niet om de afzondering in stand te houden, dan is het natuurlijk heel zinvol.

Soms krijgen wij bezoek, en wil de vrouw afzonderlijk met mij in gesprek, en de man met mijn partner. Dat geeft weleens ongemakkelijke, maar ook komische momenten, omdat wij allebei gewend zijn om ‘altijd met elkaar’ in gesprek te zijn. We maken nooit onderscheid tussen mannen- of vrouwenonderwerpen. Maar bij sommige mensen ligt daar wel degelijk een verschil in en soms is dat ook lastig voor hen, vaak vanuit gevoelens van gêne of valse schaamte. Alle onderwerpen liggen bij ons open op tafel, maar dit valt niet altijd bij iedereen in goede aarde.

V. Hoe is dan in deze tijd het evenwicht verdeeld tussen mannen of vrouwen?

A. Het is belangrijk om te beseffen, dat vrouwen in deze tijd een hele belangrijke plaats innemen, zeker ook in de zin van ‘baren’, het open baren van hun scheppingskracht. Dat is de voedende, leven gevende energie, die als het goed is wordt gedragen door de mannelijke kracht.

Als er in een relatie (welke dan ook) in evenwichtige harmonie wordt samengewerkt, dan ontstaan er geweldige processen. Soms heftig, maar uiteindelijk altijd opbouwend. Dat was in andere perioden niet altijd mogelijk en in sommige landen nu nog steeds niet. Denk hierbij aan heksenverbrandingen en het stenigen van vrouwen als extreme voorbeelden daarvan. In deze tijd is voor heel veel vrouwen hét moment aangebroken om hun kracht tentoon te gaan spreiden, overigens net als al de mannen natuurlijk! Alleen is het verschil dat het mannelijke zich in het verleden al openlijk kon manifesteren. Het vrouwelijke bleef daar bij achter, waardoor het evenwicht zoek was. Dat moet nu weer in balans komen en dus is er voor vrouwen nog een soort van inhaalslag te behalen. Vandaar dat het begrip ‘open baring’ vanuit mijn eigen optiek in deze periode zo’n krachtige uitdrukking is!