❓VRAAG:

Ik kan het niet echt begrijpen -), hoe kan ieder van ons tegelijkertijd in parallelle ruimtes zijn ..? Of leven we in een droom een ​​ander leven? Of in de staat van wakker zijn, leven we meerdere levens tegelijkertijd … Leg het s.v.p. uit, eenvoudig als op tien vingers.

❗️ ANTWOORD van lee:

Op je vingers. Je hebt vingers op je hand. Je bent er één, maar er zijn veel vingers. Maar je bent één … Een wonder?

Nee, het gaat erom wie je “ik” noemt.

Als één vinger “ik” wordt genoemd, ziet die natuurlijk niets gemeenschappelijks met wat de andere vinger doet.

Maar als ‘ik’ een mens is, dan zal elke individuele vinger ook ‘ik’ zijn, maar bezig met ‘zijn eigen ding’.

Wanneer je je realiseert dat je ‘ik’ meer is dan een reactieve mind, dan is het gemakkelijk voor je om te begrijpen dat je huidige ‘ik’ de optie ‘GEHEUGEN’ gebruikt niet alleen om jezelf te herinneren in het verleden. Deze optie wordt ook gebruikt om de andere opties te VERGETEN.

Dus dat “ik” dat je aanwijst met je mind (ego), het ziet slechts één versie van de werkelijkheid, omdat het kiest in trilling de versie van het geheugen die overeenkomt met DEZE TRILLING. De andere versie van jou, die nu in een andere frequentie bestaat, ziet een andere versie van het geheugen, dat wil zeggen, andere gebeurtenissen.

Het is toch mogelijk om aan te nemen dat je in verschillende emotionele toestanden kunt verkeren? En dit betekent dat je letterlijk op een andere tijdlijn kunt zijn – gebruiken andere gebeurtenissen over het verleden en dus over het heden en de toekomst. Je kunt ook niet tegelijkertijd blij en verdrietig zijn. Maar hiervoor gebruik je verschillende soorten ‘ik-ego’, waarbij je je nu op één ervan concentreert en andere negeert.

Zo leidt de focus op de duim van de rechterhand als het ware de aandacht af van het gevoel van de kleine teen op de linkervoet. Hoe sterker deze focus van aandacht op de één, hoe meer het de ander overschaduwt. Op deze manier definieerde je jezelf hier als ‘ik’, wat een persoon betekent met één geheugenlijn, die je automatisch loskoppelde van de perceptie van parallelle werkelijkheden.

— —-

❓VRAAG:

Hoe kan en moet men in een staat van “hier en nu” zijn als we constant door de lagen van de werkelijkheid bewegen? Multidimensionaliteit is de laatste tijd veel meer duidelijker/ voelbaar geworden. Ik ben tegelijkertijd bewustzijn op verschillende plaatsen en zelfs in verschillende lichamen.

❗️ ANTWOORD van lee:

En wie zijn “wij”? Ben jij dan niet degene die zich in het hier en nu beweegt door verschillende “daar en ergens”? Als je door de transitzone gaat om de route van een reis of vlucht te wijzigen, verdwijn je dan ergens?

Hier en Nu betekent je bewust zijn dat je er voortdurend bent en ervan bewust zijn dat de mind een wandelingetje kan maken naar het verleden en de toekomst. Maar bewustzijn is altijd Hier en hangt niet af van de afdwalingen van de mind.

Uit het Hier en Nu vallen betekent de mind volgen, in het probleem duiken op de manier dat je jezelf niet ervaart, dat je niet beseft dat je binnenin het probleem zit, in de overtuiging, in de egregoriale/ collectieve gedachten. Zoals bijvoorbeeld als je pyjama uitdoet en een werkpak aan en dan gelooft dat je al een ander persoon bent. Maar als je nog steeds dezelfde bent, ongeacht kleding, omstandigheden en andermans advies, dan ben je Nu en Hier.

————– ————-

❓VRAAG:

Als alles frames van deze realiteit zijn, zijn er frames in andere parallelle realiteiten. Tijd wordt gecreëerd door frame voor frame te bewegen. Frames verschillen in frequentie. Vraag: hoe leer je de frequentie naar believen te veranderen en jezelf te vinden in de gewenste frame en realiteit? De tweede vraag: beweegt alleen het bewustzijn door de frames heen, terwijl het lichaam alleen in de frame statisch is? De derde vraag: is er maar één actieve werkelijkheid, waar bewustzijn aanwezig is, of zijn alle parallelle werkelijkheden actief?

❗️ ANTWOORD van lee:

Niet helemaal zo. Er is maar één werkelijkheid. Punt.

Elke waarnemer gebruikt verschillende INSTELLINGEN of “gezichtspunten” om voor zichzelf “de veelzijdigheid te snijden”.

Stel je een watermeloen voor. Iemand pakt een mes en snijdt een stuk van een hele watermeloen af. Hij krijgt een stukje van het geheel. Er wordt dus een frame ‘uitgesneden’ uit de hele werkelijkheid. De som van de verschillende stukken van een hele watermeloen is een lijn van frames, waargenomen als een soort verbonden bestaan ​​in tijd-ruimte.

Verder is de watermeloen niet driedimensionaal, maar multidimensionaal. En perceptie in 3D vereenvoudigt elk “stukje watermeloen” voor de waarnemer. Daarom komt de som van driedimensionale frames niet overeen met een multidimensionale watermeloen. Maar het creëert de illusie van de oneindigheid van Eén.

De waarnemer “past” zijn trillingen aan op een specifiek stuk watermeloen en verschuift vervolgens langs dit bereik, manifesterend in elk stuk hetzelfde lichaam als in de vorige. Het lichaam is de som van trillingen in een bepaald frame.

Je lichaam verandert niet terwijl je door frames beweegt, omdat je van frame tot frame zeer vergelijkbare trillingen gebruikt. Anders kun je jezelf gewoon niet als “ik” beschrijven, als je in een ander lichaam in een ander frame springt.

De functie van het ego is om dat bereik te behouden.

Het fysieke frame van de werkelijkheid te veranderen is de vaardigheid om met je ego te werken.

Bron: Lee — Вибрации (https://t.me/lee_vibrations)

---

Lee – Mногомерность

❓ВОПРОС:

Не могу понять -), как каждый из нас может быть в параллельных пространствах одновременно..? Или это во сне мы живём другой жизнью? Или в состоянии бодрствования тоже несколько жизней одновременно… Объясните на пальцах.

❗️ОТВЕТ lee:

На пальцах. У вас на руке пальцы. Вы одна, а пальцев много. Но вы одна… Чудо?

Нет, всё дело в том, кого называть «я».

Если один палец назвать «я», тогда, конечно, он не видит общего в том, чем занят другой палец.

Но, когда «я» – это человек, тогда каждый отдельный палец – это «я», но занят «своим делом».

Когда вы осознаёте, что ваше «я» – это нечто большее, чем реагирующий ум, тогда вам просто понять, что ваше настоящее «я» использует опцию «ПАМЯТЬ» не только для запоминания себя в прошлом. Эта опция также используется для ЗАБЫВАНИЯ других вариантов.

Так вот то «я», которое вы обозначаете своим умом (эго), оно видит лишь одну версию реальности, потому что вибрационно выбирает тот вариант памяти, что соответствует ЭТОЙ ВИБРАЦИИ. Другая ваша версия, которая прямо сейчас находится на другой вибрации, видит другую версию памяти, то есть другие события.

Вы ведь можете допустить, что вы можете быть в разных эмоциональных состояниях? А это значит, что вы буквально можете быть на разной линии времени – использовать другие события о прошлом и, следовательно, о настоящем и будущем. Также вы не можете одновременно здесь и радоваться и огорчаться. Зато для этого вы используете разные виды «я эго», фокусируясь сейчас на одном из них и игнорируя иные.

Вот так и фокус на большом пальце правой руки как бы отбирает внимание от ощущения мизинца на левой ноге. Чем сильнее такой фокус внимания на одном, тем больше он делает незаметным другое. Так же и вы здесь себя определили как «я», имея в виду личность с одной линией памяти, что автоматически отключило вас от восприятия параллельных реальностей.

============= ===============

❓ВОПРОС:

Как можно быть и нужно ли быть в состоянии «здесь и сейчас», если мы постоянно перемещается по слоям реальностей? Многомерность стала ощущаться куда чётче в последнее время. Я одновременно сознанием в разных местах и даже телах.

❗️ОТВЕТ lee:

А кто это «мы»? И разве вы не тот, кто перемещается в здесь и сейчас по разным «там и где-то»? Когда вы идёте по транзитной зоне, чтобы сменить маршруты поездки или перелета, разве вы пропадаете куда-то?

Здесь и Сейчас означает осознание того, что вы непрерывно есть и осознание того, что ум может прогуляться в прошлом и будущем. Но осознание всегда Здесь и не зависит от блужданий ума.

Выпадение из Здесь и Сейчас – это следование за умом, ныряние в проблему так, что не осознаёшь Себя, не осознаёшь, что ты внутри проблемы, внутри убеждения, внутри эгрегориальных мыслей. Вроде того, что сменил домашнюю пижаму на рабочий костюм и поверил, что ты уже другой человек. Но когда вы всё тот же, независимо от одежды, обстоятельств и чужих советов – тогда вы Сейчас и Здесь.

================= ==================

​❓ВОПРОС:

Если всё есть кадры этой реальности, есть кадры в других параллельных реальностях. Время создаётся перемещением по кадрам. Кадры отличаются частотой. Вопрос: как научиться менять частоту по своему желанию и оказываться в том кадре и реальности, в котором хочешь? Второй вопрос: перемещается по кадрам только сознание, а тело статично только в кадре? Третий вопрос: действующая реальность только одна, где присутствует сознание, или все параллельные реальности активны?

❗️ОТВЕТ lee:

Немного не так. Реальность одна. Точка.

Каждый Наблюдатель использует разные НАСТРОЙКИ или «точки зрения», чтобы «обрезать многогранность» под себя.

Представьте себе арбуз. Кто-то берёт нож и отрезает себе кусок от целого арбуза. Он получает некий срез целого. Так из целой реальности «вырезается» кадр. Сумма разных кусков целого арбуза – это линия кадров, воспринимаемая как некое связное существование во времени-пространстве.

Далее, арбуз не трёхмерный, но многомерный. А восприятие в 3Д упрощает каждый «кусок арбуза» под наблюдателя. Поэтому сумма трёхмерных кадров никак не складывается в многомерный арбуз. Зато создаёт иллюзию бесконечности Одного.

Наблюдатель «подгоняет» свои вибрации под конкретный кусок арбуза и далее смещается по этому диапазону, создавая в каждом такое же тело, как в предыдущем. Тело – это сумма вибраций в конкретном кадре.

Ваше тело не превращается в другое при движении по кадрам, поскольку вы используете очень схожие вибрации от кадра к кадру. Иначе вы просто себя не определите как Я, если запрыгнете в другое тело в другом кадре.

Функция эго – держать этот диапазон.

Смена физического мира-кадра – это навыки работы с вашим эго.

Источник:  Lee — Вибрации (https://t.me/lee_vibrations)