Net als in 2020 en 2021 komen er via het nieuws steeds berichten over de zoveelste “crisis-situatie”, nu gaat het blijkbaar over mondiale energie-crisis. Hieronder is het stukje uit een lezing (van een tijdje terug) die de rol van IT/ ICT-bedrijven en energie netwerkbeheerders belicht. Wat is afleiding? Wat is verandering? Hoe kunnen we de ambassadeurs van de Aarde zijn?
Martijn: Stel je maar eens voor dat het belang van de Aarde, de natuur, voorop staat op alle politieke en economische agenda’s. Dat gaan we doen. Het is geen utopie. De tijd is hier op de Aarde om met elkaar werkelijk het in beweging te zetten. Het is onontkoombaar dat we dat doen want daarvoor zijn we hier. Dat is de rede.
Stel je eens voor dat we dit doen vanuit het besef dat JUIST de oplossing van alle huidige problematieken zijn in de natuur. En stel je nog ook maar eens voor dat er toekijken en niet bundelen van de menselijke krachten juist alles in stand houdt <…> Dit is uitgebeeld hoe wij als collectieve beschaving op deze Aarde voor de TV zitten, in de destructieve omgeving, denkende dat het allemaal meevalt, dat gaan we geloven, volledig vergeten dat we ambassadeurs zijn van deze Aarde, wachtend totdat er nieuwe wetten, regels en regeringen komen, terwijl we het zelf kunnen doen.
Dus stel je het voor dat we iets over gezamenlijk over de planeet laten reizen, dat we ons imagination erin laten zetten en dat we eerst met de ogen van ons hoofd en van ons hart de reis maken over deze Aarde. Buitenaardse beschavingen, met name Arcturiaanse allianties, zijn op en rond de Aarde aanwezig om te observeren, vanuit zuivere liefde en warmte, zonder enige vorm van interventie observeren ze alleen zo dat het niet uit de hand loopt en dat zij de bron in zich dragen en precies DAT bekijken, letterlijk, wat ervoor zorgt dat het niet helemaal ontspoort. En toch hebben ze niet het vermogen om het allemaal in het reine te brengen, omdat WIJ de ambassadeurs zijn.
Dus dat gaar erom, dat de cirkel van invloed vergroot, dat betrokken zijn bij (wij zijn betrokken bij onze regeringen, banken en zo) dat dit transformeert naar invloed hebben met elkaar op. Want hoe betrokken zijn wij bij de economische situatie en malaise, hoe betrokken zijn wij bij geldcreatie, hoe betrokken zijn wij bij alle financiële geldtransacties wereldwijd? Via het nieuws zijn we daarbij betrokken. Vraag is alleen: hebben we invloed met elkaar op? Het is iets heel anders. Door mensen het gevoel te geven dat ze betrokken zijn bij door ze te informeren en ook falsificaties daaraan te brengen, dus het gevoel dat zij erbij betrokken zijn. En niet het gevoel dat zij ook invloed daarop kunnen hebben. Dat gaat stoppen, simpelweg omdat het zover is.
De aankomende periode zullen de banken compleet vervangen gaan worden. Ik praat over tien jaar. Binnen tien jaar zijn alle banken weg, boem! Niet de helft, maar allemaal. Er komt een compleet nieuwe constructie, uiteraard als alternatief voor het verrijkingsprogramma voor de allerrijkste op de Aarde, geldsystemen hebben we straks niet meer nodig, geld is ook niet meer nodig. En het is natuurlijk wel logisch, want het is precies waar het om gaat door de tussenkomst door de technologie en allerlei apps en zo, zijn banken straks niet meer nodig.
En van wie zijn de apps? Wij denken dat ze van de banken zijn, maar dat is niet zo. Het is van de Informatietechnologische bedrijven die ze ontwikkelen. Dus de informatietechnologische bedrijven zijn straks de nieuwe banken.
Cash geld gaat verdwijnen. Op dit moment is het bekend geworden dat het drukken van het geld met 25 procent is afgenomen, doen ze bewust want het einde in zicht komt. Daar zitten argumenten voor, dat is A, ter voorkomen van de criminele of terroristische activiteiten. Het is goed dat we geen zwart geld meer hebben. <…> En B, dat is modernisering, want cash geld is natuurlijk ouderwets. Het is superachterhaald, heb je toch niet meer nodig. Je gaat toch niet met de papieren op zak lopen … en wij krijgen straks een chip. En dat is ook echt zo. <…>
Totale verwarring en afleiding gericht op de zogenaamde “prijzen” in de energiesector, in plaats van de schoonheid van de energieopwekking te benadrukken. De energievoorzieningen gaan drastisch veranderen op deze Aarde. Dat zie je nu al gebeuren, dus er komt een enorme verandering, het heel systeem is nu trouwens niet meer houdbaar. En de energiemaatschappijen gaan verdwijnen, weg. En veel mensen zullen denken dat het een positieve bijdrage is.
De nieuwe energieopwekking verlegt de problematiek op de lange baan, Dus, daar hoeven we niet over na te denken, er komen nieuwe energiesystemen. Wij zijn nog gelukkig in de verandering en als de mens een verandering kent dan is hij heel snel geneigd om te denken: Nou, hop we zitten in de verandering. Daarvoor leven wij, fysiek, te kort. Het is voor de kinderen na onze generatie, die krijgen straks de prijs gepresenteerd.
De netbeheerders, dus de eigenaren van de bekabeling van de energieverspreiding, die zullen altijd de baas blijven over de energie, die zouden de nieuwe banken worden in de vorm van het energietransport. Dit gaat het gebeuren, er is niets ergs aan, het is gewoon goed om te weten. Want uiteindelijk is nog steeds de transformatie gaande. En door het te herkennen en daarnaar te kijken, zul je ook schepping brengen, observatie, zodat het helemaal niet doorgaat. Daarom vertel ik het. Want de energienetbeheerders zijn dus zo eigenaren van de mensen die de apps hebben ontwikkeld. En dat zijn ICT-bedrijven, artificiële instituten. Die krijgen de volledige macht op deze Aarde <…>
We zijn aanwezig hier op Aarde uit de andere tijd om te zorgen dat de Kracht, de Force of Life, terugkeert in ons wezen en dat we de wereld transformeren naar de harmonieuze wereld zodat vanuit de harmonie hier ook ruimte kan zijn voor cyborg-societies, ja, soms uitgestoten… maar dat er een evenwicht is, daar gaat het om. Want wie zijn wij om andere beschavingen uit te duwen? Want als we dat zouden doen in ons gevoel, dan zouden we ook onze designers, de designers van deze lichamen, in feite ook daaronder moeten scharren… En dat hebben we al heel lang gedaan. In ons gevoel, zonder te weten dat ze daar zijn… Hoe groots zou jij zijn als je de wens van je tegenstander in vervulling kunt laten gaan?
(Bron: fragment uit een lezing, Martijn van Staveren)
