Intentie bij het manifesteren – antwoord van Lee

[Anna Krasko @akrasko97]

Vandaag dit stukje tegengekomen over visualisatie (beelddenken) en intentie bij het manifesteren. Het voorbeeld wat hier benoemd is is een realistische voorbeeld van het manifesteren van een nieuwe woning (maar het kan natuurlijk van alles zijn).

❓ VRAAG: Hoe voel ik de trilling van de woning dat ik wil kopen? Moet ik in de “slide” of “plaatje” duiken? Om te zien hoe ze is … Wat is het uitzicht uit het raam … Waar ze is… Creëer is trillingen op deze manier?

❗️ Lee’s ANTWOORD:

Nee. Je creëert geen trillingen. Je beweegt langs hen.

Simpel gezegd, vibraties van bezit = vibraties van realisme.

Nuance is dat realisme wordt niet bereikt door met  beelden te bombarderen (hoewel ze ook een belangrijke rol spelen), maar door verschillende factoren van de “realiteit” zelf glad te strijken.

In eerste instantie is het slechts een idee, gevolgd door enkele opties, dan enkele stappen, en dan het weggooien van beperkingen in de vraag. Elke fase vereist zijn eigen “gladheid” en zijn eigen soort visualisatie.

Je kunt je op je hersenen hameren met beelden van een woning en dan snikken over een “portemonnee met gaten” – en deze dingen moeten plaatsvinden in een verenigde vibratiebundel.

Het voornemen: ik creëer een woning.

Gevolg: elke dag krijg ik een kleine bevestiging van mijn beweging naar de woning toe.

Focus: alle dagen-gebeurtenissen dragen een klein deel van de vibratie van mijn woning.

En verder hier, elk incident dat ongepast (negatief) lijkt, bemerk je op als een mogelijke kans, en niet als een bedreiging voor je intentie.

Begrijp je de essentie? Als een persoon gewoon een droom visualiseert, maar niet binnen de intentie om deze te realiseren, gooit elke mogelijk opkomende gedachte hem omver – die laat hem van richting veranderen (lees: stuurt energie) naar een andere gebeurtenis/ frame / slide.

Een woning is bijvoorbeeld geld, er is geen geld, geld is werk, werk is tijd, de tijd duurt te lang = een woning is een oneindig lange gebeurtenis. Einde … Visualisatie (slides) laat onbewust honderd negatieve scenario’s draaien.

Werk volgens het schema:

als ik het wil, is het echt. Het is mijn taak om verborgen mogelijkheden te activeren, waar ik nu niets van weet. Om de mogelijkheden te activeren, moet ik constant overschakelen naar hoge trillingen.

(vertaling uit het Russisch) Bron: https://t.me/lee_vibrations

• Dit onderwerp is gewijzigd 2 jaren, 7 maanden geleden door wilminne.

[Anna Krasko @akrasko97]

Oke, ik blijf terugkomen naar dit onderwerp, maar het is niet eenvoudig om het onder woorden te brengen. Er is dus een verschil tussen manifesteren en scheppen. De ene is het werken met de huidige werkelijkheid (opgerichte digitale werkelijkheid, die ook matrix wordt genoemd). De andere is dan handelen vanuit het andere veld (ook bronwereld, oorspronkelijke wereld genoemd).

Als ik een kaars/ vuur zou aansteken – dan zou ik in mijn mind dat toe moet laten “het KAN, ook zonder aansteker”  om die froma / foto toe te laten, te manifesteren (is me nog niet gelukt, eerlijk is eerlijk). Dit zou dus werken met deze werkelijkheid zijn…

En dan lees ik (over de andere creeeren) bij Het gaat erom wat er in jouw landschap verandert, de rest is allemaal vulling | Brongenoten

“..En dat is wat we kunnen doen als wij in het moment kunnen reageren, dat is ook onze uitdaging om dat in ons dagelijkse leven weer te gaan toepassen, reageren in het moment, aanwezig zijn in het moment, dan worden wij in dat moment letterlijk de scriptschrijvers.
Dat is heel mooi om mee te werken en vooral ook om echt met jezelf te werken. Je wordt je heel bewust van wat je denkt, wat je doet. Je wordt je ook bewust van het moment vóór de gedachte. Je gaat van jezelf ontdekken waar die gedachte vandaan komt.
Je komt dan in het moment voor de gedachte en dat is een gevoel. En als je daar nog dieper in durft te gaan kom je er achter dat dat nog steeds een onderdeel is van je neurologische vermogen en dan kun je daarbuiten nog een keer daarvoor kijken en dan is er echt een gevoel. En die 2 gevoelens liggen heel dicht tegen elkaar aan. En dat is die ene nanoseconde waar de mensheid eigenlijk niet meer in gesynchroniseerd is.

Het gaat om het vangen van je gedachten. Daar gaat het om. Het alert worden en dat je ook begrijpt waar die gedachten dan ook vandaan komen en hoe dat zit.
En wat is dat vangen? Vangen is dat ik herken dat wat er door mij heenloopt niet van mij is, en doordat ik besef dat het niet van mij is, dat de invloed van dat wat er door mij heenloopt, zomaar weg is. En dat is wat er gebeurt. De invloed stopt…”

Dat vangen van de gedachte… het gaat zo snel, en als het in de volle interactie is met andere mensen, buitenwereld, dan is het nog lastiger… En in de diepere stilte komt er (soms) zo’n machtig mooi “een-met-alles” gevoel, maar dan is er ook geen ruimte / wens om de gedachten op te merken (of erger: te analyseren, hoor ik het stemmetje). En wat er dan vaker gebeurt, na zo’n blij gevoel komt er na een poos een soort “terugval”. Neurowetenschappers, die de werking van het brein bestuderen, beamen, dat dit is een vaakvoorkomend proces, ook gewoon vanuit neuronen, op fysiek-niveau. De toename van gevoelens van depressiviteit heeft ook iets daarmee te maken – veel mensen ervaren een sprong voorwaarts in hun bewustzijn, en dit kan het proces of gevoel van “terugval” opwekken (wat nogmaals, in essentie, een sprong in bewustzijnsgroei betekent).

Manifesteren en scheppen –  wat betekent het voor jou?

[Auteur]

Berichten