De Grote Attractor – The Great Attractor

[Anna Krasko @akrasko97]

De Grote Attractor is een zwaartekrachtsanomalie in de intergalactische ruimte en het schijnbare centrale zwaartekrachtpunt van de Laniakea Supercluster . De waargenomen afwijkingen suggereren een plaatselijke concentratie van massa die miljoenen keren massiever is dan de Melkweg . Het wordt echter op ongemakkelijke wijze verdoezeld door het galactische vlak van onze eigen Melkweg, dat achter de Zone of Vermijding (ZOA) ligt, zodat de Grote Aantrekker in zichtbare lichtgolflengten moeilijk direct te observeren is. [1]

…

Hubble-telescoopopname van het gebied aan de hemel waar de Great Attractor zich bevindt

De anomalie is waarneembaar door het effect ervan op de beweging van sterrenstelsels en hun bijbehorende clusters over een gebied van honderden miljoenen lichtjaren door het heelal. Deze sterrenstelsels zijn waarneembaar boven en onder de ZOA ; ze zijn allemaal roodverschoven in overeenstemming met de Hubble-stroom , wat aangeeft dat ze zich terugtrekken ten opzichte van ons en ten opzichte van elkaar, maar de variaties in hun roodverschuivingen zijn groot genoeg en regelmatig genoeg om te laten zien dat ze enigszins naar de anomalie worden getrokken. De variaties in hun roodverschuivingen staan ​​bekend als eigenaardige snelheden en bestrijken een bereik van ongeveer +700 km / s tot -700 km / s, afhankelijk van de hoekafwijking van de richting naar de Grote Attractor.

De Great Attractor zelf gaat richting de Shapley Supercluster . [1] Recente astronomische studies door een team van Zuid-Afrikaanse astrofysici onthulden een supercluster van sterrenstelsels, de Vela Supercluster genaamd , op de theoretische locatie van de Great Attractor. [2]

Plaats
De eerste aanwijzingen van een afwijking van uniforme uitdijing van het heelal werden gerapporteerd in 1973 en opnieuw in 1978. De locatie van de Grote Aantrekker werd uiteindelijk bepaald in 1986: hij bevindt zich op een afstand van ergens tussen 150 en 250 Mly (miljoen licht-) jaar) (47-79  Mpc ) (de grootste is de meest recente schatting) verwijderd van de Melkweg , in de richting van de sterrenbeelden Triangulum Australe (de zuidelijke driehoek) en Norma (het timmermansplein). [3] Terwijl objecten in die richting in de zone van vermijding liggen (het deel van de nachtelijke hemel dat wordt verduisterd door het Melkwegstelsel) en dus moeilijk te bestuderen zijn met zichtbare golflengten, hebben röntgenwaarnemingen aangetoond dat het gebied van de ruimte gedomineerd door de Norma Cluster (ACO 3627), [4] [5] een enorme cluster van sterrenstelsels met een overwicht aan grote, oude sterrenstelsels, waarvan er vele in botsing komen met hun buren en grote hoeveelheden radiogolven uitstralen .

Debat over schijnbare massa
In 1992 werd een groot deel van het schijnbare signaal van de Great Attractor toegeschreven aan een statistisch effect dat Malmquist-bias wordt genoemd . [6] In 2005 rapporteerden astronomen die een röntgenonderzoek deden van een deel van de hemel dat bekend staat als het Clusters in the Zone of Vermijdingsproject (CIZA), dat de Great Attractor eigenlijk maar een tiende was van de massa die wetenschappers oorspronkelijk hadden geschat. Het onderzoek bevestigde ook eerdere theorieën dat het Melkwegstelsel in feite naar een veel zwaardere cluster van sterrenstelsels wordt getrokken nabij de Shapley Supercluster , die voorbij de Grote Attractor ligt en die de Shapley Attractor wordt genoemd . [7]

Donkere stroom
In de astrofysica is donkere stroming een mogelijke niet-willekeurige component van de eigenaardige snelheid van clusters van sterrenstelsels . De gemeten snelheid is de som van die voorspeld door de wet van Hubble, opgeteld bij een mogelijke kleine, onverklaarde, “donkere” snelheid die in een richting stroomt die de clusters van sterrenstelsels gemeen hebben.

Laniakea Supercluster
De voorgestelde Laniakea Supercluster wordt gedefinieerd als het bassin van de Grote Attractor, dat de voormalige superclusters van Maagd en Hydra-Centaurus omvat. De Grote Aantrekker zou dus de kern zijn van de nieuwe supercluster. [8]

Vela Supercluster
In 2016 kondigde een multinationaal team van Zuid-Afrikaanse, Europese en Australische onderzoekers onder leiding van de Zuid-Afrikaanse astronoom Renée C. Kraan-Korteweg de ontdekking aan van een supercluster van sterrenstelsels die grotendeels de mysterieuze Grote Aantrekker zou verklaren. Met behulp van gegevens van de AAOmega-spectrograaf , de 3,9 m Anglo-Australian Telescope en de Southern African Large Telescope ontdekten astronomen een gebied met galactische overdichtheid dat overeenkomt met de aanduiding ‘supercluster’, die de vereiste verklaring biedt voor een zwaartekrachtafwijking in de Shapley Supercluster buurt waar volgens de theorie de Great Attractor zich zou bevinden. [2]

Zie ook
CfA2                          Grote Muur
Dark flow  –              Een mogelijke niet-willekeurige component van de eigenaardige snelheid van clusters van sterrenstelsels
Donkere materie  – Hypothetische vorm van materie die het grootste deel van de materie in het universum omvat
Dipool-repeller  –    Een centrum van effectieve afstoting in de grootschalige stroom van sterrenstelsels in de buurt van de Melkweg
Hercules-Corona Borealis Great Wall  – Grootste bekende structuur in het waarneembare universum
Shapley Supercluster  – De grootste concentratie van sterrenstelsels in ons plaatselijk universum
South Pole Wall  –          Massieve kosmische structuur

Bron: https://stringfixer.com/nl/Great_Attractor

The Great Attractor (14:26)   https://www.youtube.com/watch?v=Ap3CxAFHSKY

[Auteur]

Berichten