De zomerzonnewende markeert een periode van feest, een aloude traditie wereldwijd.
Van de Latijnse “solstice”, woorden voor “zon” en “stoppen” komt ons woord “zonnewende”. Op zonnewende lijkt de zon even aan de hemel te pauzeren wanneer ze haar noordelijkste punt bereikt, wat op 21 juni om ongeveer 11 uur in het noordelijke halfrond plaatsvindt. Door de tijd heen is de langste daglichtperiode van het jaar door veel verschillende culturen gemarkeerd en gevierd. Een van de meest interessante rituelen zijn die van de inheemse Amerikaanse stammen.
Originele observatoria
Sommige geleerden geloven dat de rangschikking van stenen die honderden jaren geleden door de Plains-indianen op de top van de Big Horn Mountains in Wyoming zijn gebouwd, een eerbetoon is aan de zomerzonnewende. Het “medicijnwiel”, met een diameter van 80 voet, komt overeen met de zonsopgang en zonsondergang van de zonnewende. In het midden is een donutvormige stapel stenen (een steenhoop) verbonden met de rand van de buitenste cirkel door 28 spaken van stenen. Rond de cirkel zijn nog zes stenen cairns (-opstapeling van stenen) opgesteld, waarvan de meeste groot genoeg zijn voor een zittende mens. Elk oriënteert een persoon naar bepaalde plaatsen aan de verre horizon die aangeven waar de zon opkomt of ondergaat tijdens de zomerzonnewende. De structuur is alleen bereikbaar tijdens de warme zomermaanden, omdat deze op de top van de bergketen op 9.642 voet is gebouwd.
Tussen de 70 en 150 wielen zijn geïdentificeerd in South Dakota, Wyoming, Montana, Alberta en Saskatchewan. Er wordt aangenomen dat het “observatorium” van Bighorn gewoon een onderdeel is van een grotere configuratie van onderling verbonden archeologische vindplaatsen die 7.000 jaar Indiaanse culturele aanpassing aan hun landschap vertegenwoordigen.
Astronomische uitlijning:
In 1974 bezocht een archeoastronoom genaamd Jack Eddy dit Medicijnwiel en bestudeerde de uitlijning, dat wil zeggen de rangschikking van rotsen, cairns en spaken. Hij ontdekte dat de rangschikkingen wijzen op de opkomende en ondergaande plaatsen van de zon tijdens de zomerzonnewende, evenals de opkomende plaatsen van Aldebaran in Taurus, Rigel in Orion en Sirius in Canis Major – allemaal heldere, belangrijke sterren die verband houden met de zonnewende. Later vond een andere astronoom, Jack Robinson, een steenhooppaar dat 28 dagen voor de zonnewende het rijzende punt van de heldere ster Fomalhaut met de Zon markeerde.
Waarneming vanaf steenhoop E door de centrale hub (die mogelijk een paal heeft ondersteund) markeert de zonsopgang van de zomerzonnewende. Waarneming vanaf C door het centrum markeerde de equivalente zonnewendezonsondergang.
Als je bij Cairn F staat, kun je de eens per jaar verschijnende dageraad (of heliaal) zien van de belangrijkste sterren Aldebaran, Rigel en Sirius, die een symbolische rol spelen in een oude Cheyenne Massaum-ceremonie en ook belangrijke sterren zijn in het heilige sterrenbeeld Lakota-cirkel “Het dier”. (Uit: http://solar-center.stanford.edu/AO/bighorn.html)
—————— ——————————– ——-
Een andere belangrijke structuur bevindt zich in Chaco Canyon, een dorre vallei in New Mexico. Fajada Butte stijgt bijna 148 meter boven de bodem van de kloof en het is bekend dat het een zonnemarkeringslocatie bevat die de equinoxen en zonnewendes registreert. De structuur omvat drie platen en spiraalvormige rotstekeningen, die schaduwen en lichtstralen werpen om de cycli van zowel de zon als de maan aan te geven. Volgens de traditie is Fajada Butte heilige grond. Waarschijnlijk gebouwd door oude Pueblo-indianen, was Fajada Butte mogelijk het centrum van een complexe samenleving van precolumbiaanse cultuur en de plaats van vieringen en inheemse ceremonies.
Zonnegroet
Veel, zo niet alle, inheemse Amerikaanse stammen voerden ceremonies uit die waren gericht op de zomerzonnewende. De zonnedans, vermoedelijk afkomstig van de Lakota-stam, is een ceremonie die 28 dagen duurde, met als laatste vier tot acht dagen van intens feest. Hoewel de ceremonies van stam tot stam in vorm verschilden, hadden velen gemeenschappelijke kenmerken, zoals dansen, zingen en drummen, gebed, meditatie, het ervaren van visioenen, vasten en huidpiercings. De Arapaho, Arikara, Asbinboine, Cheyenne, Crow, Gros, Ventre, Hidutsa, Sioux, Plains Cree, Plains Ojibway, Sarasi, Omaha, Ponca, Ute, Shoshone, Kiowa en Blackfoot behoren tot de stammen die feestvierden.
De zonnedans werd in de tweede helft van de negentiende eeuw over het algemeen verboden vanwege de vermeende aspecten van zelfmarteling. Meestal werd een danser door de huid geprikt en met touwen en pinnen verbonden met een boom of een paal waarrond hij danste totdat de pinnen of de piercings braken. Symbolisch voor dood en vernieuwing, geloofde men dat de danser mentaal, spiritueel en fysiek herboren werd. De ceremonie als geheel sprak tot de continuïteit van het leven; het was bedoeld om een cyclus van regeneratie over te brengen waarin de hele natuur met elkaar verweven is.
Geen ongewoon geloof voor de zomerzonnewende, die door de oervolkeren over de hele wereld werd gevierd.
Andere tradities
De oude Chinezen geloofden dat de zon precies in het midden van de hemel stond, zonder helling, ’s middags op sum meer zonnewende; dus markeerden ze dit moment als het begin van de zomer. Voor de zomerzonnewende namen ze deel aan ceremonies ter ere van de aarde, vrouwelijkheid en de kracht die bekend staat als yin, in tegenstelling tot rituelen voor de winterzonnewende, die waren gewijd aan de hemel, mannelijkheid en yang.
Bij de oude Grieken betekende zomerzonnewende viering, inclusief rituelen voor een festival ter ere van de landbouwgod Cronus. Door hun sociale codes op te geven, namen slaven deel als gelijken en werden ze vaak bediend door hun meesters. Voor Grieken betekende de zomerzonnewende ook het aftellen van een maand naar de opening van de Olympische spelen. Ondertussen brachten de oude Romeinen in de dagen voorafgaand aan de zomerzonnewende hulde aan Vesta, de godin van de haard. Romeinse rituelen omvatten het verwijderen van een ongeboren kalf uit de baarmoeder van zijn moeder en het daaropvolgende offer.
Midzomer was een cruciale tijd van het jaar voor Vikingen, Noordse zeevaarders, die bijeenkwamen om juridische zaken te bespreken en geschillen rond de zomerzonnewende op te lossen. Ze zouden ook putten bezoeken waarvan men dacht dat ze genezende krachten hadden en enorme vreugdevuren bouwen. Deze traditie van vreugde aan de zijde van vreugdevuren werd ook beoefend door Germaanse, Slavische en Keltische heidenen; deze traditie wordt nog steeds genoten in Duitsland, Oostenrijk, Estland en andere landen.
Stonehenge
Er wordt aangenomen dat de druïden, Keltische hogepriesters, tijdens de midzomer rituele vieringen leidden. Hoewel mensen in de volksmond geloven dat dit plaatsvond in Stonehenge, de steencirkel in Wiltshire, Engeland die naar schatting rond 3.100 voor Christus is gebouwd, zeggen historici dat dit niet het geval is. Stonehenge is gebouwd in drie fasen en vereist meer dan dertig miljoen arbeidsuren. Het is gemaakt van blauwe steen, sarsen en Welsh zandsteen. De redenen waarom Stonehenge werd gebouwd zijn onbekend, hoewel speculaties variëren van mensenoffers tot astronomie.
De historici negerend, komen veel hedendaagse heidenen en eenvoudige feestvierders samen in Stonehenge om de zonnewende te vieren; Fox News meldde zelfs dat meer dan 20.000 feestvierders zich vandaag bij het beroemde Stonehenge-monument hebben verzameld om de gelegenheid te vieren.
(Bron: Sofaer A, Sinclair RM, Doggett LE. Maanmarkeringen op Fajada Butte, Chaco Canyon, New Mexico. Archeoastronomie in de Nieuwe Wereld. 1983.)
~~~~~~~~~~~~ ~~~~~~~~~~~~~~
Summer Solstice, Native Americans, And The Tradition Of Renewal
Summer solstice marks a period of celebration, a time-honored tradition worldwide.
From the Latin words for “sun” and “to stop” comes our word “solstice.” On solstice, the sun does appear to pause in the sky when it reaches its northernmost point, which occurred at 1:04 a.m. EST on June 21. Throughout time, the year’s longest span of daylight has been marked and celebrated by many different cultures. Among the most interesting rituals are those of the native American tribes.
Original Observatories
Some scholars believe that the arrangement of stones built several hundred years ago by the Plains Indians on the top of Wyoming’s Big Horn Mountains is a tribute to the summer solstice. The “medicine wheel,” with a diameter of 80 feet, aligns with solstice sunrise and sunset. At the center is a doughnut-shaped pile of stones (a cairn) connected to the rim of the outer circle by 28 spokes of stones. Six more stone cairns are arranged around the circle, most large enough to hold a sitting human. Each orients a person to certain places on the distant horizon that indicate where the sun rises or sets on summer solstice. The structure is only reachable during the warm summer months as it was built at the top of the mountain range at 9,642 feet.
Astronomical Alignments:
In 1974, an archaeoastronomer named Jack Eddy visited this Medicine Wheel and studied its alignments, that is, its arrangements of rocks, cairns, and spokes. He found the arrangements point to the rising and setting places of the Sun at summer solstice, as well as the rising places of Aldebaran in Taurus, Rigel in Orion, and Sirius in Canis Major — all bright, important stars associated with the Solstice. Later another astronomer, Jack Robinson, found a cairn pair that marked the bright star Fomalhaut’s rising point with the Sun 28 days before solstice.
Sighting from cairn E through the center hub (which may have supported a pole) marks the summer solstice sunrise. Sighting from C through the center marked the equivalent solstice sunset. Standing at cairn F, one could sight the once-yearly dawn, or heliacal, risings of the key stars Aldebaran, Rigel, and Sirius, which play symbolic roles in an ancient Cheyenne Massaum ceremony and are also important stars in the sacred Lakota circle constellation “The Animal”. (From: http://solar-center.stanford.edu/AO/bighorn.html)
—————— —————————————
Between 70 and 150 wheels have been identified in South Dakota, Wyoming, Montana, Alberta, and Saskatchewan. It is believed that the Bighorn “observatory” is simply one part of a larger configuration of interrelated archeological sites that represent 7,000 years of Native American cultural adaptation to their landscape.
Another significant structure is located in Chaco Canyon, an arid valley in New Mexico. Fajada Butte rises nearly 148 yards above the canyon floor and is known to contain a solar marking site that records the equinoxes and solstices. The structure includes three slabs and spiral petroglyphs, which cast shadows and shafts of light to indicate the cycles of both sun and moon. According to tradition, Fajada Butte is sacred ground. Probably constructed by ancient Pueblo Indians, Fajada Butte may have been the center of a complex society of precolumbian culture and the site of celebrations and native ceremonies.
Sun Salutation
Many, if not all, of the native American tribes performed ceremonies focused on summer solstice. The sundance, believed to have originated with the Lakota tribe, is a ceremony that lasted 28 days, with a final four to eight days of intense festivity. Although the ceremonies varied in form from tribe to tribe, many had features in common, such as dancing, singing and drumming, prayer, meditation, the experience of visions, fasting, and skin-piercings. The Arapaho, Arikara, Asbinboine, Cheyenne, Crow, Gros, Ventre, Hidutsa, Sioux, Plains Cree, Plains Ojibway, Sarasi, Omaha, Ponca, Ute, Shoshone, Kiowa, and Blackfoot are among the tribes that celebrated.
The sundance was generally outlawed in the latter part of the nineteenth century because of the perceived aspects of self-torture. Typically, a dancer was pierced through the skin and connected by ropes and pegs to either a tree or a stake around which he would dance until the pegs or the piercings broke. Symbolic of death and renewal, the dancer was believed to be reborn mentally, spiritually, and physically. The ceremony as a whole spoke to the continuity of life; it was meant to convey a cycle of regeneration wherein all of nature is intertwined.
Not an uncommon belief for summer solstice, which has been celebrated by the ancients around the globe.
Other Traditions
The ancient Chinese believed the sun was exactly in the middle of the sky, without slant, at noon on summer solstice; thus, they marked this moment as the beginning of summer. For summer solstice, they participated in ceremonies to honor the earth, femininity, and the force known as yin in contrast to winter solstice rituals, which were devoted to the heavens, masculinity, and yang.
Among the Ancient Greeks, summer solstice meant celebration, including rituals for a festival in honor of the agriculture god Cronus. Abandonging their social codes, slaves participated as equals and were often served by their masters. For Greeks, the summer solstice also marked a one-month countdown to the opening of the Olympic games. Meanwhile in the days leading up to summer solstice, the Ancient Romans paid tribute to Vesta, the goddess of the hearth. Roman rituals included the removal of an unborn calf from its mother’s womb and subsequent sacrifice.
Midsummer was a crucial time of year for Vikings, Nordic seafarers, who would meet to discuss legal matters and resolve disputes around the summer solstice. They would also visit wells thought to have healing powers and build huge bonfires. This tradition of rejoicing by the side of bonfires was also practiced by Germanic, Slavic, and Celtic pagans; this tradition is still enjoyed in Germany, Austria, Estonia, and other countries today.
Stonehenge
It is believed the Druids, Celtic high priests, led ritual celebrations during midsummer. Although popularly people believe this took place at Stonehenge, the stone circle located in Wiltshire, England that is estimated to have been built around 3,100 BC, historians say that this is not the case. Constructed in three phases and requiring more than thirty million hours of labor, Stonehenge is made of bluestone, sarsen, and Welsh sandstone. The reasons Stonehenge was built are unknown, though speculation ranges from human sacrifice to astronomy.
Ignoring the historians, many contemporary pagans and simple partiers congregate at Stonehenge to celebrate solstice; in fact, Fox News reported more than 20,000 celebrants have gathered at the famed Stonehenge monument to mark the occasion today.
Source: Sofaer A, Sinclair RM, Doggett LE. Lunar Markings on Fajada Butte, Chaco Canyon, New Mexico. Archaeoastronomy in the New World. 1983.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.