Dit is je lichaam, je grootste geschenk, zwanger van wijsheid die je niet hoort, verdriet waarvan je dacht dat het vergeten was, en vreugde die je nooit hebt gekend.
– Marion Houtman
*
Maar ik zal je vertellen wat kluizenaars beseffen. Als je naar een heel ver bos gaat en heel stil wordt, zul je gaan begrijpen dat je met alles verbonden bent.
– Alan Watts
*
Mensen leven met gesloten ogen te midden van magische kliffen.
— Le Paysan de Paris », 1925 door Louis Aragon
*
Je kunt niet van een vrouw of een man houden zonder ze eerst te hebben uitgevonden, je kunt niet van iemand anders houden zonder ze te hebben uitgevonden, ze zich te hebben voorgesteld…
— La Nuit Sera Calme de Romain Gary.
*
Het enige wat we nodig hebben is de wil. De komende decennia bieden een laatste kans om een stabiel huis voor onszelf te bouwen en de rijke, gezonde en prachtige wereld te herstellen die we van onze verre voorouders hebben geërfd. Onze toekomst op deze planeet, voor zover wij weten de enige plek waar leven van welke aard dan ook bestaat, staat op het spel.
– Sir David Attenborough
*
We stellen ons de wereld voor zonder hart, beroofd van familierelaties, in stukken gebroken. Waarom doen we dat? Zou het kunnen zijn omdat wij zelf gebroken en verbannen zijn? Als dat zo is, waarom? Hoe zijn wij wezen geworden die aan de storm werden overgelaten?
Het lijkt verdacht veel alsof we ons deze wereld hebben voorgesteld en gevangen zitten in onze eigen uitvinding, zonder te vermoeden dat we een keuze hebben. Er is een groot verschil tussen jezelf voorstellen dat je met alles verbonden bent, en dat je met niets verbonden bent. Een cultuur die zichzelf in een staat van isolatie waant, is heel anders dan een cultuur die overal familie ziet. Zijn aannames over het leven zijn vol eenzaamheid en dreiging. De kinderen leren hun leven te plannen op basis van overleving in plaats van creativiteit of simpele vreugde.
Zoals de zaken er nu voorstaan, stellen we ons een wereld voor die beperkt wordt door bekrompen eigenbelang, waarbij elke levensvorm met elke andere levensvorm concurreert om zijn fundamentele voortbestaan. Dit is de wereld die we ons voorstellen, uitvinden en onderhouden. En toch bestaat het eigenlijk niet buiten menselijke constructies. Het kan zijn dat we de term ‘levensweb’ horen zonder de implicaties ervan volledig te begrijpen. Het potentieel van het menselijk bewustzijn om over de hele planeet een wederzijds en vrij bloeiende tuin van Eden te creëren, wordt onderdrukt door angst voor aanvallen.
We merken dat te veel of te weinig middelen de creativiteit belemmeren. Het voldoen aan de basisbehoeften die nodig zijn om te leven zonder angst voor ziekte of honger, lijkt voldoende te zijn om de creatieve instincten van de meeste mensen vrij te maken. Gek genoeg is te veel net zo slecht als te weinig, zo blijkt uit de onderzoeken. In de VS is het voor de hand liggende probleem dat van weinig tot geen basisveiligheid, zodat de meeste mensen een leven niet kunnen voorstellen waar ze kunnen spelen en nieuwe dingen te verzinnen. We zijn gedwongen ons te concentreren op overleven.
Rosso Emerald Crimson, “In The Flow”
De wereld wacht erop dat wij ons bewust worden van wat zij werkelijk is, en dat is niet wat wij ons voorstellen dat het is. Als we de schoonheid en de wonderbaarlijke en speelse vreugde ervan willen opmerken, zullen we moeten zien hoe we een spiegelbeeld blijven bedenken van onze zelfgecreëerde isolatie en hoe dat ons belemmert. Onze relaties worden geplaagd door de manier hoe we anderen in onze mind opnieuw uitvinden, maar nog belangrijker is dat we de wereld waarin we leven op dezelfde manier steeds heruitvinden.
We leven toevallig op een planeet die we nauwelijks kennen, omdat we onszelf nauwelijks kennen. We hebben een fictieve wereld uitgevonden die het heilige web van Leven in de hele plant vernietigt, omdat we de realiteit, de echtheid ervan niet kunnen zien. De kern van deze situatie is hoe we kijken en fantaseren. We hebben een gevaar bedacht dat hoeft niet te bestaan. Onze verzinsels dagen ons uit om er doorheen te kijken en ons weer bij de familie van wezens aan te sluiten.
De aard van onze onsterfelijke levens ligt in het verlengde van onze woorden en daden die zich blijven verspreiden in de loop van alle tijd. Deze krachten die Tijd en Ruimte herscheppen en die de persoon vormen die we denken te zijn beginnen lang voordat we geboren worden en gaan door na ons overlijden. Onze levens en onze keuzen, zoals kwantumbanen, worden in een moment begrepen. En bij elk kruispunt zal elke ontmoeting een nieuwe potentiële richting suggereren. Onze levens zijn niet van ons. Heden, verleden, toekomst, alles is met elkaar verbonden.
(fragmenten uit boek/film ‘Cloud Atlas’)
Mijn leven reikt veel verder dan mijn eigen beperkingen. Al mijn grenzen zijn conventies die nog getranscendeerd kunnen worden, zolang ik mijzelf maar kan voorstellen dat ik dit doe. Gisteren ging mijn leven een kant op. Vandaag gaat het een andere kant op. Gisteren had ik niet gedacht te doen wat ik vandaag heb gedaan. En zo zijn er talloze verschijnselen die ons leven bepalen. De woordfragmenten uit het boek/de film ‘Cloud Atlas’ beschrijven in mijn beleving exact waar ons menselijke bestaan hier in deze realiteit over gaat. Een fantastisch boek dat ook goed verfilmd is, over verschijnselen in tijdlijnen.
Ik ben Hier, nu, en ik was er altijd al, 21 miljard jaar geleden, en ik zal er over 500.000 jaar ook zijn. Ik ken mezelf uitsluitend door de ogen van de ander. Iedere ontmoeting heeft betekenis. Voor jezelf, voor de ander, voor alle tijdlijnen die er waren, zijn, en zullen zijn, want alles vindt gelijktijdig plaats. Al onze gedachten, daden en woorden scheppen heden, verleden en toekomst tegelijkertijd in alle tijdlijnen. Ga bewust op pad, zie ieder mens, ieder verschijnsel. Een minuut, een dag, een jaar, een leven, honderden levens worden gevormd en geschapen door de gedachten, woorden en daden van een mens. Zo belangrijk en betekenisvol ben jij. Ben ik. Is alles en iedereen.
En het muziekstuk vind ik ook diepgaand krachtig en prachtig:
Lieve Brongenoten, ik schreef het volgende artikel oorspronkelijk in het Duits (mijn aardse moedertaal). De tekst is hieronder te vinden. Als u het in het origineel Duits wilt lezen, zonder automatische vertaling, scroll dan direct naar beneden. Ik weet zeker dat u door alle lagen heen kunt kijken die tijdens de technische conversie en door de vertaling zijn toegevoegd en dat u de oorspronkelijke frequentie waarin ik de tekst heb geschreven, kunt waarnemen.
Voorbij de grenzen van aardse talen met liefdevolle groeten in verbondenheid Nicola
In verbondenheid met Hannie. Dinsdagmiddag ontving ik de informatie dat Hannie maandag had afscheid genommen van het aardse leven in een avatarlichaam in deze werkelijkheid. Ik voel diepe dankbaarheid dat ik haar in de laatste maanden van haar leven hier in deze werkelijkheid heb ontmoet.
En ik werd mij ineens weer bewust, wat voor bijzondere momenten dit zijn voor ons zieners, het aankoppelen aan en ook weer loskoppelen uit werkelijkheden – het reizen door middel van ons bewustzijn.
Wat een gigantische kracht ligt er in de oorspronkelijke emotie van afscheid kosmisch – aards. Aan welke “kant” van afscheid we ook staan – het doet er niet toe. Het gaat om het voelen van deze zuivere, heldere energie. En het zijn de banden van verbondenheid die ons aan beide kanten van de reis verder laten dragen – ALTIJD.
Leven
in de oneindigheid van ZIJN zonder begin en zonder einde deel van het grote geheel het aardse afscheid enerzijds tegelijkertijd bevrijdende uitbreiding van bewustzijn aan de andere kant alles weer herinnerd ontspanning – weidsheid zuiverheid – schoonheid – helderheid – wijsheid verdriet – vreugde – tranen diep gevoelde dankbaarheid voor alles ervaren voor elke ontmoeting ALLES verenigd in het NU in de ruimte van het oorspronkelijke bewustzijn onsterfelijkheid levende en waarachtige toevoegingen in het grote kosmische geschiedenisboek niets is en was ooit tevergeefs de samenwerking gaat verder – aan deze kant en voorbij deze werkelijkheid in het oorspronkelijke bewustzijn zijn er geen grenzen – hier heersen grenzeloosheid en universele kosmische verbondenheid – altijd.
VREDE
*** Lieve Hannie, bedankt voor je krachtige en onvermoeibare werk in de missie van de mensheid hier op aarde.
In verbondenheid over de grenzen van ruimte en tijd heen met allen die op pad zijn in deze missies levend en waarachtig
Nicola
14 maart 2023
In Verbundenheit mit Hannie. Dienstagmittag erreichte mich die Nachricht, dass Hannie am Montag Abschied genommen hat vom irdischen Leben in einem Avatarkörper in dieser Realität. Ich fühle tiefe Dankbarkeit, dass ich ihr in den letzten Monaten ihres Lebens hier in dieser Realität begegnet bin.
Und mir wurde in eins wieder bewusst, was für besondere Momente das für uns Seher sind, das Ankoppeln an und auch das Loskoppeln aus Wirklichkeiten – das Reisen mittels unseres Bewusstseins.
Was für eine gigantische Kraft steckt in der ursprünglichen Emotion von Abschied kosmisch – irdisch. Auf welcher „Seite“ des Abschiedes wir uns auch immer befinden – es spielt keine Rolle. Es geht um das Fühlen dieser puren, klaren Energie. Und es ist die Verbundenheit, die uns auf beiden Seiten der Reise weiter trägt – IMMER.
Leben
in der Unendlichkeit des SEINS ohne Anfang und ohne Ende Teil des großen Ganzen irdischer Abschied auf der einen Seite zeitgleich befreiende Ausdehnung von Bewusstsein auf der anderen Seite ALLES wieder ERINNERT Entspannung – Weite Reinheit – Schönheit- Klarheit – Weisheit Traurigkeit – Freude – Tränen tief empfundene Dankbarkeit für alles Erlebte für jede Begegnung ALLES vereint im JETZT im Raum des ursprünglichen Bewusstseins Unsterblichkeit lebendige und wahrhaftige Einträge im großen, kosmischen Geschichtsbuch nichts ist und war jemals umsonst Die Zusammenarbeit geht weiter – diesseits und jenseits dieser Realität. Im ursprünglichen Bewusstsein gibt es keine Grenzen – hier herrschen Grenzenlosigkeit und universelle, kosmische Verbundenheit – immer.
FRIEDEN
***
Danke, beste Hannie, für dein kraftvolles und unermüdliches Wirken in der Mission Menschlichkeit hier auf der Erde.
In Verbundenheit über die Grenzen von Raum und Zeit hinweg mit allen, die in diesen Missionen unterwegs sind lebendig und wahrhaftig
Wanneer ik deze specifieke belichaming, of avatar, verlaat voor een betere wereld, zullen dan mijn bioscoop, mijn zichtbare wereld, mijn kinderen, mijn huis, een leven wat ik kende met mij verdwijnen? Of blijft er toch “iets” op de Aarde?
❗️ANTWOORD van lee:
Het leven gebeurt niet op Aarde. Het leven wordt op de Aarde geprojecteerd. Weet je, net als een projector – er wordt een beeld in gevormd en vervolgens naar het scherm overgebracht. We kijken naar het scherm en er is een illusie dat er een afbeelding is. Maar dit is een projectie van een projector.
Als je het scherm verlaat, verschuift jouw aandacht naar de projector. Na de dood begrijp je dat alle gebeurtenissen zich niet op het scherm afspelen, maar in de projector zelf. En “dan” kijk je vanaf deze projector hoe jouw beeld op het scherm verdween. In dit geval is alle actie voor jou binnenin de projector verschoven. En nu realiseer je je de essentie van de processen, je realiseert je dat je familieleden op het scherm, hoewel ze je niet zien, maar in de projector dichtbij zijn.
Dit alles betekent een overgang van aandacht naar een bredere staat, naar een toestand waarin je niet meer zo geïnteresseerd bent in het kijken naar het scherm, omdat je nu al betrokken bent bij het proces dat het beeld zelf creëert, en ook het licht en zelfs het principe van het maken van verschillende filmprojecties.
❓VRAAG:
Ik hoorde een interessant idee dat we in onze realiteit onze dood niet zien, want wat er ook gebeurt, we bevinden ons altijd in de realiteit waarin we leven. Zelfs als bijvoorbeeld iedereen in het vliegtuig sterft als het neerstort, zullen we het zeker overleven. Zit hier enige waarheid in?
❗️ANTWOORD van lee:
Eigenlijk is dit de zuiverste waarheid. Per slot van rekening zijn “wij” in jouw context individuen, dat wil zeggen het ego. En het ego ziet alleen wat het in het vorige moment heeft GELOOFD. Het ego kijkt altijd achterstevoren. En zo bestaat het van moment tot moment.
Dus ofwel duikt het ego in een andere versie van het leven, of het houdt op een ego te zijn en valt buiten de kaders van het leven. En terwijl je leeft, ben je hoogstwaarschijnlijk al over een dozijn van je doden heen gesprongen in een paar dozijn levensjaren.
❓VRAAG:
Als wie zal ik mijzelf beseffen in het geval van het loslating van mijn persoonlijkheid, desincarnatie? Geest? Ziel? Afgescheiden van alle bewustzijn?
❗️ANTWOORD van lee:
Je wordt je eindelijk bewust van jezelf. De vraag die geen antwoord heeft gevonden – “wie ben ik?” wordt een evident antwoord. Als je het antwoord hebt gevonden, is er geen vraag “wie zal ik zijn na…”. Tegelijkertijd blijft de relatie tot de fysieke persoonlijkheid bestaan als een herinnering aan een droom of aan een gebeurtenis van gisteren. En je zult naar het fysieke leven kijken op dezelfde manier als je nu naar je foto kijkt – je ziet jezelf alsof, maar je weet zeker dat jij degene bent die naar de foto kijkt, en niet de foto zelf.
❓VRAAG:
Hoe blijf je in Ik-ZELF en niet ga uitglijden, niet vergeten? Wat is de aard van twijfel?
❗️ANTWOORD van lee:
Technisch gezien is de basis van vergetelheid en twijfel het misbruik van een van de energiekanalen. Overheersing van Yin over Yang en vice versa.
Dit kan worden begrepen aan de hand van het voorbeeld van de spiegelanalogie. Als het egaal is, herken je jezelf in de weerspiegeling. Mocht het convex of juist concaaf gemaakt worden, verandert je gezicht in een soort monster of clown.
Vervormde energieën creëren een vervormde reflectie – en je herkent de wereld niet die je hebt gecreëerd. Dat wil zeggen, jouw eigen perceptie van jezelf verschilt van perceptie “buitenaf”, het maakt het dat je in externe bronnen gaat geloven. Hoe meer vervormingen, hoe verder je Zelf-perceptie. En op een gegeven moment begin je überhaupt te geloven dat JIJ niet bestaat – er is alleen een fysiek lichaam dat op biologische wijze gedachten creëert. Dienovereenkomstig wordt dit lichaam volledig bepaald door externe wetten.
De basis van zelfbewustzijn – DAO – is balans van Yin-Yang-energieën. De betekenis van deze energieën is een vergelijking van de reflectie en hun bron – de gereflecteerde IK BEN.
Когда я уйду из этого конкретного воплощения в мир лучший, моё кино, мой видимый мир, мои дети, дома, некая жизнь, которую я знала, исчезнет вместе со мной? Или что-то всё же останется на земле?
❗️ОТВЕТ lee:
Жизнь не происходит на Земле. Жизнь проецируется на Землю. Знаете, как проектор – внутри него формируется картинка, а потом передаётся на экран. Мы смотрим на экран и возникает иллюзия, что там и есть картинка. Но это проекция с проектора.
Ваш уход с экрана – это сдвиг внимания внутрь проектора. После смерти вы понимаете, что все события разворачиваются не на экране, а внутри самого проектора. И «потом» вы из этого проектора наблюдаете, как на экране пропало ваше изображение. При этом всё действо для вас сместилось внутрь проектора. И теперь вы осознаёте суть процессов, вы осознаёте, что ваши родные на экране хоть вас и не видят, но внутри проектора они рядом.
Всё это означает переход внимания к более расширенному состоянию, к такому, где вам уже не так интересно смотреть на экран, ведь вы теперь уже вовлечены в тот процесс, что создаёт саму картинку, сам свет и сам принцип создания разных фильмов-проекций.
❓ВОПРОС:
Слышал интересную мысль, что в своей реальности мы не видим свою смерть, ведь что бы ни произошло, мы всегда попадаем в ту реальность, где мы живы. Например, даже если в самолёте при падении все погибнут, то мы выживем обязательно. Есть ли в этом доля правды?
❗️ОТВЕТ lee:
Собственно, это чистейшая правда. Ведь «мы» в вашем контексте – это личности, то есть эго. А эго видит только то, где оно ПРОЖИЛО предыдущий момент. Эго всегда смотрит себе в зад. Так оно существует от момента к моменту.
Таким образом, или эго ныряет в другой вариант жизни, или перестаёт быть эгом, попадая за пределы жизни. И пока вы живы, вы, скорее всего, уже перепрыгнули дюжину своих смертей за пару дюжин лет жизни.
❓ВОПРОС:
При развоплощении кем я буду себя осознавать? Дух? Душа? Отдельное от всех сознание?
❗️ОТВЕТ lee:
Вы будете себя осознавать наконец-то Собой. Тот вопрос, что не находил ответа – «кто я?», станет самоочевидным ответом. Если ответ вы нашли, тогда не остаётся вопроса «кем я буду после». При этом отношение к физической личности остаётся как память о сне или о вчерашнем событии. И вы будете смотреть на физическую жизнь так же, как сейчас смотрите на свою фотографию – вы видите как бы себя, но знаете точно, что вы – это тот, кто смотрит на фото, а не само фото.
❓ВОПРОС:
Как оставаться в СЕБЕ, в Я, и не скатываться, не забываться? Какова природа сомнения?
❗️ОТВЕТ lee:
Технически основа забвения и сомнения в злоупотреблении одним из каналом энергии. Перевес Инь над Ян и наоборот.
Понять это можно на примере аналогии с зеркалом. Когда оно ровное, вы себя узнаёте в отражении. Стоит его сделать выпуклым или наоборот вогнутым внутрь, как ваше лицо превращается в какого-то монстра или клоуна.
Искажённые энергии создают искажённое отражение – и вы не узнаёте мир, который вы создали. То есть ваше восприятие себя отличается от внешнего восприятия, что заставляет верить во внешние источники. Больше искажений – дальше ваше Я-восприятие. И в какой-то момент вы вообще начинаете верить в то, что Вас нет – есть просто физическое тело, которое биологически создаёт мысли. Соответственно, это тело полностью определено внешними законами.
Итак, основа самосознания – ДАО – баланс энергий Инь-Ян. Смысл этих энергий – сопоставление отражения и их источника – отражаемого Я ЕСТЬ.
Het kanaal van de auteur lee over de creatieve schepping van eigen realiteit – geen mystiek, alleen de rol van bewustzijn in hoe gebeurtenissen in het persoonlijke leven worden gecreëerd. Puur praktijk. Duidelijk en eenvoudig over de materialisatie van gedachten.
Авторский канал lee о креативном творении собственной реальности – никакой мистики, только роль Сознания в том, как создаются события в личной жизни. Чистая практика. Ясно и просто о материализации мыслей.
(door Judith van Beers) Op 12 september 2022, sprak ik in voor de gemeente Zutphen.De voorzitter liet mij niet mijn hele betoog doen maar, zoals een raadslid benoemde, mogelijk de ogen geopend.
Dank voor je betrokkenheid. Voel je vrij dit bericht te delen.
Warme groet, Judith
Goedenavond edelachtbare heren, dames, Griffier, RaadsLeden, Burgemeester, pers en andere aanwezigen in deze raadszaal,
Omdat ik weet dat u hier, zeker zo kort na uw vakantie, met verenigde moed en de beste bedoelingen aanwezig bent, wil ik hierbij benoemen dat ik weet dat u allen, zoals ik dat noem “uw stinkende best” doet om de situatie hier op aarde te veranderen en waar mogelijk te verbeteren.
Net als ik.
Mijn naam is Judith van Beers. Ik ben onderzoeker. Alles wat ik deel heb ik zelf geconstateerd. Ik praat niemand na, behalve mezelf. Ik ben ambassadeur van het Leven. In dat kader ben ik vanavond hier en richt ik mij tot u met betrekking tot:
Veiligheid en de belangrijkheid van Leven (in de gemeente Zutphen)
Aan het eind van mijn betoog, deel ik 3 vragen die betrekking hebben op de door mij gedeelde informatie.
Sinds een maand of 6 ben ik woonachtig in een voor mij nieuw deel van Nederland, uw gemeente. Ik woon vlakbij de Tighelbeeksewaard en ben daar dan ook, samen met mijn hondje, dagelijks te vinden. Ik ben hier, tegelijkertijd met U op aarde, om integriteit terug te laten keren. Integriteit van Leven.
Wat is Leven? Speelsheid, door elkaar heen bewegen zonder vooringenomen doel of uitkomst maar gewoon omdat u van binnen voelt dat u zo dient te bewegen, creativiteit en vermeerdering. Wanneer het Leven aanWezig is, vermeerdert energie zich.
Wat is integriteit? U begrijpt dat dat een onderwerp is waar ik heel goed naar heb gekeken, anders zou ik daar nooit voor kunnen staan.
Integriteit is geen concept. Het is geen waarde en geen maniertje van de persoonlijkheid om iets te manipuleren. Het is aanwezig, of niet. Het is iets wat laat zien of u Leeft wat u van binnen weet. Ofwel. Integriteit is in mij aanwezig, en wordt door mij geleefd, naar de buitenwereld toegebracht, wanneer mijn gezichtsuitdrukking op lijn is met dat wat er in mij gebeurt. Dat kan alleen wanneer ik integriteit Leef. Wanneer ik Leef wat ik deel, en deel wat ik Leef.
Ik deel dus geen concepten, ik LEEF ze en dat deel ik.
Hoe zit dat met u als ik vragen mag? Leeft u wat u deelt? Staat U voor dat wat U in persoon, werkelijk belangrijk vindt? Of sluit u steeds weer compromissen en staat u ondertussen voor iets wat een ander belangrijk vindt of lijkt te vinden?
Wanneer ik kijk naar deze wereld waarin wij Leven, dan zie ik verdeeldheid. Ik zie mensen die overal maar gevraagd en ongevraagd hun mening verkondigen. Mensen die oordelen over zichzelf en anderen en die zich ongegeneerd uitspreken en aannames doen over u en mij.
Wellicht doet u dat momenteel ook over mij, een aanname, oordeel of mening hebben? Dat zou jammer zijn want dan mist u wat ik hier vanavond aan u kom brengen.
In mijn wereld zijn U en ik, gelijk-waardig aan elkaar. We hebben echter ons Leven allebei en allemaal, anders ingericht. We verdienen andere bedragen, hebben andere banksaldi en mogen zien dat dankzij meer of minder titels, geld of bezit, de één of de ander, niet meer of minder belangrijk is.
Ongelijkwaardigheid is niet iets wat het Leven kent: een grote boom is niet belangrijker dan een kleintje. Alle bomen zorgen in gelijk-waardigheid voor elkaar. Als een boom het moeilijk heeft omdat een zwam hem heeft gevonden, of als een boom door de mens gekapt wordt, zorgen de andere bomen dat de balans hersteld wordt.
Zo leef ik mijn Leven. In gelijkwaardigheid.
Wij zijn gelijk de natuur. Wij zijn bomen en hebben allemaal een andere taak: de één maakt appeltjes, de ander besjes en nog een ander zorgt ervoor dat alle bomen vochtige voeten blijven houden. En zo is het: uw taak is de mijne niet, de mijne is de uwe niet. Mede hierom kan en zal ik iets anders waarnemen, kunnen zien in deze wereld dan u. Omdat mijn taak nou eenmaal zorgt voor een andere focus dan die van u.
Er zou hier op aarde iets gaande zijn wat evolutie heet. Evolutie betekent in jip en janneke taal: geleidelijk, een betere versie van jezelf worden. Dat is een mooi concept en de vraag is wanneer? En hoe kunnen we zien of dat werkelijk gaande is? En hoe kunnen we dat dan meetbaar maken?
Daar zou ik graag het volgende voor naar voren willen schuiven.
Een betere versie van mezelf. Hoe meet ik dat? Gelukkiger dan toen ik werd geboren? Nee, dat is niet mogelijk want ik ben gelukkig geboren. We hoeven alleen maar in de ogen van een baby of een puppy te kijken om in onszelf dat geluk weer te ervaren.
Een betere versie van mezelf heeft per definitie als resultaat: een upgrade van mijn omgeving. Van de aarde dus. Van de natuur. Dus dat ik de aarde beter achterlaat dan dat ik hem vond. Al zou dat ook ietsie pietsie mogen zijn want het woord geleidelijk, geeft geen tijdspanne.
Ik arriveerde hier in 1968. De grond was rijk, de natuur in balans, de autoruiten zaten vol insecten, die moest je zeker wekelijks bij de pomp schoonwassen. Handen wassen deden we alleen voor het eten, griep en verkoudheid waren de bedoeling en de Nederlandse mens was slank, gezond en zonder chronische ziektes of medicijnen. De Nederlandse luchten waren zoals te zien is op de schilderijen van de Hollandse meesters en de producten van de boeren, zaten, dankzij natuurlijke bemesting en jaarlijkse verandering van teelt, vol vitamines en mineralen. Kanker bestond nog nauwelijks, depressie ook niet en geld was, op wat uitzonderingen na, behoorlijk gelijk verdeeld. Mijn ouders kochten in die tijd hun eerste huis, een herenhuis in een statige straat in Haarlem. Een huis met zeven trappen. Zij betaalden 40.000gulden, een slordige 19.000euro en leenden dat bij een bank. Mijn vader was in loondienst als onderwijzer en kreeg een financiering via de bank. .
Wat is er in die 54 jaar veranderd? Wat zien uw kinderen of kleinkinderen toen zij geboren werden? Wat is het verhaal wat zij gaan vertellen?
Met de natuur gaat het bergafwaarts. Er is dan ook grof in de natuur ingegrepen waardoor de natuur uit balans is. Dankzij verstrengelde belangen werd beleid uitgevoerd wat niet bijdraagt aan Leven maar aan het tegenovergestelde: overleven. Naast het wereldwijd kappen van bomen, om plaats te maken voor soja, wat niet alleen aan opgehokte dieren wordt gevoerd maar ook steeds meer aan mensen, is het lozen van gif nog steeds gebruikelijk. De grond is arm, biodiversiteit verdwenen en de boeren worden van bovenaf gedwongen om hun land jaarlijks in te spuiten met round up of wel glyfosaat. Een gif wat ieder Leven onmogelijk maakt en ondanks eerder verbod in 2016, weer in alle winkels wordt verkocht. U herkent die ingespoten boerenakkers aan gele velden. Alsof er in het vroege voorjaar gehooid zal worden. De mens die dit gif binnenkrijgt, die de gewassen, geteeld op die velden tot zich neemt, beschadigd onwetend, haar neurologisch systeem. De vervuiling van het drinkwater is hierdoor flink toe aan het nemen. Groentes bevatten tgv dit beleid 4/5e minder vitamines en mineralen dan in 1968 het geval was. Vlees bevat dankzij het verplichte vaccinatiebeleid wat braaf, of niet braaf, uitgevoerd wordt veel anti biotica waardoor de mens resistent wordt en zichzelf niet meer weet te weren tegen infecties zoals bacteriën, griep en andere virussen.
1 op de 10 mensen zou zich depressief noemen en 1 op de 3 mensen krijgt kanker en met betrekking tot chronische ziektes: uit een onderzoek uit 2019 bleek dat 1 op de 4 kinderen een chronische ziekte heeft.
Anno 2022, wat is er wel? Veel meer geld (huizenprijzen zijn ver50(!)voudigd), we moeten minstens twee keer per jaar op vakantie om dit drukke Leven vol te kunnen blijven houden. Internet, mobiele telefonie, magnetrons, elektrische auto’s met zeer milieuvervuilende batterijen, chemische en toxische medicijnen, artificieel gemaakte (en giftige) regen, wolken, enorme vuilnisbelten, begraven en begrasd. Landschapsvervuilende windmolens & umts masten. Ziektes, burnout en heel veel verstrengelde belangen.
Waarom stelt de mens prioriteiten elders dan het Leven te dienen?
Weet u dat Nasa kortgeleden heeft bewezen dat er geen sprake is geweest van een oerknal? Dat het Leven hier op aarde daar niet uit voort is gekomen? Als dat, wat u, mij en onze kinderen, als het begin van al het Leven op school wijs werd gemaakt, als dat al niet waar is, wat is er dan nog meer niet waar?
Hoe graag ik het ook wil zien, er is geen sprake van Evolutie van de mens. Er is een toename van technologie die de mens, de natuur, en de aarde, nadelig beïnvloedt.
We kunnen de aarde niet redden met meer geld. Met meer ingrijpen in de natuur. Met meer zonnepanelen. Met meer internet. Er is een koerswijziging in onszelf nodig, zodat het Leven weer vooraan in onze aandacht komt te staan. Vóór technologie.
Ik ben ervan overtuigd, dat iedere wereldburger, die verknocht is aan het Leven, liever weer net als vroeger, naar bed gaat als het donker wordt en een blokje hout op het vuur gooit om warm te blijven. Dan dat zij geen landschap meer kan genieten, geen dieren en geen vogels meer zal spotten.
Daarom wil ik u vragen om uw aandacht te gaan verleggen naar dat wat werkelijk belangrijk is. Dat u met al het beleid wat u voert, niet langer iemand napraat maar uw eigen standpunt volgt. Dat u uw eigen wijsheid, uw eigen logica, kennis en weten naar voren schuift. Want iedere stem of ieder beleid wat niet in integriteit is met u, is oneerlijkheid naar u zelf. En dat is niet waarom u zichzelf verkiesbaar heeft gesteld of waarom u gekozen bent, door mensen die verlangen naar blijdschap, gezondheid en Leven! Die staan te popelen om een nieuwe SAMEN-LEVING op te bouwen waarin iedereen gelijk is en het Leven vooraan staat. Zodat we hier het paradijs herbouwen en een halt toeroepen aan deze vernietiging van Leven.
Waarom dit betoog? Ik heb 3 vragen voor u.
1
U heeft vast ook een tuin? Als er in de mijne iets aanwezig is wat niet dienend is aan het geheel dan sloop ik dat er uit. Wat doet u?
Wat doet deze gemeente met een niet eetbaar en niet bruikbaar gras: de grasaar.
Een grasaar is een voor alle dieren beschadigend en dodelijk gewas. In de gemeente Zutphen stierven dit jaar tenminste 2 honden ten gevolge van een ingeademde grasaar en werden vele honden geopereerd, waaronder de mijne. Een grasaar in oog, oor of ingegroeid tussen de tenen is een pijnlijke traumatiserende kwestie. Een operatie is dan onvermijdelijk.
Deze gemeente hanteert een beleid waarbij de grasaar als God zelve wordt gezegend. “De aar moet volgroeien zodat hij zijn zaden kan verspreiden “schreef de stadsecoloog mij. Waarom staat u dat toe? Waarom krijgt een dodelijk gras vrij spel en lijkt niemand hier te zien dat de grasaar de veiligheid in het gevaar brengt?
Overigens wordt uw maaibeleid ook nog eens niet conform de informatie op uw website gehandhaafd maar dat ter zijde.
2
In heel Nederland is het zo dat het gebied waar weidevogels, zoals de grutto of de kievit broeden, niet gemaaid mag worden tijdens het broedseizoen. Om die reden is het landelijke beleid dat er pas na 15 juli gemaaid mag worden.
Toen ik na een werkperiode in het buitenland op 29 juni jl in Nederland terugkeerde, was ik dan ook in shock om te constateren dat de tichelbeeksewaard tussen 13 en 29 juni, gemaaid was. Inclusief de rustvelden voor de vogels.
Nogmaals: waarom is gras, belangrijker dan Leven?
3
Mijn hond betaalt belasting en is, net als ik dol op het Leven! Hij wil graag met anderen honden spelen maar dat kan in Zutphen nergens omdat er geen afgezet gebied is, een soort omheinde hondenspeelplaats. Is er een mogelijkheid dat deze in de tighelbeeksewaard gemaakt wordt? Misschien is er ook ruimte voor poepzakjes en een prullenbak want dat steeds mee naar huis nemen is nou niet mijn meest zinvolle bezigheid.
Dank u voor uw aandacht. Ik wens dat u voluit gaat Leven, als Mens. Voelend, met aandacht en focus voor al wat Leeft. Zodat de vogels en de insekten weer toenemen, de mens blij en gezond is, en dat we in gelijk-waardigheid Samen-Leven.
Geselecteerde wetenschappelijke verklaringen – een samenvatting door Eberhard Liß. – Geschiedenis van het universum, onze planeet, de mensheid en onze uitdagingen in een vogelvlucht (of vanuit een ruimtevaartuig) gezien. Om waar te nemen.
De hieronder verzamelde gegevens komen overeen met eerder gepubliceerde verklaringen van bevindingen en hypothesen [zie eerste bron: GEOkompakt nr. 6, 2006, waarnaar de onderstaande paginanummers verwijzen].
Volgens de “Big Bang” theorie werd het universum (universum, kosmos) ongeveer 13,8 miljard jaar geleden op expanivatische wijze gecreëerd door een Big Bang singulariteit. – Ongeveer 85% van de materie in de kosmos is donkere materie. We kunnen alleen de resterende 15% zien [p. 138] Gebeurtenissen uit het verleden in de ruimte kunnen door mensen worden gedetecteerd door middel van astronomische waarnemingen, omdat sinds het begin van de uitdijing van het universum, licht ons in de buurt van de aarde heeft geraakt met een (zoals constant bepaalde) snelheid van ongeveer 300.000 km / s van afstanden van miljarden lichtjaren. Het licht van de oudste ontdekte sterrenstelsels is ongeveer 13 miljard jaar oud en dit markeert ook de grootste afstand waarop moderne telescopen nog steeds sterren kunnen vinden: ongeveer 13 miljard lichtjaar.
De structuur van het heelal wordt op recent gemaakte foto’s afgebeeld als een enorm web van draden van lichtgevende materie, als een complex netwerk van sterren en sterrenstelsels. [blz. 27]
Metingen toonden aan dat het heelal al zo’n 5 miljard jaar steeds sneller uitdijt (uitdijing met toenemende snelheid). [blz. 138]
200 tot 500 miljoen jaar na de oerknal ontstonden de eerste sterrenstelsels. Tot een biljoen zonnemassa’s zijn geconcentreerd in deze enorme structuren. [blz. 127]
De centra van veel sterrenstelsels (e.B. spiraalstelsels) bevatten superzware ‘zwarte gaten’ met tot enkele miljarden zonsmassa’s. Ze kunnen elk worden gevormd door de ineenstorting van een uitgebrande extreem zware ster. [blz. 97]
In een zwart gat (object met een enorme dichtheid) is de massa zo geconcentreerd dat deeltjes noch lichtstralen aan de zwaartekracht ontsnappen. Daarom is het onzichtbaar en alleen te herkennen aan zijn effect: het kan materie uit een ronddraaiende ster rukken door zijn extreme zwaartekracht. Alle materie die in het zwarte gat wordt getrokken (e.B. stofwolk) wordt zodanig verwarmd dat er röntgenstraling wordt geproduceerd, die ook vanaf de aarde kan worden waargenomen. [blz. 95]
Een van de ongeveer 100 miljard sterrenarchipels (sterrenstelsels) in het universum is het spiraalstelsel “Melkweg”. Dit ‘ons’ sterrenstelsel heeft een leeftijd van ongeveer 10 tot 13 miljard jaar. Het centrum van de Melkweg is een zwart gat met een massa van meer dan 4 miljoen zonnen. Rond deze baan een goede 100 miljard zonnen, die net als de onze tot het sterrenstelsel behoren. Naar schatting 5 tot 10 procent van dergelijke sterren is omgeven door planeten. Volgens de laatste bevindingen produceren de gaswolken van het sterrenstelsel gemiddeld zeven nieuwe zonnen per jaar. [blz. 27, 90, 62, 122] Over ongeveer 10 miljard jaar zal de Melkweg het Andromedastelsel ontmoeten, op ongeveer 2,5 miljoen lichtjaar afstand, dat momenteel met 500.000 km/u in onze richting raast. [blz. 6, 93]
Ons zonnestelsel (als planetenstelsel met de aarde) is een subsysteem van de Melkweg in het buitenste gebied van het sterrenstelsel (cf. infraroodbeeld, met halo rond het centrum van het sterrenstelsel). Het werd meer dan 4,5 miljard jaar geleden gevormd en heeft tot nu toe ongeveer 19 keer in het centrum van het sterrenstelsel gewerkt. De diameter is meer dan 150 000 astronomische eenheden (1 eenheid = gemiddelde afstand van de aarde tot de zon = 149,598 miljoen kilometer).
Onze zon ligt op ongeveer 26.000 lichtjaar van het centrum van de Melkweg in de Orionarm, een spiraalarm van het discusvormige sterrenstelsel (afvlakkend 1:6), dat een straal heeft van meer dan 50.000 lichtjaar. De zon is meer dan 4,5 miljard jaar oud en zal ongeveer 10 miljard jaar branden (d.w.z. nog steeds ongeveer 5 miljard jaar). Het heeft duizend keer zoveel massa als al zijn negen planeten samen. [blz. 7]. De planeten Mercurius, Venus, Aarde, Mars, Jupiter, Saturnus, Uranus en Neptunus bewegen allemaal bijna in één vlak (def. Ecliptica) in bijna cirkelvormige banen rond de zon. Pluto, die sinds 2006 als een ‘dwergplaneet’ wordt beschouwd, maakt deel uit van de Kuipergordel
Onze aarde is meer dan 4,5 miljard jaar oud en wordt op een afstand van bijna 400.000 km door de maan om de maan heen gedraaid. De maan is ontstaan uit gesteente als gevolg van de inslag van een impactor op de oeraarde. De hete kern van de aarde heeft nog steeds een temperatuur van ongeveer 6000 °C (net als het zonoppervlak).
Het begin van het leven op aarde wordt verondersteld een willekeurige gebeurtenis te zijn, ongeveer 4 miljard jaar geleden. De evolutie van organismen (levende wezens) onder de zeer specifieke omstandigheden die hiervoor nodig zijn, is tot nu toe alleen op aarde bepaald. – Oudste fossielen van eencellige organismen zijn ongeveer 3,8 tot 2 miljard jaar oud.
In de “prebiotische fase” (in het Archaïsche), die 200 tot 500 miljoen jaar duurde, ontstonden de eerste levensvormen (repliceerbare moleculen en eencellige organismen) – vermoedelijk in vloeibaar water (bewijs van oorsprong: 4,4 miljard jaar oude zirkoniumkristallen). – De geleidelijke verrijking van de atmosfeer met zuurstof werd ondersteund door de eerste organismen die in staat waren tot fotosynthese (2,5 miljard jaar geleden, cf. cyanobacteriën). – Oud zijn fossiele afzettingen van blauwalgen of groene algen (stromatolieten).
Vanaf het moment van oorsprong van het leven ontstaan primordiale cellen (zogenaamde procyten) zonder celkernen, die als archaebacteria-achtig worden beschouwd. – Zelfs vandaag de dag zijn er archaebacteria, die worden begrepen als “levende fossielen” van evolutionaire tussenvormen van de ontwikkeling van levende wezens (cf. 3 organismegebieden: proto-, pro- en eukaryoten). De aarde werd minstens 2 miljard jaar voornamelijk bevolkt door eencellige organismen (bacteriën, algen) totdat de eerste meercellige organismen werden gevormd (fossielen uit het Precambrium). Ongeveer 550 miljoen jaar geleden verschenen meercellige organismen in grote diversiteit, vooral oorspronkelijke trilobietsoorten (cf. “Cambrische explosie”). – Het eerste leven op het land was ongeveer 425 miljoen jaar geleden (Siluur).
Ongeveer 250 miljoen jaar geleden, bij de ommekeer van het Perm naar het Trias (d.w.z. van het Paleozoïcum naar het Mesozoïcum: Trias, Jura, Krijt), vond de grootste massa-extinctie in de geschiedenis van de aarde plaats (ongeveer 95% van alle soorten). Bovenal beïnvloedde het de warmwaterfauna’s en het plankton van de zeeën. – De belangrijkste oorzaak hiervan was een abrupte klimaatverandering, met name een snelle opwarming tot 10 graden (door vulkanisme) en ook een langzame afkoeling (door continentale drift). – Het supercontinent Pangaea, dat aan het einde van het Perm alle latere subcontinenten verenigde, dreef noordwaarts. – In deze tijd stierven veel meer soorten uit dan aan het einde van de dinosaurusperiode ongeveer 65 miljoen jaar geleden op de Krijt-Tertiaire grens (door meteoriet).
De ontwikkeling van vele soorten van de moderne tijd (Cenozoïcum: Tertiair en Kwartair) wordt gedocumenteerd door talrijke fossielen uit het Tertiair (beginnend ongeveer 65 miljoen jaar geleden) en het volgende Kwartair (beginnend ongeveer 2,5 miljoen jaar geleden, duurt tot op de dag van vandaag). – De zoogdieren (als soort ongeveer 200 miljoen jaar oud) hebben hun grootste soortontwikkeling meegemaakt in het Cenozoïcum. Voor de verschillend ontwikkelde soorten kunnen stambomen alleen onvolledig en hypothetisch worden gepresenteerd. – Het volgende evolutieschema wordt vertegenwoordigd door het Natuurhistorisch Museum in kasteel Bertholdsburg in Schleusingen.
Het meeste fossiele bewijs voor de menselijke evolutie (als zoogdier) dateert uit de laatste twee- tot driehonderdduizend jaar (voorheen Homo sapiens, beginnend bij Homo erectus). De oudste fossielen van gemeenschappelijke voorouders van mensen (Homo) en mensapen (pongids) zijn gevonden in Oost-Afrika van meer dan 15 miljoen jaar geleden. Dergelijke hominoidea waren opvolgers van primaten (meesterdieren), waarvan de evolutie ongeveer 60 miljoen jaar geleden begon.
De ontwikkeling van tweevoetige mensachtigen (Hominidae) is gedocumenteerd door fossiele vondsten in Afrika (Ethiopië en Tanzania) uit een tijd van 3,2 tot 3,7 miljoen jaar geleden. Deze omvatten recent gevonden fossielen van de “Lucy”, de Australopithecus afarensis en andere “menselijke soorten” die zo groot waren als chimpansees. – Fossielen van “Ardi” zouden ongeveer 4,4 miljoen jaar oud zijn.
Homo habilis (bekwaam) was in staat om gevonden stenen werktuigen te maken die dateren van ongeveer 2 (ook: 2,2 – 1,4) miljoen jaar geleden. Zijn speciale vaardigheid in hoogwaardige vuursteenverwerking voor nuttige snijgereedschappen wordt toegeschreven aan een aanzienlijke vergroting van zijn hersenen tot ongeveer 800 cm³ (vooral de cortex).
Homo erectus (opgericht) wordt beschouwd als een veronderstelde afstammeling van Homo habilis. Het leefde ongeveer een miljoen jaar geleden (in het Pleistoceen) tot meer recent ongeveer 150.000 jaar geleden. Naast de vakkundige productie van vuistbijlen wordt hij ook gecrediteerd met het eerste gebruik van vuur (0,8 tot mogelijk 1,5 miljoen jaar geleden). De hersenen van Homo erectus hadden een volume van ongeveer 850 – 1225 cm³. Bij de geboorte was het slechts een derde zo groot als dat van een volwassene (zoals bij mensen, vergeleken met ongeveer 50% bij apen). De intensieve zorg van ouders voor hun peuters (cf. sociaal milieu van de mens) begon zich ongeveer 1,7 miljoen jaar geleden te ontwikkelen in de vroege Homo erectus. Homo erectus was een goede hardloper en waarschijnlijk al een jager-verzamelaar. Zijn zeer succesvolle soort breidde zijn actieradius uit over Afrika naar Azië en Europa, – al een miljoen jaar geleden, gedocumenteerd door verschillende locaties in China, Indonesië en Eurazië (zie foto).
Homo heidelbergensis, gevonden in Mauer bij Heidelberg, wordt beschouwd als een afstammeling van Homo erectus, die pas ongeveer 0,8 miljoen jaar geleden naar Europa emigreerde. Hij wordt wetenschappelijk beschouwd als de voorouder van de Neanderthaler in Europa.
De Neanderthaler leefde als bijzondere homosoort zo’n 130.000 tot 30.000 jaar geleden in West-Europa, het Midden-Oosten en Azië. In 1856 werden de eerste botvondsten ontdekt in de Neanderthaler bij Düsseldorf. Onlangs zijn DNA-sequenties van Neanderthalers bestudeerd met als resultaat dat ze voor 99,9% identiek zijn aan die van mensen (ongeveer 20 genen waren verschillend). Het is wetenschappelijk vastgesteld dat de Neanderthalers zich in een vroeg stadium (ongeveer 0,3 tot 0,5 miljoen jaar geleden) afsplitsten van de genetische lijn naar Homo sapiens. Deze bevinding bevestigt de hypothese van het “Out-Of-Africa Model” voor de ontwikkeling van Homo sapiens door natuurlijke selectie.
Het “Out of Africa Model” gaat ervan uit dat een kleine populatie homo erectus zich pas in Afrika heeft ontwikkeld tot homo sapiens, voor wiens genoom een leeftijd van ongeveer 170.000 jaar is bepaald. Nadat het slechts 0,1 tot 0,07 miljoen jaar geleden de rest van de wereld had gekoloniseerd, stierven alle andere afstammelingen van Homo erectus (inclusief de Neanderthalers) uit. Volgens deze hypothese zijn de huidige mensen veel meer genetisch verwant dan volgens het “multiregionale model” (de “parallelle” ontwikkeling van Homo sapiens) moet worden aangenomen.
De vroege Homo sapiens leefde voor de laatste ijstijd (zo’n 120.000 jaar geleden) als jager-verzamelaar, aantoonbaar in het Oosten en Azië. Zijn ontwikkelde intellect stelde hem in staat om hogerop te leren en problemen “intelligent” op te lossen. Of hij een begin van taalkundige communicatie met partners liet zien, is niet bekend. Zijn begrafenis van de doden in de aarde is gedocumenteerd voor ongeveer 100.000 jaar. De evolutionaire vergroting van het menselijk hersenvolume, vooral het cerebrum met een sterk vergrote frontale cortex (frontale hersenen), werd ongeveer 100.000 jaar geleden voltooid. De vroege steentijdman had een gemiddeld brein van dezelfde grootte als ‘de mens van vandaag’. De hersengrootte komt overeen met ongeveer drie keer het hersenvolume in vergelijking met de eerste mensachtigen en chimpansees.
De moderne Homo sapiens sapiens (de huidige mens) met ‘hoog ontwikkelde’ cognitieve capaciteit (lat. sapientia – geest, inzicht, wijsheid) leefde in de jongere paleolithische periode ongeveer 50.000 tot 10.000 jaar geleden. Typische fossielen van ongeveer 40.000 tot 20.000 jaar geleden werden bekend als “Cro-Magnon Man” (eerste schedel gevonden in Zuid-Frankrijk, 1868).
Al zo’n 40.000 jaar geleden drukte de mens linguïstische uitdrukkingsvormen uit voor subjectieve statusrapporten (statusrapporten) en expliciete boodschappen als uitspraken in de vorm van symbolische tekens en woorden (cf. hints of beschrijvingen). Deze kunnen voordelig worden gebruikt in sociale communicatie en interactie, e.B. met als doel hulp te bieden en “intelligente” probleemoplossing. Het leren van ten minste één taal wordt geassocieerd met een hoger bewustzijn (ongeveer 50.000 jaar geleden ontwikkeld), wat kenmerkend is voor mentale zelfreflectie en opzettelijk modelgebruik.
De adaptieve mens heeft “rationele” cognitieve en geheugencapaciteiten, in het bijzonder met het oog op individuele waarnemingen door herkenning, interpretatie, evaluatie en beoordeling van huidige situaties volgens zijn herinnerde ideeën of bijbehorende voorspellingen, waarmee hij empirische oordelen kan bepalen en zo ‘intelligente’ beslissingen kan nemen door verwachte gevolgen af te wegen, – op basis van zijn ervaringskennis (cf. » adaptieve geheugenstructuren). Het speciale vermogen van “creatieve” mensen om te denken in nieuwe manieren van denken (verbeelding, intuïtie) stelt hen in staat om ontwerpen of ideeën te creëren als conceptuele benaderingen van probleemoplossing, die kunnen worden geobjectiveerd als constructieve concepten of innovatieve scripties voor theoretische denkmodellen (cf. » cognitief-logische modellering ). Door hun pragmatische gebruik is het mogelijk om reproduceerbare hulpmiddelen te gebruiken om kunstmatige producten te produceren die culturele betekenis hebben en kunnen bijdragen aan de verbetering van sociale omstandigheden.
De eerste artistieke werken van de steentijdmens werden ongeveer 40.000 jaar geleden gemaakt. De ‘kunst van de laatste ijstijd’ wordt geïllustreerd door vele kleine sculpturen, rotstekeningen en grotschilderingen. In culturen rond 30.000 voor Christus werden ivoorsnijwerk gemaakt, gevolgd door kleisculpturen. Uit de periode 20.000 tot 11.000 jaar geleden, reliëfs uitgehouwen in de rots en grotschilderingen met gekleurde afbeeldingen van dieren en mensen (e.B kunstwerken in grotten in de buurt van Lascaux en Altamira).
De “Neolithische Revolutie” begon ongeveer 10.000 jaar geleden na de laatste ijstijd. De cultuurgeschiedenis van Europa wordt het best onderzocht. Er volgden afwisselend nieuwe culturen, gekenmerkt door speciaal ontworpen jachtwapens, bontkleding en hutten (landbouw gedurende 11.000 jaar, keramisch gebruik gedurende 9.000 jaar).
Met de bestrijding van het vuur ontstonden de eerste dorpsnederzettingen voor landbouw en veeteelt. De eerste stadscomplexen en grote gebouwen bestonden ongeveer 6000 jaar geleden (eerste stedelijke cultuur: Catalhöyük ongeveer 7400 jaar geleden). Een van de eerste steden van de mensheid was ur, die rond 4000 voor Christus in Mesopotamië werd gesticht. Als eerste hoge cultuur (na 4000 v.Chr.) komen de Sumeriërs voor in het zuiden van Mesopotamië. Ze worden gecrediteerd met de uitvinding van het wiel rond 3500 voor Christus (pottenbakkerswiel en wagenwiel).
Al rond 4600 – 4200 voor Christus waren er gouden sieraden en sinds ongeveer 4000 voor Christus koperen sieraden (gevonden in Egypte als grafgiften). Rond 3000 voor Christus begon het technische gebruik van kopererts (in Egypte) en rond 1500 voor Christus gebruikten de Hettieten de eerste ijzeren werktuigen. – Koper-tinlegeringen werden gebruikt voor het maken van gereedschappen in de bronstijd (rond 2500 – 800 voor Christus).
Rond 3300 voor Christus creëerden de Sumeriërs een (wig)schrift dat, samen met de hiërogliefen in Egypte, een van de oudste in de mensheid is. – In het oorspronkelijke milieu van stedelijke culturen (stadstaten) ontwikkelden de volkeren hun schrift, uitgaande van een eenvoudig picturaal lettertype met interpreteerbare vormen van representatie (invariante tekens) als overeengekomen conceptuele symbolen voor toegewezen woorden van begrijpelijke uitspraken (vgl. In het begin was ‘Logos’.). Na de woorduiting volgde: woordelijk, syllabium en briefschrijven. Oud spijkerschrift (spijkerschrifttekens met een pen geperst in vochtige klei, lineair van links naar rechts) werd gevonden in Ugarit (Syrisch-Palestijns gebied) van ongeveer 1800 tot 1500 voor Christus. De Hettieten (in het oosten van Klein-Azië) namen het spijkerschrift over, maar na 1200 v.Chr. gebruikten ze hun eigen syllabium in picturale karakters. De hettitische taal is de oudste nog bestaande Indo-Europese taal. In het 2e millennium voor Christus werd het spijkerschrift niet alleen door de Hettieten overgenomen, maar ook door de Syriërs en vervolgens door de Perzen.
In de 9e eeuw voor Christus werd het Griekse letterschrift gemaakt met verwijzing naar het Fenicische schrift. In deze periode werd ook de Griekse kunststijl voor geometrisch ontworpen schepen gecreëerd. Een voorbeeld van oude kunst op kleivaten uit de periode voor 540 voor Christus is de grafische weergave van een quadriga als vaasdecoratie, die afkomstig is van Cerveteri (Attica):
Vroege culturen vonden geld uit als ruilmiddel of warenequivalent. Zeer oude gouden munten gevonden in Lydië (Klein-Azië) dateren uit ongeveer 650 voor Christus.
Het smelten van metalen en hun productieve gebruik, vooral ijzer (vóór ongeveer 750 voor Christus) en staallegeringen creëerden technische voorwaarden (later metaal- en staalindustrie) voor een “industriële” ontwikkeling van de mensheid met grote sociale en culturele implicaties.
Voor het begin van de 19e eeuw, beginnend vanuit Groot-Brittannië, begon een versnelde ontwikkeling van wetenschap en technologie, vooral gekenmerkt door een grootschalige productie van machines voor vele toepassingsgebieden. Deze “industriële revolutie” bereikte een enorme vermindering van de hoeveelheid handarbeid en leidde tot groeiende welvaart, vooral in de westerse wereld (zelfs na twee wereldoorlogen!). Sinds ongeveer 1965 gebruiken mensen hoogwaardige machines voor vele toepassingen, voertuigen en vliegtuigen, computers, robots, automaten, ruimtevluchtapparaten, satellieten en wereldwijde telecommunicatiesystemen met complexe functionaliteit.
Industrialisatie op wetenschappelijke basis steeg vanaf ongeveer 1980 tot een “technologische revolutie”. Dit bevorderde de groeigerichte markteconomie, die gepaard gaat met een verhoogd energie- en grondstoffenverbruik. De technische rationalisatie werd geïntensiveerd in productie, handel, transport en communicatie, ook in militaire technologie en ruimtevaart (zie » Chronk-gegevens). Innovatieve informatietechnologieën met veelzijdige (geminiaturiseerde) computers en “intelligente” technische artefacten maken verdere productiviteitsstijgingen mogelijk, ook bij het oplossen van sociale problemen. Voorzienbare gevolgen van deze ontwikkeling zijn een grotere complexiteit van processen die moeten worden beheerst en een riskante technologische afhankelijkheid van de “geïndustrialiseerde” mensheid.
De cultuur van de moderne consumptiemaatschappij met haar vele gemakken maar ook risico’s, bv. door automatisering en stortvloed van informatie met behulp van computers, wijkt steeds meer af van de manier van leven uit het stenen tijdperk, waarvoor ‘evolutionair aangepaste’ genetische aanleg van de mens is bedoeld. Dit resulteerde in een toenemende gevoeligheid van het menselijk lichaam voor cultuurgerelateerde ziekten, gecombineerd met exploderende kosten van ziektesystemen in geïndustrialiseerde landen. Grote moeilijkheden worden veroorzaakt door noodzakelijke oplossingen voor niet alleen commercieel-economische problemen, met name door verstedelijking, mechanisatie, vervoersbeleid, toerisme en toenemende (relatieve) verarming ondanks industriële overproductie. Grote ecologische en sociale problemen zijn te verwachten als gevolg van verdere bevolkingsgroei, massale werkloosheid, wereldwijde staatsschuld, veel vluchtelingen en oorlogen.
De bevolkingsgroei werd niet afgeremd, waardoor de wereldbevolking tussen 1964 en 2008 verdubbelde tot 6,6 miljard mensen. Tegen 2020 zal hun aantal naar verwachting toenemen tot meer dan 8 miljard. De verstedelijking in verband met industrialisatie heeft ertoe geleid dat vandaag ongeveer de helft van alle mensen in steden woont (2008: 3,3 miljard), waarvan ongeveer 30% (1 miljard) in sloppenwijken woont met groeiende criminaliteit en existentiële ontberingen (armoede, ziekten, onderwijsachterstanden). – In 2010 waren er al 30 ‘megasteden’, elk met minstens 10 miljoen inwoners. Ecologische gevolgen van “vervuilende” activiteiten van de snel groeiende mensheid zijn drastische milieuveranderingen (cf. vernietiging van de natuur met enorme vermindering van biodiversiteit, grondstoffenwinning en waterschaarste) en een klimaatverandering die mede door de mens wordt veroorzaakt, wat leidt tot opwarming van de aarde en stijgende zeespiegels. – Een toenemende existentiële bedreiging voor de mensheid kan worden veroorzaakt door gebrek aan grondstoffen, verarming, oorlogen, verwoesting en catastrofes.
Door de vermindering van vitale hulpbronnen neemt de concurrentie en oneerlijkheid tussen mensen toe ten koste van hun sociale samenwerking. Naast gevaren als gevolg van mogelijke economische en financiële crises, is er sociale onzekerheid als gevolg van fanatiek terrorisme en een groeiend oorlogsgevaar als gevolg van overbewapening en accumulatie van massavernietigingswapens, waarvoor internationale controle met het oog op veiligheid ontbreekt.
De “bloedige” culturele geschiedenis van de mensheid werd bepaald door massa-effectieve religies en ideologieën voor de demagogische rechtvaardiging van de vele op voordeel gerichte machtsstrijd en veroveringsoorlogen, – tot nu toe twee wereldoorlogen met daaropvolgende wapenwedloop (in 50 jaar sinds 1945 nog eens 150 oorlogen met ongeveer 30 miljoen doden – volgens het VN-rapport). Traditionele en nieuwe dogmatische ideologieën, die ‘demagogisch’ gedachten en acties jegens andersdenkenden beïnvloeden, leiden tot extreme vormen van fanatisme zoals haat en agressie (cf. laster, demonisering, verdrijvingen, uitroeiingen of terroristische aanslagen), – met politieke en/of religieuze doelen die meestal te wijten zijn aan economische of egoïstische belangen (cf. hebzucht naar winst en het nastreven van macht, ook angstpsychose).
Tot nu toe is er een gebrek aan effectieve controlemaatregelen om de wereldwijde gevaren als gevolg van aantasting van het milieu en klimaatverandering te verminderen, onder meer als gevolg van de toenemende afhankelijkheid van mensen van technologie, met name met betrekking tot (riskante en kwetsbare) informatie- en computertechnologie, die moet worden beschermd tegen fouten en misbruik (cf. Cyberrisico’s, Cyberwar of -terreur).
Het acute dilemma van »Homo sapiens« wordt ecologisch beoordeeld als een natuurlijke aberratie van de veeleisende diersoort “mens”, die zijn leefgebied herontwerpt en daardoor een milieuvernietigend effect heeft (in de zin van een zelfvernietiging van de natuur door de ‘gebrekkige constructie’ van de mens). – In dit verband zijn de volgende declaratieve verklaringen van toepassing:
“De ongeveer twee miljoen jaar die zijn verstreken sinds de vorming van het geslacht Homo zijn een zeer korte periode, en de bijna veertigduizend jaar dat Homo sapiens sapiens tot nu toe op aarde is geweest, zijn een praktisch onbeduidende periode op de tijdschaal van evolutie. Niettemin vindt in deze periode – met een steeds grotere versnelling – het grootste drama in de evolutionaire geschiedenis van het leven op aarde plaats.”
“Mensen hebben het vermogen om bewuste doelen te stellen, intenties na te streven, in het verleden en in de toekomst te kijken. Op grond van zijn zelfvertrouwen kan elke individuele persoon zich duidelijk “onderscheiden” van zijn omgeving, zijn soortgenoten en andere levende wezens. Hij kan bewust zijn doelen nastreven en proberen af te dwingen tegen de belangen van andere levende wezens in. Daarom kan het ook enorme rampen veroorzaken.” (beide citaten van Franz M. Wuketits, in: Die Selbstzerstörung der Natur, dtv 2002, pp. 125/126)
“De mens is een vooruitstrevend wezen. Naast het vermogen om alles op de meest meedogenloze manier aan de natuur te ontworstelen, heeft de mens ook het vermogen om zijn verantwoordelijkheid daarbij te heroverwegen. Hij moet en kan de waarde voelen van wat hij op het punt staat te vernietigen.” (Hans Jonas in gesprek, DER SPIEGEL 20/1992, p. 101)
“Als we er niet in slagen om onze intelligentie te gebruiken om onze agressie te beheersen, zijn de kansen voor de mensheid slecht. Maar zolang er leven is, is er ook hoop.” (Citaat van Stephen Hawking, uit: Lezing “Ist alles vorbestimmt?”, 1990)
“Na het onderzoeken van alle voorgaande overtuigingen, concluderen we dat we de betekenis van het leven niet kennen; maar de erkenning dat we niet weten wat de zin en het doel van het leven is, opent waarschijnlijk de uitweg voor ons – we hoeven dit alleen maar toe te staan in de context van onze verdere ontwikkeling, dan lopen we niet het risico alle andere mogelijkheden te belemmeren, zijn we niet enthousiast over het hebben van een definitieve kennis, de absolute waarheid, maar blijven we altijd in onzekerheid – we nemen het risico.” (Citaat van Richard P. Feynman, uit: Lezing over het belang van wetenschappelijke cultuur voor de samenleving, 1964)
“Als men de wereld neemt zoals hij is, is het onmogelijk om er een betekenis aan te verbinden waarin de doelen en doelen van het werk van de mens en de mensheid betekenisvol zijn.” (Citaat van Albert Schweitzer, uit: Vorrede zu “Kultur und Ethik”, 1923)
Albert Einstein verwierp de kwestie van betekenis en pleitte voor duidelijke ethische doelstellingen voor de mensheid. Hij schreef: “Vragen naar de betekenis en het doel van het eigen bestaan en het bestaan van schepselen heeft me vanuit objectief oogpunt altijd zinloos geleken.” (uit: “Mein Weltbild, Wie ich die Welt sehen”, rond 1930)
“Onze situatie op deze aarde lijkt vreemd. Ieder van ons lijkt onvrijwillig en ongevraagd om kort te blijven, zonder te weten waarom en met welk doel. In het dagelijks leven hebben we alleen het gevoel dat de mens er is omwille van anderen: degenen van wie we houden en talloze andere wezens die aan zijn lot gebonden zijn.” (uit: “Mein Glaubensbekenntnis”, plaat, 1932)
“Perfectie van middelen en verwarring van doelen lijken me kenmerkend voor onze tijd. Als we oprecht en hartstochtelijk verlangen naar de veiligheid, het welzijn en de vrije ontwikkeling van de capaciteiten van alle mensen, zullen we niet de middelen missen om zo’n staat te benaderen. Als zelfs maar een klein deel van de mensheid door dergelijke doelen wordt vervuld, zal het voor de duur superieur blijken te zijn.” (uit: Albert Einstein Archief, Jeruzalem, 28-557, p. 3, 1941)
“Mensen moeten blijven vechten, maar alleen wat de moeite waard is om voor te vechten: en dit zijn geen denkbeeldige grenzen, raciale vooroordelen of verlangens naar verrijking die de vlag van patriottisme ophangen. Onze wapens zijn wapens van de geest, geen tanks en projectielen.” (uit: “Warum Krtieg?”, Interview, 1931)
Resultaat: Zoals elk dier vecht de ‘godgelijke’ mens voor zijn zelfbehoud in een omgeving die slechts gedeeltelijk herkenbaar is. Daarnaast streeft hij naar de voordelige bevrediging van zijn subjectieve behoeften. – Door zijn agressieve acties kan hij niet alleen zichzelf vernietigen, maar ook zijn wereld; het heeft de natuur al zodanig beschadigd dat het voortbestaan ervan door rampen wordt bedreigd. – Het evolutionaire dilemma van Homo sapiens weerlegt zijn geloof in vooruitgang en is een “wereld-immanent” onderdeel van kosmische en natuurlijke levensprocessen. – Het is de vraag of de adaptieve ‘intelligente’ mensen voldoende rationeel inzicht kunnen krijgen in realistische contexten om passende oplossingen te vinden voor problemen voor ‘maatschappelijk verantwoord’ handelen. De meeste mensen zijn niet geïnteresseerd in wereldwijde problemen van de mensheid, om zichzelf er niet mee te belasten en proberen zo lang mogelijk van hun bedreigde leven te genieten. Kritische uitspraken over echte onzekerheden, gevaren of risico’s worden door het onbewuste in de hersenen negatief beoordeeld en zelfs bewust ontkend of bestreden, vooral vanwege noodzakelijke opiniecorrecties (tegen denkgewoonten) of zelfs in gevallen van erkende hopeloosheid (hulpeloosheid, machteloosheid).
De volgende voorwaarden zijn vereist voor wereldwijde oplossingen voor complexe sociale problemen: collectief verantwoordelijkheidsgevoel, economisch gebruik van hulpbronnen, afstand doen van consumptie in solidariteit, wetenschappelijke inventiviteit en vertraagde bevolkingsgroei. Wereldwijde verbeteringen in de levensomstandigheden kunnen alleen worden bereikt door noodzakelijke bezuinigingsmaatregelen en staatsovereenkomsten (bijv. sociale overeenkomsten tegen aantasting van het milieu, gevaarlijke herbewapening, overheidsschuld, inflatie, permanente werkloosheid en toenemende criminaliteit).
Een ‘probleemoplossende’ samenleving vereist individueel verder leren in de creatieve (constructief-creatieve) activiteit om door middel van empirische en theoretische bevindingen vitaal inzicht te krijgen in natuurlijke contexten, – gecombineerd met mogelijke zelfkennis en zelfkritische rede in persoonlijkheidsontwikkeling.
Optimisten hopen op het probleemoplossend vermogen van intelligente mensen, die met hun verstand en inzicht ook schijnbaar onoverkomelijke uitdagingen kunnen weerstaan. – Omdat noodzaak je inventief maakt, is er een zekere hoop op “intelligente” oplossingen voor problemen en wereldwijd gecoördineerde staatsmaatregelen van het noodzakelijke crisismanagement. Als baken van hoop op noodzakelijke oplossingen voor problemen, zijn we op zoek naar goed presterende ‘fatsoenlijke’ mensen met kennis van zaken, verantwoordelijkheidsgevoel en sociale zorg, – vooral ‘slimme’ experts die kunnen worden gekwalificeerd voor speciale taken.
Literatuur
GEOkompakt Nr. 6, Gruner + Jahr AG & CoKG, Hamburg, 2006, ISBN 3-570-19599-6
Dieter B. Herrmann, Die Kosmos Himmelskunde, für Einsteiger, Franckh-Kosmos Verlags-GmbH & Co., Stuttgart, 19999,ISBN 3-440-09406-5
Richard Leakey, Die ersten Spuren, Über den Ursprung des Menschen, Wilhelm Goldmann Verlag, München, 1999, ISBN 3-442-15031-0
Franz M. Wuketits, Evolution, Die Entwicklung des Lebens, Verlag C. H. Beck oHG, München, 2000, ISBN 3-406-44738-4
Franz M. Wuketits, Naturkatastrophe Mensch, Evolution ohne Fortschritt, Deutscher Taschenbuch Verlag GmbH & Co. KG, München, 2001, ISBN 3-423-33063-5
Arndt von Haeseler en Dorit Liebers, Molekulare Evolution, Fischer Taschenbuch Verlag, Frankfurt a.M., 2003, ISBN 3-596-15365-4
Kleine Enzyklopädie der Fossilien, Tandem Verlag GmbH, KÖNEMANN, 2005, ISBN 3-8331-1312-X
Richard P. Feynman, Es ist so einfach, Vom Vergnügen, Dinge zu entdecken, Piper Verlag GmbH, München, 2003, ISBN 3-492-23773-8
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.