President benoemt belangrijke uitdagingen (1961)

In januari 1961 geeft President Eisenhower een bijzondere toespraak, een afscheidsrede als President. Daarin benoemt hij onder andere zeer belangrijke uitdagingen voor de Verenigde Staten (en breder) in de jaren 60 van de twintigste eeuw. En die zijn er nog steeds. In zijn speech gebruikt hij woorden “ernstig”, “zorgwekkend”, “waakzaam zijn”.  

Dit zijn zijn observaties over de macht van de militaire-industriële complex, over de opkomst van de wetenschappelijk-technologische elite en de noodzaak en staatskunde om balans in belangen te behouden en een brede dialoog, ook internationaal, op basis van gelijkwaardigheid mogelijk te maken.

Over militaire-industriële complex

Deze combinatie van een immens militair establishment en een grote wapenindustrie is nieuw in de Amerikaanse ervaring. De totale invloed – economisch, politiek, zelfs spiritueel – wordt gevoeld in elke stad, elk overheidsgebouw, elk kantoor van de federale overheid. We erkennen de dringende noodzaak van deze ontwikkeling. Toch moeten we niet nalaten de ernstige implicaties ervan te begrijpen. Ons hard werken, onze grondstoffen en levensonderhoud zijn allemaal betrokken; en ook is de hele structuur van onze samenleving.

In de regeringsraden moeten we waken voor het verwerven van ongerechtvaardigde invloed door het militair-industriële complex, gezocht of niet. Het potentieel voor de rampzalige opkomst van misplaatste macht bestaat en zal blijven bestaan.

We mogen het gewicht van deze combinatie nooit onze vrijheden of democratische processen in gevaar laten brengen. We mogen niets als vanzelfsprekend beschouwen. Alleen een alerte en goed geïnformeerde burger kan de juiste vermenging van enorme industriële en militaire defensiemachines met onze vreedzame methoden en doelen afdwingen, zodat veiligheid en vrijheid samen kunnen gedijen.

Over de wetenschappelijk-technologische elite

Verwant aan en grotendeels verantwoordelijk voor de snelle veranderingen in ons industrieel-militaire vermogen, is de technologische revolutie van de laatste decennia. Wetenschappelijk onderzoek is de hoeksteen van deze revolutie; en dit onderzoek wordt steeds formeler, complexer en kostbaarder. Een steeds groter deel van het onderzoek gebeurt voor de overheid, door de overheid of in opdracht van de overheid.

Vandaag de dag, is de eenzame uitvinder die knutselt in zijn werkplaats, overschaduwd door task forces van wetenschappers in laboratoria en instituten. Op dezelfde manier heeft de vrije universiteit, historisch de voorhoede van vrije ideeën en wetenschappelijke doorbraken, een omwenteling ondergaan in de organisatie van onderzoek. Vanwege de immense kosten van onderzoek wordt het binnenhalen van een overheidscontract het substituut voor intellectuele nieuwsgierigheid. […] Alomtegenwoordig en zeer zorgwekkend is de trend dat onze wetenschappers grotendeels werken bij overheidsinstituten en goeddeels afhankelijk raken van overheidsgeld, projectallocatie en de macht van het geld. […]

Het vooruitzicht van overheersing van de geleerden van de natie door federale werkgelegenheid, projecttoewijzingen en de macht van geld is altijd aanwezig en moet ernstig worden beschouwd.

Maar als we wetenschappelijk onderzoek en ontdekkingen respecteren, zoals we zouden moeten, moeten we ook alert zijn op het even grote en tegengestelde gevaar dat de openbare orde zelf de gevangene wordt van een wetenschappelijk-technologische elite.

Over lange termijn denken en grondstoffen

Een andere factor bij het handhaven van het evenwicht is het element tijd. Terwijl we in de toekomst van de samenleving kijken, moeten wij – jij en ik, en onze regering – de impuls vermijden om alleen voor vandaag te leven, en voor ons gemak en comfort de kostbare hulpbronnen van morgen te plunderen. We kunnen de materiële bezittingen van onze kleinkinderen niet verpanden zonder het risico te lopen ook hun politieke en spirituele erfgoed te verliezen. We willen dat de democratie blijft bestaan voor alle toekomstige generaties, niet om het failliete spook van morgen te worden.

Over vrede, ontwapening, gelijkwaardigheid en breed dialoog

Langs de lange weg van de geschiedenis die nog moet worden geschreven, weet Amerika dat deze wereld van ons, die steeds kleiner wordt, moet vermijden een gemeenschap van vreselijke angst en haat te worden, en in plaats daarvan een trotse confederatie van wederzijds vertrouwen en respect moet zijn.

Zo’n confederatie moet er een van gelijken zijn. De zwaksten moeten met hetzelfde vertrouwen naar de vergadertafel komen als wij, beschermd als we zijn door onze morele, economische en militaire kracht. Die tafel, hoewel getekend door vele frustraties uit het verleden, kan niet worden verlaten leidend naar de zekere kwelling van het slagveld.

Ontwapening, met wederzijdse eer en vertrouwen, is een voortdurende noodzaak. Samen moeten we leren hoe we verschil kunnen maken, niet met wapens, maar met intellect en een eervol doel. Omdat deze behoefte zo scherp en duidelijk is, moet ik bekennen dat ik met een duidelijk gevoel van teleurstelling mijn officiële verantwoordelijkheden op dit gebied neerleg. Als iemand die getuige is geweest van de verschrikkingen en het aanhoudende verdriet van oorlog – als iemand die weet dat een nieuwe oorlog deze beschaving, die duizenden jaren zo langzaam en pijnlijk is opgebouwd – volledig zou kunnen vernietigen – zou ik vanavond willen zeggen dat er een blijvende vrede is in zicht.

Gelukkig kan ik zeggen dat oorlog is vermeden. Er is gestaag vooruitgang geboekt in de richting van ons uiteindelijke doel. Maar, er moet nog zoveel gebeuren. Als burger zal ik nooit ophouden al het mogelijke te doen om de wereld op die weg vooruit te helpen.

Farewell Address – January 17, 1961 by Dwight David Eisenhower (full text + mp3)

https://www.americanrhetoric.com/speeches/dwightdeisenhowerfarewell.html

Dwight D. Eisenhower, official photo portrait May 29 1959

=========== =======================

About military-industrial complex

This conjunction of an immense military establishment and a large arms industry is new in the American experience. The total influence-economic, political, even spiritual-is felt in every city, every state house, every office of the Federal government. We recognize the imperative need for this development. Yet we must not fail to comprehend its grave implications. Our toil, resources and livelihood are all involved; so is the very structure of our society.

In the councils of government, we must guard against the acquisition of unwarranted influence, whether sought or unsought, by the military-industrial complex. The potential for the disastrous rise of misplaced power exists and will persist.

We must never let the weight of this combination endanger our liberties or democratic processes. We should take nothing for granted only an alert and knowledgeable citizenry can compel the proper meshing of huge industrial and military machinery of defense with our peaceful methods and goals, so that security and liberty may prosper together.

About scientific-technological elite

Akin to, and largely responsible for the sweeping changes in our industrial-military posture, has been the technological revolution during recent decades.

In this revolution, research has become central; it also becomes more formalized, complex, and costly. A steadily increasing share is conducted for, by, or at the direction of, the Federal government.

Today, the solitary inventor, tinkering in his shop, has been over shadowed by task forces of scientists in laboratories and testing fields. In the same fashion, the free university, historically the fountainhead of free ideas and scientific discovery, has experienced a revolution in the conduct of research. Partly because of the huge costs involved, a government contract becomes virtually a substitute for intellectual curiosity. For every old blackboard there are now hundreds of new electronic computers.

The prospect of domination of the nation’s scholars by Federal employment, project allocations, and the power of money is ever present and is gravely to be regarded.

Yet, in holding scientific research and discovery in respect, as we should, we must also be alert to the equal and opposite danger that public policy could itself become the captive of a scientific-technological elite.

About long term thinking and resources

Another factor in maintaining balance involves the element of time. As we peer into society’s future, we-you and I, and our government-must avoid the impulse to live only for today, plundering, for our own ease and convenience, the precious resources of tomorrow. We cannot mortgage the material assets of our grandchildren without risking the loss also of their political and spiritual heritage. We want democracy to survive for all generations to come, not to become the insolvent phantom of tomorrow.

About peace, disarmament, equality and mutual dialogue

Down the long lane of the history yet to be written America knows that this world of ours, ever growing smaller, must avoid becoming a community of dreadful fear and hate, and be, instead, a proud confederation of mutual trust and respect.

Such a confederation must be one of equals. The weakest must come to the conference table with the same confidence as do we, protected as we are by our moral, economic, and military strength. That table, though scarred by many past frustrations, cannot be abandoned for the certain agony of the battlefield.

Disarmament, with mutual honor and confidence, is a continuing imperative. Together we must learn how to compose difference, not with arms, but with intellect and decent purpose. Because this need is so sharp and apparent I confess that I lay down my official responsibilities in this field with a definite sense of disappointment. As one who has witnessed the horror and the lingering sadness of war-as one who knows that another war could utterly destroy this civilization which has been so slowly and painfully built over thousands of years-I wish I could say tonight that a lasting peace is in sight. Happily, I can say that war has been avoided. Steady progress toward our ultimate goal has been made. But, so much remains to be done. As a private citizen, I shall never cease to do what little I can to help the world advance along that road.


Ike and the Alien Ambassadors

It is a widely known story, some call it an urban myth or otherwise, that somewhere around 1954-55 the President of the United States and other military and civilian personnel have met with extra-terrestrial beings. Some people have heard that a treaty, a covenant of sorts, had been signed, which later was regretted by many.

Not everyone realizes, that there had been more than one meeting. There was an account of a meeting with another group of the Galactics. They had a very different offer for humanity, which was not accepted at that time. We are now more than ready to listen to them again.

======= ======= =======

 Source: https://www.info-quest.org/documents/Eisenhowerufo.html – Michael Salla, PhD )

<…> The first version of Eisenhower’s meeting is described by one of the most ‘controversial’ whistleblowers to ever have come forward into the public arena to describe an extraterrestrial presence.

William Cooper served on the Naval Intelligence briefing team for the Commander of the Pacific Fleet between 1970-73, and had access to classified documents that he had to review in order to fulfil his briefing duties. He describes the background and nature of the ‘First contact’ with extraterrestrials as follows:

In 1953 Astronomers discovered large objects in space which were moving toward the Earth. It was first believed that they were asteroids. Later evidence proved that the objects could only be Spaceships.

       Project Sigma intercepted alien radio communications.

 When the objects reached the Earth, they took up a very high orbit around the Equator. There were several huge ships, and their actual intent was unknown. Project Sigma, and a new project, Plato, through radio communications using the computer binary language, was able to arrange a landing that resulted in face to face contact with alien beings from another planet. Project Plato was tasked with establishing diplomatic relations with this race of space aliens.

In the meantime, a race of human looking aliens contacted the U.S. Government. This alien group warned us against the aliens that were orbiting the Equator and offered to help us with our spiritual development. They demanded that we dismantle and destroy our nuclear weapons as the major condition. They refused to exchange technology citing that we were spiritually unable to handle the technology which we then possessed. They believed that we would use any new technology to destroy each other.

This race stated that we were on a path of self-destruction and we must stop

killing each other, stop polluting the Earth, stop raping the Earth’s natural resources, and learn to live in harmony. These terms were met with extreme suspicion, especially the major condition of nuclear disarmament. It was believed that meeting that condition would leave us helpless in the face of an obvious alien threat. We also had nothing in history to help with the decision. Nuclear disarmament was not considered to be within the best interest of the United States. The overtures were rejected. [10]

The significant point about Cooper’s version is that the humanoid extraterrestrial race was not willing to enter into technology exchanges that might help weapons development, and instead was focused on spiritual development. Significantly, the overtures of these extraterrestrials were turned down.  <…>

William Cooper has written a book Behold A Pale Horse

Bill Cooper, former United States Naval Intelligence Briefing Team member, reveals information that remains hidden from the public eye. This information has been kept in Top Secret government files since the 1940s. His audiences hear the truth unfold as he writes about the assassination of John F. Kennedy, the war on drugs, the Secret Government, and UFOs.

To illustrate the second meeting, I would like to quote a story within a fiction novel A Pale Horse by Wendy Alec.

==================== ==========================

Chapter Two

Ike And The Aliens: The Urban Legend

<…> On 24 February (Note: 20-21 February in witness accounts) 1954, President Eisenhower reportedly made a secret trip to Muroc Airfield (now Edwards Air Force Base), in the California desert, accompanied by generals and four eminent leaders in the religious, economic, and media sectors. <…>

The foundations were laid for a treaty between the United States and the extraterrestrial beings, which would be cemented less than a year later. The treaty was known as the Greada Treaty.

An exchange was agreed. The aliens would furnish the United States with advanced technology and would assist in technological development that would allow the USA to maintain technological supremacy over the Soviet Union.

It was also agreed that the United States would allow the visitors to abduct a small number of humans, on a limited and periodic basis, for the purpose of medical examination and monitoring of human development only, with the stipulation that the humans would not be harmed, would be returned to their point of abduction, and would retain o memory of the event. Reporters were fed the cover story that the President needed to see a dentist.

On the night in question, events took a strange turn. The Associated Press reported: “President Eisenhower died tonight of a heart attack in Palm Springs.”

Two minutes later, the report was retracted. The AP reported that Eisenhower was still alive.

Decades later according to the urban legend it became apparent that the aliens had deceived Eisenhower. The US Government received far less, than the technology agreed on, and the abductions increased a thousandfold.

The Greada Treaty had been broken.

Disclosure of the aliens’ existence would mean the inevitable exposure of the US Government’s covenant of death: the exchange of human software for extraterrestrial hardware.

Exposure of the US Government’s complicity would result in revolution – a risk the Government could never afford to take.

As of today, the existence of an extraterrestrial race continues to remain undisclosed.

Alex Lane-Fox

Staff writer, New York Times

****************************************************************************************

NL   President Eisenhower en zijn eerste contact met twee beschavingen

Het is inmiddels een best bekend verhaal, hoewel sommigen het een “complottheorie” zouden noemen, dat de VS President Eisenhower heeft in de jaren 1954-55, samen met andere militairen en hooggeplaatste personen, een ontmoeting gehad met buitenaardsen. Sommige hebben gehoord, dat er toen een soort Convenant getekend was, wat later door velen zeer betreurd werd.

Maar niet iedereen weet, dat er meer dan één enkele ontmoeting had plaatsgevonden. Er was ook een getuigenis van het contact met een andere groep van de Galactics. Zij hebben een andere voorstel gemaakt voor de mensheid, en helaas was die afgewezen in die tijd. We zijn, volgens mij, meer dan ooit klaar om weer naar hun te luisteren.

======= ======= =======

 Source: https://www.info-quest.org/documents/Eisenhowerufo.html – Michael Salla, PhD )

<…> De eerste versie van Eisenhowers bijeenkomst wordt beschreven door een van de meest ‘controversiële’ klokkenluiders die ooit in de publieke arena zijn verschenen om een ​​buitenaardse aanwezigheid te beschrijven.

William Cooper maakte tussen 1970 en 1973 deel uit van het briefingteam van de Naval Intelligence voor de commandant van de Pacific Fleet en had toegang tot geheime documenten die hij moest bekijken om zijn briefingtaken te vervullen. Hij beschrijft de achtergrond en aard van het ‘Eerste contact’ met buitenaardse wezens als volgt:

In 1953 ontdekten astronomen grote objecten in de ruimte die naar de aarde bewogen. Eerst werd aangenomen dat het asteroïden waren. Later bewijs bewees dat de objecten alleen ruimteschepen konden zijn.

       Project Sigma onderschepte buitenaardse radiocommunicatie.

Toen de objecten de aarde bereikten, namen ze een zeer hoge baan rond de evenaar in. Er waren verschillende enorme schepen en hun werkelijke bedoeling was onbekend. Project Sigma, en een nieuw project, Plato, konden via radiocommunicatie met behulp van de binaire computertaal een landing regelen die resulteerde in persoonlijk contact met buitenaardse wezens van een andere planeet. Project Plato kreeg de opdracht diplomatieke betrekkingen aan te knopen met dit ras van buitenaardse wezens.

In de tussentijd nam een ​​ras van menselijk uitziende buitenaardse wezens contact op met de Amerikaanse regering. Deze buitenaardse groep waarschuwde ons voor de buitenaardse wezens die rond de evenaar cirkelden en bood aan ons te helpen met onze spirituele ontwikkeling. Ze eisten dat we onze kernwapens zouden ontmantelen en vernietigen als de belangrijkste voorwaarde. Ze weigerden technologie uit te wisselen, daarbij aanhalend dat we spiritueel niet in staat waren om te gaan met de technologie die we toen bezaten. Ze geloofden dat we elke nieuwe technologie zouden gebruiken om elkaar te vernietigen.

Deze race verklaarde dat we op een pad van zelfvernietiging waren en dat we moesten stoppen met

elkaar doden, stoppen met het vervuilen van de Aarde, stoppen met het verkrachten van de natuurlijke grondstoffen van de Aarde en leren in harmonie te leven. Deze voorwaarden werden met extreme argwaan ontvangen, vooral de belangrijkste voorwaarde van nucleaire ontwapening. Men geloofde dat het voldoen aan die voorwaarde ons hulpeloos zou achterlaten tegenover een duidelijke buitenaardse dreiging. We hadden ook niets in de geschiedenis om te helpen met de beslissing. Nucleaire ontwapening werd niet beschouwd als zijnde in het belang van de Verenigde Staten. De toenadering werd afgewezen. [10]

Het belangrijke punt over de versie van Cooper is dat het mensachtige buitenaardse ras niet bereid was om technologie-uitwisselingen aan te gaan die de ontwikkeling van wapens zouden kunnen helpen, en in plaats daarvan gericht was op spirituele ontwikkeling. Het is veelbetekenend dat de toenadering van deze buitenaardse wezens werd afgewezen. <…>

William Cooper schreef een boek ‘Behold A Pale Horse’

Bill Cooper, voormalig lid van het United States Naval Intelligence Briefing Team, onthult informatie die voor het publiek verborgen blijft. Deze informatie wordt sinds de jaren veertig bewaard in uiterst geheime overheidsdossiers. Zijn toehoorders zien de waarheid zich ontvouwen terwijl hij schrijft over de moord op John F. Kennedy, de oorlog tegen drugs, de geheime regering en UFO’s.

~~~   ~~~   ~~~

Om een beeld te schetsen van de tweede meeting (waarover eigenlijk al veel meer bekend is) wil ik graag een verhaal in het verhaal gebruiken. Het is een passage uit een fictie, geschreven door Wendy Alec, het boek heet “A Pale Horse”.

==================== ==========================

Chapter Two

Ike And The Aliens: The Urban Legend

<…> Op 24 februari (Noot: 20-21 februari in getuigenissen) 1954 maakte president Eisenhower naar verluidt een geheime reis naar Muroc Airfield (nu Edwards Air Force Base), in de woestijn van Californië, vergezeld van generaals en vier vooraanstaande religieuze, economische en medialeiders. <…>

De basis werd gelegd voor een verdrag tussen de Verenigde Staten en de buitenaardse wezens, dat minder dan een jaar later zou worden beklonken. Het verdrag stond bekend als het Greada-verdrag.

Er werd een ruil afgesproken. De buitenaardse wezens zouden de Verenigde Staten voorzien van geavanceerde technologie en zouden helpen bij de technologische ontwikkeling die de VS in staat zou stellen het technologische overwicht over de Sovjet-Unie te behouden.

Er werd ook overeengekomen dat de Verenigde Staten de bezoekers zouden toestaan ​​een klein aantal mensen te ontvoeren, op een beperkte en periodieke basis, uitsluitend voor medisch onderzoek en monitoring van de menselijke ontwikkeling, met de voorwaarde dat de mensen geen schade zouden oplopen, zouden worden teruggebracht naar het punt van ontvoering en geen herinnering aan de gebeurtenis bewaren. Verslaggevers kregen het coververhaal te horen dat de President dringend naar de tandarts moest.

Op de bewuste avond namen de gebeurtenissen een vreemde wending. De Associated Press berichtte: “President Eisenhower stierf vanavond aan een hartaanval in Palm Springs.”

Twee minuten later werd het rapport ingetrokken. De AP meldde dat Eisenhower nog leefde.

Tientallen jaren later werd volgens “het verhaal“ duidelijk dat de aliens Eisenhower hadden bedrogen. De Amerikaanse regering ontving veel minder dan de technologie waarover het overeengekomen was, en het aantal ontvoeringen nam duizendvoudig toe.

Het Verdrag van Greada was verbroken.

Onthulling van het bestaan ​​van de buitenaardse wezens zou de onvermijdelijke onthulling betekenen van het verbond des doods van de Amerikaanse regering: de uitwisseling van menselijke software voor buitenaardse hardware.

Het blootleggen van de medeplichtigheid van de Amerikaanse regering zou resulteren in een revolutie – een risico dat de regering zich nooit zou kunnen veroorloven.

Tot aan de dag van vandaag blijft het bestaan ​​van een buitenaards ras geheim.

Alex Lane-Fox

Staff writer, New York Times


A Gift From The Stars – boek

(door Frea)
Graag wil ik jullie aandacht ook vragen voor de boeken van Elena Danaan. Haar eerste boek heet A Gift from the Stars, en haar tweede boek heet: We will never let you down.

Voor degenen die haar nog niet kennen: Elena is als kind een paar keer ontvoerd geweest door de Greys en in hun schip telkens voor onderzoeken e.d. gebruikt. Uiteindelijk gered geworden door Pleiadiërs met wie zij nog steeds contact heeft. Dat contact heeft zich verdiept in de afgelopen aren, omdat Elena nu haar taak heeft opgepakt om deze mensheid te waarschuwen voor wat gaande is. Dat contact vindt plaats via een implantaat die de Greys in haar hoofd hebben geplaatst en die er niet zomaar uit gehaald kon worden. Daartoe hebben de Pleiadiërs dat implantaat van frequentie veranderd in een frequentie die het mogelijk maakte rechtstreeks contact met hen te onderhouden. Om die reden is zij nu in staat om veel meer info door te geven dan menig ander. Veel van die info correspondeert met wat M. al die jaren verteld heeft. Overigens heeft hij haar eerste boek ook en ervaart haar als een heel oorspronkelijk en zuiver wezen.

Met andere woorden: zeer interessant materiaal. De boeken staan vol met tekeningen van haarzelf die ze gemaakt heeft van verschillende mensenrassen die zij ontmoet heeft. Het 1e boek heeft zelfs meer dan 100 tekeningen en beschrijvingen ervan.

Te bestellen via amazon.nl  Veel leesplezier voor degenen die zich op ook deze paden willen begeven!

In het 2e boek van Elena heeft ze het over hoe de onderhandelingen zijn gegaan tussen Eisenhower en Valiant Thor, een ambassadeur van de Galactische Federatie van Werelden (van 1958 – 1961). In dit boek krijgen we de versie van Valiant Thor zelf, en over het verraad wat achter de rug van Eisenhower is ontstaan door de zogenaamde Majestic 12, die helemaal niet zo majestic zich had opgesteld, integendeel. Sindsdien heeft de Federatie hiermee moeten dealen. De rest lees je in het boek zelf.

Overigens heeft een andere vrouw, Megan Rose, ook een boekje geschreven over haar bevindingen die als twee druppels water ijkt op de ervaringen van Elena. Haar boekje heet: Welcome to the Future.

Deze boeken met de vele tekeningen zijn voor mij heel veel waard, omdat ook menselijke rassen die aardig overkomen blijkbaar gelieerd zijn aan de duistere krachten. Voor mij daarom heel erg de moeite waard om goed te onthouden wie betrouwbaar zijn en wie niet. Daarom heb ik deze boeken ook gekocht, vanuit mijn vertrouwen in Elena en het team wat achter haar staat, en omdat ze dezelfde waarschuwingen uit als M.