aerial photography of rock formation

JA!

Ja!

Je weet dat je niet alleen bent.
Je weet dat er krachten zijn
achter jou en bij jou,
van de wereld waar je vandaan komt.
Dat wéét je.
Op jouw manier wéét je dat.
En hoe dat eruit ziet laten we even los.
Weet dat het niet alleen over jou gaat.
Jij bent nu hier en je weet dat er véél meer bij jou en rondom jou aanwezig is.
En daar mogen we ook aandacht aan [..besteden..]
Er wil zich véél meer laten zien dan alleen [..wij..]
Dit is een ontmoeting op een héél hoog niveau binnen het humanoïde veld, omdat jij d’r bent.
JIJ bent er.

Terwijl we luisteren naar de geluiden van deze aarde,
richt je maar eens gewoon op jezelf,
op wie en wat je bent voor jezelf, waar je verbinding mee hebt.
wie d’r aanwezig is in je werkelijkheid, je oorsprong,
andere kosmische groepen rondom jou, de verbinding,
richt je maar eens op jouw manier op jezelf,
dat je poorten opengaan, dat er gevoelens, krachten,
emoties, trillingen binnen kunnen komen, in verbinding met je lichaam.
Laat het maar eens gewoon rustig, met je aandacht in jezelf, landen.
TOEGANG!

In dit moment van deze sessie, aandachtssessie,
maken we ook ruimte om onze eigen nieuwe frequentie en trilling hier te laten zijn,
in relatie tot de achterban, de wereld waar je vandaan komt,
die jou nooit uit het oog verloren is, die altijd, van het begin dat je in deze wereld bent
het oog en het hart bij jou heeft weten te houden,
hoe zwaar je het ook in je leven op sommige momenten hebt.

Maar ook is dit moment een sessie-moment, energie-overdracht, dat er mogelijkheden zijn om,
nu deze kanalen in jouw bewustzijn zó formidabel in beweging komen,
de samenwerking tussen jou en hen op te starten, want dat weet je.
Ik geef het [..er..] niet in, maar je weet het op jouw manier.
Héél diep van binnen wéét je dat er iets aan de hand is, aan de gang is,
wat voorbij de mogelijkheid gaat aan wat je nu op dit moment ziet.
Dat er een interactie is tussen jou en die andere groepen.

Dat het niet zómaar is, dat je hier bent, maar dat daar héél scherp naar gekeken wordt.
Met héél veel aandacht gekeken wordt, en aandacht is de kracht.
En dat dat niet zomaar een ‘ik maak maar een wandeling op aarde’ leven is,
maar dat er achter jou zo’n assistentie-kracht is, zo’n gigantische intelligentiekracht is,
zo’n grote hoeveelheid bewustzijn is, dat hen er álles aan gelegen is om,
nú jij hier binnen bent, het pad wat je bijna niet zou zien als mens van déze wereld,
in de functie die je zou kunnen hebben, om die invulling te geven.

Dit is een sessie-moment, een moment van uitwisseling,
dat je met je hárt kunt voelen dat je d’r klaar voor bent.
Dat je voelt, dat er een enorme beweging is op, en naar jou en rondom jou.
En dat in die zin de interesse die jij bij hen wekt, echt op wezenlijk niveau is.
Misschien voelen we ons best alleen in ons dagelijks leven;
ze zijn er altijd met hun oog en hun hart, maar het klopt wel dat ze er niet in geïnteresseerd zijn.
Daarom voelt het soms ook echt leeg.

Ze zijn [..hiervoor geïnteresseerd..] in wat je kunt doen, op een andere niveau.
Op het begin van de dag een vraag: waar gaat het over?
Wat is het écht wat jij in jezelf draagt?
Dáár gaat het om, [ ..wat dat..] het écht is.
Dát!
Daar staat dit moment centraal, dat we ook met onze aandacht hierheen reizen.
Dat wij raken met ons bewustzijn.
Dat wij hen laten weten, dat we d’r zijn.
Dat we ons bewust aan het worden zijn.
Dat er meer mogelijk is dan wat we tot nu toe hebben kunnen voelen.

Laat deze mogelijkheden in de matrix maar rollen.
Laat het maar open gaan.
Laat het maar komen.
Laat het maar opstarten.
Laat die frequenties maar helemaal los rollen door je bewustzijn, door het veld.
Laat alle mogelijkheden die met JOU te maken hebben, laat die maar lekker rollen.

Dus waar gaat het echt over?
Wat is [..er..] precies?

We gaan het de volgende keer met elkaar hebben over de command.
Wat de command, ’t instructieveld vanuit bewustzijn, nou eigenlijk echt is,
hoe je hem d’r in zet en hoe je het ook samen doet, en niet per se in stilte.
Kom maar tevoorschijn.

Laat het paradijs in jezelf maar ’s helemáál, naar het origineel die je bent, helemaal komen.
En niemand doet ‘eraan mee’. Wat je voelt, dat doe je de volgende keer, uit jezelf,
vanuit jezelf, je zet hem neer, je gaat nóóit iets doen wat hier wordt aangegeven.
Als ik zeg: doe maar lekker je ogen dicht en ga maar even kijken bij jezelf”,
zelfs dán ben je, en juist ben je bewust dat je ogen dicht gaan omdat jij het beslist.
Dat moment ertussen.
Er wordt gezegd: ‘Kan ik het zelf beslissen? Ja! Daar gaatie…
Alles zelf doen, helemaal zelf afstemmen…

Martijn van Staveren

Zwaanshoek, educatie 12 juni 2021 – bekrachtiging