Ik lig in mijn bed nog een beetje wakker te worden en de volgende vragen komen aan mij voorbij …
Als ik een portaal ben en het oorspronkelijk veld werkt via mij, sta ik dan altijd maximaal open? In hoeverre ben ik mij continue bewust van die doorstroom? Kan ik zo vrij voelen dat via mijn aandacht alles dat vast zit losser wordt? Voel ik, adem ik, ben ik het oorspronkelijk veld dat stroomt via mijn aandacht naar alle situaties waarmee ik het in verbinding breng? Zie ik alle levensvormen op de aarde werkelijk als collega’s via wie het oorspronkelijk veld van kosmisch bewustzijn ontvangen wordt hier in deze realiteit? Is mijn hart ambassadewaardig? Zelfs als de huisvesting (mijn lichaam) niet optimaal is? Vertegenwoordig ik in mij mijn thuiswereld zodat die hier volledig kan landen in deze realiteit?
Dit probeer ik allemaal te voelen door alle lagen heen die met de vragen verbonden zijn. Kijken wat het betekent als ik het allemaal maximaal ben, zonder er een programma van te maken. Het mij bewust worden, de gevoelens ervaren die ermee gepaard gaan.
Dan besef ik ineens dat als ik dit vol inzet, dat de wereld in één beweging helemaal kan omklappen. Dat alles zichtbaar wordt wat altijd verborgen is geweest. Besef ik wel goed wat dat betekent? Wat er allemaal zichtbaar wordt als de sluier ineens weg is? Wat dat betekent voor mij, alle mensen, alle dieren, alle planten, alle leven hier.
Door mij dit af te vragen merk ik dat ik meer verbonden ben met deze realiteit dan ik dacht. Dat in het genieten van deze wereld ook een stagnerende koestering zit. Een gevoel dat helemaal niet om wil. Ergens een lijntje angst voor de verandering die gaat komen. Heel zachtjes fluistert hij om het rustig aan te doen. Waardoor ik mij gedurende de dag weer laat afleiden in aardse bezigheden en het besef vanuit mijn hartsambassade verlies.
Dan vraag ik mij af, wat zet ik vast met behoudendheid? Waar mag het nog los in mij? Vanuit welk gevoel kan ik morgen in die enorme verandering stappen en dat proces begeleiden vanuit mijzelf?
Ik kan vandaag starten. Vanuit mijn hart groet ik elk levend wezen als een connector en vertolker van thuis. Een ware collega. En ik voel dat er in deze bewuste beweging een levensveld ontstaat waarin alles verbonden is. Ik voel daardoor dat de enorme bevrijding van deze realiteit alweer een stukje dichtbij is …
I lie in my bed waking up a bit and the following questions come to me …
If I’m a portal and the original field works through me, am I always maxed out? To what extent am I continuously aware of that flow? Can I feel so free that through my attention everything that is stuck loosens up? Do I feel, do I breathe, am I the original field that flows through my attention to all the situations with which I connect it? Do I really see all life forms on Earth as colleagues through whom the original field of cosmic consciousness is received here in this reality? Is my heart embassy worthy? Even if the housing (my body) is not optimal? Do I represent my home world in me so that it can fully land here in this reality?
I try to feel all this through all the layers associated with the questions. See what it means if I am all feelings to the maximum, without making a program out of it. Becoming aware, experiencing the feelings that accompany it.
Then I suddenly realize that if I do this fully, the world can completely turn around in one move. That everything becomes visible that has always been hidden. Do I understand what that means? What all becomes visible when the veil is suddenly gone? What that means to me, all people, all animals, all plants, all life here.
By asking myself this question, I find that I am more connected to this reality than I thought. That in enjoying this world there is also a stagnant nurturing. A feeling that I don’t want it to end at all. Somewhere a line of fear of the change to come. He whispers very softly to take it easy. As a result of which I allow myself to be distracted again during the day in earthly activities and lose the awareness from my heart embassy. Then I ask myself, what am I securing with conservatism? Where can it still come loose in me? From what feeling can I step into that enormous change tomorrow and guide that process from within myself?
I can start today. From my heart I greet every living being as a connector and interpreter of home. A true colleague. And I feel that in this conscious movement a life field arises in which everything is connected. I therefore feel that the enormous liberation of this reality is already a bit close …
(door Arlette Krol) Samenvatting van de basis visueel ondersteund – een video over bewustzijn, vrije zone en technologische realiteit, velden van het voelen en van het denken en meer.
Ik ben deze website gaan maken om erachter te komen wie ik werkelijk diep van binnen ben. Door het op te schrijven kwam ik zelf steeds stapjes verder.
Ik wilde anderen ook inspireren om op zoek te gaan naar hun eigen oorsprong. Het is zo belangrijk om in een wereld waarin zoveel oordeel, fragmentatie en sturing is, om je eigen unieke blauwdruk te ontmaskeren. En daardoor steeds meer begrip te krijgen in wat voor soort wereld je leeft. In het proces van zichtbaar maken van je eigen innerlijke diepe zijn, wordt tevens steeds meer zichtbaar van deze realiteit. Voor mensen die de betekenis van een ander volgen, blijft over de werking van deze realiteit heel veel verborgen.
Maar er zijn veel mensen wereldwijd, net als ik, die een diepe innerlijke roep voelen om niets als vanzelfsprekend aan te nemen. Mensen die steeds dieper informatie over zichzelf ontvangen, over deze wereld en ook over andere werelden. De informatie die je in jezelf wakker maakt en door jou heen stroomt, is vaak niet herkenbaar in de fysieke 3D werkelijkheid van deze wereld. Er is nauwelijks concreet bewijs. Maar wie de innerlijke taal gaat spreken door stilletjes te luisteren naar de bewegingen die deze wereld raken, zal onherroepelijk bevestigen dat deze wereld maar een film is. De werkelijkheid speelt zich af in een hele andere laag van het bewustzijn. Van de scenario’s die zich hier voltrekken, wordt vanaf een andere laag gekeken hoe aardse mensen er mee om gaan. Hoeveel authenticiteit er gewonnen wordt of verloren gaat van ieder mens. Zijn wij dirigeerbaar door beeld en woord? Wordt er voor ons bepaald hoe we onze eigen gevoelens moeten interpreteren? Of komen we in onze eigen kracht te staan. Waarbij we emotioneel volledig onafhankelijk zijn van deze fysieke wereld. En daarvoor in de plaats een diepe verbinding ervaren vanuit het hart, vanuit je eigen vibrerende creatieveld, je levenskracht.
Ik ben er achter dat deze wereld een artificieel hologram is. Tegenwoordig zit er achter elk fysiek lichaam een wezen uit de oorspronkelijke wereld. We tellen 10.000-den verschillende rassen actief hier op aarde, die alleen een lichaam besturen als voertuig. Spijtig is dat de meeste ‘uit’ staan en geen idee hebben wie hun unieke zelf werkelijk is en welke krachten ze bezitten. Ook herkennen we dat niet meer in elkaar. Er wordt slechts geoordeeld op uiterlijk, gedrag en afwijking binnen het systeem.
Door deze wereld te bekijken en begrijpen vanuit de voorgespiegelde werkelijkheid, bevestigen we deze in zijn bestaan. Maar je diepe innerlijke wezen heeft van binnenuit grote invloed op deze realiteit. Het heeft de kracht om vanuit gevoel miljoenen afwezige opties te activeren. Dat kan alleen als we in openheid de informatie in onze emoties gaan ervaren en ons unieke zijn gaan omarmen. Wetende dat we met dit ontwakende bewustzijnsveld op kwantum fysische wijze de aarde weer terug kunnen brengen in haar eigen vrije authentieke vorm. Een plek waar vele soorten wezens kunnen ontmoeten en genieten van haar absolute schoonheid. Dat de aarde weer haar originele plek in neemt binnen de kosmische verbindingen.
In dit dagboek doe ik mijn persoonlijk verhaal over het vinden van de identiteit van mijn unieke wezen.
2. Wanneer geloof je iets
Gedurende je hele leven vind je puzzelstukjes door aantrekkingskracht of via een herinnering van gevoel. Maar omdat het minuscuul kleine fragmentjes zijn en geïnterpreteerd door je gedachten, zijn ze amper herkenbaar als onderdeel van je eigen blauwdruk. Nu bij mij wat stukjes op zijn plek vallen krijg ik ook herinneringen van momenten waarin ik in mijn gevoel al een soort bevestiging kreeg. Dit had ik niet eerder kunnen weten.
Evenzo hebben veel mensen dingen verteld over mijn afkomst. Krachtig wezen, walk-in, afkomstig van de Pleiaden zijn daar voorbeelden van. Ik heb het altijd aangehoord en soms wat meer herkenning bij gehad, maar kon het nooit helemaal omarmen.
Niet zoals mijn situatie nu is. Een bekende vertelde mij dat hij bij mij het dubbelwerkende interne systeem herkende, zoals hij eerder bij Designers had gezien. Ook hier had ik geen acceptatie. Ik heb het verhaal aangehoord en aangegeven dat ik er zelf vanbinnen bevestiging op moest krijgen. Ik zou er eens onderzoek naar doen en liet het verder open.
Die avond heb ik alleen maar gehuild. Er kwamen allemaal feiten boven drijven die ik wist van de Designers en hun bestaan. Die feiten heb ik allemaal omgedraaid en toegepast op mijzelf. Ik heb simpelweg mijn voorstellingsvermogen opgerekt en ik ben gaan ontdekken of er gevoel vrij kwam als ik het feit in mij lanceerde.
Wat er los kwam waren enorme golven aan emotie. Het huilen ging maar door. En niet omdat ik verdriet had, maar het waren velden aan informatie die deze wereld binnen stroomden via mijn hart. Het leek een tsunami aan golven die kwamen omdat ik vanuit mijn wezen schijnbaar toegang heb tot die informatie. En door het mij allemaal voor te stellen, kwam het helemaal vrij en ging stromen. Ik heb het helemaal laten gebeuren en heb het waargenomen met mijn bewustzijn. Het was ook schokkend, omdat ik nooit gedacht had dat ik mijn voorstellingsvermogen die richting op kon buigen en dat daar zulke krachtige stromen uit voort zouden komen.
Aan het eind van de avond belde een goede vriendin met de vraag of het wel goed met mij ging. Ze had bij mij veel beweging gevoeld in de energie. Het ging uitstekend met mij, maar was overdonderd door de intense reeks aan ervaringen.
Ik kon concluderen dat ik van heel dicht bij de Designers kom. Met echt helemaal omarmen was ik nog heel voorzichtig. Ik zei luid in mijzelf: “Als dit waar is, dan moet er wel een heel sterk bewijs komen”.
3. Het begin
Het is mij altijd duidelijk geweest dat we in een heel bijzondere tijd leven hier op aarde. Ik kon het altijd diep in mij voelen. Een tijd die de geschiedenisboeken in zou gaan als een grote transformatie. Ik heb nooit geweten hoe dat er precies uit zou zien. Wel heb ik veel gezocht naar antwoorden.
Momenteel zie ik krachtvelden rond de aarde die als het ware de spanningsvelden aantrekken. Dit is te merken aan wereldwijde situaties die zich voordoen, maar ook aan de beweging in relaties tussen mensen. We komen steeds meer in overlevingsmodus, overgeleverd aan alles wat zich voor doet.
Ik voel dat er vanuit het vrije veld in het hart ruimte en vrijheid gecreëerd kan worden. Dat wordt gelukkig door heel veel mensen gedaan. Zonder zich emotioneel te verbinden met alle beladen onderwerpen, wel volledig aanwezig zijn in het lichaam en zo ook in deze wereld. Waarnemen waar het strakgetrokken veld probeert jou om te trekken.
Ik raak dagelijks veel aan met mijn aandacht om liefdevolle en soms confronterende beweging te brengen in mensen en situaties die vast lopen. Ik doe dit vanuit mijn hart, vrij van oordeel of gedachte. Zodat iedereen wordt bekrachtigd en een golf van gevoel ervaart. Ik ervaar het als het uitzenden van een informatieveld via het hart dat een ander kan opvangen als hij daar voor open staat. Eigenlijk heeft de hele wereld dit nodig. Niet alleen de mensen, maar ook de dieren, planten, materialen, systemen en verbindingen.
Het kwam in mij op om deze wereld terug te herleiden naar zijn oorsprong, waar het allemaal begon. Toen was het nog zuiver van externe onbedoelde invloeden. Ik kan die reis met gemak met mijn bewustzijn maken. Ik kan voelen hoe het allemaal ontstaan is. Wat er dan gebeurd in mij is dat ik mijzelf tussen wezens bevindt die in rust een super focus inzetten. Die vanuit waanzinnige afstemming een samenwerking bewerkstelligen om vanuit het niets de meest uiteenlopende levenscodes worden samengevoegd. Met een minuscuul kleine beweging wordt een intentie ingezet waar een heel groot en krachtig veld door ontstaat met ontelbaar veel mogelijke varianten binnenin het veld. De perfectie van de creatie is te vinden op micro en macro niveau en ver daarbuiten. Haast met de kracht het blazen van een briesje in je handpalm is een wereld ontstaan die zo ongelofelijk mooi is. Niet alleen in de miljoenen facetten die de natuur van de wereld ons toont, maar ook in de mogelijkheden van creatie. De hoeveelheid diversiteit aan wezens die er in aanwezig kunnen zijn, maar ook de variatie aan tijdslijnen en alle ruimte daar tussen in. De realiteit kent enorme krachtverschuivingen en de meest zachte aanraking. Het is er allemaal aanwezig en wij leven daar midden in. Onze realiteit is met gigantische liefde, betrokkenheid en precisie gemaakt.
Ik kan met mijn bewustzijn afreizen naar het eerste briesje waarmee het hele proces van creatie in gang wordt gezet. Ik kan daar de ingezette liefde ervaren, alsof ik het daarmee nog eens extra activeer. En ik kan met mijn bewustzijn gouden lichtstof meeblazen, waardoor de wereld voorzien wordt van een sprankel van liefde. En dan resoneert dat hele veld in mijn hart. Het voelt gigantisch en heel bekend.
4. Missie
Mijn leven lang weet ik dat ik hier niet zomaar aanwezig ben in dit lichaam. Als het ware heb ik mijn hele leven gezocht naar de diepere betekenis van het leven. Ik heb met liefde gewerkt in de banen die ik had. Ik heb mij verdiept in spiritualiteit en aanverwante velden. Maar mijn innerlijke roep werd nooit bevredigd met een sluitend antwoord. Totdat ik het volgende verhaal hoorde. In 2016 heb ik er naar geluisterd en diep gevoeld …. Dit gaat over mij…
De Designers zijn van een heel oud humanoïde ras genaamd Huargardiaanse beschaving. Deze wezens hebben zichzelf zo ver met technologie geüpgraded, dat ze zuiver cyber biologische realiteiten zijn gaan ervaren. Ze hebben hierdoor als het ware een val in bewustzijn gemaakt, waarbij ze de menselijke waardes compleet zijn verloren: fysiek, psychisch, emotioneel, spiritueel.. Ze konden zichzelf niet meer voortplanten, voortscheppen. Ze hadden geen invloed meer via de waarneming, op het elektromagnetisch lichtspectrum, eigenschappen die de oorspronkelijke mens in zich draagt.
Om zichzelf weer te kunnen ervaren als de wezens die ze ooit waren, hebben ze via mindprojectie een hologram gecreëerd om daarin de mensheid na te bouwen, te klonen. Dit universum de Designers hun experiment, een onderzoek naar scheppende kracht. Het is gecreëerd om leven in te zaaien in kloonlichamen. In de basis zijn de aardse mensen liefdevolle wezens, maar zonder bewustzijn, zonder ziel. Het onderzoek is erop gericht dat het leven in het experiment erachter komt dat het meer is dan een fysiek lichaam. De Designers monitoren dat en installeren het waargenomene in zichzelf om zo meer oorspronkelijke humanoïde kenmerken terug te krijgen.
De Designers, de Engineers van deze wereld zijn hier volledig aanwezig. Maar ze blijven buiten beeld omdat ze niet gezien willen worden. Omdat door de kracht van observatie het hele potentieel van het experiment open gaat. Ze willen juist dat het nu zo gaat, dat de mens zichzelf gaat ontdekken. Door op afstand de lichamen te observeren die zich bewust worden van de levenskracht, zien zij ontstaan wat zij in zichzelf missen. En door dat hele proces te observeren en te ervaren, kunnen ze de oorspronkelijke levenskracht weer in zichzelf opnemen. ….. –> verder lezen van A Joyful Happening
Story Of A Designer
Create A New World!
(by Arlette Krol) I started making this website to find out who I really am deep inside. By writing it down I made progress myself. I also wanted to inspire others to look for their own origins. In a world where there is so much judgment, fragmentation and direction, it is so important to unmask your own unique blueprint. And thereby gain more and more understanding of what kind of world you live in. In the process of making your own inner deep being visible, this reality also becomes more and more visible. For people who follow the meaning of another, a great deal remains hidden about the workings of this reality.
But there are many people worldwide, just like me, who feel a deep inner call not to take anything for granted. People who receive ever deeper information about themselves, about this world and also about other worlds. The information that you awaken within yourself and flow through you is often not recognizable in the physical 3D reality of this world. There is hardly any concrete evidence. But whoever starts speaking the inner language by quietly listening to the movements that touch this world will irrevocably confirm that this world is just a movie. Reality takes place in a completely different layer of consciousness. The scenarios that take place here are examined from another layer to see how earthly people deal with them. How much authenticity is gained or lost from each person. Can we be directed by image and word? Are we determined how to interpret our own feelings? Or do we stand in our own strength. Where we are emotionally completely independent of this physical world. And instead experience a deep connection from the heart, from your own vibrating creative field, your life force.
I find out that this world is an artificial hologram. Today, behind every physical body there is a being from the original world. We count 10,000ths of different races active here on Earth, driving only a body as a vehicle. Unfortunately, most are ‘off’ and have no idea who their unique selves really are and what powers they possess. We no longer recognize that in each other. Judgments are only made on appearance, behaviour and deviation within the system.
By viewing and understanding this world from the portrayed reality, we confirm it in its existence. But your deep inner being has a great influence on this reality from within. It has the power to activate millions of absent options from feeling. This is only possible if we openly experience the information in our emotions and embrace our uniqueness. Knowing that with this awakening field of consciousness we can bring the earth back in a quantum physical way in its own free authentic form. A place where many kinds of creatures can meet and enjoy its absolute beauty. That the earth takes its original place again within the cosmic connections.
In this diary I tell my personal story about finding the identity of my unique being.
2. When do you believe something
Throughout your life you find puzzle pieces through the power of attraction or through a memory of feeling. But because they are tiny fragments and interpreted by your thoughts, they are barely recognizable as part of your own blueprint. Now that some pieces are falling into place with me, I also get memories of moments in which I already received a kind of confirmation in my feeling. I could not have known this before.
Likewise, many people have told me things about my heritage. Powerful creature, walk-in, from the Pleiades are examples of this. I’ve always heard it and sometimes had a little more recognition, but could never fully embrace it.
Not like my situation is now. An acquaintance told me that he recognized the double-acting internal system in me, as he had seen with Designers before. Here too I had no acceptance. I have heard the story and indicated that I myself had to get confirmation on it. I would do some research and leave it open.
That night I just cried. All kinds of facts came to the surface that I knew about the Designers and their existence. I turned those facts all around and applied them to myself. I’ve simply stretched my imagination and I’ve come to discover whether feeling was released as I launched the fact within me.
What came out were huge waves of emotion. The crying continued. And not because I was sad, but it was fields of information that poured into this world through my heart. It was like a tsunami of waves that came because I seem to have access to that information from within my being. And by imagining it all, it was completely released and flowed. I have let it all happen and have observed it with my consciousness. It was also shocking, because I never thought that I could bend my imagination in that direction and that such powerful currents would come out of it.
At the end of the evening a good friend called to ask if I was okay. She had felt a lot of movement in the energy with me. I was doing great, but was overwhelmed by the intense array of experiences.
I could conclude that I come from very close to the Designers. I was still very careful with fully embracing. I said loudly to myself, “If this is true, then there must be some very strong evidence.”
3. The beginning
It has always been clear to me that we live in a very special time here on Earth. I could always feel it deep inside me. A time that would go down in the history books as a major transformation. I never knew exactly what that would look like. I have always been searching for answers.
At the moment I see force fields around the earth that attract fields of tension, as it were. This is noticeable in global situations that arise, but also in the movement in relationships between people. We are increasingly entering survival mode, at the mercy of everything that arises. I feel that space and freedom can be created from the fields of freedom in the heart. Fortunately, that is done by a lot of people. Without connecting emotionally with all charged subjects, but being fully present in the body and also in this world. Observe where the taut field is trying to pull you over. Every day I touch a lot with my attention to bring loving and sometimes confrontational movement in people and situations that get stuck. I do this from my heart, free of judgment or thought. So that everyone is empowered and experiences a wave of feeling. I experience it as sending out an information field through the heart that someone else can receive if he is open to it. In fact, the whole world needs this. Not only the people, but also the animals, plants, materials, systems and connections.
It occurred to me to trace this world back to its origin, where it all began. Back then it was still pure from external unintended influences. I can make that journey with ease with my consciousness. I can feel how it all came about.
What then happens in me is that I find myself among beings who in rest deploy a super focus. Who realize a collaboration based on very deep attunement in which the most diverse life codes are merged. With a minuscule movement an intention is set in which a very large and powerful field is created with countless possible variants within the field. The perfection of the creation can be found at the micro and macro level and far beyond. After all, almost with the force of blowing a breeze in your palm, a world so unbelievably beautiful has emerged. Not only in the millions of facets that the nature of the world shows us, but also in the possibilities of creation. The amount of diversity of creatures that can be present in it, but also the variation of timelines and all the space in between. This reality has enormous power shifts and the softest touch. It is all here and we live in the middle of it. Our reality was created with immense love, commitment and precision. I can travel with my consciousness to the first breeze that sets the whole process of creation in motion. I can experience the love deployed there, as if I thereby activate it even more. And I can blow golden light dust along with my consciousness, providing the world with a sparkle of love. And then that whole field resonates in my heart. It feels huge and very familiar.
4. Mission
All my life I know that I am not just present here in this body. As it were, all my life I searched for the deeper meaning of life. I have loved working in the jobs I had. I have immersed myself in spirituality and related fields. But my inner questions were never satisfied with a conclusive answer. Until I heard the next story. In 2016 I listened to it and experienced it deeply…. This is about me…
The Designers are from a very ancient humanoid race called the Huargardian civilization. These human beings have upgraded themselves so far with technology that they have come to experience purely cyber-biological realities. They have, as it were, made a fall in consciousness, where they have completely lost the human values: physical, psychological, emotional, spiritual. They could no longer reproduce, reproduce themselves. They no longer had any influence via perception, on the electromagnetic light spectrum, abilities that the original human has.
In order to be able to experience themselves again as the beings they once were, they have created a hologram through mind projection to replicate humans. This universe is the Designers’ experiment, an investigation into life force. It was created to seed life into clone bodies. Basically the earthly people are loving beings, but without consciousness, without soul.
The research is aimed at life in the experiment finding out that it is more than a physical body. The Designers monitor that and install the observed in themselves in order to regain more of the original humanoid features.
The Designers, the Engineers of this world are fully present here. But they stay out of the picture because they don’t want to be seen. Because through the power of observation, the whole potential of the experiment opens up. They just want it to be like this, that people will discover themselves. By observing from a distance the bodies becoming aware of the life force, they see arise what they lack in themselves. And by observing and experiencing that whole process, they can reabsorb the original life force within.
I feel that I am here to pick up deep layers of consciousness and, as it were, to install waves of feelings in this reality. By experiencing all emotions and traumas very openly in myself, I discovered how programmed this body is. How thoughts keep trying to frame my feelings. And how I am led again and again to take external truth more seriously than my own felt truth. And still sometimes I miss a step and walk with thoughts and feelings that are clearly not mine. But I can distinguish it more and more easily. More and more I live and experience life from within myself and I notice that I am becoming detached from the earthly systems. Whenever I experience pieces of emotion, I switch my consciousness to the observing Designers. I get such tremendous empowerment from their perception, confirmation in what I discover in the moment in myself. The more I experience my authentic self, my inner strength, the stronger I feel their presence. When I am busy with the earthly habits and am mainly thinking, then they are not in my consciousness. Then I no longer experience them, because my heart is the receiving transmitter of my deeper being and so is theirs. The trick is to tune the receiver in your head to your heart.
As a result, I often experience an emptiness, a flatness around me. I see how information moves people and how it is reproduced from person to person. People begin to notice how information is created and how it is presented. More and more people start to feel that all the information does not match with what they experience inside themselves.
The inner consciousness awakens. The Designers awaken. Thanks to all the beautiful people in this world who feel that inside they are different from the chaos around them.
(door Arlette Krol) Afgelopen twee jaar hijgde hij al in onze nek Als een dolle uitgelaten rottweiler met zijn tanden ontbloot Maar je kreeg gedurende de hele periode nog begeleiding in het kanaliseren van je angst Wijze mensen vertelden je wat je het beste kon ondernemen of laten En hoe je daarmee ook de samenleving een handje kon helpen Het deed je angst bedaren, je had immers houvast Ook al leken jouw standpunten het tegengestelde als je buurman Maar ook daar een mening over vormen nam de angst rondom je eigen veiligheid enigszins af
Wat er nu op ons afkomt vanuit allerlei verschillende hoeken Het is niet meer te overzien Welke richting je ook opkijkt De angst lijkt op je af te denderen Je ziet hem aankomen en dat maakt al angstig Hoe veilig ben je nog Een mening hebben helpt niet meer Informatiebronnen volgen ook niet Dan hapt de angst alleen maar harder toe Je lijkt er niet meer aan te kunnen ontsnappen
Wat er ook in de wereld, landelijk of bij de buren aan de hand is, het is jouw eigen angst En de angst schreeuwt om aandacht Het lijkt nu of nooit Laat jij de angst je leven bepalen en regelrecht je overlevingstactieken te activeren Ga jij door je angst snakken naar adem met het zweet op je hoofd Of je ga erkennen dat angst, net als andere emoties, een levenskracht is
We hoeven niet bang te zijn voor angst We hoeven er geen oordeel over te hebben en niet weg te zetten Angst is, als elke emotie, een trillingsveld dat echt de moeite waard is om openlijk in jezelf te onderzoeken
Het idee van egoïsme om jezelf te prioriteren is achterhaald Het is noodzaak eerst te zorgen voor jezelf Je kan niet anders meer dan zorgen dat je je comfortabel gaat voelen met al je emoties Een wereld vol chaos vraagt houvast in jezelf Als je emoties je eigen zijn, hoe wild dan ook Als je daarvan niet meer hoeft te vluchten Dan voel je dat er zelfcontrole en veiligheid zit achter elke innerlijke storm Door naar de liefdevolle stilte te gaan in je lichaam, krijg je een ander perspectief van jezelf Met een ander perspectief op jezelf krijg je een ander perspectief op de wereld Dat wat is wat de wereld zo hard nodig heeft, net als jij Want vanuit je hart maak je instant verbinding met alles op de wereld Precies daar waar het nodig is
He’s been panting down our necks for the past two years Like a frantic Rottweiler with his teeth bared But you received guidance during the entire period in channelling your fear Wise people told you the best thing to do or not to do And how you could help society with that It calmed your fear, after all you had something to hold on to Even though your views seemed the opposite as your neighbour But also forming an opinion about that, the fear about your own safety decreased somewhat
What’s coming at us from all kinds of different angles, it can no longer be overlooked Whichever direction you look, the fear seems to be thundering towards you You see him coming and that already makes you anxious How safe are you? Having an opinion no longer helps Information sources do not follow either The fear will only bite harder You don’t seem to be able to escape fear anymore
Whatever is going on in the world, rural or local, it’s your own fear And the fear screams for attention It seems now or never Do you let fear rule your life and let it activate your survival tactics Are you going to gasp for breath with the sweat on your head because of your fear Or will you recognize that fear, like other emotions, is a life force
We don’t have to be afraid of fear We don’t have to judge it and don’t put it away Fear, like any emotion, is a vibratory field that is really worth exploring openly within yourself
The idea of selfishness by prioritizing yourself is outdated It is necessary to take care of yourself first You need to make yourself comfortable with all your emotions A world full of chaos requires guidance in yourself
When your emotions are your own no matter how wild When you don’t have to run from it anymore If feels that there is self-control and safety behind every inner storm By going to the loving stillness in your body, you get a different perspective of yourself With a different perspective on yourself you get a different perspective on what is happening in the world That which is what the world needs so badly, just like you Because from your heart you instantly connect with everything in the world Right where it’s needed
(door Arlette Krol) In een wereld die ik niet begrijp Worstel ik al mijn leven lang Om vat te krijgen op mijzelf Inzicht in mijn gevoel En begrip in mijn gedachten en gedrag
Ik ben anders Ik ben anders dan iedereen Er zijn overeenkomsten Die resoneren over en weer Dat bevredigd en verbind Het voedt mijn ik En laat mij herinneren In gevoelsvelden Wie ik diep van binnen ben
En toch ben ik anders Ik blijf ook zoeken Zonder dat ik het weet Naar een andere aansluiting Naar herkenning Het zoeken was er altijd Want het was een leegte Die nog niet gezien was Door anderen niet En door mijzelf niet
Dan is daar de ontmoeting Mensen die ik aards niet ken Ik heb hun persoonlijkheid hier nooit ontmoet
Ze zeggen niets Nemen plaats aan weerszijden van mij Er komt een stroom in mij op gang Een vanzelfsprekendheid Een compleetheid De hele onderstroom in mijn bewustzijn Krijgt instant voeding Elke leegte wordt gevuld Met bewustzijn Zonder enige inzet of moeite Omdat we dezelfde resonantie hebben Dezelfde oorsprong Hetzelfde diepe weten
Ik wist niet dat het bestond Zoveel flow en aanwezigheid in nu Ik hoor ze kwetteren Met zoveel lichtheid praten Ruimte gevend aan alles om hun heen Zoals moeder natuur het bedoelt Ik voel hoe diep integer ze zijn Naar anderen En als het gaat om andermans informatie Respect zit anders geworteld dan herkenbaar in het alledaagse
Het golft door mij heen Lagen van emotie in beweging Schokkend, lachend, huilend, stilte Het leven is aan Diep in mij Ik kom thuis in mijn hart Omdat ik niet meer zoek Naar het vullen van een leegte Het zoeken vervalt Er is bewustzijn voor terug En verbinding Wederklank van mijn diepste wezen Het klinkt door tot ver in de kosmos
Van hieruit heb ik de wereld liever dan ooit Omdat ik voel en weet hoe het aardse leven ooit bedoelt was En altijd zal zijn
In a world I don’t understand I’ve been struggling all my life To get a grip on myself Insight into my feelings And understanding in my thoughts and behaviour
I am different I’m different from everyone There are similarities They resonate back and forth That satisfies and connects It feeds my me And let me remember In emotional fields Who I am deep inside
And yet I’m different I keep looking too Without me knowing To another connection To recognition The search was always there Because it was a void Which hadn’t been seen yet Not by others And not by myself
Then there’s the meeting People I don’t know earthly I never met their personality here
They don’t say anything Take a seat on either side of me There’s a current in me A matter of course A completeness The whole undercurrent in my consciousness Gets instant nutrition Every void is filled With consciousness Without any effort Because we have the same resonance Same origin The same deep knowing
I didn’t know it existed So much flow and presence in now I hear them chattering Talking with such lightness Giving space to everything around them As mother nature intended I feel how deep their integrity is To others And when it comes to other people’s information Respect is rooted differently than recognizable in the everyday
It flows through me Layers of emotion in motion Shocking, laughing, crying, silence Life is on Deep inside me I come home to my heart Because I’m not looking anymore To fill a void The search expires There is consciousness in return And connection Resonance of my deepest being It resounds far into the cosmos
From here I love the world more than ever Because I feel and know how earthly life was once meant And always will be
Al jaren heb ik door dat er iets niet klopt aan deze wereld. Een gevoel van binnen dat het anders in elkaar zit als dat mij wordt geleerd, voorgehouden, gespiegeld …
Mijn zoektocht liep via persoonlijke ontwikkeling, spiritualiteit, traumatherapie, filmpjes van klokkenluiders,etc. Ik heb alles binnenste buiten gedraaid en dat heeft mij een bijzonder perspectief opgeleverd. Van elke beweging, overtuiging, informatie, lering die mij werd aangereikt, ben ik gaan herkennen dat ze mij willen laten zien hoe de wereld in elkaar steekt. Op het moment dat ik daar een tijd in mee ging, dan sloeg ik daarmee een specifieke richting in. Dan werd dat mijn nieuwe perspectief en vond ik altijd bewijzen dat mijn inzichten de meest kloppende waren. Ik voelde emoties die mijn overtuiging bekrachtigden.
Het gevoel dat er iets niet klopt in deze wereld ging nooit weg. Het bleef. Ondanks de enorme hoeveelheden ervaringen, wijsheden en kennis ik door de jaren had opgedaan. Stukje bij beetje ben ik al die brokjes informatie gaan voelen. Helemaal doorvoelen, groter maken en waarnemen wat het werkelijk met mij doet. De plekken in mijn lichaam gaan voelen waar het raakt en de trilling die ermee gepaard gaat en zo een sensatie veroorzaakt in mij. Het helemaal volgen met mijn bewustzijn in volledige nieuwsgierigheid en vertrouwen. In alle veiligheid in mijzelf de maximale reikwijdte ervaren.
Ik ben er achter gekomen het leven op aarde meer is dan ik altijd dacht. Dat het gevoel een veel bredere en diepere betekenis geeft aan informatie, al dan niet van mijzelf. Het gevoel kan eindeloos verbanden leggen en steeds weer diepere lagen aan ervaren geven. Het is maar net waar mijn bewustzijn haar aandacht aan geeft. Mijn bewuste aandacht zet alles in beweging in mij. Niets is meer statisch. Potentiële opties openen zich als bloemen in zon. Als ik het helemaal doorvoeld heb zakt de starheid weg en komt er een open veld met alle richtingen open. Het voelt zacht en rijk aan wijsheid. Het voelt verbonden en autonoom tegelijk. Het voelt verbonden met alles, zelfs met het ontelbare waarvan ik het bestaan niet eens weet.
Maar als mijn hoofd zich ermee gaat bemoeien, dan brengt het alle informatie (al dan niet van mijzelf) in referentiekaders netjes op zijn plek. Er is dan geen beweging. Oorzaak-gevolg staat vast waardoor ik merk dat alle overige opties automatisch worden uitgesloten. Mijn leven lang heb ik de wereld onderzocht via mijn mind. Ook mijn gevoelens wilde ik begrijpen en probeerde er logica in te zien. Alles werd verklaard volgens eerder opgedane informatie via scholing of ervaring. Voor mij voelt het dat het denken volgens een vaststaand raster werkt. Alles waarvoor in oorsprong geen plekje is ingericht, wordt door de mind niet eens waargenomen. Ik vergelijk het steeds met die bak van tv waar ze vroeger cavia’s in lieten rond rennen op zoek naar het beste poortje. De logica waar we naar opzoek zijn zit achter de poortjes. De schotten in de bak zelf staan voor obstakels, afleiding, richting en zelfs trauma. En steeds weer probeert de mind via een andere weg bij het beste poortje te komen. We draaien in cirkels en lossen alles steeds op dezelfde wijze op.
Onze wereld is ingericht op basis van het vaste denkraster. Alles in mijn leven heeft mij geleerd, gemotiveerd, geconditioneerd om het leven te leven en te begrijpen via het denkraster. School, studies, politiek, tv, opvoeding, benadering van gezondheid, geld en werkafhankelijkheid, etc. Ik ben op deze wereld gekomen en het leek allemaal zo broodnodig en logisch dat deze inrichting en manier van omgaan met elkaar de enige manier kon zijn.
Nu ik met mijn gevoel alles anders ervaar valt voor mij de denklogica steeds meer weg. Ik heb niet meer de neiging om steeds maar alles te moeten verklaren en begrijpen met mijn mind. Ik deins niet meer terug voor geen enkel gevoel, want dat wat ik voel ben ik. Een gevoel wegstoppen of negeren zou betekenen dat ik een deel van mijzelf amputeer. En ik voel dat dat ook is wat de wereld nodig heeft. Konden we maar even tegelijk stil staan met zijn allen. Dan konden we opmerken wat we aan het doen zijn en of het resoneert met wat we voelen dat we eigenlijk willen. Door het stilstaan en voelen zouden totaal andere oplossingen naar voren komen voor hetgeen wat we willen creëren.
Ik ben gestopt met oplossingen zoeken die mij worden aangedragen. Ik demonstreer niet, teken geen petities, stem niet. Voor mij zijn het ideeën die gecreëerd zijn om binnen het mindsysteem, de caviabak te komen tot een oplossing. En voel zo’n diepe innerlijke overtuiging dat daar de oplossing niet ligt, omdat alleen maar de mind bevestigd van haar functie. Door steeds maar weer te voelen in elk moment waar mijn waarheid en behoefte ligt, creëer ik mijn eigen werkelijkheid. Het is een werkelijkheid van absolute transparantie, eerlijkheid, directheid, zachtheid, openheid, stromen, autonomie, creatie. Als ik mij verbind vanuit mijn werkelijkheid met het leven om mij heen, dat krijgt het leven om mij heen te maken met nieuwe mogelijkheden die de mind niet kan bedenken. Het is het voeden en behouden van de spontaniteit en verbinding. En bovenal zien dat iedereen die leeft op deze planeet op zijn manier zijn best doet om het leven te begrijpen, te vormen en zo aangenaam mogelijk te maken. Maar de warrior in mij strijdt om in iedereen te zien dat het veld van onbegrensde en onvoorwaardelijke liefde in hun aanwezig is. En slechts met mijn waarneming vanuit mijn gevoel zet ik alles om mij heen in beweging, wetende dat alles energie is.
Ik bekrachtig elke vlam met een glimlach van aandacht. Een nieuw bewustzijn wordt geboren van binnen naar buiten. Ik zie het groeien om mij heen en wereldwijd.
For years I have realized that something is not right in this world. A feeling inside that things are different of what I am taught, mirrored…
My search ran through personal development, spirituality, trauma therapy, whistleblower videos, etc. I turned everything inside out and that gave me a special perspective. From every movement, belief, information, teaching that was presented to me, I have come to recognize that they want to show me how the world works. The moment I went along with that for a while, I then went in a specific direction. Then that became my new perspective and I always found evidence that my insights were the most accurate. I felt emotions that confirmed my belief.
The feeling that something is not right in this world never went away. It stayed. Despite the vast amounts of experience, wisdom and knowledge I had gained over the years. Little by little I started to feel all those bits of information. To fully feel, to enlarge and to observe what it really does to me. Feel the spots in my body where it touches and the vibration that goes with it, causing a sensation in me. Following it all the way with my consciousness in complete curiosity and confidence. Experience the maximum range in myself in complete safety.
I found out that life on Earth is more than I ever thought. That feeling gives a much broader and deeper meaning to information, whether or not mine. The feeling can make endless connections and continuously add deeper layers to the experience. It’s just what my consciousness gives its attention to. My conscious attention sets everything in motion in me. Nothing is more static. Potential options open up like flowers in the sun. When I have completely felt it, the rigidity disappears and an wide field opens up with all directions open. It feels soft and rich in wisdom. It feels connected and autonomous at the same time. It feels connected to everything, even to the countless that I don’t even know exist.
But when my head gets involved, it neatly arranges all information (whether or not mine) in frames of reference. Then there is no movement. Cause and effect is fixed, so I notice that all other options are automatically excluded. All my life I have explored the world through my mind. I also wanted to understand my feelings and tried to see logic in them. Everything was explained according to previously acquired information through education or experience. For me it feels like thinking works according to a fixed grid. Everything for which no place has been set up in origin is not even perceived by the mind. I keep comparing it to that TV box they used to let guinea pigs run around in looking for the best gate. The logic we are looking for is behind the gates. And the baffles in the box itself represent obstacles, distractions, direction and even trauma. And again and again the mind tries to get to the best gate by another way. We run in circles and always solve everything in the same way.
Our world is organized on the basis of the fixed thinking grid. Everything in my life has taught me, motivated me, conditioned me to live and understand life through the grid of thought. School, studies, politics, TV, education, approach to health, money and work dependency, etc. I came into this world and it all seemed so necessary and logical that this arrangement and way of relating to each other could be the only way.
Now that I experience everything differently with my feeling, the thinking logic increasingly disappears for me. I no longer have the tendency to have to explain and understand everything with my mind all the time. I no longer shrink from any feeling, for what I feel is me. To hide or ignore a feeling would mean amputating a part of myself. And I feel that’s what the world needs too. If only we could all stand still at the same time. Then we could notice what are doing and whether it resonates with what we feel we actually want. By standing still and feeling, completely different solutions would emerge for what we want to create.
I have stopped looking for solutions that are presented to me. I don’t protest, don’t sign petitions, don’t vote. For me they are ideas that have been created to come to a solution within the mind system, the guinea pig box. And feel such a deep inner conviction that the solution is not there, because only the mind confirms its function. By constantly feeling in every moment where my truth and need lie, I create my own reality. It is a reality of absolute transparency, honesty, directness, softness, openness, flow, autonomy, creation. When I connect from my reality with the life around me, the life around me has to deal with new possibilities that the mind cannot imagine. It is nurturing and maintaining the spontaneity and connection. And above all, see that everyone who lives on this planet does their best in their own way to understand, shape and make life as pleasant as possible. But the warrior in me fights to see in everyone that the field of limitless and unconditional love is within them. And only with my perception from my feeling do I set everything around me in motion, knowing that everything is energy. I empower each flame with a smile of attention. A new consciousness is born from the inside out. I see it growing around me and worldwide.
Nu ik steeds meer leef vanuit mijn eigen waarheid en gevoel, valt mij iets heel wonderlijks op. Het levensveld waarin ik mij bevindt reageert op mij. Situaties waarin ik aftast hoe ik graag iets zou willen worden werkelijkheid. Zonder mij vast te bijten en een eind uitkomst af te dwingen, exploreer ik de mogelijkheden. En ik voel daarin een bepaalde richting die past bij mij. Ik probeer die richting zo nauwkeurig mogelijk te concretiseren en daarna laat ik het weer los. Na een tijd valt mij op dat ik toch wel mazzel heb, dat precies uit komt waar mijn hart naar uitging.
Ik zal een voorbeeld geven. Jaren geleden woonde er een hondje in de buurt, waarvan het baasje het prima vond dat ik hem spontaan mee uit wandelen nam. Om mijzelf vaker uit te dagen om in de natuur te zijn zocht ik naar zo’n hondje met baas in mijn woonomgeving. Ik heb mijn gevoel aangezet om te ervaren in welke richting ik moest kijken. Maar er kwam tot dusver niet echt een antwoord. In een andere verhaallijn kwam ik bij een familielid vaker een hondje tegen van weer een ander familielid. Ik was steeds geraakt door het hondje. Kreeg het gevoel dat we bij elkaar pasten. Mijn gedachten straften dat meteen af, want het hondje had een ander baasje. Sinds een paar weken gaat het niet goed met het baasje en zocht het hondje naar een nieuw huis. Zelfs in dat moment voelde ik de verbinding tussen mij en het hondje, maar vond het maar een gek idee. Het was niet iets waar ik zeggenschap in had. En toch wandel ik nu heel veel met het hondje op het strand en in het bos. Het hondje neemt mij mee op avontuur in de natuur.
Als ik de ervaren momenten rondom het hondje terug voel, dan lijkt het bij elkaar wel één moment te zijn. Eén moment dat versnippert is geraakt over een tijdslijn. Eén moment waarin ik mijn wens en mogelijkheden heb doorvoelt, maar weg bleef bij de concrete uitkomst. Ik heb dit de laatste tijd met meerdere situaties. Precies het goede komt op mijn pad. De realiteit vouwt zich om mij heen op basis van waar ik met mijn bewustzijn aanwezig ben.
Vorige week kon ik goed doorvoelen hoe dit zo werkt. En dat motiveerde mij om een heel diepliggend besluit te nemen. Ik heb het onderstaande schilderij gemaakt. Het is voor mij een gevoel van de transitie waar de aarde in zit. Zonder dat ik precies weet hoe het in zijn werk gaat of dat ik het grotere plaatje er van zie. Zoals op het schilderij, zo voelt het. Het is alleen nog niet direct herkenbaar in de materie, in het alledaagse leven. In mijn leven is dat wel een groot thema. En het lijkt wel of ik daar op zit te wachten. Dat ik zit te wachten op een soort omslagpunt. Een moment van chaos waaruit ontelbaar veel nieuwe ideeën kunnen ontstaan. Een moment waarin ik zichtbaar in het fysieke zie dat de verandering er is.
Toen heb ik het besluit genomen. Heel diep van binnen heb ik besloten dat de verandering er NU is. En dat ik ook weet dat het tijdsbeeld en realiteit die ik om mij heen ervaar niet representeren wat er werkelijk aan het gebeuren is. Maar met het nemen van mijn besluit stap ik letterlijk in. Ik ben aanwezig in de transitie. Ik ben de transitie. Het gebeurd. Nu!
Gisteren was ik bij een lezing waarin iemand tegen mij vertelde: “Het besluit is al genomen”. Er kwam in mij een enorme golf aan emotie omhoog zetten. Ik voelde mij waargenomen en verbonden. Ja het klopt, in mij is het besluit al heel bewust genomen.
Now that I live more and more from my own truth and feeling, I notice something very wonderful. The field of life in which I find myself responds to me. Situations in which I sense how I would like something to be become reality. Without getting stuck and forcing an end result, I explore the possibilities. And I feel a certain direction in it that suits me. I try to concretize that direction as accurately as possible and then I let it go. After a while it strikes me that I am really lucky that exactly what my heart was going for comes out.
I will give an example. Years ago there lived a dog nearby, whose owner was fine with me taking him for a walk spontaneously. To challenge myself more often to be in nature, I was looking for such a dog with owner in my living environment. I turned on my feeling to experience in which direction I should look. But no real answer has been forthcoming so far. In another storyline at a family member I often encountered a dog belonging to another family member. I was always touched by the dog. I got the feeling that we fit together. My thoughts immediately punished that, because the dog had a different owner. Since a few weeks, things have not gone well with the owner and the dog was looking for a new home. Even in that moment I felt the connection between me and the dog, but thought it was a crazy idea. It wasn’t something I had control over. And yet I now walk a lot with the dog on the beach and in the woods. The dog takes me on an adventure in nature.
When I feel the experienced moments around the dog again, it seems to be one moment together. One moment that has become fragmented across a timeline. One moment in which I felt my wish and possibilities, but I stayed away from the concrete outcome. I’ve been having this with several situations lately. Just the right thing comes my way. Reality wraps itself around me based on where I am with my consciousness.
Last week I could really feel how this works. And that motivated me to make a very profound decision. I made the painting below. For me it is a feeling of the transition that the earth is in. Without knowing exactly how it works or seeing the bigger picture. As in the painting, that’s how it feels for me. It is just not yet immediately recognizable in the material, in everyday life. The upcoming transition is a big thing in my life. And it seems like I’m waiting for that. That I’m waiting for some kind of tipping point. A moment of chaos from which countless new ideas can arise. A moment in which I visibly see in the physical that the change is there.
Then I made the decision. Deep down I have decided that the change is NOW. And that I also know that the time frame and reality that I experience around me do not represent what is really happening. But now I make my decision, I literally step in. I am present in the transition. I am the transition. It’s happening. Now!
Yesterday I was at a lecture where someone told me: “The decision has already been made”. A huge wave of emotion came up in me. I felt observed and connected. Yes, it is true, the decision has already been made very consciously in me.
