Thema: Inzichten menselijk contact.
Bron: Martijn van Staveren
Er is een perceptieoorlog gaande. Master zijn in mijn eigen matrix. Van binnenuit mijn perceptie verschuiven. Dat kan alleen als ik belangeloos ben. Met mijn eigen perceptie verschuiven naar een ander veld. Ik reageer niet op wat er van tevoren is gezegd maar geef nieuwe leiding vanuit mijzelf. Leiding nemen vanuit mijn hartskracht is leiding nemen over de situatie die niet aansluit op wat er is gebeurd.
Ik sluit niet aan op wat de ander zegt maar op wat ik ten diepste in mijzelf naar boven kan halen.
Er gebeurt iets………waardoor mijn energieveld switched (irritatie of afsluitend gevoel) Maar het is niet normaal dat mijn energieveld verandert als iemand iets tegen mij zegt. Op het moment dat mijn bewustzijn verandert van een open veld naar een geïrriteerd veld vindt er een bezetting plaats, is een aanpassing in trilling, in mijn energie. Dat veld wat in mijn brein gekomen is komt exact overeen met het trauma, wordt opnieuw bevestigd, het veld van trauma wat een pleister is op het veld van mijn scheppingskracht. Juist in lijnen waarin openheid is met elkaar gebeurt het, op de meest kwetsbare plek. De ander doet het niet maar wijst wel aan waar het trauma zit en dus mijn scheppingskracht zit.
De beschadigingen van het trauma wat ik heb opgelopen wat door de Aethians is georkestreerd wordt door de Aethians telkens herhaald.
Het gaat niet om vriendschappen te torpederen maar om de godskracht in mijn wezen dicht te houden.
Als ik werkelijk begrijp en voel wat vrij bewustzijn is dan laat ik de ander in tact. De woorden van een ander hebben geen effect op mijn kern. Als ik mij aangevallen voel dan heb ik werk te doen in mijzelf. Mijn neurologisch bewustzijn kan diep aangeslagen zijn. “dat ben ik niet” “ik ben hier” Ik moet in mijn hoofd aanwezig zijn!
Ik wil niet dat de ander verandert, mijn perceptie over de ander verschuift. Als ik het beeld van mensen herzie in mijzelf dan ontmoet ik ze ook anders.
Uit de oorzaak en gevolg matrix, ik weet dat ik dat niet ben, ik kijk naar de ander en sluit niet aan op wat de ander heeft gedaan/gezegd, gevolg dat wat de ander denkt stopt.
Elke afleiding buiten mijzelf in dit universum is een afname van de Innerlijke Kracht zolang ik met een aangeleerde perceptie er naar kijk.
Welk hologram reageert is het hologram wat aansluit op mijn bril die ik draag.
Ik zeg niet “dat is niet waar” , ik laat het in tact, ik aanschouw het alleen, ik schuif met mijn bewustzijn naar een andere aansluiting die niet aansluit op dat moment.
Ik ga niet mee in de beeldvorming van de ander over mij. “dit ben ik niet” “hier gaat het helemaal niet om” “dit is waar ik voor sta, dit is waar het om gaat”
Ik hanteer de Kosmische Schaar, haal er een knip doorheen in wat er naar mij toegezonden wordt in woorden of in een situatie door naar binnen te gaan en met mijn aandacht bij mijn kern/hart te zijn en dan naar buiten.
Je kunt elkaar niet beïnvloeden, je kunt elkaar alleen maar verrijken. De kracht is er en ik weet dat die kracht ook in de ander is.
Niet kijken met de ogen van wat de ander denkt door zijn gedrag hoe jij dus naar de ander zou moeten kijken. De ander anders aanschouwen, brengt een ander veld in beweging. Niet meegaan in het traumabeeld wat de ander toont. Wel vanuit betrokkenheid kunnen luisteren. Ik geef de erkenning aan de ander maar ik pas mij niet aan. Ik blijf bij wat ik voel.
Als ik het tegenovergesteld doe van wat de ander verwacht dan breng ik een resonantieveld aan grote volledige kosmische bewustzijnsvelden in het labyrint universum van deze werkelijkheid.
Ik maak deel uit van de situatie. Non-identificatie.
Alles wat zich buiten mij afspeelt is in mijn gedownload.
Aandacht naar binnen toe = buiten ruimte en tijd bezig zijn
Aandacht naar buiten toe = binnen ruimte en tijd bezig zijn (dus in de matrix)
Ik stel vragen. Ik ga niet in discussie.
Door naar elkaar te luisteren is het mogelijk om in mijzelf informatie vrij te laten komen.
Ik heb het bewustzijn dat ik niet een groep ben. Overal waar ik ben is het “mijn” groepje, het ontstaat rondom mij.
Ik maak verbinding met de ruimte waar ik ben. Als ik mijn dankbaarheid en verbondenheid in die ruimte zet kunnen de krachten die mij observeren toegang krijgen en andere krachten die in dat hologram (ruimte) functioneel waren verdwijnen.
Rondom en in mijn hoofd de rust blijven begeleiden, de Kroon, de Trilling, het Gouden Veld van Bewustzijn in tact houden. Deze ruimte is informatiedrager waardoorheen geschaakt wordt. Met mijn gedachte die ruimte overeind houden!
Als ik en de ander zuiver, eerlijk zijn dan kunnen er geen andere invloeden doorheen worden gezet. Aanvallen of frequenties hebben geen invloed, dan ben ik beschermd. Zuivere aandacht naar elkaar toe laat een veld ontstaan in de matrix die alle lopende scripten op losse schroeven zet. Staat er iets tussen, weg! Vind ik iets van de ander, weg! Binnenin Kern! Ik ga jou maximaal zien mooi mens. Mensen beschermen elkaar door oprecht te zijn.
Het aandachtsveld voor mijzelf is het zelfde aandachtsveld als ik aandacht zou krijgen van iemand anders.
Het hart is veelal uit balans door onevenwichtige gedachten uit het neurologische brein.
Persoonlijke waarneming, dan heb ik een belang, versus afstemming op het grotere veld. Mij bewust blijven dat ik namens een heel groot veld kijk, dat ik voel dat ik een expressie ben van dat veld. Ik observeer vanuit ene rustpunt in mijzelf, vanuit het veld van Kracht en Verbinding. Om dat veldbewustzijn in mij te ervaren vraagt werk. Soms is het nodig om lang in de stilte te gaan, dan verschuift de waarneming, de Force of Life kijkt dan mee. “ik ga voor evenwicht in het grote geheel” “het gaat er mij om dat iedereen in evenwicht komt” dan komt mijn bewustzijn ook in dat evenwichtsveld.
Aandacht en betrokkenheid. Niet denken, niet in weerstand, maar observeren, met mijn bewustzijn contact maken met dat moment, “dit is dus wat er gebeurt”. Ik laat mij niet meevoeren, brengt verandering van trilling en dus andere gevolgen. Ik open reactievelden door betrokken te raken bij dat moment. En gevoelens en emoties in mijzelf aanschouw ik.
Elke situatie met aandacht aanschouwen en dan loslaten. Dus geen oplossingen bedenken!
Wat is er wat in mij gebeurt, wat bestuurt mij hier, wat is die gedachte die mij overneemt? Als ik mij daar niet van bewust ben, als mijn bewustzijn daar niet in zit dan heb ik het idee dat ik die gedachte ben en dan regeert die gedachte wat mij uit de kern brengt. In de gedachte aanwezig zijn, daarmee maak ik de gedachte secundair en kijk ik anders naar de situatie.
De gedachte die er is neem ik in bezit i.p.v. lineair daar op te gaan verder denken = Archontaal. Achter de schermen wordt getrokken om alle gedachten naar één kant te krijgen zodat er maar één uitkomst kan zijn. Het boek niet opeenvolgend lezen, non-lineair, dat kan alleen als ik betrokken ben met wat ik doe. Niet opeenvolgend alles ervaren.
Niet vanuit mijn ballast spreken. Mijzelf laten schijnen en uiting geven aan dat wat er in mij zit!
Iedereen heeft traumatische reactievelden maar ik reageer dan niet meer, ik ga naar nul, maar dat is mijn bewustzijn = geen reactie en geen gedachte, meer van “dit is er nu”. Ik ontken dan niet mijn gevoelens maar die ervaar ik dan anders.
Ik ga niet met jouw geprogrammeerde bewustzijn in debat.
Ik moet betrokken zijn bij de ander en betrokken zijn bij wat ik uitdraag. Betrokken spreken naar een ander en niet het eigen belang vooropstellen. Communicatie die voortkomt vanuit een hele diepe gemeendheid versus niet oprecht betrokken (losse flodders) dan komt de energie uit het hoofd = de taal van het hoofd = de taal van de Aethians.
Door elk informatieveld van wat bron niet is te dé-activeren kom ik bij de bron in mij.
In de Kern zijn = ik ben onaantastbaar, ik ben onvermijdelijk confronterend naar mijzelf, ik blijf kijken naar wat er in mijzelf gebeurt, ik ben 100% luisterend en ontvangend, ik ben 100% transparant naar mijzelf en naar anderen. De Kernkracht = de bloem = afspiegeling van de natuur.
Als iedereen verandert naar de Kern in zichzelf dan verandert het hele informatiebewustzijn en de paradijselijke wereld komt tot leven.
Echte oprechte aandachtskracht is god, schepping, levenskracht = bevestiging dat ik er ben. Geen aandacht = geen voeding = tekort aan levenskracht.
God/Bewustzijn hoeft niets te bedenken, het weet en geeft precies de reactie. Brug leggen tussen huidige mentale denken naar het eigen innerlijke krachtveld binnenin.
Als ik goed luister dan ben ik die persoon die spreekt. Dat wat de ander vertelt dat ik kan voelen hoe waar dat is ook al conflicteert het met mij. De ander wordt volledig ontvangen, de ander kan het verhaal afstempelen in het veld. Alles wat er in ontspannenheid binnenkomt vindt zijn weg.
Als ontvanger besef ik dat er dingen worden meegezonden. Ik ga de ander daar niet op aanvallen en die ander betwijfelen. Ik kan het rechtzetten in mijn bewustzijn en zorgvuldig communiceren naar de ander.
Het moment dat je elkaar ontmoet dat dat een moment van waarheid is, van aandacht en van ruimte voor elkaar.
Niet lineair denken. Uit goed of kwaad stappen. Uit negatieve situatie de Kracht laten ontstaan. Niet zelf willen bedenken. Geen vóór of tegen! Ik ben een opener. Ophouden met framen. De waarheid spreken. Vervormde trillingsvelden zijn van andere mogelijkheden mits het gezien en gedacht wordt door mij. We laten uit negatieve situaties de voors/ de Kracht ontstaan!
Ben ik bereid om mijn hand en hart uit te reiken naar de ander in alles wat er gaat gebeuren?
Wat voor wereld kunnen wij vandaag zien. Want daarop gaan wij verder inzetten!
Innerlijke wereld tonen = spreken.
Ik kies voor aanwezigheid. Niet voor deze werkelijkheid.
Analoog betekent dat de werkelijkheid reageert op wat de wezens die er in leven Zijn, niet wat ze willen! Eerst voelen dat we teruggaan naar eerbiedig elkaar! Het leven wordt ondersteund naar elkaar toe!
Start van de dag: “vandaag geef ik de opdracht om betekenisvolle verbindingen aan te gaan”. Vanuit mijn eigen besluit contact leggen met een ander vanuit gelijkwaardigheid en respect.