Wat Is Technologie?

(fragment uit bijeenkomst met Martijn van Staveren 4 dec)

Vraag: Ik heb een vraag over technologie. Ik heb daar zelf niet zo veel mee. Dat ras waar je het over had, dat geen technologie heeft, hoe bewegen zij zich dan? Hebben zij dan een vorm van bewustzijn, die ze gebruiken om te bewegen? En de andere rassen, die hebben ruimteschepen, dat is ook een vorm van de technologie, misschien ook technologie op bewustzijn-niveau. Hoe zit dat dan, want zo’n schip is dan toch gemaakt? … Zelf vind ik dat de technologie hier op Aarde mij een beetje afleidt van wat ik wil of wie ik ben en ik denk dat daarom bewust niet te veel daarmee heb, omdat ik het zo voel…

Martijn: Ja, wat is technologie?  Nou in deze wereld hebben we eigenlijk nog geen technologie, het zijn allemaal maar hulpmiddeltjes, lapmiddeltjes, die stukgaan. Maar technologie wordt vanuit kosmisch perspectief gezien als een gereedschap wat normaliter ontstaat uit bewustzijn. Dus je kunt met je vertaal met je creatievermogen, met je oorspronkelijke eigen denken, je eigen voelen, vanuit je eigen lichaam – dit lichaam is niet je eigen – vanuit je eigen oorspronkelijke lichaam wat is en er altijd zal blijven, kun je zo manifesterende frequenties in elkaar schuiven in een tel, dat je daar een object uit genereert. En dat object kan precies antwoorden op de wetgeving van het universum, waar dat nodig is.

Dus de technologie wordt er gewoon gezien als gereedschap dat losstaat van je lichaam. Dat is een beetje de definitie van de technologie: aan de hand van de plek waar het nodig is, aanvullende mogelijkheden omdat bewustzijn in die werkelijkheid de ervaring nog niet heeft of kent hoe in de wetten van die andere werkelijkheid gecreëerd moet worden. Dat is niet bij alle werkelijkheden bekend. Het is niet een vaststaand gegeven hoe de wetten functioneren. En hier functioneren de wetten ook de ene keer wel, de andere keer niet.

En vanuit de oorspronkelijkheid van de Makesh, dat zijn zulke zuivere en organische mensen, die hebben zo’n subtiel en ook krachtig bewustzijn dat zij zonder technologie kunnen, dus door middel van hun eigen denk- en bewustzijnscapaciteit, kunnen ze in één slag (en het wordt heel weinig gedaan, het is niet wat daar zomaar gebeurt, het is iets kostbaars) kunnen ze met een soort hele krachtige opdracht uit allerlei velden in één moment alles bij elkaar brengen, die trillingen bij elkaar brengen, dat is allemaal de software van bewustzijn en kunnen ze als het ware met hun gedachte een klap ingeven – boem – en het is er. En is dat object wat er wordt gemaakt, of wat het ook zou zijn –  dat bestaat. Dat is het meest onbegrepen door artificiële intelligenties, ook positieve artificiële intelligenties, er zijn er heel veel die de vrije werelden dienen, die kunnen niet snappen wat dat is. Uit het niets, uit geen berekening, geen logica, vanuit een innerlijke intelligentie, zeg maar “de schreeuw van de intelligentie van binnenuit”, die heel rustig in een seconde tijd plaatsvindt, dat er zomaar velden bij elkaar getrokken kunnen worden en daar is het.

Dus die rassen, die beschavingen, in dit geval de Makesh beschavingen, die zijn ook niet te verslaan. En om het zo te houden blijven ze dus ook beslist in hun eigen werelden. Dat zijn bewakers, ze bewaken zones en daarom worden ze ook zo hoog geprezen in allerlei andere werelden, omdat ze ook de Kronieken van de Oorspronkelijkheid van het humanoïde ras borgen. Daar vinden dus ook allerlei rehabilitaties plaats die hierop bouwen. En dat doen we hier ook in deze wereld die ook gevallen is geweest, we zitten in de nagolven van iets groots, wat achter de rug is, het is al gebeurd.

En technologie is in die zin heel bevraagbaar, wat technologie nou eigenlijk is. En om er een kleine toespeling op te maken, kan ik wat van mijzelf vertellen. En kun je misschien ook iets over ervaren of er iets bij voorstellen. Maar wij hebben het vermogen om technologie uit te zetten. Technologie is een samengebracht frequentieveld, in elkaar gesleuteld of uit fysieke dimensies of uit niet-fysieke dimensies waaruit de fysieke materie eigenlijk ontstaat. Maar het zijn frequentievelden die gebouwd zijn door iemand anders, dus dat is een soort formule. En de formule werkt dus ook alleen als de formule overeind blijft en wij hebben het vermogen vanuit de allerhoogste Kroniek, de diepste Kroniek, dus de herinnering van wie we echt zijn, werkelijk, de levende herinnering, om zo duidelijk tot die formule binnen te dringen van de technologie, waardoor de formule van de technologie waarop het opgebouwd is in één tel afstemt op het bewustzijn van de Mens. En op dat moment stopt de technologie in het programma. Het stopt.

Dat is wat er gebeurd is onder andere me die kernraketten die wereldwijd uitgeschakeld werden. En dat is natuurlijk voor de militaire macht iets heel beangstigend dat er kennelijk zonder enige interactie vanuit “objecten” – want dat is natuurlijk wat ze denken dat de objecten dat doen – maar dat er kennelijk zonder enige interactie, zichtbaar, aantoonbaar, bedenkbaar, rationaliseerbaar, er een uitschakeling plaatsvindt. Alle wapensystemen gewoon ineens uitgaan.

Dus ons bewustzijn heeft de capaciteit, dat moeten we goed begrijpen, om binnen te komen binnen de lagen van software waaruit de externe technologie is gebouwd. En daarom heeft de technologische wereld en technologische beschavingen “de grootste mond”, zeg maar, omdat wij niet bewust zijn gemaakt van hoe groot ons innerlijke kracht is. En dat is niet alleen maar achterover zitten in de meditatie, diep en rustig stilte moment, helderheid, niet weggaan, helder zijn. En weten dat je het niet alleen doet, dat meerdere mensen met je samen zijn. En dan stap je met je bewustzijn in het onderwerp. Stap je met je bewustzijn in de kernraket. En je weet niet waar de kernraket staat, maar voor de Force of Life maakt het niet zo uit. Je stapt daarin en door te zien waar het over gaat wordt er een galactic command gegeven dat dat wat je ziet, wat dit wezen ziet, jij, die de ruimte heeft gecreëerd, dat die frequentie daar tot leven komt. En dat is een bijzonder krachtig gereedschap.

Dus ja, wat is technologie nog eigenlijk? Technologie is (wel?) degelijk – energie. En technologie/ energie is (wel) degelijk in staat om in lijn te komen met organisch bewustzijn. En als technologie dat dus kan, dan moeten we misschien de technologie zien als een niet technologisch iets, maar iets anders wat wij nog niet helemaal goed begrijpen.

Cover Image: Alex Shuper on Unsplash


Video Planet Earth- The Cosmic Conspiracy

Het is een documentaire waar vele sprekers aan het woord komen en vele invalshoeken voelbaar en zichtbaar zijn. Sommige getuigenissen “uit eerste hand” waren zeer interessant. Het voelt dat het breed bekendheid verdient en zeker onze waarneming.

Video Alien Agenda: Planet Earth – The Cosmic Conspiracy https://www.youtube.com/watch?v=638XKwvPROA (2:25:13)

Gerenommeerde experts verdiepen zich in de grimmige realiteit van de aanwezigheid van buitenaardse wezens op Aarde. Meeslepende casestudy’s van ontmoetingen met buitenaardse wezens van de luchtmacht en de marine, het ophalen van gecrashte UFO-voertuigen, interacties met buitenaardse wezens, onderdrukte buitenaardse technologie en meer worden onderzocht en suggereren een onheilspellende en betoverende conclusie voor het lot van de Mensheid.

English:

Renown experts delve into the stark reality of the Alien presence on Earth. Riveting case studies of Air Force and Naval Alien encounters, UFO crash retrievals, interactions with E.T.’s, suppressed Alien technology and more are explored suggesting a foreboding and spellbinding conclusion for the fate of Mankind.


De keerzijde van 5G: tienduizenden satellieten en tonnen ruimteafval

(door Sylvia Slegers, de Andere Krant) De commerciële bedrijven SpaceX, Amazon en het Britse OneWeb brengen de komende jaren tienduizenden grote en kleine satellieten in lage banen rond de aarde. Dat is nodig om de wereld te voorzien van 5G-internet. Critici waarschuwen voor de surveillance-mogelijkheden en voor een gigantische toename van ruimtepuin.

Overal in de wereld wordt gewerkt aan een alomvattend netwerk waarop alle apparatuur – en uiteindelijk zelfs mensen – aangesloten moeten worden: het zogenaamde internet of things (IoT). Om het benodigde dataverkeer mogelijk te maken voor dit netwerk, is een dichte dekking nodig van 5G-stations, die pakweg om de 200 meter zullen worden geplaatst, in alle landen die hieraan meedoen. Maar het dataverkeer in dit netwerk zal niet genoeg hebben aan grondgebonden verbindingen, zoals glasvezelkabels. Om de belofte van alomtegenwoordige, ogenblikkelijke connectiviteit te verwezenlijken, zal het nodig zijn de kabels aan te vullen met – omvangrijke – satellietsystemen. De grondgebonden communicatiesystemen en satellieten zullen met elkaar moeten worden verbonden. Alleen dan kan de 5G-connectiviteit worden uitgebreid naar min of meer ‘afgelegen’ plekken (last mile) waar de uitrol van glasvezel te kostbaar wordt, en bijvoorbeeld naar schepen en vliegtuigen.

De meerwaarde van satellieten voor 5G-netwerken is tweeledig:

1. Er ontstaat extra backhaul: verbindingen tussen apparaten die data met elkaar uitwisselen.

2. Er kunnen redundanties – back-up systemen – gecreëerd worden, zodat bij het uitvallen van één systeem een ander systeem de taken overneemt.

We hebben het hier niet over een verre toekomst. Europees Commissaris voor de Interne Markt, Thierry Breton, schrijft in een persbericht van de Europese Commissie van 24 november: “5G zal innovatieve diensten voor mensen en groeimogelijkheden voor Europese bedrijven mogelijk maken. De lucht is niet langer de grens als het gaat om mogelijkheden die worden geboden door supersnelle connectiviteit met hoge capaciteit.” De Commissaris meldt dat passagiers, als gevolg van recentelijk aangepaste wetgeving, voortaan ook tijdens vluchten binnen de EU met hun mobiele telefoons gebruik moeten kunnen maken van het 5G-netwerk. Daartoe dienen luchtvaartmaatschappijen een 5G-picocell – een soort miniatuur zendmast – in vliegtuigen te installeren die zowel verbonden is met een satelliet als met een mobiel netwerk op de grond.

SpaceX, het bedrijf van miljardair Elon Musk, heeft op 10 september met zijn eigen Falcon 9-raket de BlueWalker 3-satelliet de ruimte ingestuurd. Deze heeft een totaaloppervlak van 64 m² en een antenne van acht meter breed. Het is de grootste commerciële communicatiesatelliet tot nu toe, met een potentieel bereik van 1,8 miljard telefoongebruikers. De satelliet wordt ingezet om het rechtstreeks aanbieden van mobiele telefoondiensten vanuit de ruimte te testen. De BlueWalker 3 zal in 2023 worden aangevuld met vijf BlueBird-satellieten die twee keer zo groot zijn als de BlueWalker 3. Om een volledige dekking te kunnen realiseren, zal een constellatie van ten minste 100 gigantische satellieten nodig zijn. Ook lanceert SpaceX vele tienduizenden kleinere satellieten in een lage baan boven de aarde (Low Earth Orbit – LEO, tussen de 160 en 2.000 kilometer boven het aardoppervlak). Zo schiet Musk sinds mei 2019 tweewekelijks zestig kleine satellieten de ruimte in. Dit zogeheten Starlink-project is in het leven geroepen om iedereen, overal op aarde van snel en goedkoop internet vanuit de ruimte te voorzien. In 2027 zou het hele netwerk van in totaal 42.000 5G-ondersteunende satellieten compleet moeten zijn. Musk mikt in 2025 al op een omzet van 30 miljard dollar.

Jeff Bezos, voormalig CEO van Amazon, is in 2019 gestart met Project Kuiper. Bezos is eigenaar van raketbedrijf Blue Origin en zal daarmee 3236 satellieten lanceren. Hij is de voornaamste concurrent van Musk. Ook het Britse OneWeb lanceerde in februari 2019, in samenwerking met onder andere Virgin Galactic (het ruimtevaartbedrijf van miljardair Richard Branson), de Franse rakettenbouwer Arianespace en vliegtuigbouwer Airbus, de eerste zes satellieten van een constellatie die uiteindelijk moet gaan bestaan uit 5260 stuks. Een jaar later werden nog eens 34 satellieten in een baan rond de aarde gebracht, deze keer met behulp van een Russische Sojoez-raket. OneWeb-CEO Adrian Steckel stelt dat “de race om internet vanuit de ruimte losbarst. Wij willen de grootste internetprovider ter wereld worden.”

Satellieten bieden de “ultieme mogelijkheid om data te distribueren, samen te voegen en op te halen”, zegt Franco Ongaro, directeur van het Europees Ruimte Agentschap (ESA) in de Tegenlicht-aflevering Ruimtepuinruimers (VPRO, 31 maart 2019). “Als data de nieuwe olie zijn, dan zijn satellieten de pijpleidingen, de raffinaderijen, de distributeurs en de tankstations van die data.” Markus Katzkowski, Chief Financial Officer van het Luxemburgse LuxSpace dat data vergaart via kleine satellieten: “Het mooie van satellieten is: je kunt de hele aarde systematisch in het oog houden.”

Satellieten op meer dan 500 kilometer afstand van de aarde kennen een gemiddelde levensduur van tientallen jaren. De LEO-satellieten gaan slechts tussen de vijf en zeven jaar mee. Er bevinden zich dus nu niet alleen vele tienduizenden satellieten in de ruimte, er zweeft ook al ruim 8 miljoen kilo afval boven onze hoofden. Het gaat om meer dan 100 miljoen stukken ruimtepuin: van niet-operationele satellieten, trappen van raketten of andere grote objecten, brokstukken van explosies en onderlinge botsingen van ruimte-objecten tot 70.000 tot 120.000 fragmenten kleiner dan één centimeter. Volgens het European Space Operations Centre (ESOC) van ESA, dat al het ruimteschroot in de gaten houdt, neemt de hoeveelheid ieder jaar met vijf procent toe. Omdat het afval zich met 27.000 kilometer per uur door de ruimte beweegt, kan het in botsing komen met een satelliet en zo het Kessler-syndroom veroorzaken: decennialange kettingbotsingen die een dikke laag blijvend puin achterlaten en daarmee ernstige problemen veroorzaken voor ruimtevaartuigen en astronauten. Dit fenomeen is vernoemd naar de Amerikaanse astrofysicus en gepensioneerd NASA-wetenschapper Donald Kessler, die er al in 1978 voor waarschuwde. Kesslers hedendaagse vakgenoot Dave Clements van het Imperial College in Londen benoemt nog een risico: “We zullen niet meer zien wat er achter de satellieten zit, of het nu gaat om een potentieel gevaarlijke asteroïde die dichterbij komt of de verst verwijderde quasar (quasi-stellar object, heldere kernen van verafgelegen sterrenstelsels – red.) in het universum.”

De vraag is hoe de situatie boven de aarde in toom kan worden gehouden. Chris Johnson, adviseur ruimterecht bij de Secure World Foundation in de Verenigde Staten, zegt in een artikel in New Scientist dat er op dit moment geen beperkingen zijn in het internationaal recht wat betreft de grootte van satellieten. Tanja Masson-Zwaan, docent aan het Leidse Internationaal Instituut voor Lucht- en Ruimterecht stelt eveneens: “Er zijn geen internationale regels en geen verplichtingen om het afval op te ruimen”. Etiënne Schneider, econoom en sinds 2012 minister van Economische Zaken in Luxemburg, signaleert nog een ander probleem: “Volgens de VN is de ruimte van de hele mensheid, maar dan is het geen verdienmodel.”

Bron: https://deanderekrant.nl/nieuws/de-keerzijde-van-5g-tienduizenden-satellieten-en-tonnen-ruimteafval-2023-01-06

Foto: SpaceX

Foto: NASA. the Apollo 17 crew


Koldashans

(a chapter from the book “The Extraterrestrial Species Almanac” by Craig Campobasso.)

Universal Origin: Koldashans are from Koldas, one of eight planets in their solar system. The Koldashans confirm that the warring people of Mars destroyed their civilization in a nuclear holocaust. The survivors were relocated to planet Siton, a world that is part of the galactic community.

Physical Characteristics: Koldashans are indistinguishable from Earth humans. Men and women are of average height, anywhere from five feet to six five. Their skin tones range from white to brown, with brown, blond, or red hair. They have the same eye colors as we do on Earth. Their uniforms are light blue.

Belief System: Koldashans follow the Cosmic Law of One. The beings of Koldas believe in One Supreme Consciousness, which they refer to as the Divine One, who created everything seen and unseen.

Cosmic Agenda: Koldashans first came to Earth in the times of Atlantis and again in the 1940s and 1960s. Future commanders who will be assigned to the outer space regions above Earth must first complete extensive training as an Earth person. They are required to learn the language and customs of the country in which they will live, secure regular jobs, and befriend the people. The future commander might reveal who he or she is to a Koldashan star seed, knowing it will elevate their consciousness and help them accept the true reality of the cosmos. Valdar began his two-year education on Earth in 1960 in South Africa, and then became a commander. Koldashans have approached governments on Earth for many years to share a better way of life for all humans, but were denied every time and chased off the planet. Koldashans maintain three hundred bases on Earth and also study planetary conditions. As of 1969, they had had 2,050 years of peace.

Technology: Astrael craft are disc-shaped and steel gray in color. The craft was named by its Koldashan engineer in honor of his wife, Astraelda. Each craft has eight magnetic motors: four in the front and four in the back. These colossal electromagnets are powered by solar energy. Magnetic fields run across the universe, and they travel through space along these invisible streams, lines, tunnels, and grids. The magnetic motors are able to adjust speed. The highest velocity can exceed the speed of light. Patrolling the Earth was conceived of in 1927 and began implementation in 1941 to record and eliminate meteorites that have entered the magnetic field around the planet and throughout the solar system. The Astrael ships are not weaponized, although they are out[1]fitted with a disintegrating ray or a charged particle beam that will destroy any object in a bright flash, its primary purpose to destroy asteroids. Corynthian Astrael craft (also disc-shaped) are the latest technological space cruisers, with automatic instrumentation and the ability to make an interdimensional leap in an instant, similar to Galacterian thought-jump technology, by programming the resonation field of the destination with the departure space time, and instantly jumping across space. Time machine craft bridge long space treks in an incredibly short time. Through the discovery of two pear-shaped polar universes linked together, the matter/antimatter universe, points close at the end, like tying the end of a balloon (an event horizon, if you will), preventing anything between the universes from escaping—including light. These craft can bypass the velocity of light and escape the velocity of the universe, enter the flowing magnetic fields, where time flows in reverse, passing from one dimension to another, one time period to another, backward and forward. This technology is also blended into the latest Astrael craft designs. Elongated craft are used for cargo and transporting passengers to and from stations and planets. Scout craft, also disc-shaped, collect specimens, or land missionaries or future commanders for their training cycles. They have eight seats for crew and a commanding officer who is located in a conning tower. Koldashans confine their industry on two neighboring planets. This is also where their craft are constructed. Other planets are used for agriculture and mining. Melchor is a gigantic halfway station built by the Koldashans and anchored in the far recesses of our solar system. Located at the top is a domed communications center. It’s a stopover for space travelers who need to rest and replenish supplies. It can also accommodate a great number of craft. Its main purpose is to guide and track Astrael craft along magnetic travel tunnels or gridlines. These trajectories must be cleared of all space debris, thus their meteorite patrol and disintegration of such debris around Earth and our solar system.

Consciousness Abilities: Koldashans are fully conscious, sovereign, and telepathic beings. They wear a lightweight silver helmet that assists in all forms of communication—interaction with the craft’s organic brain, its guidance system, language converters, and so on. They are waiting for us to evolve to a state of full consciousness so they can school us in cosmic consciousness and share the secrets of the universe, galaxies, and solar systems. They record messages through high vibratory crystals.

Dimensional Capacity: Koldashans have multidimensional commandership. When star nations prepare worlds for transition into the fifth dimension, it is said that our physicality becomes a less gross material body and is restored to divine perfection.


Koldashans (NL vertaling)

(een hoofdstuk uit het boek “The Extraterrestrial Species Almanac” door Craig Campobasso.)

Universele oorsprong: Koldashans komen uit Koldas, een van de acht planeten in hun zonnestelsel. De Koldashans bevestigen dat de oorlogvoerende mensen van Mars hun beschaving hebben vernietigd in een nucleaire holocaust. De overlevenden werden verplaatst naar de planeet Siton, een wereld die deel uitmaakt van de galactische gemeenschap.

Fysieke eigenschappen: Koldashans zijn niet te onderscheiden van aardse mensen. Mannen en vrouwen zijn van gemiddelde lengte, ergens tussen de 1,50 en 1,85 meter. Hun huidtinten variëren van wit tot bruin, met bruin, blond of rood haar. Ze hebben dezelfde oogkleuren als wij op Aarde. Hun uniformen zijn lichtblauw.

Geloofssysteem: Koldashans volgen de Kosmische Wet van Eén. De wezens van Koldas geloven in Eén Allerhoogste Bewustzijn, waarnaar ze verwijzen als de Goddelijke Ene, die alles wat zichtbaar en ongezien is, heeft geschapen.

Kosmische agenda: Koldashans kwamen voor het eerst naar de Aarde in de tijd van Atlantis en opnieuw in de jaren veertig en zestig. Toekomstige commandanten die zullen worden toegewezen aan de ruimtegebieden boven de Aarde, moeten eerst een uitgebreide training als aards persoon voltooien. Ze moeten de taal en gewoonten leren van het land waarin ze zullen wonen, vaste banen vinden en vriendschap sluiten met de mensen. De toekomstige commandant zou kunnen onthullen wie hij of zij is aan een Koldashan-sterrenzaad, wetende dat het hun bewustzijn zal verhogen en hen zal helpen de ware realiteit van de kosmos te accepteren.

Valdar begon zijn tweejarige opleiding op Aarde in 1960 in Zuid-Afrika en werd toen commandant. Koldashans hebben jarenlang regeringen op Aarde benaderd om een betere manier van leven voor alle mensen te delen, maar werden elke keer ontkend en van de planeet verjaagd. Koldashans onderhouden driehonderd bases op Aarde en bestuderen ook de planetaire stand van zaken. Vanaf 1969 hadden ze 2050 jaar vrede gehad.

Technologie: Astrael-vaartuigen zijn schijfvormig en staalgrijs van kleur. Het vaartuig werd genoemd door de Koldashan-ingenieur ter ere van zijn vrouw, Astraelda. Elk vaartuig heeft acht magnetische motoren: vier aan de voorkant en vier aan de achterkant. Deze kolossale elektromagneten worden aangedreven door zonne-energie. Magnetische velden stromen door het universum en reizen door de ruimte langs deze onzichtbare stromen, lijnen, tunnels en rasters. De magnetische motoren kunnen de snelheid aanpassen. De hoogste snelheid kan de snelheid van het licht overschrijden. Patrouilleren van de Aarde werd bedacht in 1927 en begon in 1941 met de uitvoering om meteorieten vast te leggen en te elimineren die het magnetische veld rond de planeet en het hele zonnestelsel zijn binnengedrongen.

De Astrael-schepen zijn niet bewapend, hoewel ze zijn uitgerust met een desintegrerende straal of een geladen deeltjesstraal die elk object in een heldere flits zal vernietigen, met als voornaamste doel asteroïden te vernietigen.

Corynthian Astrael-vaartuigen (ook schijfvormig) zijn de nieuwste technologische ruimtecruisers, met automatische instrumentatie en de mogelijkheid om in een oogwenk een interdimensionale sprong te maken, vergelijkbaar met Galacteriaanse gedachtesprongtechnologie, door het resonantieveld van de bestemming te programmeren met het vertrek ruimtetijd, en meteen door de ruimte springen.

Tijdmachinevaartuigen overbruggen lange ruimtereizen in een ongelooflijk korte tijd. Door de ontdekking van twee peervormige polaire universa die met elkaar verbonden zijn, het materie/antimaterie-universum, punten dicht bij het einde, zoals het uiteinde van een ballon vastbinden (een gebeurtenishorizon, als je wilt), waardoor wordt voorkomen dat iets tussen de universums ontsnapt – inclusief licht. Deze vaartuigen kunnen de snelheid van het licht omzeilen en ontsnappen aan de snelheid van het universum, de stromende magnetische velden binnengaan, waar de tijd in omgekeerde richting stroomt, van de ene dimensie naar de andere gaat, van de ene tijdsperiode naar de andere, achteruit en vooruit. Deze technologie is ook verwerkt in de nieuwste Astrael-vaaruigen ontwerpen. Langwerpige vaartuigen worden gebruikt voor vracht en het vervoeren van passagiers van en naar stations en planeten. Verkenningsvaartuigen, ook schijfvormig, verzamelen exemplaren, of landzendelingen of toekomstige commandanten voor hun trainingscycli. Ze hebben acht zitplaatsen voor de bemanning en een commandant die zich in een commandotoren bevindt.

Koldashans beperken hun industrie tot twee naburige planeten. Dit is ook waar hun vaartuigen worden gebouwd. Andere planeten worden gebruikt voor landbouw en mijnbouw. Melchor is een gigantisch tussenstation gebouwd door de Koldashans en verankerd in de uithoeken van ons zonnestelsel. Bovenaan bevindt zich een koepelvormig communicatiecentrum. Het is een tussenstop voor ruimtereizigers die moeten uitrusten en voorraden moeten aanvullen. Het is ook geschikt voor een groot aantal vaartuigen. Het belangrijkste doel is om Astrael-vaartuigen langs magnetische reistunnels of rasterlijnen te leiden en te volgen. Deze trajecten moeten worden vrijgemaakt van al het ruimtepuin, vandaar dat hun meteorietpatrouille en desintegratie van dergelijk puin rond de Aarde en ons zonnestelsel.

Bewustzijnsvermogens: Koldashans zijn volledig bewuste, soevereine en telepathische wezens. Ze dragen een lichtgewicht zilveren helm die helpt bij alle vormen van communicatie: interactie met het organische brein van het vaartuig en z’n besturingssysteem, taalomzetters, enzovoort. Ze wachten op ons om te evolueren naar een staat van volledig bewustzijn, zodat ze ons kosmisch bewustzijn kunnen leren en de geheimen van het universum, sterrenstelsels en zonnestelsels kunnen delen. Ze nemen berichten op via hoog vibrerende kristallen.

Dimensionale capaciteit: Koldashans hebben een multidimensionaal command. Wanneer sterrennaties werelden voorbereiden op overgang naar de vijfde dimensie, wordt er gezegd dat onze lichamelijkheid een minder grofmaterieel lichaam wordt en wordt hersteld tot goddelijke perfectie.


Echt of…. een hologram?

Onlangs kwam het filmpje langs van de holografische lichtshow bij de Nieuwjaarsviering in China. Verbazingwekkend, hoe groot en gedetailleerd de show is. Het blijkt dat deze technologie (5G AR/ VR) al een geruime tijd toegepast is in meerdere landen zoals de VS, Dubai en China. Maar dat er ook andere technologieën ontwikkeld worden, zoals je in het tweede fragment kunt zien van Light Field Lab. Bijzonder en goed om bewust van te zijn. En ons bewustzijn in te brengen.

Project Blue Beam. China 2022 New Year Celebrations (2:20)

REAL holograms are finally here! – Light Field Lab (solid light technology) (5:40)

[SKTelecom 5G]SK Telecom Uses 5G AR (=Augmented Reality) to Bring Fire-Breathing Dragon to Baseball Park 2019 (2:00)

On the Opening Day of the 2019 KBO season on Saturday, March 23, SK Telecom brought a mythical dragon-like animal wyvern to the 5G-equipped SK Happy Dream Park, home to SK Wyverns. The large fire-breathing wyvern flying around the park was streamed live though sports broadcasting channels for baseball fans.

To realize the amazing augmented reality (AR) performance, SK Telecom has applied its self-developed AR/VR technologies such as ‘eSpace,’ a hyperspace platform that can replicate the real world into a virtual space, and ‘T real Platform,’ where AR contents can be freely/easily created and shared. Since launching the world’s first 5G network on December 1, 2018, No.1 Korean mobile operator SK Telecom has been actively developing diverse 5G services including AR and VR to take customer experience to the next level.

—- ——————————–

Nederlands: Op de openingsdag van het KBO-seizoen 2019 op zaterdag 23 maart bracht SK Telecom een mythisch draakachtig dier wyvern naar het met 5G uitgeruste SK Happy Dream Park, de thuisbasis van SK Wyverns. De grote vuurspuwende wyvern die door het park vloog, werd live gestreamd via sportzenders voor honkbalfans.

Om de verbazingwekkende augmented reality (AR)-prestaties te realiseren, heeft SK Telecom zijn zelfontwikkelde AR/VR-technologieën toegepast, zoals ‘eSpace’, een hyperspace-platform dat de echte wereld kan repliceren in een virtuele ruimte, en ‘T real Platform’. waar AR-inhoud vrij/gemakkelijk kan worden gemaakt en gedeeld. Sinds de lancering van ’s werelds eerste 5G-netwerk op 1 december 2018, heeft de nr. 1 Koreaanse mobiele operator SK Telecom actief diverse 5G-diensten ontwikkeld, waaronder AR en VR om de klantervaring naar een hoger niveau te tillen.

Watch: Seattle’s virtual New Year’s at the Needle show welcomes 2021 (10:49)

KING 5 Evening rang in 2021 in Seattle with “New Year’s at the Needle.” The show featured a first-ever virtual display from the Space Needle. The virtual display, which a Seattle-based entrepreneur helped develop, used sky-mapping technology and video footage to create a digital artistic presentation.

Hologram technology (Animals Show) 2017  (3:09)

Hoe de Holografie-toren eruit ziet, kun je zien in deze uitleg. Deze toepassing is niet voor “vuurwerkshows”, maar voor een hypernauwkeurige uitlijning van een antenne-schotel voor een observatorium.

The ALMA Holography Tower (1:37)  https://www.youtube.com/watch?v=jxZvYYdX6Ds


Virtual reality-technologie zonder bril

Vandaag de wereld van patenten ingedoken die iets te maken hebben met virtuele werkelijkheid, virtual reality, of VR. Gebaseerd op de manier waarop de “echte realiteit” aangepast wordt worden ook termen gebruikt als AR, augmented reality, XR, extended reality en anderen. Het is duidelijk dat er heel veel ontwikkelingen op dat gebied al gaande zijn, zelfs vergeleken met twee jaar geleden. Het voelde dat er met meerdere mensen ernaar gekeken moet worden. Zelfs al het “te moeilijk en specialistisch” lijkt.

De toepassingen van de “spatial computing” en VR/AR kunnen goed benut worden, bijvoorbeeld bij trainingen waar zeer speciale situaties in voorkomen (monteren en demonteren van apparatuur bij een nucleaire krachtcentrale of hoe men chirurgische ingrepen uitvoert). De enthousiaste ontwikkelaars beloven dat er een enorme winst uit te halen valt ook voor het ontwerpen van gebouwen of machines: door “simulaties in digitale omgevingen” wordt de beste versie “in het echt” gebouwd. Maar mensen moeten wellicht eerst heel goed weten wat het is en wat het met een mens doet of kan doen. Zodat we meer bewust ervan zijn.

Disney registreert patent voor virtual reality-technologie zonder bril

Source: https://canaltech.com.br/inovacao/disney-registra-patente-de-realidade-virtual-sem-oculos-206013/

Bij Alveni Lissabon | Bewerkt door Douglas Ciriaco | Januari 6, 2022

The Walt Disney Company heeft het patent geregistreerd voor een apparaat dat virtual reality en augmented reality kan produceren zonder dat er een bril, headset of digitale apparaten nodig zijn. Virtual World Simulator is op 28 december vernoemd naar het U.S. Patent and Trademark Office en zal iets uitbrengen, die tot nu toe ongehoord was.

Het patent suggereert dat Disney van plan is om de lat voor digitale simulatie te verhogen naar iets nieuws, ver voorbij virtual reality (VR) en augmented reality (AR), twee van de belangrijkste productiefocussen voor grote technologiebedrijven. De metaverse van Disney-themaparken moet digitale, data- en fysieke elementen verbinden in een “virtueel verbeterde fysieke realiteit en een fysiek persistente virtuele ruimte”, aldus de documentatie.

Het lijkt erop dat Disney bereid zou zijn om een op Disneyland geïnspireerd virtueel universum te creëren dat de simulatie van geanimeerde personages en pretparkattracties op een gevirtualiseerde, 3D en realistische manier mogelijk zou maken. De technologie zou driedimensionale beelden gebruiken die worden gegenereerd door meerdere projectoren die in staat zijn om een hoge snelheid van beelden per seconde te genereren.

Hoe werkt Virtual World Simulator?

Het uitgangspunt van Virtual World Simulator zou het gebruik zijn van de SLAM-techniek (Simultaneous Localization and Mapping and Mapping), die het standpunt van de gebruiker in realtime volgt en wijzigingen in afbeeldingen implementeert, wat een vergelijkbaar gevoel geeft als onderweg zijn.

Virtuele 3D-effecten zouden worden ontworpen op echte parklocaties en kunnen geanimeerde personages tot leven brengen of geanimeerde objecten, rekwisieten en illustraties simuleren. Als alles goed gaat, kan de ervaring van het bezoeken van Disneyland en Walt Disney World parken een nog betoverendere en uniekere ervaring opleveren.

Deze afbeelding van de patentaanvraag toont een deel van de werking van Disney’s systeem (Afbeelding: Reproductie / U.S. Patent Office)

Volgens John DeStefano, technisch technologie- en patentconsultant van Founders Legal, zou de entertainmentgigant voorlopen op concurrenten door onafhankelijke simulaties van het telefoonscherm of de hoofdtelefoon te brengen. “Disney heeft een systeem ontwikkeld dat bijna lijkt op een filmprojector om op een echt oppervlak te projecteren wat mensen op een scherm zien,” legde hij uit in een interview met SiliconValley.

Er is nog steeds geen deadline voor Disney om Virtual World Simulator-technologie in te zetten, maar het zal waarschijnlijk niet zo lang duren, omdat het patent vaak een van de laatste processen is die in productontwikkeling lopen.

Metaverse x echte wereld

De toepassing van virtual en augmented reality op fysieke omgevingen is niet bepaald een nieuwigheid, omdat het al door het bedrijf werd gebruikt tijdens de Mickey’s Mix Magic-show in Disneyland, die afbeeldingen gebruikt die op de gevels van Main Street worden geprojecteerd en gesimuleerde hologrammen om een realistische ervaring te brengen.

Mickey’s Mix Magic maakt gebruik van augmented reality over de fysieke wereld (Afbeelding: Reproductie / Disney)

Disney-parken gebruiken virtual reality-trucs al lang voordat de tech-industrie zich op aandacht richtte. Denk maar aan attracties zoals Six Flags en Cedar Fair, die de techniek brachten dankzij het gebruik van VR-headsets voor achtbanen, in een duidelijke poging om een innovatief tintje te geven aan een klassieke attractie.

Bij Animal Kingdom hielp een ervaring genaamd Wild AR gebruikers meer onderdompeling te geven. Het programma combineerde geavanceerde radartechnologie met cameramonitoren verborgen in de bladeren en bomen van de “jungle”, gecombineerd met dronebeelden, om bezoekers een uniek beeld van de dieren te geven.

Het bedrijf voerde augmented reality-training uit om Rise of the Resistance-operators te leren hoe ze voertuigen moeten laden en lossen, en het bedieningspaneel van de attractie kunnen bedienen.

Universal heeft ook soortgelijke plannen

Universal Studios Japan gebruikte de technologie ook bij de presentatie van Mario Kart: Koopa’s Challenge, toen het een rit in de raceauto reproduceerde met augmented reality-technieken. In dit specifieke geval waren AR-headsets nodig om de volledige actiescenario’s te ontwerpen, die de fysieke wereld transformeerden in de virtuele omgeving. Het initiatief maakte deel uit van de verspreidingsacties van het themapark Super Nintendo World, dat in maart 2021 in de stad Osaka werd ingehuldigd.

Het idee is om Mario Kart AR ook mee te nemen naar Universal Studios Hollywood, dat binnenkort een ‘Super Nintendo World’ moet krijgen. Er is nog geen openingsdatum, maar het zal waarschijnlijk allemaal snel binnenkomen om Nintendo-fans te plezieren en het pretpark naar de Verenigde Staten te pompen.

Bij Universal Studios is er ook een attractie gebaseerd op de film Pets waarmee piloten zichzelf als huisdieren kunnen zien op videoschermen verspreid over de attractie. De dieren verschijnen dankzij geavanceerde augmented reality-technieken en bootsen de gebaren van de handen, het lichaam en de gezichtsuitdrukkingen van passagiers na.

Natuurlijk is het initiatief van Universal niet zo geavanceerd als het gedurfde voorstel van het Walt Disney-bedrijf, maar je kunt nu al zien dat de concurrentie in dit segment de komende 5 of 10 jaar hevig zal zijn.

Super Nintendo World – Mariokart – vanaf ca. min 15 laten ze zien wat een speler, die zijn autootje bestuurt, kan zien https://www.youtube.com/watch?v=DKDpWMrZSJA

Source: Silicon Valley  

Patent source: U.S. Patent website (U.S. Patent 11210843)

In English: https://www.tavaresoffice.com.br/en/disney-files-patent-for-glasses-free-virtual-reality-technology/


President benoemt belangrijke uitdagingen (1961)

In januari 1961 geeft President Eisenhower een bijzondere toespraak, een afscheidsrede als President. Daarin benoemt hij onder andere zeer belangrijke uitdagingen voor de Verenigde Staten (en breder) in de jaren 60 van de twintigste eeuw. En die zijn er nog steeds. In zijn speech gebruikt hij woorden “ernstig”, “zorgwekkend”, “waakzaam zijn”.  

Dit zijn zijn observaties over de macht van de militaire-industriële complex, over de opkomst van de wetenschappelijk-technologische elite en de noodzaak en staatskunde om balans in belangen te behouden en een brede dialoog, ook internationaal, op basis van gelijkwaardigheid mogelijk te maken.

Over militaire-industriële complex

Deze combinatie van een immens militair establishment en een grote wapenindustrie is nieuw in de Amerikaanse ervaring. De totale invloed – economisch, politiek, zelfs spiritueel – wordt gevoeld in elke stad, elk overheidsgebouw, elk kantoor van de federale overheid. We erkennen de dringende noodzaak van deze ontwikkeling. Toch moeten we niet nalaten de ernstige implicaties ervan te begrijpen. Ons hard werken, onze grondstoffen en levensonderhoud zijn allemaal betrokken; en ook is de hele structuur van onze samenleving.

In de regeringsraden moeten we waken voor het verwerven van ongerechtvaardigde invloed door het militair-industriële complex, gezocht of niet. Het potentieel voor de rampzalige opkomst van misplaatste macht bestaat en zal blijven bestaan.

We mogen het gewicht van deze combinatie nooit onze vrijheden of democratische processen in gevaar laten brengen. We mogen niets als vanzelfsprekend beschouwen. Alleen een alerte en goed geïnformeerde burger kan de juiste vermenging van enorme industriële en militaire defensiemachines met onze vreedzame methoden en doelen afdwingen, zodat veiligheid en vrijheid samen kunnen gedijen.

Over de wetenschappelijk-technologische elite

Verwant aan en grotendeels verantwoordelijk voor de snelle veranderingen in ons industrieel-militaire vermogen, is de technologische revolutie van de laatste decennia. Wetenschappelijk onderzoek is de hoeksteen van deze revolutie; en dit onderzoek wordt steeds formeler, complexer en kostbaarder. Een steeds groter deel van het onderzoek gebeurt voor de overheid, door de overheid of in opdracht van de overheid.

Vandaag de dag, is de eenzame uitvinder die knutselt in zijn werkplaats, overschaduwd door task forces van wetenschappers in laboratoria en instituten. Op dezelfde manier heeft de vrije universiteit, historisch de voorhoede van vrije ideeën en wetenschappelijke doorbraken, een omwenteling ondergaan in de organisatie van onderzoek. Vanwege de immense kosten van onderzoek wordt het binnenhalen van een overheidscontract het substituut voor intellectuele nieuwsgierigheid. […] Alomtegenwoordig en zeer zorgwekkend is de trend dat onze wetenschappers grotendeels werken bij overheidsinstituten en goeddeels afhankelijk raken van overheidsgeld, projectallocatie en de macht van het geld. […]

Het vooruitzicht van overheersing van de geleerden van de natie door federale werkgelegenheid, projecttoewijzingen en de macht van geld is altijd aanwezig en moet ernstig worden beschouwd.

Maar als we wetenschappelijk onderzoek en ontdekkingen respecteren, zoals we zouden moeten, moeten we ook alert zijn op het even grote en tegengestelde gevaar dat de openbare orde zelf de gevangene wordt van een wetenschappelijk-technologische elite.

Over lange termijn denken en grondstoffen

Een andere factor bij het handhaven van het evenwicht is het element tijd. Terwijl we in de toekomst van de samenleving kijken, moeten wij – jij en ik, en onze regering – de impuls vermijden om alleen voor vandaag te leven, en voor ons gemak en comfort de kostbare hulpbronnen van morgen te plunderen. We kunnen de materiële bezittingen van onze kleinkinderen niet verpanden zonder het risico te lopen ook hun politieke en spirituele erfgoed te verliezen. We willen dat de democratie blijft bestaan voor alle toekomstige generaties, niet om het failliete spook van morgen te worden.

Over vrede, ontwapening, gelijkwaardigheid en breed dialoog

Langs de lange weg van de geschiedenis die nog moet worden geschreven, weet Amerika dat deze wereld van ons, die steeds kleiner wordt, moet vermijden een gemeenschap van vreselijke angst en haat te worden, en in plaats daarvan een trotse confederatie van wederzijds vertrouwen en respect moet zijn.

Zo’n confederatie moet er een van gelijken zijn. De zwaksten moeten met hetzelfde vertrouwen naar de vergadertafel komen als wij, beschermd als we zijn door onze morele, economische en militaire kracht. Die tafel, hoewel getekend door vele frustraties uit het verleden, kan niet worden verlaten leidend naar de zekere kwelling van het slagveld.

Ontwapening, met wederzijdse eer en vertrouwen, is een voortdurende noodzaak. Samen moeten we leren hoe we verschil kunnen maken, niet met wapens, maar met intellect en een eervol doel. Omdat deze behoefte zo scherp en duidelijk is, moet ik bekennen dat ik met een duidelijk gevoel van teleurstelling mijn officiële verantwoordelijkheden op dit gebied neerleg. Als iemand die getuige is geweest van de verschrikkingen en het aanhoudende verdriet van oorlog – als iemand die weet dat een nieuwe oorlog deze beschaving, die duizenden jaren zo langzaam en pijnlijk is opgebouwd – volledig zou kunnen vernietigen – zou ik vanavond willen zeggen dat er een blijvende vrede is in zicht.

Gelukkig kan ik zeggen dat oorlog is vermeden. Er is gestaag vooruitgang geboekt in de richting van ons uiteindelijke doel. Maar, er moet nog zoveel gebeuren. Als burger zal ik nooit ophouden al het mogelijke te doen om de wereld op die weg vooruit te helpen.

Farewell Address – January 17, 1961 by Dwight David Eisenhower (full text + mp3)

https://www.americanrhetoric.com/speeches/dwightdeisenhowerfarewell.html

Dwight D. Eisenhower, official photo portrait May 29 1959

=========== =======================

About military-industrial complex

This conjunction of an immense military establishment and a large arms industry is new in the American experience. The total influence-economic, political, even spiritual-is felt in every city, every state house, every office of the Federal government. We recognize the imperative need for this development. Yet we must not fail to comprehend its grave implications. Our toil, resources and livelihood are all involved; so is the very structure of our society.

In the councils of government, we must guard against the acquisition of unwarranted influence, whether sought or unsought, by the military-industrial complex. The potential for the disastrous rise of misplaced power exists and will persist.

We must never let the weight of this combination endanger our liberties or democratic processes. We should take nothing for granted only an alert and knowledgeable citizenry can compel the proper meshing of huge industrial and military machinery of defense with our peaceful methods and goals, so that security and liberty may prosper together.

About scientific-technological elite

Akin to, and largely responsible for the sweeping changes in our industrial-military posture, has been the technological revolution during recent decades.

In this revolution, research has become central; it also becomes more formalized, complex, and costly. A steadily increasing share is conducted for, by, or at the direction of, the Federal government.

Today, the solitary inventor, tinkering in his shop, has been over shadowed by task forces of scientists in laboratories and testing fields. In the same fashion, the free university, historically the fountainhead of free ideas and scientific discovery, has experienced a revolution in the conduct of research. Partly because of the huge costs involved, a government contract becomes virtually a substitute for intellectual curiosity. For every old blackboard there are now hundreds of new electronic computers.

The prospect of domination of the nation’s scholars by Federal employment, project allocations, and the power of money is ever present and is gravely to be regarded.

Yet, in holding scientific research and discovery in respect, as we should, we must also be alert to the equal and opposite danger that public policy could itself become the captive of a scientific-technological elite.

About long term thinking and resources

Another factor in maintaining balance involves the element of time. As we peer into society’s future, we-you and I, and our government-must avoid the impulse to live only for today, plundering, for our own ease and convenience, the precious resources of tomorrow. We cannot mortgage the material assets of our grandchildren without risking the loss also of their political and spiritual heritage. We want democracy to survive for all generations to come, not to become the insolvent phantom of tomorrow.

About peace, disarmament, equality and mutual dialogue

Down the long lane of the history yet to be written America knows that this world of ours, ever growing smaller, must avoid becoming a community of dreadful fear and hate, and be, instead, a proud confederation of mutual trust and respect.

Such a confederation must be one of equals. The weakest must come to the conference table with the same confidence as do we, protected as we are by our moral, economic, and military strength. That table, though scarred by many past frustrations, cannot be abandoned for the certain agony of the battlefield.

Disarmament, with mutual honor and confidence, is a continuing imperative. Together we must learn how to compose difference, not with arms, but with intellect and decent purpose. Because this need is so sharp and apparent I confess that I lay down my official responsibilities in this field with a definite sense of disappointment. As one who has witnessed the horror and the lingering sadness of war-as one who knows that another war could utterly destroy this civilization which has been so slowly and painfully built over thousands of years-I wish I could say tonight that a lasting peace is in sight. Happily, I can say that war has been avoided. Steady progress toward our ultimate goal has been made. But, so much remains to be done. As a private citizen, I shall never cease to do what little I can to help the world advance along that road.


Maak Je Geen Zorgen

Martijn: Ik lag gisteravond in bed… ik lag lekker te luisteren naar de wind, was zo ontzettend heerlijk genieten. En de zijkanten, bij oogkassen, daar heb je de botten en aan die kant begon het bij mij te trillen. Ik kan dat ook “uitzetten”, als ik het, zeg maar, niet wil, maar ik liet dat gewoon gebeuren. Dus ik lag zo en daar komen allemaal lichtvelden hieruit, aan de zijkant, ik lag zo rustig.  En toen transformeerde zich de hele ruimte waarin ik aanwezig was, en het is niet de transformatie, want de ruimte bleef gewoon bestaan, maar er is een overloop van de een naar de andere ruimte, en toen stond ik in een ruimte, een heel groot onderzoekscentrum. Ik heb zoiets al eerder gezien, een kleine, ik heb erover in de lezingen wel eens eerder verteld. Maar het was een heel groot onderzoekscentrum, daar liepen allemaal mensen uit de Siriaanse beschavingen en daar liepen ook Pleiarische mensen. En ik liep daar doorheen en mensen vonden het ook mooi, dat ik er was.

Ik liep niet gelijk, ik stond zo rustig te kijken, dus mijn lichaam van dit wordt vanuit mijn bewustzijn gereproduceerd, opnieuw opgebouwd, in die plek. En ik loop door die hele grote ruimte met hele … anderhalve meter grote vloertegels, niet donkergrijs, ook niet licht, een stevige kleur grijs met donkergrijze vlammen doorheen op de vloer. Heel mooi glimmend. Ik zie die mensen lopen om me heen, mensen ze zeggen mij ook gedag. En in het veld voelde ik ook dat het hele veld me gedag zei, een collectieve gewaarwording vanaf hen. Ik begin te lopen en ik voelde dat ik geobserveerd werd. En ik mijzelf had ook afgestemd heb dat ik te gast ben op een andere plek. Ik liep naar een 5 a 6 meter verderop zijnde muur en het was helemaal van glas. Ik kijk ernaar – het is heel hoog, 6 – 7 meter hoog, een heel grote wand. Er was een hele stevige balie van links naar rechts gebouwd, helemaal zwart, glimmend zwart, en er stonde mensen zo naar buiten te kijken. En ik loop naar hen toe en ik vraag: “Mag ik ook…?”. En het wordt gelijk gezegd: “Kijk maar lekker.” Het is geen vragen, he. Het is echt iets van deze wereld, het is aangeleerd. Aan wie moet je vragen of je mag kijken, eigenlijk?

En ik kijk dus naar buiten en door dat glas zie ik flinterdunne gouden draadjes. Weet je de sliertjes die je in de kerstbomen hangt die van goud zijn? Die, maar dan vele, vele malen dunner, en het is als een honingraat in het glas, net als van bijen, zo ziet het eruit. En terwijl ik in de lengte, zo van links naar kijk, zie ik dat het een soort gouden raamschittering is. En toen vertelde het raam: Geef je aan waar je naar wilt kijken en wij zullen zorgen dat je het ziet. Ik kijk naar buiten en ik gaf niets aan wat ik wilde zien, ik keer er gewoon doorheen. Ik kijk naar buiten en ik zie een enorme bergrug en die stond vol met bloemachtige struiken, alleen maar bloemen in allerlei kleuren. En ik kijk zo uit het raam naar beneden en we zitten aan de rand van een enorm ravijn. Als je zegt Grand Canyon – in volle bloei, zo groot, die Kracht. En ik kijk zo naar buiten en – het is heel mooi. En ik besluit om naar buiten te gaan en ik loop naar buiten. Aan de zijkant er is een opening, een trap die loopt naar links, ik ga ervan af. Ik zie daar precies langs de rand van anderhalve meter tussen het object, waar ik dus in was, en de natuur, echt zo’n looprand, en ik kon het een scene zijn uit een decor, of overheen of erlangs lopen, maar oei, je zou zo 5 kilometer naar beneden kunnen vallen. Dus het was echt het scherp van de snede, de omgeving. Wij creëren hier altijd de veilige omgevingen, uit angst. Maar daar waar we vandaan komen is dat niet. Er is daar geen onveilige omgeving maar daar kun je dus miraculeuze situaties tegenkomen die totaal niet angstig zijn of een gevaar-setting opleveren, helemaal niet, nul. En kijk naar het object, een heel groot voertuig… Heb je wel eens een zilvervisje gezien? Het is zilvervisachtig maar dan aan de voorkant is de zilvervis veel breder en dan met een soort versmalling naar achteren. Zo’n heel groot object. En aan de voorkant van de zilvervis heel hoog, en aan de achterkant niet helemaal naar beneden lopend, maar zo naar de zon , er waren meerdere lichtbronnen. En toen ik daarnaar kijk toen dacht ik: Wow, wat leuk. Want ik besefte vanuit mezelf dat ben ik hier wel, maar eigenlijk ben ik hier ook niet.

En toen liep ik weer naar binnen, de mensen stonden met de handen op die panelen en toen gingen we aan de zijkant, daar hingen ook een heel groot zwart scherm was waar allemaal lichtvelden in draaide die bijhouden wat er allemaal in matrixen, in werelden, gebeurt. Het was een heel groot onderzoeksgebouw.

Ik liep door het gebouw heen en toen kwam ik Pietha(?) tegen, de man die ik wel eens eerder heb ontmoet, hele grote bruine baard. Hij heeft heel donkerpaars, donkerblauw, het is moeilijk te duiden die kleur… Marineblauw lijkt ook een beetje tegen paars aan te zitten. Hij had een pak aan, echt een pak met aan de voorkant ook echt zo’n schild van bruine kleur. En Pietha zei me gedag want ik was zelfs een paar keer eerder geweest, dat is heel veel jaren geleden. En toen was Nah’eshrah, dat is een vrouw met heel wit haar -ik heb sowieso 12-13 mensen gezien. Die vrouw, Nah’esh heeft heel wit haar, vol maar stijl, tot iets over de schouders. En zij was in super witte kleding, glimmend wit, zoals een glimmend witte piano, weet je, probeer je maar eens kleding zo glimmend wit te krijgen. En hele mooie laarzen, aan de binnenkant ze liepen zo scheef, heel mooi met een gebroken wit… glimmende inleg, aan de bovenkant liep het ook zo…zilverwit, gebroken wit-achtige inleg. Perfect wit pak. En hier een heel mooi gouden rand met allemaal tekens daarin. En Nah’esh zei me ook gedag en ik zei: Dag, Nah’esh. Precies zo. En toen ik het uitsprak voelde ik al de contactlijnen tussen mensen.

En toen kwam nog een andere persoon erbij, El’ra … die heeft donker haar. De man komt uit de Pleiarische constellatie en de vrouwen komen uit de Siriaanse werelden. Ze vertelden dat ze daar precies weten wat er gebeurt, ze houden alles bij. Elke mogelijkheid die er ook wordt ingevuld wordt exact gemonitord, van elke wereld. En toen kon ik door de grote schild wat aan de muur hangt, het is de muur van een enorme omvang, daar zit het hele uurwerk in van alle universa en werkelijkheden die zij monitoren. Die heeft een eigen bewustzijn dat gevoed wordt door de mensen die daarmee werken en dat bewustzijn houdt nauwlettend in de gaten wat er allemaal in al die werelden gebeurt. En als daar een aandachtspunt is dan verschijnt het ook als een hologram in dat zwarte beeld. En daar kijk ik zo naar, en ze was heel vredig, heel rustig.

En toen wist ik: Ja, dat is allemaal leuk en aardig dat ik hier ben maar ik weet ook precies waar het is. Dus ik loop zo de ruimte uit, doe de deur open (de deur zoals hier), loop door allemaal gangen heen en ineens kom ik bij een uitgang, een glazen deur. Ik doe de deur open en ik ben in de stad. Ik weet precies waar het is. Ik kon de hele stad ook exact herinneren. En toen ik dat gebouw uitging, wat aan de voorkant zo’n zilvervis object is wat wij vanuit hier als ruimteschepen zien, zag ik vanuit de andere kant als een onderdeel van een heel groot complex van allerlei gebouwen, onderzoekcentra. De onderzoekcentra die hebben de technologie die op bewustzijn gebaseerd is, waarmee ze zichzelf kunnen verplaatsen, in alle dimensies, in alle plekken, in alle locaties. Ze kunnen overal naar toe navigeren en zij geven daarbij zelf de vorm aan hoe ze daaruit komen te zien.

Ik kijk zo door de stad, het is een heel grote stad in de natuur gebouwd, bergen, licht groen was alles, er waren geen donkergroene bomen, alles was lentegroen maar in volle bloei en overal waren gebouwen, allemaal van verschillende architectuur en alles was een soort grote campus. Het is een onderzoeksfaciliteit, het is een wereld op zich. En allemaal verschillende afdelingen. En het hele complex, de hele stad die daar is, dat is één van de ontelbare steden, locaties, waarin exact bijgehouden wordt wat er allemaal gebeurt. Alles wordt exact gezien. Precies.

En toen liep ik naar een auto toe, zo noem ik het maar even. Het is een rechthoek waarvan de hoeken heel erg rond zijn. Die was lichtgroen met wit, zo een beetje als de blaadjes, hele mooie, schone objectjes. Daar zaten twee paneeltjes in en als je daar in gaat zitten, die raakt de grond niet, die ligt boven de grond, we noemen dat zweven. Je gaat erin zitten en legt je handen daarop, daarmee maak je contact, er komt vriendschaps-contact tussen jou en het object. Het object heeft eigenlijk een eigen identiteit maar de identiteit komt eigenlijk voort uit jou. Dus je komt jezelf tegen, dus de technologie die daar is, die komt eigenlijk voort uit jou. Je maakt contact, legt je handen daarop en dan kon ik ergens aan denken waar ik naar toe wilde. Maar ik besloot dat niet te doen omdat ik ook besefte dat ik hier ben. Ik wist niet precies hoe de tijd hier liep.

Dus toen heb ik naar binnen gegaan, zag mensen lopen. Het is heel veel vriendschap, heel veel blijheid is daar. Voor onze begrippen hier, we zitten in totale verwrongenheid. Als je in die wereld gewoon even bent, ja, er zijn eigenlijk geen woorden voor. Het is zo vol aan energie en het is zo vol levensreden, er is zo ontzettend veel vriendschap onderling, dat voel je. Dat hele veld, het is heel vol, vol met leven. En in dezelfde tijd is het super sereen en stil. Het is totale rust en alles aanwezig, het is heel vol en voelend. En zo liepen we terug, liepen naar binnen. ‘Ben je even naar huis geweest?’ Ik zeg: Ik ben niet naar huis geweest, toen moeste ze lachen. Toen kwamen we bij een bord en toen werd er tegen me gezegd: “Jullie moeten geen zorgen maken!” Letterlijk. “Jullie moeten geen zorgen maken, uit zorgen blijven en gewoon jezelf zijn, hoeven nergens bang voor te zijn, we zien IEDEREEN (en het was zo indringend). Wij zien iedereen, ie-der-een”. En het was niet tegen mij gezegd, maar boem – zo ging die – we zien iedereen.

En toen wist ik dat ik dit hier moet gaan vertellen. En tegen iedereen moet het eigenlijk ook naar buiten toe. Iedereen wordt gezien, iedereen wordt met dezelfde aandacht en dezelfde intentie bekeken. Iedereen wordt gezien en het werd letterlijk gezegd: “Jullie moeten je GEEN ZORGEN maken! Er is geen rede om bezorgd te zijn.”  En toen lieten ze mij precies dat zien wat ik vandaag opnieuw heb benoemd. En dat is ook de boodschap die daarin ligt, dat ik het op die manier zou kunnen benoemen…

“Onthoudt, dat alles gezond is in wie we werkelijk zijn, laat de illusie nooit zover komen dat je bezorgd moet zijn, want daar waar je in de zorgen komt, kom je in het systeem vast. En dat is niet waarom jullie daar zijn. Jullie moeten ook paraat staan voor ons”. Wij zijn een soort transponders (dat is transmitters + responders). We zijn om de dingen hier te zien, te voelen, te detecteren, door te zetten, te ontvangen, te genereren, los te koppelen, zaken los te maken. En vervolgens om de bron te laten starten. En dat is een heel emotioneel moment dat het tegen mij wordt gezegd. Want het waren al de drie mensen die speciaal op een rijtje stonden en op het ontzagwekkende manier hun vriendschap … uitspraken: ”Wij zien jullie allemaal!”

(fragment uit EDU april 2022)


The Institute of Mind Games – verhaal

1 Muziek

Tyr liep over het plein met bloembedden en stralend witte bankjes rondom een fontein. De spetters toverden een regenboog-waaier in de blauwe lucht en Tyr moest lachen toen hij dit opmerkte.

“U bereikt uw bestemming in 2 minuten”, zei een stem in zijn hoofd en de regenboog, de bloemen en de lucht moesten plaats maken voor het beeld van een imposante deur, ja, zelfs een portaal, in een enorm glas- en staalgebouw van de Dome. De Dome van het Instituut van Mind Games, om specifiek te zijn. Zijn gedachten schakelden naar zijn onderzoeksproject over effecten van het langdurig gebruik van de vele futuristische technologieën van het instituut.

– We have a situation! – riep roodharige assistent, die heel serieus en een beetje buiten adem van het rennen leek te zijn.

 – Waar? … Where? – vroeg Tyr.

– Bij de ondergrondse. Sectie-U. Kun je het voorstellen: ze weigeren om wakker te worden! Ze zijn bang, verlamd van angst… Ongelofelijk, maar ze zijn ervan overtuigd dat ze gaan verdrinken, – en weg was die.

Sectie -U betekende “Underwater”. Het was een gigantische ondergrondse verdieping met een soort zwembad, een diep bassin waar ze allerlei experimenten in het water konden doen. Er waren andere afdelingen van deze onderzoeksinstelling, the Institute of Mind Games, en allemaal waren ze bezig met de werking van menselijk bewustzijn en menselijk brein.

Tyr liep hier een soort stage. Het interesseerde hem mateloos, wat er hier gebeurde en hij schreef daarover. Het is de eerste keer dat er iets buitengewoons gebeurde. Tyr liep snel door naar de U-sectie.

Je zou je kunnen afvragen, wat ze hier precies aan het onderzoeken waren. De hele studie was lang geleden opgestart, ergens in de 21ste eeuw toen ze virtuele realiteit en werking van het brein beter in beeld begonnen te krijgen. Het was niet onomstreden, want zoals bij elke technologie, kunnen ook virtuele technologieën ontsporen. Maar hier, voor zover Tyr het wist, was het in volledige afstemming gedaan.

Mensen, die een bepaalde virtuele ervaring wilden krijgen – of zelfs een risicovolle of tijdrovende training, iets als het bergbeklimmen of complexe maneuvers oefenen met een voertuig tussen asteroïden, kwamen naar het Instituut, werden in een pod geplaatst, waarbij een koppeling was aangelegd tussen de interface en hun mind. Zij kregen dan een directe zelfgestuurde zintuigelijke ervaring van het bergbeklimmen, racen, of wat dan ook. Het was alsof ze een droom zelf uitkozen en volledige controle in die droom hadden. Het punt was, dat in de droomervaring was men meestal niet bewust van, dat ze in een droom zaten.

Wat er anders was vergeleken met de VR technologie van lang geleden, toen het hoofdzakelijk voor spellen gebruikt werd, was de mogelijkheid ook voor de onderzoekers om de “droom” daadwerkelijk te zien en ook te filmen. De elektromagnetische golven van de hersenen van deelnemers, of spelers, konden in beelden worden vertaald en op grote schermen worden geprojecteerd. Uiteraard met toestemming en met de nodige zorgvuldigheid, het was goed geregeld.

Tyr keek nu naar een groot scherm en zag een groep duikers. Het was een groep, herinnerde hij zich van eergisteren, die extreme dieptes ging onderzoeken. Sommigen hadden al echte duikerservaring, anderen startten hier, “op het droge”, of liever gezegd “in een pod”. En nu zag hij figuren die onrustig leken te zijn, een hecht groepje tussen al dat onmetelijk golvend donkerblauw en zwart. Een close-up: grote angstige ogen van één van de deelnemers. Aan deze kant waren de onderzoekers overduidelijk ook verre van gerust.

Er was een noodprocedure opgestart voor een direct neuraal contact met de meest ervaren duiker. Een soort hotline, zodat ze in woorden konden communiceren. De man leek zwaar te ademen en zei met moeite: “…’t zuurstof … raakt op … en we zijn te diep, we redden het niet … we verdrinken! Help!”. Tyr zag meerdere mensen van het lab een poging doen om uit te leggen dat ze veilig waren, dat ze alleen nog moesten ontspannen en wakker te worden in de “echte wereld”. Maar op een of andere manier werkte de communicatie niet en werd de duiker nog meer ongerust. Zijn emotie sloeg over naar de hele groep, het was goed te merken.

Wat nu?  – vroeg iedereen zich af. Het was niet mogelijk, het protocol was hier heel duidelijk over, om de mensen los te koppelen van de interface. Hun ervaring was zo echt, dat ze echt zouden gaan verdrinken. Ten minste, die verschijnselen zullen nauwkeurig gecreëerd worden door hun lijf, het signaal volgend van hun brein.

Tyr vroeg zich af en stelde de vraag zonder die specifiek aan iemand te stellen: “Is het mogelijk om iemand naar de groep te sturen, iemand, die dan beter in staat zou zijn om ze te bereiken?”

Iedereen keek en het was een seconde heel stil. En toen was er beweging, en verscheen er hoop in de ogen van iedereen die daar voor het grote scherm stond.

– Ja, theoretisch, zou dat mogelijk moeten zijn. Wil jij zelf gaan? Jij bent onze stagiaire, toch? – zei iemand heel ernstig en keek Tyr recht in de ogen.

– Ja, is goed, wat moet ik doen?

Het was een uitzonderlijk korte instructie en in een mum van tijd lag Tyr comfortabel in een pod. “Kalm blijven” – sprak hij zichzelf toe en verwonderde zich over de hele situatie voor de zoveelste keer.

Het was bizar echt, de watermassa boven zijn hoofd, de zware druk op elke millimeter van zijn lijf, hele vreemde wezens die her en der opdoken en hem gadesloegen. Tyr moest de groep zien te vinden. Hij liep de richting uit, waar hij meer beweging meende te zien. Het voortbewegen viel tegen, veel moeizamer dan hij had verwacht. Uiteindelijk zag hij menselijke gedaantes en verplaatste hij zich langzaam naar hen toe. Toen het duidelijk was dat het lukte om ze bereiken, kwam er een gedachte bij hem op: wat moet ik ze precies vertellen? Iets korts en krachtigs. En vooral op een zeer rustige manier. Hij had een beetje spijt dat hij niet zo goed had opgelet tijdens zijn studie, toen het over communicatie in extreme situaties ging.

Hij herinnerde zich het gezicht, de ogen van de duiker. Door de superlichte duikershelm. Helm. Hij had zelf ook een helm op, realiseerde hij zich nu pas. Kunnen ze dan met elkaar praten?

Het vervolg ontvouwde zich op een verrassende manier. Praten lukte niet, met geen van de groepsleden. Het leek alsof ze hem gewoon niet zagen, laat staan hoorden. Zwaaien met de hand, nou ja, als men die zware, logge beweging “zwaaien” kon noemen, had ook nagenoeg geen effect. En toen gebeurde het. Plotseling kwam er muziek vanuit zijn pak, een bekend melodietje… “Wat is dit? Mijn ringtone?” Hij had zijn telefoon nog bij zich en iemand belde hem kennelijk op.

Bij het horen van de muziek gebeurde er iets totaal onverwachts bij iemand die het dichtstbij stond. Plotseling zag hij (of zij?) Tyr daar staan. De ogen keken hem met aandacht aan en Tyr ervoer een moment van volledig contact. Hij zei kort: “Jullie zijn veilig, word wakker!”  Hij zag het, hoe één voor één alle leden van de groep uit de greep van angst kwamen en de boodschap konden “ontvangen”. Letterlijk, alsof via een of andere link. De telefoon produceerde nog steeds de wonderlijke melodie (iemand had geduld!). Het was voldoende om de bewustzijnsshift te maken, het volgende moment was Tyr terug in de pod, nog zwaar ademend, maar met een euforisch gevoel van contact.

door Anna Krasko


Rigelians

(a chapter from the book “The Extraterrestrial Species Almanac” door Craig Campobasso)

Universal Origin: Rigelians are from the Rigel star system in the Orion constellation.

Physical characteristics: The Rigelian’s head is shaped like an upside-down triangle, with large, pointed ears. Its eyes display a full iris with a tiny slit in the middle for a pupil, and clear eyelids, similar to a frog. Shoulders are square and taper to a thin waist. They have three extra-long fingers and a thumb with two joints, and three pronged, pitchfork-shaped feet – all clawed. Their flesh is a milky green.

Belief System: Rigelians are believed to resonate with the Cosmic Law of One.

Cosmic Agenda: Rigelians conduct scientific studies on Earth. They carefully select Earth people to explain their technology to, and share insights about their unique race. Rigelians want their contactees to share this information with the rest of the world.

Technology: Rigelians call their motherships galactic voyagers. They have specialized saucer-shaped craft that are only for interplanetary travel in certain atmospheres. Their craft have proton ion storage units that are used for rapid accelerative thrust. In the craft engine room, there are two boxes – one is a magnetic fluxerator, and the other is electrostatic. The ship’s fuel storage contains free electricity, positrons and positronium, similar to a hydrogen atom. The ships fly through a process of diamagnetism.

The metal of the outer craft is made to harmonize with a beam of highly energized photons. The binding energy of the atom created is generated outside the nucleus. These particles migrate toward the surface and manifest a magnetic field which repels all matter. The craft can be flown manually or by robots. They have an operating base, a planet in our galaxy. Through a black stone shaped like two triangular bottoms fitted together, worn around their neck, various areas on their craft open by touching the tip of the stone to the wall. The stone is programmed with the key sequence.

Consciousness Abilities: Rigelians are fully conscious and sovereign beings. Their language is a vocalization of chirping, squeaks, and long and short kissing noises. When speaking with other races, both parties wear a headband – the telepathic translator – where wires are inserted into the brain. These wires scan and pick up wave patterns, relaying messages in one language and then connect to the wave patterns of the other person, passing along the message in their language. Because this is a connected conversation, from brain to brain, the brain stores the entire conversation, and both parties are able to to recall the conversation as if being looped on a tape.

Dimensional Capacity: Rigelians are able to travel in the matter and antimatter universe.

From: The Extraterrestrial Species Almanac: The Ultimate Guide to Greys, Reptilians, Hybrids, and Nordics (MUFON) Paperback by Craig Campobasso